G Saitis

Joe Biden: ( 03:52 )
Σας ευχαριστώ. Εάν έχετε θέση, καθίστε. Και έπρεπε να κάνω έναν έλεγχο εδώ. Απλώς έπρεπε να σιγουρευτώ ότι τα δύο κορίτσια πήραν παγωτό όταν τελειώσει. Φανταστείτε πόσο ενθουσιασμένοι θα ήσασταν όταν είστε τέσσερα, πέντε;
Ομιλητής 1: ( 04:53 )
Σχεδόν πέντε.
Τζο Μπάιντεν: ( 04:54 )
Σχεδόν πέντε ετών που έρχονται να ακούσουν έναν Πρόεδρο να μιλά. Κύριέ μου, στην πίστη μου το ονομάζουμε καθαρτήριο. Lauren, σας ευχαριστώ για αυτή την ευγενική εισαγωγή. Και σε περίπτωση που αναρωτιέστε, στο Ντέλαγουερ είμαστε ένα μικρό κράτος, έχουμε τον όγδοο μεγαλύτερο μαύρο πληθυσμό στην Αμερική και έχουμε ένα από τα πιο ταλαντούχα μέλη του Κογκρέσου. Κι έτσι αν δεν περπατούσα και αποτίσω φόρο τιμής στη Λίζα Μπλαντ, Ρότσεστερ, την Κογκρέσο μου αμέσως. Πώς είσαι, Rev; Χαίρομαι που σε βλέπω. Έχουμε μια διακεκριμένη ομάδα ανθρώπων εδώ και θέλω να ευχαριστήσω τη Λόρεν που μοιράστηκε την ισχυρή ιστορία και για τη βοήθεια της χώρας να κατανοήσει τι συμβαίνει εδώ. Και σε όλους τους απογόνους εδώ σήμερα, και στην κοινότητα, και τους ηγέτες των πολιτικών δικαιωμάτων και τα μέλη του Κογκρέσου Μαύρου Καύκασου που είναι εδώ, σας ευχαριστώ που σιγουρευτείτε ότι όλοι θυμόμαστε και δεν ξεχνάμε ποτέ.
Υπάρχει ένας στίχος στους πρώτους Κορινθίους που λέει, για τώρα βλέπουμε σε έναν καθρέφτη αμυδρά, αλλά μετά πρόσωπο με πρόσωπο, τώρα ξέρω εν μέρει τότε θα ξέρω πλήρως. Μόλις περιοδεύτηκα εδώ στο Hall of Survivors στο Πολιτιστικό Κέντρο Greenwood και θέλω να ευχαριστήσω το απίστευτο προσωπικό που μας φιλοξενεί εδώ. Και [δεν ακούγεται 00:06:31]. Και αν δεν έλεγα τι θα επέμενε ο πατέρας μου, παρακαλώ συγγνώμη, ζητώ συγγνώμη. Αλλά η περιοδεία, στην περιοδεία συνάντησα τη Μητέρα Ράνταλ που είναι μόλις 56 ετών, ο Θεός την αγαπά. Και η μητέρα Fletcher που είναι 67 ετών. Και ο αδερφός της, ο αδερφός της Van Ellis, που είναι 100 ετών, και μοιάζει να είναι 60 ετών. Σας ευχαριστώ που ξοδέψατε τόσο πολύ χρόνο μαζί μου, το εννοώ πραγματικά. Ήταν μια μεγάλη τιμή, μια πραγματική τιμή. Είστε οι τρεις γνωστοί εναπομείναντες επιζώντες μιας ιστορίας που φαίνεται στον καθρέφτη αμυδρά, αλλά όχι πλέον. Τώρα η ιστορία σας θα είναι γνωστή σε πλήρη προβολή.
Τα γεγονότα για τα οποία μιλάμε έλαβαν χώρα πριν από 100 χρόνια, αλλά είμαι ο πρώτος Πρόεδρος στα 100 χρόνια που έφτασα ποτέ στην Τάλσα. Το λέω αυτό όχι ως κομπλιμέντο για μένα, αλλά για να σκεφτώ [δεν ακούγεται 00:08:01] σε αυτό το έδαφος για να αναγνωρίσουμε την αλήθεια, τι συνέβη εδώ. Για πολύ καιρό η ιστορία του τι συνέβη εδώ αφηγήθηκε σιωπηλά, επενδυμένη στο σκοτάδι. Αλλά απλώς και μόνο επειδή η ιστορία είναι σιωπηλή, δεν σημαίνει ότι δεν έλαβε χώρα. Και ενώ το σκοτάδι μπορεί να κρύψει πολλά, δεν διαγράφει τίποτα, δεν διαγράφει τίποτα. Μερικές αδικίες είναι τόσο φρικτές, τόσο φρικτές, τόσο οδυνηρές που δεν μπορούν να ταφούν, ανεξάρτητα από το πόσο σκληρά προσπαθούν οι άνθρωποι. Και έτσι είναι εδώ, και έτσι είναι μόνο εδώ, μόνο με την αλήθεια μπορεί να έρθει θεραπεία, και δικαιοσύνη, και επισκευή, μόνο με την αλήθεια, που το αντιμετωπίζει. Αλλά αυτό δεν είναι αρκετό.
Πρώτα πρέπει να δούμε, να ακούσουμε και να σεβαστούμε τη μητέρα Randall, τη μητέρα Fletcher και τον κύριο Van Ellis Και σε όλους εκείνους που χάθηκαν τόσα χρόνια πριν, σε όλους τους απογόνους εκείνων που υπέφεραν, σε αυτήν την κοινότητα. Γι 'αυτό είμαστε εδώ, για να ρίξουμε ένα φως, για να βεβαιωθούμε ότι η Αμερική γνωρίζει πλήρως την ιστορία. Τον Μάιο του 1921, οι πρώην σκλαβωμένοι μαύροι και οι απόγονοί τους είναι εδώ στην Τάλσα, μια ανθισμένη πόλη με πετρέλαιο και ευκαιρίες σε νέα σύνορα. Στη βόρεια πλευρά στις σιδηροδρομικές γραμμές που χώριζαν την πόλη, ήδη διαχωρισμένες από το νόμο, έχτισαν κάτι δικό τους άξιο, άξιο του ταλέντου και της φιλοδοξίας τους.
Greenwood, μια κοινότητα, ένας τρόπος ζωής. Μαύροι γιατροί και δικηγόροι, πάστορες, δάσκαλοι, τρέχοντα νοσοκομεία, νομικές πρακτικές, βιβλιοθήκες, εκκλησίες, σχολεία, μαύροι βετεράνοι, όπως ο άντρας στον οποίο είχα το προνόμιο να δώσω το νόμισμα της εντολής. Ποιος πολέμησε, εθελοντικά και πολέμησε και επέστρεψε στο σπίτι, και εξακολουθεί να αντιμετωπίζει τέτοια προκατάληψη. Οι βετεράνοι επέστρεψαν λίγα χρόνια βοηθώντας μετά τη νίκη του πρώτου παγκόσμιου πολέμου, χτίζοντας μια νέα ζωή πίσω στο σπίτι με υπερηφάνεια και αυτοπεποίθηση. Ποιοι ήταν μαμά και, εκείνη την εποχή, μαμά και ποπ μαύροι δείπνοι, παντοπωλεία, κουρείο, ράφτες, τα πράγματα που συνθέτουν μια κοινότητα.
Περιηγήσεις, κουρεία, ράφτες, πράγματα που συνθέτουν μια κοινότητα. Στο Dreamland Theatre, ένα νεαρό μαύρο ζευγάρι, κρατώντας τα χέρια, ερωτευμένος. Φίλοι συγκεντρώθηκαν σε μουσικά κλαμπ και αίθουσες μπιλιάρδου, στο Monroe Family Roller Skating Rink. Επισκέπτες που διαμένουν σε ξενοδοχεία όπως το Stratford. Σε όλη τη Μαύρη υπερηφάνεια μοιράζεται η επαγγελματική τάξη και η εργατική τάξη που ζούσαν μαζί δίπλα-δίπλα για μπλοκ στο τέλος. Η μητέρα Randle ήταν μόλις έξι ετών, έξι ετών ζούσε με τη γιαγιά της. Είπε ότι ήταν τυχερή που είχε ένα σπίτι και παιχνίδια και ήταν τυχερή που ζούσε χωρίς φόβο. Η μητέρα Fletcher ήταν επτά χρονών, δεύτερη από τα επτά παιδιά, με το μικρότερο να είναι ο κ. Van Ellis μόλις μερικών μηνών, τα παιδιά των πρώην αγοραστή. Όταν πήγαν για ύπνο το βράδυ στο Greenwood, η μητέρα Fletcher λέει ότι αποκοιμήθηκε πλούσια σε όρους πλούτου, όχι πραγματικός πλούτος, αλλά διαφορετικός πλούτος, πλούτος στον πολιτισμό και την κοινότητα και την κληρονομιά. Μια νύχτα άλλαξε τα πάντα. Ολα άλλαξαν. Ενώ ο Πράσινος ήταν μια κοινότητα από μόνος του, δεν χωρίστηκε από το εξωτερικό. Δεν ήταν όλοι, αλλά υπήρχε αρκετό μίσος, δυσαρέσκεια και εκδίκηση στην κοινότητα. Αρκετοί άνθρωποι που πιστεύουν ότι η Αμερική δεν ανήκει σε όλους, και δεν είναι όλοι δημιουργημένοι ίσοι, Ιθαγενείς Αμερικανοί, Ασιατικοί Αμερικανοί, Ισπανόφωνοι Αμερικανοί, Μαύροι Αμερικανοί, πίστη στο νόμο, με σήμα, με κουκούλα και με θηλιά. Μιλάει σε αυτό που άναψε την ασφάλεια. Το άναψε από τη σπίθα που παρείχε, μια ασφάλεια, μια οργή. Ήταν μια αθώα αλληλεπίδραση που μετατράπηκε σε μια φοβερή, τρομερή επικεφαλίδα ισχυρισμός ότι ένας Μαύρος άνδρας έφηβος επιτίθεται σε μια λευκή γυναίκα έφηβος. Ένα λευκό όχημα 1, 000 συγκεντρώθηκαν γύρω από το δικαστήριο όπου κρατιόταν ο Μαύρος έφηβος, έτοιμος να κάνει ένα [ακουστό 00:13:34], να λυγίσει εκείνο τον νεαρό άνδρα εκείνο το βράδυ. Αλλά 75 μαύροι, συμπεριλαμβανομένων των Μαύρων βετεράνων έφτασαν να φύγουν. Ανταλλάγησαν λέξεις. Τότε μια τριβή. Τότε πυροβολήθηκαν πυροβολισμοί. Η κόλαση απελευθερώθηκε. Η κυριολεκτική κόλαση εξαπέλυσε όλη τη νύχτα. Το πρωί, ο όχλος τρομοκρατούσε τον Πράσινο με πυρσούς και όπλα πυροβολώντας κατά βούληση. Ένας όχλος έδεσε έναν Μαύρο, από τη μέση, στο πίσω μέρος του φορτηγού τους, με το κεφάλι του να χτυπά κατά μήκος του πεζοδρομίου καθώς οδηγούσαν. ο όχλος τρομοκρατούσε τον Πράσινο με πυρσούς και όπλα πυροβολώντας κατά βούληση. Ένας όχλος έδεσε έναν Μαύρο, από τη μέση, στο πίσω μέρος του φορτηγού τους, με το κεφάλι του να χτυπά κατά μήκος του πεζοδρομίου καθώς οδηγούσαν. ο όχλος τρομοκρατούσε τον Πράσινο με πυρσούς και όπλα πυροβολώντας κατά βούληση. Ένας όχλος έδεσε έναν Μαύρο, από τη μέση, στο πίσω μέρος του φορτηγού τους, με το κεφάλι του να χτυπά κατά μήκος του πεζοδρομίου καθώς οδηγούσαν.
Μια δολοφονημένη μαύρη οικογένεια πέταξε πάνω από το φράχτη του σπιτιού τους έξω. Ένα ηλικιωμένο ζευγάρι γονατίστηκε από το κρεβάτι τους, προσεύχεται στον Θεό με την καρδιά και την ψυχή τους, όταν πυροβολήθηκαν στο πίσω μέρος του κεφαλιού τους. Ιδιωτικά αεροπλάνα που ρίχνουν εκρηκτικά, η πρώτη και μοναδική εγχώρια αεροπορική επίθεση αυτού του είδους σε μια αμερικανική πόλη εδώ στην Τάλσα. Οκτώ από σχεδόν δύο δωδεκάδες εκκλησίες του Greenwood καίγονται σαν το όρος Σιών, απέναντι από το Vernon AME. Η μητέρα Randle είπε ότι ήταν σαν πόλεμος. Η μητέρα Fletcher λέει όλα αυτά τα χρόνια αργότερα, βλέπει ακόμα τα μαύρα σώματα. Ο εκδότης της εφημερίδας Greenwood, AJ Smitherman έγραψε ένα ποίημα για αυτό που άκουσε και ένιωσε εκείνο το βράδυ. Και εδώ είναι το ποίημα. Είπε: «Σκοτώστε τους, κάψτε τους, ρυθμίστε το ρυθμό. Διδάξτε τους πώς να διατηρήσουν τη θέση τους. Η βροχή της δολοφονίας, της κλοπής και της λεηλασίας ήταν η εντολή της νύχτας.
Πριν από 100 χρόνια, αυτήν την ώρα, αυτήν την πρώτη ημέρα του Ιουνίου, καπνός σκοτάδι στον ουρανό της Τάλσα, που υψώθηκε από 35 τετράγωνα Greenwood, τα οποία έμειναν σε στάχτη και χόβολη, ανασηκωμένα. Λιγότερο από 24 ώρες, σε λιγότερο από 24 ώρες, 1.100 μαύρα σπίτια και επιχειρήσεις χάθηκαν. Είχαν ασφάλιση, πολλοί από αυτούς, απέρριψαν αξιώσεις ζημίας. 10.000 άτομα έμειναν άποροι και άστεγοι, τοποθετήθηκαν σε στρατόπεδα διαμεσολάβησης. Όπως μου είπαν σήμερα, τους είπαν, "Μην αναφέρετε ότι ήσασταν ποτέ σε στρατόπεδο ή θα έρθουμε να σας πάρουμε." Αυτή είναι μια ιστορία επιζώντων. Ωστόσο, δεν έγινε σύλληψη του όχλου, κανένας. Δεν υπάρχει σωστή λογιστική των νεκρών. Τα αρχεία των νεκρών από τοπικούς αξιωματούχους δήλωσαν ότι υπήρχαν 36 άτομα. Αυτό είναι όλο, 36 άτομα. Με βάση τα αρχεία και τους λογαριασμούς μελετών, ο πιθανός αριθμός είναι πολύ μεγαλύτερος από το πολλαπλάσιο των εκατοντάδων. Ανείπωτα πτώματα πέταξαν σε μαζικούς τάφους,
Αλλά καθώς μιλάμε, έχει ξεκινήσει η διαδικασία του εκταφισμού των χωρίς σήμανση τάφων. Και αυτή τη στιγμή, θα ήθελα να σταματήσω για μια στιγμή σιωπής για τους πατέρες, τις μητέρες, τις αδελφές, τους γιους και τις κόρες, τους φίλους του Θεού και του Greenwood. Αξίζουν την αξιοπρέπεια και αξίζουν τον σεβασμό μας. Είθε οι ψυχές τους να ξεκουραστούν ειρηνικά. Οι Αμερικανοί μου, δεν ήταν ταραχή. Αυτή ήταν μια σφαγή, μεταξύ των χειρότερων στην ιστορία μας, αλλά όχι η μόνη. Και για πολύ καιρό, ξεχασμένο από την ιστορία μας. Μόλις συνέβη, υπήρχε μια ξεκάθαρη προσπάθεια να το διαγράψουμε από τη μνήμη μας, τις συλλογικές μας αναμνήσεις, από τις ειδήσεις και τις καθημερινές συνομιλίες. Για πολύ καιρό τα σχολεία στην Τάλσα δεν το διδάσκουν καν, πόσο μάλλον τα σχολεία αλλού. Και οι περισσότεροι άνθρωποι δεν συνειδητοποίησαν ότι πριν από έναν αιώνα, ιδρύθηκε το δεύτερο Klu Klux Klan. Ιδρύθηκε το δεύτερο Klu Klux Klan.
Φίλε μου, Jon Meacham, είχα γράψει, όταν είπα ότι έτρεξα να αποκαταστήσω την ψυχή της Αμερικής. Έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο The Soul of America, όχι εξαιτίας όσων είπα. Και υπάρχει μια εικόνα για τη σελίδα 160 στο βιβλίο του, όπου εμφανίζονται πάνω από 30.000 μέλη του Klu Klux Klan σε πλήρη δημοκρατία, Αιδεσιμότατα. Δείχνοντας καπέλα, οι ρόμπες βαδίζουν στη λεωφόρο της Πενσυλβανίας στην Ουάσιγκτον, DC. Τζέις, το ξέρεις όλα αυτά. Ουάσιγκτον. Εάν η μνήμη μου είναι σωστή, υπήρχαν 37 μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων που ήταν ανοιχτά μέλη του Klan. Υπήρχαν πέντε, αν δεν κάνω λάθος, θα μπορούσαν να ήταν επτά, νομίζω ότι ήταν πέντε μέλη της Γερουσίας των Ηνωμένων Πολιτειών, ανοιχτά μέλη του Klan. Πολλοί κυβερνήτες που ήταν ανοιχτά μέλη του Klan. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν συνειδητοποίησαν ότι πριν από έναν αιώνα, το Klan ιδρύθηκε μόλις έξι χρόνια πριν από την τρομερή καταστροφή εδώ στην Τάλσα.
Και ένας από τους λόγους για τους οποίους ιδρύθηκε ήταν λόγω παιδιών σαν εμένα που είναι Καθολικοί. Δεν ήταν για Αφροαμερικανούς τότε. Ήταν να σιγουρευτούμε ότι όλοι οι Πολωνοί, και οι Ιρλανδοί, και οι Καθολικοί της Ανατολικής και Ανατολικής Ευρώπης, που ήρθαν στις Ηνωμένες Πολιτείες μετά τον Α 'Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν θα μολύνουν τον Χριστιανισμό. Οι φλόγες από αυτούς τους καμμένους σταυρούς έκαψαν κάθε περιοχή της χώρας. Εκατομμύρια λευκοί Αμερικανοί ανήκαν στο Klan, και δεν ντρεπόταν καν από αυτό. Ήταν περήφανοι για αυτό. Και αυτό το μίσος ενσωματώθηκε συστηματικά και συστηματικά στους νόμους και τον πολιτισμό μας. Δεν κάνουμε καμία ευλογία με το να προσποιούμαστε ότι κανένα από αυτά δεν συνέβη ποτέ ή δεν μας επηρεάζει σήμερα, γιατί μας επηρεάζει ακόμα και σήμερα. Δεν μπορούμε απλώς να επιλέξουμε να μάθουμε τι θέλουμε να γνωρίζουμε και όχι τι πρέπει να γνωρίζουμε. Πρέπει να γνωρίζουμε τα καλά, τα κακά, τα πάντα. Αυτό κάνουν τα μεγάλα έθνη. Συμφωνούν με τις σκοτεινές τους πλευρές. Και είμαστε ένα υπέροχο έθνος. Ο μόνος τρόπος για να οικοδομήσουμε ένα κοινό έδαφος είναι η πραγματική επισκευή και η ανοικοδόμηση.
Ένα κοινό έδαφος είναι η πραγματική επισκευή και η ανοικοδόμηση. Έρχομαι εδώ για να βοηθήσω να γεμίσω τη σιωπή, γιατί στη σιωπή, οι πληγές βαθαίνουν. Όσο επώδυνη είναι, μόνο για ανάμνηση οι πληγές επουλώνονται. Πρέπει απλώς να επιλέξουμε να θυμόμαστε. Μνημόμαστε τι συνέβη εδώ στην Τάλσα, ώστε να μην μπορεί να διαγραφεί. Γνωρίζουμε εδώ, αυτό το ιερό μέρος, απλά δεν μπορούμε να θάβουμε τον πόνο και το τραύμα για πάντα. Και σε κάποιο σημείο, θα υπάρξει ένας υπολογισμός, ένα σημείο καμπής όπως αντιμετωπίζουμε τώρα ως έθνος. Αυτό που πολλοί άνθρωποι δεν είχαν ξαναδεί, ή απλώς αρνήθηκαν να δουν, δεν μπορούν πλέον να αγνοηθούν. Το βλέπετε σε τόσα πολλά μέρη. Υπάρχει μια μεγαλύτερη αναγνώριση ότι για πολύ καιρό, επιτρέψαμε μια στενή, περιορισμένη άποψη της υπόσχεσης αυτού του έθνους να φρενάρει, την άποψη ότι η Αμερική είναι ένα παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος, όπου υπάρχει μόνο ένας νικητής. Εάν πετύχετε, αποτύχω. Αν προχωρήσετε, πέφτω πίσω. Αν βρεις δουλειά, χάνω τη δική μου. Και ίσως το χειρότερο απ 'όλα, αν σε συγκρατήσω, ανυψώνομαι. Αντί αν τα πάμε καλά, όλοι το κάνουμε καλά.
Το βλέπουμε αυτό στο Greenwood. Αυτή η ιστορία δεν αφορά την απώλεια ζωής, αλλά την απώλεια ζωής, του πλούτου και της ευημερίας και των δυνατοτήτων που εξακολουθεί να αντηχεί μέχρι σήμερα. Η μητέρα Fletcher μιλά για το πώς μπόρεσε να φοιτήσει στο σχολείο μόνο στην τέταρτη τάξη και τελικά βρήκε δουλειά στα ναυπηγεία ως οικιακή. Ο κ. Van Ellis έχει μοιραστεί πώς ακόμα και μετά την εγγραφή και τη θητεία του στον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο, επέστρεψε στο σπίτι του για να αγωνιστεί με μια ξεχωριστή Αμερική. Φανταστείτε όλα αυτά τα ξενοδοχεία και δείπνα και μαμά και ποπ καταστήματα που θα μπορούσαν να έχουν περάσει τα τελευταία 100 χρόνια. Φανταστείτε τι θα μπορούσε να γίνει για τις μαύρες οικογένειες στο Greenwood, την οικονομική ασφάλεια και τον γενετικό πλούτο. Εάν προέρχεστε από τις πίσω γραμμές όπως η οικογένειά μου, η εργατική τάξη, η οικογένεια μεσαίων τάξεων, ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορούσαμε ποτέ να δημιουργήσουμε οποιοδήποτε πλούτο ήταν η δικαιοσύνη στα σπίτια μας.
Φανταστείτε ένα ακμάζον Greenwood στο Βόρειο Τάλσα τα τελευταία 100 χρόνια, τι θα σήμαινε για όλα τα Τάλσα, συμπεριλαμβανομένης της Λευκής κοινότητας. Ενώ οι άνθρωποι του Greenwood ξαναχτίστηκαν ξανά στα χρόνια μετά τη σφαγή, δεν κράτησε. Τελικά, οι γειτονιές επανατοποθετήθηκαν στους χάρτες, κλειδώνοντας το Black Tulsa από τις ιδιοκτησίες σπιτιών. Ένας αυτοκινητόδρομος χτίστηκε ακριβώς μέσα στην καρδιά της κοινότητας. [δεν ακούγεται 00:25:20] μιλούσε για τη δυτική μας πλευρά, τι τους έκανε 95 όταν μας κατέλαβαν οι στρατιωτικοί, μετά τη δολοφονία του Δρ Κινγκ. Η κοινότητα, αποκόπτοντας τις μαύρες οικογένειες και τις επιχειρήσεις από θέσεις εργασίας και ευκαιρίες. Η χρόνια ανεπαρκής επένδυση από πολιτειακές και ομοσπονδιακές κυβερνήσεις αρνήθηκε την Greenwood ακόμη και μια πιθανότητα ανοικοδόμησης. Πρέπει να βρούμε το θάρρος να αλλάξουμε τα πράγματα που ξέρουμε ότι μπορούμε να αλλάξουμε. Σε αυτό επικεντρωνόμαστε και ο Αντιπρόεδρος Χάρις, μαζί με ολόκληρη τη διοίκησή μας, συμπεριλαμβανομένης της Γραμματέας Στέγασης και Αστικής Ανάπτυξης, Marcia Fudge, που είναι εδώ σήμερα. Διότι σήμερα, ανακοινώνουμε δύο εκτεταμένες προσπάθειες που στοχεύουν στη δημιουργία μαύρου πλούτου που θα βοηθήσουν επίσης ολόκληρη την κοινότητα. Το πρώτο είναι ότι η κυβέρνησή μου ξεκίνησε μια επιθετική προσπάθεια για την καταπολέμηση των φυλετικών διακρίσεων στη στέγαση. Αυτό περιλαμβάνει τα πάντα, από επαναπροσδιορισμό έως το σκληρό γεγονός ότι ένα σπίτι που ανήκει σε μια μαύρη οικογένεια εκτιμάται πολύ συχνά σε χαμηλότερη αξία από ένα παρόμοιο σπίτι που ανήκει σε μια λευκή οικογένεια. Και θα μπορούσα να προσθέσω… Και χρειάζομαι βοήθεια αν έχετε μια απάντηση σε αυτήν. Δεν μπορώ να το καταλάβω αυτό, Κογκρέσσο Χόρφορντ, αλλά αν ζείτε σε μια μαύρη κοινότητα και υπάρχει μια άλλη στην άλλη πλευρά του αυτοκινητόδρομου, είναι μια λευκή κοινότητα, είναι χτισμένη από τον ίδιο οικοδόμο, και έχετε καλύτερο ρεκόρ οδήγησης από τον άντρα με το ίδιο αυτοκίνητο στην κοινότητα των Λευκών, πληρώνετε περισσότερα για την ασφάλιση αυτοκινήτων σας. Σοκαριστικά, το ποσοστό της ιδιοκτησίας κατοικίας της Μαύρης Αμερικής είναι χαμηλότερο σήμερα στην Αμερική από ό, τι όταν ψηφίστηκε ο νόμος περί στέγασης πριν από περισσότερα από 50 χρόνια. Κάτω σήμερα, αυτό είναι λάθος και δεσμευόμαστε να το αλλάξουμε αυτό.
Απλώς φανταστείτε εάν αντί να αρνηθούμε σε εκατομμύρια Αμερικανούς την ικανότητα να κατέχουν το δικό τους σπίτι και να χτίσουν γενετικό πλούτο, κάναμε δυνατό για αυτούς να αγοράσουν ένα σπίτι και να χτίσουν ίδια κεφάλαια σε αυτό το σπίτι και να εξασφαλίσουν τις οικογένειές τους. Δεύτερον, οι μικρές επιχειρήσεις είναι οι κινητήρες της οικονομίας μας και η κόλλα των κοινοτήτων μας. Ως πρόεδρος, η κυβέρνησή μου επιβλέπει εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια σε ομοσπονδιακές συμβάσεις, για τα πάντα, από την ανακαίνιση καταστρώματος αερομεταφορέων ή την εγκατάσταση κιγκλιδωμάτων σε ομοσπονδιακά κτίρια, έως τις επαγγελματικές υπηρεσίες. Έχουμε ένα πράγμα που ονομάζεται… Δεν θα πάω σε όλα, δεν υπάρχει αρκετός χρόνος τώρα, αλλά είμαι αποφασισμένος να χρησιμοποιήσω το δολάριο κάθε φορολογούμενου που μου έχει ανατεθεί για να περάσω σε αμερικανικές εταιρείες και Αμερικανούς εργαζόμενους που κατασκευάζουν αμερικανικά προϊόντα. Και ως μέρος αυτού, Πρόκειται να αυξήσω το μερίδιο των δολαρίων που δαπανά η ομοσπονδιακή κυβέρνηση σε μικρές επιχειρήσεις, συμπεριλαμβανομένων των μικρών επιχειρήσεων Black και Brown. Αυτή τη στιγμή, απαιτεί 10%. Θα μεταφέρω ότι στο 15% κάθε δολαρίου που θα δαπανηθεί θα δαπανηθεί [crosstalk 00:28:35]. Έχω την εξουσία να το κάνω αυτό.
Φανταστείτε, εάν αντί να αρνηθούμε σε εκατομμύρια επιχειρηματίες τη δυνατότητα πρόσβασης σε κεφάλαια και συμβάσεις, κάναμε δυνατό να μεταφέρουμε τα όνειρά τους στην αγορά για να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας και να επενδύσουμε στις κοινότητες μας. Τα δεδομένα δείχνουν ότι οι νέοι Μαύροι επιχειρηματίες είναι εξίσου ικανοί να πετύχουν, δεδομένης της ευκαιρίας όπως και οι Λευκοί επιχειρηματίες, αλλά δεν έχουν δικηγόρους. Δεν έχουν λογιστές, αλλά έχουν υπέροχες ιδέες. Μήπως αμφιβάλλει κανείς ότι ολόκληρο το έθνος θα ήταν καλύτερο από τις επενδύσεις που κάνουν αυτοί οι άνθρωποι; Και σας υπόσχομαι, γι 'αυτό δημιούργησα την Εθνική Διοίκηση Μικρών Επιχειρήσεων που είναι πολύ ευρύτερη, επειδή πρόκειται να πάρουν αυτά τα δάνεια. Αντί να στέλνουμε εκατομμύρια Αμερικανούς παιδιά σε σχολεία με λιγότερους πόρους, ας κάνουμε κάθε παιδί ηλικίας τριών και τεσσάρων ετών πρόσβαση στο σχολείο. Όχι παιδικό σταθμό, σχολείο.
τα τελευταία 10 χρόνια, έχουν γίνει μελέτες από όλα τα μεγάλα πανεπιστήμια. Δείχνει ότι αύξησε κατά 56% την πιθανότητα ενός παιδιού, ανεξάρτητα από το υπόβαθρο από το οποίο προέρχονται ... Δεν έχει σημασία τι, αν ξεκινήσουν το σχολείο σε ηλικία τριών ετών, έχουν πιθανότητα 56% να περάσουν και τα 12 χρόνια χωρίς κανένα πρόβλημα , και είναι σε θέση να τα πάει καλά, και μια ευκαιρία να μάθουν και να μεγαλώσουν και να ευδοκιμήσουν σε ένα σχολείο και καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Και ας ξεκλειδώσουμε περισσότερο από την απίστευτη δημιουργικότητα και καινοτομία που θα προέλθει από τα ιστορικά μαύρα κολέγια και πανεπιστήμια της χώρας. Έχω ένα πρόγραμμα 5 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως, που μου δίνει τους πόρους που επενδύουν σε ερευνητικά κέντρα και εργαστήρια και τομείς υψηλής ζήτησης για να ανταγωνίζονται για θέσεις εργασίας με καλή αμοιβή και βιομηχανίες του μέλλοντος, όπως η ασφάλεια στον κυβερνοχώρο. Ο λόγος για τον οποίο οι μαθητές τους είναι εξίσου ικανοί να μάθουν και να πάρουν τις καλές δουλειές που ξεκινούν από 90 και 100.000 $… Αλλά δεν έχουν τα χρήματα να παρέχουν και να χτίζουν αυτά τα εργαστήρια. Λοιπόν, μαντέψτε τι; Θα πάρουν τα χρήματα για να φτιάξουν αυτά [crosstalk 00:30:53].
Έτσι, αντί να μιλάμε μόνο για την υποδομή, ας μιλήσουμε για το θέμα της πραγματικής ανοικοδόμησης δρόμων και αυτοκινητοδρόμων, γεμίζοντας τα πεζοδρόμια και ρωγμές, εγκαθιστώντας φώτα του δρόμου και internet υψηλής ταχύτητας, δημιουργώντας έναν χώρο για να ζείτε και να εργάζεστε και να παίζετε με ασφάλεια. Ας διασφαλίσουμε την πρόσβαση σε υγειονομική περίθαλψη, καθαρό νερό, καθαρό αέρα, κοντινά παντοπωλεία, εφοδιασμένα με φρέσκα λαχανικά και τρόφιμα που στην πραγματικότητα αντιμετωπίζουν… Εννοώ, αυτά είναι όλα τα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε. Μήπως αμφιβάλλει κανείς ότι αυτό το έθνος θα ήταν καλύτερο με αυτές τις επενδύσεις; Οι πλούσιοι θα είναι εξίσου πλούσιοι. Η μεσαία τάξη θα κάνει καλύτερα και όλοι θα κάνουν καλύτερα. Πρόκειται για θέσεις εργασίας με καλή αμοιβή, οικονομική σταθερότητα και δυνατότητα δημιουργίας κάποιου γενετικού πλούτου. Πρόκειται για την οικονομική ανάπτυξη για τη χώρα μας, και για τον ανταγωνισμό του υπόλοιπου κόσμου, ο οποίος τώρα είναι εκτός ανταγωνισμού.
Αλλά εξίσου θεμελιώδες με οποιαδήποτε από αυτές τις επενδύσεις που έχω συζητήσει είναι ίσως το πιο θεμελιώδες, το δικαίωμα ψήφου, το δικαίωμα ψήφου. Πολλά από τα μέλη του Μαύρου Καυκάσου ήξεραν τον Τζον Λιούις καλύτερα από εμένα, αλλά τον ήξερα. Στο κρεβάτι του, όπως και πολλοί, κάλεσα τον John να του μιλήσει. Το μόνο που ήθελε ο John είναι να μιλήσει για το πώς έκανα. Πέθανε, νομίζω, περίπου 25 ώρες αργότερα. Αλλά ξέρεις τι είπε ο Τζον; Κάλεσε το δικαίωμα ψήφου πολύτιμο, σχεδόν ιερό. Είπε ότι το πιο ισχυρό μη βίαιο εργαλείο που έχουμε σε μια δημοκρατική κοινωνία. Αυτό το ιερό δικαίωμα δέχεται επίθεση με απίστευτη ένταση όπως δεν έχω ξαναδεί, παρόλο που ξεκίνησα ως δημόσιος υπερασπιστής και δικηγόρος πολιτικών δικαιωμάτων, με ένταση και επιθετικότητα-
… Δικηγόρος του πολιτικού δικαιώματος, με ένταση και επιθετικότητα που δεν έχουμε δει εδώ και πολύ καιρό. Είναι απλώς αμερικανικό. Δυστυχώς, δεν είναι πρωτοφανές. Το δόγμα, «Θα ξεπεράσουμε», είναι ένα μακροχρόνιο στήριγμα του Κινήματος Πολιτικών Δικαιωμάτων και η Τζέσι Τζάκσον μπορεί να σας πει καλύτερα από οποιονδήποτε. Το εμπόδιο στην πρόοδο που θα πρέπει να ξεπεραστεί είναι μια διαρκής πρόκληση. Το είδαμε στη δεκαετία του '60. Αλλά με την τρέχουσα επίθεση, δεν είναι απλώς ηχώ μιας μακρινής ιστορίας. Το 2020, αντιμετωπίσαμε μια ακούραστη επίθεση στο δικαίωμα ψήφου: περιοριστικοί νόμοι, αγωγές, απειλές εκφοβισμού, εκκαθάριση ψηφοφόρων και πολλά άλλα. Αποφασίσαμε να τα ξεπεράσουμε όλα, και το κάναμε. Περισσότεροι Αμερικανοί ψήφισαν στις τελευταίες εκλογές στην ομίχλη μιας πανδημίας, μετά σε κάθε εκλογή στην αμερικανική ιστορία. Έχετε εγγεγραμμένους ψηφοφόρους. Έχετε ψηφοφόρους στις κάλπες. Το κράτος δικαίου διατηρείται. Η δημοκρατία επικράτησε. Ξεπεράσαμε. Αλλά σήμερα, επιτρέψτε μου να είμαι ξεκάθαρος, έχω ασχοληθεί με αυτό το έργο ολόκληρη την καριέρα μου και θα ενισχύσουμε τις προσπάθειές μας να ξεπεράσουμε ξανά. Θα έχω περισσότερα να πω σχετικά αργότερα, την πραγματικά πρωτοφανή επίθεση στη δημοκρατία μας. Μια προσπάθεια να αντικατασταθούν οι μη κομματικοί διαχειριστές εκλογών και να εκφοβιστούν όσοι είναι υπεύθυνοι για τον υπολογισμό και την αναφορά των αποτελεσμάτων των εκλογών. Όμως σήμερα, όσον αφορά την ίδια την πράξη της ψηφοφορίας, καλώ τις ομάδες δικαιωμάτων ψήφου σε αυτήν τη χώρα να αρχίσουν να διπλασιάζουν τις προσπάθειές τους τώρα για εγγραφή και εκπαίδευση των ψηφοφόρων. Και ο Ιούνιος πρέπει να είναι ένας μήνας δράσης στο Capitol Hill. Ακούω όλους τους ανθρώπους στην τηλεόραση να λένε, "Γιατί δεν μπορεί να γίνει αυτό ο Μπάιντεν;" Λοιπόν, επειδή ο Μπάιντεν έχει μόνο την πλειοψηφία των τεσσάρων ψήφων στο Σώμα και ισοπαλία στη Γερουσία.
Στις αρχές του έτους, η Βουλή των Αντιπροσώπων ψήφισε το νόμο για τους λαούς για την προστασία της δημοκρατίας μας. Η Γερουσία θα το αναλάβει αργότερα αυτόν τον μήνα, και θα παλέψω όπως κάθε άλλο εργαλείο στη διάθεσή μου για το πέρασμα του. Το Σώμα εργάζεται επίσης για τον νόμο για τα δικαιώματα ψήφου John Lewis, ο οποίος είναι κρίσιμος για την παροχή νέων νομικών εργαλείων για την καταπολέμηση της νέας επίθεσης στο δικαίωμα ψήφου. Για να δηλώσω τη σημασία των προσπαθειών μας, σήμερα ζητώ από την Αντιπρόεδρο Χάρις να βοηθήσει αυτές τις προσπάθειες και να τις οδηγήσει ανάμεσα σε πολλές άλλες ευθύνες της. Με την ηγεσία της και την υποστήριξή σας, θα ξεπεράσουμε ξανά. Σας υπόσχομαι, αλλά θα χρειαστεί πολύ δουλειά.
Και τέλος, πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτό που παραμένει το λεκέ στην ψυχή της Αμερικής. Αυτό που συνέβη στο Γκρίνγουντ ήταν μια πράξη μίσους και εγχώριας τρομοκρατίας με μια διαδεδομένη γραμμή που υπάρχει ακόμα σήμερα. Απλά κλείστε τα μάτια σας, θυμηθείτε τι είδατε στο Charlottesville πριν από τέσσερα χρόνια στην τηλεόραση. Νεοναζί, λευκοί υπέρμαχοι, το KKK που βγαίνει από αυτά τα χωράφια τη νύχτα με αναμμένους φακούς, οι φλέβες διογκώνονται καθώς ουρλιάζουν. Θυμάμαι? Απλά κλείστε τα μάτια σας και φανταστείτε τι ήταν. Λοιπόν, η μητέρα Fletcher είπε, όταν είδε την εξέγερση στην πρωτεύουσα στις 9 Ιανουαρίου, έσπασε την καρδιά της. Ένας όχλος βίαιων λευκών εξτρεμιστών, κακοποιών, είπε ότι της υπενθύμισε τι συνέβη στο Greenwood πριν από 100 χρόνια. Κοιτάξτε γύρω από τα διάφορα εγκλήματα μίσους εναντίον Ασιατών Αμερικανών και Εβραίων Αμερικανών. Μίσος που δεν εξαφανίζεται ποτέ. Το μίσος κρύβει μόνο. Τζέσι, Νομίζω ότι το ανέφερα σε εσένα, σκέφτηκα ότι αφού σπρώξατε τον Dr. King, τον νόμο για τα δικαιώματα ψήφου και τον νόμο για τα πολιτικά δικαιώματα, νόμιζα ότι μετακινήσαμε. Αυτό που δεν συνειδητοποίησα, σκέφτηκα ότι σημειώσαμε τεράστια πρόοδο και ήμουν τόσο περήφανος που ήμουν λίγο μέρος αυτής.
Αλλά ξέρεις τι, Rev; Δεν συνειδητοποίησα ότι το μίσος δεν νικήθηκε ποτέ, κρύβεται μόνο. Κρύβεται. Με δεδομένο λίγο οξυγόνο, λίγο οξυγόνο από τους ηγέτες του, βγαίνει από εκεί κάτω από το βράχο σαν να συνέβαινε ξανά, σαν να μην έφυγε ποτέ. Λοιπόν, δεν μπορούμε. Δεν πρέπει να δώσουμε μίσος ένα ασφαλές λιμάνι. Όπως είπα στην ομιλία μου στην κοινή σύνοδο του Κογκρέσου, σύμφωνα με την κοινότητα των πληροφοριών, η τρομοκρατία από την λευκή υπεροχή είναι η πιο θανατηφόρα απειλή για την πατρίδα σήμερα, όχι η Ίσις, όχι η Αλ Κάιντα, οι λευκοί υπέρμαχοι. Δεν είμαι εγώ. Αυτή είναι η κοινότητα πληροφοριών τόσο στον Τραμπ όσο και στην κυβέρνησή μου.
Πριν από δύο εβδομάδες, υπέγραψα νόμο τον νόμο COVID-19 Hate Crimes Act, τον οποίο το Σώμα είχε εγκρίνει στη Γερουσία. Η κυβέρνησή μου σύντομα θα παρουσιάσει την ευρύτερη στρατηγική μας για την καταπολέμηση της εγχώριας τρομοκρατίας και της βίας που προκαλείται από τα πιο φρικτά εγκλήματα μίσους και άλλες μορφές μισαλλοδοξίας. Αλλά θα κλείσω εκεί που ξεκίνησα, στη Μητέρα Ράνταλ, στη Μητέρα Φλέτσερ, τον κ. Van Ellis, στους απογόνους και σε όλους τους επιζώντες, σας ευχαριστώ. Σας ευχαριστώ που μου δώσατε την τιμή να περνάω λίγο χρόνο μαζί σας νωρίτερα σήμερα. Σας ευχαριστώ για το θάρρος σας. Σας ευχαριστώ για τη δέσμευσή σας. Και ευχαριστώ τα παιδιά σας, και τα εγγόνια σας, και τις ανιψιές σας, και τους ανιψιούς σας. Το να δεις και να μάθεις από εσένα είναι ένα δώρο, ένα γνήσιο δώρο. Ο Δρ John Hope Franklin, ένας από τους μεγαλύτερους ιστορικούς της Αμερικής, ο υπερήφανος γιος της Τάλσα, του οποίου ο πατέρας ήταν επιζών του Greenwood, είπε, και παραθέτω, «Ό, τι κι αν κάνετε, πρέπει να γίνεται με πνεύμα καλής θέλησης και αμοιβαίου σεβασμού, ακόμη και αγάπης. Πώς αλλιώς μπορούμε να ξεπεράσουμε το παρελθόν και να είμαστε άξιοι των εμπρόσθιων φορέων μας και να αντιμετωπίσουμε το μέλλον με αυτοπεποίθηση και ελπίδα; "
Σε αυτήν την ιερή και επίσημη ημέρα, μπορούμε να βρούμε αυτό το ξεκάθαρα πνεύμα Greenwood που καθορίζει το αμερικανικό πνεύμα. Το πνεύμα που μου δίνει τόση εμπιστοσύνη και ελπίδα για το μέλλον. Αυτό μας βοηθά να βλέπουμε πρόσωπο με πρόσωπο ένα πνεύμα που μας βοηθά να γνωρίζουμε πλήρως ποιοι είμαστε και ποιοι μπορούμε να είμαστε ως λαοί και ως έθνος. Ποτέ δεν ήμουν πιο αισιόδοξος για το μέλλον από ό, τι είμαι σήμερα. Το εννοώ. Ο λόγος είναι, λόγω αυτής της νέας γενιάς νέων. Είναι οι καλύτεροι μορφωμένοι. Είναι η λιγότερο προκατάληψη. Είναι η πιο ανοιχτή γενιά στην αμερικανική ιστορία.
Και παρόλο που δεν έχω επιστημονική βάση για αυτό που πρόκειται να πω, αλλά για εσάς που είστε άνω των 50 ετών, πόσο συχνά είδατε ποτέ διαφημίσεις στην τηλεόραση με ασπρόμαυρα ζευγάρια; Όχι αστείο. Σας προκαλώ, βρείτε σήμερα όταν ενεργοποιείτε τους σταθμούς, καθίστε σε έναν σταθμό για δύο ώρες και δεν ξέρω πόσες διαφημίσεις θα δείτε, 8:00 έως 5:00. Δύο έως τρεις στους πέντε έχουν ζευγάρια μικτής φυλής. Αυτό δεν είναι τυχαίο. Πωλούν σαπούνι, φίλε. Όχι αστείο. Θυμάστε τον παλιό Pat Caddell που έλεγε: «Θέλετε να μάθετε τι συμβαίνει στον αμερικανικό πολιτισμό; Παρακολουθήστε τη διαφήμιση », επειδή θέλουν να πουλήσουν ό, τι έχουν.
Έχουμε ελπίδα. Και λαοί σαν εσένα, μέλι. Πραγματικα το εννοω. Έχουμε ελπίδα, αλλά πρέπει να τους υποστηρίξουμε. Πρέπει να τους δώσουμε τη ραχοκοκαλιά για να κάνουμε ό, τι ξέρουμε ότι πρέπει να γίνει, γιατί αμφιβάλλω αν κάποιος από εσάς θα ήταν εδώ αν δεν σας ενδιαφερόταν βαθιά για αυτό. Σίγουρα ο διάβολος δεν ήρθε να με ακούσει να μιλάω. Αλλά το εννοώ πραγματικά, το εννοώ πραγματικά, ας μην τα παρατήσουμε, φίλε. Ας μην τα παρατήσουμε. Όπως λέει ένα παλιό ρητό, «Η ελπίδα πηγάζει αιώνια». Ξέρω ότι έχουμε μιλήσει πολύ για διάσημους ανθρώπους, αλλά οι συνάδελφοί μου στη Γερουσία συνήθιζαν να με κοροϊδεύουν, γιατί ανέφερα πάντα Ιρλανδούς ποιητές. Νομίζουν ότι το έκανα επειδή είμαι Ιρλανδός. Νομίζουν ότι το έκανα γιατί εμείς οι Ιρλανδοί, έχουμε μερικές φορές λίγο τσιπ στον ώμο μας. Γι 'αυτό δεν το έκανα. Το έκανα γιατί είναι οι καλύτεροι ποιητές στον κόσμο. Μπορείτε να χαμογελάσετε, είναι εντάξει. Είναι αλήθεια.
Υπήρχε ένας διάσημος ποιητής που έγραψε ένα ποίημα που ονομάζεται A Cure at Troy, Seamus Heaney. Νομίζω ότι υπάρχει μια στάση σε αυτό που νομίζω ότι πρέπει να είναι το αίτημά μας σήμερα για τους νέους. Είπε: «Η ιστορία μας διδάσκει να μην ελπίζουμε σε αυτήν την πλευρά του τάφου. Αλλά μετά μια φορά στη ζωή, ανεβαίνει το παλιρροϊκό κύμα της δικαιοσύνης, και η ελπίδα και η ιστορία του ποιήματος. " Ας το κάνουμε ποιήματα.

G Saitis

Πέμπτη 3 Ιουνίου 2021

Αντίγραφο ομιλίας επετείου Joe Biden Tulsa Race Massacre

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Σελίδες

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου