Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μανωλης Κοττακης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μανωλης Κοττακης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 7 Ιουνίου 2019

Dimokratia.Αν μετά τις εκλογές τεθεί απο τους δανειστές ζήτημα ψήφισης νέου, μίνι τέταρτο μνημόμιο με περικοπές στις πρόωρες συντάξεις και εξίσωση μισθων Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα. .

Μέλος του Media

08.06.2019
Σήμερα γιορτάζουν...
Καλλιόπη, Ναυκράτιος

ΤΟ ΛΙΠΟΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Το Δημόσιο και η ανάγκη για ειλικρίνεια πριν από τις εκλογές
Από τον
Μανώλη Κοττάκη
Η Ελλάς οδηγείται στις εκλογές του Ιουλίου μέσα σε μια χαρίεσσα ατμόσφαιρα. Η θριαμβευτική νίκη της Ν.Δ. στις ευρωεκλογές έχει ανεβάσει την ψυχολογία παντού: στον κόσμο, στις αγορές ομολόγων, στο Χρηματιστήριο, στις ξένες πρεσβείες που στοχεύει κάθε τόσο ο Ρουβίκωνας. Αν κατάφερε να ανθήσει η χώρα στο παρελθόν, κατά τη δεκαετία του 2000, αυτό το κατάφερε χάρη στο πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα και στην πολιτική σταθερότητα. 
Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ, πάντως, και ειδικώς όσοι ασχολούνται με την οικονομία δεν συμμερίζονται απολύτως αυτή την ατμόσφαιρα. Φοβούνται ότι, πίσω από τις διαβεβαιώσεις Τσακαλώτου - Τσίπρα για «μαξιλάρια ασφαλείας», «ειδικούς λογαριασμούς» και «υπερπλεονάσματα», υπάρχει μια τρύπα ύψους 5 δισ. ευρώ που πρέπει να καλυφθεί. Δεν αποκλείεται. 
Αλλά, αν τα νούμερα είναι άλλα και οι δείκτες της οικονομίας διαφορετικοί, αν μετά τις εκλογές τεθεί από τους δανειστές ζήτημα ψήφισης νέου, μίνι τετάρτου Μνημονίου με αιτούμενο τις περικοπές των πρόωρων συντάξεων και την εξίσωση των μισθών Δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, τότε αυτές οι εκλογές έχουν πράγματι ένα μεγάλο διακύβευμα: την αλήθεια και την υπέρβασή της, όχι με τους κλασικούς τρόπους που γνωρίζαμε έως τώρα. Σε περίπτωση που ο απατεών ΣΥΡΙΖΑ άφησε επίτηδες ωρολογιακή δημοσιονομική βόμβα για να σκάσει στα χέρια του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, με μύχιο πόθο να τον καταστήσει... παρένθεση, τότε η Ν.Δ. έναν δρόμο έχει: να εξηγήσει με ειλικρίνεια το ενδεχόμενο πρόβλημα στους πολίτες και να παρουσιάσει προεκλογικώς τις μεταρρυθμίσεις-αντίμετρα με τις οποίες θα το αντιμετωπίσει. 
Θέλουμε να είμαστε σαφείς. Ενα φιλελεύθερο κόμμα πρέπει να είναι απολύτως έτοιμο να προχωρήσει σε εμβληματικές ιδιωτικοποιήσεις σε λιμάνια, ενέργεια, ίσως και νερό (τα δίκτυα υποδομών της ύδρευσης, ειδικά στη Θεσσαλονίκη, είναι απαρχαιωμένα και απαιτείται εκσυγχρονισμός τους). Και πρέπει να προχωρήσει για να ξεριζώσει το πελατειακό κράτος, που απομυζά τον Προϋπολογισμό, και για να παρέχει μέσω ιδιωτών καλύτερες υπηρεσίες προς τους πολίτες, αλλά, το κυριότερο, για να αξιοποιήσει τα υπερέσοδα εις τρόπον ώστε να προστατεύσει το κοινωνικό σύνολο. Η παράταξη οφείλει να δεσμευτεί προεκλογικά για να σπάσει και την προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ πως τάχα θα αγγίξει μισθούς, συντάξεις. 
Αντιθέτως, θα προχωρήσει σε αυτό που ζητά όλη η κοινωνία, και ιδιαίτερα οι δυνάμεις της προκοπής: σε μια γιγάντια αναδιοργάνωση του δημόσιου τομέα, που θα οδηγήσει σε μεγάλες οικονομίες κλίμακος. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δεσμευτεί πως η Ελλάς θα απαλλαγεί από το λίπος που προσέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ στο ελληνικό Δημόσιο κατά τη διακυβέρνησή του. Περιττοί οργανισμοί, που συστάθηκαν μόνο και μόνο για να τακτοποιηθούν «ημέτεροι», πρέπει να απογραφούν και, έπειτα από έλεγχο σκοπιμότητας, να καταργηθούν. Δεν χρωστά σε τίποτε ο ελληνικός λαός να πληρώνει τα σπασμένα των διορισμένων με μειώσεις συντάξεων και μισθών. Πέραν αυτών, μια σειρά από μεταρρυθμίσεις, ειδικώς στην Παιδεία και την αγορά ακινήτων, που ενδεχομένως θα δημιουργήσουν υπεραξίες σε αυτούς τους ευαίσθητους τομείς, πρέπει να δρομολογηθούν άμεσα. Προς τούτο, η νέα κυβέρνηση θα χρειαστεί αφοσιωμένους στον στόχο «Ταλιμπάν» υπουργούς -οι οποίοι έχουν επαφή με το δημόσιο αίσθημα-, αλλά και δημόσιες δεσμεύσεις πριν από τις εκλογές για το σχέδιο, με χρονοδιαγράμματα και προθεσμίες. 
Πολλοί θεωρούν ότι η Ν.Δ. πρέπει να «παγώσει» τον πολιτικό χρόνο και να πάει όσο πιο συντηρητικά και μετριοπαθώς προς τις κάλπες για να μη χάσει ψήφους, έδρες και πολιτική κυριαρχία. Αν και κατά βάση συμφωνώ, εν τούτοις θεωρώ πως οι πολίτες πρέπει να έχουν μια γενική ιδέα. Ισως γιατί οι κυριαρχίες του μέλλοντος βασίζονται στην ντομπροσύνη. Ευχή της Αριστεράς είναι να σιωπήσει η Ν.Δ., για να την αποδομήσει μετά τις εκλογές με το ίδιο νόμισμα. Δεν νομίζω πως ο Κυριάκος πρέπει να τους κάνει τη χάρη.

Πέμπτη 10 Μαΐου 2018

Dimokratia.Η στρατηγική του Τσίπρα απέναντι στην Κεντροαριστερά


Μέλος του Media

10.05.2018
Σήμερα γιορτάζουν...
Σίμωνας









ΟΡΓΑΝΩΝΕΙ ΤΗΝ ΗΤΤΑ

Το «unfair» με τις κάλπες και η επιθετική «εξαγορά»
Από τον
Μανώλη Κοττάκη
Ανήκω σε εκείνους οι οποίοι δεν υπερτιμούν τον ιδεολογικό αντίπαλο αλλά δεν τον υποτιμούν κιόλας. Είμαι του δόγματος «καλύτερα να ανησυχείς πριν, παρά να τρέχεις μετά». Υπό αυτήν την έννοια παρατηρώ τη νέα επιθετική φάση στην οποία «πέρασε» η στρατηγική Τσίπρα απέναντι στην «Κεντροαριστερά» του ΠΑΣΟΚ (εξεφράσθη με τη διαρροή για το σχέδιο κατάτμησης των μεγάλων περιφερειών) και θεωρώ ότι βρισκόμαστε σταδιακά μπροστά σε νέα δεδομένα.

Η αιδήμων σιωπή με την οποία «υποδέχθηκε» η Χαριλάου Τρικούπη την πρόταση για τις περιφέρειες δείχνει αμηχανίες. Μεγάλες αμηχανίες. Για την οικονομία της συζήτησης -προτού σας μεταφέρω μερικές πληροφορίες- σπεύδω να παρατηρήσω το εξής: Μολονότι η κατάτμηση των εκλογικών περιφερειών δεν συνδέεται με το εκλογικό σύστημα (το μπόνους ισχύει), εντούτοις η απόπειρα ψήφισης νόμου για νέα εκλογική διαίρεση συνιστά πολιτικό unfair πρώτου μεγέθους. Αυτά αλλάζουν έναν χρόνο μετά τις εκλογές. Οχι έναν χρόνο πριν από τις εκλογές.

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ψήφισε τον εκλογικό νόμο Κούβελα τον Σεπτέμβριο του 1990 και δεν τον άλλαξε ποτέ, ενώ ήξερε ότι χάνει. Ο Κώστας Καραμανλής άλλαξε τον εκλογικό νόμο τον Οκτώβριο του 2007. Στο μέτρο που ο κ. Τσίπρας αποπειράται να αλλάξει τους κανόνες έναν χρόνο πριν από τις κάλπες προκειμένου να οργανώσει την ήττα του καλύτερα ελέγχεται για πολιτική ατιμία. Αν το όνειρό του είναι να γίνει ΠΑΣΟΚ στη θέση του ΠΑΣΟΚ, ας μην άγχεται. Το πέτυχε ήδη.

Κάτι τέτοια έκανε και ο Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας πριν από εκλογές! Από κει και πέρα όμως η αντιπολίτευση πρέπει να δει τον ορίζοντα. Προ εβδομάδος η Χαριλάου Τρικούπη έσπευσε με βραδινή ανακοίνωσή της να υπερασπιστεί το τεκμήριο της αθωότητας επιχειρηματία ο οποίος διώκεται για αδικήματα κακουργηματικού χαρακτήρα, πριν καν ο επιχειρηματίας εκδώσει ανακοίνωση υπέρ του εαυτού του!

Ακολούθησε το αιφνίδιο αίτημα Γεννηματά για εκλογές. Για τον Τσίπρα ο κύβος ερρίφθη εκείνη τη βραδιά. Αποφάσισε να επιτεθεί στη Γεννηματά με το σχέδιο για τη Β’ Αθηνών, με την απλή αναλογική στους δήμους κ.λπ. Αποφάσισε να την προσπεράσει και να προχωρήσει -μην παρεξηγηθώ- σε «επιθετική εξαγορά». Να της πάρει κορυφαία στελέχη.
Εως τώρα η κυρία Γεννηματά ισορροπούσε σε δύο βάρκες. Υιοθετώντας όμως τη γραμμή του επιχειρηματία διάλεξε στρατόπεδο. Ραγκούσης, Κρεμαστινός, ο κύκλος διανοουμένων του Σημίτη κοιτάζουν πλέον προς Κουμουνδούρου. Κάποιοι άλλοι βουλευτές του κλίματος Βενιζέλου κοιτούν προς Ν.Δ., το Ποτάμι δεν πειθαρχεί και η κυρία Γεννηματά βρίσκεται στη μέση μετεωριζόμενη παριστάνοντας την αρχηγό. Θα έχει μάλιστα ενδιαφέρον να δούμε τι θα ψηφίσει αν έρθει στο Κοινοβούλιο κύρωση για συμφωνία με τα Σκόπια - μικρή πιθανότης, αλλά υπαρκτή.

Αυτήν τη στιγμή λοιπόν η κυβέρνηση, εκμεταλλευόμενη τα λάθη Γεννηματά, επιτίθεται στο ποσοστό του ΠΑΣΟΚ και διεκδικεί μέρος αυτού. Στην πραγματικότητα οργανώνει την ήττα της ώστε να μη μετατραπεί σε συντριβή. Το ενδιαφέρον μάλιστα είναι ότι κορυφαία ευρωπαϊκά think tanks, όπως το Ινστιτούτο Brugel, συμφωνούν με την εκτίμηση ότι δεν υπάρχει εκλογική κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ - αν και θα το θέλαμε. Εν προκειμένω η Κεντροδεξιά ίσως μετανιώσει για την απόπειρά της να φέρει το ΠΑΣΟΚ στη δική της όχθη. Βολικότερη η ουδετερότης. Η δράση φέρνει πάντα αντίδραση.