Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Δύση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Δύση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 31 Αυγούστου 2025

Κυριάκος Μητσοτάκης

Καλημέρα σε όλες και όλους! Επιστρέψαμε στην καθιερωμένη κυριακάτικη ανασκόπησή μας, μετά από μία σύντομη αλλά επιβεβλημένη καλοκαιρινή ανάπαυλα. Βέβαια, εμείς κάναμε ένα μικρό διάλειμμα, αλλά τα γεγονότα όχι. Θέλω να ξεκινήσω από τη διπλωματική κινητικότητα που βρίσκεται σε εξέλιξη με στόχο την επίτευξη μιας δίκαιης και βιώσιμης ειρήνης στην Ουκρανία. Είναι ενθαρρυντικό ότι αυτές τις μέρες χαράσσονται τα επόμενα βήματα μιας πορείας που όλοι ευχόμαστε να οδηγήσει στην ειρήνη. Έτσι, μου δίνεται η ευκαιρία να μιλήσω για τη στάση της Ελλάδας στον πόλεμο. Μια στάση που υπαγορεύεται από το εθνικό μας συμφέρον, τη γεωπολιτική μας θέση και τις προκλήσεις που απορρέουν από αυτήν. Κάνουμε αυτό που επιτάσσει η θέση μας στον πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι μεγάλες γεωπολιτικές μας επιλογές. Τη θέση αυτή την κερδίσαμε με κόπο. Η πατρίδα μας πλήρωσε πολύ ακριβά την ευρωπαϊκή απομόνωση τα χρόνια της οικονομικής κρίσης. Δεν θα επιτρέψουμε ποτέ ξανά η Ελλάδα να βρεθεί στο περιθώριο. Στηρίξαμε την Ουκρανία από την πρώτη στιγμή. Στηρίξαμε τον αμυνόμενο απέναντι στον επιτιθέμενο σε μια απροκάλυπτη εισβολή και κατάφωρη παραβίαση της κυριαρχίας μιας χώρας.

Είμαστε με την Ευρώπη. Είμαστε με τη Δύση. Είμαστε με τη διεθνή νομιμότητα. Δεν μπορούμε να δεχτούμε την αλλαγή συνόρων με τη βία ως συνήθη πρακτική. Υποστηρίζουμε την άμεση εκεχειρία και την παροχή ισχυρών εγγυήσεων ασφαλείας στην Ουκρανία, ώστε να είναι σε θέση να υπερασπιστεί την κυριαρχία της και να αποτρέψει κάθε μελλοντική επιθετικότητα. Στο πλαίσιο αυτό, είναι κομβικής σημασίας η διαβεβαίωση των Ηνωμένων Πολιτειών για στήριξη. Και θέλω να επαναλάβω ότι είμαστε έτοιμοι να συμβάλουμε στην ανοικοδόμηση της Ουκρανίας.

Κλείνοντας, θέλω να πω αυτό: όσοι μας κατηγορούν για τη στήριξη στην Ουκρανία, όπως έκανε όλη η Δύση, πλην λίγων θαυμαστών του αναθεωρητισμού, είναι οι ίδιοι που με τη στάση τους μας ζητούν να ξεχάσουμε το τραύμα της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο. Θα μας ζητούσαν να δεχθούμε ως νόμιμα τα τετελεσμένα της παράνομης τουρκικής εισβολής; Να νομιμοποιήσουμε παράνομες διεκδικήσεις και αμφισβητήσεις των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων; Το Κίεβο δεν είναι μακριά. Και πάντως, όχι αρκετά μακριά απ΄όσα συμβαίνουν στην περιφέρειά μας.

Πριν περάσω στις εσωτερικές εξελίξεις, θα ήθελα να σταθώ στην απώλεια του Απόστολου Βεσυρόπουλου. Υπήρξε ένας σεμνός και υπεύθυνος πολιτικός, που τίμησε την παράταξή μας και υπηρέτησε με συνέπεια τον δημόσιο βίο. Ένας άνθρωπος χαμογελαστός, προσιτός, με ειλικρινές ενδιαφέρον για τους συμπολίτες του, που κέρδισε την εκτίμηση και τον σεβασμό όλων. Ως γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας υπηρέτησε με αίσθημα καθήκοντος και ήθος, όπως άλλωστε πάντα στην πολιτική του διαδρομή. Θα τον θυμόμαστε πάντα για την καλοσύνη, το χαμόγελό του και την αγάπη του για τον τόπο του. Η παράταξή μας και η πολιτική ζωή της χώρας είναι φτωχότερες χωρίς εκείνον.

Καθώς το καλοκαίρι οδεύει προς το τέλος, ίσως είναι ώρα για έναν πρώτο απολογισμό. Η χώρα μας δοκιμάστηκε ξανά από μεγάλες πυρκαγιές, όπως και ολόκληρος ο ευρωπαϊκός νότος. Μάλιστα στην ιβηρική χερσόνησο έως σήμερα έχουν καεί 6,8 εκ. στρέμματα, 4 εκ. στην Ισπανία και 2,8 εκ. στην Πορτογαλία. Γι’αυτό και ανταποκριθήκαμε στο αίτημα έκτακτης ανάγκης του ευρωπαϊκού μηχανισμού πολιτικής προστασίας διαθέτοντας 20 ειδικά εκπαιδευμένους Έλληνες δασοκομάντος στην Ισπανία και 2 Canadair στην Πορτογαλία. Η κλιματική κρίση διαμορφώνει μια σκληρή, νέα πραγματικότητα. Τα στοιχεία της Πυροσβεστικής δείχνουν ότι σε καθημερινή βάση διαχειρίζεται 40 πυρκαγιές ημερησίως, ενώ την περασμένη εβδομάδα ο αριθμός αυτός είχε ξεπεράσει τις 70 ανά ημέρα. Στη συντριπτική πλειονότητά τους τέθηκαν υπό έλεγχο μέσα σε λίγες ώρες. Η διασπορά στον ελλαδικό χώρο ήταν μεγάλη, ενώ υπήρξαν περιπτώσεις, με χαρακτηριστικότερη αυτή της Αχαΐας, όπου εκδηλώθηκαν ταυτόχρονα -ή το ένα μετά το άλλο- 4-5 διαφορετικά μέτωπα στην ευρύτερη περιοχή, με αποτέλεσμα να διασπαρθούν και οι πυροσβεστικές δυνάμεις, το ίδιο και οι ομάδες των εθελοντών, προκειμένου να τις αντιμετωπίσουν. Θεωρώ ανεύθυνο και επικίνδυνο για λόγους κομματικής αντιπαράθεσης να αμφισβητείται το σωτήριο -όπως έχει αποδειχθεί- σύστημα προειδοποίησης και εκκένωσης, το 112. Η ανθρώπινη ζωή είναι το υπέρτατο αγαθό. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα στηρίξουμε τους πληγέντες: ήδη ανακοινώσαμε τη χορήγηση στεγαστικής συνδρομής σε φυσικά και νομικά πρόσωπα για επισκευή ή ανακατασκευή κτηρίων, επιδότηση ενοικίου ή συγκατοίκησης έως 500 ευρώ για προσωρινή στέγαση μόνιμων κατοίκων, οικονομική ενίσχυση 600 ευρώ ανά νοικοκυριό για την κάλυψη πρώτων αναγκών, με προσαύξηση για πολύτεκνες οικογένειες και ΑμεΑ, ενώ έως 6.000 ευρώ θα δοθούν για αντικατάσταση ή επισκευή οικοσκευής της κύριας κατοικίας. Για τις πληγείσες περιοχές που κηρύχθηκαν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, προβλέπεται τριετής απαλλαγή από τον ΕΝΦΙΑ, ενώ δίνεται η δυνατότητα έκτακτης χρηματοδότησης Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης για την κάλυψη πρώτων αναγκών και αποκατάσταση ζημιών σε δίκτυα και υποδομές. 

Ως προς τις δυνατότητες του κρατικού μηχανισμού, επιτρέψτε μου να θυμίσω σε όσους μηδενίζουν όσα έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια, ότι φέτος επιχειρούν περισσότεροι από 18.000 πυροσβέστες, ο τρίτος υψηλότερος αριθμός αναλογικά με τους κατοίκους, μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο επίγειος στόλος της Πυροσβεστικής αριθμεί πάνω από 3.680 οχήματα, από 3.410 το 2022, και τα εναέρια μέσα είναι 82, από 61 το 2019. Πάνω από 600 εκ. ευρώ έχουν διατεθεί για πρώτη φορά στα χρονικά για έργα πρόληψης, αντιπυρικών ζωνών και καθαρισμού καύσιμης ύλης σε κρίσιμα δάση της πατρίδας μας μέσω του Antinero, 700.000 έφτασαν οι δηλώσεις καθαρισμού οικοπέδων, 82 drones επιτηρούν για δασικές πυρκαγιές. Επιπλέον, έχει μπει τέλος στο καθεστώς ατιμωρησίας για τους εμπρηστές οι οποίοι αδιαφορούν για την καταστροφή και το χάος που επιφέρουν οι ενέργειές τους. Ήδη μόνο εντός του 2025 έχουν γίνει περισσότερες από 300 συλλήψεις για εμπρησμό. Οι ποινές για εμπρησμό δάσους εκτίονται, δεν μετατρέπονται ούτε αναστέλλονται εφεσιβαλλόμενες. Κλείνοντας αυτό το θέμα, οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ για τη μάχη που έδωσαν στους πυροσβέστες, στους εθελοντές, στην αστυνομία, στους πολίτες και στην τοπική αυτοδιοίκηση. 
 
Αλλάζω θέμα και έρχομαι στην αξιολόγηση των υπηρεσιών του ΕΣΥ από τους ίδιους τους πολίτες, για πρώτη φορά. Όπως σας είπα και μέσα στην εβδομάδα, 15.586 SMS με ερωτήσεις στάλθηκαν σε ασθενείς που νοσηλεύτηκαν σε 92 νοσοκομεία και 447 κλινικές. Το 30% που έχει απαντήσει μας δίνει ενθαρρυντικά αποτελέσματα: 93% βρήκαν τον γιατρό που χρειάζονταν, 88% μιλούν για ευγένεια και σεβασμό από το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό, ενώ το 75% δηλώνουν συνολικά ικανοποιημένοι. Ακόμη και στα επείγοντα, το 42% εξυπηρετήθηκε σε λιγότερο από μία ώρα. Το ΕΣΥ αλλάζει: ανακαινίζονται νοσοκομεία, γίνονται προσλήψεις, βελτιώνονται οι αμοιβές, έχουμε για πρώτη φορά ένα οργανωμένο σύστημα πρόληψης, λειτουργούν Κινητές Ομάδες Υγείας, αλλά και απογευματινά χειρουργεία. Δεν πανηγυρίζουμε. Ακούμε τους πολίτες, βλέπουμε τα προβλήματα και τα αντιμετωπίζουμε. 
 
Από το κρίσιμο πεδίο της υγείας, έρχομαι σε αυτό της δημόσιας εκπαίδευσης. Η νέα σχολική χρονιά ξεκινά με 8.823 διορισμούς εκπαιδευτικών σε κενές οργανικές θέσεις σε Δημοτικά, Γυμνάσια και Λύκεια που έρχονται να προστεθούν στις 38.500 προσλήψεις μόνιμων εκπαιδευτικών που έχουν γίνει από το 2019 έως σήμερα. Πάνω από τους μισούς (5.627) θα στελεχώσουν σχολεία Γενικής Εκπαίδευσης, οι υπόλοιποι σχολεία Ειδικής Αγωγής και Μουσικά Σχολεία. Θέλω να σταθώ ιδιαίτερα στους μαθητές και τις μαθήτριες με αναπηρία και στο δικαίωμά τους για ισότιμη πρόσβαση στην εκπαίδευση. Φέτος θα λειτουργήσουν 8 νέες Σχολικές Μονάδες Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ενώ ιδρύονται επιπλέον 2 τομείς και 6 ειδικότητες στα Ενιαία Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια-Λύκεια. Τα ειδικά σχολεία διαθέτουν εξειδικευμένο προσωπικό και υποστηρικτικές δομές, ώστε κάθε παιδί να μπορεί να έχει την εκπαίδευση που του αξίζει, σε ένα περιβάλλον που σέβεται και καλύπτει τις ιδιαίτερες ανάγκες του.
 
Σε ό,τι αφορά τα Μουσικά Σχολεία, για πρώτη φορά μετά από 17 χρόνια, αυτά θα αποκτήσουν νέο και σύγχρονο εξοπλισμό. Με προϋπολογισμό 10 εκ. ευρώ από το Εθνικό Πρόγραμμα Ανάπτυξης, θα αγοραστούν όλα τα απαραίτητα μουσικά όργανα, παραδοσιακά και σύγχρονα, καθώς και ο συνοδευτικός εξοπλισμός, ώστε να αναβαθμιστεί η καθημερινότητα των μαθητών σε όλα τα Μουσικά Σχολεία της χώρας.

Από τη νέα ακαδημαϊκή χρονιά θα εφαρμοστούν και οι νέες, πιο αυστηρές διατάξεις για την ενίσχυση του αισθήματος ασφάλειας στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και την προστασία της ακαδημαϊκής ελευθερίας. Ενδεικτικά αναφέρω ότι προβλέπεται κάθειρξη 10 ετών για οργανωμένες βίαιες ενέργειες εντός των ΑΕΙ, θα αναστέλλεται έως και θα καταργείται η φοιτητική ιδιότητα για όσους παρανομούν, οι υπαίτιοι θα πληρώνουν τις ζημιές, ενώ θα γίνεται ψηφιακός έλεγχος όσων μπαίνουν στους πανεπιστημιακούς χώρους. Αλλά και τα πειθαρχικά συμβούλια των ΑΕΙ θα λειτουργούν πιο αποτελεσματικά και γρήγορα και επίσης θα ελέγχονται αν επιτελούν σωστά τον ρόλο τους. Η νέα χρονιά λοιπόν θα ξεκινήσει με περισσότερους εκπαιδευτικούς, καλύτερες υποδομές και πιο ασφαλή πανεπιστήμια. Με σχέδιο και συνέπεια, επενδύουμε στην δημόσια παιδεία, την πιο στέρεη βάση για το μέλλον των παιδιών μας και της χώρας μας. 
 
Περνώ τώρα σε μια σειρά από σημαντικά έργα υποδομής. Πρώτα, το νέο τμήμα του οδικού άξονα Βόνιτσα-Λευκάδα που δόθηκε στην κυκλοφορία, με παράκαμψη του οικισμού του Αγίου Νικολάου. Ένα έργο αναγκαίο για τη Δυτική Ελλάδα, που θα μειώσει τον χρόνο μετακίνησης και θα ενισχύσει την οδική ασφάλεια, ιδιαίτερα τους θερινούς μήνες με τον αυξημένο κυκλοφοριακό φόρτο.

Υπογράφηκαν, επίσης, και ξεκινούν δύο μεγάλα αρδευτικά έργα στην Καρδίτσα (εκσυγχρονισμός ΤΟΕΒ Ταυρωπού) και στα Φάρσαλα (Υπέρεια-Ορφανά), συνολικού προϋπολογισμού άνω των 200 εκ. ευρώ. Υπολογίζεται ότι ένα σημαντικό μέρος των δικτύων θα ολοκληρωθεί εντός 12-14 μηνών και μέσω αυτών θα αρδευτούν περίπου 200.000 στρέμματα στον θεσσαλικό κάμπο.  
 
Παράλληλα, θέσαμε σε διαβούλευση το νομοσχέδιο για την κοινωνική αντιπαροχή, που θα συζητηθεί και θα ψηφιστεί με την επανέναρξη των εργασιών της Βουλής. Με τις καινοτομίες που εισάγονται, επιδιώκουμε ο θεσμός της κοινωνικής αντιπαροχής να καταστεί σημαντικό εργαλείο στη «μάχη» για την αντιμετώπιση της στεγαστικής κρίσης. Πώς θα λειτουργεί; Οικόπεδα του Δημοσίου θα παραχωρούνται σε ιδιώτες αναδόχους για την ανέγερση κατοικιών, με την υποχρέωση τουλάχιστον το 30% να διατίθεται ως κοινωνική ή προσιτή κατοικία με χαμηλό μίσθωμα σε ευάλωτα και οικονομικά ασθενέστερα νοικοκυριά. Έτσι, αξιοποιούμε τη δημόσια περιουσία, αυξάνουμε το απόθεμα κοινωνικών κατοικιών, προσφέρουμε στέγη σε συμπολίτες που έχουν ανάγκη, ενώ το κράτος διατηρεί τον έλεγχο, οι ιδιώτες επενδύουν και οι πολίτες ωφελούνται. Μια πολιτική που δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό και αφήνει ισχυρό κοινωνικό αποτύπωμα.
 
Στα οικονομικά της ανασκόπησης, σύμφωνα με το Υπουργείο Οικονομικών, το πρωτογενές πλεόνασμα για το διάστημα Ιανουαρίου-Ιουλίου είναι υψηλότερο από τον στόχο που είχαμε θέσει κατά 1,2 δισ. ευρώ. Αρχή μας είναι τα πλεονάσματα να επιστρέφονται στους πολίτες, κάθε διαθέσιμος δημοσιονομικός χώρος θα αξιοποιείται προς όφελος της κοινωνίας. Μερικά ακόμη καλά οικονομικά νέα: Το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της χώρας μας, δηλαδή το σύνολο αγαθών και υπηρεσιών που εισάγουμε και εξάγουμε, είναι βελτιωμένο κατά το πρώτο εξάμηνο φέτος σε σύγκριση με το ίδιο διάστημα πέρσι, και μειωμένο συνολικά κατά 8,3%, ενώ το έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο αγαθών είναι μειωμένο κατά 2,4%. Χωρίς τα πετρελαιοειδή, οι εξαγωγές ελληνικών προϊόντων είναι αυξημένες κατά 4,3%, όπως και οι ταξιδιωτικές εισπράξεις από τουρίστες που επισκέπτονται τη χώρα μας είναι αυξημένες κατά 11%. Πολύ σημαντική είναι η καλή πορεία των άμεσων ξένων επενδύσεων, που στο πρώτο εξάμηνο είναι ανεβασμένες σε σχέση με πέρσι κατά  800 εκ. ευρώ. Όλα αυτά δείχνουν μια οικονομία που βελτιώνεται σταθερά και παράγει οφέλη που επιστρέφουν στην κοινωνία.

Να έρθω στο μεταναστευτικό που είχε απασχολήσει έντονα τη χώρα μας το προηγούμενο διάστημα. Τα στοιχεία δείχνουν ότι τα έκτακτα μέτρα που πήραμε και οι διπλωματικές κινήσεις που κάναμε αποδίδουν. Την πρώτη εβδομάδα του Ιουλίου, πριν από τη σχετική τροπολογία, είχαν μπει μέσα σε 7 ημέρες 2.642 μετανάστες. Στις 25 μέρες αφότου ξεκίνησε η εφαρμογή των μέτρων -μη εξέταση ασύλου, κράτηση των νεοεισερχόμενων και επιστροφή τους- οι αφίξεις περιορίστηκαν συνολικά σε 923, ενώ μέσα στον Αύγουστο δεν ξεπέρασαν τους 400. Το μήνυμα ήταν σαφές και λειτούργησε.

Θα κλείσω τη σημερινή ανασκόπηση με έργα και δράσεις που αναδεικνύουν την πολιτιστική μας κληρονομιά. Ξεκινώ από τη Λήμνο, όπου παραδόθηκε στους κατοίκους και τους επισκέπτες το πλήρως αποκατεστημένο Αρχαιολογικό Μουσείο της Λήμνου. Το νεοκλασικό κτήριο που είχε πληγεί από τον σεισμό του 2014, αποκαταστάθηκε πλήρως και πλέον τίποτα δεν θυμίζει τις παλιές πληγές. Με σύγχρονες και ασφαλείς υποδομές, φιλοξενεί την ιστορία του νησιού από την προϊστορία έως το Βυζάντιο. Το έργο υλοποιήθηκε από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Λέσβου, με χρηματοδότηση 3 εκ. ευρώ από το Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Βόρειο Αιγαίο 2014-2020».

Στην Αττική δρομολογούνται 21 μεγάλα έργα σε Ελευσίνα, Αθήνα και Λαύριο, μέσα από την Ολοκληρωμένη Χωρική Επένδυση που υπέγραψαν η Yπουργός Πολιτισμού και ο Περιφερειάρχης Νίκος Χαρδαλιάς. Με προϋπολογισμό 40 εκ. ευρώ από τους ευρωπαϊκούς πόρους της Περιφέρειας Αττικής, θα γίνουν παρεμβάσεις για την ανάδειξη και αναβάθμιση πολιτιστικών τοπόσημων σε τρεις από τους σημαντικότερους πόλους της θρησκευτικής, πολιτικής και οικονομικής ζωής του λεκανοπεδίου. Ενδεικτικά αναφέρω την επαναλειτουργία με νέες χρήσεις του Παλαιού Μουσείου Ακρόπολης, την ανάδειξη του αρχαιολογικού χώρου του Λυκείου του Αριστοτέλη μέσα και από ψηφιακές δράσεις, αλλά και παρεμβάσεις στους αρχαιολογικούς χώρους της Ελευσίνας και του Ραμνούντα, στην Ιερά Μονή Δαφνίου, στον ναό του Αγίου Γεωργίου στον Ελαιώνα Μεγάρων. 

 Έτσι κλείνει και η πρώτη, μετακαλοκαιρινή ανασκόπηση. Ραντεβού ξανά την επόμενη Κυριακή. Καλημέρα!

Κυριακή 7 Ιουλίου 2024

bankingnews. Tελειώνει η παγκόσμια δικτατορία των αγορών με την επιστροφή του έθνους κράτους - Η αυτοκρατορία της Νέας Τάξης καταρρέει


Αναλύσεις – Εκθέσεις
Σάββατο 06/07/2024 - 14:57

Tελειώνει η παγκόσμια δικτατορία των αγορών με την επιστροφή του έθνους κράτους - Η αυτοκρατορία της Νέας Τάξης καταρρέει

Tελειώνει η παγκόσμια δικτατορία των αγορών με την επιστροφή του έθνους κράτους  - Η αυτοκρατορία της Νέας Τάξης καταρρέει
Η δυτική επιθετικότητα κατά της Ρωσίας μπορεί να εξηγηθεί από την επιθυμία των ΗΠΑ και της δυτικής οικονομικής ελίτ να ασκήσουν απόλυτο έλεγχο στις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες - Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε ότι η οικονομική κρίση του 2008 έπαιξε ρόλο στις γεωπολιτικές εξελίξεις: όπως έχει συμβεί συχνά κατά το παρελθόν, οι οικονομικές κρίσεις να προκαλούν πολέμους και το αντίστροφο 
Η κατάρρευση της ΕΣΣΔ το διάστημα  1989-91 προκάλεσε μια αίσθηση παντοδυναμίας στους κύκλους της ελίτ του δυτικού καπιταλισμού, πόσο μάλλον που είχε προηγηθεί μια δεκαετία κατά την οποία ο νεοφιλελευθερισμός κυριάρχησε θριαμβευτικά και στην ίδια τη Δύση (1980-90) αλλά και καταγράφηκε η παρακμή μιας σειράς καθεστώτων του Τρίτου Κόσμου που είχαν προκύψει από αντιαποικιακά, εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα και β.
Αυτό το συναίσθημα αποτύπωσε ο Francis Fukuyama στο διάσημο δοκίμιό του για το «Τέλος της Ιστορίας», όπου περιέγραφε ουσιαστικά το τέλος της αντιφατικής και ηρωικής προσπάθειας του σύγχρονου ανθρώπου να γίνει ο δημιουργός της δικής του Ιστορίας, σύμφωνα με το  εγελιανό σύστημα σκέψης.
Όλα μετά έπρεπε να ρυθμίζονται από την απρόσωπη λειτουργία των «αγορών» οι οποίες θα αναδιένειμαν τους πόρους με βάση τους κανόνες της προσφοράς και ζήτησης.
Στην πραγματικότητα, αυτοί που είναι σε θέση να ελέγχουν το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο κυριαρχούν στην παγκόσμια οικονομία.
Αυτό αποτέλεσε ένα ολοκληρωτικό σχέδιο για τον έλεγχο όλων των ανθρώπων, των κοινωνιών, των εθνών και των κρατών.
Επιχειρήθηκε να ελεγχθεί όλη τη
ADVERTISEMENT
ν κοινωνική και διεθνή εξέλιξη, εμφανιζόμενη φυσικά κάτω από τη σημαία της δημοκρατίας, των δικαιωμάτων και του υποτιθέμενου αυτορυθμιστικού ρόλου των «αγορών».
Μετά την κατάρρευση του «κομμουνισμού», το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, το οποίο συγκεντρώθηκε σε πρωτοφανή ιστορικά επίπεδα, γνώρισε μια άνευ προηγουμένου άνοδο της οικονομικής και πολιτικής του ισχύος, αναλαμβάνοντας άμεσα λειτουργίες που κανονικά ανήκουν στα κράτη.
Η χρησιμότητα των εθνών κρατών για το μεγάλο κεφάλαιο έχει μειωθεί μετά την εξαφάνιση του «εξωτερικού εχθρού» και των εσωτερικών κινημάτων αμφισβήτησης.
Στιγμιότυπο_οθόνης_2024-07-06_151108.png
Η αυτοκρατορία της Νέας Παγκόσμιας Τάξης και η οργή κατά της παγκοσμιοποίησης

Έχει προκύψει μια «Αυτοκρατορία της Οικονομίας» ή των χρηματοπιστωτικών αγορών που γίνεται το πραγματικό Κράτος της εποχής μας, στο οποίο υποτάσσονται σε μεγάλο βαθμό τα μεμονωμένα κράτη.
Αυτή η Αυτοκρατορία δημιούργησε μια οικονομική «Νέα Παγκόσμια Τάξη» μετά το υποτιθέμενο τέλος του Ψυχρού Πολέμου, με βάση τη Συναίνεση της Ουάσιγκτον, τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και μία σειρά διεθνών οργανισμών όπως ο ΠΟΥ, το ΔΝΤ κ.λπ.
Επιβάλλει την απελευθέρωση από κάθε έλεγχο από το κράτος ως δημιουργό πολιτικής και όλους τους περιορισμούς τη διεθνή ροή κεφαλαίων στη δραστηριότητά του, παρατείνοντας έτσι την κρίση που συνεχίζεται από το 2008.
Η δυτική επιθετικότητα κατά της Ρωσίας μπορεί να εξηγηθεί καλά από την επιθυμία των ΗΠΑ και της δυτικής οικονομικής ελίτ να ασκήσουν απόλυτο έλεγχο στις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες.
Δεν μπορούμε όμως να αποκλείσουμε ότι η οικονομική κρίση του 2008 έπαιξε ρόλο στις γεωπολιτικές εξελίξεις: όπως έχει συμβεί συχνά κατά το παρελθόν, οι οικονομικές κρίσεις να προκαλούν πολέμους και το αντίστροφο - είναι ένα θέμα που αξίζει ξεχωριστής μελέτης.
Με την κρίση του 2008, η «ανέφελη παγκοσμιοποίηση» (la mondialisation heureuse) υποχωρεί απέναντι στην «παγκοσμιοποίηση της οργής», όπως φαίνεται και από τα πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα στη Γηραιά Ήπειρο.
Η Ευρώπη οδεύει προς την ταχεία κατεδάφιση του ευρωπαϊκού κράτους πρόνοιας, τη μεγαλύτερη κατάκτηση των ευρωπαϊκών λαών από τη νίκη επί του ναζισμού, με αποκορύφωμα την καταστροφή, με οικονομικά και πολιτικά μέσα, της Ελλάδας. Εφόσον οι τράπεζες είναι «πολύ μεγάλες για να πτωχεύσουν», οι κοινωνίες, τα κράτη και τα έθνη (δηλαδή οι λαοί τους...) είναι εκείνα που θα χρεοκοπήσουν.
Και πάλι, βλέπουμε μια ενδιαφέρουσα συσχέτιση μεταξύ οικονομίας και
γεωπολιτικής.
A decade after the financial crisis consumers are still worried | The  Independent | The Independent
Η σφοδρότητα του οικονομικού «πολέμου» κατά της Ελλάδας δεν έχει τίποτα κοινό με τα νεοφιλελεύθερα προγράμματα που επιβλήθηκαν σε άλλες περιφερειακές χώρες της ΕΕ.
Αυτό πιθανότατα συνέβη και λόγω της γεωπολιτικής θέσης της Ελλάδας και της Κύπρου.
Όπως διδάσκει η Ιστορία, όλες οι εκστρατείες των δυτικών δυνάμεων κατά της ρωσικής ή ισλαμικής Ανατολής έχουν προηγηθεί από επιθέσεις για τον έλεγχο της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.
Το εγχείρημα του Fukuyama βασίζεται στην υπόθεση ότι η αφομοιωτική δύναμη του δυτικού οικονομικού, πολιτικού και πολιτιστικού μοντέλου είναι ικανή να υποστηρίξει την παγκόσμια κυριαρχία του δυτικού καπιταλισμού και της ελίτ που τον ελέγχει.
Στιγμιότυπο_οθόνης_2024-07-06_151216.png
Οι πολιτισμικές διαφορές

Αυτή δεν είναι η γνώμη του Samuel Huntington, ο οποίος πιστεύει ότι μια τέτοια κυριαρχία μπορεί να εδραιωθεί μόνο με τη δύναμη των όπλων και τον πόλεμο.
Και επειδή δεν μπορεί να το πει, προβάλλει τη ρατσιστική και ατεκμηρίωτη θεωρία ότι οι πολιτισμικές διαφορές αναπόφευκτα προκαλούν σύγκρουση.
Θέτει έτσι τα θεμέλια για έναν αγώνα της «ανώτερης» συλλογικής Δύσης εναντίον των υπολοίπων, αλλά και για διχασμούς μεταξύ των «υπόλοιπων», διότι καμία παγκόσμια κυριαρχία δεν μπορεί να επιβληθεί χωρίς τη χρήση της αρχής «διαίρει και βασίλευε».
Φυσικά, όλοι γνωρίζουμε ότι οι ευρωπαϊκές δυνάμεις με τον ιμπεριαλιστικό τους παρελθόν δεν πήγαν στην Αφρική για... να εκπολιτίσουν τους Αφρικανούς, πήγαν εκεί για να αρπάξουν τις πρώτες ύλες τους.
Όλοι γνωρίζουμε επίσης ότι οι ΗΠΑ δεν επενέβησαν σε δεκάδες χώρες σε όλο τον κόσμο για να εγκαθιδρύσουν δημοκρατία, διαφορετικά δεν θα είχαν επιβάλει αιματηρές δικτατορίες σε όλο τον κόσμο, από τη Χιλή μέχρι την Ινδονησία.
Και αντίστροφα.
Αν άνθρωποι και λαοί που βρίσκονται σε ακραία υλική μειονεκτική θέση στραφούν στη θρησκεία (ή ακόμα και στη μερικώς κοσμική «θρησκεία» του κομμουνισμού τον 20ό αιώνα), το κάνουν για να μπορέσουν να αντισταθούν και να υπάρξουν.
Το κεφάλαιο οργανώνεται παγκοσμίως, αλλά οι εργαζόμενοι όχι.
Καθώς οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ κλιμακώνουν τη σύγκρουση στην Ουκρανία σε έναν νέο παγκόσμιο πόλεμο, αυτή η ανισορροπία διευρύνεται.

Το κόμμα του πολέμου...

Οι θεωρίες του Huntington είναι στην πραγματικότητα κάτι περισσότερο από ένα είδος «φιλοσοφικής δικαιολόγησης» για το «Κόμμα Πολέμου» αν όχι το «κρυφό Κόμμα του Φασισμού» που έχει κυριαρχήσει για έναν αιώνα στα κέντρα εξουσίας της συλλογικής Δύσης, ανταγωνιζόμενο τους υποστηρικτές ενός «δημοκρατικού ιμπεριαλισμού».
Αυτό το κόμμα δεν περίμενε καν την επίσημη διάλυση της ΕΣΣΔ πριν ξεκινήσει η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και ο πρώτος πόλεμος του Κόλπου.
Ακόμη και πριν εμφανιστούν οι θεωρίες του Huntington, αυτό το κόμμα είναι που εκπόνησε τα προγράμματα για μια άνευ προηγουμένου ιμπεριαλιστική επέκταση, όπως φαίνεται να προωθείται στις εκθέσεις των Wolfowitz και Jeremiah.
Ακολούθησαν νεοσυντηρητικές θεωρητικές επεξεργασίες όπως το A Clean Break: A New Strategy for Securing the Realm που προέγραφε τους πολέμους στη Μέση Ανατολή που συνέβησαν στη συνέχεια, όπως και οι επεξεργασίες του think tank Project for the New American Century.
Η σταθερή επέκταση του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά και η σταδιακή αλλά συστηματική διάλυση ολόκληρης της δομής ελέγχου των πυρηνικών όπλων παρέμεινε (μέχρι οι ΗΠΑ να επιτεθούν στη Συρία το 2017 και το 2018) παρά την ύπαρξη ρωσικών στρατευμάτων εκεί, παραβιάζοντας έτσι τους άρρητους κανόνες για την αποφυγή άμεσης εμπλοκή μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας.
Ο πρώην πρόεδρος Donald Trump χρησιμοποίησε την κρίση στη Βόρεια Κορέα για να εξοικειώσει την παγκόσμια κοινή γνώμη με τη δυνατότητα χρήσης πυρηνικών όπλων.
Η Γαλλία, το τελευταίο προπύργιο της ευρωπαϊκής ανεξαρτησίας, έπεσε στον άμεσο έλεγχο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ (και επίσης μεγάλη επιρροή από το Ισραήλ) όταν τον Jacques Chirac διαδέχθηκε ο Nikolas Sarkozy το 2007, ο οποίος διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στην καταστροφή της Λιβύη;, όχι τόσο για τυος γαλλικούς νεοαποικιακούς στόχους, αλλά για λογαριασμό της στρατηγικής των παγκόσμιων νεοσυντηρητικών.

Φυσικά, δεν πάνε όλα καλά για τη Δύση.
Οι τεράστιες επενδύσεις στην Κίνα, που πρόσφεραν επίσης διέξοδο στο δυτικό κεφάλαιο το οποίο αναζητούσε χαμηλού μισθούς και υψηλή κερδοφορία, δεν οδήγησαν σε ανατροπή της σχεδιαζόμενης οικονομίας, με άλλα λόγια σε μια κινεζική περεστρόικα που υποχωρούσε στην «καταστρόικα» (με την αγορά να γίνει εργαλείο οικονομικού σχεδιασμού).
Η Κίνα χρησιμοποίησε καπιταλιστικές επενδύσεις. δεν χρησιμοποιήθηκε από αυτές.
Αν πλήρωσε το τίμημα για την ανάπτυξή της, βλέποντας μια δραματική αύξηση της ανισότητας, η οποία θα μπορούσε να ήταν επικίνδυνη μακροπρόθεσμα για τη σταθερότητά της, μπόρεσε ν
α ανεβάσει δραστικά κατά την τελευταία δεκαετία, το βιοτικό επίπεδο των φτωχότερων στρωμάτων του πληθυσμού της και να αποφύγει να υποκύψει στη δύναμη της «οικονομικής παγκοσμιοποίησης».
Γενικότερα, οι δυτικές επενδύσεις σε ολόκληρο τον Τρίτο Κόσμο είχαν αντιφατικά αποτελέσματα.
Βλέπουμε τώρα την εμφάνιση στον παγκόσμιο Νότο μεγάλων οικονομικών και δημογραφικών μεγεθών που υπονομεύουν αντικειμενικά την παγκόσμια κυριαρχία της συλλογικής Δύσης.
Η δράση φέρνει αντίδραση.
Ο κόσμος άρχισε να αντιστέκεται.
Το έχουμε δει σε πολλές χώρες της Μέσης Ανατολής: στο Ιράκ, το Αφγανιστάν, τον Λίβανο, τη Συρία και το Ιράν, με αποκορύφωμα τη έκρηξη της παλαιστινιακής αντίστασης σήμερα στη Γάζα.
Η Ρωσία, με τη σειρά της, έχει επίσης αντιδράσει όλο και πιο μεγαλεπήβολα σχέδια επέκτασης του ΝΑΤΟ εντός της πρώην ΕΣΣΔ.
Παρόμοια φαινόμενα μπορούν να παρατηρηθούν στη Λατινική Αμερική και σε άλλες περιοχές του κόσμου.

Η μεγάλη ελπίδα

Σήμερα, η εμφάνιση ενός πολυπολικού κόσμου γύρω από τον Οργανισμό πολυμερούς συνεργασίας της Σαγκάης και τους BRICS αντιπροσωπεύει μια μεγάλη ελπίδα για την ανθρωπότητα να ακυρώσει επιτέλους το ολοκληρωτικό και μονοπολικό σχέδιο της Δύσης.
Είναι ένα πρώτο και πολύ σημαντικό βήμα.
Ελπίζει κανείς, βέβαια, ότι σύντομα θα συμπληρωθεί με άλλα βήματα, όπως η αποδολαριοποίηση, η δημιουργία μιας λειτουργικής επενδυτικής τράπεζας, που θα λειτουργεί με αρχές αντίθετες με αυτές της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΔΝΤ, η σταδιακή δημιουργία των θεσμών. μιας νέας οικονομικής παγκόσμιας τάξης βασισμένη στη συνεργασία και όχι στον ανταγωνισμό και στην επιδίωξη της κυριαρχίας, της ισότητας και της ελευθερίας.
Η αντίσταση μιας σειράς ισχυρών κρατών στη Δύση είναι σίγουρα η πρώτη, απολύτως αναγκαία, αλλά όχι από μόνη της ικανή συνθήκη για τον ριζικό μετασχηματισμό του κόσμου μας, ο οποίος, για πρώτη φορά στην ιστορία του, έχει αναπτύξει παραγωγικές δυνάμεις και τεχνολογίες ικανές της ικανοποίησης των νόμιμων αναγκών όλης της ανθρωπότητας, αλλά τις βλέπει να χρησιμοποιούνται προς το παρόν για τη βαρβαρότητα και τον ολοκληρωτισμό, αν όχι αν όχι για την επιδίωξη της πυρηνικής ή οικολογικής καταστροφής του ανθρώπινου είδους.
Αυτός ο εναλλακτικός προς τη Δύση πόλος που τείνει να αναδυθεί σήμερα υπόσχεται να μιλήσει για τα μεγάλα προβλήματα της ανθρωπότητας, να γίνει η φωνή της, να παρέμβει στις μεγάλες κρίσεις όπως αυτή που βλέπουμε σήμερα στη Μέση Ανατολή, να μιλήσει για το περιβάλλον και την ανάγκη για κοινωνικό και διεθνή έλεγχο των νέων τεχνολογιών, για δράση κατά των ανισοτήτων εντός και μεταξύ των κρατών, για την προβολή του οράματος μιας οικονομίας που συνδυάζει την αγορά με τον οικονομικό σχεδιασμό, χωρίς τον οποίο είναι αδύνατο να αντιμετωπιστεί οποιοδήποτε πρόβλημα σε εθνικό, σε περιφερειακό ή παγκόσμιο επίπεδο.
Εάν τα καταφέρει, θα διευρύνει πολύ την υποστήριξή του σε όλους τους λαούς, ακόμη και στους λαούς της Δύσης, που συνειδητοποιούν όλο και περισσότερο το αδιέξοδο και τον ολοκληρωτικό χαρακτήρα του συστήματος στο οποίο ζουν, αλλά δεν ξέρουν πώς να το αλλάξουν.
Ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα, είπε ο Clausewitz.
Η σταδιακή ανάδυση ενός οράματος που συγκινεί όλη την ανθρωπότητα μπορεί ακόμη και να αλλάξει το παιχνίδι για τις συνεχιζόμενες ένοπλες συγκρούσεις.

Η νέα εποχή της πολυπολικότητας 

Ο κόσμος μας χρειάζεται επειγόντως μια καταπολέμηση της ανισότητας, τόσο εντός όσο και μεταξύ των κρατών.
Οι νέες τεχνολογίες, όπως η τεχνητή νοημοσύνη, η βιοτεχνολογία και η επιστήμη της πληροφορίας, απαιτούν εθνικό, κοινωνικό και διεθνή έλεγχο εάν δεν θέλουμε να ανατινάξουμε τον πλανήτη ή να καταστρέψουμε την ανθρώπινη φυλή.
Η αγορά θα είναι μαζί μας για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά κανένα από τα κοινωνικά, οικονομικά ή οικολογικά προβλήματα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί χωρίς ένα σύστημα συνεργατικού οικονομικού σχεδιασμού σε τοπικό, εθνικό, περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο.
Είναι απαραίτητο το διανοητικό, ψυχολογικό και πολιτιστικό επίπεδο της ανθρωπότητας, δηλαδή του κάθε ατόμου και του κάθε λαού ξεχωριστά, να ανυψωθεί στο επίπεδο των τρομερών παραγωγικών, επιστημονικών και τεχνολογικών δυνάμεων που διατίθενται, για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία.
Ο τρόπος για να συμβεί αυτό, εκτός από τη συνεχή εκπαίδευση και κατάρτιση, είναι η συνηγορία για την ευρύτερη δυνατή συμμετοχή και συνεργασία ανθρώπων και λαών, σε κάθε επίπεδο, στις αποφάσεις που τους αφορούν.
Η διατύπωση, από τις δυνάμεις που αντιτίθενται στη «συλλογική Δύση», ενός νέου οράματος για την ανθρωπότητα, ενός νέου οράματος οικονομικού και πολιτισμικού που να ανταποκρίνεται στις βαθύτερες ανάγκες των ανθρώπων και στις ανάγκες της ίδιας της ζωής και της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος.
Η ιστορία έχει αναθέσει στους λαούς και τα κράτη της Ανατολής και του Νότου το καθήκον να αντιμετωπίσουν τις ηγεμονικές ορέξεις της Δύσης με ένα νέο, πιο ισότιμο και συνεργατικό μοντέλο, με μία προσπάθεια να συμπεριλάβουν όσο το δυνατόν περισσότερο τους ίδιους τους δυτικούς λαούς.
O ανταγωνισμός τους θα πρέπει να στρέφεται μόνο εναντίον της δυτικής άρχουσας ελίτ, όχι του απλού λαού.
Άλλωστε, η ίδια η παράδοση της Δύσης είναι βαθιά αντιφατική και, ιστορικά, τα επιτεύγματά της είναι εξίσου σημαντικά με τις ολοκληρωτικές και καταστροφικές τάσεις της.
Δεν χρειάζεται να «πετάξουμε το μωρό μαζί με τα νερά...», όπως λέει η παροιμία.
Η Ex Oriente Lux (εξ Ανατολών το Φως) είναι η ελπίδα της ανθρωπότητας!
Will BRICS Expansion Finally End Western Economic and Geopolitical  Dominance? | Geopolitical Monitor
www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Προτεινόμενα άρθρα

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης

249SHARES

Τετάρτη 24 Μαΐου 2023

counter current. Η παγκοσμιοποίηση υπό την ηγεσία της Δύσης μπορεί να τελειώσει, αλλά η νέα παγκοσμιοποίηση μπορεί να έχει ανατολικό πρόσωπο


από τους E Ahmet Tonak και Vijay Prashad

παγκοσμιοποίηση 1

Ένα άρθρο που γράφτηκε από τους συγγραφείς John Micklethwait και Adrian Wooldridge για το Bloomberg στις 24 Μαρτίου σήμανε τον κώδωνα του κινδύνου για να  ανακοινώσει  το τέλος της «δεύτερης μεγάλης εποχής της παγκοσμιοποίησης». Ο δυτικός εμπορικός πόλεμος και οι κυρώσεις κατά της Κίνας που προηγήθηκαν της πανδημίας προστέθηκαν τώρα με τις σκληρές δυτικές κυρώσεις που επιβλήθηκαν κατά της Ρωσίας μετά την εισβολή της στην Ουκρανία. Αυτές οι κυρώσεις είναι σαν ένα σιδερένιο παραπέτασμα που χτίζεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους γύρω από την Ευρασία. Αλλά σύμφωνα με τους Micklethwait και Wooldridge, αυτό το σιδερένιο παραπέτασμα όχι μόνο θα πέσει γύρω από την Κίνα και τη Ρωσία, αλλά θα έχει επίσης εκτεταμένες συνέπειες σε όλο τον κόσμο.

Η Αυστραλία και πολλές χώρες στην Ασία, συμπεριλαμβανομένης της Ινδίας και  της Ιαπωνίας -που κατά τα άλλα είναι αξιόπιστοι σύμμαχοι των Ηνωμένων Πολιτειών- δεν είναι πρόθυμες να σπάσουν τους οικονομικούς και πολιτικούς δεσμούς τους με την Κίνα και τη Ρωσία. Οι 38 χώρες που δεν  ψήφισαν  στη συνεδρίαση της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών στις 24 Μαρτίου για να καταδικάσουν τον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία ήταν η Κίνα και η Ινδία. Και οι δύο αυτές χώρες «αποτελούν την πλειοψηφία του παγκόσμιου πληθυσμού»,  παρατηρούν οι Micklethwait και Wooldridge  στο άρθρο τους στο Bloomberg. Εάν ο κόσμος διχαστεί, «η δεύτερη μεγάλη εποχή της παγκοσμιοποίησης… [θα φτάσει] σε ένα καταστροφικό κλείσιμο», αναφέρει το άρθρο.

Το 2000, οι Micklethwait και Wooldridge δημοσίευσαν το εγχειρίδιο για αυτό το κύμα παγκοσμιοποίησης που ονομάζεται  A Future Perfect: The Challenge and Promise of Globalization . Αυτό το βιβλίο επευφημούσε για την απελευθέρωση του εμπορίου και των οικονομικών, αν και οι συγγραφείς του αναγνώρισαν ότι σε αυτήν την κοινωνία της ελεύθερης αγοράς που υποστήριζαν, «οι επιχειρηματίες είναι οι πιο προφανείς ωφελούμενοι». Οι ανισότητες που δημιουργούνται από την παγκοσμιοποίηση θα μειωνόταν, πρότειναν, από τις μεγαλύτερες επιλογές που παρέχονται στους καταναλωτές (αν και, καθώς η κοινωνική ανισότητα αυξήθηκε κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 2000, οι καταναλωτές απλώς δεν είχαν τα χρήματα για να ασκήσουν τις επιλογές τους). Όταν ο Micklethwait και ο Wooldridge έγραψαν  το A Future Perfect, και οι δύο εργάστηκαν για τον Economist, ο οποίος υπήρξε ένας από τους μαζορέτες της δυτικής παγκοσμιοποίησης. Τόσο ο Micklethwait όσο και ο Wooldridge βρίσκονται τώρα στο Bloomberg, μια άλλη σημαντική φωνή της επιχειρηματικής ελίτ.

Σε άρθρο του για το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ο Κένεθ Ρόγκοφ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ,  προειδοποιεί του κινδύνου της αποπαγκοσμιοποίησης. Μια τέτοια αποκάλυψη, σημειώνει, «θα ήταν σίγουρα ένα τεράστιο αρνητικό σοκ για την παγκόσμια οικονομία». Ο Rogoff, όπως ο Micklethwait και ο Wooldridge, χρησιμοποιεί τη λέξη «καταστροφική» για να περιγράψει τον αντίκτυπο της αποπαγκοσμιοποίησης. Σε αντίθεση με τον Micklethwait και τον Wooldridge, ωστόσο, το άρθρο του Rogoff φαίνεται να υπονοεί ότι η αποπαγκοσμιοποίηση είναι η παραγωγή του πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία και ότι θα μπορούσε να είναι «προσωρινός». Η Ρωσία, δηλώνει, «φαίνεται ότι θα είναι απομονωμένη για μεγάλο χρονικό διάστημα». Στο άρθρο του, ο Rogoff δεν εμβαθύνει πολύ στις ανησυχίες σχετικά με το τι σημαίνει αυτό για τους ανθρώπους σε πολλά μέρη του κόσμου (όπως η Κεντρική Ασία και η Ευρώπη). «Το πραγματικό χτύπημα στην παγκοσμιοποίηση», ανησυχεί, «θα συμβεί εάν το εμπόριο μεταξύ των προηγμένων οικονομιών και της Κίνας μειωθεί επίσης». Αν συμβεί αυτό,

Μεγαλύτερες Ιστορίες

Κανένας από αυτούς τους συγγραφείς δεν αναγνωρίζει σε αυτά τα πρόσφατα άρθρα ότι η αποπαγκοσμιοποίηση, η οποία είναι μια υποχώρηση από την παγκοσμιοποίηση που σχεδιάστηκε από τη Δύση, δεν ξεκίνησε κατά τη διάρκεια της πανδημίας ή κατά τη διάρκεια του ρωσικού πολέμου στην Ουκρανία. Αυτή η διαδικασία έχει τις ρίζες της στη Μεγάλη Ύφεση του 2007-2009. Με την παραπάτηση των δυτικών οικονομιών, τόσο η Κίνα όσο και η Ρωσία, καθώς και άλλες μεγάλες οικονομικές δυνάμεις, άρχισαν να αναζητούν εναλλακτικούς τρόπους για την παγκοσμιοποίηση. Η Κινεζική Πρωτοβουλία Belt and Road (BRI), η οποία ανακοινώθηκε το 2013, είναι ένα σήμα αυτής της σταδιακής αλλαγής, με την Κίνα να αναπτύσσει τους δικούς της δεσμούς πρώτα στην Κεντρική και Νότια Ασία και στη συνέχεια πέρα ​​από την Ασία και προς την Αφρική, την Ευρώπη και τη Λατινική Αμερική. Είναι ενδεικτικό ότι το  Διεθνές Οικονομικό Φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης, μια εκδήλωση που ιδρύθηκε το 1997, έχει γίνει τόπος συνάντησης για Ασιάτες και Ευρωπαίους επιχειρηματικούς και πολιτικούς ηγέτες που βλέπουν αυτή τη συνάντηση πολύ πιο σημαντική από την   ετήσια συνάντηση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF) που πραγματοποιήθηκε στο Νταβός της Ελβετίας.

Στον απόηχο της Μεγάλης Ύφεσης, χώρες όπως η Κίνα άρχισαν να αποδολαριοποιούν τα συναλλαγματικά τους αποθέματα. Μετακόμισαν από ένα αποθεματικό που βασιζόταν σε μεγάλο βαθμό σε δολάρια σε ένα πιο διαφοροποιημένο. Αυτή η κίνηση προς τη διαφοροποίηση είναι που οδήγησε στην  πτώση  του μεριδίου του δολαρίου στα παγκόσμια συναλλαγματικά αποθέματα από 70% το 2000 σε 59% το 2020. Σύμφωνα με τον συγγραφέα Tony Norfield, το  μερίδιο των δολαρίων στα ρωσικά συναλλαγματικά αποθέματα ήταν 23,6 τοις εκατό το 2019 και μειώθηκε στο 10,9 τοις εκατό έως το 2021. Στερημένη από δολάρια λόγω των κυρώσεων που επιβλήθηκαν από τη Δύση, η Κεντρική Τράπεζα της Ρωσίας έχει επιχειρήσει διάφορους ελιγμούς για να αποδολαριοποιήσει και τα συναλλαγματικά της αποθέματα , συμπεριλαμβανομένης της αγκύρωσης του ρουβλίου στον χρυσό, της αποτροπής της προς τα έξω ροής δολαρίων και της απαίτησης από τους αγοραστές καυσίμων και τροφίμων να πληρώνουν σε ρούβλια και όχι σε δολάρια.

Καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες διευρύνουν το δίχτυ τους για να επιβάλλουν κυρώσεις σε όλο και περισσότερες χώρες, αυτές οι χώρες -όπως η Κίνα και η Ρωσία- επιδιώκουν να δημιουργήσουν εμπορικούς μηχανισμούς που δεν εξαρτώνται πλέον από τους δυτικούς θεσμούς.

Η αποπαγκοσμιοποίηση οδηγεί σε μια διαφορετική παγκοσμιοποίηση

 Την 1η Ιανουαρίου 2022, τέθηκε σε ισχύ η  Περιφερειακή Συνολική Οικονομική Συνεργασία (RCEP) —το μεγαλύτερο σύμφωνο ελεύθερου εμπορίου στον κόσμο. Πριν από δύο χρόνια, 15 χώρες συναντήθηκαν ουσιαστικά στο Ανόι του Βιετνάμ για να υπογράψουν αυτή τη συνθήκη. Αυτές οι χώρες περιλαμβάνουν στενούς συμμάχους των Ηνωμένων Πολιτειών, όπως η Αυστραλία, η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα, καθώς και χώρες που αντιμετωπίζουν κυρώσεις από τις ΗΠΑ, όπως η Κίνα και η  Μιανμάρ . Το ένα τρίτο της ανθρωπότητας  περιλαμβάνεται  στο RCEP, το οποίο αντιπροσωπεύει το ένα  τρίτο  του παγκόσμιου ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος. Η Ασιατική Τράπεζα Ανάπτυξης ελπίζει  ότι  το RCEP θα προσφέρει ανακούφιση σε χώρες που αγωνίζονται να βγουν από τον αρνητικό οικονομικό αντίκτυπο της πανδημίας.

Μπλοκ όπως το RCEP και έργα όπως το BRI δεν είναι αντίθετα με τη διεθνοποίηση του εμπορίου και της ανάπτυξης. Οικονομολόγοι στο HKUST Business School στο Χονγκ Κονγκ  δείχνουν  ότι το BRI «αυξάνει σημαντικά τις διμερείς εμπορικές ροές μεταξύ των χωρών BRI». Οι αγορές της Κίνας από τις χώρες BRI έχουν αυξηθεί, αν και μεγάλο μέρος αυτών αφορά τη σφαίρα της ενέργειας και των ορυκτών παρά σε αγαθά υψηλής αξίας. Οι εξαγωγές από την Κίνα προς τις χώρες BRI, από την άλλη πλευρά, παραμένουν σταθερές. Η Ασιατική Τράπεζα Ανάπτυξης  εκτιμά  ότι το έργο BRI θα απαιτούσε 1,7 τρισεκατομμύρια δολάρια ετησίως για την ανάπτυξη των υποδομών στην Ασία, συμπεριλαμβανομένων των επενδύσεων που σχετίζονται με το κλίμα.

Η πανδημία έχει  ανακόψει σίγουρα  την πρόοδο του έργου BRI, με  τα προβλήματα χρέους  να επηρεάζουν μια σειρά χωρών λόγω της χρήσης χαμηλότερης χωρητικότητας της υποδομής που χρηματοδοτείται από το BRI. Οι οικονομικές και πολιτικές κρίσεις στο  Πακιστάν  και  τη Σρι Λάνκα  συνδέονται εν μέρει με την παγκόσμια επιβράδυνση του εμπορίου. Αυτές οι χώρες αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του έργου BRI. Η αύξηση των τιμών των τροφίμων και των καυσίμων λόγω του πολέμου στην Ουκρανία θα  περιπλέξει περαιτέρω  τα πράγματα για τις χώρες του Παγκόσμιου Νότου.

Η όρεξη σε πολλά μέρη του κόσμου έχει ήδη αυξηθεί για μια εναλλακτική λύση στη δυτικού σχήματος παγκοσμιοποίηση, αλλά αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα αποπαγκοσμιοποίηση. Θα μπορούσε να σημαίνει μια πλατφόρμα παγκοσμιοποίησης που δεν έχει πλέον το επίκεντρό της στην Ουάσιγκτον ή τις Βρυξέλλες.

Ο E. Ahmet Tonak  είναι οικονομολόγος που εργάζεται στο  Tricontinental: Institute for Social Research . Είναι συνεκδότης ή συγγραφέας πολλών βιβλίων, όπως  Μαρξισμός και Τάξεις ,  Από το Δεξί στην Πόλη στην Εξέγερση και  Η Τουρκία σε Μετάβαση .

Ο Vijay Prashad  είναι Ινδός ιστορικός, συντάκτης και δημοσιογράφος. Είναι συγγραφέας και επικεφαλής ανταποκριτής στο Globetrotter. Είναι ο αρχισυντάκτης του  LeftWord Books  και ο διευθυντής του  Tricontinental: Institute for Social Research . Είναι ανώτερος συνεργάτης μη κάτοικος στο  Chongyang Institute for Financial Studies , στο Πανεπιστήμιο Renmin της Κίνας. Έχει γράψει περισσότερα από 20 βιβλία, μεταξύ των οποίων  τα πιο σκοτεινά έθνη  και  τα φτωχότερα έθνη . Το τελευταίο του βιβλίο είναι  το Washington Bullets , με εισαγωγή του Evo Morales Ayma.

Αυτό το άρθρο δημιουργήθηκε από την  Globetrotter .


Τα αντίθετα ρεύματα είναι υπόλογα μόνο στους αναγνώστες μας. Υποστηρίξτε την έντιμη δημοσιογραφία γιατί δεν έχουμε PLANET B. Γίνετε προστάτης στο Patreon Εγγραφείτε στο κανάλι μας στο Telegram


ΛΑΒΕΤΕ ΤΟ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΑΝΤΙΣΡΕΥΜΑΤΩΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΥΣ ΣΤΑ ΕΙΣΕΡΧΟΜΕΝΑ ΣΑΣ