Δεν έχει σημασία αν ο ουκρανός-ισραηλινός δισεκατομμυριούχος Ιγκόρ Κολομόισκι είναι η πραγματική δύναμη πίσω από τον Βολωμούμιρ Ζελένσκι - ο εκλεγμένος πρόεδρος πρέπει να απαλλαγεί από τον ολιγαρχικό, εάν πρόκειται να κάνει ένα διάλειμμα με το διεφθαρμένο παρελθόν της χώρας.
Οι διαμαρτυρίες, οι απάτες και οι συγκρούσεις συμφερόντων στην ουκρανική πολιτική είναι τόσο διαφανείς και υπερβολικές, ότι λέγοντας ότι ο αρχαιότερος πολιτικός Zelensky ήταν προστατευόμενος από τον εργοδότη του εδώ και πολύ καιρό δεν ήταν κάτι που απαιτούσε μήνες τοπικής δημοσιογραφικής έρευνας - ήταν ακριβώς εκεί έξω.
Ο θίασος κωμωδίας του Zelensky βρισκόταν στο κορυφαίο κανάλι του Kolomoisky για τα τελευταία οκτώ χρόνια και το ενεργητικό του στα μέσα ενημέρωσης δαπάνησε κάθε πιθανό πόρο που προώθησε τον υποψήφιο ενάντια στον καθιερωμένο Petro Poroshenko, έναν προσωπικό εχθρό του μεγιστάνα, ο οποίος ούτε καν διακινδύνευσε την είσοδο στην Ουκρανία τους τελευταίους μήνες.
Ομοίως, τα εκατομμύρια και οι νους που χρειάστηκαν για να διεξαγάγουν προεκλογική εκστρατεία σε μια χώρα με σχεδόν 50 εκατομμύρια ανθρώπους έπρεπε να προέρχονται από κάπου και οι υπολοχαγοί του Κολομοϊσίκη λέγεται ότι βρίσκονται σε όλες τις βασικές θέσεις. Οι δύο εκδοθείσες μισές καρδιές αρνήθηκαν ότι ένας ήταν ένας frontman για το άλλο, επιμένοντας ότι ήταν επιχειρηματικοί εταίροι με μια εγκάρδια εργασιακή σχέση, αλλά οι ψηφοφόροι έπρεπε να πάρουν το λόγο τους γι 'αυτό.
Τώρα που το υποτιθέμενο σχέδιο έχει αποδώσει με τη θεαματική νίκη του Zelensky στην εκκένωση της Κυριακής, οι Ουκρανοί ψηφοφόροι ρωτούν: τι θέλει τώρα ο Kolomoisky και θα του επιτραπεί να τρέξει το show;
"Ένα μοναδικό chancer"
Γεννημένος το 1963, σε μια οικογένεια δύο εβραίων μηχανικών, ο Kolomoisky είναι ο τύπος επιχειρηματία που ήταν κάποτε το βασικό στοιχείο της μετασοβιετικής δημόσιας σφαίρας, αλλά αντιπροσωπεύει μια πεθαμένη φυλή.
Δηλαδή, δεν είναι καθόλου επιχειρηματίας με την καθιερωμένη δυτική έννοια - δεν πήγε από ένα διαμέρισμα του Σοβιετικού μπλοκ μέχρι τις βίλες της Λίμνης της Γενεύης, επινοώντας ένα νέο προϊόν ή ακόμα και δημιουργώντας μια αποδοτική επιχειρηματική δομή σε έναν υπάρχοντα τομέα.
Είναι μάλλον ένας οπορτουνιστής, ο οποίος πήρε πλούσιος γνώστης, διαβάζοντας τις τάσεις καθώς ανοίχτηκε η σοβιετική οικονομία - που πωλούσε υπολογιστές που κατασκευάστηκαν από τη Δύση στα τέλη της δεκαετίας του 1980 - και αργότερα όταν η ανεξάρτητη Ουκρανία μεταφέρθηκε στην οικονομία της αγοράς και ο Kolomoisky κατάφερε να πάρει τα χέρια του σε μεγάλο ποσό των δελτίων ιδιωτικοποίησης που έβαλαν στα χέρια του πολλά από τα πιο δημοφιλή τοπικά μέταλλα και ενεργειακές ανησυχίες, τα οποία στη συνέχεια εκσυγχρονίστηκαν.
Αυτό που κατέχει είναι ένα chutzpah και ασυνείδητο που είναι σπάνιο ακόμη και μεταξύ των συνομηλίκων του. Ο Βλάντιμιρ Πούτιν τον κάλεσε κάποτε "ένα μοναδικό ρεκόρ" που κατάφερε να «εξαπατήσει τον ιδιοκτήτη της Τσέλσι Ρωμαίος Αμπραμόβιτς». Στο περμα-χάος του ουκρανικού νόμου και της πολιτικής, όπου όλες οι κινήσεις βρίσκονται πάντα στο τραπέζι, η τακτική του διάνοια τον έχει πάρει μπροστά.
Η ζωή του Kolomoisky είναι συνδέσεις και δύναμη και όχι καθαρό κέρδος στον ισολογισμό, αν και κανείς δεν ξέρει πραγματικά πώς θα το διαβάσει, καθώς η ομάδα Privat που κατέχει μέρος αναφέρεται ότι κατέχει πάνω από 100 επιχειρήσεις σε δεκάδες ουκρανικές σφαίρες μέσω ενός σύνθετου δικτύου των υπεράκτιων εταιρειών και των ασαφούς διαμεσολαβητών ("Δεν υπάρχει καμία ομάδα Privat, είναι μια επιχείρηση ζαχαροπλαστικής", λέει ο ίδιος ο ολιγάρχης, ευθεία.)
Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ασχολείται με την πολιτική εδώ και δεκαετίες, ιδιαίτερα μετά την πρώτη Πορτοκαλί Επανάσταση το 2004. Αν και τα οχήματα για την υποστήριξή του δεν έχουν σημειωθεί για μια συγκεκριμένη ιδεολογική συνοχή - υποστηρίζοντας, σύμφωνα με πληροφορίες, τον Βίκτορ Γιούσενκο, στη συνέχεια Γιούλια Τιμοσένκο, τα εκατομμύρια του σε αυτό που σκέφτηκε ότι θα ήταν ένα νίκη άλογο.
Η πτώση υπερβαίνει την εμβέλεια
Αλλά σε κάποιο σημείο της μετα-Maidan ευφορίας, ο ναρκισσισμός του Kolomoisky πήρε το καλύτερο από αυτόν και δέχτηκε θέση ως κυβερνήτης της πατρίδας του στο Ντνιεπροπετρόβσκ το 2014.
Οι ιδιότητες που θα μπορούσαν να τον έχουν κάνει ένα ανεκτοί απατεώνες στην τηλεόραση, άρχισαν να γαρνίζονται με έναν πιο επίσημο ρόλο. Από τη διάθεσή του να χρησιμοποιήσει την πολιτική αρένα για να διευθετήσει τις επιχειρησιακές του διαμάχες, να δημιουργήσει τη δική του παραστρατιωτική δύναμη, χορηγώντας αντιτρομοκρατικά τάγματα από την τσέπη του, με τη συνήθειά του να ψήνει και να απειλεί να βάλει στη φυλακή όσους είναι λιγότερο ισχυροί από αυτόν ("Με περιμένετε εδώ σαν σύζυγο για έναν εξαπατητή", ξεκινάει μια ιογενή κακοτυχία που σπρώχνει εναντίον ενός συντριπτικού ρεπορτάζ της Ραδιοφωνικής Ελεύθερης Ευρώπης).
Υπάρχει ένας πειρασμός εδώ για μια σύγκριση με ένα Donald Trump που δόθηκε σε μια αναπτυσσόμενη χώρα για να παίξει με, αλλά για όλα τα shenanigans, οι ιδεολογικές του απόψεις ήταν πάντα σχετικά απλές. Παρά τον πατριωτισμό του που σκοντάφτει τη Ρωσία, κανένας από τους θαυμαστές του δεν ξέρει ποια είναι η θέση του Kolomoisky.
Ο ολιγάρχης έπεσε μαζί με τον δισεκατομμυριούχο Πόροσενκο στις αρχές του 2015, μετά από μάχη για τον έλεγχο μιας μεγάλης εταιρείας μεταφοράς πετρελαίου μεταξύ του κράτους και του κυβερνήτη. Την επόμενη χρονιά, η Privat Bank, η οποία σε ένα σημείο χειρίστηκε μία στις τέσσερις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές στη χώρα, εθνικοποιήθηκε, αν και η κυβέρνηση δήλωσε ότι η Kolomoisky την είχε μετατρέψει σε απλό κέλυφος, δίδοντας εξοικονόμηση 5 δισεκατομμυρίων δολαρίων στις εταιρείες του Privat Group.
Τα άλλα σημαντικά περιουσιακά στοιχεία κατασχέθηκαν, η κυβέρνηση πήγε στο Λονδίνο για να ξεκινήσει μια υπόθεση εναντίον των διεθνών της εταιρειών και παρόλο που ποτέ δεν απαγγέλθηκε, ο Kolomoisky αποφάσισε ότι θα ήταν πιο ασφαλής αν περάσει όσο χρειάζεται, μεταξύ των εχθρών του στην Ελβετία και στο Τελ Αβίβ, με το περιστασιακό ταξίδι στο Λονδίνο για το προσεχές μέλλον.
Αλλά ο τυχοδιώκτης πέφτει - και ξαναέρχεται. Η περίπτωση του Λονδίνου έπεσε λόγω της έλλειψης δικαιοδοσίας και μόνο την περασμένη εβδομάδα μια απόφαση έπληξε καταθλιπτικά την τριών ετών εθνικοποίηση της Privat Bank.
Χαμογελώντας για τον εαυτό του, ο Κολομοϊσίκ θα ήταν μέσα στα δικαιώματά του να πιστεύει ότι δεν το είχε ποτέ τόσο καλό.
Ιδιοκτήτης
Ο Zelensky πρέπει να τον απαρνηθεί από αυτή την ιδέα.
Δεν έχει σημασία ότι είναι φίλοι. Ή τι συμφωνίες χειραψίας έκαναν εκ των προτέρων. Ή ότι ταξίδεψε 13 φορές στη Γενεύη και στο Τελ-Αβίβ τα τελευταία δύο χρόνια. Ή τι μπορεί να συμβεί ή δεν μπορεί να έχει ο συμμόρωμα Κολωμοϊσκι. Δεν έχει σημασία ότι ο επικεφαλής της ασφάλειας είναι ο άνθρωπος που φυλάσσει επί σειρά ετών τον ολιγάρχης και ότι μπορεί πραγματικά να φοβάται πραγματικά για την ασφάλειά του (δεν είναι τίποτα κακό που συνέβη ποτέ με τους Ουκρανούς προέδρους).
Ο Volodymyr Zelensky είναι τώρα ο ηγέτης μιας μεγάλης χώρας, με την υποστήριξη 13,5 εκατομμυρίων ψηφοφόρων. Είναι σε αυτούς που υποσχέθηκε ένα διάλειμμα με παρελθόν δωροδοκία, μοσχεύματα και κρομισμός. Ακόμη και με την ανοχή ενός ατόμου - και εκείνου που κάνει τον Πόροσενκο να φαίνεται υγιεινό - δίπλα του, δυσφημεί όλα αυτά. Θα έχει την υποστήριξη των ανθρώπων αν ο ίδιος ο ίδιος κυματίζει ενάντια στο μάστορα μαριονέτα - κανείς δεν θα είχε επιλέξει Kolomoisky στην θέση του.
Είτε λέγεται ότι ο ολιγάρχης θα παραμείνει μακριά, είτε η Ουκρανία δίνει τη δυνατότητα να διερευνηθεί η χρηματοοικονομική απάτη σε αυτόν που έχει ανοίξει από το FBI, είτε αν αντιμετωπιστεί ακριβώς με το γράμμα του νόμου, όλα θα είναι αρκετά καλά. Αυτή είναι η πρώτη και κύρια δοκιμασία και εκατομμύρια άνθρωποι που ήταν έτοιμοι να δεχτούν τη νομική μυθοπλασία του ανεξάρτητου υποψηφίου πριν από δύο μήνες, τώρα θέλουν να δουν την πραγματικότητα να ταιριάζει. Ο πρόεδρος της τηλεοπτικής εκπομπής του Zelensky στον υπάλληλο του λαού - που επίσης μεταδίδεται από το κανάλι του Κολομοϊσίκ, προφανώς, δεν θα είχε ποτέ συμβιβαστεί με αυτό.
Αυτό που εξαρτάται από αυτό δεν είναι μόνο η μοίρα της προεδρίας του Zelensky, αλλά η ευκαιρία για την Ουκρανία να αποκαταστήσει την κακοποιημένη πίστη στη δημοκρατία της που κλονίζεται από μια σειρά από συμβιβασμένες αποτυχίες στο τιμόνι.
Igor Ogorodnev
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου