Ο επικεφαλής του Εθνικού Στρατού της Λιβύης Χαλίφα Χάφταρ, πιστός στην κυβέρνηση Tobruk, ανακοίνωσε την επίθεση στην Τρίπολη, όπου βρίσκεται η κυβέρνηση που υποστηρίζεται από τα Ηνωμένα Έθνη.
Ο πρωθυπουργός Fayez Al-Sarraj, ο οποίος είναι υπό την ηγεσία της λιβυκής κυβέρνησης με έδρα την Τρίπολη, έχει προειδοποιήσει ότι η ροή προσφύγων από τη Λιβύη στην Ευρώπη θα αυξηθεί σημαντικά εάν συνεχιστούν οι μάχες στη Λιβύη.
"Αντιμετωπίζουμε έναν επιθετικό πόλεμο που θα εξαπλωθεί στον καρκίνο του σε ολόκληρη τη Μεσόγειο. Η Ιταλία και η Ευρώπη πρέπει να είναι ενωμένοι και αποφασισμένοι να σταματήσουν τον επιθετικό πόλεμο από τον Χαλίφα Χάφταρ, έναν άνθρωπο που πρόδωσε τη Λιβύη και τη διεθνή κοινότητα », δήλωσε ο Αλ Σαράιτ σε συνέντευξή του στην ιταλική εφημερίδα Repubblica.
"Δεν υπάρχουν μόνο οι 800.000 μετανάστες που είναι δυνητικά έτοιμοι να φύγουν, θα υπάρξουν Λίβυοι που θα ξεφύγουν από αυτόν τον πόλεμο", δήλωσε ο πρόεδρος. Πρόσθεσε ότι το νότο της Λιβύης είχε δει την αναζωπύρωση των τρομοκρατών Daesh *, οι οποίοι απομακρύνθηκαν από την πόλη της Sirte στα τέλη του 2016.
Ο Al-Sarraj απέκλεισε οποιεσδήποτε συνομιλίες συμφιλίωσης με τον Haftar μέχρι να διατάξει το τέλος της επίθεσης στην Τρίπολη και να αποσύρει τις δυνάμεις του. "Η ύπουλη δράση του Χάφταρ θα καταστρέψει τη Λιβύη και τους γείτονές της. δεν θα είναι δυνατή καμία διαπραγμάτευση εάν [ο εθνικός στρατός της Λιβύης του Haftar] δεν σταματήσει την επίθεσή του στον πληθυσμό και αν δεν αποσυρθεί ", ανέφερε.
Σε τηλεοπτική συνέντευξη Τύπου τη Δευτέρα, ο ιταλός Πρωθυπουργός Giuseppe Conte ζήτησε την κατάπαυση του πυρός και εξέφρασε την ελπίδα για την απόσυρση των δυνάμεων του Haftar. "Πρέπει να αποφύγουμε μια ανθρωπιστική κρίση που θα μπορούσε να είναι καταστροφική, όχι μόνο για τις επιπτώσεις στην Ιταλία και την ΕΕ αλλά προς το συμφέρον του ίδιου του λαού της Λιβύης", δήλωσε.
Μέρες πριν από τη στρατιωτική παρέμβαση που οδήγησε το ΝΑΤΟ στη Λιβύη το 2011, η οποία οδήγησε στην ανατροπή και δολοφονία του Μουαμάρ Καντάφι, ο βετεράνος ηγέτης της Λιβύης προειδοποίησε ότι μια ασταθής κατάσταση στη Λιβύη θα οδηγήσει σε εκατομμύρια μετανάστες που φεύγουν από την Αφρική και τη Μέση Ανατολή για την Ευρώπη.
"Υπάρχουν εκατομμύρια μαύροι που θα μπορούσαν να έρθουν στη Μεσόγειο για να περάσουν στη Γαλλία και την Ιταλία και η Λιβύη παίζει ρόλο στη ασφάλεια στη Μεσόγειο", ανέφερε ο Καντάφι.
Η ανατροπή του ακολουθήθηκε από μια περίοδο μεταβατικής κυβέρνησης και τη δημιουργία του Γενικού Εθνικού Κογκρέσου (GNC) στην Τρίπολη το 2012.
Το οκτάχρονο χάος στη Λιβύη είδε άλλη κλιμάκωση νωρίτερα αυτό το μήνα, όταν ο στρατηγός Haftar, ο οποίος εκπροσωπεί την αντίπαλη κυβέρνηση στο Tobruk, ξεκίνησε επίθεση στην Τρίπολη, προτρέποντας την τοπική κυβέρνηση που υποστηρίζεται από τα Ηνωμένα Έθνη να ανακοινώσει την κινητοποίησή της για αντιτρομοκρατία.
Ο Fayez al-Sarraj διέταξε τη σύλληψη του Haftar και των συμμάχων του, ενώ ο τελευταίος κατηγόρησε την κυβέρνηση της εθνικής συμφωνίας για την υποστήριξη της τρομοκρατίας.
Ο στρατός του Haftar πήρε νωρίτερα τον έλεγχο των πόλεων Surman και Garyan, που βρίσκονται δυτικά και νότια της Τρίπολης, αντίστοιχα. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, περισσότεροι από 140 άνθρωποι σκοτώθηκαν και πάνω από 610 τραυματίστηκαν από την έναρξη των μαχών κοντά στην Τρίπολη.
Ο εμφύλιος πόλεμος στη Λιβύη το 2011 και η εξουσιοδοτημένη από το ΝΑΤΟ στρατιωτική επέμβαση, η οποία είχε ως αποτέλεσμα την ανατροπή και τη δολοφονία του παλαίμαχου κυβερνήτη Μουαμάρ Καντάφι, ακολουθήθηκε από μια περίοδο μεταβατικής κυβέρνησης και τη δημιουργία του Γενικού Εθνικού Κογκρέσου στην Τρίπολη 2012.
Μετά τις αμφιλεγόμενες κοινοβουλευτικές εκλογές του Ιουνίου 2014, το GNC παραχώρησε εξουσία στη Βουλή των Αντιπροσώπων, η οποία έγινε το νέο νομοθετικό σώμα της Λιβύης.
Αυτοί οι πολιτικοί, που έχασαν τις εκλογές, αρνήθηκαν να παραδώσουν την εξουσία στο νέο κοινοβούλιο και συνέχισαν να συγκαλέσουν ως GNC.
Η Βουλή των Αντιπροσώπων μετακόμισε στο Tobruk τον Αύγουστο του 2014, όταν μια ένοπλη ομάδα ανέλαβε την πρωτεύουσα και στήριξε μια νέα κυβέρνηση, που σχηματίστηκε στο Tobruk.
Οι δύο αντίπαλες κυβερνήσεις κατέληξαν σε πολιτική συμφωνία που υποστηρίχθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη στα τέλη του 2015 και σχημάτισαν την Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας (GNA), η οποία δεν συνέδεσε τη χώρα μαζί. Το 2016, η Βουλή των Αντιπροσώπων ψήφισε τον κατάλογο των υπουργών και αρνήθηκε να αναγνωρίσει το GNA.
Παρά την απώλεια της έγκρισης από τη Λιβυκή Βουλή των Αντιπροσώπων, το GNA εξακολουθεί να αναγνωρίζεται από τα Ηνωμένα Έθνη ως νόμιμη κυβέρνηση της Λιβύης.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ


ΣΧΟΛΙΑ