7 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019
Η πρόκληση της Ρωσίας στη Βενεζουέλα
ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΡΕΝΤΕΡΙΚ ΚΕΜΠΕ
Οι υποστηρικτές του ηγέτη της αντιπολίτευσης Βενεζουέλας Χουάν Γκουάιντο, που πολλά έθνη έχουν αναγνωρίσει ως το νόμιμο προσωρινό κυβερνήτη της χώρας, συμμετέχουν σε συγκέντρωση εναντίον της κυβέρνησης του προέδρου της Βενεζουέλας Νικολά Μαντούρο στο Caracas της Βενεζουέλας στις 6 Απριλίου 2019. (REUTERS / Ivan Alvarado)
Η πρώτη μεγάλη επίδειξη δύναμης της νέας εποχής του μεγάλου ανταγωνισμού εξουσίας, που ξεδιπλώνεται με επιταχυνόμενη ταχύτητα τις τελευταίες δέκα εβδομάδες στη Βενεζουέλα, εισήλθε σε μια νέα επικίνδυνη φάση. Αυτό ισχύει κυρίως για τον λαό της Βενεζουέλας, αλλά και για τις λατινοαμερικανικές δημοκρατίες και για τα ζωτικά συμφέροντα των ΗΠΑ στο δυτικό ημισφαίριο.
Οπως αποδεικνύεται από αυτό το δράμα, μπορεί να σηματοδοτηθεί η πιο σημαντική δοκιμασία της αξιοπιστίας της κυβέρνησης Trump, μετά από χορωδία υψηλού επιπέδου την εβδομάδα αυτή του Προέδρου Donald Trump, του Υπουργού Εξωτερικών Mike Pompeo και του Συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας John Bolton, ή άλλο - ότι η Ρωσία έπρεπε να βγει από τη χώρα.
Ο αντιπρόεδρος Mike Pence επιτάχυνε την πίεση την Παρασκευή, ανακοινώνοντας σε ομιλία του στο Χιούστον νέες κυρώσεις για την κρατική πετρελαϊκή εταιρεία PDVSA καθώς και δύο επιπλέον εταιρείες που μεταφέρουν αργίλιο της Βενεζουέλας στην Κούβα. Ο Pence, ο οποίος θα απευθυνθεί στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ την επόμενη εβδομάδα στη Βενεζουέλα, δήλωσε επίσης ότι οι ΗΠΑ θα αυξήσουν την πίεση που ασκούν στην Κούβα.
Αυτό που έθεσε τα πασσάλια ήταν η καλά δημοσιευμένη και προκλητική κίνηση της Ρωσίας στις 23 Μαρτίου για να προσγειωθεί δύο αεροσκάφη με περίπου 100 στρατιώτες στο Καράκας. Ο φαινομενικός λόγος για την άφιξή τους ήταν η εξυπηρέτηση των ρωσικής κατασκευής αεροσκαφών S-300 της Βενεζουέλας, τα οποία λέγεται ότι έχουν υποστεί ζημιά στις πρόσφατες διακοπές ενέργειας. Άλλοι ρώσοι στρατιωτικοί εργολάβοι και μισθοφόροι θεωρούνται ήδη ότι παρέχουν υποστήριξη για το καθεστώς Maduro.
Αυτό συνοδεύτηκε από την απόφαση αυτής της εβδομάδας της Εθνικής Συντακτικής Συνέλευσης για τη μαριονέτα του Maduro να απομακρύνει τον προσωρινό πρόεδρο Juan Guaidó από την ασυλία του. Ο Guaidó ανέλαβε την εξουσία σύμφωνα με μια συνταγματική διάταξη που ορίζει ότι, ελλείψει νόμιμα εκλεγμένου Προέδρου, ο Πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης αναλαμβάνει προεδρικές εξουσίες σε προσωρινή βάση. Αυτό δημιουργεί το ενδεχόμενο, ίσως ήδη από αυτό το Σαββατοκύριακο, ότι το καθεστώς Maduro θα μπορούσε να συλλάβει και να φυλακίσει τον Guaidó - με διαδοχικές, αντι-Maduro και υπέρ της δημοκρατίας διαμαρτυρίες αναμένονται για το Σάββατο.
Το μεγάλο στοίχημα του Πούτιν
Αυτό που αφορά τους Αμερικανούς αξιωματούχους είναι ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν μπορεί να θέσει το έδαφος για να καταστήσει τη Βενεζουέλα τον καθοριστικό κατακερματισμό της εξωτερικής πολιτικής για τον Πρόεδρο Τρούμ με τον ίδιο τρόπο που η Συρία έγινε αυτή για τη διοίκηση του Ομπάμα. Πράγματι, αυτή την εβδομάδα τα καθεστώτα Maduro και Assad παρουσίασαν την αλληλεγγύη τους στη Δαμασκό, όπου συναντήθηκε ο υπουργός Εξωτερικών του Maduro Jorge Arreaza με τον ηγέτη της Συρίας. "Οι δύο Συριακοί και Βενεζουέλας λαοί μάχονται εναντίον των αμερικανικών συνωμοσιών και του ιμπεριαλισμού και οι δύο θα βγουν νικητές", δήλωσε ο Αρεράζα.
Αν και υπάρχουν πολλά που διαφοροποιούν τη Βενεζουέλα και τη Συρία, αυτό που τους συνδέει είναι σημαντικό: ένας αποδυναμωμένος δικτάτορας, ο οποίος θα ήταν πολύ πιο πιθανό να πέσει χωρίς τη στήριξη της Μόσχας, μια αμερικανική πλευρά δηλώνει κόκκινη γραμμή που το Κρεμλίνο θεωρεί μη πειστικό και μια ευκαιρία Ο Πούτιν να επιτύχει την παγκόσμια φήμη του εις βάρος της Ουάσινγκτον - αυτή τη φορά στο δυτικό ημισφαίριο.
Ο σύμβουλος της Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου John Bolton έθεσε μια σκληρή γραμμή με τις απόψεις του Δόγματος Monroe του 1823 με την προειδοποίησή του προς τη Μόσχα: "Προειδοποιούμε έντονα τους ηθοποιούς εκτός του δυτικού ημισφαιρίου κατά της στρατολόγησης στρατιωτικών στη Βενεζουέλα ή αλλού στο ημισφαίριο, με σκοπό την εγκαθίδρυση ή την επέκταση των στρατιωτικών επιχειρήσεων και θα θεωρήσουμε αυτές τις προκλητικές ενέργειες ως άμεση απειλή για τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια στην περιοχή ».
Ακριβώς πριν από ένα μήνα, έγραψα σε αυτό το χώρο : «Ως χώρα με τα μεγαλύτερα αποθεματικά πετρελαίου στον κόσμο και μια από τις μεγαλύτερες ανθρωπιστικές καταστροφές της, η Βενεζουέλα είναι ένας τόπος, ο οποίος, σε κάθε περίπτωση, θα είχε υπερμετρήσει τις συνέπειες για τη Λατινική Αμερική και την παγκόσμια ενέργεια δεδομένης της συμμετοχής των ΗΠΑ και των δημοκρατικών συμμάχων τους, αφενός, και της Κίνας, της Ρωσίας και της Κούβας, αφετέρου, τα μερίδια είναι ακόμη υψηλότερα γεωπολιτικά ».
Όπως συμβαίνει συχνά στη διοίκηση του Trump, υπάρχει επίσης ένα προσωπικό στοιχείο για έναν πρόεδρο ο οποίος απέφυγε από τη σκληρή γλώσσα προς τον Πούτιν και τη Ρωσία που απασχολούνται από τους κορυφαίους αξιωματούχους των ΗΠΑ γύρω του. Γράφει ο David Sanger στους New York Times, «Θα ήταν η Βενεζουέλα ο τόπος όπου ο κ. Trump, ο οποίος συχνά φαινόταν πρόθυμος να ανεχτεί τις πιο τολμηρές προκλήσεις του κ. Πούτιν, τελικά τραβάει τη δική του κόκκινη γραμμή; να την επιβάλει; "
Ο Πούτιν στοιχηματίζει ότι το Τράμπ δεν έχει ούτε τη βούληση ούτε το σχέδιο.
Πρόκληση του ΝΑΤΟ
Ήταν τυχαίο ότι η κατάσταση γύρω από τη Βενεζουέλα θερμαίνεται ακόμη και όταν η συμμαχία του ΝΑΤΟ σηματοδότησε την 70η επέτειό της στην Ουάσινγκτον, την εβδομάδα αυτή. Εντός του εορτασμού, ωστόσο, οι ειδικοί έθεσαν νέα ερωτήματα σχετικά με το κατά πόσον η συμμαχία ήταν επαρκώς εξοπλισμένη για τη μακρά περίοδο στρατηγικού γεωπολιτικού ανταγωνισμού που πιθανότατα βρίσκεται μπροστά μας.
"Το ΝΑΤΟ είναι η πιο επιτυχημένη συμμαχία στην ιστορία, επειδή είχαμε πάντα τη δυνατότητα να αλλάξουμε καθώς αλλάζει ο κόσμος", δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Jens Stoltenberg πριν από μια κοινή συνάντηση του Κογκρέσου , την πρώτη φορά που ένας ηγέτης μιας πολυμερούς οργάνωσης έχει προσκληθεί να δώσει μια τέτοια διεύθυνση.
Ωστόσο, εάν η συναίνεση είναι σωστό ότι η μεγάλη πρόκληση του 21ου αιώνα θα ήταν ένας ανταγωνισμός μεταξύ δημοκρατικών και αυταρχικών χωρών και συστημάτων, και ιδίως της Κίνας και της Ρωσίας, τότε η Ρωσία κάνει το επόμενο παιχνίδι στο ημισφαίριο μας και το ΝΑΤΟ βρίσκεται ήδη πίσω από την καμπύλη .
"... οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να καταβάλουν πιο συντονισμένη προσπάθεια για να πυκνώσουν τους πολιτικούς δεσμούς και τους επιχειρησιακούς δεσμούς μεταξύ του ΝΑΤΟ και των παγκόσμιων εταίρων του", δήλωσε ο Damon Wilson του Συμβουλίου του Ατλαντικού σε μαρτυρία ενώπιον υποεπιτροπής της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του Σώματος. "Συγκεκριμένα, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο να επισημοποιήσουν τους δεσμούς μεταξύ συμμάχων των συνθηκών των ΗΠΑ στην Ευρώπη και εκείνων της Ασίας, δηλαδή της Ιαπωνίας, της Νότιας Κορέας, της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας. με στρατηγικούς εταίρους όπως η Ινδία και στη Λατινική Αμερική, την Κολομβία, τη Βραζιλία και το Μεξικό ".
Θεωρεί όλα αυτά ως έναν πιθανό πρόδρομο "σε μια πιο επίσημη συμμαχία μεταξύ των δημοκρατιών που δεσμεύονται να προστατεύσουν τον τρόπο ζωής τους και μια δημοκρατική διεθνή τάξη".
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να φανταστούμε ότι τέτοιες φιλοδοξίες είναι φανταστικές όταν ο Πρόεδρος Τραμπ παραμένει διφορούμενος για την αξία των συμμαχιών, τα μέλη του ΝΑΤΟ είναι τόσο διχασμένα για το πώς να διαχειρίζονται τις σχέσεις με την Κίνα και όταν μόνο μια μειοψηφία των μελών του ΝΑΤΟ της Ευρώπης έχουν ανέλθει στην υποσχέθησή τους υποχρεώσεις.
Ωστόσο, το ΝΑΤΟ έχει μάθει τα χρόνια ότι η εναλλακτική λύση στην αλλαγή όταν ο κόσμος αλλάζει είναι άσχετος - και ένας κόσμος των οποίων οι κατευθυντήριοι κανόνες και οι αρχές δεν θα διαμορφώνονται πλέον από τις δημοκρατίες. Η Βενεζουέλα μπορεί να είναι το σωστό μέρος για να καταλύσει βαθύτερους δεσμούς μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών, του Καναδά, βασικών ευρωπαίων συμμάχων και των ηγετικών δημοκρατιών της Λατινικής Αμερικής.
Αυτό το άρθρο αρχικά εμφανίστηκε στο CNBC.com . Ο Frederick Kempe είναι πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Ατλαντικού Συμβουλίου. Μπορείτε να τον ακολουθήσετε στο Twitter @FredKempe. Εγγραφείτε στο εβδομαδιαίο ενημερωτικό δελτίοInflectionPoints .
Αυτό το άρθρο αρχικά εμφανίστηκε στο CNBC.com . Ο Frederick Kempe είναι πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Ατλαντικού Συμβουλίου. Μπορείτε να τον ακολουθήσετε στο Twitter @FredKempe. Εγγραφείτε στο εβδομαδιαίο ενημερωτικό δελτίοInflectionPoints .
Πνευματικά δικαιώματα © 2019Atlantic Council.
Ολα τα δικαιώματα διατηρούνται.
Ολα τα δικαιώματα διατηρούνται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου