12/03/2021
«Κατηγορώ» του Αλ. Τσίπρα σε Μητσοτάκη: «Είστε ο ενορχηστρωτής της έντασης και του διχασμού»
Ομιλία του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία Αλέξη Τσίπρα στη Βουλή στο πλαίσιο της επίκαιρης ερώτησης για την αστυνομική βία εις βάρος των πολιτών με πρόσχημα την τήρηση υγειονομικών μέτρων που ο πρωθυπουργός και στελέχη της κυβέρνησης διαρκώς παραβιάζουν
Θα ήθελα πριν ξεκινήσω να εκφράσω τη συμπαράστασή μου σε όλους τους πολίτες που κακοποιήθηκαν όλες τις τελευταίες μέρες από φαινόμενα αστυνομικής αυθαιρεσίας, νέους, φοιτητές, μητέρες, παιδιά. Επίσης, θα ήθελα να εκφράσω τη συμπαράσταση και τις ευχές μου για ταχεία ανάρρωση στον αστυνομικό που κακοποιήθηκε από επιθέσεις χούλιγκαν το απόγευμα της Τρίτης στη Νέα Σμύρνη.
Αυτά τα φαινόμενα είναι απεχθή. Αυτά τα φαινόμενα δεν μπορεί να γίνουν ανεκτά από κανέναν δημοκρατικό πολίτη. Και είναι ευθύνη της πολιτείας και αντικειμενική ευθύνη της κυβέρνησης να διασφαλίσει την κοινωνική ειρήνη, την ασφάλεια τόσο των πολιτών όσο και των αστυνομικών.
Σήμερα, λοιπόν, μετά από όλα όσα έχουν συμβεί τις τελευταίες ημέρες δεν είμαι εδώ απλά για να σας ρωτήσω, κύριε Μητσοτάκη, στα πλαίσια του κοινοβουλευτικού ελέγχου, αλλά είμαι εδώ για να σας κατηγορήσω.
Σας κατηγορώ, γιατί στην πιο κρίσιμη στιγμή για την ελληνική κοινωνία με τους πολίτες πιεσμένους, κουρασμένους, απελπισμένους από την πανδημία εδώ και ένα χρόνο εσείς επιχειρείτε να ξεφύγετε από τις ευθύνες σας επιλέγοντας ως βασική σας στρατηγική την ένταση και το διχασμό.
Σας κατηγορώ, γιατί όχι μόνο αποτύχατε με τραγικά αποτελέσματα στη διαχείριση της πανδημίας, αλλά και γιατί ακόμη και σήμερα με χιλιάδες νεκρούς, χιλιάδες κρούσματα και εκατοντάδες συμπολίτες μας να χαροπαλεύουν στις εντατικές εξακολουθείτε να αγνοείτε την πραγματικότητα, να εμφανίζεται στους πολίτες μια πλαστή πραγματικότητα δήθεν επιτυχίας και, ακόμα χειρότερα, να εκμεταλλεύεστε την πανδημία ως ευκαιρία για να επιβάλλετε μέτρα περιορισμών στη δημοκρατία και στα δικαιώματα και αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις.
Σας κατηγορώ, κύριε Μητσοτάκη, γιατί ενώ αποτύχατε στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, που χτυπάει εκατομμύρια νοικοκυριά και οδηγεί σε μια κοινωνία απογοήτευσης, εσείς επιμένετε να κρύβεστε πίσω από κατασκευασμένους αριθμούς και να μοιράζετε χάντρες στη μεσαία τάξη και στους εργαζόμενους την ίδια στιγμή που με όσα κάνετε και κυρίως με όσα δεν κάνετε προετοιμάζετε ένα νέο μεγάλο κύκλο οικονομικής και κοινωνικής τραγωδίας στον τόπο.
Σας κατηγορώ, κύριε Μητσοτάκη, γιατί εν μέσω πανδημίας και κρίσης η κυβέρνησή σας έχει αποδυθεί σε μια πρωτοφανή διασπάθιση δημοσίου χρήματος με απευθείας αναθέσεις, ανεξέλεγκτες προμήθειες εκατομμυρίων, προκλητικά ρουσφέτια, χορηγίες παντός είδους σε παντός είδους ημετέρους.
Σας κατηγορώ, επίσης, διότι διαβρώσατε συνειδητά έναν από τους πυλώνες της δημοκρατίας που είναι η ενημέρωση του πολίτη με μια πρωτοφανή επιχείρηση εξαγοράς, εκβιασμών και πιέσεων με σημαία σας τις γνωστές λίστες της κρατικής διαφήμισης μετατρέπετε το αγαθό της ενημέρωσης του πολίτη σε προπαγάνδα κυβερνητική.
Σας κατηγορώ, γιατί όχι σε μία αλλά σε πολλές περιπτώσεις επιδείξατε μια απαράδεκτη υπεροψία και αλαζονεία παραβιάζοντας ανέμελα και προκλητικά τα σκληρά μέτρα που εσείς έχετε επιβάλλει στους πολίτες.
Σας κατηγορώ, γιατί με τη στάση σας αυτή υπονομεύετε εντέλει όχι μονάχα την εμπιστοσύνη των πολιτών στην κυβέρνησή σας, αλλά και απέναντι και αυτό είναι τραγικό στους επιστήμονες πίσω από τους οποίους διαρκώς κρύβετε την ολιγωρία και την ανικανότητά σας στην αντιμετώπιση της πανδημίας.
Σας κατηγορώ, τέλος, γιατί μπροστά σε αυτά τα αδιέξοδα που η πολιτική σας προκαλεί, μπροστά στη φθορά της κυβέρνησης και της εικόνας σας αντιδράτε με έναν τρόπο όχι απλώς σπασμωδικό, όχι απλώς επιπόλαιο, ανεύθυνο, αλλά και επικίνδυνο, επιστρατεύοντας την καταστολή αντί για την πειθώ, το ψέμα αντί για την αλήθεια, την εξαπάτηση αντί για τον διάλογο και, τελικά, τον διχασμό αντί για την αναγκαία σε τόσο κρίσιμες ώρες για το κοινωνικό σύνολο κοινωνική συνοχή και κοινωνική ειρήνη.
Υποσχεθήκατε στους πολίτες ασφάλεια. Αυτό που προκαλέσατε τον τελευταίο χρόνο –και ιδίως αυτές τις μέρες-είναι να ζούμε σε αυτή τη χώρα ένα ζοφερό καθεστώς ανασφάλειας που απλώνεται σε όλες τις σφαίρες της κοινωνικής, αλλά και προσωπικής ζωής: στην εργασία, στην προστασία της υγείας, στον φόβο για το αύριο και τώρα τελευταία στον φόβο να βγουν οι πολίτες έξω από τα σπίτια τους στις πλατείες, στις γειτονιές τους.
Και σας κατηγορώ κυρίως γιατί δεν κατανοείτε ότι απέναντί σας δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Αλλά απέναντί σας είναι ολόκληρη η ελληνική κοινωνία. Μια κοινωνία που είναι οργισμένη, ναι, όχι μόνο από την πορεία της πανδημίας και της οικονομίας, όχι μόνο από τα μέτρα εγκλεισμού και αποστασιοποίησης, όχι μόνο από το πιο μακροχρόνιο και πιο αναποτελεσματικό lockdown που έχει επιβληθεί σε όλη την Ευρώπη. Όχι μόνο από αυτά, κύριε Μητσοτάκη, αλλά και από τη δική σας υποκρισία, μια υποκρισία που γεννά το αίσθημα της αδικίας στους πολίτες και το αίσθημα της αγανάκτησης στους πολίτες.
Και αντί να εσείς να κατανοήσετε ότι εσείς προκαλείτε αυτή την οργή, τι κάνετε; Καταφεύγετε στον αυταρχισμό και στην καταστολή. Δεν μας φτάνει η καταστολή της ζωής μας και της καθημερινότητάς μας από τα αναγκαστικά περιοριστικά μέτρα, έχουμε τώρα και τάγματα εφόδου της Αστυνομίας σας να κακοποιούν νέους, οικογένειες, επειδή βγήκαν μια βόλτα έξω από το σπίτι στην πλατεία της γειτονιάς και να δημιουργείτε στους πολίτες την αίσθηση ότι βρίσκονται σε κατάσταση πολιορκίας πού;στις γειτονιές τους.
Μας είπατε προχθές ότι η οργή δεν οδηγεί πουθενά. Συμφωνούμε μαζί σας. Γιατί υπάρχει, όμως, αυτή η οργή, αναρωτηθήκατε; Γιατί ενώ έχετε αποτύχει παταγωδώς έναν χρόνο τώρα, δεν είχατε την ευθιξία να πείτε μία συγγνώμη, να αναλάβετε έστω μέρος αυτής της ευθύνης.
Γιατί την ώρα που κυνηγάτε τους πολίτες και επιβάλλετε δυσβάστακτα πρόστιμα, εσείς δείχνετε με αλαζονεία -την αλαζονεία της εξουσίας- ότι έχετε τη δυνατότητα και να κάνετε τις βόλτες σας στην Πάρνηθα και να γλεντάτε στην Ικαρία. Γιατί τόσους μήνες όλο λέτε ότι πετύχατε και ότι τα κάνατε όλα καλά και όλο όμως, η κατάσταση βρίσκεται εκτός ελέγχου. Και κάθε φορά που αποφασίζετε νέα μέτρα ή παράταση των μέτρων, φορτώνετε την ευθύνη στους συνήθεις ύποπτους, στους ταλαιπωρημένους πολίτες.
Γι’ αυτό υπάρχει οργή, κύριε Μητσοτάκη. Και δεν είναι η οργή των μπαχαλάκηδων, είναι η οργή των νοικοκυραίων. Αυτή την οργή να φοβάστε, κύριε Μητσοτάκη, την οργή των νοικοκυραίων!
Την οργή των νοικοκυραίων μιας μεσοαστικής συνοικίας, μιας μεσοαστικής γειτονιάς της Αθήνας, που τη μετατρέψατε σε εμπόλεμη ζώνη!
Και το χειρότερο είναι ότι αυτό που είδαμε στη Νέα Σμύρνη δεν ήταν οι υπερβολές κάποιων θερμοκέφαλων. Δεν ήταν, δυστυχώς, ένα μεμονωμένο περιστατικό, αλλά είναι η στρατηγική σας επιλογή. Γιατί και άλλες φορές υπήρξαν υπερβολές από επίορκους αστυνομικούς που καταδικάστηκαν, όμως, αμέσως από την πολιτική ηγεσία, ενώ εσείς τώρα όχι μόνο δεν επιλέξατε να ζητήσετε μια συγγνώμη, έστω από τα χείλη του υπουργού που κάθεται δίπλα σας -την ίδια μέρα θα είχε αποκλιμακώσει αυτή την ένταση- όχι μόνο δεν ζητήσατε συγγνώμη, όχι μόνο δεν θέσατε αμέσως σε διαθεσιμότητα τον δράστη αστυνομικό, αλλά δώσατε και σκονάκια την ίδια μέρα στους βουλευτές σας να στοχοποιούν το θύμα, βγάζοντας στη δημοσιότητα τον φάκελο των πολιτικών του φρονημάτων, διαδίδοντας το όνομά του και τα πιστεύω του σε πανελλήνια μετάδοση, λες και τα πολιτικά φρονήματα ενός πολίτη αποτελούν δικαιολογία για την κακοποίησή του.
Σε τέτοιες εποχές μάς γυρίζετε, κύριε Μητσοτάκη; Και αναρωτιέμαι -πραγματικά αναρωτιέμαι- πώς γίνονται ορισμένα πράγματα. Για τον πολίτη που ξυλοκοπήθηκε στη Νέα Σμύρνη μέσα σε λίγες ώρες γνωρίζατε και τι καφέ προτιμάει, για τον Λιγνάδη που διορίσατε καλλιτεχνικό διευθυντή στο Εθνικό εδώ και ενάμιση χρόνο είχατε πλήρη άγνοια και πέσατε από τα σύννεφα. Πολύ περίεργο δεν είναι, ρε παιδιά, αυτό το επιτελικό κράτος;
Όμως, το χειρότερο από όλα –το χειρότερο από όλα!- αυτό για το οποίο πιο πολύ σας κατηγορώ, κύριε Μητσοτάκη, είναι ότι εσείς προσωπικά είστε ο ενορχηστρωτής αυτής της έντασης. Ενώ την περασμένη Τρίτη είχατε την πληροφορία από τις Αρχές, όπως αποκάλυψαν δημοσιεύματα που είδαν το φως χθες, πρώτα και κύρια στην Καθημερινή με πηχυαίο τίτλο, αλλά και σε άλλες εφημερίδες, ενώ είχατε την πληροφορία -μια πληροφορία που μόνο εσείς θα μπορούσατε να έχετε έγκαιρα- ότι χούλιγκανς από όλες τις ποδοσφαιρικές ομάδες της Αττικής θα συνέρρεαν στη Νέα Σμύρνη για να αμαυρώσουν την ειρηνική διαμαρτυρία των πολιτών, αντί να φροντίσετε να τους απομονώσετε, αντί να φροντίσετε επιχειρησιακά –ή μήπως δεν έχει ανάλογη εμπειρία ο κ. Χρυσοχοΐδης;- να διασφαλίσετε την ασφάλεια των διαδηλωτών αλλά και των αστυνομικών, το μόνο που κάνατε ήταν να ρίξετε τις ευθύνες στους πολιτικούς σας αντιπάλους, με προσωπική σας δήλωση μάλιστα, όχι του γραφείου Τύπου, με προσωπική σας δήλωση. Ενώ γνωρίζατε τι θα συμβεί, λίγο πριν τα επεισόδια κάνατε προσωπική δήλωση για να καταδείξετε ως υπαίτιο τον ΣΥΡΙΖΑ, τον πολιτικό σας αντίπαλο. Και ενώ το βράδυ πια κινδύνευσε ένας αστυνομικός από την αγριότητα όχι των ειρηνικών διαδηλωτών -και το ξέρατε- ούτε καν των συνήθως υπόπτων αντιεξουσιαστών -και το ξέρατε- εσείς επιλέξατε να κάνετε ένα διχαστικό διάγγελμα, αφήνοντας πάλι υπονοούμενα για τους πολιτικούς σας αντιπάλους.
Εμείς, κύριε Μητσοτάκη, σε αντίθεση με εσάς που δεν βρήκατε ούτε μια λέξη να πείτε για την αστυνομική βία, από το πρώτο δευτερόλεπτο ρητά, απερίφραστα καταδικάσαμε την άθλια επίθεση στον αστυνομικό, ζητώντας να σταματήσει ο φαύλος κύκλος της βίας και της έντασης.
Εσείς ρητά καταδικάσατε μόνο τη μία πλευρά και, βεβαίως, τους πολιτικούς σας αντιπάλους, στους οποίους επιθυμείτε να φορτώσετε κάθε ακρότητα, πιστεύοντας ότι έτσι θα ξεφορτωθείτε τις δικές σας ευθύνες.
Αυτή, όμως, δεν είναι η αποστολή ενός πρωθυπουργού που οφείλει σε μια δημοκρατία να είναι εγγυητής της κοινωνικής ενότητας και της ομαλότητας. Αυτή είναι μια επικίνδυνη στάση, γιατί αποδεικνύετε έτσι ότι δεν σας ενδιαφέρει -και δεν είστε και σε θέση τελικά- να εγγυηθείτε την ακεραιότητα και την ασφάλεια ούτε των πολιτών ούτε των αστυνομικών, αλλά το μόνο που σας ενδιαφέρει είναι να συκοφαντήσετε τους πολιτικούς σας αντιπάλους.
Αποδεικνύετε, επίσης, ότι η εντεινόμενη βία της Αστυνομίας είναι ξεκάθαρα μια πολιτική σας επιλογή, είναι επιλογή πόλωσης και διχασμού.
Και είναι δεκάδες τα περιστατικά, δεν είναι ένα. Από την περίπτωση του κ. Ινδαρέ μέχρι την κακοποίηση του νέου στη Νέα Σμύρνη. Από την επιμονή σας εν μέσω μέτρων αυστηρού lockdown να νομοθετείτε στη Βουλή διαρκώς μέτρα περιορισμού των δικαιωμάτων, την επιλογή σας να βάλετε την αστυνομία στα πανεπιστήμια, μέχρι τις καθημερινές επιθέσεις σε νέους ανθρώπους.
Εσείς τελικά δεν επιδιώκετε την ασφάλεια. Εσείς σπέρνετε φόβο και ανασφάλεια και σχεδόν σε κάθε περίπτωση εσείς είστε που προκαλείτε αντιδράσεις -αυτό θέλετε- με βίαιες παρεμβάσεις, με απρόκλητες παρεμβάσεις, εκεί που δεν υπάρχει κανένας λόγος.
Χθες, για παράδειγμα, στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ενώ είχε βγει ανακοίνωση από τους φοιτητές ότι στις 12 το μεσημέρι θα διαλύονταν ησύχως και θα λυνόταν η κατάληψη, σπεύσατε λίγες ώρες νωρίτερα να κάνατε έφοδο. Γιατί; Για να προκαλέσετε αντιδράσεις; Γιατί το κάνετε; Για να προκαλέσετε το κάνετε, γιατί έχετε τελικά τη στρατηγική της έντασης και όχι την ομαλότητα ως στρατηγική.
Είπατε κάτι, κύριε Χρυσοχοΐδη; Γιατί θυμάμαι ότι είχατε άλλες απόψεις πριν δέκα χρόνια, όταν λέγατε σε συνέντευξή σας στον κ. Παπαχελά ότι δεν συλλαμβάνουμε ανθρώπους για τις ιδέες τους και ότι δεν μπορεί να ζητάμε από την αστυνομία να έχει αυτόν τον ρόλο. Αλλάξατε απόψεις στην πορεία.
Είμαι υποχρεωμένος, λοιπόν, να σας προειδοποιήσω ότι η βία τρέφει τη βία, ότι η άκριτη και απρόκλητη καταστολή προετοιμάζει τραγωδίες. Αν δεν το καταλαβαίνετε αυτό, κύριε Μητσοτάκη, είστε ανεπαρκής. Αν το καταλαβαίνετε, όμως, και επιμένετε σ’ αυτό, είστε επικίνδυνος.
Σας κατηγορώ, λοιπόν, κύριε Μητσοτάκη, ότι συνειδητά στήνετε ένα σκηνικό αστυνομικού κράτους και αυτό αποκαλύφθηκε βήμα-βήμα ενάμιση χρόνο τώρα, όταν τον Οκτώβριο του 2019 η αστυνομία έμπαινε σε κινηματογράφους για να βγάζει νέους ανθρώπους σηκωτούς, επειδή έβλεπαν την ταινία «Τζόκερ». Πού να ξέραμε ότι θα μετατρέπατε τη Νέα Σμύρνη σε Γκόθαμ Σίτι;
Όταν τον Δεκέμβρη του 2019 μαινόμενοι άνδρες της Ομάδας «Δράση» έμπαιναν στο σπίτι του Δημήτρη Ινδαρέ, τον έδεναν πισθάγκωνα, του έβαζαν κουκούλα και τον βασάνιζαν.
Όταν τον Φλεβάρη άνδρες των ΜΑΤ στη Χίο έσπαγαν αυτοκίνητα και έβριζαν τους κατοίκους, αποκαλώντας τους «τουρκόσπορους» και ξυλοκοπώντας τους.
Όταν η Αστυνομία τον Οκτώβριο ξυλοκόπησε και προχωρούσε σε συλλήψεις μαθητών στο Μαρούσι, τους οποίους κρατούσε επί τέσσερις μέρες φυλακισμένους στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση σαν κοινούς εγκληματίες.
Όταν τον Ιούνιο κατά τη διάρκεια συλλαλητηρίου στον Βόλο ο εικοσιεπτάχρονος Βασίλης Μάγκος έπεφτε θύμα ξυλοδαρμού και έναν μήνα μετά άφηνε την τελευταία του πνοή.
Όταν τον Μάιο η αστυνομία επιτέθηκε αναίτια σε νέους και νέες που απλά κάθονταν στις πλατείες στην Αγία Παρασκευή, την Κυψέλη, την Καλλιθέα, την Άνω Πόλη της Θεσσαλονίκης.
Όταν άνδρες των ΜΑΤ τον Νοέμβρη ψέκαζαν πεντάχρονο παιδί με τη μητέρα του σε έφοδό τους σε καφετέρια στο Γαλάτσι.
Όταν τα ΜΑΤ επιτέθηκαν αναίτια τον Οκτώβρη του 2020 στους χιλιάδες ανθρώπους που γιόρταζαν μια σπουδαία δημοκρατική νίκη της κοινωνίας μας έξω από το εφετείο, γιόρταζαν την καταδίκη των νεοναζί της Χρυσής Αυγής.
Είναι δεκάδες ακόμα περιστατικά και τα καταθέτω ενδεικτικά όλα αυτά στα Πρακτικά.
Όλα αυτά δεν είναι λίγα και δεν μπορεί να χαρακτηριστούν μεμονωμένα περιστατικά. Τι δείχνουν όλα αυτά; Όλα αυτά δείχνουν μία αποχαλίνωση, δείχνουν μια ανεξέλεγκτη κατάσταση, για την οποία κανένας σας και ποτέ δεν ανέλαβε την ευθύνη.
Η αλήθεια είναι ότι συστήσατε, με επιλογή του υπουργού, του κ. Χρυσοχοΐδη, μια επιτροπή για τη διερεύνηση της αστυνομικής βίας και θέσατε επικεφαλής έναν πανεπιστημιακό, τον κ. Αλιβιζάτο. Αυτή η επιτροπή, όπως μάθαμε πρόσφατα, τόσο από το βιβλίο που εξέδωσε ο ίδιος πριν από λίγους μήνες όσο και από τη δήλωση που έκανε προχθές, δεν υφίσταται εδώ και πάνω από έναν χρόνο. Γιατί μετά την υπόθεση Ινδαρέ, όπως ο ίδιος περιγράφει, αντιλαμβανόμενος ο κ. Αλιβιζάτος ότι ο ρόλος του θα ήταν απολύτως διακοσμητικός εξέδωσε ανακοίνωση, λέγοντας ότι δεν θα επιτρέψει η επιτροπή του να χρησιμοποιηθεί ως άλλοθι για την κάλυψη έκνομων ενεργειών της Αστυνομίας.
Όταν είδε ότι η Αστυνομία του κ. Χρυσοχοΐδη όχι μόνο δεν ζητά συγγνώμη από την οικογένεια, αλλά επιπλέον την κατηγορεί και για συμπαιγνία με τους καταληψίες, για να απωθήσει από πάνω της την ευθύνη, τότε αποφάσισε να επισπεύσει την κατάθεση του πορίσματος και να παύσει τη λειτουργία της επιτροπής.
Έκτοτε, έχει περάσει σχεδόν ένας χρόνος και ουδείς ενδιαφέρθηκε. Προφανώς, ήταν ένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα μιας χρήσης. Δεν βρέθηκε ούτε κάποιος να ρωτήσει ούτε κάποιος να απαντήσει στην επιτροπή.
Σπεύσατε, όμως, προχθές, κύριε Μητσοτάκη, κατόπιν της ερώτησής μου να τον φωνάξετε τον κ. Αλιβιζάτο στο Μαξίμου και ως εκ θαύματος μετά από έναν χρόνο βρέθηκε απάντηση στο πόρισμά του. Μόνο που η απάντηση έχει προχθεσινή ημερομηνία, 9 Μαρτίου, έναν χρόνο μετά, μόνο και μόνο για να μην εξευτελιστείτε. Θα την καταθέσω στα Πρακτικά.
Δεν ξέρω, όμως, αν γλιτώνει τον εξευτελισμό με αυτό που πράξατε ο κ. Χρυσοχοΐδης, γιατί τον «αδειάζετε» με αυτόν τον τρόπο. Έναν χρόνο δεν απάντησε και βρεθήκατε εσείς να απαντήσετε έναν χρόνο μετά, όταν εγώ σας έκανα ερώτηση.
Σας κατηγορώ, λοιπόν, κύριε Μητσοτάκη, ότι συνειδητά καλύπτετε την ατιμωρησία στα περιστατικά αστυνομικής αυθαιρεσίας. Σας κατηγορώ επίσης ότι αντιμετωπίζετε την Ελληνική Αστυνομία ως βραχίονα του κομματικού σας μηχανισμού, όταν προσλαμβάνετε εκτός ΑΣΕΠ ειδικούς φρουρούς, χωρίς κανένα αντικειμενικό κριτήριο, αφού αυτοί που λαμβάνουν τις συνεντεύξεις δεν είναι από το ΑΣΕΠ οι δύο από τους τρεις. Και μετά ρίχνετε αυτούς τους ανεκπαίδευτους ανθρώπους στο πλήθος, αυτά τα νέα παιδιά, που «βράζει το αίμα» τους, όπως βολεύει την πολιτική σας ατζέντα.
Θέλω να μου απαντήσετε ειλικρινά. Πιστεύετε ότι έτσι μπορεί οι πολίτες να νιώθουν ασφαλείς; Νιώθει ασφάλεια μια οικογένεια σε μια γειτονιά όταν βλέπει αυτές τις εικόνες; Νιώθει ασφάλεια μια ολόκληρη νέα γενιά που την έχετε βάλει στο σημάδι και την χτυπάτε ανελέητα το πρωί στα πανεπιστήμια, το βράδυ στα πάρκα, στις γειτονιές;
Αναρωτιέμαι: πού πάτε τη χώρα με αυτόν τον τρόπο; Στα βράχια την πάτε. Σας το λέω ευθέως. Η πολιτική σας αποτυχία στο μέτωπο της πανδημίας είναι πανθομολογούμενη. Η αντιδημοκρατική σας μεθόδευση αναδύει σκοτεινές περιόδους φακελώματος, προπαγάνδας και αστυνομικής ασυδοσίας, περίοδοι που βασάνισαν αυτό τον τόπο, που άνοιξαν χαίνουσες πληγές. Αυτό που επιδιώκετε εντέλει προκαλεί ανεπανόρθωτη ζημιά στη δημοκρατία, τη χώρα και τους πολίτες.
Και σας κατηγορώ επίσης, κύριε Μητσοτάκη, όταν μιλάτε για ενότητα, τελικά μιλάτε υποκριτικά. Σε μια δημοκρατία ενότητα δεν είναι η αποδοχή της επιθυμίας του ενός. Αλλά, εσείς στην πραγματικότητα δεν ζητάτε ενότητα, ζητάτε σιωπή, να μην μιλάει κανείς, να μην αμφισβητεί κανείς, να κάτσουν όλοι ήσυχα στα σπίτια τους.
Επιλέγετε την όξυνση. Προωθείτε τον διχασμό. Γιατί; Γιατί στην πραγματικότητα αυτό που φοβάστε είναι αυτά που σήμερα ενώνουν τους Έλληνες και τις Ελληνίδες. Φοβάστε αυτό που για τόσους μήνες προκαλέσατε. Γιατί ξέρετε σε τι είναι ενωμένοι σήμερα οι Έλληνες. Είναι ενωμένοι στο ότι δεν εμπιστεύονται μια κυβέρνηση που τα έχει κάνει «θάλασσα» στην πανδημία.
Είναι ενωμένοι στο ότι τους προσβάλλει η εικόνα ενός πρωθυπουργού να σπάει το lockdown διαρκώς. Στο ότι πιστεύουν πως τα μέτρα στήριξης είναι απολύτως αναποτελεσματικά κι ανύπαρκτα. Στο ότι εκτιμούν ότι η οικονομική τους κατάσταση είναι άσχημη και θα χειροτερέψει ακόμα περισσότερο. Στο ότι δεν εμπιστεύονται την πλειοψηφία των μέσων μαζικής ενημέρωσης γιατί τα θεωρούν φερέφωνα μιας κυβερνητικής προπαγάνδας. Και στο ότι δεν θέλουν να μετατραπούν οι γειτονιές τους σε εμπόλεμη ζώνη από την ανεξέλεγκτη δράση φανατισμένων αστυνομικών και φανατισμένων χούλιγκαν.
Τι απαντάτε σε όλα αυτά, κύριε Μητσοτάκη;
Την απάντηση την γνωρίζω εκ των προτέρων, αγαπητέ δήμαρχε και ναύαρχε και βουλευτά.
Η απάντηση είναι μία και είναι λάθος απάντηση: «Για όλα φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ». Είναι μια δοκιμασμένη απάντηση. Δεν την ακούμε πρώτη φορά αυτή την απάντηση.
Κάνετε λάθος αν νομίζετε ότι, έχοντας απέναντί σας μια ολόκληρη κοινωνία που ασφυκτιά, θα μπορέσετε να εργαλειοποιήσετε το κλίμα της δυσαρέσκειας συκοφαντώντας τους πολιτικούς σας αντιπάλους. Γιατί αυτό κάνετε. Χρεώνετε στον ΣΥΡΙΖΑ όποιον σας κάνει κριτική. Παντού βλέπετε «δικούς σας» και «δικούς μας». Παντού. Η κοινωνία, όμως, δεν είναι έτσι. Δεν χωρίζεται η χώρα σε στρατόπεδα, ευτυχώς. Δεν είμαστε στην Ελλάδα άλλων δεκαετιών. Δεν χωρίζονται οι οικογένειες σήμερα επειδή ο ένας είναι αριστερός και ο άλλος είναι δεξιός.
Η ελληνική κοινωνία είναι μια άλλη κοινωνία από αυτή που προσπαθείτε να την κάνετε να μοιάσει. Είναι μια κοινωνία που ξεπέρασε τους διχασμούς δεκαετιών για να πάει ένα βήμα πιο μπροστά. Και βεβαίως σε αυτό είχε μεγάλη συνεισφορά όλος ο δημοκρατικός πολιτικός κόσμος, να είμαι καθαρός, απ’ όλες τις πολιτικές παρατάξεις και από τη δική σας.
Αυτή, όμως, είναι και σήμερα η ανάγκη των ανθρώπων. Η ανάγκη των ανθρώπων σήμερα είναι να πάμε μπροστά, ένα βήμα παραπέρα. Να δούμε σε τι χώρα θα ζήσουμε την επόμενη μέρα της πανδημίας. Να δούμε πώς θα ζήσουν οι νέες και οι νέοι μας. Πώς θα οργανώσουμε την οικονομία μας για να επουλώσουμε τις πληγές της ύφεσης και να σταθούμε ξανά στα πόδια μας. Πώς θα έχουμε καλύτερα σχολεία και πανεπιστήμια. Πώς θα είμαστε ξανά ασφαλείς απέναντι σε μια νέα υγειονομική κρίση. Πώς θα προστατεύσουμε το περιβάλλον, τον φυσικό μας πλούτο. Και πώς θα συνδέσουμε, εντέλει, δύο έννοιες οι οποίες είναι συμπληρωματικές, την ελευθερία και την ασφάλεια. Γιατί δεν υπάρχει ασφάλεια χωρίς ελευθερία, όπως και ελευθερία χωρίς ασφάλεια.
Τέλος, πρέπει να δούμε πώς θα μπορέσουμε να αναδιοργανώσουμε σε στέρεες, σύγχρονες βάσεις, ευρωπαϊκές βάσεις την Ελληνική Αστυνομία, με την κατάργηση μονάδων που στόχος τους δεν είναι το έγκλημα, αλλά ο πολίτης και τα κοινωνικά κινήματα. Με τη σωστή εκπαίδευση και μετεκπαίδευση των αστυνομικών, με μια μεγάλη οργανωμένη προσπάθεια να προσεγγίσει ο αστυνομικός τον πολίτη όχι ως φόβητρο, αλλά ως εγγύηση της ασφάλειάς του, να είναι ο αστυνομικός δίπλα και όχι απέναντι στον πολίτη, να του εμπνέει εμπιστοσύνη, ασφάλεια, όχι φόβο και τρόμο.
Αυτά, κύριε Μητσοτάκη, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι που βασανίζουν σήμερα την ελληνική κοινωνία και σε αυτά φοβάμαι ότι δεν έχετε τίποτα να τους πείτε. Αντί να δίνετε λύσεις, φορτώνετε την κοινωνία με νέα προβλήματα. Γιατί ενώ έχετε την ευθύνη για τη ζημιά που μέρα με τη μέρα μεγαλώνει, έρχεστε και τους φωνάζετε μέσα στα σπίτια τους με prime time διαγγέλματα ότι όσοι δεν συμφωνούν μαζί σας είναι απέναντι, είναι διχαστικοί και θα τους τιμωρήσετε.
Δεν καταλαβαίνετε πόσο προσβλητικό είναι αυτό για ανθρώπους που βρίσκονται οκτώ από τους δώδεκα τελευταίους μήνες στα σπίτια τους; Δεν καταλαβαίνετε, ενώ εσείς παίζετε παιχνίδια με την κοινωνική ειρήνη, ότι την ίδια στιγμή παίζετε με την υπομονή χιλιάδων συμπολιτών μας; Δεν καταλαβαίνετε ότι ο πραγματικός εχθρός είναι στις μονάδες εντατικής θεραπείας, που σήμερα δεκάδες, εκατοντάδες συμπολίτες μας αγωνιούν για το αν θα ζήσουν; Ο πραγματικός εχθρός είναι στον κλάδο του εμπορίου, του τουρισμού, στην εστίαση, εκεί όπου χιλιάδες εργαζόμενοι αγωνιούν για το αν αύριο θα έχουν δουλειά και εισόδημα. Δεν καταλαβαίνετε ότι ενώ εσείς φαντάζεστε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτός που ξεσηκώνει τον κόσμο, αυτοί που κατέβηκαν με τις οικογένειες και τους φίλους τους στη Νέα Σμύρνη είναι άνθρωποι που ψήφισαν και εσάς στις προηγούμενες εκλογές και τους έχετε διαψεύσει;
Κύριε Μητσοτάκη, θα σας το πω ευθέως: δεν μπορείτε πια. Αποτύχατε στην πανδημία, αποτύχατε στην οικονομία και τώρα θέλετε τη δική σας αποτυχία να την πληρώσουν οι πολίτες αυτής της χώρας, να στρέψετε τη μισή κοινωνία απέναντι στην άλλη μισή. Αυτό δεν θα περάσει. Γιατί δεν απευθύνεστε σε άβουλους ανθρώπους. Γιατί απευθύνεστε σε πολίτες που κρίνουν πάντα από αυτά που ζουν και σήμερα ζουν μέσα σε ένα ασφυκτικό καθεστώς που πρέπει γρήγορα να τελειώσει. Δεν μπορείτε πια και δεν έχετε κανένα δικαίωμα να προκαλέσετε μεγαλύτερη ασφυξία απ’ αυτήν που ήδη έχετε προκαλέσει.
Η ενότητα του λαού μας είναι το πολυτιμότερο πράγμα που έχουμε σε αυτές τις δύσκολες στιγμές. Είναι η ενότητα που χτίζει εδώ και έναν χρόνο η κοινωνία μας, με τη στήριξη των νέων στους μεγαλύτερους, με την τήρηση των μέτρων προστασίας, με τη δημοκρατική εγρήγορση απέναντι στην αυθαιρεσία, με τη βοήθεια στον συνάνθρωπο, με την ευθύνη να κρατήσουμε τη χώρα όρθια για την επόμενη μέρα.
Δεν μπορείτε πια. Εμείς, όμως, έχουμε την ευθύνη αυτή την ενότητα να τη διαφυλάξουμε. Και σας διαβεβαιώνω ότι θα τη διαφυλάξουμε με κάθε κόστος.
Σας ευχαριστώ.
Δευτερολογία στη Βουλή για την αστυνομική βία εις βάρος πολιτών
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική CookiesΟΚ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου