G Saitis: JF. Αυτό που δύσκολα μιλάει το κοινό είναι οι καθημερινές επιθέσεις από αριστερές ομάδες, οι οποίες δεν προέρχονται από φωνές πλήθους, αλλά σχεδιάζονται και διεξάγονται συνωμοτικά. Πρόκειται για επιθέσεις εναντίον ιδιωτικών σπιτιών μη δημοφιλών πολιτικών και αξιωματούχων, σε εστιατόρια, γραφεία κομμάτων, εταιρείες, νέα κτίρια, φοιτητικές ενώσεις και ουσιαστικά σε όλους τους οποίους η άποψη του μαχητή δεν είναι ανεκτή από τη γνώμη.

Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2020

JF. Αυτό που δύσκολα μιλάει το κοινό είναι οι καθημερινές επιθέσεις από αριστερές ομάδες, οι οποίες δεν προέρχονται από φωνές πλήθους, αλλά σχεδιάζονται και διεξάγονται συνωμοτικά. Πρόκειται για επιθέσεις εναντίον ιδιωτικών σπιτιών μη δημοφιλών πολιτικών και αξιωματούχων, σε εστιατόρια, γραφεία κομμάτων, εταιρείες, νέα κτίρια, φοιτητικές ενώσεις και ουσιαστικά σε όλους τους οποίους η άποψη του μαχητή δεν είναι ανεκτή από τη γνώμη.

Προς ανακούφιση όλων των εμπλεκομένωνhttps://jungefreiheit.de/debatte/kommentar/2020/linke-militanz/, το σαββατοκύριακο στη μοντέρνα συνοικία του Λοντζίγκ του Connewitz παρέμεινε σχετικά ήσυχο. Ένα φλεγόμενο οδόφραγμα και μερικά παράνομα πυροτεχνήματα σε μια διαδήλωση με μέτρια συμμετοχή στο αριστερό φάσμα - η μεγάλη αστυνομική δύναμη είχε επιπτώσεις. Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, τα πράγματα φαινόταν διαφορετικά όταν τραυματίστηκαν 20 αστυνομικοί και υπέστησαν ζημιές σε διάφορα αστυνομικά οχήματα για τρεις συνεχόμενες νύχτες. Ο Πρωθυπουργός της Σαξονίας Μάικλ Κρέτσερ (CDU) είπε ότι οι ταραχές "για να πολεμήσουν", ο Λόρδος Δήμαρχος Μπουρχάρντ Γιουνγκ (SPD) καταδίκασε τη βία "με τον ισχυρότερο δυνατό τρόπο".

Κάθε λίγους μήνες υπάρχουν ταραχές από την αριστερή σκηνή στη Γερμανία - μερικές φορές αυθόρμητα όπως στη Λειψία, μερικές φορές προγραμματισμένες και σχετικές με εκδηλώσεις όπως στη σύνοδο κορυφής της G20 στο Αμβούργο και επίσης ως τακτική ημερομηνία στο αυτόνομο ημερολόγιο όπως την 1η Μαΐου στο Βερολίνο. Συχνά οι αστυνομικοί τραυματίζονται, μερικές φορές παρευρισκόμενοι. Η ζημιά στην περιουσία είναι υψηλή σε τακτική βάση, και ως αντίδραση, τα κόμματα και οι πολιτικά υπεύθυνοι ασκούν τις ίδιες απομακρυσμένες τελετές: αυστηρότερες καταστολές, αυστηρότεροι νόμοι, περισσότερη αστυνομία. Κατά κανόνα, καμία από τις απαιτήσεις δεν εφαρμόζεται, γιατί τρεις μέρες αργότερα κανείς δεν μιλάει για αυτά.

Η ενασχόληση με την αριστερή μαχητικότητα υποδηλώνει επίσης ότι θα ήταν πρόβλημα μόνο αν οι αριστεροί αυτονομιστές πολεμούν με την αστυνομία. Αυτό που δύσκολα μιλάει το κοινό είναι οι καθημερινές επιθέσεις από αριστερές ομάδες, οι οποίες δεν προέρχονται από φωνές πλήθους, αλλά σχεδιάζονται και διεξάγονται συνωμοτικά. Πρόκειται για επιθέσεις εναντίον ιδιωτικών σπιτιών μη δημοφιλών πολιτικών και αξιωματούχων, σε εστιατόρια, γραφεία κομμάτων, εταιρείες, νέα κτίρια, φοιτητικές ενώσεις και ουσιαστικά σε όλους τους οποίους η άποψη του μαχητή δεν είναι ανεκτή από τη γνώμη.

Πολιτικοί που πλήττονται από την αριστερή μαχητικότητα

Τις περισσότερες φορές, πρόκειται για επιθέσεις χρώματος και ψεκασμό σλόγκαν. Αυτό ακούγεται αρχικά, αλλά δεν είναι. Η ζημιά συχνά φτάνει τις δεκάδες χιλιάδες · οι επιτιθέμενοι χρησιμοποιούν έτοιμους πυροσβεστήρες για να μπορούν να εφαρμόσουν το χρώμα όσο το δυνατόν μεγαλύτερο. Δεν ενδιαφέρονται καν για την υλική ζημιά. Παραμένει πάντα ένα πολιτικό μήνυμα που λέει: «Είμαστε εδώ και είμαστε έτοιμοι να σας επιτεθούμε. Αν συνεχίσετε, θα επιστρέψουμε. "

Δεν σταματά ούτε με χρωματικές επιθέσεις. Το επόμενο επίπεδο κλιμάκωσης είναι εμπρησμός, κυρίως στα μηχανοκίνητα οχήματα. Έχουν ήδη επηρεαστεί διάφοροι πολιτικοί της AfD, όπως οι Frauke Petry, Uwe Junge, Tino Chrupalla , Frank Hansel, Ronald και Nicolaus Fest . Ωστόσο, δημοσιογράφοι όπως ο Gunnar Schupelius ή κοινωνικοί επιστήμονες όπως ο Werner J. Patzelt αντιμετώπισαν επίσης αυτή τη μορφή επιθετικής αριστεράς.

Είναι μόνο «βία κατά των πραγμάτων», υποστηρίζουν οι απολογητές των μαχητικών ηθοποιών. Αλλά με καθεμιά από αυτές τις επιθέσεις υπάρχει κίνδυνος οι φλόγες να εξαπλωθούν σε κτίρια ή άλλα οχήματα και να τραυματιστούν ή να σκοτωθούν άνθρωποι. Τον Ιούνιο του τρέχοντος έτους, το Γραφείο Προστασίας του Συντάγματος προειδοποίησε ότι θεώρησε πιθανή την εμφάνιση αριστερών τρομοκρατικών δομών. Μόλις την περασμένη εβδομάδα έγινε γνωστό ότι το αριστερό εξτρεμιστικό «Revolutionary Action Cells» (RAZ) είχε στείλει απειλητικές επιστολές, μερικές από αυτές με ζωντανά πυρομαχικά, σε τουλάχιστον 15 πολιτικούς και αξιωματούχους.

Αντισταθμιστική εξουσία στο κράτος δικαίου

Οι συνέπειες των επιθέσεων ήταν ορατές εδώ και χρόνια. Τα εστιατόρια δεν διαθέτουν πλέον τα δωμάτιά τους για πολιτικές εκδηλώσεις λόγω του φόβου των μαχητικών ομάδων. Τα κόμματα δεν μπορούν να βρουν αρκετούς υποψηφίους. Οι πολιτικοί αποσύρονται από το κοινό χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τις οικογένειές τους. Ως αποτέλεσμα, οι άνθρωποι επηρεάζονται από τη συμπεριφορά τους στην ψηφοφορία, επειδή ορισμένα κόμματα είναι μειονεκτικά στον δημοκρατικό ανταγωνισμό.

Και ορισμένοι πολιτικοί από τα καθιερωμένα κόμματα, ενόψει πιθανών αντιποίνων από το μαχητικό φάσμα, θα εξετάσουν προσεκτικά τι να πουν στο κοινό και τι όχι. Επηρεάζοντας συνεχώς την πολιτική διαδικασία, η μαχητική αριστερά αποτελεί τον εαυτό του ως αντίθετη δύναμη στο δημοκρατικό συνταγματικό κράτος .

Η βία με πολιτικά κίνητρα δεν είναι ένα μοναδικό σημείο πώλησης της μαχητικής αριστεράς. Οι δεξιοί εξτρεμιστές έχουν πρόσφατα διαπράξει πολύ χειρότερες πράξεις από εκείνες που διαπράττονται από αριστερούς εξτρεμιστές. Εκφοβίζουν επίσης τους πολιτικούς τους αντιπάλους μαζικά. Αλλά σε αντίθεση με την αριστερή μαχητικότητα, η δεξιοτεχνία των δεξιών συναντάται με μεγάλη κοινωνική δέσμευση.

Υπάρχουν εκατοντάδες ομάδες που ασχολούνται με τον δεξιό εξτρεμισμό, αλλά μόνο μια χούφτα που έχουν επιλέξει το αριστερό εξτρεμισμό και την αριστερή μαχητικότητα ως θέμα τους. Μόνο ένα έως δύο τοις εκατό των πόρων για την πρόληψη του εξτρεμισμού χρησιμοποιούνται για την καταπολέμηση του αριστερού εξτρεμισμού. Και αν αναζητάτε βιβλιογραφία σχετικά με το θέμα σε ακαδημαϊκές βιβλιοθήκες, δεν θα βρείτε τίποτα. Πολλά από τα δοκίμια γράφτηκαν από συγγραφείς που ήταν, ήταν, ή τουλάχιστον πλησίασαν, μέρος αυτής της σκηνής. Ένα πράγμα είναι σίγουρο: η αντισταθμιστική δύναμη στο δημοκρατικό συνταγματικό κράτος δεν προκύπτει επειδή η μαχητική αριστερά πραγματοποιεί επιθέσεις. Προκύπτει επειδή η δημοκρατική κοινωνία δεν την αντιμετωπίζει αρκετά αποφασιστικά.

—————————————————————

Δρ. Ο Karsten D. Hoffmann είναι πολιτικός επιστήμονας. Η διατριβή του στο "Rote Flora" απονεμήθηκε το βραβείο του Γερμανικού Αστυνομικού Πανεπιστημίου. Το νέο του βιβλίο «Gegenmacht» εκδόθηκε πρόσφατα από το GHV-Verlag.

JF 39/20