Escobar: Η Κίνα ρίχνει επιρροή πίσω από την Παλαιστίνη
Συγγραφέας του Pepe Escobar μέσω του The Cradle,
Η Διακήρυξη του Πεκίνου εδραιώνει την ιδέα ότι η παγκόσμια επίλυση συγκρούσεων γίνεται πλέον στην Κίνα. Αλλά ρίχνει επίσης ένα κλειδί στις προσπάθειες ΗΠΑ-Ισραήλ για τη δημιουργία μιας συνεργαζόμενης παλαιστινιακής κυβέρνησης μετά τον πόλεμο στη Γάζα.
Η Διακήρυξη του Πεκίνου , που υπογράφηκε νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, αποτελεί ένα ακόμη εκπληκτικό κινεζικό διπλωματικό πραξικόπημα, αλλά το έγγραφο υπερβαίνει κατά πολύ την επιβεβαίωση της έλξης της Κίνας.
Η συγκέντρωση των εκπροσώπων 14 παλαιστινιακών παρατάξεων για τη δέσμευση για πλήρη συμφιλίωση έδειξε σε ολόκληρο τον κόσμο ότι ο δρόμος για την επίλυση δυσεπίλυτων γεωπολιτικών προβλημάτων δεν είναι πλέον μονομερής: είναι πολυπολικός, πολυκομβικός και χαρακτηρίζει την Κίνα, μέλος του BRICS/Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO). ως αναπόδραστος ηγέτης.
Η ιδέα της Κίνας ως ειρηνευτικής υπερδύναμης είναι πλέον τόσο εδραιωμένη που μετά την προσέγγιση Ιράν-Σαουδικής Αραβίας και την υπογραφή της Διακήρυξης του Πεκίνου, ο υπουργός Εξωτερικών της Ουκρανίας Ντμίτρο Κουλέμπα επέλεξε να πει στον Κινέζο ομόλογό του Γουάνγκ Γι στο Πεκίνο ότι το Κίεβο είναι τώρα επιτέλους έτοιμο να να διαπραγματευτεί το τέλος του πολέμου αντιπροσώπων ΝΑΤΟ-Ρωσίας στην Ουκρανία.
Οι Παλαιστίνιοι που ήρθαν στο Πεκίνο έλαμπαν. Για τον αντιπρόεδρο της Fatah Mahmoud al-Aloul, «η Κίνα είναι ένα φως. Οι προσπάθειες της Κίνας είναι σπάνιες στη διεθνή σκηνή».
Ο εκπρόσωπος της Χαμάς Χουσάμ Μπαντράν δήλωσε ότι το παλαιστινιακό κίνημα αντίστασης αποδέχτηκε την πρόσκληση της Κίνας «με θετικό πνεύμα και πατριωτική ευθύνη». Όλες οι παλαιστινιακές φατρίες έχουν καταλήξει σε συναίνεση για τα «παλαιστινιακά αιτήματα να τερματιστεί ο πόλεμος», προσθέτοντας ότι το «πιο σημαντικό» μέρος της διακήρυξης είναι να σχηματιστεί μια κυβέρνηση που θα οικοδομήσει την παλαιστινιακή εθνική συναίνεση για να «διαχειριστεί τις υποθέσεις του λαού της Γάζας και του Δυτική Όχθη, επιβλέπει την ανοικοδόμηση και δημιουργεί συνθήκες για εκλογές».
Η κινεζική πρόταση των «τριών βημάτων».
Ο Γουάνγκ Γι μπήκε στο κυνήγι: το παλαιστινιακό ζήτημα, λέει ο Κινέζος υπουργός Εξωτερικών, βρίσκεται στον πυρήνα των πάντων στη Δυτική Ασία. Τόνισε ότι το Πεκίνο
… δεν είχε ποτέ ιδιοτελή συμφέροντα για το Παλαιστινιακό ζήτημα. Η Κίνα είναι μία από τις πρώτες χώρες που αναγνώρισε την PLO [Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης] και το Κράτος της Παλαιστίνης και πάντα υποστήριζε σταθερά τον παλαιστινιακό λαό στην αποκατάσταση των νόμιμων εθνικών του δικαιωμάτων. Αυτό που εκτιμούμε είναι η ηθική και αυτό που πρεσβεύουμε είναι η δικαιοσύνη.
Αυτό που δεν είπε ο Γουάνγκ –και δεν χρειαζόταν– είναι ότι αυτή η θέση είναι η συντριπτική θέση των BRICS+, την οποία μοιράζεται η Παγκόσμια Πλειοψηφία, συμπεριλαμβανομένων, πρωτίστως, όλων των μουσουλμανικών χωρών.
Όλα είναι σε ένα όνομα – όλοι στο άμεσο μέλλον θα παρατηρήσουν ότι αυτή είναι η δήλωση του «Πεκίνου» που υποστηρίζει κατηγορηματικά την One Palestine.
Δεν είναι περίεργο ότι όλες οι πολιτικές παρατάξεις έπρεπε να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, δεσμευόμενες να υποστηρίξουν μια ανεξάρτητη παλαιστινιακή κυβέρνηση με εκτελεστικές εξουσίες στη Γάζα και την κατεχόμενη Δυτική Όχθη. Αλλά υπάρχει μια ατάκα: αυτό θα γίνει αμέσως μετά τον πόλεμο, τον οποίο το καθεστώς στο Τελ Αβίβ θέλει να παρατείνει επ' αόριστον.
Αυτό που ο Wang Yi άφησε κάπως σιωπηρό είναι ότι η συνεπής ιστορική θέση της Κίνας που στηρίζει την Παλαιστίνη μπορεί να είναι αποφασιστικός παράγοντας για τη βοήθεια των μελλοντικών παλαιστινιακών θεσμών διακυβέρνησης. Το Πεκίνο προτείνει τρία βήματα για να φτάσετε εκεί:
Πρώτον, μια «συνολική, διαρκή και βιώσιμη» κατάπαυση του πυρός στη Γάζα το συντομότερο δυνατό και «πρόσβαση στην ανθρωπιστική βοήθεια και διάσωση στο έδαφος».
Δεύτερον, «κοινές προσπάθειες» – υποθέτοντας τη δυτική εμπλοκή – για «διακυβέρνηση της Γάζας μετά τη σύγκρουση σύμφωνα με την αρχή «Οι Παλαιστίνιοι κυβερνούν την Παλαιστίνη». Επείγουσα προτεραιότητα είναι η επανεκκίνηση της ανοικοδόμησης «το συντομότερο δυνατό». Το Πεκίνο τονίζει ότι «η διεθνής κοινότητα πρέπει να υποστηρίξει τις παλαιστινιακές φατρίες στη δημιουργία μιας προσωρινής κυβέρνησης εθνικής συναίνεσης και να πραγματοποιήσει αποτελεσματική διαχείριση της Γάζας και της Δυτικής Όχθης».
Τρίτον, βοηθήστε την Παλαιστίνη «να γίνει πλήρες κράτος μέλος του ΟΗΕ» και να εφαρμόσει τη λύση των δύο κρατών. Το Πεκίνο υποστηρίζει ότι «είναι σημαντικό να υποστηρίξουμε τη σύγκληση μιας διεθνούς ειρηνευτικής διάσκεψης ευρείας βάσης, πιο έγκυρης και πιο αποτελεσματικής για την επεξεργασία ενός χρονοδιαγράμματος και ενός οδικού χάρτη για τη λύση των δύο κρατών».
Παρά όλους τους υψηλούς στόχους, ειδικά όταν είναι προφανώς σαφές ότι το Ισραήλ έχει θάψει de facto τη λύση των δύο κρατών –όπως μαρτυρήθηκε στην πρόσφατη ψηφοφορία της Κνεσέτ για απόρριψη οποιουδήποτε παλαιστινιακού κράτους– τουλάχιστον η Κίνα προτείνει ευθέως αυτό που η Παγκόσμια Πλειοψηφία θεωρεί ομόφωνα ως δίκαιο αποτέλεσμα.
Σημαντική είναι επίσης η παρουσία διπλωματών από τα άλλα μέλη της Κίνας BRICS, Ρωσία, Νότια Αφρική, Αίγυπτο και Σαουδική Αραβία, μαζί με διπλωμάτες από την Αλγερία, το Κατάρ, την Ιορδανία, τη Συρία, τον Λίβανο και την Τουρκία κατά την υπογραφή της διακήρυξης.
Η γενοκτονία ως θεραπεία ευεξίας
Συγκρίνετε τώρα το διπλωματικό πραξικόπημα της Κίνας με το Κογκρέσο των ΗΠΑ που έδωσε 58 όρθιους χειροκροτητές στον αρχηγό ψυχοπαθή του Ισραήλ που διαπραγματεύεται την έννοια της γενοκτονίας ως θεραπεία ευεξίας.
Το καλωσόρισμα του ήρωα του Bibi Netanyahu στην Ουάσιγκτον οδηγεί την έννοια της συλλογικής ψυχοπαθολογίας σε νέα ύψη. Και όμως η συνενοχή στη γενοκτονία της Γάζας δεν αποτελεί ακριβώς εξαίρεση στον κανόνα όταν πρόκειται για την αμερικανική πολιτική ηγεσία.
Οι πολιτικές «ελίτ» του Ηγεμόνα –με τη γαλλο-βρετανική βοήθεια– υπήρξαν επίσης ενεργοί συνεργάτες και οπλιστές του καταπιεστικού βομβαρδισμού και αποκλεισμού της Σαουδικής Αραβίας και των Εμιράτων στην Υεμένη, ο οποίος, πάνω από εννέα χρόνια, προκάλεσε συλλογικά ακόμη περισσότερους θανάτους αμάχων από ό,τι στη Γάζα. Ο λιμός στην Υεμένη απέχει πολύ από το να έχει τελειώσει, ωστόσο αυτός ήταν ένας εντελώς αόρατος πόλεμος για τη συλλογική Δύση.
Τουλάχιστον το κάρμα κατέληξε να μεσολαβεί. Η Κίνα προώθησε την προσέγγιση μεταξύ της Σαουδικής Αραβίας και του Ιράν και το Ριάντ έχει γίνει μέλος των BRICS+ και εμπλέκεται βαθιά στην προσπάθεια αποδολαριοποίησης, στην οποία αναδύεται το πετρογιουάν.
Επιπλέον, το αντιστασιακό κίνημα της Υεμένης Ansarallah κατάφερε να ταπεινώσει μόνο του το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ. Η «εκδίκηση» ΗΠΑ-ΗΒ ήταν να ανοίξει ένα άλλο μέτωπο πολέμου, βομβαρδίζοντας εγκαταστάσεις της Υεμένης για να προστατεύσουν την ισραηλινή ναυτιλία στην Ερυθρά Θάλασσα και τις πλωτές οδούς πέρα από αυτήν.
Όσο και αν η Υεμένη παραμένει σε πόλεμο σε δύο μέτωπα – ενάντια στον Ηγεμόνα και το Ισραήλ, ενώ παρακολουθεί τις πιθανές σαουδαραβικές παρανομίες – η Παλαιστίνη συνεχίζει να αποδεκατίζεται από ένα πλήρως υποστηριζόμενο από τις ΗΠΑ Ισραήλ. Η Διακήρυξη του Πεκίνου δεν θα σημαίνει τίποτα εάν δεν εφαρμοστεί. Αλλά πως;
Υποθέτοντας μια μερική επιτυχία, η διακήρυξη μπορεί να είναι σε θέση να βάλει ένα κλειδί στα έργα της απόλυτης ατιμωρησίας της ατζέντας Τελ Αβίβ-Ουάσιγκτον, επειδή μετά τη συμφωνία του Πεκίνου, η εύρεση μιας συνεργαζόμενης Παλαιστινιακής κυβέρνησης για τη διαιώνιση της κατοχής θα μπορούσε να είναι πολύ πιο δύσκολη.
Όλες οι παλαιστινιακές φατρίες οφείλουν τώρα στην Κίνα ένα σοβαρό χρέος. οι εσωτερικές διαμάχες θα πρέπει να σταματήσουν. Διαφορετικά, θα ισοδυναμούσε με σοβαρή απώλεια προσώπου για το Πεκίνο.
Ταυτόχρονα, η κινεζική ηγεσία φαίνεται πολύ καλά ότι αυτό το στοίχημα είναι ένα Παγκόσμιο στοίχημα του Νότου – αποκαλύπτοντας την υποκρισία του Ηγεμόνα σε όλο τον κόσμο. Όπως και η συμφωνία Σαουδικής Αραβίας-Ιράν που συνάφθηκε στο Πεκίνο, τα οπτικά δεν θα μπορούσαν να είναι πιο ευοίωνα, ειδικά σε σύγκριση με την άρνηση Ισραηλινών-Αμερικανών για μια ουσιαστική κατάπαυση του πυρός.
Η πραγματική ενότητα της Παλαιστίνης θα δώσει επίσης επιπλέον δάγκωμα σε κάθε παγκόσμια πρωτοβουλία στον ΟΗΕ, στο Διεθνές Δικαστήριο Δικαιοσύνης (ΔΔΔ) και σε άλλα παγκόσμια φόρουμ.
Όλα τα παραπάνω, όμως, ωχριούν σε σύγκριση με τα τραγικά γεγονότα στο έδαφος. Οι ιδεολογικά γενοκτονικοί Ισραηλινοί – που υποστηρίζονται πλήρως από την πολιτική «ηγεσία» των ΗΠΑ – συνεχίζουν να ξεφεύγουν από αυτό που πραγματικά θέλουν: την απροκάλυπτη μαζική δολοφονία-εθνοκάθαρση εκατομμυρίων Παλαιστινίων, κάτι που, θεωρητικά, θα πρέπει να οδηγήσει σε απόλυτο δημογραφικό πλειοψηφία για την επέκταση του Ισραήλ σε όλα τα παλαιστινιακά εδάφη.
Αυτή η τραγωδία δεν θα σταματήσει σύντομα. Η Διακήρυξη του Πεκίνου δεν θα το κάνει να σταματήσει. Μόνο ο Ηγεμόνας που κόβει τη χοάνη των όπλων του προς το Τελ Αβίβ μπορεί να τον αναγκάσει να σταματήσει. Ωστόσο, σήμερα, αυτό που αντιθέτως βλέπουμε από την Ουάσιγκτον είναι 58 όρθιοι χειροκροτητές για γενοκτονία.
* * *
Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα αυτές του The Cradle ή του ZeroHedge.
ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΕΣ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΈΣ ΙΣΤΟΡΊΕΣ ΣΤΟ ZEROHEDGE
Οπτικοποίηση του θρησκευτικού διχασμού Βορρά-Νότου της Αφρικής
Το Ισραήλ λέει ότι είναι επικείμενος «Ολοκληρωμένος Πόλεμος» μετά την επίθεση με ρουκέτα της Χεζμπολάχ στο γήπεδο ποδοσφαίρου, 30 θύματα
Ο Καναδάς ανακαλεί το καθεστώς φιλανθρωπίας του Εβραϊκού Εθνικού Ταμείου για τη χρηματοδότηση του Ισραηλινού Στρατού
ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ ΠΟΤΕ ΤΑ ΝΕΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ
ZEROHEDGE ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΣΤΑ INBOX ΣΑΣ
Λάβετε μια καθημερινή ανακεφαλαίωση με μια επιμελημένη λίστα με ιστορίες που πρέπει να διαβάσετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου