Άδωνις Γεωργιάδης,:Για την «βάση του Δέκα» (ή ΕΒΕ για την ακρίβεια) και τις φετινές πανελλήνιες εξετάσεις

Για την «βάση του Δέκα» (ή ΕΒΕ για την ακρίβεια)  και τις φετινές πανελλήνιες εξετάσεις 

Παρακολουθώ από χθες όλο τον χαμό που η Αντιπολίτευση (κυρίως η Αξιωματική αλλά όχι μόνον) προκαλεί με το γεγονός ότι πολλοί υποψήφιοι τελικά δεν τα κατάφεραν και κόπηκαν μένοντας έξω από τα Πανεπιστήμια. 

Μάλλον το ατομικό μου πολιτικό συμφέρον θα ήταν να μην τοποθετηθώ, διότι το σύνηθες στην πολιτική είναι να εξαφανίζεσαι αν σε παίρνει στα δύσκολα και αν μπορείς να αφήνεις τους άλλους να βγάζουν το φίδι από την τρύπα. Έτσι και η δουλειά γίνεται και κάποιος άλλος πληρώνει μόνος του το κόστος μιας μεταρρυθμίσεως (στην προκειμένη περίπτωση δε μία συνυποψήφια μου στην ίδια εκλογική περιφέρεια (στην Βόρεια Αθήνα) και για την ακρίβεια η ακριβώς με τις λιγότερες από μένα ψήφους στις προηγούμενες εκλογές) χωρίς εσύ να χάνεις ψήφους και να δημιουργείς αντιπάθειες…αν έχετε απορία γιατί είμαι σχεδόν πάντα ο πολιτικός με τις περισσότερες αρνητικές γνώμες σταθερά σε όλες τις δημοσκοπήσεις (που δεν έχετε) είναι διότι ποτέ δεν μπόρεσα να φερθώ έτσι. Μπήκα στην πολιτική για να λέω την γνώμη μου και να υποστηρίζω αυτά που θεωρώ σωστά και αυτό θα κάνω και τώρα. 

Θέλω λοιπόν δημοσίως να πω στην συνάδελφο, φίλη και συνυποψήφια μου στην ίδια εκλογική περιφέρεια κα Νίκη Κεραμέως ένα μεγάλο Δημόσιο Εύγε! Μπράβο Νίκη.  

Ο πολιτικός δεν μπορεί να είναι απλώς ένας δημοσιοσχετίστας που ακολουθεί τους συμβούλους επικοινωνίας, μετράει πόσες ψήφους χάνει ή κερδίζει και στο τέλος δεν κάνει τίποτε από τον φόβο του πολιτικού κόστους, ο πολιτικός πρέπει να κάνει το σωστό και να λύνει τα προβλήματα. Το γεγονός ότι επι σειρά ετών χιλιάδες νέοι έμπαιναν με μέσο όσο 03/20 ή 07/20 ή ακόμη και με 01/20 σε Πανεπιστήμια που τελικά υπήρχαν μόνον για να νοικιάζονται διαμερίσματα και να κινείται η όποια τοπική οικονομία ήταν λάθος και για το Πανεπιστήμιο αυτό καθ´αυτό και του τί πρέπει να σημαίνει αλλά και για τα ίδια τα παιδιά που έμπαιναν σε αυτές τις σχολές με αυτούς τους μέρους όρους. 

Το αποτέλεσμα των εξετάσεων πρέπει να είναι δίκαιο να επιβραβεύει όσους πραγματικά διάβασαν και προσπάθησαν και να δείχνει στους υπόλοιπους την αλήθεια της ζωής, ότι χωρίς κόπο τα αγαθά δεν έρχονται. Και πρέπει να εξηγήσουμε στα παιδιά μας και στους συμπολίτες μας ότι δεν είναι κακό να μην μπαίνουν όλα τα παιδιά στο Πανεπιστήμιο. Η ζωή των παιδιών μας δεν τελειώνει με τις Πανελλήνιες εξετάσεις, ούτε όλη η ευφυΐα ή το ταλέντο τους εξαντλείται σε αυτή τη μέρα. Για να μην έχεις γράψει ούτε την βάση ούτε σε ενδιαφέρει ούτε σου αρέσει. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορείς να είσαι καταπληκτικός σε κάτι άλλο και δεν μπορείς να διαπρέψεις και να διακριθείς στην ζωή σου. Αλλά μόνον εάν κοπιάσεις και μόνον εάν προσπαθήσεις σε ό,τι και αν επιλέγεις να κάνεις. 

Ούτε είναι τιμητικό για ένα ίδρυμα να θέλει να παίζει απλώς τον ρόλο του να γεμίζει διαμερίσματα και εστιατόρια. Δεν είναι αυτός ο προορισμός του. Αν το αντικείμενο που προσφέρει δεν προσελκύει φοιτητές η λύση δεν είναι να βάλουμε όποιον περαστικό περνάει από έξω αλλά να αλλάξει αντικείμενο και να βρει αυτό που θα προκαλέσει το ενδιαφέρον. Και η τοπική οικονομία δεν μπορεί να στηρίζεται έτσι, πρέπει η οικονομική ανάπτυξη να προέρχεται από πραγματικά παραγόμενο πλούτο και κάθε πόλη έχει μεγάλες δυνατότητες για να την υποβιβάζουμε ως απλώς σε μια πόλη, για να εξυπηρετεί φοιτητές που πάνε χωρίς να πρέπει. 

Μόνον αν αυτά τα καταλάβουμε και οικοδομήσουμε μία εντελώς νέα νοοτροπία θα Μπορέσουμε να φτιάξουμε την Ελλάδα που μας αξίζει. 

Η Νίκη Κεραμέως λοιπόν επέδειξε σκληρό πολιτικό μέταλλο αν και η πρώτη της θητεία ως εκλεγμένη με σταυρό βουλευτής (εγω πλέον μετρώ 14 χρόνια) και ναι έχει εισπράξει πολιτικό κόστος αλλά στους ανθρώπους που καταλαβαίνουν το σωστό κέρδισε σε εκτίμηση.  

Το ίδιο σωστή ήταν και η μεταρρύθμιση της με το χρονικό όριο των Σπουδών και σας το λέω εγώ που έκανα να πάρω το πτυχίο μου 10 χρόνια. Και δεν θα πω καμμία δικαιολογία ότι έχασα τους γονείς μου και δούλευα κλπ άργησα να τελειώσω διότι μου το επέτρεπε το σύστημα και έβαζα άλλες προτεραιότητες. Αν ήξερα ότι θα έχανα την θέση μου όμως θα είχα τελειώσει στην ώρα μου, θυσιάζοντας άλλα πράγματα που έκανα τότε αλλά αυτό θα ήταν το σωστό για μένα και τις Σπουδές μου. Η χαλαρότητα του συστήματος μου επέτρεψε να το αφήσω για καιρό και τώρα θα μπορούσα να είχα κάνει και μεταπτυχιακά και πολλά άλλα πράγματα που τελικά δεν έκανα. 

Μην φοβάστε να βάζετε στα παιδιά σας όρια και κανόνες και στόχους. Όλα μπορούν να τα κάνουν και τελικά με τέτοιους όρους το πτυχίο και η επιτυχία έχουν αληθινή αξία, ενώ αν τελικά περάσει κάποιος σε μια σχολή με 03/20 τότε το πιθανότερο θα χάσει δημιουργικά χρόνια σε κάτι που ποτέ δεν τον ενδιέφερε. 

Αυτές λοιπόν οι μεταρρυθμίσεις ναι είναι πολιτικά δύσκολες αλλά μας φέρνουν μπροστά στην Ελλάδα που θέλουμε και αξίζουμε. 

Υγ. Τώρα βρίστε με ελεύθερα.. Τί κρίμα να δίνουν τα social media τόση δυνατότητα να μιλάμε μεταξύ μας να ανταλλάσουμε επιχειρήματα και να κάνουμε διάλογο και να τα χρησιμοποιούν οι περισσότεροι απλώς για να βρίζουν χυδαία. Άλλο ένα αποτέλεσμα της αμορφωσιάς των τελευταίων δεκαετιών που πρέπει να αφήσουμε πίσω μας. Πρέπει να φύγουμε από την Ελλάδα της ήσσονος προσπαθείας και να πάμε στην Ελλάδα της επιβράβευσης του μόχθου.