Η κανονικοποίηση των George Floyd & Ma'Khia Bryant δεν θα επιφέρει την αστυνομική μεταρρύθμιση που λέει ο BLM ότι απαιτείται στην Αμερική
Ο Ντέρεκ Τσάββιν, ο πρώην αστυνομικός που κρίθηκε ένοχος για τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ, μπορεί να είναι ο πιο μισητός άνθρωπος της χρονιάς. Ανεξάρτητα από το πώς βλέπει κανείς προσωπικά την ενοχή ή την αθωότητά του, λαμβάνοντας υπόψη το ιογενές βίντεο που τον απεικόνιζε να γονατίζει στο λαιμό του Φλόιντ - τα μόνα στοιχεία που σχετίζονται με την υπόθεση με την οποία οι περισσότεροι άνθρωποι είναι εξοικειωμένοι - η βλάβη του Τσάββιν είναι τουλάχιστον κατανοητή.
Αυτό που είναι λιγότερο ξεκάθαρο, ωστόσο, είναι γιατί ο Τζορτζ Φλόιντ δέχτηκε ταυτόχρονα σχεδόν υπερβατικό σεβασμό από ακτιβιστές του Black Lives Matter. Και όπως είδαμε, αυτή η κανονικοποίηση των θυμάτων πυροβολισμού από την αστυνομία σημαίνει τώρα ότι ακόμη και περιπτώσεις στις οποίες οι αξιωματικοί δικαιολογούνται να χρησιμοποιούν θανατηφόρα δύναμη θεωρούνται ως παράλογες επιθέσεις εναντίον ηθικά ορθών πολιτών, με στόχο αποκλειστικά το χρώμα του δέρματος τους.
Οποιαδήποτε απώλεια ανθρώπινης ζωής είναι τραγική. Όμως, βλέποντας την αφήγηση γύρω από τον Τζορτζ Φλόιντ να αναπτύσσεται τον τελευταίο χρόνο, είναι προφανές ότι οι ακτιβιστές του Black Lives Matter έχουν ανεβάσει τη ζωή του (και το θάνατό του) σε μια κατάσταση που συνήθως προορίζεται για θρησκευτικές προσωπικότητες.
ΕΠΙΣΗΣ ΣΤΟ RT.COMΗ απειλή του Λεμπρόν Τζέιμς για έναν αστυνομικό δείχνει ότι βλέπει μόνο ασπρόμαυρο, όχι σωστό και λάθοςΟ Τζορτζ Φλόιντ δεν ήταν τέλειος. Είχε μια σημαντική ποινική ιστορία που περιελάμβανε επιδεινωμένη ληστεία με ένα θανατηφόρο όπλο, επίθεση, κλοπή, παράβαση και κατηγορίες που σχετίζονται με ναρκωτικά. Την ημέρα του θανάτου του, ήταν επίσης υπό την επήρεια πιθανώς θανατηφόρων ναρκωτικών και είχε ζητήσει από την αστυνομία να του ζητήσει να προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει ένα πλαστό λογαριασμό 20 $.
Παρόλο που καμία από αυτές τις πληροφορίες δεν υπονοεί ότι η ζωή του Floyd ήταν χαμένη, ζωγραφίζει την εικόνα ενός προβληματικού ατόμου του οποίου οι πράξεις τον έβαλαν με συνέπεια και άλλους σε κίνδυνο αντιπαραθέσεων. Το Black Lives Matter, ωστόσο, σπάνια αν αναφέρει ποτέ το περίπλοκο παρελθόν του Floyd. Αντίθετα, οι ακτιβιστές του απεικόνισαν τον Φλόιντ ως ένα φιλανθρωπικό ανθρωπιστικό, του οποίου το μόνο έγκλημα εκείνη την μοιραία μέρα είχε το λάθος χρώμα του δέρματος γύρω από έναν φυλετικά προκατειλημμένο αστυνομικό.
Στην πραγματικότητα, ο θαυμασμός του Φλόιντ είναι τέτοιος που στη Μινεάπολη, ο τόπος του θανάτου του έχει πλέον ονομαστεί «Πλατεία Τζορτζ Φλόιντ» από θλιβερούς υποστηρικτές, πολλοί από τους οποίους αναφέρονται στο χώρο ως «ιερό». Η περιοχή είναι γεμάτη μνημεία και δώρα, παρόμοια με ένα ιερό. Επιπλέον, παρόμοια με τις τοποθεσίες προσκυνήματος, τα σήματα συμβουλεύουν τους επισκέπτες να «Εισέλθουν με σεβασμό, ταπεινότητα και ανοιχτότητα, ως προσκεκλημένος επισκέπτης». Ακόμα και η Νανσί Πελόσι ευχαρίστησε τον Τζορτζ Φλόιντ για τη «θυσία της ζωής του για δικαιοσύνη» - ρητορική που συνήθως διατηρείται στον Χριστιανισμό, του οποίου η Πελόσι ισχυρίζεται ότι συμμετέχει, για το θάνατο του Ιησού Χριστού
ΕΠΙΣΗΣ ΣΤΟ RT.COM53 χρόνια μετά το θάνατο του MLK, ο Τζορτζ Φλόιντ μπορεί να μην είναι ο «τέλειος» μάρτυρας… αλλά ο αντίκτυπός του στην κοινωνία θα μπορούσε να είναι βαθύτεροςΚαι ακόμη πιο αμφισβητήσιμο από την υπόθεση Floyd είναι το πώς αυτή η ίδια στάση εξύψωσης έχει εφαρμοστεί στην πρόσφατη θανάτωση της αστυνομίας Ma'Khia Bryant στο Columbus του Οχάιο. Όταν οι ειδήσεις για τον θάνατο της έφηβης στα χέρια ενός λευκού αξιωματικού έπληξαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πλάνα από τα δάκρυα μητέρα της που περιγράφουν την Μπράιαντ ως απλή και ειρηνική και εργατική φοιτητή έγινε viral.
Φυσικά, κανείς δεν πρέπει να περιμένει από μια θλιβερή μητέρα να εκφράσει τίποτα εκτός από λατρεία προς το τώρα νεκρό παιδί της, αλλά ακόμη και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης παρουσίασαν αυτήν την σαφώς προκατειλημμένη περιγραφή του χαρακτήρα του Μπράιαντ ως ευαγγέλιο. Αυτή η αναμφισβήτητη σεβασμό αποτελεί απόδειξη του πώς ο σημερινός σκεπτικισμός απέναντι στην επιβολή του νόμου μεταφράζεται περίεργα σε μια λανθασμένη αίσθηση πίστης προς όποιον έρχεται σε σύγκρουση με αστυνομικούς.
Στην πραγματικότητα, η Ma'Khia Bryant πυροβολήθηκε καθώς επρόκειτο να μαχαιρώσει ένα άοπλο άτομο - κάποιος που, επιπλέον, μπορεί να δει στη φωτογραφική μηχανή να προσπαθεί να απομακρυνθεί από τον Bryant δευτερόλεπτα πριν από τα γυρίσματα. Ο αξιωματικός που πυροβόλησε τον Μπράιαντ πήρε μια σκληρή απόφαση, σε δευτερόλεπτα, αλλά πολύ μακριά από το να είναι ψυχρός δολοφόνος, πιθανότατα έσωσε τη ζωή του κοριτσιού που προσπαθούσε να μαχαιρώσει.
ΕΠΙΣΗΣ ΣΤΟ RT.COMΟ Μπάιντεν και ο Χάρις είναι τεράστιοι ευκαιριακοί για το χαρακτηρισμό των ΗΠΑ ως συστημικά ρατσιστών ενώ στέκονται στον τάφο του Τζορτζ ΦλόιντΟ πυροβολισμός του Μπράιαντ ήταν δικαιολογημένος, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η αστυνομική βιαιότητα γενικότερα δεν είναι ένα θέμα που αξίζει να συζητηθεί. Ωστόσο, ανυψώνοντας τον Ma'Khia Bryant σε σύμβολο αδικαιολόγητης αστυνόμευσης, οι ακτιβιστές μετατρέπουν αυτό που θα έπρεπε να είναι μια πολιτική συζήτηση σε ένα ζήτημα φυλετικών, σεχταριστικών συμπαιγνιών, επομένως (ειρωνικά) αποσπώντας τις υποθέσεις όπου έχουν αποδειχθεί ότι χρησιμοποιούν οι αστυνομικοί. υπερβολική δύναμη.
Είναι απολύτως δυνατό να θρηνήσουμε τον θάνατο του Τζορτζ Φλόιντ και να καταδικάσουμε τις πράξεις του Ντέρεκ Τσάβουιν χωρίς να χαιρετίσω τον Φλόιντ ως είδος μάρτυρα και ψευδο-θεότητα, ανίκανο για παραβάσεις. Ομοίως, είναι κάτι παραπάνω από εφικτό να παραδεχτούμε ότι ο Ma'Khia Bryant έκανε λάθος χωρίς να παραιτηθεί εντελώς από τον αγώνα για την ευθύνη της αστυνομίας.
Η συζήτηση σχετικά με την αστυνόμευση της κοινότητας και την κατάλληλη χρήση βίας είναι δύσκολη και παρόλο που οι αξιωματικοί πρέπει πράγματι να λογοδοτήσουν όταν και αν ενεργούν ακατάλληλα, η προσθήκη αυτού του επιπέδου θρησκευτικού δόγματος σε ένα ήδη αμφισβητούμενο ζήτημα δεν κάνει τίποτα για την περαιτέρω μεταρρύθμιση της αστυνομίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου