Είναι Το Σχέδιο Του Ισραήλ Να Παρασύρει Τις ΗΠΑ Σε Πόλεμο Με Το Ιράν;
Ο Νετανιάχου πρέπει να ξέρει ότι η Τεχεράνη θα απαντήσει στρατιωτικά στην επίθεση στην πρεσβεία της στη Συρία, το ερώτημα είναι εάν τα αμερικανικά στρατεύματα θα είναι στόχος
Η τελευταία αύξηση της βίας από το Ισραήλ σε μια ήδη βίαιη περιοχή φέρνει στην κυβέρνηση Μπάιντεν μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που έχει ακόμη, προκειμένου να κρατήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες μακριά από έναν νέο πόλεμο στη Μέση Ανατολή.
Ο βομβαρδισμός του Ισραήλ σε ιρανικό διπλωματικό συγκρότημα στη Δαμασκό, σκοτώνοντας έναν ανώτερο διοικητή του Σώματος των Φρουρών της Επανάστασης του Ιράν και αρκετούς άλλους Ιρανούς αξιωματούχους, εκτός από τουλάχιστον τέσσερις Σύρους πολίτες, ήταν μια αξιοσημείωτη κλιμάκωση. Εκτός από το ίδιο επιθετική πράξη στη Συρία όπως πολλές προηγούμενες ισραηλινές αεροπορικές επιθέσεις, το χτύπημα του συγκροτήματος της πρεσβείας αποτελούσε άμεση επίθεση στο Ιράν.
Οι ιρανοί ηγέτες θα αισθανθούν μεγάλη πίεση να απαντήσουν δυναμικά. Η έκταση αυτής της πίεσης μπορεί να εκτιμηθεί αν φανταστεί κανείς εάν οι ρόλοι αντιστράφηκαν. Εάν το Ιράν είχε βομβαρδίσει μια πρεσβεία του Ισραήλ ή των Ηνωμένων Πολιτειών, μια βίαιη και θανατηφόρα απάντηση δεν θα ήταν απλώς αναμενόμενη αλλά θα απαιτούνταν από τους πολιτικούς και το κοινό.
Στο Ιράν, επίσης, το λαϊκό συναίσθημα μπορεί να διαδραματίσει παρόμοιο ρόλο σε τέτοιες καταστάσεις, όπως φαίνεται από την έκρηξη της δημόσιας συγκίνησης όταν μια επίθεση με drone των ΗΠΑ δολοφόνησε τον εξέχοντα διοικητή της Φρουράς της Επανάστασης Κασέμ Σουλεϊμανί πριν από τέσσερα χρόνια. Με έναν πιο υπολογισμένο τρόπο, ακριβώς όπως η ανάγκη για «αποκατάσταση της αποτροπής» ακούγεται συχνά ως δικαιολογία για βίαιες απαντήσεις από τις Ηνωμένες Πολιτείες ή το Ισραήλ, έτσι και τέτοιοι υπολογισμοί μπορούν επίσης να εμφανιστούν στη λήψη αποφάσεων στο Ιράν.
Μιλώντας μια ημέρα μετά την επίθεση, ο ανώτατος ηγέτης του Ιράν Αλί Χαμενεΐ υποσχέθηκε εκδίκηση και είπε ότι «το Ισραήλ θα τιμωρηθεί». Ο Ιρανός εκπρόσωπος στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών υποστήριξε το δικαίωμα του Ιράν σε «αποφασιστική απάντηση σε τέτοιες κατακριτέες πράξεις».
Οι ιρανοί ηγέτες αισθάνονται πιέσεις και προς την άλλη κατεύθυνση. Η εμπλοκή σε έναν νέο πόλεμο δεν θα ήταν προς το συμφέρον του Ιράν και οι ηγέτες του δεν επιδίωκαν έναν τέτοιο πόλεμο.
Οι λόγοι περιλαμβάνουν την αποφασισμένη στρατιωτική κατωτερότητα του Ιράν έναντι του Ισραήλ ή των Ηνωμένων Πολιτειών και τα βαθιά οικονομικά του προβλήματα. Ένας κύριος λόγος που οι περιφερειακές εντάσεις με επίκεντρο τις τραγικές συνθήκες στη Λωρίδα της Γάζας δεν έχουν κλιμακωθεί περισσότερο από ό,τι μέχρι στιγμής ήταν η αυτοσυγκράτηση που επέδειξε το Ιράν τους έξι μήνες από την επίθεση της Χαμάς στο νότιο Ισραήλ (μια επίθεση που εξέπληξε τους Ιρανούς ηγέτες όσο κανείς άλλος).
Αλλά το Ιράν θα απαντήσει με κάποιο τρόπο στην ισραηλινή επίθεση. Το να προβλέψει ακριβώς ποιες από τις διαθέσιμες επιλογές θα χρησιμοποιήσει είναι τόσο δύσκολο όσο θα είναι οι αποφάσεις των ίδιων των ηγετών του Ιράν, καθώς προσπαθούν να εξισορροπήσουν τις αντικρουόμενες εκτιμήσεις που τους βαραίνουν. Το μόνο που μπορεί να πει κανείς με σιγουριά είναι ότι οι ιρανικές απαντήσεις θα είναι σε στιγμές και μέρη που θα επιλέξει η Τεχεράνη.
Αρκετές πιθανές γραμμές εικασιών θα μπορούσαν να ισχύουν για τα κίνητρα του Ισραήλ να επιτεθεί στο συγκρότημα της πρεσβείας στη Δαμασκό. Ίσως το Ισραήλ να το θεώρησε αυτό ως μια ακόμη επιχείρηση στην πολυετή εκστρατεία του αεροπορικού βομβαρδισμού στόχων που σχετίζονται με το Ιράν στη Συρία. Οι μυστικές υπηρεσίες παρουσίασαν έναν στόχο ευκαιρίας με τους αξιωματικούς του IRGC στο συγκρότημα της πρεσβείας και το Ισραήλ άδραξε την ευκαιρία.
Ή θα μπορούσε κανείς να δει την επίθεση ως μια ακόμη εκδήλωση της ανεξέλεγκτης εθνικής οργής που χαρακτηρίζει το Ισραήλ από την επιχείρηση της Χαμάς τον Οκτώβριο. Αυτό μπορεί να είναι το είδος της επιζήμιας και απρόσεκτης έκπληξης για την οποία προειδοποίησε ο Πρόεδρος Μπάιντεν όταν είπε στους Ισραηλινούς τον περασμένο Οκτώβριο ότι οι Αμερικανοί κατανοούσαν «το σοκ, τον πόνο και την οργή τους», αλλά ότι το Ισραήλ δεν πρέπει να «καταναλωθεί» από αυτή την οργή. Σημείωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν «κάνει επίσης λάθη» εν μέσω της οργής τους μετά την 11η Σεπτεμβρίου - μια πλάγια αναφορά στην έναρξη ενός επιθετικού πολέμου κατά του Ιράκ, μιας χώρας που δεν είχε καμία σχέση με την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου.
Αλλά ο βομβαρδισμός της εγκατάστασης της πρεσβείας στη Δαμασκό ήταν μια αρκετά σαφής κλιμάκωση (και επέκταση των ισραηλινών αδικημάτων κατά των νόμων του πολέμου), που πιθανότατα αντανακλούσε μια προσεκτικά υπολογισμένη απόφαση στα ανώτατα επίπεδα της κυβέρνησης του Μπενιαμίν Νετανιάχου. Ο υπολογισμός δεν είχε πολύ να κάνει με κανένα βαθούλωμα , το οποίο είναι πιθανό να είναι βραχυπρόθεσμο και ελάχιστο, που θα προκαλούσε η απώλεια των αξιωματικών του IRGC στις ιρανικές δυνατότητες.
Αντίθετα, η επίθεση ήταν μέρος μιας προσπάθειας κλιμάκωσης της διέξοδος του Ισραήλ από μια κατάσταση στην οποία ο διακηρυγμένος στόχος του για «καταστροφή της Χαμάς» είναι απρόσιτος , η παγκόσμια απομόνωση του Ισραήλ λόγω των πράξεών του στη Γάζα γίνεται αναμφισβήτητη. Η συνήθως αυτόματη υποστήριξη των Η.Π.Α. έχει μαλακώσει προφανώς . Για τον Νετανιάχου προσωπικά, η κλιμάκωση και η επέκταση του πολέμου, στο βαθμό που αυτό σημαίνει και τη συνέχισή του επ' αόριστον, είναι επίσης η μόνη προφανής ελπίδα του για να αποτρέψει τις πολιτικές και νομικές του δυσκολίες.
Η κλιμάκωση ως επιδιωκόμενος τρόπος για το Ισραήλ να βγει από το αδιέξοδο της Γάζας έχει δύο στοιχεία. Το κυριότερο είναι να προκληθεί το Ιράν να αντεπιτεθεί, κάτι που μπορεί να επιτρέψει στο Ισραήλ να παρουσιαστεί ως υπεράσπιση παρά ως προσβλητικό και να ωθήσει τη συζήτηση μακριά από την καταστροφή που προκαλεί στη Γάζα και προς την ανάγκη να προστατευτεί από ξένους εχθρούς. Το άλλο στοιχείο είναι να αυξηθεί η πιθανότητα οι Ηνωμένες Πολιτείες να εμπλακούν άμεσα σε σύγκρουση με το Ιράν. Εάν συμβεί αυτό, ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή δεν θα θεωρηθεί απλώς ως θέμα του Ισραήλ να δέρνει τους Παλαιστίνιους, αλλά αντίθετα θα περιλαμβάνει μετοχές της υπερδύναμης προστάτη του Ισραήλ.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν να συρθούν σε μια σύγκρουση Ισραήλ-Ιράν με έναν από τους δύο τρόπους. Το ένα θα ήταν μέσω πολιτικών απαιτήσεων εντός των Ηνωμένων Πολιτειών για την Ουάσιγκτον να ενεργήσει πιο άμεσα για να υπερασπιστεί το «σύμμαχό μας το Ισραήλ» όταν δέχεται επίθεση από το Ιράν.
Ο άλλος τρόπος είναι τα ιρανικά αντίποινα κατά του Ισραήλ να επεκταθούν και στους στόχους των ΗΠΑ. Η αληθοφάνεια αυτού - παρά τη στρατιωτική κατωτερότητα του Ιράν - γίνεται κατανοητή με κάποια πιο σκέψη αντιστροφής ρόλων. Δεν υπάρχει ποτέ δισταγμός στις Ηνωμένες Πολιτείες να κατηγορήσουν το Ιράν για ό,τι κάνουν οι αποδέκτες της βοήθειάς του, ακόμη κι αν —όπως και με την επίθεση του Οκτωβρίου στο Ισραήλ της Χαμάς— το Ιράν δεν συμμετείχε στη δράση του πελάτη. Έτσι, για παράδειγμα, ο αρθρογράφος Ντέιβιντ Ιγνάτιους γράφει ότι «το Ισραήλ έχει δίκαιο σκοπό στην καταπολέμηση της Χαμάς και των πληρωτών της στο Ιράν».
Οι πληρωτές του Ισραήλ στην Ουάσιγκτον το έχουν προσφέρει πολύ περισσότερα από όσα παρείχε ποτέ το Ιράν στη Χαμάς ή σε οποιονδήποτε από τους άλλους φίλους της. Το γεγονός αυτό αποτελεί τη βάση της δήλωσης του Ιρανού εκπροσώπου στο Συμβούλιο Ασφαλείας ότι «οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι υπεύθυνες για όλα τα εγκλήματα που διαπράττονται από το ισραηλινό καθεστώς». Αυτό και το γεγονός ότι η ισραηλινή επίθεση στο συγκρότημα της ιρανικής πρεσβείας στη Δαμασκό, όπως και η ισοπέδωση των γειτονιών στη Γάζα από το Ισραήλ, πραγματοποιήθηκε με προηγμένα στρατιωτικά αεροσκάφη που παρείχαν οι ΗΠΑ.
Ένας πόλεμος με το Ιράν θα ήταν πολύ επιζήμιος για τα συμφέροντα των ΗΠΑ για πολλούς λόγους, όπως το άμεσο ανθρώπινο και υλικό κόστος, η διακοπή της οικονομικής δραστηριότητας που επηρεάζει τους Αμερικανούς, η ξένη δυσαρέσκεια που οδηγεί σε πρόσθετα βίαια αντίποινα, ο τορπιλισμός αξιόλογης διπλωματίας και η εκτροπή της προσοχή και πόρους από άλλες πιεστικές ανησυχίες της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ.
Η αποφυγή ενός τέτοιου πολέμου απαιτεί όχι μόνο επιδέξιο πολιτισμό στην τακτική αντιμετώπιση των κρίσεων, αλλά και μια πιο στρατηγική αποστασιοποίηση από την περίεργη σχέση με το Ισραήλ που έχει φέρει τις Ηνωμένες Πολιτείες στη σημερινή δύσκολη και επικίνδυνη κατάστασή τους. Οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να απομακρυνθούν από τις φθαρμένες αντιλήψεις σχετικά με το ποιος είναι σύμμαχος και ποιος αντίπαλος και να δώσουν προσοχή στο ποιος είναι επιτιθέμενος και ποιος όχι.
Παρά τις συχνές αναφορές με συμμετρικούς όρους σε έναν «σκιώδη πόλεμο» μεταξύ του Ιράν και του Ισραήλ, μια συλλογή γεγονότων σε αυτόν τον πόλεμο δείχνει ένα ασύμμετρο μοτίβο του Ισραήλ να ξεκινά το μεγαλύτερο μέρος της βίας και το Ιράν να απαντά κυρίως. Η αποστασιοποίηση των Ηνωμένων Πολιτειών από αυτό το μοτίβο θα ήταν όχι μόνο προς τα συμφέροντα των ΗΠΑ αλλά και προς το συμφέρον της περιφερειακής ειρήνης και ασφάλειας.
Ένα αντι-ισραηλινό πανό με φωτογραφίες του Υπουργού Άμυνας του Ισραήλ, Yoav Gallant, Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου του Ισραήλ, Herzi Halevi, Διοικητή του Ναυτικού του Ισραήλ, David Saar Salama, του Αναπληρωτή Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου, Amir Baram και του Διοικητή του η ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία, ο Tomer Bar εμφανίζεται μετά από ύποπτο ισραηλινό χτύπημα στο προξενείο του Ιράν, δίπλα στο κύριο κτίριο της ιρανικής πρεσβείας στη Δαμασκό, σε έναν δρόμο στην Τεχεράνη, Ιράν, 2 Απριλίου 2024. Majid Asgaripour/WANA (West Asia News Agency ) μέσω REUTERS
- Οι ΗΠΑ ετοιμάζονται για έναν ακόμη πόλεμο στη Μέση Ανατολή ›
- Θα συρθούν τα αμερικανικά στρατεύματα στον πόλεμο Ισραήλ-Γάζας; ›
- Με τη σπηλιά στο Ισραήλ, ο Μπάιντεν ανοίγει την πόρτα στον πόλεμο ›
- Έκθεση: Το Ιράν λέει ότι δεν θα χτυπήσει το Ισραήλ εάν οι ΗΠΑ επιτύχουν κατάπαυση του πυρός στη Γάζα | Υπεύθυνη Πολιτεία ›
Ο Πρωθυπουργός Kishida πραγματοποίησε συνάντηση κορυφής και άλλες εκδηλώσεις με τον Πρόεδρο Μπάιντεν των Ηνωμένων Πολιτειών στον ξενώνα Akasaka Palace State Guest House. (23 Μαΐου 2022) (Κυβέρνηση της Ιαπωνίας/Wikimedia Commons)
Η τριμερής σύνοδος κορυφής αφορά την Κίνα
Ο Λευκός Οίκος ανοίγει το κόκκινο χαλί για τον Ιάπωνα πρωθυπουργό Φούμιο Κισίντα, ο οποίος φτάνει στην Ουάσιγκτον την Τετάρτη για συναντήσεις με τον Πρόεδρο Τζο Μπάιντεν και στη συνέχεια θα παραθέσει κρατικό δείπνο. Το ζευγάρι θα ενταχθεί την Πέμπτη από τον Πρόεδρο των Φιλιππίνων Ferdinand Marcos Jr. στην πρώτη τριμερή σύνοδο κορυφής μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ιαπωνίας και των Φιλιππίνων.
Η σύνοδος κορυφής είναι ένα σημαντικό βήμα στη συνεργασία μεταξύ των κρατών, καθώς οι ηγέτες προσπαθούν να αυξήσουν την οικονομική τους συνεργασία και τη συνεργασία τους για την τεχνολογική ανάπτυξη. Αλλά το πραγματικό σόου αφορά την ασφάλεια στον Ινδο-Ειρηνικό, καθώς η Κίνα γίνεται πιο δυναμική στις διεκδικήσεις της για αμφισβητούμενα εδάφη στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας και η Βόρεια Κορέα εντείνει τις δοκιμές πυραύλων της στην περιοχή.
Έκθεση: Το Ιράν λέει ότι δεν θα χτυπήσει το Ισραήλ εάν οι ΗΠΑ επιτύχουν κατάπαυση του πυρός στη Γάζα
Το Ιράν έχει πει στις Ηνωμένες Πολιτείες ότι θα επιτεθεί απευθείας στο Ισραήλ εκτός εάν η κυβέρνηση Μπάιντεν εξασφαλίσει κατάπαυση του πυρός στη Γάζα, σύμφωνα με αραβική διπλωματική πηγή που μίλησε με την Jadeh Iran.
Το τελεσίγραφο ακολουθεί μια ισραηλινή επίθεση σε ιρανική διπλωματική εγκατάσταση στη Δαμασκό την περασμένη εβδομάδα. Η πηγή είπε στην Jadeh Iran ότι μια κατάπαυση του πυρός θα μπορούσε επίσης να οδηγήσει σε πρόοδο σε άλλες πτυχές της σχέσης ΗΠΑ-Ιράν. Αυτό έρχεται μετά από μεσολάβηση του Ομάν μεταξύ των ΗΠΑ και του Ιράν.
Ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν εμφανίζεται με τον Πρόεδρο της Βουλής Μάικ Τζόνσον καθώς αναχωρεί από την τελετή των Φίλων της Ιρλανδίας στα σκαλιά του Κτιρίου του Καπιτωλίου στην Ουάσιγκτον, DC, στις 15 Μαρτίου 2024. (Φωτογραφία Aaron Schwartz/NurPhoto)
Το Κογκρέσο χρειάζεται απαντήσεις πριν στείλει περισσότερη βοήθεια στην Ουκρανία
Πολλοί βλέπουν το σημερινό αδιέξοδο σχετικά με το μέλλον της αμερικανικής βοήθειας προς την Ουκρανία ως την απόλυτη εκδήλωση δυσλειτουργίας του Κογκρέσου. Μετά από αρκετές προσπάθειες, η Γερουσία ψήφισε τον Φεβρουάριο ένα νομοσχέδιο 95 δισεκατομμυρίων δολαρίων που περιλαμβάνει τα περισσότερα από τα προηγούμενα αιτήματα της κυβέρνησης Μπάιντεν, μείον τη χρηματοδότηση των συνόρων. Αυτό το νομοσχέδιο βρίσκεται σε αδιέξοδο στη Βουλή, με τον Πρόεδρο Μάικ Τζόνσον (Ρ-Λα.), ο οποίος, ενώ σηματοδοτεί ότι θέλει ψήφισή του, μέχρι στιγμής δεν ήταν διατεθειμένος να το φέρει στο βήμα.
Τον περασμένο μήνα, οι Δημοκρατικοί της Βουλής υπέβαλαν μια απόκρυφη «πρόταση απαλλαγής», η οποία θα μπορούσε να επιτρέψει στους υποστηρικτές να φέρουν το νομοσχέδιο σε ψηφοφορία εάν συμφωνήσουν 218 μέλη. Ενώ 191 έχουν υπογράψει την αναφορά, οι πιθανότητες να βρεθούν άλλοι 27 φαίνονται τρομακτικές, δεδομένου του αριθμού των προοδευτικών Δημοκρατικών που αντιτίθενται στη στρατιωτική βοήθεια για το Ισραήλ και της αντίθεσης των Ρεπουμπλικανών να παρακάμψουν τον Πρόεδρο.
Ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν εμφανίζεται με τον Πρόεδρο της Βουλής Μάικ Τζόνσον καθώς αναχωρεί από την τελετή των Φίλων της Ιρλανδίας στα σκαλιά του Κτιρίου του Καπιτωλίου στην Ουάσιγκτον, DC, στις 15 Μαρτίου 2024. (Φωτογραφία Aaron Schwartz/NurPhoto)
Το Κογκρέσο χρειάζεται απαντήσεις πριν στείλει περισσότερη βοήθεια στην Ουκρανία
Πολλοί βλέπουν το σημερινό αδιέξοδο σχετικά με το μέλλον της αμερικανικής βοήθειας προς την Ουκρανία ως την απόλυτη εκδήλωση δυσλειτουργίας του Κογκρέσου. Μετά από αρκετές προσπάθειες, η Γερουσία ψήφισε τον Φεβρουάριο ένα νομοσχέδιο 95 δισεκατομμυρίων δολαρίων που περιλαμβάνει τα περισσότερα από τα προηγούμενα αιτήματα της κυβέρνησης Μπάιντεν, μείον τη χρηματοδότηση των συνόρων. Αυτό το νομοσχέδιο βρίσκεται σε αδιέξοδο στη Βουλή, με τον Πρόεδρο Μάικ Τζόνσον (Ρ-Λα.), ο οποίος, ενώ σηματοδοτεί ότι θέλει ψήφισή του, μέχρι στιγμής δεν ήταν διατεθειμένος να το φέρει στο βήμα.
Τον περασμένο μήνα, οι Δημοκρατικοί της Βουλής υπέβαλαν μια απόκρυφη «πρόταση απαλλαγής», η οποία θα μπορούσε να επιτρέψει στους υποστηρικτές να φέρουν το νομοσχέδιο σε ψηφοφορία εάν συμφωνήσουν 218 μέλη. Ενώ 191 έχουν υπογράψει την αναφορά, οι πιθανότητες να βρεθούν άλλοι 27 φαίνονται τρομακτικές, δεδομένου του αριθμού των προοδευτικών Δημοκρατικών που αντιτίθενται στη στρατιωτική βοήθεια για το Ισραήλ και της αντίθεσης των Ρεπουμπλικανών να παρακάμψουν τον Πρόεδρο.
Θα λογοδοτήσουν οι Δημοκρατικοί τον Μπάιντεν για τον εξοπλισμό του Ισραήλ;
Η πολιτική της κυβέρνησης Μπάιντεν απέναντι στη Γάζα έχει δεχθεί αυξημένες πιέσεις από τους Δημοκρατικούς στο Καπιτώλιο. Όταν το Κογκρέσο επιστρέψει από μια διακοπή δύο εβδομάδων τη Δευτέρα, αυτά τα μέλη θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν τις αυστηρές επιστολές και τις δηλώσεις που έχουν εκδώσει τις τελευταίες εβδομάδες.
Παρά την προφανή αλλαγή του τόνου μετά το ισραηλινό χτύπημα που σκότωσε επτά υπαλλήλους της World Central Kitchen την περασμένη εβδομάδα, η κυβέρνηση Μπάιντεν υποστηρίζει ότι το Ισραήλ συμμορφώνεται με το διεθνές δίκαιο - τόσο στην πολεμική συμπεριφορά του όσο και στην παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας. Ως αποτέλεσμα, η Ουάσιγκτον συνεχίζει να στέλνει όπλα στο Τελ Αβίβ ανεμπόδιστα. Τον Μάρτιο, η Washington Post ανέφερε ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν έδωσε το πράσινο φως για περισσότερα από 100 πακέτα όπλων για το Ισραήλ που έπεσαν κάτω από το όριο των 25 εκατομμυρίων δολαρίων που θα απαιτούσε να ειδοποιήσει το Κογκρέσο. Έκτοτε, η διοίκηση συνέχισε να υπογράφει πακέτα όπλων, συμπεριλαμβανομένης της ημέρας των απεργιών που σκότωσαν το προσωπικό του WCK.
Πότε το ΝΑΤΟ προωθεί πραγματικά τα συμφέροντα των ΗΠΑ;
Έχει γίνει συνηθισμένο να παρατηρούμε ότι το ΝΑΤΟ είναι η πιο επιτυχημένη συμμαχία στον κόσμο, που γιορτάζει τώρα την 75η επέτειό του.
Αυτό ίσχυε ασφαλώς για τις πρώτες τέσσερις δεκαετίες της ύπαρξής του: η φοβερή σοβιετική στρατιωτική εισβολή στη Δυτική Ευρώπη δεν υλοποιήθηκε ποτέ, σε μεγάλο βαθμό λόγω της αποτρεπτικής επίδρασης του ΝΑΤΟ. Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, το ΝΑΤΟ έθρεψε μια αυξανόμενη αίσθηση αυτοπεποίθησης στη Δύση που χρησίμευσε ως σημαντικό εμπόδιο στην εξάπλωση του κομμουνισμού. Ο ιστός των συνεργατικών δεσμών που δημιούργησε μεταξύ Αμερικανών και Ευρωπαίων αξιωματούχων εξασφάλισε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες παρέμειναν βασικός σταθεροποιητής στις ευρωπαϊκές υποθέσεις ασφάλειας και ότι η ανάπτυξη της γερμανικής ισχύος —η οποία ήταν τόσο προβληματική κατά το πρώτο μισό του 20ού αιώνα— περιοριζόταν τα φιλικά όρια της συμμαχίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου