G Saitis

Sheila: ( 00:00 )
… αυτή την ηγεσία και δείτε το για τον ανανεώσιμο πόρο που είναι. Ξέρουμε ότι εξαρτάται από εμάς και το ίδιο κάνει και αυτός. Ελάτε μαζί μου για να καλωσορίσουμε τον Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα.
Barack Obama: ( 00:28 )
Σας ευχαριστώ πολύ. Σας ευχαριστώ. Γεια σου, Γλασκώβη.
Σας ευχαριστώ πολύ. Σας ευχαριστώ. Σας παρακαλούμε. Λοιπόν, είναι υπέροχο να επιστρέφω στο Ηνωμένο Βασίλειο. Είναι, ας το παραδεχτούμε, υπέροχο να ταξιδεύεις οπουδήποτε αυτές τις μέρες. Σας ευχαριστώ, Sheila, για αυτήν την εξαιρετική εισαγωγή και για όλη τη δουλειά που κάνετε σε ένα μέρος του κόσμου που αισθάνεται τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής αυτή τη στιγμή. Σας ευχαριστούμε που κάνετε αυτό που μερικές φορές μπορεί να φαίνεται ένα σωρό αφηρημένοι αριθμοί οδυνηρά αμέσως αληθινό, γι' αυτό της είμαστε πολύ ευγνώμονες.
Μπαράκ Ομπάμα: ( 01:19 )
Είμαι ιδιώτης τώρα, οπότε τα ταξίδια όπως αυτό είναι λίγο διαφορετικά από ό,τι παλιά. Δεν με καλούν στη μεγάλη ομαδική φωτογραφία. Η κίνηση είναι και πάλι θέμα. Η μουσική δεν παίζει όταν μπαίνω στο δωμάτιο. Το θετικό είναι ότι μπορώ να κάνω μια ομιλία όπως αυτή χωρίς να φοράω γραβάτα και να μην δημιουργήσω σκάνδαλο στην πατρίδα μου. Ελπίζω. Αλλά παρόλο που δεν είμαι υποχρεωμένος να παρακολουθώ πια τέτοιες συνόδους κορυφής, οι παλιές συνήθειες πεθαίνουν δύσκολα. Και όταν το θέμα είναι η υγεία του πλανήτη μας και του κόσμου που θα κληρονομήσουν τα παιδιά και τα εγγόνια μας, τότε θα δυσκολευτείτε να με κρατήσετε μακριά. Γι' αυτό είμαι εδώ σήμερα για να μιλήσω για το τι συνέβη τα έξι χρόνια από τότε που μίλησα στη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή στο Παρίσι και για να μιλήσω για τα βήματα που πρέπει να κάνουμε εάν θέλουμε να συνεχίσουμε να κάνουμε μεγάλα πράγματα. Γιατί όταν πρόκειται για το κλίμα,
Ακούσατε το ίδιο μήνυμα από τους παγκόσμιους ηγέτες την περασμένη εβδομάδα, και τώρα που έφυγαν, ορίστε τι μπορούμε να αναφέρουμε. Έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος από το Παρίσι. Και οι συμφωνίες που έγιναν εδώ στη Γλασκώβη, χάρη σε τόσους πολλούς από εσάς, συμπεριλαμβανομένου του φίλου μου John Kerry εδώ, που είναι ακούραστος και της ομάδας του. Χάρη στις προσπάθειές σας εδώ στη Γλασκώβη, βλέπουμε την υπόσχεση περαιτέρω προόδου.
Αυτό που ισχύει επίσης είναι ότι συλλογικά και ατομικά εξακολουθούμε να υστερούμε. Δεν έχουμε κάνει σχεδόν αρκετά για να αντιμετωπίσουμε αυτήν την κρίση. Θα πρέπει να κάνουμε περισσότερα. Το αν αυτό συμβεί ή όχι σε μεγάλο βαθμό θα εξαρτηθεί από εσάς. Όχι μόνο εσείς σε αυτό το δωμάτιο, αλλά οποιοσδήποτε παρακολουθεί ή διαβάζει μια μεταγραφή όσων λέω εδώ σήμερα. Αυτό ίσχυε και πριν από έξι χρόνια.
Και στο Παρίσι, στόχος μας ήταν να μετατρέψουμε την πρόοδο σε ένα διαρκές πλαίσιο που θα έδινε στον κόσμο εμπιστοσύνη σε ένα μέλλον χαμηλών εκπομπών άνθρακα, μια συμφωνία όπου οι χώρες θα επικαιροποιούσαν τους στόχους εκπομπών τους σε τακτική βάση, μια συμφωνία που θα βοηθούσε τις αναπτυσσόμενες χώρες να αποκτήσουν τους πόρους που χρειάζονται για να παρακάμψουν τη βρώμικη φάση της ανάπτυξης και να βοηθήσουν εκείνα τα έθνη που είναι πιο ευάλωτα στην κλιματική αλλαγή να αποκτήσουν τους πόρους που χρειάζονται για να προσαρμοστούν, μια συμφωνία που θα έδινε σε επιχειρήσεις και επενδυτές τη βεβαιότητα ότι η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται σε σταθερή πορεία προς ένα καθαρό και βιώσιμο μέλλον.
Με άλλα λόγια, η ελπίδα μας ήταν να δημιουργήσουμε μια συμφωνία που έδωσαν στον πλανήτη μας μια ευκαιρία μάχης. Αυτή ήταν η φιλοδοξία μας. Με ορισμένα μέτρα, η συμφωνία ήταν επιτυχής. Για πρώτη φορά ηγέτες σχεδόν 200 εθνών, μεγάλων και μικρών, ανεπτυγμένων και αναπτυσσόμενων, δεσμεύτηκαν να εργαστούν από κοινού για να αντιμετωπίσουν μια απειλή για τους ανθρώπους όλων των εθνών. Αυτό φαινόταν απόδειξη ότι παρ' όλες τις διαιρέσεις στον κόσμο μας, όταν μια κρίση απειλεί όλους μας, μπορούμε να ενωθούμε για να την αντιμετωπίσουμε.
Εκείνη την εποχή, πιστεύαμε επίσης ότι αν αρκετές εθνικές κυβερνήσεις έδειχναν ότι είναι σοβαρές για το κλίμα, τότε και άλλοι θεσμοί, ιδιαίτερα στον ιδιωτικό τομέα, θα άρχιζαν να στρέφουν το ενδιαφέρον τους επίσης. Τα τελευταία έξι χρόνια, αυτό συνέβη. Σήμερα, περισσότερες από το ένα πέμπτο των μεγαλύτερων εταιρειών στον κόσμο έχουν θέσει στόχους καθαρών μηδενικών εκπομπών. Όχι μόνο επειδή είναι το σωστό για το περιβάλλον, αλλά σε πολλές περιπτώσεις επειδή είναι λογικό για την ουσία τους. Περισσότερες από 700 πόλεις σε περισσότερες από 50 χώρες έχουν δεσμευτεί να μειώσουν τις εκπομπές τους στο μισό μέχρι το τέλος της δεκαετίας και να φτάσουν στο καθαρό μηδέν έως το 2050. Περίπου το ένα τρίτο του παγκόσμιου τραπεζικού τομέα έχει συμφωνήσει να ευθυγραμμίσει το έργο του με τη Συμφωνία του Παρισιού.
Αυτό έχει νόημα. Τώρα, πίσω φυσικά στις Ηνωμένες Πολιτείες, μέρος της προόδου μας σταμάτησε όταν ο διάδοχός μου αποφάσισε να αποχωρήσει μονομερώς από τη Συμφωνία του Παρισιού τον πρώτο χρόνο της θητείας του. Δεν ήμουν πραγματικά χαρούμενος για αυτό. Και όμως η αποφασιστικότητα της πολιτείας και των τοπικών μας κυβερνήσεων, μαζί με τους κανονισμούς και τις επενδύσεις που είχε ήδη θέσει σε εφαρμογή η κυβέρνησή μου, επέτρεψαν στη χώρα μας να συνεχίσει να προχωρά παρά την εχθρότητα του Λευκού Οίκου. Η επένδυση 90 δισεκατομμυρίων δολαρίων που κάναμε το 2009 βοήθησε στην εκκίνηση της βιομηχανίας καθαρής ενέργειας στις Ηνωμένες Πολιτείες και οι αγορές προσαρμόστηκαν, όπως και οι καταναλωτές. Ακόμη και όταν η κυβέρνηση Τραμπ απέσυρε τις απαιτήσεις εκπομπών για τις αυτοκινητοβιομηχανίες, μαζί με τις κανονιστικές αλλαγές και τα πρότυπα απόδοσης, πολλές επιχειρήσεις επέλεξαν να παραμείνουν στην πορεία. Συνέχισαν να μειώνουν τις εκπομπές. Συνέχισαν τη μετάβαση στα ηλεκτρικά οχήματα και τις συσκευές εξοικονόμησης ενέργειας. Η μπάλα κυλούσε και δεν σταμάτησε.
Εν τω μεταξύ, η επιστήμη και η τεχνολογία συνεχίζουν να προοδεύουν. Σήμερα η τιμή της ηλιακής και αιολικής ενέργειας έχει πέσει σε σημείο που σε ορισμένα μέρη η καθαρή ενέργεια είναι φθηνότερη από τα ορυκτά καύσιμα. Σε όλο τον κόσμο, επιστήμονες και επιχειρηματίες ενσωματώνουν άφθονη ανανεώσιμη ενέργεια, πιο ισχυρές μπαταρίες, καινοτομίες σε τομείς όπως η συνθετική βιολογία για να εφεύρουν ένα καλύτερο μέλλον που είναι πιο υγιεινό και πιο προσιτό. Όλα αυτά είναι καλά νέα για τον πλανήτη και είναι επίσης καλά νέα για όσους αναζητούν δουλειά.
Μόνο στις ΗΠΑ, περισσότεροι από 3 εκατομμύρια άνθρωποι εργάζονται τώρα σε θέσεις εργασίας που σχετίζονται με την καθαρή ενέργεια. Αυτός είναι περισσότερος από τον αριθμό των ατόμων που απασχολούνται επί του παρόντος σε ολόκληρη τη βιομηχανία ορυκτών καυσίμων. Παρά τα τέσσερα χρόνια ενεργούς εχθρότητας προς την επιστήμη του κλίματος που προέρχεται από την κορυφή της ομοσπονδιακής μας κυβέρνησης, ο αμερικανικός λαός κατάφερε να εκπληρώσει την αρχική μας δέσμευση βάσει της Συμφωνίας του Παρισιού. Όχι μόνο αυτό, αλλά και ο υπόλοιπος κόσμος παρέμεινε στη συμφωνία. Τώρα με τον Πρόεδρο Μπάιντεν και την κυβέρνησή του να προσχωρούν εκ νέου στη συμφωνία, η κυβέρνηση των ΗΠΑ είναι και πάλι δεσμευμένη και έτοιμη να αναλάβει ηγετικό ρόλο. Όλοι όσοι παρακολουθούσαν τον Τζον Κέρι να τρέχει εδώ, ξέρουν ότι παίρνουμε αυτόν τον ρόλο στα σοβαρά.
Ως η δεύτερη μεγαλύτερη πηγή εκπομπής αερίων θερμοκηπίου στον κόσμο, οι ΗΠΑ πρέπει να ηγηθούν. Έχουμε τεράστιες ευθύνες και προφανώς έχουμε πολλή δουλειά ακόμα. Ωστόσο, την περασμένη εβδομάδα, το Κογκρέσο ενέκρινε το νομοσχέδιο για τις υποδομές του Προέδρου Μπάιντεν, το οποίο, μεταξύ άλλων, θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας στην κατασκευή ηλιακών συλλεκτών και ανεμογεννητριών και μπαταριών και ηλεκτρικών οχημάτων και θα δημιουργήσει το πρώτο εθνικό δίκτυο σταθμών φόρτισης, ώστε οι οικογένειες να μπορούν να ταξιδεύουν στις ΗΠΑ. ηλεκτρικά οχήματα. Είμαι βέβαιος ότι μια εκδοχή του νομοσχεδίου του Προέδρου Μπάιντεν για το Build Back Better θα περάσει από το Κογκρέσο τις επόμενες εβδομάδες. Δείτε τι θα σημαίνει όταν αυτό το νομοσχέδιο εγκριθεί. Αυτή η νομοθεσία θα αφιερώσει πάνω από μισό τρισεκατομμύριο δολάρια για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά περισσότερο από ένα δισεκατομμύριο μετρικούς τόνους μέχρι το τέλος της δεκαετίας, τουλάχιστον 10 φορές περισσότερο από οποιαδήποτε νομοθεσία που είχε προηγουμένως εγκριθεί από το Κογκρέσο. Στην πορεία, θα μειώσει το κόστος ενέργειας των καταναλωτών. Θα επενδύσει σε μια οικονομία καθαρής ενέργειας. Θα δημιουργήσει εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας και θα θέσει τις Ηνωμένες Πολιτείες στην πορεία για να επιτύχουν τους νέους στόχους τους για το κλίμα, επιτυγχάνοντας 50 έως 52% μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κάτω από τα επίπεδα του 2005 έως το 2030. Οι ΗΠΑ επιστρέφουν και κινούνται Το πιο τολμηρό, οι ΗΠΑ δεν είναι μόνες.
Νωρίτερα φέτος, η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου, οι οικοδεσπότες μας, ανακοίνωσαν ότι σχεδιάζουν να μειώσουν τις εκπομπές κατά σχεδόν 80% έως το 2035. Αυτό το καλοκαίρι, η Ευρωπαϊκή Ένωση έβαλε τον εαυτό της σε μια πορεία προς την ουδετερότητα του άνθρακα έως το 2050. Κορέα ψήφισε νόμο περί ουδετερότητας άνθρακα τον Σεπτέμβριο, ο οποίος απαιτεί από την κυβέρνηση να μειώσει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατά 35% ή περισσότερο έως το 2030. Η καναδική κυβέρνηση έχει χαράξει μια πορεία προς την ουδετερότητα του άνθρακα έως το 2050 με ορόσημα να σημειωθούν στην πορεία. Το Παρίσι έδειξε στον κόσμο ότι η πρόοδος είναι δυνατή, δημιούργησε ένα πλαίσιο, σημαντική δουλειά έγινε εκεί και σημαντική δουλειά έχει γίνει εδώ. Αυτά είναι τα καλά νέα.
Τώρα για τα άσχημα νέα. Δεν είμαστε ακόμα κοντά στο σημείο που πρέπει να είμαστε. Για αρχή, παρά την πρόοδο που αντιπροσώπευε το Παρίσι, οι περισσότερες χώρες απέτυχαν να εκπληρώσουν τα σχέδια δράσης που είχαν θέσει πριν από έξι χρόνια. Οι συνέπειες της μη αρκετά γρήγορης κίνησης γίνονται όλο και πιο εμφανείς. Τον περασμένο μήνα, μια μελέτη διαπίστωσε ότι το 85% του παγκόσμιου πληθυσμού έχει βιώσει καιρικά φαινόμενα που ήταν πιο σοβαρά λόγω της κλιματικής αλλαγής, ισχυρότερων καταιγίδων, μακρύτερων κυμάτων καύσωνα, εντονότερων πλημμυρών, ακρωτηριαστικών ξηρασιών. Μέρη του κόσμου γίνονται πιο επικίνδυνα για τη ζωή, πυροδοτώντας νέα πρότυπα μετανάστευσης και επιδεινώνοντας τις συγκρούσεις σε όλο τον κόσμο. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους το αμερικανικό Πεντάγωνο και άλλες υπηρεσίες είπαν ότι η κλιματική αλλαγή αποτελεί απειλή για την εθνική ασφάλεια για τις ΗΠΑ και για όλους τους άλλους.
… και για όλους τους άλλους. Αλλά όχι μόνο δεν πετύχαμε όλους τους στόχους που είχαν δεσμευτεί στο Παρίσι, αλλά θυμηθείτε ότι το Παρίσι ήταν πάντα η αρχή, όχι το τέλος της κοινής μας προσπάθειας για τον έλεγχο της κλιματικής αλλαγής. Πίσω στο 2015, γνωρίζαμε ότι ακόμη και αν εκπληρωθούν πλήρως οι δεσμεύσεις που αναλήφθηκαν ως μέρος της Συμφωνίας του Παρισιού, θα εξακολουθούσαμε να υπολείπαμε τον στόχο μας να διατηρήσουμε τις αυξήσεις της παγκόσμιας θερμοκρασίας κάτω από 1,5 βαθμούς Κελσίου. Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το Παρίσι σχεδιάστηκε για να είναι ένα πλαίσιο για τις χώρες να ενισχύουν συνεχώς τις φιλοδοξίες τους καθώς αποκτούσαν περισσότερους πόρους και καθώς η τεχνολογία μείωσε το κόστος της μετάβασης σε μια οικονομία καθαρής ενέργειας.
Ερχόμαστε λοιπόν τώρα εδώ στη Γλασκώβη. Και όπως ίσχυε και με τη Συμφωνία του Παρισιού, υπάρχουν καλά νέα και κακά νέα για το τι συνέβη εδώ την περασμένη εβδομάδα. Τα καλά νέα, σε μεγάλο βαθμό, λόγω των προσπαθειών των ανθρώπων σε αυτό το δωμάτιο, των ωρών εργασίας που περάσατε με αδύναμο καφέ και κακό φαγητό, νυσταγμένοι. Εξαιτίας σας, χώρες σε όλο τον κόσμο αναγνωρίζουν ότι αυτή είναι μια αποφασιστική δεκαετία για την αποφυγή μιας κλιματικής καταστροφής και θέτουν μερικούς πραγματικά σημαντικούς στόχους για το 2030.
Περισσότερες από εκατό χώρες την περασμένη εβδομάδα έχουν δεσμευτεί να μειώσουν τις εκπομπές μεθανίου κατά 30% έως το 2030. Όπως όλοι γνωρίζετε, ο περιορισμός των εκπομπών μεθανίου είναι επί του παρόντος ο πιο γρήγορος και αποτελεσματικός τρόπος περιορισμού της θέρμανσης. Περισσότερες από 100 χώρες έχουν επίσης υποσχεθεί να σταματήσουν και να αντιστρέψουν την αποψίλωση των δασών μέχρι το τέλος του 2030. Επιχειρήσεις από όλο τον κόσμο, επωνυμίες, μερικές από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις σε αυτόν τον πλανήτη συμφώνησαν να βοηθήσουν στη δημιουργία μιας αγοράς για τις τεχνολογίες στις οποίες χρειαζόμαστε τη μετάβαση καθαρή ενέργεια. Εδώ στη Γλασκώβη, τα έθνη έχουν επίσης δεσμευτεί να βοηθήσουν τις φτωχότερες χώρες να απομακρυνθούν από τα ορυκτά καύσιμα και να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
Μπαράκ Ομπάμα: ( 15:38 ) Ο
Πρόεδρος Μπάιντεν ανακοίνωσε ότι οι ΗΠΑ θα τετραπλασιάσουν την ετήσια δέσμευσή τους για τη χρηματοδότηση του κλίματος τα επόμενα χρόνια, στα 11 δισεκατομμύρια δολάρια, συμπεριλαμβανομένων 3 δισεκατομμυρίων δολαρίων που αφιερώνονται στη βοήθεια των ευάλωτων χωρών να προσαρμοστούν στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και των ΗΠΑ μαζί με άλλες 20 χώρες συμφώνησαν να σταματήσουν τη δημόσια χρηματοδότηση της διεθνούς ανάπτυξης ορυκτών καυσίμων με περιορισμένες εξαιρέσεις.
Αυτά λοιπόν είναι σημαντικά επιτεύγματα. Είναι δύσκολα κερδισμένες δεσμεύσεις. Θα πρέπει να είστε περήφανοι για τον εαυτό σας και πρέπει να γιορτάσουμε αυτές τις δεσμεύσεις. Παρόλο που απαιτούμε από τους υπογράφοντες αυτές τις δεσμεύσεις να τηρήσουν πραγματικά. Πρέπει να το παρακολουθήσουμε. Δεν εκτελούν μόνοι τους. Θα απαιτήσουν προσπάθεια, αλλά ας υποθέσουμε ότι όντως παραδίδουμε. Αυτό είναι σημαντικό. Αλλά για άλλη μια φορά, πρέπει επίσης να αναγνωρίσουμε ότι αυτή η πρόοδος είναι μερική. Τα περισσότερα έθνη απέτυχαν να είναι τόσο φιλόδοξα όσο έπρεπε. Η κλιμάκωση, η αύξηση των φιλοδοξιών που περιμέναμε στο Παρίσι πριν από έξι χρόνια δεν έχει πραγματοποιηθεί ομοιόμορφα. Πρέπει να ομολογήσω. Ήταν ιδιαίτερα αποθαρρυντικό να βλέπεις τους ηγέτες δύο από τους μεγαλύτερους παραγωγούς ρύπων στον κόσμο, της Κίνας και της Ρωσίας, να αρνούνται καν να παραστούν στη διαδικασία. Και τα εθνικά τους σχέδια μέχρι στιγμής αντικατοπτρίζουν αυτό που φαίνεται να είναι μια επικίνδυνη έλλειψη επείγοντος, μια προθυμία να διατηρήσουν το status quo από την πλευρά αυτών των κυβερνήσεων. Και αυτό είναι κρίμα. Χρειαζόμαστε προηγμένες οικονομίες όπως οι ΗΠΑ και η Ευρώπη να πρωτοστατούν σε αυτό το θέμα, αλλά ξέρετε τα γεγονότα, χρειαζόμαστε επίσης την Κίνα και την Ινδία να πρωτοστατούν σε αυτό το θέμα. Χρειαζόμαστε τη Ρωσία να ηγείται σε αυτό το θέμα, όπως χρειαζόμαστε την Ινδονησία, τη Νότια Αφρική και τη Βραζιλία να πρωτοστατούν σε αυτό το θέμα. Δεν μπορούμε να αντέξουμε οικονομικά κανέναν στο περιθώριο. και η Βραζιλία που ηγείται σε αυτό το θέμα. Δεν μπορούμε να αντέξουμε οικονομικά κανέναν στο περιθώριο. και η Βραζιλία που ηγείται σε αυτό το θέμα. Δεν μπορούμε να αντέξουμε οικονομικά κανέναν στο περιθώριο.
Αναγνωρίζω ότι ζούμε σε μια στιγμή που η διεθνής συνεργασία έχει εξασθενίσει. Μια στιγμή μεγαλύτερης γεωπολιτικής έντασης και άγχους εν μέρει λόγω της πανδημίας, εν μέρει λόγω της αύξησης του εθνικισμού και των φυλετικών παρορμήσεων σε όλο τον κόσμο. Και ναι, εν μέρει, λόγω έλλειψης ηγεσίας από την πλευρά της Αμερικής για τέσσερα χρόνια σε μια σειρά πολυμερών ζητημάτων. Κατανοώ ότι είναι πιο δύσκολο να επιτευχθεί διεθνής συνεργασία όταν υπάρχουν περισσότερες παγκόσμιες εντάσεις, αλλά υπάρχει ένα πράγμα που πρέπει να ξεπερνά την καθημερινή μας πολιτική και την κανονική γεωπολιτική. Και αυτό είναι η κλιματική αλλαγή.
Δεν είναι μόνο ότι δεν έχουμε την πολυτέλεια να πάμε πίσω. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να μείνουμε εδώ που είμαστε. Ο κόσμος πρέπει να ανέβει και πρέπει να ανέβει τώρα. Πώς θα συμβεί λοιπόν; Πώς μπορούμε να κλείσουμε το χάσμα μεταξύ αυτού που είναι απαραίτητο για την επιβίωσή μας και αυτού που φαίνεται πολιτικά εφικτό αυτή τη στιγμή; Ομολογώ ότι δεν έχω όλες τις απαντήσεις, καθώς είμαι σίγουρος ότι ισχύει για όλους εσάς εκεί έξω. Όσοι ασχολείστε με αυτή τη δουλειά, είστε πολύ πιο ειδικοί από εμένα. Υπάρχουν στιγμές που νιώθω απογοητευμένος. Υπάρχουν στιγμές που το μέλλον φαίνεται κάπως ζοφερό. Υπάρχουν στιγμές που αμφιβάλλω ότι η ανθρωπότητα μπορεί να τα καταφέρει πριν να είναι πολύ αργά και εικόνες δυστοπίας αρχίσουν να σέρνονται στα όνειρά μου. Κι όμως, όποτε νιώθω τέτοια απελπισία, υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι ο κυνισμός είναι η καταφυγή των δειλών. Δεν μπορούμε να αντέξουμε την απελπισία. Αντι αυτου, θα πρέπει να συγκεντρώσουμε τη θέληση και το πάθος και τον ακτιβισμό των πολιτών, πιέζοντας τις κυβερνήσεις, τις εταιρείες και όλους τους άλλους να ανταποκριθούν σε αυτήν την πρόκληση. Αυτό επέτρεψε στις ΗΠΑ να κάνουν το μέρος που τους αναλογεί τα τελευταία χρόνια για να επιτύχουν τους κλιματικούς μας στόχους. Ακόμη και όταν δεν είχαμε μεγάλη ηγεσία σε αυτό. Δεν ήταν μόνο οι εκλεγμένοι αξιωματούχοι ή οι διευθύνοντες σύμβουλοι που έκαναν το σωστό. Οι απλοί Αμερικανοί έκαναν τη φωνή τους να ακουστεί, καθιστώντας σαφές ότι πρέπει να λύσουμε αυτό το πρόβλημα, ανεξάρτητα από τα εμπόδια. Άνθρωποι που οργάνωσαν και εκπαίδευσαν άλλους στις κοινότητές τους, άνθρωποι που ασκούσαν πίεση στις επιχειρήσεις και τις κυβερνήσεις για να τα πάνε καλύτερα. Άνθρωποι που μετατρέπουν το πάθος τους σε ψήφους. Αυτό επέτρεψε στις ΗΠΑ να κάνουν το μέρος που τους αναλογεί τα τελευταία χρόνια για να επιτύχουν τους κλιματικούς μας στόχους. Ακόμη και όταν δεν είχαμε μεγάλη ηγεσία σε αυτό. Δεν ήταν μόνο οι εκλεγμένοι αξιωματούχοι ή οι διευθύνοντες σύμβουλοι που έκαναν το σωστό. Οι απλοί Αμερικανοί έκαναν τη φωνή τους να ακουστεί, καθιστώντας σαφές ότι πρέπει να λύσουμε αυτό το πρόβλημα, ανεξάρτητα από τα εμπόδια. Άνθρωποι που οργάνωσαν και εκπαίδευσαν άλλους στις κοινότητές τους, άνθρωποι που ασκούσαν πίεση στις επιχειρήσεις και τις κυβερνήσεις για να τα πάνε καλύτερα. Άνθρωποι που μετατρέπουν το πάθος τους σε ψήφους. Αυτό επέτρεψε στις ΗΠΑ να κάνουν το μέρος που τους αναλογεί τα τελευταία χρόνια για να επιτύχουν τους κλιματικούς μας στόχους. Ακόμη και όταν δεν είχαμε μεγάλη ηγεσία σε αυτό. Δεν ήταν μόνο οι εκλεγμένοι αξιωματούχοι ή οι διευθύνοντες σύμβουλοι που έκαναν το σωστό. Οι απλοί Αμερικανοί έκαναν τη φωνή τους να ακουστεί, καθιστώντας σαφές ότι πρέπει να λύσουμε αυτό το πρόβλημα, ανεξάρτητα από τα εμπόδια. Άνθρωποι που οργάνωσαν και εκπαίδευσαν άλλους στις κοινότητές τους, άνθρωποι που ασκούσαν πίεση στις επιχειρήσεις και τις κυβερνήσεις για να τα πάνε καλύτερα. Άνθρωποι που μετατρέπουν το πάθος τους σε ψήφους. άνθρωποι που ασκούν πίεση στις επιχειρήσεις και τις κυβερνήσεις να τα πάνε καλύτερα. Άνθρωποι που μετατρέπουν το πάθος τους σε ψήφους. άνθρωποι που ασκούν πίεση στις επιχειρήσεις και τις κυβερνήσεις να τα πάνε καλύτερα. Άνθρωποι που μετατρέπουν το πάθος τους σε ψήφους.
Αυτό είναι το είδος της δέσμευσης που θα χρειαστούμε στο μέλλον, γιατί ας το παραδεχτούμε. Δεν πρόκειται μόνο για ακατέργαστους αριθμούς. Αυτό δεν αφορά μόνο την επιστήμη. Πρόκειται για πολιτική. Είναι θέμα πολιτισμού. Είναι θέμα ηθικής. Πρόκειται για την ανθρώπινη δυναμική. Πώς συνεργαζόμαστε για να πετύχουμε ένα μεγάλο πράγμα; Και πρόκειται για συμμετοχή και δύναμη. Αναλογιζόμενος τη δική μου εμπειρία ως πρόεδρος, θα είχα τη δύναμη να κάνω ακόμη περισσότερα για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής κατά τη διάρκεια της θητείας μου, αν είχα μια σταθερή πλειοψηφία στο Κογκρέσο που ήταν πρόθυμη και πρόθυμη να αναλάβει δράση.
Και για το μεγαλύτερο μέρος της προεδρίας μου, δεν είχα αυτή την πλειοψηφία. Η απόκτηση τέτοιων πλειοψηφιών απαιτεί αφοσιωμένους πολίτες, πρόθυμους να κάνουν ό,τι χρειάζεται για να ανταμείψουν τους πολιτικούς που παίρνουν αυτό το πρόβλημα στα σοβαρά και να διώχνουν από τα καθήκοντά τους όσους δεν το κάνουν. Είμαι πεπεισμένος ότι το νομοσχέδιο του Προέδρου Μπάιντεν για τη βελτίωση του νομοσχεδίου θα είναι ιστορικό και ένα τεράστιο πλεονέκτημα για τη δράση των ΗΠΑ για την κλιματική αλλαγή. Αλλά να έχετε κατά νου, ο Τζο Μπάιντεν ήθελε να κάνει ακόμη περισσότερα. Περιορίζεται από την απουσία μιας ισχυρής πλειοψηφίας που απαιτείται για να συμβεί αυτό. Και οι δύο μας έχει περιοριστεί σε μεγάλο βαθμό από το γεγονός ότι ένα από τα δύο μεγάλα κόμματά μας αποφάσισε όχι μόνο να καθίσει στο περιθώριο, αλλά να εκφράσει ενεργό εχθρότητα προς την επιστήμη του κλίματος και να κάνει την κλιματική αλλαγή κομματικό ζήτημα.
Ίσως κάποιοι από εσάς να έχετε παρόμοια δυναμική στις χώρες σας. Αν και σε γενικές γραμμές, οι Ηνωμένες Πολιτείες φαίνεται να έχουν μια πιο σθεναρή αντίθεση στο κλίμα από ό,τι σε πολλά άλλα μέρη. Αλλά το ευρύτερο σημείο μου είναι ότι αυτό πρέπει να σταματήσει. Η σωτηρία του πλανήτη δεν είναι κομματικό ζήτημα. Χαιρετίζω κάθε φατρία εντός του Ρεπουμπλικανικού κόμματος στις Ηνωμένες Πολιτείες που αντιμετωπίζει την κλιματική αλλαγή στα σοβαρά. Και μπορεί να είναι μια σπάνια φυλή αυτή τη στιγμή, αλλά να έχετε κατά νου, τέτοιοι Ρεπουμπλικανοί εκλεγμένοι αξιωματούχοι ήταν συνηθισμένοι, υπήρχαν. Ο Πρόεδρος George HW Bush, ένας Ρεπουμπλικανός, ήταν ένας από τους πρώτους προέδρους των ΗΠΑ που αναγνώρισε επίσημα την απειλή της κλιματικής αλλαγής, ήταν ένας από τους υπογράφοντες τη Συμφωνία του Ρίο.
Εάν πρόκειται να δράσουμε στην κλίμακα που απαιτείται, η κλιματική αλλαγή δεν μπορεί να θεωρηθεί πουθενά στον κόσμο ως απλώς μια ευκαιρία να κερδίσουμε πολιτικούς βαθμούς. Και για όσους ακούν πίσω στο σπίτι στις ΗΠΑ, επιτρέψτε μου να το πω αυτό. Δεν έχει σημασία αν είσαι Ρεπουμπλικανός ή Δημοκρατικός. Εάν το σπίτι σας στη Φλόριντα πλημμυρίσει από τις ανυψωμένες θάλασσες ή οι καλλιέργειές σας αποτύχουν στις Ντακότα ή το σπίτι σας στην Καλιφόρνια καίγεται, η φύση, η φυσική, η επιστήμη δεν ενδιαφέρονται για κομματικές σχέσεις. Και αυτό που ισχύει στις Ηνωμένες Πολιτείες ισχύει σε κάθε έθνος. Δεν χρειαζόμαστε μόνο τους Δημοκρατικούς ή το Κόμμα των Πρασίνων ή τους Προοδευτικούς να συνεργαστούν για αυτό το υπαρξιακό πρόβλημα. Χρειαζόμαστε όλους, ακόμα κι αν διαφωνούμε σε άλλα πράγματα. Και αυτό που ισχύει επίσης σε όλο τον κόσμο, ισχύει στις ΗΠΑ, αλήθεια σε όλες τις χώρες που εκπροσωπούνται εδώ είναι ότι η πιο σημαντική ενέργεια σε αυτό το κίνημα προέρχεται από τους νέους. Και ο λόγος είναι απλός. Έχουν μεγαλύτερο μερίδιο σε αυτόν τον αγώνα από οποιονδήποτε άλλον. Και γι' αυτό θέλω να περάσω τον υπόλοιπο χρόνο μου σήμερα μιλώντας απευθείας με νέους που μπορεί να παρακολουθούν και να αναρωτιούνται τι μπορούν να κάνουν για να βοηθήσουν.
… παρακολουθείτε και αναρωτιέστε τι μπορούν να κάνουν για να βοηθήσουν.
Είμαι πατέρας δύο κοριτσιών στις αρχές της δεκαετίας των 20, οπότε έχω κάποια αίσθηση για όλα τα πράγματα που πέφτουν στους νέους αυτές τις μέρες. Δεν είναι πάντα εύκολο να είσαι νέος σήμερα. Και για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής σας, αν είστε σε αυτή τη γενιά, βομβαρδίζεστε με προειδοποιήσεις σχετικά με το πώς θα είναι το μέλλον εάν δεν αντιμετωπίσετε την κλιματική αλλαγή.
Και εν τω μεταξύ, έχετε μεγαλώσει βλέποντας πολλούς από τους ενήλικες που είναι σε θέση να κάνουν κάτι για αυτό είτε να συμπεριφέρονται σαν να μην υπάρχει το πρόβλημα είτε να αρνούνται να λάβουν τις σκληρές αποφάσεις που είναι απαραίτητες για την αντιμετώπισή του. Και αυτό είναι μια πηγή πραγματικού άγχους και αληθινού θυμού στους ηλικιωμένους. Και μερικοί από εσάς, αναμφίβολα, αναρωτιέστε αν θα είστε σε θέση να είστε ασφαλείς στην κοινότητα όπου έχετε μεγαλώσει, εάν θα πρέπει να μεγαλώσετε τα δικά σας παιδιά σε έναν κόσμο που πλήττεται από ακραίες καιρικές συνθήκες και κλίμα, μετανάστευση και συγκρούσεις . Όπως είπε ένας 16χρονος, «Για εμάς, η καταστροφή του πλανήτη είναι προσωπική». Και γι' αυτό το μήνυμά μου προς τους νέους ξεκινά με την αναγνώριση ότι έχετε δίκιο που απογοητεύεστε. Οι άνθρωποι στη γενιά μου δεν έχουν κάνει αρκετά για να αντιμετωπίσουν ένα δυνητικά κατακλυσμικό πρόβλημα που βρίσκεστε τώρα εδώ.
Αλλά θέλω επίσης να μοιραστώ μερικές συμβουλές που μου έδινε η μητέρα μου. Αν ένιωθα άγχος ή θυμό ή κατάθλιψη ή φόβο, θα με κοιτούσε και θα έλεγε: «Μη μουγκρίζεις. Ασχοληθείτε. Δουλέψτε και αλλάξτε αυτό που πρέπει να αλλάξει». Και ευτυχώς αυτό ακριβώς κάνουν οι νέοι σε όλο τον κόσμο αυτή τη στιγμή. Πριν από δύο χρόνια, μια Σουηδή έφηβη με το όνομα Γκρέτα Τούνμπεργκ ενέπνευσε εκατομμύρια ανθρώπους να συμμετάσχουν στις μεγαλύτερες διαδηλώσεις για το κλίμα των τελευταίων δεκαετιών. Πολλοί γνωρίζουν πλέον για την Γκρέτα, αλλά ο κόσμος είναι γεμάτος Γκρέτα. Ένα από τα πράγματα που αγαπώ περισσότερο στη δουλειά μας στο Ίδρυμα Ομπάμα είναι να συναντώ νέους ακτιβιστές από όλο τον κόσμο που παίρνουν τη σκυτάλη για την κλιματική αλλαγή. Μόλις ακούσατε τη Sheila Babauta, από τα νησιά της Βόρειας Μαριάνας. Ως εκλεγμένος εκπρόσωπος,
Έχω γνωρίσει ανθρώπους όπως ο Juan Carlos Monterrey-Gómez από τον Παναμά μετά την εκπροσώπηση της χώρας του στις διαπραγματεύσεις του Παρισιού. Νομίζω ότι ήταν σαν τα 22. Ο Χουάν τότε ηγήθηκε μιας προσπάθειας τροποποίησης του συντάγματος του Παναμά. Σήμερα, είναι εδώ στη Γλασκώβη ως διαπραγματευτής για το κλίμα. Έχουμε την Colette Pichon Battle, η οποία είναι η ιδρύτρια και εκτελεστική διευθύντρια του Gulf Coast Center For Law and Policy στη Λουιζιάνα πίσω στις πολιτείες. Είναι μη κερδοσκοπικές που βοηθούν έγχρωμες κοινότητες σε όλο τον Νότο που ήδη αισθάνονται τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής να ξαναχτιστούν μετά από καταστροφές και να χτίσουν πιο βιώσιμες κοινότητες και πιο βιώσιμες οικονομίες.
Και μετά υπάρχει η Louisa Neubauer, μια ακτιβίστρια που ηγείται των απεργιών Fridays for Future στη Γερμανία. Κατά τη διάρκεια των παγκόσμιων κλιματικών απεργιών το 2019, η Λουίζα βοήθησε να οργανωθούν 270.000 διαδηλωτές στο Βερολίνο, ασκώντας πίεση στα γερμανικά πολιτικά κόμματα να λάβουν σοβαρά υπόψη την κλιματική αλλαγή. Η κλιματική αλλαγή είναι τρομακτική, είπε. Το ερώτημα λοιπόν είναι πώς μπορούμε να μετατρέψουμε αυτό το άγχος σε κάτι εποικοδομητικό;
Αυτό κάνουν ήδη αυτοί οι νέοι ηγέτες. Ανυπομονώ πραγματικά να καθίσω και να μιλήσω με μερικούς από αυτούς σε ξεχωριστή μορφή αργότερα σήμερα, επειδή δεν εργάζονται μόνο για τις χώρες τους. Δημιουργούν ένα κίνημα πέρα από τα σύνορα για να κάνουν την παλαιότερη γενιά που μας έφερε σε αυτό το χάος να δει ότι όλοι έχουμε την υποχρέωση να ξεθάψουμε από αυτό. Και αν αυτοί οι μεγαλύτεροι δεν ακούνε, πρέπει να ξεφύγουν από τη μέση.
Τώρα, σε αυτό το σημείο, μερικοί από τους νέους που παρακολουθούν ή ακούνε, μπορεί να σκέφτονται, «Δεν έχω χρόνο να οργανώσω 200.000 ανθρώπους ή να προτείνω μια συνταγματική τροποποίηση. Έχω εξετάσεις στα μαθηματικά την επόμενη εβδομάδα». Το καταλαβαίνω. Σας υπόσχομαι, σε αντίθεση με την Γκρέτα, δεν ήμουν στο εξώφυλλο του περιοδικού Time όταν ήμουν 16 χρονών. Και αν παραλείπω το σχολείο, δεν είχε καμία σχέση με την κλιματική αλλαγή. Αλλά υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορεί να κάνει ο καθένας από εσάς τους νέους, τα οποία δεν θα απαιτήσουν να αφιερώσετε ολόκληρη τη ζωή σας στον σκοπό, αλλά θα κάνουν πραγματική διαφορά.
Το πρώτο και πιο σημαντικό είναι, εάν πληροίτε τις προϋποθέσεις ηλικίας, να ψηφίσετε το θέμα. Ψηφίστε σαν να εξαρτάται η ζωή σας από αυτό γιατί εξαρτάται. Αναγνωρίζω ότι πολλοί νέοι μπορεί να είναι κυνικοί με την πολιτική, αλλά το σκληρό γεγονός είναι ότι δεν θα έχουμε πιο φιλόδοξα σχέδια για το κλίμα που θα βγαίνουν από τις κυβερνήσεις εκτός εάν οι κυβερνήσεις αισθάνονται κάποια πίεση από τους ψηφοφόρους. Σε μια έρευνα με νέους σε 22 χώρες, περισσότεροι ανέφεραν την κλιματική αλλαγή ως ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα που αντιμετωπίζει ο κόσμος από οτιδήποτε άλλο. Οι νέοι καταλαβαίνουν αυτό το ζήτημα, αλλά δεν ψηφίζουν πάντα στα ίδια επίπεδα με τους μεγαλύτερους.
Πολλοί νέοι αρχίζουν τώρα να συνειδητοποιούν ότι πρέπει να ακούω τα ενδιαφέροντά μου αν έχω την ευκαιρία να ψηφίσω. Έτσι, στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ του 2020, οι νέοι ήταν πιο πιθανό από τους μεγαλύτερους ψηφοφόρους να πουν ότι η κλιματική αλλαγή ήταν η κύρια ανησυχία τους και ψήφισαν επίσης με ποσοστό 11 μονάδες υψηλότερο από ό,τι το 2016. Αυτό είναι το είδος του πράγματος που κάνει τους πολιτικούς να καθίσουν όρθιοι και Δώσε προσοχή. Όπως είπε ένας 20χρονος διοργανωτής, οι νέοι καταλαβαίνουν ότι αν θέλουμε να σώσουμε τη ζωή και το μέλλον μας, τότε πρέπει να το κάνουμε μόνοι μας. Και αυτό είναι μέρος της δύναμής σας που πρέπει να χρησιμοποιήσετε. Μην νομίζετε ότι μπορείτε να αγνοήσετε την πολιτική. Δεν χρειάζεται να είστε χαρούμενοι για αυτό, αλλά δεν μπορείτε να το αγνοήσετε. Δεν μπορείς να είσαι πολύ αγνός γι' αυτό. Είναι μέρος της διαδικασίας που θα μας προσφέρει όλους.
Ένας δεύτερος τρόπος με τον οποίο μπορείτε να έχετε αντίκτυπο στην κλιματική αλλαγή είναι να πιέσετε τις εταιρείες να κάνουν το σωστό. Μέλη της γενιάς σας έχουν ήδη δείξει ότι είστε πρόθυμοι να πληρώσετε για προϊόντα που πιστεύετε ότι είναι υπεύθυνα και ανταποκρίνονται στην κλιματική πρόκληση, και ότι είστε επίσης πρόθυμοι να αποφύγετε εκείνες τις εταιρείες που στην πραγματικότητα επιδεινώνουν την κλιματική αλλαγή. Αυτό το βλέπω στις δικές μου κόρες και στις φίλες τους, στην ομάδα συνομηλίκων τους, όσον αφορά το ποιες εταιρείες υποστηρίζουν και ποια προϊόντα αγοράζουν. Δεν είναι μόνο εξελιγμένοι καταναλωτές, είναι ενεργοί και αφοσιωμένοι πολίτες και αυτό είναι ένα μήνυμα που οι CEO θα μάθουν να κατανοούν. Οι εταιρείες αρχίζουν να καταλαβαίνουν ότι το να γίνουν πιο ενεργειακά αποδοτικές είναι καλό για το τελικό τους αποτέλεσμα επειδή θα ξοδέψουν λιγότερα σε ενέργεια, αλλά έχετε επίσης την ευκαιρία να τους διδάξετε ότι με το να ασχοληθούν σοβαρά με την κλιματική αλλαγή, έχουν την ευκαιρία να κερδίσουν πιστούς πελάτες και υπαλλήλους. Και αντιστρόφως θα χάσουν πελάτες και υπαλλήλους κορυφαίων αν δεν είναι στη σωστή πλευρά του ζητήματος. Αυτό είναι μέρος της δύναμής σας. Πρέπει να το χρησιμοποιήσετε.
Όσο είστε σε αυτό, πρέπει να βοηθήσετε να εκπαιδεύσετε τους γονείς και τους παππούδες σας, τους θείους και τις θείες σας, τους δασκάλους σας, τους εργοδότες σας, γιατί ενώ ένας επικίνδυνα θερμαινόμενος πλανήτης είναι μια πραγματικότητα με την οποία πολλοί από εσάς έχετε μεγαλώσει ως νέοι, το έχετε μελετήσει στο σχολείο, το έχετε διαβάσει, ήταν μέρος του σκηνικού της παιδικής σας ηλικίας, τα μέλη της παλαιότερης γενιάς δεν έχουν το ίδιο πλαίσιο αναφοράς. Σε αγαπούν όμως. Νοιάζονται για σένα. Σε ακούν περισσότερο από όσο νομίζεις. Και αν εξηγήσετε πόσο σημαντικό είναι το θέμα για εσάς, μπορεί να τους οδηγήσετε να ξανασκεφτούν τη θέση τους ή τουλάχιστον να είναι πιο ανοιχτόμυαλοι. Στην πραγματικότητα, είμαι σχεδόν βέβαιος ότι θα σας ακούσουν με έναν τρόπο που μπορεί να μην ακούσουν ποτέ έναν πολιτικό ή κάποιον ειδικό στην τηλεόραση ή έναν πρώην πρόεδρο. Αυτή είναι η δύναμη που έχεις. Πρέπει να το χρησιμοποιήσετε.
Και τέλος, επιτρέψτε μου να πω, δεν θα αρκεί η απλή κινητοποίηση των προσηλυτισμένων. Δεν θα είναι αρκετό το κήρυγμα στη χορωδία. Δεν θα αρκεί απλώς να αυξήσουμε την ένταση μεταξύ των ανθρώπων που γνωρίζουν ήδη για την κλιματική αλλαγή και συμφωνούν ήδη μαζί μας και ενδιαφέρονται βαθιά για αυτήν. Οι διαμαρτυρίες είναι απαραίτητες για την ευαισθητοποίηση. Οι καμπάνιες hashtag μπορούν να διαδώσουν την ευαισθητοποίηση. Αλλά για να οικοδομήσουμε τους συνασπισμούς ευρείας βάσης που είναι απαραίτητοι για τολμηρή δράση, πρέπει να πείσουμε ανθρώπους που είτε δεν συμφωνούν αυτή τη στιγμή μαζί μας είτε αδιαφορούν για το θέμα. Και για να αλλάξουμε τη γνώμη αυτών των συμπολιτών στις αντίστοιχες χώρες μας, πρέπει να ακούσουμε λίγο περισσότερο. Δεν μπορούμε απλώς να τους φωνάζουμε ή να πούμε ότι είναι αδαείς. Δεν μπορούμε απλώς να τους tweet. Δεν αρκεί να τους ταλαιπωρήσετε μέσω του αποκλεισμού της κυκλοφορίας σε μια διαμαρτυρία. Στην πραγματικότητα πρέπει να ακούσουμε τις αντιρρήσεις τους και να κατανοήσουμε την απροθυμία ορισμένων απλών ανθρώπων να δουν τις χώρες τους να κινούνται πολύ γρήγορα όσον αφορά την κλιματική αλλαγή. Πρέπει να κατανοήσουμε την πραγματικότητά τους και να εργαστούμε μαζί τους, έτσι ώστε η σοβαρή δράση για την κλιματική αλλαγή να μην τους επηρεάσει αρνητικά.
Ακούστε λοιπόν, είναι αλήθεια. Πολλές αντιδράσεις για το κλίμα προέρχονται από εταιρείες ορυκτών καυσίμων που προσπαθούν να κερδίσουν χρήματα, παρά τις πράσινες διαφημίσεις που προβάλλουν στην τηλεόραση. Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν αρνητές του κλίματος εκεί έξω που, για ιδεολογικούς λόγους, δεν θα πείσεις ποτέ.
… λογικούς λόγους που δεν θα πείσετε ποτέ. Αλλά δεν μιλάω για αυτούς. Μιλάω για το γεγονός ότι πρέπει να πείσουμε τον τύπο που πρέπει να πηγαίνει με το αυτοκίνητο στη δουλειά του στο εργοστάσιό του κάθε μέρα, δεν μπορεί να αντέξει οικονομικά ένα Tesla και μπορεί να μην είναι σε θέση να πληρώσει το ενοίκιο ή να ταΐσει την οικογένειά του εάν βενζίνη οι τιμές ανεβαίνουν. Πρέπει να σκεφτούμε τη μητέρα στην Ινδία, η οποία ναι, θα υποφέρει από ξηρασίες και πλημμύρες που επιδεινώνονται από την κλιματική αλλαγή, αλλά ποιος ανησυχεί περισσότερο είναι να πάρει ηλεκτρισμό, ώστε τα παιδιά της να μην κάθονται στο σκοτάδι κάθε βράδυ και να μην μπορούν κάνουν την εργασία τους. Αυτό δεν είναι… Δεν μπορείτε να απορρίψετε αυτήν την ανησυχία.
Υπάρχουν εργάτες και κοινότητες που εξακολουθούν να εξαρτώνται από τον άνθρακα για ενέργεια και θέσεις εργασίας. Και ναι, ανησυχούν για τη διατήρηση των μισθών τους. Δεν είναι παράλογο να ανησυχούν γι' αυτό. Και το γεγονός είναι ότι η αλήθεια είναι ότι η μετάβαση από τη βρώμικη ενέργεια στην καθαρή ενέργεια έχει ένα κόστος. Και δεν είναι παράλογο για τους ανθρώπους που συχνά είναι ήδη οικονομικά ευάλωτοι και ίσως δεν αισθάνονται ιδιαίτερα πολιτικά ισχυροί. Δεν είναι παράλογο να πιστεύουν ότι παρ' όλη την υψηλή κουβέντα, κάποιο από αυτά τα έξοδα της μετάβασης θα επιβαρυνθούν. Όχι από τους πιο ισχυρούς και το προνόμιο. Δεν είναι μια παράλογη προοπτική για αυτούς.
Και γι' αυτό, όταν πρόκειται για την κλιματική αλλαγή, μια χώρα όπως οι ΗΠΑ, με υψηλότερο κατά κεφαλήν αποτύπωμα άνθρακα, πρέπει να κάνει περισσότερα από μια χώρα όπως το Μπαλί ή το Μπαγκλαντές. Αυτός είναι επίσης ο λόγος που πρέπει να διασφαλίσουμε ότι οι άνθρωποι που πλήττονται περισσότερο από τη μετάβαση στην καθαρή ενέργεια, δεν είναι αυτοί που επωμίζονται το μεγαλύτερο μέρος του κόστους. Δεν έχουν κανένα περιθώριο λάθους.
Έχω την πολυτέλεια να εγκαταλείψω πολλά από τον τρέχοντα τρόπο ζωής μου για να ωφελήσω τον πλανήτη γιατί θα μου περισσέψουν πολλά ακόμα. Πολλοί άνθρωποι δεν έχουν αυτό το μαξιλάρι. Αυτό σημαίνει, λοιπόν, ότι οποιοδήποτε σχέδιο για το κλίμα αξίζει αλάτι πρέπει να λάβει υπόψη αυτές τις ανισότητες. Είτε πρόκειται για επιδοτήσεις σε φτωχούς ανθρώπους, για διευκόλυνση της μετάβασης στην καθαρή ενέργεια, είτε για μεταφορές τεχνολογίας που βοηθούν τις φτωχές χώρες να επιτύχουν τους αναπτυξιακούς τους στόχους με άλματα βρώμικων καυσίμων, πρέπει να δώσουμε προσοχή σε αυτές τις ενσωματωμένες ανισότητες και την πολιτική που τις περιβάλλει. Και αυτό δεν είναι εύκολο. Επιτρέψτε μου λοιπόν να κλείσω λέγοντας ωμά, η διατήρηση της άνοδος της παγκόσμιας θερμοκρασίας στον 1,5 βαθμό Κελσίου δεν θα είναι εύκολη. Θα είναι δύσκολο. Οι υπάρχοντες πολιτικοί θεσμοί κινούνται αργά. Ακόμη και όταν οι ηγέτες έχουν καλές προθέσεις. Η διεθνής συνεργασία ήταν πάντα δύσκολη. Γίνεται πιο δύσκολο από όλη την παραπληροφόρηση και την προπαγάνδα που μπορεί να πλημμυρίσει μέσω των social media αυτές τις μέρες. Οι ηγέτες των επιχειρήσεων, ας το παραδεχτούμε, συνήθως ανταμείβονται για την ενίσχυση των βραχυπρόθεσμων κερδών και όχι για την αντιμετώπιση σημαντικών κοινωνικών ζητημάτων. Το να συνεργαστούν οι άνθρωποι σε παγκόσμια κλίμακα απαιτεί χρόνο. Και αυτή τη στιγμή είναι καιρός που δεν έχουμε.
Επομένως, αν είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας, ναι, αυτό θα είναι πολύ δύσκολο. Αυτό που έχουμε να κάνουμε είναι ότι η ανθρωπότητα έχει κάνει σκληρά πράγματα στο παρελθόν. Πιστεύω ότι μπορούμε να ξανακάνουμε δύσκολα πράγματα. Ναι, η διαδικασία θα είναι, να είναι ακατάστατη. Σας εγγυώμαι ότι κάθε νίκη θα είναι ελλιπής. Θα αντιμετωπίσουμε περισσότερες αναποδιές. Μερικές φορές θα αναγκαστούμε να συμβιβαζόμαστε με ατελείς συμβιβασμούς γιατί ακόμα κι αν δεν πετύχουν όλα όσα θέλουμε, τουλάχιστον προωθούν την υπόθεση. Τουλάχιστον μετακινούν την μπάλα κάτω από το γήπεδο.
Αλλά αν δουλέψουμε αρκετά σκληρά για αρκετό καιρό, αυτές οι μερικές νίκες αθροίζονται. Αν πιέσουμε αρκετά, παραμείνουμε αρκετά συγκεντρωμένοι και είμαστε έξυπνοι για αυτό, αυτές οι νίκες επιταχύνονται. Και χτίζουν δυναμική. Αν ακούσουμε αυτούς που αντιστέκονται και λάβουμε σοβαρά υπόψη τις ανησυχίες τους, και συνεργαστούμε μαζί τους, οργανωθούμε και κινητοποιηθούμε και λερώσουμε τα χέρια μας στις δυσκολίες της αλλαγής της πολιτικής δυναμικής στις χώρες μας, αυτές οι νίκες αρχίζουν να συμβαίνουν λίγο. πιο συχνά. Αν μείνουμε σε αυτό, θα το κάνουμε αυτό.
Έτσι, σε όλους τους νέους εκεί έξω, καθώς και σε όσους από εσάς θεωρείτε τους εαυτούς σας νέους στην καρδιά, θέλω να μείνετε θυμωμένοι. Θέλω να μείνετε απογοητευμένοι, αλλά διοχετεύστε αυτόν τον θυμό, αξιοποιήστε αυτήν την απογοήτευση, συνεχίστε να πιέζετε όλο και πιο σκληρά, για όλο και περισσότερα, γιατί αυτό είναι που απαιτείται για να ανταποκριθείτε σε αυτήν την πρόκληση. Ζωσθείτε για έναν μαραθώνιο, όχι για ένα σπριντ, για να λύσετε ένα πρόβλημα τόσο μεγάλο, τόσο περίπλοκο και τόσο σημαντικό δεν συνέβη ποτέ ταυτόχρονα. Δεδομένου ότι βρισκόμαστε στα Σμαραγδένια Νησιά εδώ, επιτρέψτε μου να παραθέσω τα λόγια του βάρδου, Ουίλιαμ Σαίξπηρ, «Τι πληγή», γράφει, «γιατρεύτηκε ποτέ εκτός από βαθμούς».
Ο πλανήτης μας έχει πληγωθεί από τις πράξεις μας. Αυτές οι πληγές δεν θα επουλωθούν σήμερα ή αύριο ή την επόμενη, αλλά μπορούν να επουλωθούν. Κατά βαθμούς. Και αν ξεκινήσουμε με αυτό το πνεύμα, εάν ο καθένας μας μπορεί να παλέψει με την περιστασιακή απογοήτευση και τον τρόμο, αν δεσμευθούμε να κάνουμε το μέρος που μας αναλογεί και στη συνέχεια να τηρήσουμε αυτές τις δεσμεύσεις, πιστεύω ότι μπορούμε να εξασφαλίσουμε ένα καλύτερο μέλλον. Πρεπει να. Και τι βαθύ και ευγενές καθήκον να βάλουμε στον εαυτό μας. Είμαι έτοιμος για μεγάλο χρονικό διάστημα αν είσαι. Ας πιάσουμε δουλειά λοιπόν. Σας ευχαριστώ πολύ όλους. Σας ευχαριστώ.

G Saitis

Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2021

Μεταγράφημα ομιλίας του Μπαράκ Ομπάμα COP26 για το κλίμα

Μείνετε ενημερωμένοι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Σελίδες

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2021

Μεταγράφημα ομιλίας του Μπαράκ Ομπάμα COP26 για το κλίμα

Άλλες σχετικές μεταγραφές

Μείνετε ενημερωμένοι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου