Διάλογος του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου κατά την έναρξη της συνάντησής τους

19 Νοεμβρίου 2021

Κ. Μητσοτάκης: Κυρία Πρόεδρε, να σας συστήσω καταρχάς τον Κωνσταντίνο, ο οποίος με συνοδεύει σήμερα όλη μέρα. Χθες είχαμε DUOday και είναι μια ευκαιρία για νέους με ειδικές δεξιότητες να έρχονται σε χώρους εργασίας, να βλέπουν πως δουλεύουμε. Σήμερα τον έχω όλη μέρα μαζί μου. Σκέφτηκα ότι είναι καλή ιδέα να έρθει, να τον γνωρίσετε κι εσείς.
Μια πολύ ευχάριστη επίσκεψη του Κωνσταντίνου σήμερα, κυρία Πρόεδρε. Νομίζω βλέπει τι σημαίνει ένας χώρος εργασίας.

Κ. Σακελλαροπούλου: Έμαθα ότι παρακολούθησε και τη σύσκεψη που κάνατε.

Κ. Μητσοτάκης: Βεβαίως, παρακολούθησε τη σύσκεψη που κάναμε με τον Γάλλο Υπουργό Εξωτερικών, στη συνέχεια παρακολούθησε μια πολύ ενδιαφέρουσα παρουσίαση την οποία κάναμε με τον Υπουργό Ψηφιακής Διακυβέρνησης, καθώς από σήμερα πια, οι πολίτες δεν θα χρειάζονται να πηγαίνουν στα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών και στην Ελληνική Αστυνομία για να βεβαιώσουν το γνήσιο της υπογραφής. Αυτό θα γίνεται ψηφιακά. Εξήγησα στον Κωνσταντίνο γιατί αυτό είναι τόσο σημαντικό και πόσο χρόνο γλιτώνουμε, και οι πολίτες και η Δημόσια Διοίκηση, και τώρα έχουμε τη χαρά να σας επισκεπτόμαστε.

Κ. Σακελλαροπούλου: Να τον έχουμε συντροφιά.

Κ. Μητσοτάκης: Του εξηγούσα ότι κάθε μήνα ο Πρωθυπουργός έρχεται και επισκέπτεται την Πρόεδρο της Δημοκρατίας για να την ενημερώσει για τις τρέχουσες εξελίξεις, οι οποίες κυρία Πρόεδρε και αυτό το μήνα αφορούν το μέτωπο της πανδημίας.

Είχα την ευκαιρία όπως είδατε χθες, να κάνω μια σειρά από πρόσθετες εξαγγελίες για την πολιτική την οποία θα ακολουθήσουμε από δω και στο εξής, τουλάχιστον μέχρι και τις γιορτές των Χριστουγέννων. Νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό να εκπέμπεται ένας ενιαίος λόγος και ένα ενιαίο μήνυμα από πλευράς Κυβέρνησης, καθώς οι πολίτες είναι δικαιολογημένα ανήσυχοι.

Το κεντρικό μήνυμα το οποίο μετέφερα και χθες και το οποίο υπηρετούν και τα μέτρα που ανακοινώσαμε είναι προφανώς ότι πρέπει να στρέψουμε την προσοχή μας στους πολίτες μεγαλύτερης ηλικίας, διότι αυτοί κινδυνεύουν περισσότερο, να πείσουμε αυτούς οι οποίοι ακόμη δεν έχουν πειστεί να κάνουν την πρώτη δόση, και να ενθαρρύνουμε, διότι εκεί εκ των πραγμάτων η προσπάθεια είναι πιο εύκολη, αυτούς οι οποίοι έχουν κάνει τις δύο πρώτες δόσεις, να κάνουν την αναμνηστική 3η δόση. Γι’ αυτό και προσδιορίσαμε ότι στο επτάμηνο θα λήγει ουσιαστικά το Πιστοποιητικό Εμβολιασμού, αν και θεωρώ ότι όσοι έχουν κάνει την 1η και τη 2η δόση, δεν χρειάζονται ιδιαίτερη ενθάρρυνση για να κάνουν την 3η δόση. Ταυτόχρονα, επιβάλλαμε κάποιους πρόσθετους περιορισμούς στους ανεμβολίαστους συμπολίτες μας, ενθαρρύνοντάς τους να κάνουν το βήμα και να εμβολιαστούν.

Θέλω να σας ενημερώσω ότι τις τελευταίες εβδομάδες είχαμε μια σημαντική αύξηση, ως προς το ενδιαφέρον και για 1η δόση αλλά και για αναμνηστική δόση, αυτό έγινε ακόμη πιο έντονο μετά τις χθεσινές εξαγγελίες και πιστεύω ότι θα κάνουμε σημαντικά βήματα προόδου τις επόμενες εβδομάδες να ενισχύσουμε ακόμα περισσότερο το τείχος ανοσίας.

Υποστηρίζουμε, ταυτόχρονα, τις δομές του Εθνικού Συστήματος Υγείας με όλες τις δυνάμεις που έχουμε στη διάθεσή μας. Προχωράμε στην επίταξη υπηρεσιών όπου αυτό είναι απαραίτητο, σε πρώτη φάση στη Βόρειο Ελλάδα. Είμαστε σε απόλυτη συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα, ουσιαστικά, δημιουργώντας ένα ενιαίο εθνικό σύστημα υγείας το οποίο συμπεριλαμβάνει και δημόσιες και στρατιωτικές και ιδιωτικές δομές και πιστεύω θα το ξεπεράσουμε αυτό το κύμα.

Και η έκκληση την οποία κάνω στο πλαίσιο της επίσκεψης μου, είναι να μην έχουμε αχρείαστους θανάτους, διότι δυστυχώς η Ελλάδα δεν είναι στα ποσοστά εμβολιασμού που βρίσκονται κάποιες άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Είμαστε περίπου στον ευρωπαϊκό μέσο όρο, αλλά μπορούμε να είμαστε πολύ καλύτεροι. Και όσο αυξάνονται τα ποσοστά εμβολιασμού τόσο μειώνονται οι νοσηλείες και τόσο περιορίζονται οι αχρείαστοι θάνατοι. Και δεν θα κουραστούμε να επιμένουμε στην στήριξη του εμβολιαστικού προγράμματος και θέλω να ευχαριστήσω κι εσάς για τον ενθουσιασμό με τον οποίο μεταφέρετε πάντα το μήνυμα του εμβολιασμού.

Κ. Σακελλαροπούλου: Πρώτα πρώτα χαίρομαι πολύ κύριε Πρόεδρε για την παρουσία του Κωνσταντίνου σήμερα εδώ. Στην καρδιά της Δημοκρατίας είναι και η αρχή του κοινωνικού κράτους, είναι η προστασία όλων των συμπολιτών μας και όσων έχουν κάποιες αδυναμίες ή ανήκουν σε μια ευάλωτη ομάδα. Σε όλους πρέπει να διασφαλίζουμε να έχουν ισότιμη πρόσβαση. Όλοι έχουν κάποιες αρετές που πρέπει να έχουν την ευκαιρία να τις αποδείξουν. Το σημαντικό είναι λοιπόν η κοινωνία μας να δίνει την ευκαιρία να μας περιλαμβάνει όλους. Και αυτή η μικρή συμβολική κίνηση είναι σημαντική πραγματικά και χαίρομαι ιδιαίτερα που τον γνωρίζω. Έχω ακούσει τόσα γι’ αυτόν και για τις ικανότητες του στην εξωτερική πολιτική, απ’ ό,τι πληροφορήθηκα.

Για τον εμβολιασμό ειλικρινά σκεφτόμουν αυτές τις μέρες ότι πια έχουν στερέψει οι λέξεις. Τι άλλο έχει να πει κανείς. Ήρθε ένα δώρο πραγματικά σ’ αυτή την τόσο δυστοπική κατάσταση που βιώνουμε και σαν να το αποκρούουμε. Και απορούσα και σκέφτομαι πώς άνθρωποι, με όποια επιρροή ασκούν στους γύρω τους, τους αποτρέπουν, τους απαγορεύουν, δεν τους προτρέπουν να εμβολιαστούν, πώς συμβιώνουν μετά με αυτό. Όταν τους οδηγούν πολλές φορές στην ουσία σε κίνδυνο ζωής, πολλές φορές και σε θάνατο. Κάποιοι είναι υπαίτιοι για όλα αυτά που γίνονται. Και θα ήθελα και εγώ μαζί σας να απευθύνω ακόμα μια φορά αυτή την έκκληση, αυτή την υπέρτατη επίδειξη αλληλεγγύης, ότι όσο μπορούμε να πείσουμε ο καθένας, όλοι μας, χωρίς αν, χωρίς ύφος, χωρίς σκέψη για πολιτικό κόστος, χωρίς να κλείνουμε το μάτι σε ενδεχόμενα άλλα πολιτικά οφέλη ή δισταγμούς, όλοι ανενδοίαστα να στηρίξουμε αυτή την προσπάθεια, τον εμβολιασμό. Είναι ο μόνος δρόμος που έχουμε και θέλω να πιστεύω ότι θα το καταφέρουμε.

Κ. Μητσοτάκης: Και αυτό που είναι ενδιαφέρον κυρία Πρόεδρε, είναι ότι τις τελευταίες εβδομάδες, σχεδόν 400.000 συμπολίτες μας, έκαναν το βήμα να κλείσουν ραντεβού πρώτης δόσης. Και το έκαναν τώρα. Δεν το έκαναν πριν από κάποιους μήνες. Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να εγκαταλείψουμε την προσπάθεια.

Αντιθέτως, και ο καχύποπτος και ο επιφυλακτικός, και αυτός ο οποίος μπορεί να επηρεάζεται από κάποιους –χρησιμοποίησα χθες συνειδητά τη λέξη “τσαρλατάνους”- οι οποίοι του λένε πράγματα τα οποία βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με τα επιστημονικά δεδομένα που έχουμε στη διάθεσή μας και αυτοί οι συμπολίτες μας πιστεύω ότι μπορούν να πειστούν από ένα πλέγμα επιχειρημάτων από τη μία, και μιας πιο δύσκολης πραγματικότητας, που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν εφόσον επιλέξουν να παραμείνουν ανεμβολίαστοι.

Άρα δεν υπάρχει ουσιαστικά ένας σκληρός διαχωρισμός μεταξύ εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων. Και οι ανεμβολίαστοι, πιστεύω ότι έχουμε τη δυνατότητα, ένα μεγάλο ποσοστό τουλάχιστον, όχι όλους, ένα μεγάλο ποσοστό, να τους πείσουμε να κάνουν αυτό το βήμα.

Ήθελα επίσης να σας ενημερώσω πολύ σύντομα ότι στο ταξίδι το οποίο έκανα στο Ηνωμένο Βασίλειο και στην συνάντηση που είχα με τον Βρετανό Πρωθυπουργό, έθεσα μετ΄ επιτάσεως το ζήτημα της επιστροφής, της επανένωσης των γλυπτών του Παρθενώνα, της επιστροφής στο φυσικό τους χώρο που δεν είναι άλλος από το Μουσείο της Ακρόπολης.

Τόνισα ότι αυτή η επιλογή της Κυβέρνησης να αναδείξει το ζήτημα αυτό δεν είναι μια πρόσκαιρη τακτική κίνηση, είναι μια επιλογή η οποία θα έχει στρατηγικό βάθος και μάλιστα ανέφερα και χαριτολογώντας, ότι ένας Πρωθυπουργός ο οποίος έχει τόσο μεγάλη αγάπη για την κλασική Ελλάδα, όπως ο Μπόρις Τζόνσον, θα είναι ο πρώτος ο οποίος θα έπρεπε να σπεύσει να υιοθετήσει το εγχείρημα αυτό. Θα είναι ένας μακρύς δρόμος αυτός. Πιστεύω όμως ότι θα έχουμε μια στρατηγική κι ένα σχέδιο, ώστε τελικά αυτή η μεγάλη εθνική προσπάθεια που έχει ξεκινήσει εδώ και πολλές δεκαετίες, κάποια στιγμή θα τελεσφορήσει.

Κ. Σακελλαροπούλου: Τα παρακολούθησα κύριε Πρόεδρε, πράγματι με πολύ ενδιαφέρον, από τη δεκαετία του ΄80, το ΄84-΄86 που το έθεσε η Μελίνα Μερκούρη, είναι πάντα ένα εθνικό αίτημα, υποστηρίζεται πάντοτε με μικρότερη ή μεγαλύτερη ένταση. Και πρόσφατα, όπως ξέρετε, η UNESCO, εκτός από τις συστάσεις, έλαβε και απόφαση, στην οποία παίρνει θέση σαφή ότι η Ελλάδα έχει δίκαιο να διεκδικεί την επανένωση των μαρμάρων του Παρθενώνα. Θυμόμαστε όλοι τη Μελίνα που έχει πει ότι «και αν έχω πεθάνει, θα αναστηθώ για τα δω να γυρίζουν». Νομίζω ότι δεν θα μας άφηνε η ίδια να εγκαταλείψουμε αυτόν τον αγώνα. Είναι δύσκολος αγώνας, είναι όλο αυτό το μπλέξιμο το δήθεν νομικό, αν είναι ζήτημα της Κυβέρνησης ή των Μουσείων, νομίζω όμως ότι σιγά σιγά ξεκαθαρίζουν τα πράγματα, δεν είναι απλό το θέμα. Εγώ έχω συγκρατήσει μια άλλη φράση της Μελίνας, μου έχει μείνει πάρα πολύ έντονα, με είχε φορτίσει τότε, «τα μάρμαρα θα γυρίσουν και θα ‘ναι μέρα-μεσημέρι» και λέω τώρα εύχομαι αυτό το μεσημέρι να είμαστε κάποιοι να το δούμε αυτό, αλλά εν πάση περιπτώσει και για τις επόμενες γενιές αξίζει κανείς να μάχεται, νομίζω.

Κ. Μητσοτάκης: Η μάχη, είναι μια μάχη σε επίπεδο Κυβέρνησης, σε επίπεδο Βρετανικού Μουσείου, αλλά και σε επίπεδο βρετανικής κοινής γνώμης, η οποία πιστεύω ότι εκπαιδεύεται ολοένα περισσότερο και αρχίζει πια και στηρίζει με μεγαλύτερη θέρμη αυτό το αίτημα.