02/04/2021
Αλ. Τσίπρας: Ποια εμπιστοσύνη να σας έχουν οι πολίτες κ. Μητσοτάκη όταν παρακολουθούν ένα χορό αντιφάσεων, ανεπάρκειας και ανικανότητας;
Πρωτολογία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία στην προ ημερησίας διάταξης συζήτηση στη Βουλή σχετικά με το εθνικό σχέδιο αντιμετώπισης της πανδημίας και των επιπτώσεών της στην οικονομία
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Διακρίνω μια μεγάλη δυσανεξία από τα κυβερνητικά έδρανα σήμερα και από τα έδρανα των Βουλευτών της Συμπολίτευσης, μια δυσανεξία στην κριτική. Ο διάλογος ο κοινοβουλευτικός έχει και κριτική, όχι μονάχα μονολόγους. Δεν χρειάζεται αυτή η δυσανεξία.
Επιτρέψτε μου, λοιπόν, να ξεκινήσω την παρέμβασή μου από αυτό που πιστεύω ότι όλοι καταλαβαίνουμε ή θα έπρεπε να καταλαβαίνουμε. Ζούμε μία έκτακτη συνθήκη, μία δραματική συνθήκη. Σε μία συνθήκη όπως αυτή, δεν μπορεί η συζήτησή μας στη Βουλή να έχει έναν χαρακτήρα στείρας αντιπαράθεσης. Θεωρώ, κύριε Μητσοτάκη, ότι σε όλες τις συζητήσεις -είπατε δέκα φορές, δεν νομίζω δέκα, αλλά πολλές φορές σε αυτήν εδώ την αίθουσα μαζευτήκαμε για να κουβεντιάσουμε για τις εξελίξεις της πανδημίας- τα κόμματα της αντιπολίτευσης συνολικά έχουν δείξει αυτήν την ενσυναίσθηση της κρίσιμης πραγματικότητας και οι τοποθετήσεις τους και οι παρεμβάσεις τους με σκληρή κριτική, ναι, αλλά με προτάσεις πάντοτε.
Και βεβαίως και τώρα αυτήν την κρίσιμη και δύσκολη στιγμή χρειάζεται να γίνει μία προσπάθεια ψύχραιμης αναζήτησης λύσεων, λέμε εμείς, έστω και στο «και πέντε». Και θα μου επιτρέψετε να σας πω σε δύο κατευθύνσεις. Η πρώτη για το πώς θα απαλλαγεί η χώρα με τις λιγότερες δυνατές απώλειες από αυτόν τον κλοιό της πανδημίας και της οικονομικής κρίσης. Η δεύτερη κατεύθυνση, να δούμε ποιον δρόμο πρέπει να πάρουμε, όχι από αύριο, από χθες, αλλά εν πάση περιπτώσει τώρα, έστω τώρα, για να αφήσουμε πίσω μας τα δύσκολα χρόνια και να δώσουμε μια νέα ελπίδα και μια νέα προοπτική στον κόσμο της εργασίας και της δημιουργίας, στους νέους ανθρώπους θα έλεγα εγώ πρωτίστως.
Οφείλουμε, για να το πω με απλά λόγια να συζητήσουμε, να προτείνουμε, να διαφωνήσουμε, αλλά όλα αυτά με σεβασμό στην αλήθεια, με σεβασμό στις ανάγκες των ανθρώπων, με σεβασμό στους χιλιάδες νεκρούς, στους πάνω από οκτώ χιλιάδες νεκρούς μας και σε όσους αυτήν τη στιγμή δοκιμάζονται σκληρά στα ασφυκτικά γεμάτα νοσοκομεία. Με σεβασμό στην αγωνία για το σήμερα και το αύριο όσων συμπολιτών μας -και είναι εκατοντάδες χιλιάδες- βλέπουν το εισόδημά τους να εξανεμίζεται και να απειλείται και στην αγωνία όλων εκείνων που αναζητούν μια διέξοδο στο προσωπικό και οικογενειακό τους αδιέξοδο.
Έχω την αίσθηση, κύριε πρωθυπουργέ, ότι σήμερα για άλλη μια φορά εδώ ήρθατε για να μας παρουσιάσετε ένα success story. Τη θυμάστε την έκφραση του κ. Σαμαρά, όταν η χώρα πήγαινε ολοταχώς στα βράχια, οι δείκτες έλεγαν τα ανάποδα, η αισιοδοξία των ανθρώπων είχε βουλιάξει και τα λουκέτα είχαν γεμίσει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις; «Success story» μας έλεγε. Και εσείς εδώ ένα success story.
Δεν θα αμφισβητήσω, είμαι ο τελευταίος που θα πω ότι δεν έχει ανάγκη τούτη την ώρα η κοινωνία, η χώρα μια αισιοδοξία, μία νέα αισιοδοξία. Δεν πρόκειται, όμως, αυτή η αισιοδοξία να δημιουργηθεί με ρητορικά σχήματα, με διαγγέλματα, με επικοινωνιακό και τηλεοπτικό καλλωπισμό, πόσω δε μάλλον με ανούσιες αντιπαραθέσεις, με στημένες δίκες, διώξεις δικών σας πολιτικών αντιπάλων, διχαστικές επιλογές, με αστυνομική καταστολή και αυθαιρεσία και με καταιγισμό προπαγάνδας.
Και να σας πω και κάτι; Τα έχει βαρεθεί όλα αυτά ο μέσος πολίτης που περνάει εξαιρετικά δύσκολες στιγμές μετά από έναν χρόνο. Κατά βάθος τον εξοργίζουν όλα αυτά. Η πραγματικότητα είναι πολύ σκληρή για να παίζουμε παιχνίδια επικοινωνίας και να παίζουμε με τα νεύρα και τις αντοχές της ελληνικής κοινωνίας. Ο μέσος πολίτης, οι νέοι άνθρωποι σήμερα απαιτούν για να μας εμπιστευθούν -το λέω σε πρώτο πληθυντικό, όλους τους πολιτικούς, όλες τις πολιτικές δυνάμεις- πρώτα απ’ όλα να τους καταλάβουμε, να τους σεβαστούμε και βεβαίως να δράσουμε συντονισμένα και αποτελεσματικά στα προβλήματά τους. Να παραμερίσουμε, αν θέλετε, ακόμα και υπαρκτές διαφορές, αν αυτό είναι προς όφελος της κοινωνίας, αν αυτό είναι προς όφελος της χώρας, αν αυτό είναι προς όφελος των ανθρώπων γύρω μας.
Είναι λυπηρό στις συνθήκες αυτού του δράματος, εκείνοι που έχουν αντικειμενικά τη μεγαλύτερη ευθύνη, ο πρωθυπουργός πάνω από όλα και η κυβέρνηση -έτσι συμβαίνει σε κάθε δημοκρατία- εγώ δεν θα πω ανεπαρκείς -θα το κρίνει ο ελληνικός λαός αυτό-, να εμφανίζεστε -αυτό είναι που με ενοχλεί- να μην καταλαβαίνετε τίποτα, να μην σέβεστε την αλήθεια, να μην σέβεστε τους ανθρώπους που υποφέρουν και να μην είστε σε θέση να δράσετε στοιχειωδώς με ένα συντονισμό μεταξύ σας στην κυβέρνηση, με στοιχειώδη αποτελεσματικότητα, με σχέδιο και αποφασιστικότητα, όπως απαιτούν οι έκτακτες συνθήκες. Είναι λυπηρό αυτό που συμβαίνει τον τελευταίο καιρό. Από τη μια μεριά είναι η κοινωνία, οι φορείς των εργαζομένων, των μικρομεσαίων, οι άνθρωποι της πρώτης γραμμής, η πραγματική κοινωνία, ο πραγματικός κόσμος που αναζητά λύσεις -δεν είναι τα κόμματα της αντιπολίτευσης- και από την άλλη ο κ. Μητσοτάκης και όλοι όσοι τον περιστοιχίζουν, ο θαυμαστός κόσμος -θα έλεγα- του κ. Μητσοτάκη και της κυβέρνησης, όπου όλα έχουν καλώς. Και το κακό, οι θάνατοι, τα λουκέτα, η αγωνία και η ανασφάλεια εμφανίζονται περίπου ως μία φυσιολογική εξέλιξη στα πλαίσια της πανδημίας.
Ή ακόμα χειρότερα, με μια μακάβρια λογιστική, με μια αλχημεία μακάβρια μέσων όρων και δημιουργικής λογιστικής εμφανίζονται και ως ειδυλλιακά όσα ζούμε σήμερα. Γιατί; Γιατί είμαστε, λέει, καλύτερα από τις άλλες χώρες. Έτσι δεν λέγεται; Είναι δυνατόν να μπει κανείς σε τέτοιες συγκρίσεις και να πει: «Ναι, αλλά είμαστε πολύ χειρότερα από άλλες χώρες. Μπορεί να είμαστε πολύ καλύτερα από κάποιες χώρες, αλλά από πολλές άλλες είμαστε πολύ χειρότερα». Αυτή τη σύγκριση θα κάνουμε εδώ; Είναι δυνατόν οι άνθρωποι να πεθαίνουν και να αγωνιούν, αλλά οι αριθμοί να ευημερούν σ’ αυτήν τη χώρα; Και αυτό, δυστυχώς, δεν είναι αστείο όσο ίσως να ήταν σε κάποιες άλλες περιπτώσεις.
Διότι, ξέρετε, αυτό επιτείνει την κρίση, επιτείνει τον φόβο, επιτείνει την ανασφάλεια, γιατί με αυτόν τον τρόπο εσείς καταστρέφετε και το δικό σας πολιτικό κεφάλαιο, αλλά αυτό προφανώς δεν θα υποκριθώ ότι μας ενδιαφέρει, αλλά καταστρέφετε κυρίως το κεφάλαιο ζωής που είναι απαραίτητο για να υπερβεί η χώρα μια τόσο δραματική κρίση.
Αυτό που έχετε καταφέρει με μαθηματική, με πολύ μεγάλη ταχύτητα, με γεωμετρική πρόοδο να καταστρέψετε, ενώ είχε χτιστεί στην πρώτη περίοδο της πανδημίας, είναι η μαγική λέξη «εμπιστοσύνη», η εμπιστοσύνη των πολιτών, η κρίσιμη λέξη για να αντιμετωπίσει μια κυβέρνηση, μια πολιτεία μια κρίση σαν τη σημερινή.
Ποια εμπιστοσύνη να σας έχουν, κύριε Μητσοτάκη, όταν οι πολίτες παρακολουθούν ζαλισμένοι έναν χορό αντιφάσεων, διαχειριστικής ανεπάρκειας και εξόφθαλμης ανικανότητας; Ποια εμπιστοσύνη, όταν σας βλέπουν να μοιράζετε χαμόγελα και διαβεβαιώσεις ότι η χώρα βρίσκεται λίγο πριν την εκτόξευση, ότι με έναν μαγικό τρόπο θα μας μεταφέρετε σαν την Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων από την Ελλάδα της καχεξίας, της ύφεσης και των χιλιάδων θανάτων και των νοσοκομείων που βουλιάζουν στην Ελλάδα -πώς το είπατε- του «2.0»; Η Ελλάδα του «2.0»!
Ποια εμπιστοσύνη όταν έξι μήνες τώρα λέτε τα ίδια και τα ίδια; Τα ίδια λέγατε στα τέλη Οκτώβρη όταν ήμασταν μια χώρα που σε καιρό πανδημίας είχαν χαθεί εξακόσιες ζωές μέσα σε οκτώ μήνες. Λέγατε τα ίδια. Δικαίως σας λέγαμε τότε ότι είχαμε πετύχει συλλογικά μια μεγάλη επιτυχία. Όλη η αντιπολίτευση στην πρώτη φάση. Όχι απλά το παραδεχθήκαμε αλλά το επιβεβαιώσαμε. Τα ίδια λέγατε. Τα ίδια λέτε και τώρα όμως, πέντε μήνες μετά. Αυτούς τους πέντε μήνες έχουν χαθεί επτάμισι χιλιάδες ζωές. Εξακόσιοι συνάνθρωποί μας τους πρώτους οκτώ μήνες, επτάμισι χιλιάδες μετά από πέντε μήνες και λέτε τα ίδια. Και μάλιστα πέντε μήνες στους οποίους εφαρμόζουμε ένα από τα πιο σκληρά lockdown στην Ευρώπη. Ποια εμπιστοσύνη να έχουν οι πολίτες όταν την τελευταία εβδομάδα είμαστε πρώτοι στην Ευρώπη σε ρυθμό θνητότητας αλλά και κρουσμάτων; Μας ακολουθούν χώρες όπως η Γαλλία, η Ισπανία, το Βέλγιο.
Θα πείτε ότι είναι η φωτογραφία της στιγμής. Σήμερα μιλάμε στο Κοινοβούλιο. Δεν μιλάμε πριν από πέντε μήνες για να βάλετε την ίδια κασέτα και να πείτε τα ίδια λόγια. Σήμερα μιλάμε.
Επίσης, την τελευταία βδομάδα έχει γίνει βουτιά είκοσι θέσεων στον μηνιαίο δείκτη ανθεκτικότητας στον covid που παρουσιάζει το Bloomberg και μας κατατάσσει στην 40η θέση ανάμεσα σε 53 χώρες. Δεν είμαστε πέρσι τον Οκτώβρη ή άλλες φορές που μας παρουσιάζατε αυτόν του πίνακα του ECDC που είχε την Ελλάδα κίτρινη. Αυτόν τον πίνακα διαρκώς μας παρουσιάζατε. Είμαστε εδώ που η Ελλάδα είναι κατακόκκινη. Όχι ακόμα επειδή κέρδισε ο ΣΥΡΙΖΑ τις εκλογές. Αυτή είναι η εικόνα.
Και αναρωτιέμαι αν έχετε συναίσθηση αυτής της εικόνας όταν έρχεστε εδώ και οι επικοινωνιολόγοι σας λένε να βάζετε διαρκώς την ίδια κασέτα: «Πετύχαμε, πετύχαμε, πετύχαμε, είμαστε οι καλύτεροι». Και εν τοιαύτη περιπτώσει ποια εμπιστοσύνη όταν σε μια τέτοια στιγμή απαιτείται ένα μίνιμουμ, έστω, επίπεδο συνεννόησης; Όταν απαιτείται η ενότητα της κοινωνίας για τη σωτηρία των συνανθρώπων μας, εσείς προκρίνετε τον διχασμό, την ενοχοποίηση του πολίτη, τις διώξεις των πολιτικών σας αντιπάλων και την αστυνομική καταστολή, μεταλλάσσοντας με τις επιλογές σας με επικίνδυνη -επιτρέψτε μου την έκφραση- αφροσύνη, την απόγνωση των πολιτών σε οργή.
Λυπάμαι, κυρίες και κύριοι της κυβέρνησης, αλλά η αυταρέσκειά σας, η διαχειριστική ανικανότητα του περίφημου επιτελικού σας κράτους, η ιδεοληψία σας, η εχθροπάθεια που έχετε απέναντι στους αντιπάλους σας, η εχθρότητα σας στην ιδέα του Εθνικού Συστήματος Υγείας και του κοινωνικού κράτους, η προσφυγή σας στη βία των λόγων και των έργων, σας έχουν καταστήσει και πολλαπλασιαστή της κρίσης που ζούμε. Προφανώς δεν ευθύνεστε εσείς για την κρίση. Δεν τη φέρατε εσείς, αλλά είστε πολλαπλασιαστές αυτής της κρίσης. Κάθε μέρα προετοιμάζετε το λάθος της επομένης. Τραγικά λάθη στη στρατηγική. Στα 1000 κρούσματα, lockdown. Στα 4.500 κρούσματα, άνοιγμα των δραστηριοτήτων. Τι να καταλάβει ο μέσος πολίτης; Τραγική υποτίμηση του Εθνικού Συστήματος Υγείας. 1200 κλίνες ΜΕΘ μας λέτε διαρκώς ότι δημιουργήσατε. Από τα 600 γεμάτα κρεβάτια στις ΜΕΘ έχουμε φρακάρει, με δεκάδες διασωληνωμένους, πάνω από 100 εδώ και εβδομάδες εκτός μονάδων εντατικής θεραπείας να περιμένουν στη λίστα και καθημερινά πολλοί από αυτούς να πεθαίνουν, να χάνουν τη ζωή τους. Και αντί να κάνετε κάτι, βγαίνετε και μας λέτε ότι είναι φυσιολογικό αυτό που συμβαίνει, είναι φυσιολογικό το 20% να πεθαίνει εκτός ΜΕΘ.
Ιλαροτραγωδία και δείγμα επικίνδυνης, θανάσιμης, θα μπορούσα να πω, τσαπατσουλιάς ακόμα και στα μηνύματα που εκπέμπετε καθημερινά. Δείτε την εικόνα της κυβέρνησης σε καθημερινή βάση, στα τηλεοπτικά παράθυρα και στους ραδιοφωνικούς σταθμούς. Βγαίνει ένας υπουργός και λέει κάτι, βγαίνει μετά από μισή ώρα άλλος υπουργός και λέει κάτι άλλο, βγαίνει ένας υπουργός και λέει «ανοίγουμε», βγαίνει άλλος υπουργός και λέει «προς Θεού, κλείνουμε». Αυτά συμβαίνουν σε διαρκή βάση. Το ίδιο και με τα εμβόλια. Διότι, σας είδα ότι δυσανασχετήσατε όταν σας άσκησε κριτική η κ. Γεννηματά.
Στις 18 Νοεμβρίου ο υπουργός Υγείας, κ. Κικίλιας, δήλωνε ότι θα εμβολιάζονται δύο εκατομμύρια πολίτες τον μήνα. Εντάξει, ήταν νωρίς, κύριε Κικίλια. Έχετε δίκιο. Σας το πιστώνω. Ήταν νωρίς, δεν είχατε την εικόνα. Στις 15 Ιανουαρίου ο κ. Μητσοτάκης ήρθε εδώ για να κάνει μία ακόμα λαθροχειρία.
Ο κ. Μητσοτάκης στο δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ1 στον κ. Χατζηνικολάου -mot a mot οι λέξεις σας, κύριε Μητσοτάκη-, στις 12 Ιανουαρίου έλεγε τα εξής: «Θα έχουμε στο πρώτο τρίμηνο περί τα τέσσερα εκατομμύρια δόσεις μέχρι τα τέλη Μαρτίου. Άρα θα μπορούμε να έχουμε εμβολιάσει κοντά στα δύο εκατομμύρια συμπολίτες μας», μέχρι τέλος Μαρτίου. Ορίστε, αυτά λέγατε.
Και ήρθατε σήμερα εδώ να κάνετε παιχνίδι με τους αριθμούς. Ενώ είπατε ρητώς και κατηγορηματικώς τότε «τέσσερα εκατομμύρια δόσεις, δύο εκατομμύρια συμπολίτες μας πλήρως εμβολιασμένοι», μας λέτε σήμερα ότι «πέσαμε έξω μόνο κατά τριακόσιες χιλιάδες εμβολιασμούς», διότι ξεχάσατε το «τέσσερα εκατομμύρια συμπολίτες μας», μπερδεύετε την πρώτη με τη δεύτερη δόση μαζί και μας λέτε ότι είχατε πει για δύο εκατομμύρια δόσεις και όχι για πολίτες που θα έχουν εμβολιαστεί πλήρως και είμαστε στο ένα εκατομμύριο επτακόσιες χιλιάδες.
Η αλήθεια ποια είναι; Ότι είχατε βάλει τον στόχο στα 2.000.000 συμπολίτες μας, έχουν εμβολιαστεί με τις δύο δόσεις μόλις 624.000 συμπολίτες μας και γύρω στο 1.700.000 συνολικά με μία και με δύο δόσεις. Και σας λέει η κ. Γεννηματά πως σε ό,τι αφορά τον εμβολιασμό με μία μόνο δόση, είμαστε στην 25η θέση στην Ευρώπη. Και φωνάζετε εσείς εδώ, μαζί με την αδελφή σας. Κάνετε φασαρία. Δεν είναι έτσι, λέμε ψέματα. Ή οικογενειακώς δεν ξέρετε τι σας γίνεται ή σας λένε άλλα οι συνεργάτες σας ή εν πάση περιπτώσει δείτε τα στοιχεία. Τα καταθέτω στα Πρακτικά, μαζί με το έγγραφο για την πορεία των εμβολιασμών.
Τα ίδια και χειρότερα κάνετε και με τα περιοριστικά μέτρα. Πρώτα μας φέρατε τα «έξυπνα μέτρα». Πήγατε την απαγόρευση κυκλοφορίας στις 18.00΄ τα Σαββατοκύριακα, με αποτέλεσμα να συνωστίζεται ο κόσμος στα σούπερ-μάρκετ και να μην μπορεί να βγει κανείς μια βόλτα το Σάββατο ή την Κυριακή το απόγευμα. Απαγορεύσατε την άθληση σε διπλανό δήμο, μετά είπατε πως επιτρέπεται αν πάει κανείς με τα πόδια σε διπλανό δήμο, αλλά τρώει πρόστιμο αν πάει με το αυτοκίνητο. Μετά μας είπατε ότι τελικά τα «έξυπνα μέτρα» δεν ήταν και τόσο έξυπνα, αλλά ήταν ανόητα και επιτρέψατε τη διαδημοτική μετακίνηση. Αλλά δεν επιτρέπεται να ψωνίσει κανείς από σούπερ μάρκετ μακρύτερα από 2 χιλιόμετρα. Συγγνώμη, έχετε καταλάβει ότι ο μέσος πολίτης σήμερα δεν ξέρει τι ακριβώς ισχύει; Ρωτήστε έναν νέο άνθρωπο έξω. Τι ισχύει; Δεν ξέρει ο κόσμος!
Πόσο θα μας τρελάνετε πια; Και ποιος θα σας πάρει σοβαρά με αυτήν τη διαχείριση; Και πώς να μην οδηγηθούμε σε καταστάσεις Νέας Σμύρνης, όταν προσπαθείτε να επιβάλλετε την ανικανότητα και το μπάχαλο αυτό που έχετε δημιουργήσει με την αστυνομική βία;
Πώς και ποιόν θα πείσετε; Στην αρχή -θυμάστε- λέγατε ότι ο ιός δεν κολλάει στα σχολεία, τα μικρά παιδιά δεν κολλάνε. Αργότερα κολλούσε και τα κλείσατε. Σήμερα δεν ξέρω τι ισχύει.
Στην αρχή διαρκώς λέγατε ότι δεν κολλάει στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Ύστερα, όμως κολλούσε, και σπεύσατε να πάρετε εκτάκτως ιονιστές. Τώρα ο κ. Καραμανλής, που ακύρωσε το δικό μας έτοιμο διαγωνισμό για νέα λεωφορεία -και δεν ξέρω αν αυτή είναι και η αιτία που έδιωξε και το γενικό γραμματέα του υπουργείου Μεταφορών από εκεί- σπεύδει να μας πείσει ότι δεν κολλάει. Δεν κολλάει, ρε παιδιά, στα κλειστά λεωφορεία ούτε στα μετρό που συνωστίζεται ο κόσμος. Έξω αν πάει να κάτσει να πιει έναν καφέ κολλάει, στην εστίαση.
Τα ίδια ακριβώς κάνετε και με την οικονομία. Ο συνδυασμός της ιδεοληψίας με την ανικανότητα πρόβλεψης και έγκαιρης παρέμβασης που σας χαρακτηρίζουν έχει αποδειχθεί καταστροφικός. Στην αρχή η προκαταβολή ήταν στο σύνολό της επιστρεπτέα, μετά έγινε κατά το ήμισυ επιστρεπτέα, τώρα μπορεί να γίνει και στο σύνολό της. Μακάρι!
Σας λέγαμε από τον Νοέμβριο: «δώστε επιδότηση στην εστίαση». Λέγατε «όχι». Τώρα αποφασίσατε να δώσετε. Μπράβο, σας λέμε εμείς. Τι άλλαξε, όμως, με τόση καθυστέρηση σε αυτό που σας λέγαμε;
Βεβαίως είχαμε καταθέσει ερώτηση, επίκαιρη ερώτηση του τομεάρχη Οικονομίας, του κ. Χαρίτση αρχές Νοεμβρίου και σας ζητάγαμε να δώσετε επιδότηση, γιατί δεν θα επανεκκινήσουν χωρίς επιδότηση οι άνθρωποι μόνο με την επιστρεπτέα. Τότε αρνηθήκατε, λέγοντας ότι δεν χρειάζεται. Μάλιστα ο αρμόδιος Υπουργός Αναπτύξεως της Κυβερνήσεως -έτσι του αρέσει να λέγεται- ο κ. Γεωργιάδης έμεινε και τους έλεγε αχάριστους, έμεινε και τους έβριζε τους ανθρώπους με αποτέλεσμα αυτοί να θέλουν να του πάνε τα κλειδιά των επιχειρήσεών τους.
Πέρασαν, λοιπόν, πέντε μήνες και καταλάβατε ότι δεν γίνεται αλλιώς. Το θέμα, όμως είναι ότι είστε τόσο χύμα που καταλήγετε ακόμα και κάποια αυτονόητα μέτρα να τα παίρνετε με τεράστια καθυστέρηση και να ισχύει αυτό το κοινώς λεγόμενο «πολύ λίγα, πολύ αργά».
Μοιράσατε υποσχέσεις για το άνοιγμα της αγοράς τα Χριστούγεννα. Χρεώθηκαν οι μικρομεσαίοι με εμπόρευμα, τους έμειναν τα χρέη. Τώρα εξαγγέλλεται το άνοιγμα της αγοράς για το Πάσχα ή μετά το Πάσχα χωρίς να ξέρουμε πρώτον αν θα το κάνετε και δεύτερον ποια είναι η εξασφάλιση που δίνετε ότι δεν θα ξανακλείσουν αυτοί οι άνθρωποι σε λίγο καιρό.
Ακούω κραυγή αγωνίας, όπως άκουγα μέχρι προχθές, από τους επιχειρηματίες στο λιανικό εμπόριο που δεν μπορούσαν να καταλάβουν γιατί στα μαγαζιά τους ούτως ή άλλως και στην εποχή της κανονικότητας ένας - ένας έμπαιναν οι πελάτες και καμιά φορά με το τουφέκι τους κυνηγάνε και ήταν κλειστοί. Τώρα ακούω από επιχειρηματίες της εστίασης, που είπατε ότι πανηγυρίζουν σήμερα, να λένε καλύτερα να μην μας ανοίξουν ποτέ. Διότι εσείς έρχεστε και οι ίδιοι λέτε ότι οι άνθρωποι πρέπει να βγουν τελικά από τα σπίτια τους, γιατί κάναμε λάθος τόσο καιρό γιατί μεταδίδονταν ο ιός μέσα στα σπίτια και τώρα που ανοίγει ο καιρός πρέπει να βγουν έξω από τα σπίτια τους. Το ερώτημα, όμως, είναι να βγουν και να πάνε πού; Αφού δεν μπορούν να βγουν και να πάνε να καθίσουν σε έναν ανοιχτό χώρο με αποστάσεις, με μέτρα…
Ήταν πολύ ωραίος δίσκος του Σαββόπουλου Τα τραπεζάκια έξω, να τον ακούσετε, κυρία Μπακογιάννη.
Αυτό το οποίο εισηγούμαι και αυτό το οποίο λέω, κύριε Μητσοτάκη, είναι ότι δεν ξέρετε πού πατάτε και πού βρίσκεστε. Αυτή είναι η απλή αλήθεια. Και ο μέσος πολίτης αδυνατεί να κατανοήσει τι του λέτε και ότι δεν εμπνέετε πια καμία εμπιστοσύνη. Αυτό λέω.
Το πιο ανησυχητικό, όμως, είναι ότι αυτή η διαχειριστική ανεπάρκεια έρχεται τώρα την πιο κρίσιμη στιγμή που μπορούμε όντως να κάνουμε την κρίσιμη στροφή προς την κανονικότητα έχοντας στη διάθεσή μας ένα όπλο, που δεν είχαμε μέχρι τον Δεκέμβρη, τα εμβόλια.
Θέλω να είμαι δίκαιος σε αυτό. Δεν είναι αποκλειστικά δική σας η ευθύνη στις ελλείψεις για τα εμβόλια, είναι μία μεγάλη αποτυχία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μετά από τρεις μήνες το παραδεχτήκατε και εσείς σήμερα. Εγώ θα έλεγα πως είναι μία από τις μεγαλύτερες αποτυχίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την ίδρυσή της, που βάσισε όλη της τη στρατηγική στο business plan λίγων φαρμακοβιομηχανιών.
Η δική σας ευθύνη, κύριε Μητσοτάκη, είναι ότι και εδώ φερθήκατε ως παρατηρητής, αμέτοχος, δεν αναζητήσατε λύσεις, αλλά περιμένατε και εσείς να έρθει η σειρά σας να πάρετε κατιτίς από την περιορισμένη, όπως αποδείχθηκε, πίτα. Εγώ, όταν αρχές Ιανουαρίου επισκέφθηκα την Πρόεδρο της Δημοκρατίας…
Ναι, το κατιτίς, κύριε Δήμαρχέ μου, Ναύαρχέ μου, είναι ότι τούτη την ώρα, που έχουν εμβολιαστεί μονάχα εξακόσιες χιλιάδες συμπολίτες μας, εάν είχαν εμβολιαστεί, όπως σε άλλες χώρες -θα σας δείξω στοιχεία- οι διπλάσιοι από αυτούς, δεν θα είχαμε 70 ανθρώπους να πεθαίνουν στα νοσοκομεία, θα είχαμε κάτω από 30. Θα γλιτώναμε 40 ανθρώπους την ημέρα. Αυτό είναι το κρίσιμο, δεν το καταλαβαίνετε ή κάνετε πως δεν το καταλαβαίνετε;
Όταν, λοιπόν, επισκέφθηκα την Πρόεδρο της Δημοκρατίας αρχές Ιανουαρίου, διατύπωσα μία πρόταση που είχε δύο σκέλη. Το πρώτο και ισχυρό πολιτικό σκέλος ήταν η πρόταση που διατύπωσε και ο διακεκριμένος καθηγητής και συνομιλητής σας, ο κ. Μόσιαλος, ο οποίος είχε αναφέρει σχετικά με τις πατέντες και την απελευθέρωση της παραγωγής εμβολίων ότι είναι επιτακτική η ανάγκη.
Σας ζήτησα γι’ αυτό να αναλάβετε πρωτοβουλίες στην Ευρώπη και αν δεν ευοδωθούν –και αυτό είναι το δεύτερο σκέλος- να αναζητήσετε και εναλλακτικές αγορές εμβολίων. Το κρίσιμο δεν είναι από πού έχουμε τα εμβόλια, το κρίσιμο είναι να το έχουμε αυτό το εργαλείο για να προστατέψουμε τον πληθυσμό μας.
Ζήτησα σύσκεψη Πολιτικών Αρχηγών. Αντί για σύσκεψη και συνεννόηση, επιλέξατε αντιπαράθεση στη Βουλή και ήρθατε εδώ να χλευάσετε τις προτάσεις μου. Σήμερα που όχι μόνο η Ευρώπη, αλλά ολόκληρος ο πλανήτης προσπαθεί να βρει τρόπους να αυξηθεί η πρόσβαση των κρατών σε εμβόλια, τι ακριβώς λέτε και κυρίως τι ακριβώς κάνετε;
Έχετε μήπως κάτι να διδαχθείτε από το γεγονός ότι άλλες χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ηνωμένο Βασίλειο, Ισραήλ, Σερβία –έχουμε πάθει πλάκα- εμβολιάζουν ξένους πολίτες; Πηγαίνουν για Σαββατοκύριακο στο Βελιγράδι να εμβολιαστούν. Το Ισραήλ έχει φτάσει σε ένα ποσοστό 60%, η Μεγάλη Βρετανία σε ένα ποσοστό 45,53%, αλλά βλέπω και άλλες χώρες, εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που αναζήτησαν εναλλακτικές πηγές, πολύ υψηλότερα από εμάς.
Έχετε καταλάβει, λοιπόν, πόσους ανθρώπους θα μπορούσαμε να είχαμε σώσει, εάν από την αρχή του έτους, αντί να έρθετε εδώ να με χλευάσετε, δεχόσασταν την πρόσκληση να καθίσουμε σε ένα τραπέζι να κουβεντιάσουμε για το κρίσιμο αυτό θέμα και να αναζητήσουμε λύσεις; Καταθέτω στα Πρακτικά τη σχετική πορεία των εμβολιασμών.
Όμως, αυτό το οποίο κάνατε ήταν να με χλευάσετε και να βγάλετε μία ανακοίνωση ότι δεν μπορεί να είμαστε τόσο αντιευρωπαϊστές, που συζητάμε για εναλλακτικές πηγές, όταν η ίδια η Γερμανία το έκανε πρώτη. Προαγόρασε από την Pfizer, αυτό έκανε. Όμως, εν τοιαύτη περιπτώσει, να το αναζητήσετε και θα το βρείτε.
Εσείς αυτή τη στιγμή τι λέτε στους Έλληνες πολίτες; Δεν μπορώ να κάνω τίποτε, λέτε.
Ελάτε να δείτε ποιες χώρες είναι μπροστά από εμάς στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ξέρετε; Η Αυστρία είναι μπροστά από εμάς; Η Ουγγαρία είναι μπροστά από εμάς; Είναι. Γιατί είναι;
Να ακολουθήσετε τη Γερμανία και στα καλά της, όχι μόνο στα κακά της. Η Γερμανία έδωσε 70% στους επιχειρηματίες της εστίασης κάλυψη τζίρου στην εορταστική περίοδο, όχι 7% όπως δώσατε εσείς σήμερα!
Ακολουθήστε τη Γερμανία, λοιπόν, που έχει τη βαθύτατη ευθύνη γι’ αυτή την κατάντια σήμερα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τη βαθύτατη ευθύνη η κυρία Φον Ντερ Λάιεν.
Κι εσείς, αντί να βγείτε και να το πείτε καθαρά αυτό, έρχεστε εδώ και λέτε ότι δεν τα πήγε πολύ καλά η Ευρώπη.
Αυτή τη στιγμή, όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το κρίσιμο ερώτημα για τους περισσότερους ανθρώπους είναι ένα. Γιατί, επαναλαμβάνω, αυτή πρέπει να είναι η Βουλή, αντιπαραθέσεις, κριτική, αλλά στο διά ταύτα το κρίσιμο πρέπει να είναι ένα: Μπορεί να γίνει κάτι να αλλάξει αυτή την θλιβερή εικόνα, έστω και στο και πέντε;
Εμείς λέμε: ναι μπορεί. Το πρώτο είναι να εξασφαλιστούν άμεσα και με όλους τους δυνατούς τρόπους οι αναγκαίες δόσεις των εμβολίων και να εκπονηθεί ένα πλάνο για τον εμβολιασμό αυτών των συμπολιτών μας, των εργαζομένων που ονομάζονται διεθνώς essentialworkers. Να πω απλά, ο εμβολιασμός πρέπει να ανοίξει επιτέλους στον ενεργό πληθυσμό. Και ερωτώ: Θα μπορέσουμε να έχουμε ένα βιώσιμο άνοιγμα της οικονομίας -από άποψη υγειονομική λέω εγώ, όχι οικονομική- εάν οι εργαζόμενοι στα σουπερμάρκετ δεν είναι εμβολιασμένοι, αν οι εργαζόμενοι που έρχονται καθημερινά σε επαφή με εκατοντάδες ανθρώπους, αν οι εργαζόμενοι στα κούριερ που μπαίνουν στα σπίτια μας δεν είναι εμβολιασμένοι, αν οι εργαζόμενοι στα μέσα μαζικής μεταφοράς δεν είναι εμβολιασμένοι, αν οι εκπαιδευτικοί, δάσκαλοι, καθηγητές, που θα ανοίξουν τώρα τα σχολεία μας και θα πάνε τα παιδιά μας, δεν είναι εμβολιασμένοι, αν οι εργαζόμενοι στον τουρισμό δεν εμβολιαστούν;
Πώς μιλάμε για ασφαλές άνοιγμα και για ζώνη ανοσίας, αν δεν είναι εμβολιασμένες αυτές οι κατηγορίες των εργαζομένων που είναι στην πρώτη γραμμή της επαφής για να επανεκκινήσει η οικονομία;
Το ίδιο και για τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού με χρόνια νοσήματα. Το έλεγε πολύ έγκαιρα -να το πιστώσω- το ΚΙΝΑΛ. Με μεγάλη αργοπορία εσείς προχωρήσατε να ανοίξετε την πλατφόρμα για κάποιους από αυτούς, όμως, γιατί ακόμα και σήμερα δεν καλύπτονται όλοι, όπως είναι οι καρκινοπαθείς, οι διαβητικοί, οι καρδιοπαθείς. Καταθέτω για τα Πρακτικά ποιες κατηγορίες χρόνιων νοσημάτων σήμερα δεν έχουν δυνατότητα πρόσβασης στον εμβολιασμό.
Εδώ δεν θα πρέπει να πάμε με ηλικιακά κριτήρια. Είναι ευπαθείς ομάδες, είναι εκ των ων ουκ άνευ η προστασία των μεγαλύτερων σε ηλικία συμπολιτών μας, αλλά πρέπει να υπάρξει μέριμνα και πέρα από αυτούς άμεσα. Και ξαναλέω, πρέπει να γίνει με σχέδιο και κατά προτεραιότητα, όχι από τα αδιάθετα εμβόλια, όχι παρεμπιπτόντως και κατ’ εξαίρεση, όπως συνήθως γίνεται. Και εμβολιάζονται απ’ ό,τι μαθαίνω σε όλους τους νομούς τα τοπικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας από τα αδιάθετα εμβόλια.
Να το πείτε αυτό στον Περιφερειάρχη σας της Δωδεκανήσου που έσπευσε να εμβολιαστεί και είναι ακόμα μέλος της Νέας Δημοκρατίας και στους δημάρχους σας.
Το δεύτερο που πρέπει να κάνουμε ότι πρέπει επιτέλους να υπάρξει σοβαρή επιδημιολογική επιτήρηση και αξιόπιστα δεδομένα. Ο τρόπος είναι ένας: Μαζικά μοριακά τεστ, με ευθύνη του ΕΟΔΥ, σε μεγάλη κλίμακα. Δευτέρα και Παρασκευή έλεγχος στις μεγάλες παραγωγικές μονάδες που συρρέουν καθημερινά εκατοντάδες εργαζόμενοι. Το ίδιο και στα σχολεία. Δεν μπορεί να ανοίγουν όπως έκλεισαν. Να γίνονται τεστ Δευτέρα και Παρασκευή με μονάδες του ΕΟΔΥ.
Για τα self τεστ τώρα. Το είπατε και μόνος σας ότι είναι συμπληρωματικού χαρακτήρα. Δεν μπορείτε, όμως, την ίδια στιγμή που λέτε μόνος σας ότι είναι συμπληρωματικού χαρακτήρα να λέτε ότι είναι και το «κλειδί». Έχει αντίφαση αυτό που λέτε. Σε πρόσφατη έκθεσή του στις 17 Μαρτίου ο ECDC, το Ευρωπαϊκό Κέντρο Ελέγχου Λοιμώξεων, διατυπώνει τον έντονο σκεπτικισμό του ως προς τη δυνατότητα αυτών των τεστ να αποτελέσουν βασική επιλογή εργαστηριακού ελέγχου για τον covid. Το καταθέτω κι αυτό.
Το τρίτο που πρέπει να κάνετε είναι να σταματήσετε, επιτέλους, τα κόλπα με τις ιδιωτικές κλινικές. Επίταξη σημαίνει άμεση διάθεση των απαραίτητων μονάδων στην εθνική προσπάθεια να σωθούν ζωές. Δεν σημαίνει διαλογή περιστατικών, δεν σημαίνει δωράκια, ούτε, φυσικά, σημαίνει κουνάω το δάκτυλο στον γιατρό της γειτονιάς, του κάνω το λιοντάρι, αλλά κάνω την πάπια στους ιδιοκτήτες των μεγάλων ομίλων ιδιωτικής περίθαλψης.
Και το τέταρτο -και ολοκληρώνω με αυτό, διότι θα έχω τη δυνατότητα να τοποθετηθώ στα ζητήματα της οικονομίας στη δευτερομιλία μου- που πρέπει να κάνετε είναι να ενισχύσετε, επιτέλους, το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Προσλάβετε, επιτέλους, τους επιλαχόντες των διαγωνισμών. Ήρθατε να κάνετε επίταξη σε διακόσιους γιατρούς. Έναν χρόνο τώρα 200 γιατρούς δεν μπορούσατε να προσλάβετε; Και είναι επιλαχόντες σε διαγωνισμούς, που κι εσείς «τρέξατε».
Σταματήστε, επιτέλους, να παίζετε με τα νούμερα και μη σκέφτεστε μόνο πώς θα ξεφορτωθείτε αυτούς τους ανθρώπους που είναι διαρκώς στην πρώτη γραμμή, που δίνουν τη μάχη στην πρώτη γραμμή, που σώζουν ζωές και εσείς δεν έχετε δώσει -υποκριτικά χειροκροτήματα ναι- ούτε τα βαρέα και ανθυγιεινά, ούτε μία στοιχειώδη αύξηση στις αποδοχές τους. Κάνατε, όμως, και απολύσεις εκδικητικές, όπως στον «Άγιο Σάββα», σε αυτούς που βγαίνουν να καταγγείλουν παρεμβάσεις της διοίκησης.
Σας καταθέσαμε τέσσερις ουσιαστικές προτάσεις για να αλλάξει η εικόνα στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Θα σας καταθέσουμε και μια σειρά από προτάσεις στην οικονομία στη δεύτερη δυνατότητα ομιλίας.
Το κρίσιμο, όμως, είναι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι κάνοντας πως δεν βλέπουμε την πραγματικότητα, δεν μπορεί η χώρα να πάει μπροστά και δεν μπορεί να περιμένει και πολλά ο ελληνικός λαός από μία τέτοια κυβέρνηση.
Δευερολογία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία στην προ ημερησίας διάταξης συζήτηση στη Βουλή σχετικά με το εθνικό σχέδιο αντιμετώπισης της πανδημίας και των επιπτώσεών της στην οικονομία
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία πλοήγησης και να αναλύουμε την επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας μας. Με την παραμονή σας στην ιστοσελίδα, αποδέχεστε τη χρήση cookies όπως αυτή περιγράφεται στην Πολιτική CookiesΟΚ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου