Η νέα δημοσκόπηση δείχνει ότι ο περιορισμός της μετανάστευσης είναι εξαιρετικά δημοφιλής στους ψηφοφόρους
gustavofrazao | Getty Images
Οι Ρεπουμπλικανοί θέλουν να κερδίσουν;
Μια δημοσκόπηση του Χάρβαρντ-Χάρις από τον Αύγουστο έδειξε ότι οι ψηφοφόροι πιστεύουν ότι η μετανάστευση είναι το πιο σημαντικό θέμα αυτών των εκλογών. Μεταξύ των Ρεπουμπλικάνων, κανένα άλλο θέμα δεν έρχεται ακόμη κοντά. Τώρα, μια νέα δημοσκόπηση που ανέθεσε ο Numbers USA δείχνει ότι οι ψηφοφόροι σε κάθε κράτος συνυπογράφουν τη συντηρητική άποψη, που υιοθετήθηκε από τον πρόεδρο, ότι η μετανάστευση θα πρέπει να είναι χαμηλότερη σε όλο το εύρος και πιο αξιόλογη. Γιατί αυτό δεν αποτελεί προτεραιότητα μεταξύ των Ρεπουμπλικανών τόσο στο νομοθετικό έργο τους όσο και στο μονοπάτι της εκστρατείας; Γιατί δίνουν προτεραιότητα στους νόμους περί ασθενείας, οι οποίοι αντιτίθενται επίσης στην πλειονότητα των ψηφοφόρων , πριν ασχοληθούν με την πραγματική μεταρρύθμιση της μετανάστευσης;
Ότι έχουμε φέρει πάρα πολλούς μετανάστες πολύ γρήγορα για πολύ καιρό και ότι το σύστημά μας είναι τυχαίο και προσανατολισμένο περισσότερο προς την αλυσίδα μετανάστευσης και τον τρίτο κόσμοαπό ό, τι με εξαιρετική αξία δεν χάνεται στο κοινό, ακόμα κι αν χάθηκε στις πολιτικές ελίτ και στα δύο κόμματα. Οι δημοσκοπήσεις έδειξαν σταθερά ότι αυτό είναι ένα σημαντικό θέμα που έχει ευρεία διστακτική υποστήριξη σε όλα τα δημογραφικά στοιχεία και τις ιδεολογίες, ωστόσο δεν υπάρχει κανένα κίνημα στο Κογκρέσο για μια πραγματική μεταρρυθμιστική μετανάστευση. Οι Αμερικανοί θέλουν λιγότερη μετανάστευση και μια πιο έξυπνη πολιτική νόμιμης μετανάστευσης, ενώ το Κογκρέσο συνεχίζει να ορίζει ως "μετανάστευση μεταρρύθμιση" ως αμνηστία για τους λαθρομετανάστες. Σύμφωνα με τη νέα δημοσκόπηση, η πλειονότητα των ψηφοφόρων σε 25 βασικά κράτη για αυτόν τον εκλογικό κύκλο επέλεξε τα επίπεδα μετανάστευσης τουλάχιστον κατά 25% χαμηλότερα από το σημερινό ως τα ιδανικά επίπεδα. Στα περισσότερα κράτη, ήταν μια supermajority.
Η αγαπημένη επιλογή μεταξύ όλων των επιλογών ήταν ένα επίπεδο που απαιτούσε τουλάχιστον 75% μείωση των ετήσιων αριθμών, από 1 εκατομμύριο ετησίως σε 250.000. Το επίσημο επίπεδο μετανάστευσης κάθε χρόνο είναι περίπου 1,1 εκατομμύρια, αλλά με άλλα de facto μόνιμα προγράμματα , περίπου 1,8 εκατομμύρια μετανάστες εισήχθησαν πιθανότατα το 2016 . Ο αμερικανικός λαός το απορρίπτει σαφώς και δεν θα το υποστήριζε ποτέ αν οι αριθμοί διαφημίζονται.
Το πρόβλημα με τις μεταναστευτικές δημοσκοπήσεις, που τείνουν προς την αντίθετη κατεύθυνση, διαδίδονται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και πιστεύεται πιστά από το GOP, είναι ότι οδηγεί σε ερωτήσεις που βασίζονται σε άνδρες από άχυρο. Για παράδειγμα:
"Είμαστε έθνος μεταναστών;"
"Πιστεύετε ότι οι μετανάστες είναι καλοί;"
"Πρέπει να απελάσουμε όσους υπηρετούσαν στο στρατό;"
Αυτά είναι προφανώς πολιτικά προκατειλημμένα και βασικά ερωτήματα.
Η απομόνωση ενός ευρέως αφηρημένου και μυθικού πληθυσμού μεταναστών και η ενσωμάτωσή του σε δημοσκόπηση δεν αντικατοπτρίζει την καρδιά και τις προτεραιότητες των ανθρώπων σε αυτό το θέμα. Ωστόσο, οι απαντήσεις σε πολύ απλά ερωτήματα σχετικά με την ψηφοφορία σχετικά με το κατά πόσο έχουμε υπερβολική ή πολύ μικρή μετανάστευση, εάν οι μετανάστες πρέπει να αφομοιωθούν, αν οι μετανάστες πρέπει να έχουν ευημερία, εάν οι μετανάστες θα πρέπει να μάθουν αγγλικά και εάν η μετανάστευση θα πρέπει να βασίζεται στην αξία σε αντίθεση με την οικογένεια είναι πράγματι πολύ αντανακλαστικά για το πού η εθνική διάθεση αφορά τη μετανάστευση. Και βαθιά, οι Δημοκρατικοί το γνωρίζουν αυτό.
Το ερώτημα στη νέα ψηφοφορία των αριθμών των ΗΠΑ ήταν πολύ απλό, χωρίς απολύτως καμία προκατάληψη ή προκατάληψη. Δεν υπήρξε καμία αναφορά στο γεγονός ότι το σύστημά μας δεν βασίζεται σε αξίες και ότι οι αριθμοί είναι πρωτόγνωροι:
Η σημερινή ομοσπονδιακή πολιτική προσθέτει περίπου ένα εκατομμύριο νέους μετανάστες με άδειες εργασίας καθ 'όλη τη διάρκεια του χρόνου. Ποιο είναι το πιο κοντινό από τον αριθμό των νέων μεταναστών που η κυβέρνηση πρέπει να προσθέτει κάθε χρόνο - λιγότεροι από 250.000, 500.000, 750.000, ένα εκατομμύριο, ένα και ενάμισι εκατομμύριο ή περισσότερα από δύο εκατομμύρια;
Αυτή είναι η ερώτηση που δεν θέλει να αντιμετωπίσει κανείς ο νομοθέτης, αλλά οι εκλογείς είναι σαφείς. Συνολικά, ο συνδυασμένος μέσος όρος για τα 25 κράτη που ερωτήθηκαν - ένα μείγμα κόκκινων, μπλε και μοβ κρατών - ήταν 62% υπέρ της μείωσης της μετανάστευσης κατά τουλάχιστον 25%. Μόνο το 25% των ερωτηθέντων τάχθηκαν υπέρ του ιδίου επιπέδου ή περισσότερης μετανάστευσης. Ορισμένα κόκκινα κράτη όπως η Δυτική Βιρτζίνια (72% -16%) και η Λουιζιάνα (70% -20%) είχαν περιθώρια κέρδους. Αλλά και σε μπλε κράτη με μεγάλο αριθμό μεταναστών, όπως η Καλιφόρνια (56% -32%, η Νέα Υόρκη (57% -33%), ο Ιλινόις (51% -36%) και η Νεβάδα (63% μια σαφής πλειοψηφία υποστήριξε περικοπές στα τρέχοντα επίπεδα.
Τα 25 κράτη ερωτήθηκαν για περίοδο 15 μηνών μεταξύ 2017 και 2018, αλλά τα αποτελέσματα ήταν εκπληκτικά ανθεκτικά και σταθερά για χρόνια.
Το νομοσχέδιο αύξησης του Tom Cotton (S.354), το οποίο έχει επικυρωθεί από τον πρόεδρο , θα αναπροσανατολίσει το σύστημά μας προς ένα σύστημα σημείων με βάση την αξία και όχι για μια μεταναστευτική αλυσίδα και θα μειώσει τη μετανάστευση κατά 30-40%. Θα τερματιστεί επίσης η λοταρία βίζα για την ποικιλομορφία. Είναι απλά εκπληκτικό το γεγονός ότι ένα χρόνο μετά από μια εθνική κυβέρνηση του Μπαγκλαντές που ήρθε εδώ μέσω της λαχειοφόρου βίζας για την ποικιλομορφία επιχείρησε να ανατινάξει ένα μετρό της Νέας Υόρκης , δεν υπήρξε καν ψηφοφορία σε επίπεδο επιτροπής για τον τερματισμό αυτού του τυχαίου τυχαίου προγράμματος που αντιτάχθηκε συντριπτικά από το κοινό.
Οι δημοσκοπήσεις έχουν δείξει με συνέπεια ότι όταν οι ερωτώμενοι τίθενται αμερόληπτες και διαισθητικές ερωτήσεις σχετικά με τη μετανάστευση, αντιτίθενται συντριπτικά στο status quo της πολιτικής τάξης. Πριν από μερικούς μήνες, μια ολοκληρωμένη δημοσκόπηση από το Χάρβαρντ-Χάρις έδειξε ότι οι ψηφοφόροι ευνόησαν ένα μεταναστευτικό σύστημα βασισμένο σε αξίες πάνω σε μια οικογένεια με βάση το 79-21, με υπέρμαχοι στη στήριξη ανάμεσα στους αυτοπαθείςισπανόφωνους, μαύρους και φιλελεύθερους.
Το GOP βρίσκεται στο καλύτερο του ζήτημα και αρνείται να το υιοθετήσει και να το στείλει καθημερινά. Φανταστείτε ποιες θα ήταν οι εκλογικες προοπτικές των Ρεπουμπλικανών αν περνούσαν κάθε μέρα στρατιωτικές ενάντια στην κλεμμένη κυριαρχία μας στα σύνορα και εναντίον του συστήματος μεταναστευτικής μετανάστευσης;
Υπάρχει ένα σημαντικό μάθημα για τη σιωπηρή πλειοψηφία της χώρας. Ο Αριστίδης Ζολμπεργκ, ένας από τους κορυφαίους ιστορικούς της μετανάστευσης της πρόσφατης μνήμης, έθεσε την ερώτηση στο επιστημονικό του βιβλίο " Έθνος από το σχεδιασμό ", πως κατά τη διάρκεια κάθε μεταναστευτικής μάχης από το 1965, το κοινό ήθελε ένα δροσερό, "κινούμενος προς την αντίθετη κατεύθυνση." Αναφερόμενος σε άλλους σχολιαστές, σημείωσε ότι "ενώ η δημόσια υποστήριξη για μείωση της νόμιμης μετανάστευσης ήταν ευρεία, δεν ήταν καλά οργανωμένη. ... Αντίθετα, ένας φιλελεύθερος συνασπισμός καλά οργανωμένων οργανωμένων ομάδων, συμπεριλαμβανομένων των εθνικών οργανώσεων, των εκκλησιών και των ενώσεων των εργοδοτών, διατύπωσε έντονη αντίθεση σε προτάσεις για περιορισμό της νόμιμης μετανάστευσης ».
Οι συντηρητικοί πρέπει να οργανώνονται καθημερινά μεταξύ των άλλων Νοέμβριων για να επικεντρωθούν στους εκκρεμούς νομοθετικούς, προϋπολογισμούς και πρωταρχικούς αγώνες και όχι σε χειμερία νάρκη μεταξύ κάθε εκλογής. Δεν μπορούμε να αντέξουμε να κοιμηθούμε μετά την υποβολή των ψηφοδελτίων μας. Ψηφοφορία Ρεπουμπλικανός δεν κάνει τίποτα αν το franchise δεν ακολουθείται με λογοδοσία. Εάν οι Ρεπουμπλικανοί χάσουν το Σώμα, είναι βέβαιοι ότι θα εκδώσουν μια άλλη "έκθεση αυτοψίας" που θα υποδηλώνει την ανάγκη να προχωρήσουμε περισσότερο στη μετανάστευση. Ο Lindsey Graham, ο μεγάλος «συντηρητικός ήρωας», πιέζει ήδη έναν ακόμη γύρο αμνηστίας.
Όπως λέει στις Παροιμίες 4:19, "Ο δρόμος των ασεβών είναι σαν το σκοτάδι του βήματος. δεν γνωρίζουν τι σκοντάφτουν. "Πρέπει να είμαστε έτοιμοι να λάμψουμε την αλήθεια αυτού του σημαντικού ζητήματος και τελικά να απαιτήσουμε πραγματική μεταρρύθμιση της μετανάστευσης.
Μια δημοσκόπηση του Χάρβαρντ-Χάρις από τον Αύγουστο έδειξε ότι οι ψηφοφόροι πιστεύουν ότι η μετανάστευση είναι το πιο σημαντικό θέμα αυτών των εκλογών. Μεταξύ των Ρεπουμπλικάνων, κανένα άλλο θέμα δεν έρχεται ακόμη κοντά. Τώρα, μια νέα δημοσκόπηση που ανέθεσε ο Numbers USA δείχνει ότι οι ψηφοφόροι σε κάθε κράτος συνυπογράφουν τη συντηρητική άποψη, που υιοθετήθηκε από τον πρόεδρο, ότι η μετανάστευση θα πρέπει να είναι χαμηλότερη σε όλο το εύρος και πιο αξιόλογη. Γιατί αυτό δεν αποτελεί προτεραιότητα μεταξύ των Ρεπουμπλικανών τόσο στο νομοθετικό έργο τους όσο και στο μονοπάτι της εκστρατείας; Γιατί δίνουν προτεραιότητα στους νόμους περί ασθενείας, οι οποίοι αντιτίθενται επίσης στην πλειονότητα των ψηφοφόρων , πριν ασχοληθούν με την πραγματική μεταρρύθμιση της μετανάστευσης;
Ότι έχουμε φέρει πάρα πολλούς μετανάστες πολύ γρήγορα για πολύ καιρό και ότι το σύστημά μας είναι τυχαίο και προσανατολισμένο περισσότερο προς την αλυσίδα μετανάστευσης και τον τρίτο κόσμοαπό ό, τι με εξαιρετική αξία δεν χάνεται στο κοινό, ακόμα κι αν χάθηκε στις πολιτικές ελίτ και στα δύο κόμματα. Οι δημοσκοπήσεις έδειξαν σταθερά ότι αυτό είναι ένα σημαντικό θέμα που έχει ευρεία διστακτική υποστήριξη σε όλα τα δημογραφικά στοιχεία και τις ιδεολογίες, ωστόσο δεν υπάρχει κανένα κίνημα στο Κογκρέσο για μια πραγματική μεταρρυθμιστική μετανάστευση. Οι Αμερικανοί θέλουν λιγότερη μετανάστευση και μια πιο έξυπνη πολιτική νόμιμης μετανάστευσης, ενώ το Κογκρέσο συνεχίζει να ορίζει ως "μετανάστευση μεταρρύθμιση" ως αμνηστία για τους λαθρομετανάστες. Σύμφωνα με τη νέα δημοσκόπηση, η πλειονότητα των ψηφοφόρων σε 25 βασικά κράτη για αυτόν τον εκλογικό κύκλο επέλεξε τα επίπεδα μετανάστευσης τουλάχιστον κατά 25% χαμηλότερα από το σημερινό ως τα ιδανικά επίπεδα. Στα περισσότερα κράτη, ήταν μια supermajority.
Η αγαπημένη επιλογή μεταξύ όλων των επιλογών ήταν ένα επίπεδο που απαιτούσε τουλάχιστον 75% μείωση των ετήσιων αριθμών, από 1 εκατομμύριο ετησίως σε 250.000. Το επίσημο επίπεδο μετανάστευσης κάθε χρόνο είναι περίπου 1,1 εκατομμύρια, αλλά με άλλα de facto μόνιμα προγράμματα , περίπου 1,8 εκατομμύρια μετανάστες εισήχθησαν πιθανότατα το 2016 . Ο αμερικανικός λαός το απορρίπτει σαφώς και δεν θα το υποστήριζε ποτέ αν οι αριθμοί διαφημίζονται.
Το πρόβλημα με τις μεταναστευτικές δημοσκοπήσεις, που τείνουν προς την αντίθετη κατεύθυνση, διαδίδονται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και πιστεύεται πιστά από το GOP, είναι ότι οδηγεί σε ερωτήσεις που βασίζονται σε άνδρες από άχυρο. Για παράδειγμα:
"Είμαστε έθνος μεταναστών;"
"Πιστεύετε ότι οι μετανάστες είναι καλοί;"
"Πρέπει να απελάσουμε όσους υπηρετούσαν στο στρατό;"
Αυτά είναι προφανώς πολιτικά προκατειλημμένα και βασικά ερωτήματα.
Η απομόνωση ενός ευρέως αφηρημένου και μυθικού πληθυσμού μεταναστών και η ενσωμάτωσή του σε δημοσκόπηση δεν αντικατοπτρίζει την καρδιά και τις προτεραιότητες των ανθρώπων σε αυτό το θέμα. Ωστόσο, οι απαντήσεις σε πολύ απλά ερωτήματα σχετικά με την ψηφοφορία σχετικά με το κατά πόσο έχουμε υπερβολική ή πολύ μικρή μετανάστευση, εάν οι μετανάστες πρέπει να αφομοιωθούν, αν οι μετανάστες πρέπει να έχουν ευημερία, εάν οι μετανάστες θα πρέπει να μάθουν αγγλικά και εάν η μετανάστευση θα πρέπει να βασίζεται στην αξία σε αντίθεση με την οικογένεια είναι πράγματι πολύ αντανακλαστικά για το πού η εθνική διάθεση αφορά τη μετανάστευση. Και βαθιά, οι Δημοκρατικοί το γνωρίζουν αυτό.
Το ερώτημα στη νέα ψηφοφορία των αριθμών των ΗΠΑ ήταν πολύ απλό, χωρίς απολύτως καμία προκατάληψη ή προκατάληψη. Δεν υπήρξε καμία αναφορά στο γεγονός ότι το σύστημά μας δεν βασίζεται σε αξίες και ότι οι αριθμοί είναι πρωτόγνωροι:
Η σημερινή ομοσπονδιακή πολιτική προσθέτει περίπου ένα εκατομμύριο νέους μετανάστες με άδειες εργασίας καθ 'όλη τη διάρκεια του χρόνου. Ποιο είναι το πιο κοντινό από τον αριθμό των νέων μεταναστών που η κυβέρνηση πρέπει να προσθέτει κάθε χρόνο - λιγότεροι από 250.000, 500.000, 750.000, ένα εκατομμύριο, ένα και ενάμισι εκατομμύριο ή περισσότερα από δύο εκατομμύρια;
Αυτή είναι η ερώτηση που δεν θέλει να αντιμετωπίσει κανείς ο νομοθέτης, αλλά οι εκλογείς είναι σαφείς. Συνολικά, ο συνδυασμένος μέσος όρος για τα 25 κράτη που ερωτήθηκαν - ένα μείγμα κόκκινων, μπλε και μοβ κρατών - ήταν 62% υπέρ της μείωσης της μετανάστευσης κατά τουλάχιστον 25%. Μόνο το 25% των ερωτηθέντων τάχθηκαν υπέρ του ιδίου επιπέδου ή περισσότερης μετανάστευσης. Ορισμένα κόκκινα κράτη όπως η Δυτική Βιρτζίνια (72% -16%) και η Λουιζιάνα (70% -20%) είχαν περιθώρια κέρδους. Αλλά και σε μπλε κράτη με μεγάλο αριθμό μεταναστών, όπως η Καλιφόρνια (56% -32%, η Νέα Υόρκη (57% -33%), ο Ιλινόις (51% -36%) και η Νεβάδα (63% μια σαφής πλειοψηφία υποστήριξε περικοπές στα τρέχοντα επίπεδα.
Τα 25 κράτη ερωτήθηκαν για περίοδο 15 μηνών μεταξύ 2017 και 2018, αλλά τα αποτελέσματα ήταν εκπληκτικά ανθεκτικά και σταθερά για χρόνια.
Το νομοσχέδιο αύξησης του Tom Cotton (S.354), το οποίο έχει επικυρωθεί από τον πρόεδρο , θα αναπροσανατολίσει το σύστημά μας προς ένα σύστημα σημείων με βάση την αξία και όχι για μια μεταναστευτική αλυσίδα και θα μειώσει τη μετανάστευση κατά 30-40%. Θα τερματιστεί επίσης η λοταρία βίζα για την ποικιλομορφία. Είναι απλά εκπληκτικό το γεγονός ότι ένα χρόνο μετά από μια εθνική κυβέρνηση του Μπαγκλαντές που ήρθε εδώ μέσω της λαχειοφόρου βίζας για την ποικιλομορφία επιχείρησε να ανατινάξει ένα μετρό της Νέας Υόρκης , δεν υπήρξε καν ψηφοφορία σε επίπεδο επιτροπής για τον τερματισμό αυτού του τυχαίου τυχαίου προγράμματος που αντιτάχθηκε συντριπτικά από το κοινό.
Οι δημοσκοπήσεις έχουν δείξει με συνέπεια ότι όταν οι ερωτώμενοι τίθενται αμερόληπτες και διαισθητικές ερωτήσεις σχετικά με τη μετανάστευση, αντιτίθενται συντριπτικά στο status quo της πολιτικής τάξης. Πριν από μερικούς μήνες, μια ολοκληρωμένη δημοσκόπηση από το Χάρβαρντ-Χάρις έδειξε ότι οι ψηφοφόροι ευνόησαν ένα μεταναστευτικό σύστημα βασισμένο σε αξίες πάνω σε μια οικογένεια με βάση το 79-21, με υπέρμαχοι στη στήριξη ανάμεσα στους αυτοπαθείςισπανόφωνους, μαύρους και φιλελεύθερους.
Το GOP βρίσκεται στο καλύτερο του ζήτημα και αρνείται να το υιοθετήσει και να το στείλει καθημερινά. Φανταστείτε ποιες θα ήταν οι εκλογικες προοπτικές των Ρεπουμπλικανών αν περνούσαν κάθε μέρα στρατιωτικές ενάντια στην κλεμμένη κυριαρχία μας στα σύνορα και εναντίον του συστήματος μεταναστευτικής μετανάστευσης;
Υπάρχει ένα σημαντικό μάθημα για τη σιωπηρή πλειοψηφία της χώρας. Ο Αριστίδης Ζολμπεργκ, ένας από τους κορυφαίους ιστορικούς της μετανάστευσης της πρόσφατης μνήμης, έθεσε την ερώτηση στο επιστημονικό του βιβλίο " Έθνος από το σχεδιασμό ", πως κατά τη διάρκεια κάθε μεταναστευτικής μάχης από το 1965, το κοινό ήθελε ένα δροσερό, "κινούμενος προς την αντίθετη κατεύθυνση." Αναφερόμενος σε άλλους σχολιαστές, σημείωσε ότι "ενώ η δημόσια υποστήριξη για μείωση της νόμιμης μετανάστευσης ήταν ευρεία, δεν ήταν καλά οργανωμένη. ... Αντίθετα, ένας φιλελεύθερος συνασπισμός καλά οργανωμένων οργανωμένων ομάδων, συμπεριλαμβανομένων των εθνικών οργανώσεων, των εκκλησιών και των ενώσεων των εργοδοτών, διατύπωσε έντονη αντίθεση σε προτάσεις για περιορισμό της νόμιμης μετανάστευσης ».
Οι συντηρητικοί πρέπει να οργανώνονται καθημερινά μεταξύ των άλλων Νοέμβριων για να επικεντρωθούν στους εκκρεμούς νομοθετικούς, προϋπολογισμούς και πρωταρχικούς αγώνες και όχι σε χειμερία νάρκη μεταξύ κάθε εκλογής. Δεν μπορούμε να αντέξουμε να κοιμηθούμε μετά την υποβολή των ψηφοδελτίων μας. Ψηφοφορία Ρεπουμπλικανός δεν κάνει τίποτα αν το franchise δεν ακολουθείται με λογοδοσία. Εάν οι Ρεπουμπλικανοί χάσουν το Σώμα, είναι βέβαιοι ότι θα εκδώσουν μια άλλη "έκθεση αυτοψίας" που θα υποδηλώνει την ανάγκη να προχωρήσουμε περισσότερο στη μετανάστευση. Ο Lindsey Graham, ο μεγάλος «συντηρητικός ήρωας», πιέζει ήδη έναν ακόμη γύρο αμνηστίας.
Όπως λέει στις Παροιμίες 4:19, "Ο δρόμος των ασεβών είναι σαν το σκοτάδι του βήματος. δεν γνωρίζουν τι σκοντάφτουν. "Πρέπει να είμαστε έτοιμοι να λάμψουμε την αλήθεια αυτού του σημαντικού ζητήματος και τελικά να απαιτήσουμε πραγματική μεταρρύθμιση της μετανάστευσης.
Συντάκτης: Daniel Horowitz
Ο Daniel Horowitz είναι ανώτερος συντάκτης της συντηρητικής αναθεώρησης. Ακολουθήστε τον στο Twitter @RMConservative .
Bozell & Graham: Η Elizabeth Warren δεν είναι «Γυναίκα του χρώματος»
Ο Πρόεδρος Trump έχει πλήρη συνταγματική εξουσία για να σταματήσει την εισβολή των συνόρων - ακόμη και χωρίς το Κογκρέσο
Γυναίκες που ονομάζονται σε σεξουαλική επίθεση διαφήμισης από την ND Sen. Heidi Heitkamp εκρήγνυνε τον Δημοκρατικό
ΑΚΟΥΣΤΕ: Υπάρχει κάτι ύποπτο που συμβαίνει
Shapiro: Οι Δημοκρατικοί γνωρίζουν ότι μπορούν πάντα να υπολογίζουν στα μέσα μαζικής ενημέρωσης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου