Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2025

Διαβάστε: Ολόκληρη η ομιλία του JD Vance για την πτώση της Ευρώπης

14 Φεβρουαρίου 2025, 3:32 μ.μ

Πίστωση: Getty Images

Σχόλια

Ακολουθεί μια πλήρης απομαγνητοφώνηση της ομιλίας που έδωσε ο JD Vance στη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου σήμερα το απόγευμα.

Ένα από τα πράγματα για τα οποία ήθελα να μιλήσω σήμερα είναι, φυσικά, οι κοινές μας αξίες. Και, ξέρετε, είναι υπέροχο που επιστρέφω στη Γερμανία. Όπως ακούσατε νωρίτερα, ήμουν εδώ πέρυσι ως γερουσιαστής των Ηνωμένων Πολιτειών. Είδα τον Υπουργό Εξωτερικών Ντέιβιντ Λάμυ και αστειεύτηκα ότι και οι δύο πέρυσι είχαμε διαφορετικές δουλειές από αυτές που έχουμε τώρα. Αλλά τώρα είναι καιρός για όλες τις χώρες μας, για όλους εμάς που είχαμε την τύχη να λάβουμε πολιτική εξουσία από τους αντίστοιχους λαούς μας, να τη χρησιμοποιήσουμε με σύνεση για να βελτιώσουμε τη ζωή τους.

Και θέλω να πω ότι είχα την τύχη στον χρόνο μου εδώ να περάσω λίγο χρόνο έξω από τα τείχη αυτού του συνεδρίου τις τελευταίες 24 ώρες, και εντυπωσιάστηκα τόσο πολύ από τη φιλοξενία των ανθρώπων, ακόμη και, φυσικά, καθώς ταράζονται από τη χθεσινή φρικτή επίθεση. Η πρώτη φορά που ήμουν ποτέ στο Μόναχο ήταν με τη γυναίκα μου, στην πραγματικότητα, η οποία είναι εδώ μαζί μου σήμερα, σε ένα προσωπικό ταξίδι. Και πάντα αγαπούσα την πόλη του Μονάχου, και πάντα αγαπούσα τους ανθρώπους της.

Θέλω απλώς να πω ότι είμαστε πολύ συγκινημένοι, και οι σκέψεις και οι προσευχές μας είναι με το Μόναχο και όλους όσους επηρεάζονται από το κακό που έχει επιβληθεί σε αυτήν την όμορφη κοινότητα. Σκεφτόμαστε για εσάς, προσευχόμαστε για εσάς και σίγουρα θα σας στηρίζουμε τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες.

Μαζευόμαστε σε αυτό το συνέδριο, φυσικά, για να συζητήσουμε την ασφάλεια. Και συνήθως εννοούμε απειλές για την εξωτερική μας ασφάλεια. Βλέπω πολλούς, πολλούς μεγάλους στρατιωτικούς ηγέτες συγκεντρωμένους εδώ σήμερα. Όμως, ενώ η κυβέρνηση Τραμπ ανησυχεί πολύ για την ευρωπαϊκή ασφάλεια και πιστεύει ότι μπορούμε να καταλήξουμε σε μια λογική διευθέτηση μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας – και πιστεύουμε επίσης ότι είναι σημαντικό τα επόμενα χρόνια η Ευρώπη να προχωρήσει σε μεγάλο βαθμό για να εξασφαλίσει τη δική της άμυνα – η απειλή που ανησυχώ περισσότερο απέναντι στην Ευρώπη δεν είναι η Ρωσία, δεν είναι η Κίνα, δεν είναι κάποιος άλλος εξωτερικός παράγοντας. Αυτό που με ανησυχεί είναι η απειλή από μέσα. Η υποχώρηση της Ευρώπης από ορισμένες από τις πιο θεμελιώδεις αξίες της: κοινές αξίες με τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.

Μου έκανε εντύπωση που ένας πρώην Ευρωπαίος Επίτροπος πήγε πρόσφατα στην τηλεόραση και ακουγόταν χαρούμενος που η ρουμανική κυβέρνηση μόλις ακύρωσε μια ολόκληρη εκλογή. Προειδοποίησε ότι αν τα πράγματα δεν πάνε σύμφωνα με το σχέδιο, το ίδιο θα μπορούσε να συμβεί και στη Γερμανία.

Τώρα, αυτές οι καβαλιάρικες δηλώσεις είναι συγκλονιστικές στα αυτιά των Αμερικανών. Για χρόνια μας λένε ότι όλα όσα χρηματοδοτούμε και υποστηρίζουμε είναι στο όνομα των κοινών μας δημοκρατικών αξιών. Τα πάντα, από την πολιτική μας για την Ουκρανία έως την ψηφιακή λογοκρισία, χαρακτηρίζονται ως υπεράσπιση της δημοκρατίας. Αλλά όταν βλέπουμε ευρωπαϊκά δικαστήρια να ακυρώνουν εκλογές και ανώτερους αξιωματούχους να απειλούν να ακυρώσουν άλλες, θα πρέπει να αναρωτηθούμε εάν κρατάμε τους εαυτούς μας σε κατάλληλα υψηλό επίπεδο. Και λέω οι ίδιοι, γιατί κατά βάθος πιστεύω ότι είμαστε στην ίδια ομάδα.

Πρέπει να κάνουμε περισσότερα από το να μιλάμε για δημοκρατικές αξίες. Πρέπει να τα ζήσουμε. Τώρα, στη ζωντανή μνήμη πολλών από εσάς σε αυτό το δωμάτιο, ο ψυχρός πόλεμος τοποθέτησε τους υπερασπιστές της δημοκρατίας ενάντια σε πολύ πιο τυραννικές δυνάμεις σε αυτήν την ήπειρο. Και σκεφτείτε την πλευρά σε αυτόν τον αγώνα που λογοκρίνει τους αντιφρονούντες, που έκλεισε εκκλησίες, που ακύρωσε εκλογές. Ήταν τα καλά παιδιά; Σίγουρα όχι.

Και δόξα τω Θεώ έχασαν τον ψυχρό πόλεμο. Έχασαν γιατί ούτε εκτιμούσαν ούτε σεβάστηκαν όλες τις εξαιρετικές ευλογίες της ελευθερίας, την ελευθερία να εκπλήσσεις, να κάνεις λάθη, να επινοείς, να χτίζεις. Όπως αποδεικνύεται, δεν μπορείτε να επιβάλετε την καινοτομία ή τη δημιουργικότητα, όπως δεν μπορείτε να αναγκάσετε τους ανθρώπους τι να σκεφτούν, τι να αισθανθούν ή τι να πιστέψουν. Και πιστεύουμε ότι αυτά τα πράγματα συνδέονται σίγουρα. Και δυστυχώς, όταν κοιτάζω την Ευρώπη σήμερα, μερικές φορές δεν είναι τόσο ξεκάθαρο τι συνέβη σε ορισμένους από τους νικητές του ψυχρού πολέμου.

Εάν τρέχετε με φόβο για τους ψηφοφόρους σας, δεν υπάρχει τίποτα που μπορεί να κάνει η Αμερική για εσάς

Προσβλέπω στις Βρυξέλλες, όπου οι επίτροποι της Επιτροπής της ΕΕ προειδοποίησαν τους πολίτες ότι σκοπεύουν να κλείσουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σε περιόδους εμφύλιων αναταραχών: τη στιγμή που εντοπίζουν αυτό που έχουν κρίνει ως «περιεχόμενο μίσους». Ή σε αυτήν ακριβώς τη χώρα όπου η αστυνομία έχει πραγματοποιήσει επιδρομές εναντίον πολιτών που είναι ύποπτοι για δημοσίευση αντιφεμινιστικών σχολίων στο διαδίκτυο ως μέρος της «καταπολέμησης του μισογυνισμού» στο Διαδίκτυο.

Κοιτάζω τη Σουηδία, όπου πριν από δύο εβδομάδες, η κυβέρνηση καταδίκασε έναν χριστιανό ακτιβιστή για συμμετοχή σε καψίματα Κορανίου που οδήγησαν στη δολοφονία του φίλου του. Και όπως σημείωσε ανατριχιαστικά ο δικαστής στην υπόθεσή του, οι νόμοι της Σουηδίας για την υποτιθέμενη προστασία της ελεύθερης έκφρασης δεν παρέχουν στην πραγματικότητα –και παραθέτω– μια «δωρεάν άδεια» για να κάνετε ή να πείτε οτιδήποτε χωρίς να διακινδυνεύσετε να προσβάλετε την ομάδα που έχει αυτή την πεποίθηση.

Και ίσως το πιο ανησυχητικό, προσβλέπω στους πολύ αγαπητούς μας φίλους, το Ηνωμένο Βασίλειο, όπου η οπισθοδρόμηση από τα δικαιώματα συνείδησης έχει θέσει στο στόχαστρο τις βασικές ελευθερίες των θρησκευόμενων Βρετανών, ιδίως. Πριν από λίγο περισσότερο από δύο χρόνια, η βρετανική κυβέρνηση κατηγόρησε τον Άνταμ Σμιθ Κόνερ, έναν 51χρονο φυσιοθεραπευτή και βετεράνο του στρατού, για το αποτρόπαιο έγκλημα ότι στεκόταν 50 μέτρα από μια κλινική αμβλώσεων και προσευχόταν σιωπηλά για τρία λεπτά, δεν εμποδίζει κανέναν, δεν αλληλεπιδρά με κανέναν, απλώς προσεύχεται σιωπηλά μόνος του. Αφού οι βρετανικές αρχές επιβολής του νόμου τον εντόπισαν και ζήτησαν να μάθουν για τι προσευχόταν, ο Άνταμ απάντησε απλά, ήταν για λογαριασμό του αγέννητου γιου του.

Αυτός και η πρώην κοπέλα του είχαν αποβάλει χρόνια πριν. Τώρα οι αξιωματικοί δεν συγκινήθηκαν. Ο Adam κρίθηκε ένοχος για παραβίαση του νέου νόμου της κυβέρνησης για τις ζώνες προστασίας, ο οποίος ποινικοποιεί τη σιωπηλή προσευχή και άλλες ενέργειες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την απόφαση ενός ατόμου σε απόσταση 200 μέτρων από μια εγκατάσταση άμβλωσης. Καταδικάστηκε να πληρώσει χιλιάδες λίρες ως δικαστικά έξοδα στην εισαγγελία.

Τώρα, θα ήθελα να μπορούσα να πω ότι αυτό ήταν ένα τυχαίο, ένα μεμονωμένο, τρελό παράδειγμα κακογραμμένου νόμου που θεσπίστηκε εναντίον ενός και μόνο ατόμου. Αλλά όχι. Τον περασμένο Οκτώβριο, μόλις πριν από λίγους μήνες, η κυβέρνηση της Σκωτίας άρχισε να διανέμει επιστολές σε πολίτες των οποίων τα σπίτια βρίσκονταν στις λεγόμενες ζώνες ασφαλούς πρόσβασης, προειδοποιώντας τους ότι ακόμη και η ιδιωτική προσευχή μέσα στα σπίτια τους μπορεί να ισοδυναμεί με παραβίαση του νόμου. Φυσικά, η κυβέρνηση προέτρεψε τους αναγνώστες να αναφέρουν οποιονδήποτε συμπολίτη είναι ύποπτος ένοχος για έγκλημα σκέψης στη Βρετανία και σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Η ελευθερία του λόγου, φοβάμαι, υποχωρεί και προς το συμφέρον της κωμωδίας, φίλοι μου, αλλά και προς όφελος της αλήθειας, θα παραδεχτώ ότι μερικές φορές οι πιο δυνατές φωνές για λογοκρισία δεν προέρχονται από την Ευρώπη, αλλά από τη χώρα μου, όπου η προηγούμενη διοίκηση απείλησε και εκφοβίζει τις εταιρείες μέσων κοινωνικής δικτύωσης για να λογοκρίνουν τη λεγόμενη παραπληροφόρηση. Παραπληροφόρηση, όπως, για παράδειγμα, η ιδέα ότι ο κορωνοϊός πιθανότατα είχε διαρρεύσει από εργαστήριο στην Κίνα. Η ίδια η κυβέρνησή μας ενθάρρυνε τις ιδιωτικές εταιρείες να φιμώσουν τους ανθρώπους που τόλμησαν να πουν αυτό που αποδείχτηκε προφανής αλήθεια.

Έρχομαι λοιπόν εδώ σήμερα όχι απλώς με μια παρατήρηση, αλλά με μια προσφορά. Και όπως η κυβέρνηση Μπάιντεν φαινόταν απελπισμένη να φιμώσει τους ανθρώπους επειδή είπαν τη γνώμη τους, έτσι και η κυβέρνηση Τραμπ θα κάνει ακριβώς το αντίθετο, και ελπίζω ότι μπορούμε να συνεργαστούμε σε αυτό.

Στην Ουάσιγκτον, υπάρχει ένας νέος σερίφης στην πόλη. Και υπό την ηγεσία του Ντόναλντ Τραμπ, μπορεί να διαφωνούμε με τις απόψεις σας, αλλά θα αγωνιστούμε για να υπερασπιστούμε το δικαίωμά σας να τις προσφέρετε στη δημόσια πλατεία. Τώρα, βρισκόμαστε στο σημείο, φυσικά, που η κατάσταση έχει γίνει τόσο άσχημη που φέτος τον Δεκέμβριο, η Ρουμανία ακύρωσε κατευθείαν τα αποτελέσματα προεδρικών εκλογών με βάση τις αδύναμες υποψίες μιας υπηρεσίας πληροφοριών και την τεράστια πίεση από τους ηπειρωτικούς γείτονές της. Τώρα, όπως καταλαβαίνω, το επιχείρημα ήταν ότι η ρωσική παραπληροφόρηση είχε μολύνει τις ρουμανικές εκλογές. Αλλά θα παρακαλούσα τους Ευρωπαίους φίλους μου να έχουν κάποια προοπτική. Μπορείτε να πιστέψετε ότι είναι λάθος για τη Ρωσία να αγοράζει διαφημίσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να επηρεάσει τις εκλογές σας. Σίγουρα το κάνουμε. Μπορείτε να το καταδικάσετε και στην παγκόσμια σκηνή. Αλλά αν η δημοκρατία σας μπορεί να καταστραφεί με μερικές εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια ψηφιακής διαφήμισης από μια ξένη χώρα, τότε δεν ήταν πολύ ισχυρή στην αρχή.

Τώρα, τα καλά νέα είναι ότι τυχαίνει να πιστεύω ότι οι δημοκρατίες σας είναι πολύ λιγότερο εύθραυστες από ό,τι πολλοί άνθρωποι προφανώς φοβούνται.

Το να πιστεύει κανείς στη δημοκρατία σημαίνει ότι ο καθένας από τους πολίτες μας έχει σοφία και έχει φωνή

Και πραγματικά πιστεύω ότι το να επιτρέψουμε στους πολίτες μας να πουν τη γνώμη τους θα τους κάνει ακόμα πιο δυνατούς. Κάτι που, φυσικά, μας φέρνει πίσω στο Μόναχο, όπου οι διοργανωτές αυτού του συνεδρίου έχουν απαγορεύσει σε νομοθέτες που εκπροσωπούν λαϊκιστικά κόμματα τόσο στα αριστερά όσο και στα δεξιά να συμμετέχουν σε αυτές τις συνομιλίες. Τώρα, πάλι, δεν χρειάζεται να συμφωνούμε με όλα ή με οτιδήποτε λέει ο κόσμος. Αλλά όταν οι πολιτικοί ηγέτες αντιπροσωπεύουν μια σημαντική εκλογική περιφέρεια, είναι καθήκον μας να συμμετέχουμε τουλάχιστον στον διάλογο μαζί τους.

Τώρα, σε πολλούς από εμάς στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, μοιάζει όλο και περισσότερο με παλιά παγιωμένα συμφέροντα που κρύβονται πίσω από άσχημες λέξεις όπως παραπληροφόρηση και παραπληροφόρηση της σοβιετικής εποχής, που απλά δεν τους αρέσει η ιδέα ότι κάποιος με εναλλακτική άποψη μπορεί να εκφράσει διαφορετική άποψη ή, Θεός φυλάξοι, να ψηφίσει με διαφορετικό τρόπο, ή ακόμα χειρότερα, να κερδίσει εκλογές.

Τώρα, αυτή είναι μια διάσκεψη για την ασφάλεια, και είμαι βέβαιος ότι ήρθατε όλοι εδώ προετοιμασμένοι να μιλήσετε για το πώς ακριβώς σκοπεύετε να αυξήσετε τις αμυντικές δαπάνες τα επόμενα χρόνια σύμφωνα με κάποιο νέο στόχο. Και αυτό είναι υπέροχο, γιατί όπως έχει ξεκαθαρίσει ο πρόεδρος Τραμπ, πιστεύει ότι οι ευρωπαίοι φίλοι μας πρέπει να διαδραματίσουν μεγαλύτερο ρόλο στο μέλλον αυτής της ηπείρου. Δεν πιστεύουμε ότι ακούτε αυτόν τον όρο «καταμερισμός βαρών», αλλά πιστεύουμε ότι είναι σημαντικό μέρος της κοινής συμμαχίας να εντείνονται οι Ευρωπαίοι ενώ η Αμερική εστιάζει σε περιοχές του κόσμου που βρίσκονται σε μεγάλο κίνδυνο.

Αλλά επιτρέψτε μου επίσης να σας ρωτήσω, πώς θα αρχίσετε να σκέφτεστε ακόμη και τα είδη των ερωτήσεων σχετικά με τον προϋπολογισμό εάν δεν ξέρουμε τι είναι αυτό που υπερασπιζόμαστε εξαρχής; Έχω ακούσει ήδη πολλά στις συνομιλίες μου και είχα πολλές, πάρα πολλές υπέροχες συζητήσεις με πολλούς ανθρώπους που ήταν συγκεντρωμένοι εδώ σε αυτό το δωμάτιο. Έχω ακούσει πολλά για το από τι πρέπει να υπερασπιστείτε τον εαυτό σας, και φυσικά αυτό είναι σημαντικό. Αλλά αυτό που μου φάνηκε λίγο λιγότερο σαφές, και βεβαίως πιστεύω σε πολλούς από τους πολίτες της Ευρώπης, είναι για ποιο ακριβώς λόγο υπερασπίζεστε τον εαυτό σας. Ποιο είναι το θετικό όραμα που ζωντανεύει αυτό το κοινό σύμφωνο ασφάλειας που όλοι πιστεύουμε ότι είναι τόσο σημαντικό;

Πιστεύω βαθιά ότι δεν υπάρχει ασφάλεια αν φοβάσαι τις φωνές, τις απόψεις και τη συνείδηση που καθοδηγούν τους ίδιους τους ανθρώπους σου. Η Ευρώπη αντιμετωπίζει πολλές προκλήσεις. Αλλά η κρίση που αντιμετωπίζει αυτή η ήπειρος αυτή τη στιγμή, η κρίση που πιστεύω ότι αντιμετωπίζουμε όλοι μαζί, είναι δική μας δημιουργία. Εάν τρέχετε με φόβο για τους ψηφοφόρους σας, δεν υπάρχει τίποτα που μπορεί να κάνει η Αμερική για εσάς. Ούτε για αυτό το θέμα, υπάρχει κάτι που μπορείτε να κάνετε για τον αμερικανικό λαό που με εξέλεξε και τον πρόεδρο Τραμπ. Χρειάζεστε δημοκρατικές εντολές για να πετύχετε οτιδήποτε έχει αξία τα επόμενα χρόνια.

Δεν μάθαμε τίποτα ότι οι λεπτές εντολές παράγουν ασταθή αποτελέσματα; Αλλά υπάρχει τόση αξία που μπορεί να επιτευχθεί με το είδος της δημοκρατικής εντολής που πιστεύω ότι θα προέλθει από το να ανταποκρινόμαστε περισσότερο στις φωνές των πολιτών σας. Εάν πρόκειται να απολαύσετε ανταγωνιστικές οικονομίες, εάν πρόκειται να απολαύσετε οικονομικά προσιτή ενέργεια και ασφαλείς αλυσίδες εφοδιασμού, τότε χρειάζεστε εντολές για να κυβερνήσετε γιατί πρέπει να κάνετε δύσκολες επιλογές για να απολαύσετε όλα αυτά τα πράγματα.

Και φυσικά το ξέρουμε πολύ καλά. Στην Αμερική, δεν μπορείς να κερδίσεις μια δημοκρατική εντολή λογοκρίνοντας τους αντιπάλους σου ή βάζοντάς τους φυλακή. Είτε πρόκειται για τον αρχηγό της αντιπολίτευσης, για μια ταπεινή Χριστιανή που προσεύχεται στο σπίτι της, είτε για έναν δημοσιογράφο που προσπαθεί να μεταφέρει την είδηση. Ούτε μπορείτε να κερδίσετε ένα αγνοώντας το βασικό σας εκλογικό σώμα σε θέματα όπως το ποιος θα είναι μέρος της κοινής μας κοινωνίας.

Και από όλες τις πιεστικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα έθνη που εκπροσωπούνται εδώ, πιστεύω ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο επείγον από τη μαζική μετανάστευση. Σήμερα, σχεδόν ένας στους πέντε ανθρώπους που ζουν σε αυτή τη χώρα μετακόμισε εδώ από το εξωτερικό. Αυτό είναι, φυσικά, ένα υψηλό όλων των εποχών. Είναι παρόμοιος αριθμός, παρεμπιπτόντως, στις Ηνωμένες Πολιτείες, επίσης υψηλό όλων των εποχών. Ο αριθμός των μεταναστών που εισήλθαν στην ΕΕ από χώρες εκτός ΕΕ διπλασιάστηκε μόνο μεταξύ 2021 και 2022. Και φυσικά, από τότε έχει αυξηθεί πολύ.

Και ξέρουμε την κατάσταση. Δεν πραγματοποιήθηκε στο κενό. Είναι το αποτέλεσμα μιας σειράς συνειδητών αποφάσεων που ελήφθησαν από πολιτικούς σε όλη την ήπειρο και άλλους σε όλο τον κόσμο, σε διάστημα μιας δεκαετίας. Είδαμε τη φρίκη που προκάλεσαν αυτές οι αποφάσεις χθες σε αυτήν ακριβώς την πόλη. Και φυσικά, δεν μπορώ να το ξαναφέρω χωρίς να σκεφτώ τα τρομερά θύματα που είχαν μια όμορφη χειμωνιάτικη μέρα στο Μόναχο κατεστραμμένη. Οι σκέψεις και οι προσευχές μας είναι μαζί τους και θα παραμείνουν μαζί τους. Γιατί όμως συνέβη αυτό εξ αρχής;

Είναι μια τρομερή ιστορία, αλλά είναι μια ιστορία που έχουμε ακούσει πάρα πολλές φορές στην Ευρώπη, και δυστυχώς πάρα πολλές φορές και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ένας αιτών άσυλο, συχνά ένας νεαρός άνδρας γύρω στα 20, ήδη γνωστός στην αστυνομία, χτύπησε ένα αυτοκίνητο σε ένα πλήθος και γκρεμίζει μια κοινότητα. Ενότητα. Πόσες φορές πρέπει να υποστούμε αυτές τις φρικτές αναποδιές προτού αλλάξουμε πορεία και οδηγήσουμε τον κοινό μας πολιτισμό σε μια νέα κατεύθυνση; Κανένας ψηφοφόρος σε αυτήν την ήπειρο δεν πήγε στις κάλπες για να ανοίξει τις πύλες των πυλώνων σε εκατομμύρια ανεξέλεγκτους μετανάστες. Αλλά ξέρετε τι ψήφισαν; Στην Αγγλία ψήφισαν υπέρ του Brexit. Και συμφωνώ ή διαφωνώ, το ψήφισαν. Και όλο και περισσότερο σε όλη την Ευρώπη, ψηφίζουν πολιτικούς ηγέτες που υπόσχονται να βάλουν ένα τέλος στην ανεξέλεγκτη μετανάστευση. Τώρα, τυχαίνει να συμφωνώ με πολλές από αυτές τις ανησυχίες, αλλά δεν χρειάζεται να συμφωνήσετε μαζί μου.

Απλώς πιστεύω ότι οι άνθρωποι νοιάζονται για τα σπίτια τους. Νοιάζονται για τα όνειρά τους. Νοιάζονται για την ασφάλειά τους και την ικανότητά τους να φροντίζουν τον εαυτό τους και τα παιδιά τους.

Και είναι έξυπνοι. Νομίζω ότι αυτό είναι ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που έμαθα στον σύντομο χρόνο μου στην πολιτική. Σε αντίθεση με ό,τι μπορεί να ακούσετε, μερικά βουνά στο Νταβός, οι πολίτες όλων των εθνών μας γενικά δεν θεωρούν τους εαυτούς τους ως μορφωμένα ζώα ή ως εναλλάξιμα γρανάζια μιας παγκόσμιας οικονομίας. Και δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι δεν θέλουν να ανακατεύονται ή να αγνοούνται αμείλικτα από τους ηγέτες τους. Και είναι δουλειά της δημοκρατίας να δικάζει αυτά τα μεγάλα ερωτήματα στην κάλπη.

Αγκαλιάστε αυτό που σας λένε οι δικοί σας, ακόμα κι όταν σας εκπλήσσει, ακόμα κι όταν δεν συμφωνείτε

Πιστεύω ότι η απόλυση ανθρώπων, η απόρριψη των ανησυχιών τους ή ακόμα χειρότερα, το κλείσιμο των μέσων ενημέρωσης, το κλείσιμο εκλογών ή το να αποκλείονται άνθρωποι από την πολιτική διαδικασία δεν προστατεύουν τίποτα. Στην πραγματικότητα, είναι ο πιο σίγουρος τρόπος καταστροφής της δημοκρατίας. Το να μιλάς και να εκφράζεις απόψεις δεν είναι παρέμβαση στις εκλογές. Ακόμη και όταν οι άνθρωποι εκφράζουν απόψεις εκτός της χώρας σας, και ακόμη και όταν αυτοί οι άνθρωποι έχουν μεγάλη επιρροή –και πιστέψτε με, το λέω με όλο χιούμορ– αν η αμερικανική δημοκρατία μπορεί να επιβιώσει δέκα χρόνια από την επίπληξη της Γκρέτα Τούνμπεργκ, μπορείτε να επιβιώσετε λίγους μήνες από τον Έλον Μασκ.

Αλλά αυτό που καμία δημοκρατία, αμερικανική, γερμανική ή ευρωπαϊκή δεν θα επιβιώσει, είναι να λέει σε εκατομμύρια ψηφοφόρους ότι οι σκέψεις και οι ανησυχίες τους, οι φιλοδοξίες τους, οι εκκλήσεις τους για ανακούφιση, είναι άκυρες ή ανάξιες να ληφθούν υπόψη.

Η δημοκρατία βασίζεται στην ιερή αρχή ότι η φωνή του λαού έχει σημασία. Δεν υπάρχει χώρος για τείχη προστασίας. Είτε τηρείτε την αρχή είτε όχι. Ευρωπαίοι, ο λαός έχει φωνή. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες έχουν μια επιλογή. Και η ισχυρή μου πεποίθηση είναι ότι δεν χρειάζεται να φοβόμαστε το μέλλον.

Αγκαλιάστε αυτό που σας λένε οι δικοί σας, ακόμα κι όταν σας εκπλήσσει, ακόμα κι όταν δεν συμφωνείτε. Και αν το κάνετε, μπορείτε να αντιμετωπίσετε το μέλλον με σιγουριά και σιγουριά, γνωρίζοντας ότι το έθνος στέκεται πίσω από τον καθένα σας. Και αυτή, για μένα, είναι η μεγάλη μαγεία της δημοκρατίας. Δεν είναι σε αυτά τα πέτρινα κτίρια ή τα όμορφα ξενοδοχεία. Δεν είναι καν στους σπουδαίους θεσμούς που χτίσαμε μαζί ως κοινή κοινωνία.

Το να πιστεύεις στη δημοκρατία σημαίνει ότι καταλαβαίνεις ότι κάθε πολίτης μας έχει σοφία και έχει φωνή. Και αν αρνηθούμε να ακούσουμε αυτή τη φωνή, ακόμη και οι πιο επιτυχημένοι αγώνες μας θα εξασφαλίσουν πολύ λίγα. Όπως είπε κάποτε ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β', κατά την άποψή μου, ένας από τους πιο ασυνήθιστους υπερασπιστές της δημοκρατίας σε αυτήν ή σε οποιαδήποτε άλλη ήπειρο, «μη φοβάσαι». Δεν πρέπει να φοβόμαστε τους ανθρώπους μας ακόμη και όταν εκφράζουν απόψεις που διαφωνούν με την ηγεσία τους. Σας ευχαριστώ όλους. Καλή επιτυχία σε όλους σας. Ο Θεός να σε έχει καλά.