Éric Zemmour: Ο ακροδεξιός γνώστης που απειλεί να ξεπεράσει τη Λεπέν
Που εκδόθηκε στις:
Η Μαρίν Λεπέν είπε ότι δεν θα τον αντιμετώπιζε ποτέ ως αντίπαλο. Αλλά εάν ο Eric Zemmour – ένας δημοφιλής δημοσιογράφος, συγγραφέας και ειδήμονας που έχει καταδικαστεί πολλές φορές για υποκίνηση ρητορικής μίσους – πετάξει το καπέλο του στο προεδρικό κύκλωμα όπως ήταν αναμενόμενο, θα μπορούσε να αποδειχθεί η μεγαλύτερη απειλή για τον κυρίαρχο δόγια της γαλλικής ακροδεξιάς .
Η Λεπέν αγωνίζεται εδώ και πολύ καιρό με την αρεστή, γι' αυτό φρόντισε να μην αντιμετωπίσει τον δημοφιλή Ζεμούρ, τον οποίο μια πρόσφατη δημοσκόπηση της Ipsos έδειξε ότι θα μπορούσε να συγκεντρώσει το 8% των ψήφων στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, εάν ήταν υποψήφιος. Στα παρασκήνια, ωστόσο, η Λεπέν και το στρατόπεδό της αναγνωρίζουν τον κίνδυνο η υποψηφιότητά του να μειώσει την ακροδεξιά ψήφο στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών του επόμενου Απριλίου.
Ποιος είναι, λοιπόν, αυτός ο άνθρωπος που τσιμπάει τα τακούνια της Λεπέν;
Ο 63χρονος είναι γέννημα θρέμμα των προαστίων του Παρισιού και απόγονος Βερβέρων Εβραίων που μετακόμισαν από την Αλγερία στη Γαλλία κατά τη διάρκεια του γαλλο-αλγερινού πολέμου τη δεκαετία του 1950. Ο πατέρας του ήταν παραϊατρικός και η μητέρα του εργαζόταν στο σπίτι. Αποφοίτησε από το διάσημο πανεπιστήμιο Sciences Po. Αποτυγχάνοντας δύο φορές να πάρει θέση στην École nationale d'administration (ENA), το ελίτ ινστιτούτο που ήταν το έδαφος για την πολιτική τάξη της Γαλλίας, έπιασε την πρώτη του δουλειά σε εφημερίδα το 1986. Από τότε έχει βραβευτεί – αν και βαθιά αμφιλεγόμενη – καριέρα ως δημοσιογράφος και συγγραφέας του έντυπου, της τηλεόρασης και του ραδιοφώνου.
Χρησιμοποίησε τις μεγάλες του πλατφόρμες για να ρίξει βόμβες στη γαλλική κοινωνία σε θέματα όπως η υποτιθέμενη ασυμβατότητα του Ισλάμ με τις κοσμικές γαλλικές αξίες, η μετανάστευση και η κρίση του γαλλικού ανδρισμού. Μερικοί παρατηρητές λένε ότι απλώς αντικατοπτρίζει το σημερινό κέφι. Τουλάχιστον το τεράστιο τηλεοπτικό του κοινό είναι μια υπενθύμιση ότι η Γαλλία δεν έχει ξεφύγει από τη βαθιά πολιτική πόλωση της εποχής μας.
Αλλά σε αντίθεση με τη Λεπέν, της οποίας η κακή εμφάνιση σε ένα ντιμπέιτ το 2017 εναντίον του Εμανουέλ Μακρόν ήταν ντροπή για εκείνη και το κόμμα της, η Zemmour είναι μια έμπειρη επαγγελματίας της τηλεόρασης προικισμένη τόσο με την εμφάνιση της διάνοιας όσο και με το χάρισμα της γκαμπούλας.
Πιο ριζοσπαστικός από τη Λεπέν
Οι απόψεις του, ωστόσο, κάνουν αυτές της Λεπέν να φαίνονται σχεδόν εύγευστες. Καταδικάστηκε δύο φορές για ρητορική μίσους και υποκίνηση ρατσιστικής βίας, ενώ άλλες νομικές διαδικασίες εναντίον του βρίσκονται σε εξέλιξη. Είπε ότι τα ασυνόδευτα παιδιά μεταναστών από την Αφρική και τη Μέση Ανατολή είναι όλοι δολοφόνοι, βιαστές και κλέφτες και ότι «οι τζιχαντιστές θεωρούνταν καλοί μουσουλμάνοι από όλους τους μουσουλμάνους». Προωθεί επίσης τη ρατσιστική θεωρία συνωμοσίας ότι οι Ευρωπαίοι σταδιακά αντικαθίστανται από μετανάστες.
Ο Zemmour, ο οποίος περιγράφει τον εαυτό του ως Γκωλιστή και Βοναπαρτιστή, υποστηρίζει στο βιβλίο του το 2014 «Η γαλλική αυτοκτονία: Τα 40 χρόνια που νίκησαν τη Γαλλία», ότι ο νεοφιλελευθερισμός έχει φέρει τη Γαλλία σε παρακμή. ότι τα υψηλά ποσοστά διαζυγίων έχουν οδηγήσει σε σεξουαλική απόγνωση και κρίση ανδρικότητας μεταξύ των λευκών ανδρών· και ότι, από την πτώση του Ναπολέοντα, «η Γαλλία δεν είναι πλέον αρπακτικό αλλά θήραμα». Οι γυναίκες, έγραψε, είναι θύματα του καταναλωτισμού και, στον πυρήνα τους, επιθυμούν να κυριαρχούνται από άνδρες Η ομιλία του αγγίζει ξεκάθαρα ένα νοσταλγικό νεύρο μεταξύ εκείνων που λαχταρούν τη Γαλλία του παρελθόντος. Το βιβλίο γνώρισε τεράστια επιτυχία, πουλώντας περισσότερα από 5.000 αντίτυπα την ημέρα για τις δύο πρώτες εβδομάδες μετά τη δημοσίευση και έχοντας πουλήσει συνολικά 500.000 αντίτυπα.
Ο Ζέμουρ δεν έχει ακόμη ανακοινώσει επίσημα την προεδρία του, αλλά υπάρχουν ενδείξεις ότι σκοπεύει να το κάνει. Τη Δευτέρα αποχώρησε από την τηλεοπτική εκπομπή «Facing the News» αφού το Ανώτατο Συμβούλιο της Οπτικοακουστικής (CSA), το οποίο παρακολουθεί τη γαλλική τηλεόραση για να διασφαλίσει ότι όλα τα πολιτικά ρεύματα εκπροσωπούνται ισότιμα, διαπίστωσε ότι ο Zemmour είναι πολιτικός και όχι δημοσιογράφος και τα μέσα ενημέρωσης του οι εμφανίσεις πρέπει πλέον να υπόκεινται στους ίδιους χρονικούς περιορισμούς με τους άλλους υποψηφίους. Αυτή την εβδομάδα ο Zemmour θα ξεκινήσει μια πανεθνική περιοδεία βιβλίου "για να συναντήσει τον γαλλικό λαό".
Αδύναμα σημεία;
Ενώ η διαμάχη έχει αυξήσει μέχρι στιγμής τη δημοτικότητα του Zemmour, υπάρχουν μερικοί σκελετοί σε μια ανοιχτή ντουλάπα που μπορεί να αποδειχθούν προβληματικοί. Τον Απρίλιο, αφού ένας τοπικός αξιωματούχος είπε στο Διαδίκτυο ότι ο Ζέμουρ τη φίλησε βίαια, η ερευνητική ειδησεογραφική ιστοσελίδα Mediapart δημοσίευσε τις μαρτυρίες πολλών γυναικών που ισχυρίστηκαν ότι τις είχε υποβάλει και αυτές σε ανεπιθύμητη σεξουαλική επαφή.
Ο Ζεμούρ δεν έχει πραγματική πολιτική εμπειρία, ούτε έχει την υποστήριξη κάποιου κόμματος πίσω του, ούτε καν ένα στέλεχος καλά χρηματοδοτούμενων υποστηρικτών, όπως έκανε ο Μακρόν όταν έχτισε το νεοσύστατο κόμμα του. Και ενώ είναι γεμάτος κριτική για το μονοπάτι που έχει ακολουθήσει η Γαλλία από τη δεκαετία του 1960, δεν έχει ακόμη οριοθετήσει μια πορεία προς την επίλυση αυτών που πιστεύει ότι είναι τα προβλήματα του έθνους.
Τίποτα από αυτά μπορεί να μην είναι αρκετό για να τον εμποδίσει να δηλώσει την υποψηφιότητά του, καθώς πιστεύει ότι η Λεπέν δεν έχει καμία πιθανότητα για εκλογική επιτυχία. «Η Μαρίν Λεπέν δεν θα κέρδιζε ποτέ και όλοι στο Εθνικό Ράλι το γνωρίζουν», είπε στην τηλεόραση του France 2. «Νομίζω ότι οι Γάλλοι το βλέπουν και εκείνη το ξέρει, και σήμερα η ψήφος για τη Μαρίν Λεπέν είναι ψήφος για τον Μακρόν. Γιατί αυτό ελπίζει: να την αντιμετωπίσει ξανά [στον δεύτερο γύρο] και να τη νικήσει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου