Ο Ντόναλντ Τραμπ πρέπει να σταματήσει τη διαδικτυακή λογοκρισία - προτού να είναι πολύ αργά
Δημοσιεύθηκε την 1η Ιανουαρίου 2021 στις 20.07ΣΤΉΛΗ. Ενώ τα σουηδικά μέσα ενημέρωσης της αντιπολίτευσης κλείνουν από το Youtube, η συζήτηση για τη διαδικτυακή λογοκρισία στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού μαίνεται. Ο Πρόεδρος Τραμπ πρέπει να ενεργήσει αμέσως εάν το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα έχει πραγματική ευκαιρία να προκαλέσει τους Δημοκρατικούς σε τέσσερα χρόνια, γράφει ο Τζαν Τούλμπεργκ.
Όπως το άρθρο στο Facebook
Υπάρχει ένας κακός συμβιβασμός στη νομοθεσία των ΗΠΑ σχετικά με τη δημοσιογραφική ευθύνη. Καθαρά, υπάρχουν δύο διαφορετικές εναλλακτικές. Ένα διαδικτυακό περιοδικό μπορεί να είναι εκδότης με προσωπικό σύνταξης που επιλέγει αυτό που γράφετε και δημοσιεύετε, με τον οποίο ο υπεύθυνος εκδότης είναι υπεύθυνος για αυτό που δημοσιεύεται. Η δεύτερη παραλλαγή είναι να είναι κανάλι, πλατφόρμα, για κάτι για το οποίο είναι υπεύθυνος κάποιος άλλος. Η λειτουργία είναι απλώς, όπως περίπτερα ή εταιρείες τηλεπικοινωνιών, να μην επηρεάζει το προϊόν και να μην είναι υπεύθυνη για αυτό. Το δεύτερο μοντέλο φαίνεται να είναι το πιο κατάλληλο για δραστηριότητες που βασίζονται σε συνεισφορές χρηστών, "υλικό που δημιουργείται από χρήστες", όπως το Facebook και το Youtube.
Όμως οι Αμερικανοί νομοθέτες σκέφτονται στραβό Είδα μια ανάγκη λογοκρισίας, αλλά δεν θέλουν να είναι οι ίδιοι λογοκριστές. Η λύση ήταν να δοθούν στις πλατφόρμες τόσο «σπαθί όσο και ασπίδα» μέσω του «Τμήματος 230». Το σπαθί είναι να δώσει στις πλατφόρμες το δικαίωμα να λογοκρίνουν αυτό που έχουν γράψει οι χρήστες. Η ασπίδα είναι ότι είναι ταυτόχρονα αβλαβείς εάν παραδοθεί κάτι παράνομο.
Για πολλά χρόνια, υπήρχε υψηλό επίπεδο ελευθερίας έκφρασης στις πλατφόρμες, αλλά τώρα η λογοκρισία αυξάνεται. Οι αμερικανικές εκλογές δείχνουν μια συμπεριφορά που είναι δυσάρεστη σε αυτήν την αστυνομική πολιτεία. Η επιχείρηση διαφθοράς του Μπάιντεν κρατήθηκε μυστική, παρόλο που είχε μεγάλο δημόσιο συμφέρον. Η ανάρτηση του προέδρου στο Twitter εφοδιάστηκε με προειδοποιητικό κείμενο και η ομιλία του για τη βραδιά των εκλογών λογοκρίθηκε από τα μεγάλα τηλεοπτικά κανάλια - σταμάτησαν τη μετάδοση όταν ο Τραμπ μπήκε στο θέμα ότι χειραγωγείται το εκλογικό αποτέλεσμα. Έγινε πολύ γελοίο όταν ο Τραμπ έπρεπε να επικριθεί για την ομιλία του, ενώ είχε ήδη λογοκριθεί.
Μετά την αναθεώρηση της εμπορικής συμφωνίας της Βόρειας Αμερικής, είναι πιο δύσκολο να αφαιρεθεί η ασπίδα, καθώς η συμφωνία προβλέπει προστασία έναντι αυτού του είδους ζημιών. Αλλά είναι δυνατόν να πάμε στην αντίθετη κατεύθυνση. Αφήστε τις πλατφόρμες να κρατήσουν την ασπίδα, αλλά αφαιρέστε το σπαθί από αυτές.
Ο Τραμπ έχει τόσο προσωπικά κίνητρα όσο και ισχυρούς βασικούς λόγους να παρέμβει εναντίον αυτού του συστήματος ιδιωτικοποιημένης λογοκρισίας. Εάν απορρίψετε τη λογοκρισία στην Ανατολική Γερμανία, καταργήσετε το Stasi, δεν ιδιωτικοποιείτε την εταιρεία και την αφήνετε να συνεχίσει με νέους ιδιοκτήτες. Οι νομοθέτες πρέπει να αποφασίσουν μόνοι τους τι είναι νόμιμο και τι είναι παράνομο, όχι να κρύβονται πίσω από μια ιδιωτική εταιρεία. Η λογική είναι να αφαιρέσουμε το δικαίωμα του YouTube και του Facebook να λογοκρίνει αυτό που έχουν δημιουργήσει άλλοι. Διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρέσουν παράνομο υλικό. Εάν όμως η κατάργηση αποδειχθεί νόμιμη, πρέπει να αναδημοσιευτεί.
Η Ουγγαρία δίνει ένα δημοκρατικό παράδειγμα με την καθιέρωση μιας τέτοιας ρύθμισης όπου η λογοκρισία εκτός από αυτό που απαγορεύεται από το νόμο πρέπει να δημοσιεύεται και η εταιρεία να επιβάλλει πρόστιμο εάν δεν διορθώσει αμέσως το λάθος της. Το Ουγγρικό Κοινοβούλιο, όχι μια αμερικανική εταιρεία, αποφασίζει τι είναι νόμιμο στην Ουγγαρία. Αυτή η δημοκρατική λογική πρέπει επίσης να ισχύει στις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Σουηδία. Η λογοκρισία μέσω της Big Tech δεν είναι δημοκρατία.
Τότε απομακρύνεστε από μια ιδιωτικοποιημένη λογοκρισία που τώρα εισάγεται στην Αγγλία. Τον Απρίλιο του 2019, κυκλοφόρησε μια "Λευκή Βίβλος" που δείχνει πώς σκοπεύει να καταργήσει την ελευθερία έκφρασης. Οι πλατφόρμες επιβάλλουν "καθήκον φροντίδας" και ότι "επιβλαβές περιεχόμενο" πρέπει να λογοκρίνεται. Αυτό είναι ασαφές και αυθαίρετο με εξαιρετικά επιπόλαιο τρόπο. Τα πρόστιμα είναι επίσης πολύ υψηλά και οι υπεύθυνοι διατρέχουν κίνδυνο προσωπικής τιμωρίας. Η νομική βεβαιότητα αποφεύγει συνήθως αυτούς τους συνδυασμούς ασαφών απαγορεύσεων και υψηλών κυρώσεων για βάσιμους λόγους.
Το αποτέλεσμα είναι ότι οι εταιρείες εισάγουν μια επιπλέον λογοκρισία. Οι αρχές μπορούν στη συνέχεια να αποκηρύξουν τον εαυτό τους και να πουν ότι η λογοκρισία έγινε πιο εκτεταμένη από ό, τι σκόπευαν. Ωστόσο, η επιπλέον λογοκρισία μπορεί να θεωρηθεί ως το περιθώριο ασφάλειας της εταιρείας, το οποίο είναι πολιτική της εταιρείας και αποσυνδέεται επίσημα από την κρατική λογοκρισία. Παίρνουμε εκτενή λογοκρισία για την οποία κανείς δεν είναι υπεύθυνος. Θα είναι όπως σε οποιαδήποτε δικτατορία. Οι γραφειοκράτες γνωρίζουν σχεδόν τι δεν τους αρέσει οι ηγέτες, ώστε να εκτελούν τη δουλειά τους με το να είναι πολύ ενθουσιώδεις για να αποφύγουν το πρόβλημα και να προωθήσουν την προσωπική τους προώθηση.
Η βρετανική κυβέρνηση βλέπει τη συμπεριφορά της ως τρόπο να είναι στην πρώτη γραμμή του μέλλοντος. Ο δικηγόρος των μέσων ενημέρωσης Mark Stevens δηλώνει: "Είμαστε το πρώτο δυτικό καθεστώς που το εξετάζει, οι μόνες άλλες χώρες που το κάνουν αυτό είναι η Σαουδική Αραβία, η Κίνα, η Τουρκία, το Αζερμπαϊτζάν και η Ρωσία". Συγχαρητήρια, Ηνωμένο Βασίλειο!
Η Σουηδία βρίσκεται στην ίδια γραμμή. αλλά είναι κάπως πίσω στην εξέλιξη προς μια ωμή δικτατορία. Η Morgan Johansson είχε τις πρώτες συζητήσεις λογοκρισίας με το Facebook και την Google ήδη το 2018. Το 2019, πολλά τηλεοπτικά κανάλια που μεταδόθηκαν μέσω Youtube επηρεάστηκαν επανειλημμένα. Η πολιτική προκατάληψη στη λογοκρισία είναι σαφής. Για τη Σουηδία, το κύριο πρόβλημα είναι η ενεργή στάση της Big Tech, αλλά εισάγονται βρετανικές κυρώσεις για "επιβλαβές περιεχόμενο". έτσι ένα κίνημα της αντιπολίτευσης μπορεί να σιωπηθεί από δρακόντεινες ζημιές ακόμα κι αν έχουν τις δικές τους πλατφόρμες. Η Σουηδία έχει αδύναμη προστασία για την ελευθερία της έκφρασης με τις δικές της ρήτρες από καουτσούκ, όπως ο νόμος που απαγορεύει τις εθνικές ομάδες. Πολλές χώρες της ΕΕ προσελκύονται περισσότερο στις αγγλικές δικτατορικές μορφές παρά στην ουγγρική κηδεμονία για τη σημαντικότερη αξία της δημοκρατίας: τη διαφύλαξη της ελευθερίας της έκφρασης.
Στη Σουηδία, η ιδιωτική λογοκρισία έχει κάνει ένα μεγάλο βήμα μακριά από τη δημοκρατία, διαγράφοντας εντελώς όλα τα προγράμματα Swebb-TV από το Youtube. Αυτό γίνεται την ημέρα πριν από την παραμονή των Χριστουγέννων για να ελαχιστοποιηθεί η προσοχή. Ολόκληρη η εναλλακτική σφαίρα απειλείται από αυτήν τη λογοκρισία όλων όσων θεωρούν ότι οι αλγόριθμοι είναι "επιβλαβές περιεχόμενο".
Η καλύτερη λύση θα ήταν οι Ηνωμένες Πολιτείες να εισαγάγουν απαγόρευση λογοκρισίας "περιεχομένου που δημιουργείται από χρήστες". Με την ισχυρή αμερικανική προστασία για την ελευθερία της έκφρασης και την αμερικανική συνήθεια να θεσπίζουν νόμους που ισχύουν και για τις αμερικανικές εταιρείες και σε άλλες χώρες, η πίεση στο Google και στο Facebook να κλείσουν τη δραστηριότητά τους στο Stasi θα ήταν ισχυρή. Αυτό θα μείωνε σημαντικά την τρέχουσα απειλή για την ελευθερία της έκφρασης σε άλλες χώρες. Οι Ρεπουμπλικάνοι πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι δεν θα είναι σε θέση να κερδίσουν το Δημοκρατικό Κόμμα εάν το τελευταίο όχι μόνο κερδίσει τεράστια υπεροχή των μέσων μαζικής ενημέρωσης, αλλά μπορεί επίσης να σιωπήσει τις κρίσιμες φωνές μέσω μη δημοκρατικών μεθόδων όπως η λογοκρισία σε ανοιχτές ή μυστικές μορφές. Είναι σημαντικό να υπάρχει πραγματική ελευθερία έκφρασης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με πλήρη διαφάνεια για τους συμπατριώτες και των δύο μερών.
Μια πρόταση του προέδρου τον Δεκέμβριο είναι μια απαίτηση για μεταρρύθμιση του "Τμήματος 230" σε συνδυασμό με απειλή βέτο κατά του αμυντικού προϋπολογισμού. Οι περισσότεροι Ρεπουμπλικάνοι τάσσονται υπέρ αυτού του προϋπολογισμού, έτσι ώστε η κίνηση να μην αποτελεί αποτελεσματική απειλή. Παραμένει εξαιρετικά σημαντικό το ότι ο Τραμπ ξεκινά μια νομική διαδικασία για να απαλλαγεί από αυτόν τον αντιδημοκρατικό κανόνα. Μια μεταρρύθμιση θα έκανε τη νομοθεσία των ΗΠΑ ένα πρότυπο αντί για μια διεθνή συντόμευση για περισσότερη λογοκρισία που μπορούν να επιλέξουν διάφορες κυβερνήσεις χωρίς χαρακτήρες - ενώ αυτοί οι υποκριτές δηλώνουν ότι βαθιά μέσα στο στήθος τους καίγεται ένα ισχυρό πάθος ελευθερίας του λόγου.
Τζαν Τούλμπεργκ
Ο Jan Tullberg είναι συγγραφέας και αναπληρωτής καθηγητής διοίκησης επιχειρήσεων. Είναι ο συγγραφέας του βιβλίου Låsningen: Μια ανάλυση της σουηδικής μεταναστευτικής πολιτικής που δημοσιεύθηκε το 2014. Περισσότερα κείμενα του Tullberg διατίθενται στον ιστότοπό του.
ΝΈΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΠΡΏΤΗ ΣΕΛΊΔΑ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΆ ΝΈΑ
Ειδήσεις εξωτερικής πολιτικής με έμφαση στη μη παρέμβαση.
- «Μια κατάφωρη παραβίαση»: Ο Σαχράουβις απορρίπτει την Ανακοίνωση του Πομπέο για το Προξενείο των ΗΠΑ στη Δυτική Σαχάρα που κατέχεται από το Μαρόκο
- Οι Spooky Western Journalists αναβαθμίζουν τη CIA και συνεργάζονται με κατασκοπευτικές εταιρείες
- Το προσωπικό του Antiwar.com γιορτάζει το μεγάλο Σαββατοκύριακο
- Karen Kwiatkowski στο Whistleblowing και ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας
- Ο Μπάιντεν πιθανότατα θα συνεχίσει την αυστηρή πολιτική των ΗΠΑ κατά της Βενεζουέλας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου