MISES WIRE
Κατασχέσεις γης της Νότιας Αφρικής: Σοσιαλισμός από άλλο όνομα
Η έκθεση του Ηνωμένου Βασιλείου Express αυτή την εβδομάδα η κυβέρνηση της Νοτίου Αφρικής άρχισε να εκμεταλλεύεται εκμεταλλεύσεις στη χώρα μετά από αδυναμία διαπραγμάτευσης των πωλήσεων με τους ιδιοκτήτες.
Στις 31 Ιουλίου, ο πρόεδρος Cyril Ramaphosa, ο οποίος είχε εκλεγεί μόνο τον Φεβρουάριο, επιβεβαίωσε ότι το κόμμα του στο Αφρικανικό Εθνικό Συνέδριο (ANC) θα εγκρίνει μια τροποποίηση στο σύνταγμα της χώρας ώστε να καταστεί δυνατή η κατάσχεση των αγροτεμαχίων που ανήκουν σε άσπρα εδάφη χωρίς αποζημίωση.Ο κ. Ramaphosa ισχυρίστηκε ότι η νέα τροπολογία αποσκοπούσε «να περιγράψει με μεγαλύτερη σαφήνεια τους όρους υπό τους οποίους μπορεί να επηρεαστεί η απαλλοτρίωση της γης χωρίς αποζημίωση».Την περασμένη εβδομάδα, ο πρόεδρος της ANC Gwede Mantashe πυροδότησε τον πανικό μεταξύ της αγροτικής κοινότητας, όταν είπε ότι όλοι οι αγρότες που έχουν πάνω από 25.000 στρέμματα γης θα έχουν πάρει από αυτούς χωρίς αποζημίωση.Η κυβέρνηση της Νότιας Αφρικής άρχισε τώρα να καταλαμβάνει γη από λευκούς αγρότες, αρχικά στοχεύοντας σε δύο αγρότες θηραμάτων στη βόρεια επαρχία Limpopo μετά από συνομιλίες με τους ιδιοκτήτες Akkerland Boerdery έσπασε πάνω από τεράστιες διαφορές στην εκτιμώμενη αξία της.
Από τεχνική άποψη , φαίνεται ότι το πρόγραμμα δήμευσης έχει ως στόχο τους ιδιοκτήτες εκμεταλλεύσεων με βάση το μέγεθος των εκμεταλλεύσεων και όχι αυστηρά με βάση τη φυλετική κατάστασή τους.
Στην πράξη, ωστόσο, το αποτέλεσμα ήταν ότι οι ιδιοκτήτες που αντιμετωπίζουν κατασχέσεις είναι συντριπτικά "άσπροι".
Επομένως, η πολιτική έχει εδώ και καιρό μια φυλετική συνιστώσα σε αυτήν. Donald Trump tweeted αυτή την εβδομάδα ότι έχει σκηνοθετήσει το Υπουργείο Εξωτερικών να εξετάσει το θέμα των δήμευσης των εδαφών που ανήκουν σε "λευκούς αγρότες". Ο Τρούμπ καταδικάστηκε από το κυβερνών κόμμα της Νότιας Αφρικής για την επίκληση του φυλετικού ζητήματος, αλλά η φυλετική συνιστώσα της αντιπαράθεσης είναι εμφανής.
Εξάλλου, η γαλλική κρατική εταιρεία μέσων μαζικής ενημέρωσης France24 δηλώνει με ουσιαστικό τρόπο ότι η πολιτική «επιδιώκει να διορθώσει την κληρονομιά δεκαετιών λευκής διακυβέρνησης που απομάκρυνε τους μαύρους της γης τους».
Ο σοσιαλισμός είναι ο σοσιαλισμός
Ωστόσο, είναι εύκολο να κάνετε πάρα πολύ από το φυλετικό στοιχείο. Ενώ η φυλετική εχθρότητα και η επιθυμία για αποκατάσταση των εγκλημάτων του παρελθόντος που "αφαιρούν τους μαύρους της γης τους" φαίνεται να είναι ο κινητήριος παράγοντας του κυβερνώντος καθεστώτος, το γεγονός παραμένει η κατάσχεση των αγροκτημάτων είναι επίσης καλή πολιτική από την πλευρά του κυβερνώντος κόμματος. Δηλαδή, οι κατασχέσεις θα μπορούσαν να προκληθούν μόνο από μια κυνική επιθυμία να ανταμείψει την πολιτική βάση του κόμματος με «ελεύθερα» πράγματα. Οι ιδιοκτήτες εκμεταλλεύσεων, μετά από όλα, είναι ένα μικρό ποσοστό του νοτιοαφρικανικού πληθυσμού που ψηφίζει.
Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι σημαντικό να μην επιμείνουμε στη φυλετική πτυχή της γεωργικής πολιτικής και να δούμε την πολιτική για το τι είναι στον πυρήνα της. Είναι απλώς μια άλλη συνηθισμένη, εγκόσμια πολιτική που αποσκοπεί στην απαλλοτρίωση της ιδιωτικής ιδιοκτησίας από μια ομάδα και την παραχώρηση σε μια άλλη.
Σε αυτό, οι κατασχέσεις γης δεν διαφέρουν ουσιαστικά από οποιαδήποτε άλλη στιγμή που ένα κράτος έχει κατασχέσει γη, βιομηχανίες ή επιχειρήσεις σε οποιοδήποτε άλλο μέρος του κόσμου.
Τον περασμένο αιώνα, τα μαρξιστικά εμπνευσμένα καθεστώτα έχουν κατά κανόνα κατασχεθεί εδάφη και αγροκτήματα με βάση την ιδέα ότι οι ιδιοκτήτες ήταν πάρα πολύ «αστοί» ή εχθροί της «επανάστασης» σε κάποιο άλλο σεβασμό. Αυτό συνέβη τα τελευταία χρόνια στη Βενεζουέλα, όπου οι επιχειρήσεις κατασχέθηκαν από υποτιθέμενους «προδότες τάξης».
Ακόμη πιο σημαντικό, δεν το αναφέρει το κίνητρο ή η πραγματική κίνητρο να πω ένα μεγάλο μέρος τίποτα, όταν πρόκειται για τις επιπτώσεις των κατασχέσεων γης και την απαλλοτρίωση ιδιοκτησίας οποιουδήποτε είδους.
Ανεξάρτητα από τα κίνητρα, η δήμευση κρατικής ιδιοκτησίας οδηγεί σε οικονομικές επιπτώσεις που μπορεί να έχουν καταστροφικές επιπτώσεις στην τοπική οικονομία.
Το πιο σημαντικό είναι ότι οι απαλλοτριώσεις ιδιοκτησίας οδηγούν σε σοβαρά προβλήματα " αβεβαιότητας του καθεστώτος " (όρος που αναπτύχθηκε από τον Robert Higgs), όπου η αβεβαιότητα σχετικά με το νομικό και πολιτικό καθεστώς της ιδιοκτησίας μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική πτώση των επενδύσεων και της παραγωγής. Με άλλα λόγια, αν οι ιδιοκτήτες ακινήτων δεν είναι βέβαιοι εάν η περιουσία τους θα κατασχεθεί, δεν θα επενδύσουν στο ακίνητο ούτε θα το διατηρήσουν.
Έτσι, η αβεβαιότητα του καθεστώτος οδηγεί σε παρακράτηση επενδύσεων και καταστροφή κεφαλαίου χάρη στην έλλειψη επενδύσεων και συντήρησης.
Αυτό το βλέπουμε ήδη στη Νότιο Αφρική. Δεδομένου ότι, σύμφωνα με την Express ,"Ένας αριθμός ρεκόρ λευκών αγροτών της Νότιας Αφρικής έβαλε τη γη τους προς πώληση εν μέσω φόβων ότι το κυβερνών κόμμα σκοπεύει να κατασχέσει περιουσίες μεγαλύτερες από 25.000 στρέμματα".
Οι ιδιοκτήτες σχεδιάζουν ουσιαστικά τη διαφυγή τους από τη νοτιοαφρικανική οικονομία, αλλά θα είναι δύσκολο για αυτούς να βρουν αγοραστές. Σε τελική ανάλυση, ποιος επενδυτής - ένας με πραγματικά μέσα για να αγοράσει και να διατηρήσει τις εκμεταλλεύσεις - θα αγοράσει αυτές τις εκμεταλλεύσεις υπό τις παρούσες συνθήκες; Τουλάχιστον, κανείς δεν θα αγοράζει τίποτα άλλο από μια δραστικά μειωμένη τιμή.
Δεδομένου ότι εξακολουθεί να παραμένει αρκετά αβέβαιος για το πόσο εκτεταμένες ή σκληρές θα είναι οι κατασχέσεις, οι περισσότεροι δυνητικοί ιδιοκτήτες θα περιμένουν και θα δουν πώς θα περάσουν τα πράγματα πριν επενδύσουν τίποτα περισσότερο στη γεωργική οικονομία της Νότιας Αφρικής.
Και αυτό, όπως σημειώνει ο Χιγκς στο έργο του για τη βεβαιότητα του καθεστώτος, είναι μία από τις κεντρικές πτυχές της αβεβαιότητας του καθεστώτος: προτρέπει τους επενδυτές και τους ιδιοκτήτες να καθυστερούν την πραγματοποίηση επενδύσεων μέχρις ότου μειωθεί η αβεβαιότητα. Εν τω μεταξύ, οι μισθοί των εργαζομένων θα μειωθούν, οι ιδιοκτήτες θα παραιτηθούν από τις απαραίτητες επισκευές μηχανών και εργαλείων και η οικονομία συνολικά θα υποφέρει. Ο Χιγκς γράφει :
Οι ιδιωτικές επενδύσεις αποτελούν τη σημαντικότερη κινητήρια δύναμη της οικονομικής προόδου. Οι επιχειρηματίες χρειάζονται νέες δομές, εξοπλισμό και λογισμικό για να παράγουν νέα προϊόντα, να παράγουν υπάρχοντα προϊόντα με χαμηλότερο κόστος και να κάνουν χρήση της νέας τεχνολογίας που απαιτεί ενσωμάτωση στα μηχανήματα, στις διατάξεις των εγκαταστάσεων και σε άλλες πτυχές του υπάρχοντος κεφαλαίου. Όταν μειώνεται ο ρυθμός των ιδιωτικών επενδύσεων, ο ρυθμός αύξησης του πραγματικού κατά κεφαλήν εισόδημα μειώνεται και εάν οι ιδιωτικές επενδύσεις πέσουν γρήγορα και ουσιαστικά, συμβαίνει ύφεση ή κατάθλιψη.
Μια μεγαλύτερη επίδραση στην περίπτωση αυτή μπορεί επίσης να είναι ότι πολλοί από τους πιο έμπειρους, έμπειρους και πλούσιους σε κεφάλαιο κατοίκους της Νότιας Αφρικής θα εγκαταλείψουν τη χώρα, παίρνοντας την τεχνογνωσία τους μαζί τους. Το κράτος της Νότιας Αφρικής θα προσπαθήσει - όπως κάνουν συχνά τα κράτη - να καταστήσει δύσκολο για τους μετανάστες να πάρουν μαζί τους το κεφάλαιό τους. Αυτό θα είναι σχετικά εύκολο για τους ιδιοκτήτες των οποίων ο πλούτος είναι δεμένος σε γη. Οι ξένοι επενδυτές, ωστόσο, δεν θα έχουν τέτοιο πρόβλημα. Θα είναι σχετικά εύκολο για τους ξένους επενδυτές να τραβήξουν τον πλούτο τους από τη Νότια Αφρική ως αποτέλεσμα των απαλλοτριώσεων. Αυτή η επένδυση δεν μπορεί ποτέ να επιστρέψει.
Έτσι, ενώ οι κατασχέσεις γης έχουν καλή πολιτική λογική για το κυβερνών κόμμα στη Νότιο Αφρική, το γεγονός παραμένει ότι η πολιτική έχει πολύ κακή οικονομικήέννοια. Είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα που έχουμε ήδη δει στη Βενεζουέλα τα τελευταία χρόνια και τα αποτελέσματα - ανάλογα με το μέγεθος της απαλλοτρίωσης που πραγματοποιείται - θα είναι τα ίδια.
Και ίσως αυτό το ζήτημα της "αναλογικότητας" είναι αυτό που κάνει το καθεστώς. Ακόμη και αν το νοτιοαφρικανικό καθεστώς αντιληφθεί τις οικονομικές επιπτώσεις της απαλλοτρίωσης, το καθεστώς αναγνωρίζει επίσης ότι η γεωργία παραμένει ένα σχετικά μικρό τμήμα της οικονομίας της Νότιας Αφρικής. Λιγότερο από το 3% του ΑΕγχΠ της Νότιας Αφρικής καθοδηγείται σήμερα από τη γεωργία.
Το καθεστώς μπορεί να ελπίζει ότι μπορεί να ξεφύγει με την καταστροφή επενδύσεων στον τομέα αυτό, εάν η οικονομική καταστροφή που προκύπτει παραμένει αρκετά περιορισμένη. Εξάλλου, εάν η οικονομία της Νοτίου Αφρικής υποφέρει - όπως ήδη κάνει λόγω άλλων παραγόντων - το καθεστώς μπορεί πάντα να κατηγορεί κάποια άλλη ομάδα για το πρόβλημα, όπως οι ξένοι καπιταλιστές ή οι εγχώριοι κακοποιούς.
Από οικονομική άποψη, όμως, μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι - εάν οι απαλλοτριώσεις συνεχίσουν - οι εκτάσεις στα περιθώρια θα πέσουν εκτός χρήσης, οι εργαζόμενοι στα περιθώρια θα βρεθούν εκτός εργασίας και η αβεβαιότητα του καθεστώτος θα οδηγήσει σε συνολική μείωση τόσο των εγχώριων όσο και των ξένων επένδυση.
Το κίνητρο για αυτή την τελευταία κίνηση προς την καταστροφή των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας είναι άσχετο με το οικονομικό αποτέλεσμα.
Σημείωση: Οι απόψεις που εκφράζονται στο Mises.org δεν είναι απαραιτήτως αυτές του Ινστιτούτου Mises.
Πηγή εικόνας:
iStock
Όταν σχολιάζετε, μπορείτε να δημοσιεύσετε ένα συνοπτικό, πολιτικό και ενημερωτικό σχόλιο. Πολιτική πλήρους σχολιασμού εδώ
ΠΡΟΣΘΕΣΕ ΣΧΟΛΙΟ