«Τυχαίες πλειοψηφίες!» – Γιατί ο Φρίντριχ Μερτς ξαφνικά δεν θέλει πλέον να εξασφαλίσει τα σύνορά μας
Ως πατέρας, σας το λέω όσο πιο ξεκάθαρα μπορείτε να το πείτε, και το λέω γιατί νιώθω ότι είναι καθήκον μου: Πριν ακόμη ένας δολοφόνος των παιδιών μας μπει παράνομα στη Γερμανία, πριν ακόμη ένας. Ο μόνος άλλος παιδί πεθαίνει στα χέρια ενός άνδρα που δεν θα έπρεπε ποτέ να ήταν στη Γερμανία, πριν κάπου στη Γερμανία μια άλλη μητέρα ή πατέρας πρέπει να κλάψει στον τάφο του δολοφονημένου παιδιού τους επειδή τα σύνορά μας δεν προστατεύονται, θέλω να τελειώσει αυτή η πολιτική ανθρωποκτονία μια φορά και για όλους Δεν έχει σημασία ποια είναι η πλειοψηφία, δεν έχει σημασία τι ψήφοι κόμματος.
Πώς θα εξηγήσουμε στο επόμενο παιδί που δολοφονήθηκε, στην επόμενη βιασμένη γυναίκα, στο επόμενο θύμα της ισλαμιστικής τρομοκρατίας με μαχαίρι ότι έπρεπε να πεθάνει για το τείχος προστασίας; Ότι αυτή η κοινωνία τους θυσίασε για αυτό το μεγαλύτερο πολιτικό αγαθό; Πώς εξηγείς σε ένα παιδί ότι πρέπει να δώσει τη ζωή του για τη λάθος πολιτική; Λέω: Κανένα τείχος προστασίας δεν είναι πιο σημαντικό από τη ζωή ενός παιδιού.
Μπορείτε να δείτε το τρέχον επεισόδιο "Προσοχή, Reichelt!"
Δεν φοβάμαι να το πω ξεκάθαρα, ακόμα κι αν μπορεί να θεωρηθεί ακατάλληλο και πολύ «ριζοσπαστικό». Είναι απλά η αλήθεια. Το λέω τόσο ξεκάθαρα γιατί με εξοργίζει βαθιά. Άνθρωποι πεθαίνουν εξαιτίας της μεταναστευτικής πολιτικής. Ανθρώπινες ζωές καταστρέφονται από την μεταναστευτική πολιτική. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο καλό στη χώρα από το να τερματιστεί αυτή η πολιτική και να σωθούν ανθρώπινες ζωές. Και όμως απλά δεν συμβαίνει.
Θα υπάρξει και αριστερή κυβέρνηση μετά τις ομοσπονδιακές εκλογές
Κανείς δεν μπορεί να πει πώς ακριβώς θα εξελιχθούν οι ομοσπονδιακές εκλογές της 23ης Φεβρουαρίου, αλλά ένα είναι σίγουρο: μετά από 16 χρόνια Άνγκελα Μέρκελ και τρία χρόνια Όλαφ Σολτς, η Γερμανία θα έχει την επόμενη αριστερή κυβέρνησή της. Μετά από δύο δεκαετίες καταστροφικής αριστερής πολιτικής που κατέστρεψε τη Γερμανία και την άφησε πίσω της, μετά από δύο δεκαετίες στα νύχια των τρελών αριστεροπράσινων ιδεών που έχουν προκαλέσει τον όλεθρο στη χώρα ενάντια στην πλειοψηφία των πολιτών, μπορούμε να ψηφίσουμε όπως θέλουμε - θα είναι άλλο ένα να δώσει αριστερή κυβέρνηση. Το μόνο ερώτημα είναι: Πόσο έμεινε; Με κόκκινο, με πράσινο ή και με τα δύο;
Η ανατροπή της αριστερής-πράσινης πολιτικής, δηλαδή ανοιχτά σύνορα, κλειστά εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής, τρελή πολιτική ταυτότητας με άντρες σε ζαρτιέρες στα αποδυτήρια μικρών κοριτσιών, μπόνους εισόδου που λέγεται χρήματα του πολίτη, απαγόρευση των κινητήρων εσωτερικής καύσης, γερμανικό διαβατήριο για όλους, εκδίωξη βιομηχανίας, γραφειοκρατισμός, πληθωρισμός, τιμές σούπερ μάρκετ, που κανείς δεν μπορεί να αντέξει πια, τρελοί κανονισμοί, νόμοι θέρμανσης, φόροι και τέλη που μας παρενοχλούν, έρευνες σε σπίτια τα ξημερώματα κ.ο.κ. μια ιστορική επίθεση στην ελευθερία της έκφρασης, η ανατροπή αυτής της αριστερής πολιτικής πρέπει και πρέπει να συμβεί μόνο με τα αριστερά κόμματα στην εξουσία. Όλοι ξέρουμε τι σημαίνει αυτό: τίποτα δεν θα αλλάξει. Με τους αριστερούς υπάρχει πάντα μόνο αριστερή πολιτική.
Η αξιοσημείωτη λέξη της ώρας είναι «ΤΥΧΑΙΑ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ»
Ο Φρίντριχ Μερτς, ο οποίος είναι πιο πιθανό να κερδίσει τις επόμενες εκλογές και να γίνει Καγκελάριος, το λέει επίσημα στην έναρξη της προεκλογικής εκστρατείας. «ΤΥΧΑΙΑ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ» . Δεν θα έπρεπε καν να γίνει ψηφοφορία στη γερμανική Bundestag εάν υπάρχει ο κίνδυνος να υπάρξει κατά τύχη πλειοψηφία με το AfD. Ο Friedrich Merz λέει: "Δεν το θέλω αυτό.":
Το μήνυμα δύσκολα θα μπορούσε να είναι πιο ξεκάθαρο: Αυτό που δεν θέλει ο Φρίντριχ Μερτς είναι πάνω από αυτό που θέλει η πλειοψηφία των Γερμανών.
Ό,τι είναι σωστό είναι λάθος αν και οι λάθος άνθρωποι πιστεύουν ότι είναι σωστό. Όλοι καταλαβαίνουν ότι αυτό θα καταστρέψει τελικά τη δημοκρατία. Ειδικά όταν πρόκειται για θέματα που απειλούν την οικονομική μας υπόσταση και ζωή και άκρα. Να μην σταματήσει άμεσα η παράνομη μαζική μετανάστευση και η αποβιομηχάνιση της χώρας μας, παρόλο που η πλειοψηφία είναι υπέρ - αυτό δεν μπορεί πλέον να εξηγηθεί σε κανέναν. Ούτε καν ο Φρίντριχ Μερτς, που μέχρι πρόσφατα έβλεπε τα πράγματα διαφορετικά:
Στην επιδίωξή του για την καγκελαρία, ο Φρίντριχ Μερτς παγιδεύεται σε ένα κόμμα που, μετά από 16 χρόνια με την Άνγκελα Μέρκελ, είτε έχει ξεσπάσει ιδεολογικά είτε είναι αριστερό-πράσινο από βαθιά πεποίθηση. Οι πρωθυπουργοί του κάνουν εκστρατεία για κάθε πιθανό αριστερό συνασπισμό τρόμου, με τους ολοκληρωτικούς Πράσινους, με τους διαδόχους του SED του Αριστερού Κόμματος, με την κομμουνίστρια Σάχρα Βάγκενκνεχτ. Αλλά ακόμη και η σκέψη πώς μπορεί κανείς να βοηθήσει την προφανή πλειοψηφία της χώρας –εδώ μπορείτε να δείτε τον εκλογικό χάρτη από τις εκλογές της ΕΕ– να έχει τον τρόπο της απαγορεύεται. Αυτό που έχουν επιλέξει τόσο ξεκάθαρα οι άνθρωποι θεωρείται πλέον «ΤΥΧΑΙΑ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ» που δεν πρέπει να προκύψει.
Ο Friedrich Merz γνωρίζει ότι η μεγαλύτερη απειλή για το όνειρό του να γίνει καγκελάριος είναι οι δικοί του άνθρωποι, με επικεφαλής τον Hendrik Wüst, τον μουλά του Χαλιφάτου της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, που θα ήταν έτοιμος να τον δολοφονήσει αν τολμούσε να αμφισβητήσει στρατηγικά την αριστερά. -κυριαρχία φτερών. Δεν επρόκειτο καν για έναν επίσημο συνασπισμό μαύρου-μπλε. Αυτό ούτως ή άλλως δεν είναι ρεαλιστικό σε αυτό το σημείο. Θα ήταν απλώς να κάνετε το σωστό για τη χώρα εάν έχετε την πλειοψηφία για να το κάνετε.
Η άρνηση του CDU θα κοστίσει ανθρώπινες ζωές
Το να μην το κάνεις δεν είναι τίποτα λιγότερο από ιστορικό. Ποτέ στη δημοκρατική ιστορία της χώρας μας δεν αρνήθηκε ένα κόμμα να εφαρμόσει τις δικές του ιδέες, τη βούληση της πλειοψηφίας, παρόλο που μπορούσε. Αλλά ο Friedrich Merz είναι αποφασισμένος να κάνει ακριβώς αυτό:
Πολύ συχνά, τα μέλη της κυβέρνησης ξεχνούν ποιος είναι ο κυρίαρχος και ποιον υποτίθεται ότι υπηρετούν.
Επειδή στο σπίτι πάνω στο οποίο είναι γραμμένο το «Dem deutsche Volke», είναι ολοένα και πιο σπάνιο να μιλάνε με τρόπο που ο γερμανικός λαός μπορεί ακόμα να καταλάβει, αυτά τα λόγια του Φρίντριχ Μερτς πρέπει να μεταφραστούν. Ως κάποιος που κοινωνικοποιήθηκε ως ψηφοφόρος της Ένωσης, που ψήφισε τον Kohl και τον Stoiber, με πονάει που το λέω τόσο ξεκάθαρα, αλλά ως δημοσιογράφος είναι δουλειά και υποχρέωσή μου. Αυτό που ανακοινώνει εδώ ο Φρίντριχ Μερτς σημαίνει το εξής: Ακόμα κι αν ο Φρίντριχ Μερτς μπορούσε να κλείσει τα σύνορα σήμερα και τις επόμενες εβδομάδες της συνάντησης, δεν θα το κάνει. Ακόμα κι αν μπορούσε να αποτρέψει ακόμη περισσότερους νέους ισλαμιστές να εισέλθουν στη χώρα μας σήμερα, δεν θέλει και δεν θα το κάνει. Μολονότι γνωρίζουμε ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι οι δράστες του αύριο, παρόλο που γνωρίζουμε με βεβαιότητα ότι φέρνουμε βίαιο έγκλημα και ανθρώπινο πόνο στη χώρα, παρόλο που υπάρχει ξεκάθαρη πλειοψηφία εναντίον του στη Βουλή, τίποτα δεν θα γίνει. Οι πολιτικές αποφάσεις έχουν πάντα άμεσο αντίκτυπο στις ζωές των ανθρώπων, γι' αυτό πρέπει να δηλωθεί τόσο ξεκάθαρα: ο Φρίντριχ Μερτς αποφασίζει να μην γυρίσει τον επόμενο δολοφόνο, τον επόμενο βιαστή πίσω στα σύνορα, επειδή δεν θέλει να εφαρμόσει το σωστό μαζί με ψήφους του AfD .
Ο Φρίντριχ Μερτς θέλει οπωσδήποτε να αποτρέψει τις «τυχαίες πλειοψηφίες».
Η πικρή αλήθεια είναι: αυτή η πολιτική θα κοστίσει ανθρώπινες ζωές. Στη συνέχεια, πρέπει να εξηγήσετε στους πενθούντες γονείς γιατί το τείχος προστασίας ήταν πιο σημαντικό από το παιδί τους.
Ήταν μόλις πριν από λίγες εβδομάδες, δηλαδή μετά την ισλαμιστική τρομοκρατική επίθεση στο Σόλινγκεν, όταν ο Φρίντριχ Μερτς ήταν ακόμη υπέρ του άμεσου κλεισίματος των συνόρων και ακόμη, ΠΡΟΣΟΧΗ, να επιτραπεί η ψηφοφορία για αυτό στην Bundestag. Για άλλη μια φορά: Ο Φρίντριχ Μερτς τάχθηκε υπέρ της άμεσης ψηφοφορίας στην Bundestag για το κλείσιμο των γερμανικών συνόρων και την άρση της απαίτησης της φατρίας:
Μόλις λίγες εβδομάδες αργότερα, ο Φρίντριχ Μερτς τάσσεται υπέρ της αποτροπής οποιασδήποτε ψηφοφορίας για το κλείσιμο των γερμανικών συνόρων ώστε να μην υπάρχουν «ΤΥΧΑΙΕΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΕΣ» . « ΤΥΧΑΙΑ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ» , που ήθελε να δημιουργήσει ο ίδιος μόλις πριν από λίγες εβδομάδες. Ο Φρίντριχ Μερτς ζήτησε έναν νόμο με τον οποίο θα είχε συμφωνήσει το AfD, αλλά τώρα δεν θέλει πλέον έναν νόμο με τον οποίο θα συμφωνούσε το AfD.
Αλλά δεν είναι μόνο τα όρια, αλλά τα πάντα
Ο Friedrich Merz αποφασίζει να μην ανατρέψει την απαγόρευση των κινητήρων εσωτερικής καύσης και να σώσει δεκάδες χιλιάδες, ίσως και εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας στην αυτοκινητοβιομηχανία, επειδή δεν θέλει να εφαρμόσει το σωστό με ψήφους από το AfD. Ο Friedrich Merz αποφασίζει να μην πιέσει για επιστροφή στην καθαρή και ασφαλή πυρηνική ενέργεια, αποφασίζει να μην διορθώσει αυτό το ιστορικό λάθος από το CDU, επειδή δεν θέλει να εφαρμόσει το σωστό με τις ψήφους του AfD. Για τους επόμενους μήνες μέχρι τις εκλογές, οι εργασίες της Bundestag -με την έγκριση του Friedrich Merz- θα ανασταλούν σχεδόν για να μην αποφασιστεί το σωστό με το λάθος πρόσωπο. Το κοινοβούλιο μας αφήνει τα πράγματα ελεύθερα ώστε στο τέλος να μην βγει τίποτα που θα μπορούσε να σώσει τη χώρα από την καταστροφή.
Η Bundestag θα μπει σε «ιδεολογική χειμερία νάρκη» μέχρι τις εκλογές του Φεβρουαρίου.
Το λεγόμενο τείχος προστασίας απομονώνει την πλειοψηφία στη χώρα από το να μπορέσει επιτέλους να ζήσει ξανά μια κανονική ζωή με λογική πολιτική. Οι αριστεροί δημιούργησαν το τείχος προστασίας για έναν ακριβώς λόγο: γιατί κατάλαβαν ότι έτσι θα κυβερνήσουν ακόμα κι αν χάσουν τις εκλογές. Το τείχος προστασίας δεν μας προστατεύει από τα ψεύτικα της ιστορίας, αλλά μάλλον προστατεύει τους αριστερούς από την απώλεια θέσεων και προνομίων.
Όσο υπάρχει το τείχος προστασίας, είναι ένας ανίκητος μαθηματικός μηχανισμός ισχύος.
Όποιος παρακολουθεί τον Φρίντριχ Μερτς εδώ και καιρό ξέρει ότι αυτό που κάνει είναι στην πραγματικότητα περίεργο για αυτόν. Πριν από ένα χρόνο σε μια καλοκαιρινή συνέντευξη, ο Friedrich Merz είπε τα εξής:
Αυτή η στοιχειωδώς λογική πρόταση κόντεψε να κόστισε στον Φρίντριχ Μερτς την πολιτική του ύπαρξη και την υποψηφιότητά του για καγκελάριο, κάτι που ήδη πίστευαν ότι ήταν βέβαιο. Ο αριστερός όχλος που του επιτέθηκε, με τη συμμετοχή και αριστερών κομματικών συναδέλφων του, παραλίγο να τον καταστρέψει. Από τότε, ο Φρίντριχ Μερτς είπε το αντίθετο από αυτό που έλεγε τότε. Στη λογική της πολιτικής αυτό είναι κατανοητό και λογικό. Στη λογική μιας χώρας που υποφέρει από απειλητικά για τη ζωή και την ύπαρξη προβλήματα, κανείς δεν το καταλαβαίνει πια.
Μια εξαιρετικά επικίνδυνη πρόταση
Το AfD λέει: Κάθε ψήφος για το CDU είναι ψήφος για την αριστερή πολιτική. Το CDU λέει: Κάθε ψήφος για το AfD είναι ψήφος για την αριστερή πολιτική. Και τα δύο είναι αληθινά. Όποιος ψηφίσει το CDU θα πάρει αριστερή κυβέρνηση. Και όποιος ψηφίσει AfD θα πάρει και αριστερή κυβέρνηση. Αυτό ακριβώς συμβαίνει όταν αφήνεις την αριστερά να υπαγορεύει με ποιον μπορείς να μιλήσεις. Πάντα καταλήγεις σε αριστερούς.
Η Alice Weidel μιλάει σε εκδήλωση προεκλογικής εκστρατείας στο Βραδεμβούργο.
Τα τελευταία χρόνια το AfD έχει γίνει το λαϊκό κόμμα της Ανατολής και το λαϊκό κόμμα της νέας γενιάς. Το AfD είναι η ισχυρότερη δύναμη μεταξύ των νέων ανθρώπων στους οποίους το CDU της Μέρκελ έχει φέρει την ισλαμιστική υποταγή στην αυλή του σχολείου και στην εξωτερική πισίνα. Είναι μια κραυγή για βοήθεια. Μια κραυγή για βοήθεια που παραμένει ανήκουστη. Εδώ είναι ο Friedrich Merz:
«Ανεξάρτητα με πόσους ανθρώπους θα κάθεστε εδώ στην επόμενη γερμανική Bundestag».
Αυτή είναι μια πολύ επικίνδυνη πρόταση γιατί σημαίνει το εξής: Ανεξάρτητα από το πόσοι άνθρωποι εκφράσουν τη βούλησή τους σε δημοκρατικές εκλογές, όσο απελπισμένα κι αν προσπαθούν να ψηφίσουν τον εαυτό τους έξω από την αριστερή, καταστροφική, απειλητική για τη ζωή πολιτική, δεν μπορούν να πάρουν αυτό που θέλουν θέλω.
Ο κρατικός ραβίνος του Αμβούργου, Shlomo Bistritzky, έγραψε στο X πριν από λίγες ημέρες:
Σε μια συναρπαστική συνέντευξη στο NZZ, ο Bistritzky λέει: «Πολλοί άνθρωποι μου έγραψαν και με ρώτησαν: Ναι, πρέπει να ψηφίσουμε για το AfD τώρα;»
Shlomo Bistritzky, ο ραβίνος του Αμβούργου.
Ο Ραβίνος Bistritzky δεν απαντά σε αυτή την ερώτηση με ναι, αλλά ούτε και με όχι. Καλεί σε συζήτηση, την οποία αρνείται ο Φρίντριχ Μερτς. Ακόμη και στη σκηνή των μοντέρνων και ουσιαστικά αριστερών startup, η συζήτηση μαίνεται τώρα για το εάν οι ψήφοι του AfD πρέπει να χρησιμοποιηθούν για να υλοποιηθεί αυτό που απαιτεί η πλειοψηφία της χώρας.
Να τι γράφει στο X ο ιδρυτής και επενδυτής Christian Reber, ένας από τους σούπερ σταρ της startup σκηνής, με την υποστήριξη του αστέρα του Lion's Den, επιχειρηματία και επενδυτή Frank Thelen και του κληρονόμου της Miele, Christian Miele:
Αυτό που μπορεί να αναγνωρίσει ο καθένας στη χώρα, αυτό που συζητείται ανοιχτά εδώ και καιρό στη μέση της κοινωνίας, δεν πρέπει να είναι μια απαγορευμένη συζήτηση για την Ένωση. Ασφαλώς δεν πρέπει να προσβάλει κανείς εκατομμύρια ανθρώπους επειδή είπε αυτό που είναι προφανές - και αυτό που ο ίδιος ο Φρίντριχ Μερτς ζητούσε μόλις πριν από λίγες εβδομάδες.
Η καταστολή των πιο σημαντικών συζητήσεων είναι απλώς ένας προάγγελος της επόμενης αριστερής κυβέρνησης, η οποία θα οδηγούσε τη Γερμανία σε περαιτέρω καταστροφή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου