Δευτερολογία του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Βουλή, στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση για την αντιμετώπιση της ακρίβειας
Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω με μία παρατήρηση επί της διαδικασίας. Η συζήτηση ξεκίνησε πριν από ακριβώς έξι ώρες. Η κα Κωνσταντοπούλου μάς εγκάλεσε για την τήρηση της κοινοβουλευτικής τάξης, όταν, εκτιμώ μάλλον εσκεμμένα, μίλησε 53 λεπτά, ενώ δικαιούτο 20, επικαλούμενη κάτι το οποίο γνώριζε από την αρχή, γιατί είχα ενημερώσει τον Πρόεδρο της Βουλής, ότι είχα στη διάθεσή μου έξι ώρες, όχι μισή ώρα, όχι μία ώρα, όχι μιάμιση ώρα, όχι δύο ώρες, για την ολοκλήρωση μίας συζήτησης που θα μπορούσε άνετα να είχε ολοκληρωθεί εντός του εξαώρου, εάν υπήρχε σεβασμός στον χρόνο από όλους τους ομιλητές.
Μιας και αναφερθήκατε, ολίγον περιφρονητικά, στην προγραμματισμένη μου συνάντηση με τον τέως Πρόεδρο της Γαλλίας, την οποία και ο ίδιος ζήτησε και αισθάνθηκα την ανάγκη από αβροφροσύνη να αποδεχτώ αυτή την πρόσκληση, δεν πρέπει να ξεχνάμε, κα Κωνσταντοπούλου, επειδή επιμένετε με συνέπεια να επανέρχεστε στον χρόνο και στον τόπο του εγκλήματος του πρώτου εξαμήνου του 2015, ότι ο κ. Hollande υπήρξε από τους ευρωπαίους πολιτικούς που ήταν καθοριστικοί προκειμένου εκείνο το δύσκολο καλοκαίρι του 2015 να διορθώσει τον τραγικό χειρισμό της κυβέρνησης στην οποία και εσείς συμμετείχατε, να κρατήσει τελικά τη χώρα στο ευρώ, όχι με τις δικές σας ψήφους, γιατί εσείς τον δρόμο της καταστροφής τον είχατε ανοίξει.
Κάποιοι άλλοι χρειάστηκε τότε να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και αυτή η Κοινοβουλευτική Ομάδα, της Νέας Δημοκρατίας, στις 14 Αυγούστου, αν θυμάμαι καλά, του 2015, να κάνει κάτι το οποίο ήταν επιζήμιο για το κομματικό μας συμφέρον -να πιστέψει, βέβαια, θέλω να θυμίσω, και τον κ. Τσίπρα, ο οποίος έλεγε τότε ότι δεν πρόκειται να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές, να μην τα ξεχνάμε όλα αυτά-, να βάλει το εθνικό συμφέρον πάνω από το κομματικό και να συμπράξει ώστε να διορθωθεί το κακό, στον βαθμό που τουλάχιστον καταφέραμε και κρατήσαμε τη χώρα στην ευρωζώνη. Διότι θα οδηγούμασταν με μαθηματική βεβαιότητα στην καταστροφή, με τα τερτίπια τα δικά σας, του κ. Βαρουφάκη, του κ. Τσίπρα, το πρώτο εξάμηνο του 2015. Και να επωμιστούμε το πολιτικό κόστος, γιατί είμαστε μια υπεύθυνη ευρωπαϊκή δύναμη.
Εν πάση περιπτώσει, εμείς σεβόμαστε το αποτέλεσμα των εκλογών. Η «γεωγραφία» της Βουλής, τα εκλογικά ποσοστά δεν τα υφαρπάξαμε από τους Έλληνες πολίτες. Οι πολίτες μάς έδωσαν το ποσοστό αυτό, το οποίο κατανεμήθηκε στον αριθμό των βουλευτών που έχουμε στη Βουλή, και εσάς έδωσαν και το δικό σας ποσοστό, με τον αριθμό των βουλευτών που εσείς διαθέτετε στην Κοινοβουλευτική σας Ομάδα.
Και, εν πάση περιπτώσει, επειδή μας λέτε με πολύ πάθος πως εσείς δημοκρατικά εκπροσωπείτε τους πολίτες, εγώ θυμάμαι ότι μεταξύ Μαΐου και Ιουνίου του 2023 περιφρονήσατε πλήρως τη βούληση των δικών σας ψηφοφόρων και πήγατε και αλλάξατε τους βουλευτές οι οποίοι εκλέχτηκαν με σταυρό για να βάλετε τους δικούς σας διορισμένους βουλευτές. Έχω άδικο; Έτσι δεν έγινε;
Έρχομαι τώρα στις απαντήσεις που θέλω να δώσω στους πολιτικούς αρχηγούς και στις τοποθετήσεις που έκαναν στις πρωτολογίες τους. Αυτή τη φορά επιτρέψτε μου να ξεκινήσω από την τοποθέτηση του κ. Ανδρουλάκη. Θα έρθω και σε εσάς, κ. Φάμελλε, μετά, και στους υπόλοιπους πολιτικούς αρχηγούς. Ξεκίνησα με εσάς. Θα πρέπει να αισθάνεστε κολακευμένη, κα Κωνσταντοπούλου.
Θέλω να ευχαριστήσω, λοιπόν, τον κ. Ανδρουλάκη για το κολακευτικό του σχόλιο για τα παπούτσια της Νέας Δημοκρατίας. Πρέπει να πω ότι εσείς μας δώσατε πρώτοι την ιδέα με τα παπούτσια με τον πράσινο ήλιο. Αλλά, αν έπρεπε σήμερα, κ. Ανδρουλάκη, να σχεδιάσω ένα παπούτσι για το ΠΑΣΟΚ του 2024, όπως εκφράζεται στη Βουλή από εσάς, πράγματι θα σχεδίαζα ένα παπούτσι με τον ήλιο, μόνο που ο ήλιος αντί για πράσινος θα ήταν ροζ.
Διότι αυτά τα οποία άκουσα σήμερα από εσάς σχετικά με την αξιολόγησή σας για την ευρωπαϊκή σύγκλιση ή μη της χώρας είναι ακριβώς τα ίδια με αυτά τα οποία λέει ο ΣΥΡΙΖΑ. Τι μας είπατε, ουσιαστικά; Αφιερώσατε 15 λεπτά από την ομιλία σας για να μας πείτε ότι η Ελλάδα σήμερα αποκλίνει από την Ευρώπη. «Αποκλίνουμε από την Ευρώπη», αυτή είναι η βασική σας επιχειρηματολογία. Ότι δεν ερχόμαστε πιο κοντά αλλά με κάποιο τρόπο κινούμαστε μακριά από την Ευρώπη.
Αναρωτιέμαι, μία οικονομία, κ. Ανδρουλάκη, η οποία αναπτύσσεται με ρυθμούς υπερδιπλάσιους της Ευρωζώνης, συγκλίνει ή αποκλίνει από την Ευρώπη; Μία οικονομία η οποία μειώνει το βάρος του δημοσίου χρέους, το οποίο αποτελεί και το μεγαλύτερο μακροπρόθεσμο δημοσιονομικό βαρίδι στις πλάτες τις δικές μας και των παιδιών μας, με τη μεγαλύτερη ταχύτητα από όλες τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, συγκλίνει ή αποκλίνει από την Ευρώπη;
Μία οικονομία της οποίας τα επιτόκια δανεισμού πέφτουν με μεγάλη ταχύτητα, είναι ήδη πιο χαμηλά από αυτά της Ιταλίας και προσεγγίζουν αυτά της Ισπανίας και της Πορτογαλίας, συγκλίνει ή αποκλίνει από την Ευρώπη;
Μία οικονομία η οποία έχει φτάσει στο σημείο σήμερα το 50% του ΑΕΠ της να είναι εξαγωγές προϊόντων και υπηρεσιών, να επενδύει στην ανάπτυξη και στην καινοτομία, να έχει αυξήσει -και πρέπει να το αυξήσει κι άλλο- το επίπεδο των επενδύσεων της, συγκλίνει ή αποκλίνει από την Ευρώπη;
Μια οικονομία η οποία μειώνει την ανεργία με τη μεγαλύτερη ταχύτητα στην Ευρώπη, από το 17,5% στο 10% και κάποιους μήνες και κάτω από το 10%, συγκλίνει ή αποκλίνει από την Ευρώπη;
Όταν όλα τα μεγάλα διεθνή μέσα οικονομικού περιεχομένου, τα οποία προφανώς δεν φαντάζομαι να θεωρείτε ότι εξαγοράζονται από την κυβέρνηση, χαιρετίζουν την μεγάλη οικονομική πρόοδο της Ελλάδας, αυτό συνιστά σύγκλιση ή απόκλιση από την Ευρώπη;
Και, εν πάση περιπτώσει, εμείς που «αποκλίνουμε από την Ευρώπη», κατά τα λεγόμενά σας, παίξαμε ή δεν παίξαμε τα τελευταία πέντε χρόνια έναν ουσιαστικό ρόλο σε ευρωπαϊκές αποφάσεις οι οποίες ελήφθησαν για το καλό της Ευρώπης και της πατρίδας μας;
Όταν διαπραγματευτήκαμε επί πέντε μέρες το Ταμείο Ανάκαμψης, το οποίο αποτελούσε ιδέα και της Ελλάδας, σε μία εποχή που πολλοί δεν πίστευαν ότι θα μπορούσε να γίνει, παίξαμε ή δεν παίξαμε έναν ρόλο ουσιαστικό στην Ευρώπη; Για τα 36 δισεκατομμύρια ευρώ που αυτή η κυβέρνηση έφερε πίσω στη χώρα.
Να σας πω και κάτι, κ. Ανδρουλάκη; Σήμερα ποιος είναι ο βασικός αντίπαλος ενός νέου Ταμείου Ανάκαμψης; Ποιος είναι ο βασικός αντίπαλος της ιδέας ότι η Ευρώπη πρέπει να δημιουργήσει ένα νέο χρηματοδοτικό εργαλείο, αντίστοιχο με αυτό, για να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις;
(ομιλίες εκτός μικροφώνου από τα έδρανα της αντιπολίτευσης)
Όχι, είναι ο κ. Scholz ο βασικός αντίπαλος αυτής της ιδέας στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Ασχοληθείτε, λοιπόν, να πείσετε τους ομολόγους σας στη Γερμανία ότι αυτό αποτελεί πραγματικά μία ανάγκη και στη συνέχεια ελάτε να μας εξηγήσετε πώς ακριβώς η χώρα αποκλίνει από την Ευρώπη.
Η κα Merkel, στην οποία αναφερθήκατε, είναι αυτή που συμφώνησε τελικά στο Ταμείο Ανάκαμψης. Σήμερα το εμπόδιο δεν είναι η κα Merkel, η οποία έχει φύγει. Η κα Merkel υπερψήφισε το Ταμείο Ανάκαμψης. Δεν τα ξέρετε καλά. Να σας ενημερώσει ο κ. Ανδρουλάκης, τα ξέρει καλά τα ευρωπαϊκά. Επτά χρόνια ευρωβουλευτής ήταν, τα γνωρίζει καλά.
Δεν μου λέτε, η χώρα η οποία αποκλίνει από την Ευρώπη, γιατί έχει τη δυνατότητα να επηρεάζει αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου όταν πρόκειται για το ψηφιακό πιστοποιητικό εμβολιασμού; Όταν πρόκειται για το πλαφόν της ενέργειας στο φυσικό αέριο; Όταν πρόκειται για τη μεταναστευτική πολιτική;
Διότι όταν ήρθαμε εμείς στα πράγματα το 2019, κανείς δεν ασχολείτο με την φύλαξη των εξωτερική συνόρων. Σήμερα έχουμε μία Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία θέτει ως προτεραιότητα τη φύλαξη των συνόρων και όχι τόσο τις δευτερογενείς ροές, γιατί ακριβώς χώρες σαν την Ελλάδα έπαιξαν έναν ρόλο στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και έπεισαν τους υπόλοιπους Ευρωπαίους εταίρους ότι πρέπει να φυλάμε τα σύνορά μας και ότι δεν μπορεί εν πάση περιπτώσει να κάνουν κουμάντο οι διακινητές και όχι οι χώρες στο ποιος μπαίνει στην Ευρώπη.
Αυτή η χώρα, για εσάς, «αποκλίνει από την Ευρώπη», είναι ευρωπαίος «παρίας».
Και μιας και μιλάμε μέχρι και για τα ζητήματα του κράτους δικαίου, τα οποία για άλλη μια φορά με οργισμένο ύφος μας είπατε πόσο πολύ σας απασχολούν, θα επαναλάβω αυτό το οποίο έχω πει πολλές φορές: αποκλίνει ή συγκλίνει η χώρα με την Ευρώπη ως προς τις επίσημες διαπιστώσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που είναι ο μόνος τελικός κριτής για τα ζητήματα του κράτους δικαίου; Αποκλίνει ή συγκλίνει; Συγκλίνει με την Ευρώπη και στα ζητήματα του κράτους δικαίου.
Κι επειδή με μεγάλη αγανάκτηση μας είπατε «μα είμαστε Ευρώπη και πώς λέτε να έρθουμε σταθερά πιο κοντά στην Ευρώπη», παραγνωρίζετε, κ. Ανδρουλάκη, το γεγονός ότι η χώρα -το είπα και στην πρωτολογία μου- για δέκα χρόνια, από τα οποία η δεύτερη πενταετία παντελώς αχρείαστη κρίση, αποτέλεσμα των καταστροφικών χειρισμών του πρώτου εξαμήνου του 2015…
(ομιλίες εκτός μικροφώνου από τα έδρανα της αντιπολίτευσης)
Αλήθεια; Να θυμηθώ τον κ. Γιώργο Παπανδρέου που έταζε 2 δισ. παραπάνω επιδόματα στον Προϋπολογισμό του 2009 και μετά πήγε στο Καστελόριζο και μας είπε «ουπ, συγγνώμη, χρεοκοπήσαμε»; Εσείς δεν έχετε καμία ευθύνη για όλα αυτά;
Εμείς την αυτοκριτική μας για το τι έχει γίνει στο παρελθόν την έχουμε κάνει με ειλικρίνεια. Η προσπάθεια να προσεγγίσουμε την Ευρώπη, σε όλους τους δείκτες, συμπεριλαμβανομένου του δείκτη του κατά κεφαλήν ΑΕΠ, είναι πολύ μεγάλη και θα χρειαστεί χρόνο. Γιατί η κρίση ήταν πολύ βαθιά. Κι αν πιστεύει κάποιος ότι υπάρχουν μαγικές συνταγές για το πώς θα φτάσουμε από το 67%-68% που είμαστε σήμερα, στο 100% μέσα σε δύο χρόνια, να έρθει να μου το υποδείξει.
Αλλά μιας και μιλάμε για την ιστορία της ευρωπαϊκής σύγκλισης, επειδή ευρωεκλογές έχουμε και καλό είναι μερικές φορές αυτά να τα θυμόμαστε, και επειδή είστε και πολύ περήφανος για την μεγάλη παρακαταθήκη του ιδρυτή σας, του Ανδρέα Παπανδρέου, στην ιστορία της χώρας και μας είπατε πως «αυτή η παράταξη, η Νέα Δημοκρατία, δεν είναι η φιλοευρωπαϊκή παράταξη και είναι το ΠΑΣΟΚ». Ναι, το ΠΑΣΟΚ που φώναζε «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» όταν ο Καραμανλής έβαζε τη χώρα στην ΕΟΚ. Λοιπόν, αυτό το ΠΑΣΟΚ, έτσι;
Δείτε την ιστορία λίγο, κ. Ανδρουλάκη, και κάντε τη σύγκριση της πορείας της Ελλάδας με την πορεία της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας. Γιατί αναφέρομαι στην Πορτογαλία και στην Ιρλανδία; Είναι δύο χώρες οι οποίες μπήκαν στην Ευρώπη πολύ φτωχότερες από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο και κατά τεκμήριο -και οι δύο χώρες αυτές, ειδικά η Ιρλανδία αλλά και η Πορτογαλία- τα πήγαν καλύτερα από εμάς.
Ένας λόγος μεγάλος ήταν η μεγάλη οικονομική κρίση της δεκαετίας του 2010. Ο δεύτερος μεγάλος λόγος ήταν το γεγονός ότι τη δεκαετία του ’80, επί εποχών Ανδρέα Παπανδρέου, η Ελλάδα ουσιαστικά έμεινε στάσιμη. Χάσαμε ουσιαστικά την πρώτη δεκαετία της σύγκλισης με την Ευρώπη.
Απλά για να τα θυμόμαστε λίγο αυτά, να μαθαίνουν και οι νεότεροι την πραγματική οικονομική ιστορία του τόπου, για να μην εμφανίζεστε τώρα ξαφνικά εσείς… Σε λίγο θα μου βάλετε και τελείως γαλάζια γραβάτα, με ευρωπαϊκά αστεράκια και θα λέτε «Ευρώπη ίσον ΠΑΣΟΚ».
Κοιτάξτε, εγώ δεν αμφισβητώ ότι σε ορισμένες βασικές επιλογές μπορούμε να βρισκόμαστε από την ίδια πλευρά. Και εσείς και εμείς συμφωνούμε στην ανάγκη να υπάρχει ένα νέο Ταμείο Ανάκαμψης, θέλουμε περισσότερη Ευρώπη, με παρουσία και στην ψηφιακή μετάβαση και στην πράσινη μετάβαση. Στην άμυνα δεν άκουσα να είπατε τίποτα για την πρόταση την οποία καταθέσαμε, αλλά εν πάση περιπτώσει φαντάζομαι ότι δεν θα είστε ιδιαίτερα αντίθετος.
Αλλά, από εκεί και πέρα, η κριτική σας ότι αυτή η κυβέρνηση -εδώ έρχομαι και σε αυτά τα οποία είπατε εσείς, κ. Φάμελλε-, ακούσαμε μια συστηματική κριτική ότι όλη η πολιτική της κυβέρνησης, ουσιαστικά τα τελευταία πέντε χρόνια, είναι μια πολιτική η οποία ευνοεί τους λίγους. Ότι οι κοινωνικές ανισότητες στη χώρα διευρύνονται και ότι, εν πάση περιπτώσει, μέχρι και οι φοροαπαλλαγές τις οποίες κάναμε ήταν φοροαπαλλαγές που δεν αφορούσαν τους πολλούς, αφορούσαν τους λίγους.
Αναρωτιέμαι, για να τα θυμίσουμε λίγο, δεν θα τα έλεγα, εσείς τα είπατε: μείωση ασφαλιστικών εισφορών κατά 4,4%. Άφορά ή δεν αφορά όλους τους εργαζόμενους;
Κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης -εσείς τη βάλατε αυτή- για όλους τους εργαζόμενους. Αφορά μόνο τους πλούσιους; Ή τη μεσαία τάξη;
Μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 35% για όλους. Αφορά τους πλούσιους μόνο ή τον κάθε Έλληνα ιδιοκτήτη;
Αύξηση του αφορολόγητου, κ. Ανδρουλάκη και κ. Φάμελλε, κατά 1.000 ευρώ, επειδή μας είπατε ότι δεν στηρίζουμε την οικογένεια με τα παιδιά.
Κατάργηση -αυτό είναι το αγαπημένο σας- του φόρου των γονικών παροχών. Αφορά όλους τους Έλληνες ή αφορά τελικά μόνο τους πλούσιους; Διότι έχει και ένα όριο αυτό, ξέρετε, τις 800.000 ευρώ.
Μείωση φορολόγησης στις επιχειρήσεις από το 29% στο 22%. Δεν είδα να έχουμε βάλει κανέναν κόφτη και να λέμε ότι αυτό αφορά μόνο τις μεγάλες επιχειρήσεις. Όλες τις επιχειρήσεις αφορά.
Και επειδή έχετε ένα μεγάλο ενδιαφέρον για τη φορολόγηση για τα μερίσματα και οι δύο σας, και εσείς κ. Ανδρουλάκη και εσείς κ. Φάμελλε, να σας ενημερώσω ότι από τότε που μειώσαμε τον φόρο στα μερίσματα, εισπράξαμε περισσότερα έσοδα. Γιατί μερικές φορές όντως μπορεί να μειώνεις κάποιους φόρους και να εισπράττεις περισσότερα έσοδα. Μακάρι να ίσχυε παντού αυτό. Δεν ισχύει δυστυχώς. Αλλά σε αυτή την περίπτωση ισχύει.
Και αυτοί οι πρόσθετοι πόροι, αυτά τα υπερπλεονάσματα για τα οποία μας κατηγορήσατε, είναι ακριβώς οι πρόσθετοι πόροι που μας επέτρεψαν να διαθέσουμε πολύ παραπάνω πόρους στην υγεία, να αυξήσουμε για πρώτη φορά τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων μετά από 14 χρόνια. Έρχεστε τώρα και μας λέτε για τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων. Μα παγωμένους τους είχατε. Τέσσερα χρόνια τους είχατε, κυρίες και κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ, παγωμένους.
Να μπορέσουμε να επενδύσουμε περισσότερο στις Ένοπλες Δυνάμεις. Να μπορέσουμε να επενδύσουμε περισσότερο στην παιδεία. Να κάνουμε για πρώτη φορά μόνιμες προσλήψεις εκπαιδευτικού προσωπικού. Να κάνουμε ουσιαστική πολιτική για την οικογένεια. Να δώσουμε το επίδομα γέννας, 2.000 ευρώ, 2.400 ευρώ σε κάθε νέα γέννηση. Όλα αυτά έγιναν από το πλεόνασμα της ανάπτυξης.
Όμως, προσέξτε, η τήρηση των δημοσιονομικών στόχων, σε μία Ευρώπη η οποία αλλάζει, είναι μη διαπραγματεύσιμη προτεραιότητα για αυτή την κυβέρνηση. Μη διαπραγματεύσιμη προτεραιότητα. Η χώρα πρέπει να έχει πρωτογενές πλεόνασμα 2%.
Μας είπε η κα Κωνσταντοπούλου, «δεν έχετε», λέει, «2 δισ.;». Ψίχουλα είναι τα 2 δισ., κα Κωνσταντοπούλου; «Δεν έχετε», λέει, «2 δισ. να βρείτε;». «Δεν έχετε 2 δισ. να βρείτε να δώσετε;». Εσείς τουλάχιστον περιοριστήκατε στα 2 δισ., θα έρθω στη συνέχεια στα 45 δισ. τα οποία υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ.
Αλλά αυτή τη στιγμή η χώρα έχει καταφέρει να συγκλίνει με την Ευρώπη πρωτίστως στο κύρος της, κ. Ανδρουλάκη. Διότι σήμερα η φωνή της Ελλάδος μετράει. Και πρέπει να είναι κανείς πολύ κακοπροαίρετος για να μην το βλέπει αυτό. Εκτός αν θέλετε μονίμως να χρησιμοποιείτε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για να πυροβολείτε τη χώρα αντί να την στηρίζετε, όπως κάνετε συστηματικά.
Πάμε τώρα να δούμε λίγο και κάποια ζητήματα τα οποία έχουν να κάνουν με το βασικό αντικείμενο της συζήτησης, που είναι η ακρίβεια και η σύγκριση της απόδοσης της ελληνικής οικονομίας με άλλες χώρες και το τι μπορούμε να κάνουμε για την αντιμετωπίσουμε.
Θα το ξαναπώ, ακόμα μια φορά, το πρόβλημα της ακρίβειας είναι μεγάλο και δυσβάστακτο για πολλά ελληνικά νοικοκυριά. Δεν το κρύψαμε ποτέ. Δεν ωραιοποιήσαμε ποτέ καμία κατάσταση.
Είπαμε πάντα ότι προσπαθούμε να το αντιμετωπίσουμε. Εξηγήσαμε, όμως, ταυτόχρονα τι μπορούμε, τι δεν μπορούμε να κάνουμε και γιατί για το ζήτημα αυτό δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις και σίγουρα δεν υπάρχουν λεφτόδεντρα.
Είναι ένα πράγμα να μιλάς και να αναγνωρίζεις το πρόβλημα της ακρίβειας και είναι κάτι τελείως διαφορετικό να παρουσιάζεις διαστρεβλωμένα ή ψεύτικα στοιχεία για το πρόβλημα της ακρίβειας.
Μιλήσατε, κ. Ανδρουλάκη, για την Ισπανία και μας είπατε «πόσο καλύτερα τα έχει πάει η Ισπανία στην ακρίβεια», έτσι δεν είναι; Ειδικά στα τρόφιμα. Δεν αναφέρομαι στη γενική ακρίβεια.
Λοιπόν, αυτός είναι ο πίνακας -τον αναζήτησα-, αυτός είναι ο πληθωρισμός τροφίμων. Ουσιαστικά, άμα δείτε, μετά τη μείωση του ΦΠΑ. Εδώ είναι η μείωση του ΦΠΑ, εντάξει; Ορίστε, εδώ είναι η μείωση του ΦΠΑ. Από εκεί και πέρα, ουσιαστικά, η Ισπανία και Ελλάδα έχουν λίγο ως πολύ παρεμφερή πληθωρισμό τροφίμων. Μία μονάδα διαφορά. Με τεράστιες απώλειες στα δημόσια έσοδα, τις οποίες έπρεπε να αναπληρώσουν από αλλού. Αυτή είναι η πορεία της Ισπανίας.
Όλες οι χώρες πασχίζουν με το ίδιο πρόβλημα και προφανώς δεν γνωρίζατε ότι ο ΦΠΑ στην Ισπανία στα τρόφιμα ήταν ήδη πάρα πολύ χαμηλός. Άρα, η μείωση από το 4% στο 0%, προφανώς δεν μπορεί να φέρει το ίδιο δημοσιονομικό αποτέλεσμα με μία μείωση από το 13% στο 0%, όταν ξεκινάς από άλλη βάση.
(ομιλίες εκτός μικροφώνου από τα έδρανα της αντιπολίτευσης)
Ποιο είναι το δημοσιονομικό περιθώριο; Πού το έχει το δημοσιονομικό περιθώριο των 500 εκατομμυρίων; Αυτή τη στιγμή εκτελούμε έναν Προϋπολογισμό, γιατί έπρεπε να καλύψουμε έκτακτες ανάγκες στη Θεσσαλία.
Εσείς είστε συγκρατημένος, κ. Ανδρουλάκη. Να αναγνωρίσω ότι είστε συγκρατημένος σε αυτό το οποίο λέτε. Αλλά, τα δεδομένα δυστυχώς της Ισπανίας δεν επιβεβαιώνουν αυτά τα οποία λέτε.
Έρχομαι τώρα στον ΣΥΡΙΖΑ. Λοιπόν, προσέξτε… Τον κατέθεσα πριν. Να σας το ξαναδώσω τώρα. Ορίστε, τώρα θα σας τον καταθέσω αμέσως.
Λοιπον, 15,1 δισ. ευρώ τα μέτρα σας. Ποια μέτρα όμως; Αυτά που είναι κοστολογημένα από το Γενικό Λογιστήριο μόνο το 2024. Δεν έχω προσθέσει σε αυτά τον 13ο… Θα δώσετε 13ο και 14ο μισθό; Θα τον δώσετε; Θα τον δώσετε ή όχι; Θα τον δώσετε; Α, θα κάνουμε εκλογές τώρα. Άρα, αφού δεν κάνουμε εκλογές «δεν πάει να λέμε ό,τι σαχλαμάρα θέλουμε; Τι σημασία έχει; Τι σημασία έχει, άλλα λόγια να αγαπιόμαστε, παραμύθια να λέμε στον κόσμο».
Λοιπόν, μου κάνει εντύπωση βέβαια, ας ανοίξω κι αυτή την παρένθεση τώρα. Δεν αναφερθήκατε μία φορά στην ομιλία σας, κ. Φάμελλε, στον αρχηγό σας, τον κ. Κασσελάκη. Ο οποίος ήταν εδώ στη Βουλή πληροφορήθηκα, επρόκειτο να έρθει, έμαθα, στην αίθουσα. Τελικά προφανώς καλώς δεν ήρθε, γιατί τώρα να συμμετέχει σε μία συζήτηση στην οποία δεν έχει δικαίωμα λόγου, αυτό είναι λίγο άχαρο.
Αλλά, εν πάση περιπτώσει, εγώ θα σταθώ όχι σε αυτά που λέτε εσείς, σε αυτά τα οποία λέει ο αρχηγός σας, φαντάζομαι ότι σας εκπροσωπεί. Μας είπε, λοιπόν, «13ος και 14ος μισθός». Άλλα 2,2 δισ. Στα 15, άλλα 2,2 δισ.
Μετά έχουμε και το πολύ ωραίο: υγεία, 5,8% οι δαπάνες στην υγεία, «θα δώσουμε άλλο 5% στην υγεία. Προσέξτε τώρα πώς όταν πας να μαζέψεις μία γκάφα τα κάνεις δύο φορές χειρότερα, άμα δεν έχεις ιδέα για τι μιλάς. Λοιπόν, τι μας είπε ο κ. Κασσελάκης; «Δεν εννοούσα να πάω το 5,8% στο 5%», εντάξει; «Θα δώσω άλλο 5% στην υγεία». Το 5% πόσο είναι, κ. Φάμελλε; Άλλα 11 δισ. Καλώς εχόντων των πραγμάτων.
Ποιος πίνακας; Ο πίνακας είναι απαρχαιωμένος, εδώ κάθε συνέντευξη του κ. Κασσελάκη μάς στοιχίζει 10 δισ. ακόμα.
Μετρώ: 15,1 και 2,2 ίσον 17,3. Και 11, πάμε στα 28 δισ. σε έναν χρόνο. Καλά πάμε. Πάρτε και τον πίνακα για να τον δείτε, λοιπόν, και να τα συζητήσετε στη συνέχεια λίγο πιο αναλυτικά.
Το έχουμε ξαναδεί το έργο αυτό. Το ξαναείδαμε μία φορά το 2015. Τότε μία θυμωμένη και οργισμένη κοινωνία σάς εμπιστεύθηκε και σας πίστεψε. Την εξαπατήσατε, εξ ου και η λέξη η οποία είναι πιο πολύ ταυτισμένη με την παράταξή σας, ό,τι και να λέτε, είναι το «ψέμα». Το ψέμα είναι ταυτισμένο, έχει γίνει μέρος του DNA σας.
Το ξαναδοκιμάσατε το 2019 και το 2023. Πάλι υποσχεθήκατε ό,τι μπορείτε να φανταστείτε. Και έρχεται τώρα ο νέος σας αρχηγός, απλά με ένα λίγο διαφορετικό περιτύλιγμα και ουσιαστικά υπόσχεται όχι τα ίδια, αλλά λες και τα έχει βάλει σε τούρμπο, όπως το λένε, για να πάνε ακόμα περισσότερο.
Δεν είναι σοβαρή συζήτηση αυτή και λυπάμαι πραγματικά γιατί δεν μπορείτε να μάθετε τίποτα από τα σφάλματά σας. Και όταν αντιμετωπίζετε με αλαζονεία το 41% που οι πολίτες μάς έδωσαν, μήπως πρέπει να σκεφτείτε λίγο τι είναι αυτό το οποίο έκανε εσάς να πάτε από το 32% στο 17%. Διότι οι πολίτες τελικά έχουν δίκιο, αυτοί ελέγχουν, αυτοί ψηφίζουν, αυτοί συγκροτούν το Κοινοβούλιο.
Επομένως, συζήτηση με αυτούς τους όρους και με έναν τέτοιο λαϊκισμό πλειοδοσιών για ένα τόσο σύνθετο ζήτημα, είναι εξαιρετικά δύσκολο να γίνει. Και βέβαια, δεν νομίζω ότι σας προσέχει και κανείς ιδιαίτερα όταν μπαίνετε σε αυτή τη λογική του πλεονασμού, γιατί οι πολίτες, ναι, μπορεί να είναι στεναχωρημένοι, μπορεί να είναι αγχωμένοι, μπορεί να είναι δυσαρεστημένοι με την κυβέρνηση σε κάποια επίπεδα -εμείς δεν θα κρύψουμε ποτέ τα προβλήματα- αλλά σίγουρα, έχοντας την εμπειρία τη δική σας, δεν πιστεύουν ότι αν ο μη γένοιτο ερχόσασταν εσείς στα πράγματα, θα είχατε τον τρόπο να πάτε να δώσετε αυτά τα χρήματα χωρίς να χρεοκοπήσει η χώρα την επόμενη μέρα.
Θα το ξαναπώ ακόμα μια φορά από το βήμα της Βουλής: η πρώτη μου υποχρέωση -και της παράταξης την οποία έχω την τιμή να ηγούμαι- απέναντι στη χώρα είναι να αφήσω οριστικά πίσω μας την εποχή της χρεοκοπίας. Δεν θα ξαναγυρίσουμε ποτέ εκεί όπου θέλετε να μας πάτε. Αυτό σημαίνει τελικά σύγκλιση με την Ευρώπη, για να επανέλθω σε αυτά τα όποια έλεγα πριν.
Κύριε Πρόεδρε, επιτρέψτε μου να κλείσω κάνοντας κάποιες αναφορές στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής, απαντώντας στον κ. Φάμελλο πρωτίστως. Εκεί πάλι αναφερθήκατε μόνο στον κ. Τσίπρα, στο τι έκανε μεταξύ 2015 και 2019. Δεν θέλω να επιστρέψω σε εκείνη την εποχή, γιατί πιστεύω ότι αυτή είναι μια πολιτική η οποία σε ένα μεγάλο βαθμό κρίθηκε και από τις επιλογές του ελληνικού λαού δύο φορές, και το ’19 και το ’23.
Αλλά να μιλήσουμε λίγο για το σήμερα, αυτά τα οποία λέτε σήμερα και αυτά τα οποία λέει ο αρχηγός σας σήμερα. Κοιτάξτε, εγώ καταλαβαίνω και το lifestyle, το να πηγαίνεις να φωτογραφίζεσαι με οποιονδήποτε, να κάνεις μια πολιτική που να σε καθιστά, ενδεχομένως, ελκυστικό σε κάποιες εκπομπές της τηλεόρασης. Μπορεί να θεωρείτε έτσι ότι επικοινωνείτε με νέα κοινά. Αυτό είναι δικό σας δικαίωμα, όσο το κάνετε εντός της χώρας.
Όταν αρχίζετε και φεύγετε από τα εσωτερικά και πηγαίνετε στα εξωτερικά, τότε τα πράγματα μπορεί να γίνονται πιο ανησυχητικά. Άκουσα ότι ο αρχηγός σας θα πάει, λέει, στη Ραμάλα. Έχετε κανονίσει, θα μας πείτε και με ποιους θα συναντηθείτε στη Ραμάλα; Θα συναντηθείτε και με την ηγεσία του Ισραήλ ή θα πάτε μόνο στη Ραμάλα; Ή μήπως θέλετε να πάτε μόνο για να βγάλετε μια σέλφι, να πείτε «ήρθαμε εδώ». Και να υποστηρίξουμε τι τελικά; Την ανεξαρτησία την Παλαιστίνης; Και να πούμε τι για την Χαμάς; Ότι είναι ντεμί τρομοκρατική οργάνωση; Είναι ολίγον τρομοκρατική οργάνωση; Και να έρθουμε μετά να τα μαζέψουμε;
Αυτά είναι επικίνδυνα πράγματα. Είναι επικίνδυνη αφέλεια για τα ζητήματα τα οποία αφορούν, δυστυχώς, τα εξωτερικά θέματα της χώρας, όπου, λυπάμαι που θα το πω, εκεί κι αν χρειάζεται ο Πρόεδρός σας -επειδή μας είπε ότι μαθαίνει γρήγορα- ταχύρρυθμα σεμινάρια. Γιατί αυτά μεν που κάνει στην Ελλάδα, έχει καλώς, αλλά όταν βγαίνει από τα σύνορα της χώρας, τότε τα πράγματα γίνονται πολύ πιο σοβαρά.
(ομιλίες εκτός μικροφώνου από τα έδρανα της αντιπολίτευσης)
Για την Παλαιστίνη, τι λέμε; Η άποψη της κυβέρνησης, να απαντήσω και στην κα Κωνσταντοπούλου για το ζήτημα αυτό, είναι απολύτως σαφής. Η Ελληνική Κυβέρνηση υποστηρίζει τη λύση των δύο κρατών και θεωρεί ότι η οποιαδήποτε απόφαση σχετικά με το καθεστώς της Παλαιστίνης μπορεί να ληφθεί μόνο στα πλαίσια ενός ξεκάθαρα οριοθετημένου οδικού χάρτη που θα οδηγήσει σε αυτό το αποτέλεσμα. Και θεωρούμε ότι δεν είμαστε, αυτή τη στιγμή, ακόμα σε αυτό το σημείο.
Να σας πω κάτι; Εγώ σέβομαι και τις αποφάσεις των άλλων χωρών. Εμείς ψηφίσαμε στον ΟΗΕ υπέρ της αναβάθμισης της Παλαιστίνης στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών. Σέβομαι τις αποφάσεις των άλλων χωρών. Δεν τους ασκώ κριτική για την απόφαση την οποία πήραν.
Όμως, όταν ακούω τη Χαμάς -που δεν είναι ακριβώς τρομοκρατική οργάνωση κατά τον αρχηγό σας, έτσι δεν είναι; Αφού κάνει, λέει, και ανθρωπιστικό έργο, άρα είναι περίπου τρομοκρατική οργάνωση- να πανηγυρίζει και να λέει «αν δεν είχαμε κάνει αυτή την τραγική, την άθλια, τη φρικιαστική επίθεση με τα κομμένα κεφάλια και τους βιασμούς εντός του Ισραήλ, δεν θα είχαμε φτάσει σε αυτό το σημείο», ε, δεν μπορώ να είμαι ικανοποιημένος.
Όπως δεν μπορώ σε καμία περίπτωση να ταυτίσω τη Χαμάς με τα δίκαια του παλαιστινιακού λαού, έτσι δεν μπορώ να εξισώσω και όλες τις καταστάσεις -για να απαντήσω και ευθέως, λοιπόν, γιατί με ρωτήσατε ποια είναι η θέση της κυβέρνησης για το ζήτημα αυτό.
Έρχομαι στο τελευταίο θέμα, το οποίο αφορά τη Βόρεια Μακεδονία.
(ομιλίες εκτός μικροφώνου από τα έδρανα της αντιπολίτευσης)
Η κριτική την οποία έχουμε ασκήσει στην κυβέρνηση του Ισραήλ για την ανθρωπιστική τραγωδία στη Γάζα και για τις άδικες και θλιβερές και τραγικές απώλειες παιδιών, αμάχων, είναι πολύ σκληρή.
Έρχομαι στο τελευταίο θέμα. Κύριε Φάμελλε, Βόρεια Μακεδονία. Δεν χρειάζεται να θυμίσω στο Σώμα τι έχω πει από αυτό ακριβώς το βήμα στη συζήτηση η οποία είχε γίνει στις αρχές του 2019, όταν φέρατε προς κύρωση τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Θα το υπενθυμίσω σε τρεις προτάσεις. Είχαμε πει ότι εκφράζουμε τη διαφωνία μας με τη Συμφωνία των Πρεσπών και θα την καταψηφίσουμε, με κύριο λόγο καταψήφισης το γεγονός ότι η Συμφωνία αυτή κατοχύρωνε «μακεδονική γλώσσα» και «μακεδονική εθνότητα».
(ομιλίες εκτός μικροφώνου από τα έδρανα της αντιπολίτευσης)
Λοιπόν, αυτό είχαμε πει. Κοιτάξτε, μας τη φορτώσατε αυτή τη Συμφωνία, μην κουνάτε και το δάχτυλο.
Είχαμε πει, λοιπόν, ότι η Συμφωνία αυτή έχει προβλήματα. Είχαμε πει ότι θα την καταψηφίσουμε. Είχαμε πει, όμως, επίσης, ότι τη Συμφωνία αυτή οφείλουμε να την σεβαστούμε, διότι αποτελεί μία διεθνή, διακρατική συμφωνία η οποία υπερισχύει των νόμων της ελληνικής πολιτείας και κατά συνέπεια δεν έχουμε τρόπο να την αλλάξουμε.
(ομιλίες εκτός μικροφώνου από τα έδρανα της αντιπολίτευσης)
Α, ναι στον Πρόεδρό σας. Προσέξτε. Δεν θα απαλλαγείτε ποτέ από τη χυδαιότητα που σας διακρίνει, αλλά δεν πειράζει. Αυτό είναι, νομίζω, ίδιον χαρακτηριστικό σας.
Από εκεί και πέρα, όμως, είχαμε εκφράσει εντονότατες επιφυλάξεις για τον εθνικιστικό παροξυσμό του VMRO όπως εκδηλωνόταν τα τελευταία δύο χρόνια.
Και επιλέξαμε να μην φέρουμε προς κύρωση τα πρωτόκολλα που δεν απορρέουν, προσέξτε, από την ίδια τη Συμφωνία των Πρεσπών, τη συνοδεύουν, ακριβώς γιατί θέλαμε να ήμασταν απολύτως σίγουροι ότι θα υπήρχε συμμόρφωση από την κυβέρνηση της Βόρειας Μακεδονίας στα κρίσιμα ζητήματα της Συμφωνίας, με πιο κρίσιμο το ζήτημα του ονόματος.
Και δικαιωθήκαμε, απόλυτα δικαιωθήκαμε. Διότι έρχεται μια καινούργια κυβέρνηση τώρα, με μια καινούρια Πρόεδρο και έναν εντολοδόχο Πρωθυπουργό και περιφρονούν ανοιχτά τη Συμφωνία των Πρεσπών, αποκαλώντας τη Βόρεια Μακεδονία, «Μακεδονία». Παραγνωρίζοντας, δηλαδή, το erga omnes που αποτελούσε το σημαντικό κατ’ εσάς, και σε ένα βαθμό μπορώ να καταλάβω αυτό το οποίο λέγατε, επίτευγμα της συμφωνίας: ότι θα έχουμε ένα όνομα έναντι όλων των χρήσεων.
Σε αυτή τη συγκυρία όπου όλη η Ευρώπη βρίσκεται απέναντι στη Βόρεια Μακεδονία -όχι τυχαία, επειδή κινητοποιήθηκε η ελληνική διπλωματία και εγώ προσωπικά- και υπάρχουν αυστηρές επικλήσεις στα Σκόπια να αλλάξουν άποψη, έρχεστε σε αυτή τη συγκυρία με μία -τι να πω;- διπλωματική ενάργεια να ζητήσετε με νόμο να κυρωθούν τα μνημόνια τώρα. Σηκώνω, κ. Φάμελλε και κ. Παππά, πραγματικά τα χέρια ψηλά.
Τη στιγμή που η ελληνική εξωτερική πολιτική σκληραίνει -και σωστά- τη θέση της απέναντι στα Σκόπια, εσείς έρχεστε και λέτε «ελάτε να κυρώσουμε τώρα τα μνημόνια». Και μετά είναι κανείς να απορεί που, ειδικά στα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής, η αξιοπιστία σας βρίσκεται τελείως στο ναδίρ.
Και τελειώνω, κ. Πρόεδρε, γιατί δεν θέλω να αφήσω ασχολίαστο, επειδή είχα έναν έντονο διάλογο με τον κ. Βελόπουλο για όλα όσα λέει. Είναι πάρα πολύ δύσκολο, ξέρετε, να ακούς επί ώρες ατελείωτα ψέματα, τα οποία…
(ομιλίες εκτός μικροφώνου από τα έδρανα της αντιπολίτευσης)
Καταρχάς δεν σας μιλώ στον ενικό. Το αγοραίο ύφος μπορείτε να το κρατήσετε για τις τηλεοπτικές σας εκπομπές και για τις προωθητικές ενέργειες, μιας και μιλάμε για το πώς λειτουργεί η αγορά, για τα διάφορα ωραία προϊόντα που χρησιμοποιείτε.
Μας είπατε, λοιπόν, θα καταδείξω μόνο ένα ψέμα, για να δείτε την άνεση με την οποία όλα αυτά λέγονται. Μας είπε ο κ. Βελόπουλος ότι είπε ο κ. Παπαλεξόπουλος, Πρόεδρος του ΣΕΒ, ότι «ποτέ η εικόνα της Ελλάδος στο εξωτερικό δεν ήταν χειρότερη».
Αυτό είπατε ακριβώς. Ζητήσαμε από τον ίδιο τον εμπλεκόμενο: «Ουδέποτε ελέχθη ότι η εικόνα της Ελλάδος στο εξωτερικό είναι κακιά. Αντίθετα, ότι είναι εντυπωσιακά βελτιωμένη τα τελευταία χρόνια».
Δεν έχω να πω τίποτα άλλο, κ. Βελόπουλε, πραγματικά. Έχετε ξεπεράσει κάθε όριο ψέματος. Εγώ σας λέω τι είπε ο άνθρωπος ο ίδιος.
(ομιλίες εκτός μικροφώνου από τα έδρανα της αντιπολίτευσης)
Κλείνω, κ. Πρόεδρε, έχουμε ευρωεκλογές σε δύο εβδομάδες από τώρα. Είναι η τελευταία κοινοβουλευτική συζήτηση. Σε αντίθεση με όσα λέει η κα Κωνσταντοπούλου, έχω προσέλθει πάρα πολλές φορές στο κοινοβούλιο για νομοσχέδια και για συζητήσεις σε επίπεδο αρχηγών και για απαντήσεις ερωτήσεων.
(ομιλίες εκτός μικροφώνου από τα έδρανα της αντιπολίτευσης)
Ναι, 15 φορές στο κοινοβούλιο σε εννέα μήνες. Ξέρετε, υπάρχουν και ευθύνες διακυβέρνησης της χώρας. Εσείς μπορεί να είστε συνέχεια εδώ, από το πρωί μέχρι το βράδυ, αλλά εμείς έχουμε και άλλες δουλειές εκτός από το να είμαστε στο κοινοβούλιο, το οποίο τιμούμε.
Οι πολίτες, λοιπόν, θα αποφασίσουν για το ποιους ευρωβουλευτές θα εκλέξουν, αλλά ταυτόχρονα θα αποφασίσουν και για το ποιο κόμμα μπορεί πράγματι να έχει ισχυρή φωνή στην Ευρώπη την επόμενη μέρα. Για το πώς θα έρθουμε πιο κοντά στην Ευρώπη εκεί όπου έχουμε μείνει πίσω, για το πώς μπορούμε να διεκδικήσουμε περισσότερα στην Ευρώπη για τους αγρότες μας, για τους πιο αδύναμους συμπολίτες μας, για την άμυνά μας.
Θα επιλέξουν όπως το έκαναν και στις τελευταίες εθνικές εκλογές, σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις, με ευθυκρισία. Εμείς έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη στην κρίση των πολιτών και είμαστε απολύτως βέβαιοι ότι το βράδυ των ευρωεκλογών η Νέα Δημοκρατία θα είναι και πάλι η μεγάλη νικήτρια, για να συνεχίσουμε απρόσκοπτα τον δρόμο των μεγάλων αλλαγών και των μεγάλων μεταρρυθμίσεων που οι ίδιοι οι πολίτες μας έδωσαν πριν από σχεδόν ένα χρόνο εντολή να ακολουθήσουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου