Την Τρίτη, ο HR McMaster, ο γενικός υποπλοίαρχος του στρατού που κέρδισε μετάλλια για το αντάρτη στο Ιράκ, το Αφγανιστάν και τον Περσικό Κόλπο, ξεκίνησε να ασχολείται με τον ρόλο του ως συμβούλου εθνικής ασφάλειας στον Πρόεδρο Trump.
Για περίπου ένα χρόνο, ο πρόεδρος είχε εξευτελίσει τον McMaster σαν να ήταν ένας φαρμακοποιός φαρμακοποιός στο "The Apprentice". Τέλος, στις 22 Μαρτίου, πυροβόλησε ουσιαστικά τον αξιωματικό του Στρατού σε ένα τιτλοποιό.
Τι εικονοκλάστη, ο πρόεδρός μας.
Ο McMaster κράτησε το πηγούνι του. Τουλάχιστον είχε ένα συμπαθητικό κοινό για το αποχαιρετιστήριο του. Συγκεντρώθηκαν στο Λευκό Οίκο οι ηγέτες της Βαλτικής, οι οποίοι ήταν εκεί για μια συνάντηση του Ατλαντικού Συμβουλίου και, φυσικά, μέσω της ζωντανής ροής, τους συναδέλφους του McMaster.
Ένα πλήθος ανθρώπων που, όπως ο McMaster, γνωρίζουν από την ταπείνωση στα χέρια ενός δεσπότη.
Ο επίτροπος της Αμερικής ήταν επίσης παρών. Αυτό σήμαινε ότι ο McMaster έπρεπε να βγάλει μια σφιχτή βελόνα. Οφείλει να καταδικάσει τη Ρωσική Ομοσπονδία για σοβιετική επιθετικότητα χωρίς να καταδικάσει επίσης τον Αμερικανό πρόεδρο ως βαλβίδα του.
Για έναν εξαιρετικά διακοσμημένο αξιωματικό του στρατού στη διοίκηση του Trump να πει το Κρεμλίνο ότι ο πόλεμος είναι ένας τύπος στρατιωτικής αντίδρασης.
Μοιράσου προσφορά & σύνδεσμο
Πρόκειται για μια ρητορική πρόκληση του Ολύμπου. Και για κάποιο λόγο, έχει γίνει πιο δύσκολο - όχι πιο εύκολο - να μιλήσει αυτή η αλήθεια με αυτό το σκορ. Τον Αύγουστο του 2016, ο Michael Morell, πρώην διευθύνων σύμβουλος της CIA, έγραψε σε New York Times op-ed: «Στην επιχείρηση πληροφοριών θα λέγαμε ότι ο κ. Πούτιν είχε στρατολογήσει τον κ. Trump ως άσυλο πράκτορα της Ρωσικής Ομοσπονδίας . "
Αλλά τώρα είναι σαν πολλοί στην κυβέρνηση - ακόμα και στα μέσα μαζικής ενημέρωσης - να βρίσκονται κάτω από μια NDA. Δεν μπορούμε να πούμε ότι ο Trump είναι Ρώσος περιουσιακό στοιχείο , πολύ λιγότερο ένας πράκτορας ή μια μαριονέτα.
Ασφαλώς, η McMaster δεν μπορούσε να το πει ρητά. Αντ 'αυτού διαβεβαίωσε τους ηγέτες της Βαλτικής ότι οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να επιβεβαιώνουν την κυριαρχία των εθνών τους. Για ένα λεπτό φαινόταν ότι ο McMaster θα μπορούσε απλώς να απαγγέλλει τη λεκάνη - και λέει τη κουμαράνα.
Αλλά τότε έκανε κάτι πονηρό. Κατέστησε σαφές ότι οι επιθέσεις της Ρωσίας σήμερα δεν αντέχουν - και μάλιστα δεν προέρχονται από - τις ενέργειες της Σοβιετικής Ένωσης στην Εσθονία, τη Λετονία και τη Λιθουανία κατά τη διάρκεια και μετά την κατοχή των χωρών αυτών από το 1940-1991.
Αυτό πήρε την προσοχή του δωματίου. Ως προηγούμενο για τις τρέχουσες παρεμβάσεις της Ρωσίας, ο McMaster ανέφερε τις επιθέσεις εξουδετέρωσης του Διαδικτύου «άρνησης παροχής υπηρεσίας» στην Εσθονία το 2007, κατά την οποία οι Εσθονοί υπέστησαν ρωσικό πόλεμο πληροφόρησης και ψεύτικα νέα.
"Ο υβριδικός πόλεμος", δήλωσε ο McMaster, είναι "μια ολέθρια μορφή επιθετικότητας που συνδυάζει επιθέσεις πολιτικών, οικονομικών, πληροφορικών και κυβερνοχώρων εναντίον κυριαρχικών εθνών ... Τακτικές περιλαμβάνουν διεισδυτικά κοινωνικά μέσα, διάδοση προπαγάνδας, οπλοποίηση πληροφοριών και χρήση άλλων μορφών ανατροπής και κατασκοπείας . "
Ακούγεται οικείο?
Επιπλέον, όπως δήλωσε ο McMaster, η Ρωσία "χρησιμοποιεί εξελιγμένες στρατηγικές που σκοπίμως έχουν σχεδιαστεί για την επίτευξη στόχων, ενώ πέφτουν κάτω από το όριο του κράτους-στόχου για στρατιωτική αντίδραση".
Στο τέλος, ο McMaster έκανε πρωτοσέλιδα μιλώντας σκληρά για τη Ρωσία. Αλλά αυτό που ήταν πραγματικά θαρραλέο ήταν ο τρόπος με τον οποίο δημοσίως αναγνώρισε ότι το Κρεμλίνο εμπλέκεται σε υβριδικό, υπό τον ραντάρ πόλεμο.
Για έναν εξαιρετικά διακοσμημένο αξιωματικό του στρατού στη διοίκηση του Trump να πει το Κρεμλίνο ότι ο πόλεμος είναι ένας τύπος στρατιωτικής αντίδρασης. Είναι σίγουρα ένα πρώτο βήμα. Κανένα έθνος δεν μπορεί να πολεμήσει έναν πόλεμο αν δεν αναγνωρίσει ότι είναι σε πόλεμο.
Φυσικά, οι επιθέσεις του Κρεμλίνου στις ΗΠΑ και σε όλο τον πλανήτη είναι απλές ως μέρα. Την Παρασκευή, το υπουργείο Οικονομικών ανακοίνωσε κυρώσεις σε 17 ανώτερους αξιωματούχους της ρωσικής κυβέρνησης, κλιμακώνοντας την τιμωρία του ολιγαρχικού εσωτερικού κύκλου του Πούτιν για παρεμβάσεις στις εκλογές, καθώς και συνεχιζόμενες επιθέσεις στην Κριμαία, την Ουκρανία και τη Συρία.
Και πάλι το Φεβρουάριο, για να μην ξεχνάμε, το υπουργείο Δικαιοσύνης κατηγορούσε ρωσικές οντότητες να συμμετάσχουν σε μια «συνωμοσία για να εξαπατήσουν τις Ηνωμένες Πολιτείες» με τη διάδοση ψεύτικων ειδήσεων, παραπληροφόρησης και προπαγάνδας υπέρ του Trump κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας. (Μια ομάδα ερευνητών στο κρατικό πανεπιστήμιο του Οχάιο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι ψεύτικες ειδήσεις υπέρ του Trump - των τύπων που έκαναν και διέδωσαν οι ρώσοι κατηγορούμενοι - ενδέχεται να είχαν «ουσιαστικό αντίκτυπο» στους ψηφοφόρους και ίσως να επηρέασαν το αποτέλεσμα των εκλογών. ),
Και τον εσωτερικό κύκλο του Trump - συμπεριλαμβανομένου του προέδρου της εκστρατείας Paul Manafort. κορυφαίος βοηθός της εκστρατείας Richard Gates. σύμβουλος εθνικής ασφάλειας καμπάνιας Γιώργος Παπαδόπουλος, και ο πρώην σύμβουλος για την εθνική ασφάλεια Michael Flynn - αντιμετώπισε το μερίδιό του σε κατηγορίες.
Και όμως οι περισσότεροι στην κυβέρνηση - και πολλοί στα μέσα μαζικής ενημέρωσης - αρνούνται να ακολουθήσουν τον Morrell και να επισημάνουν το Trump ακόμη και "έναν άθυμο ρωσικό πράκτορα".
Γιατί αυτή η υπερβολική προσοχή;
Ίσως μερικοί από τους υπερ-συνετούς να αντισταθμίζουν την υπερβολή που συνδέεται με την ανθυγιεινή, ανεπιθύμητη αντίσταση στο Twitter. Ή ίσως είναι πάρα πολύ φρικτό να θεωρήσουμε ότι ο Αμερικανός πρόεδρος είναι ένας πράκτορας μιας εχθρικής ξένης εξουσίας.
Αλλά McMaster, βετεράνος των εξαντλητικών και περίπλοκων πολέμων, δεν αποφεύγει την πραγματικότητα. Και παρόλο που με εκουσίως επαίνεσε τον πρόεδρο στην ομιλία εξόδου του, φαινόταν να έρχεται σε μια ιδιαίτερα πυκνή βολή στον προϊστάμενο του δικτάτορα.
"Είναι καιρός", δήλωσε ο McMaster, "ότι εκθέτουμε εκείνους που γοητεύουν και ζητούν συγγνώμη στην υπηρεσία των κομμουνιστικών, αυταρχικών και καταπιεστικών κυβερνήσεων, καθεστώτων που βασανίζουν, υποδουλώνουν, καταπιέζουν και δολοφονούν τους λαούς τους".
Ήταν δύσκολο να ακούσουμε αυτό χωρίς να καλέσουμε ένα νοητικό κύπελλο του Trump που επαινεί τους βίαιους δικτάτορες από τον Rodrigo Duterte των Φιλιππίνων στον Xi Jinping της Κίνας στον Βλαντιμίρ Πούτιν. Αλλά αν McMaster είχε Trump κατά νου όταν μίλησε για γοητευτικό αυταρχισμό, Trump δεν φαίνεται να προσέχει. Αυτό το είδος πολέμου πετά κάτω από το ραντάρ του.
