Συγγραφείς
Στρατηγική φθοράς της Ουκρανίας
Τα προηγμένα δυτικά όπλα δεν επέτρεψαν στην Ουκρανία να ξεφύγει από τις συνεχείς φθορές μάχες και η φθορά θα παραμείνει πιθανότατα βασικό στοιχείο της στρατηγικής της Ουκρανίας ακόμη και με αυξημένη εκπαίδευση συνδυασμένων όπλων.
Ο πόλεμος της ρωσικής επιθετικότητας στην Ουκρανία συνεχίζεται για περίπου ένα χρόνο. Χωρίς ξεκάθαρο τέλος, υπάρχει ανάγκη για ενισχυμένη κατανόηση της πολεμικής στρατηγικής των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας, την οποία επιδιώκουμε να παρέχουμε εδώ. Μια τέτοια κατανόηση θα βοηθούσε να διευκρινιστούν για τους δυτικούς υπεύθυνους χάραξης πολιτικής και αμυντικούς σχεδιαστές τα είδη στρατιωτικής υποστήριξης που απαιτούνται στο μέλλον. Μεγαλύτερη λεπτομέρεια σχετικά με αυτή τη στρατηγική και τον χαρακτήρα των πολεμικών συγκρούσεων στην Ουκρανία θα διευκόλυνε επίσης ρεαλιστικές εκτιμήσεις της διάρκειας της στρατιωτικής σύγκρουσης και του πιθανού κόστους της τόσο σε προσωπικό όσο και σε υλικό. Τέλος, μια πιο λεπτή περιγραφή της στρατηγικής του Κιέβου θα φώτιζε ένα εύλογο τέλος στη σύγκρουση.
Η τριβή ήταν η κύρια προσέγγιση και των δύο πλευρών στο τακτικό επίπεδο του πολέμου. ο πόλεμος ελιγμών απέδωσε επιχειρησιακά αποτελέσματα επειδή η εκτεταμένη τριβή το κατέστησε δυνατό. Αυτό δεν είναι απροσδόκητο, καθώς οι περισσότεροι μεγάλοι συμβατικοί πόλεμοι χαρακτηρίζονται από φθορά, ελιγμούς και ανασύσταση. Τα προηγμένα δυτικά όπλα, όπως το σύστημα πυραύλων πυροβολικού υψηλής κινητικότητας (HIMARS) που παρέχεται από τις ΗΠΑ, ενισχυμένο από τη βοήθεια πληροφοριών, επιτήρησης και αναγνώρισης (ISR), δεν επέτρεψαν στην Ουκρανία να ξεφύγει από τη συνεχή μάχη φθοράς. Το HIMARS όντως παρείχε στις ουκρανικές δυνάμεις μια ικανότητα που δεν διέθεταν – πλήγμα ακριβείας μεγάλης εμβέλειας – που επέτρεψε τη διαρκή υποστήριξη των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών. Το κύριο αποτέλεσμα ήταν να μειώσει το πλεονέκτημα του πυροβολικού της Ρωσίας, το οποίο επέτρεψε έμμεσα τις ουκρανικές επιθετικές επιχειρήσεις. Σε γενικές γραμμές σύμφωνα με τη θεωρία του πολέμου ελιγμών, οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις προσπάθησαν πράγματι να υποβαθμίσουν τη σωματική, ψυχική και ηθική συνοχή των ρωσικών δυνάμεων στοχεύοντας κρίσιμα συστήματα υποστήριξης όπως κόμβους διοίκησης και ελέγχου και αποθήκες ανεφοδιασμού. Στην πράξη, όμως, αυτό επιτεύχθηκε κυρίως με τριβή και μαζικές πυρκαγιές παρά με ελιγμούς και χτυπήματα ακριβείας. Το ουκρανικό πυροβολικό συχνά επιχειρεί μόνο του και οι επιθετικοί ελιγμοί έχουν αποφέρει ανάμεικτα αποτελέσματα ενάντια σε μια προετοιμασμένη άμυνα με υψηλή πυκνότητα δυνάμεων. Είναι ο συνδυασμός των παραδοσιακών πυρκαγιών και των επαναλαμβανόμενων επιθέσεων εδάφους που έθεσαν τις βάσεις για επιθετικές επιχειρήσεις της Ουκρανίας. Αυτό επιτεύχθηκε κυρίως με τριβή και μαζικές πυρκαγιές παρά με ελιγμούς και χτυπήματα ακριβείας. Το ουκρανικό πυροβολικό συχνά επιχειρεί μόνο του και οι επιθετικοί ελιγμοί έχουν αποφέρει ανάμεικτα αποτελέσματα ενάντια σε μια προετοιμασμένη άμυνα με υψηλή πυκνότητα δυνάμεων. Είναι ο συνδυασμός των παραδοσιακών πυρκαγιών και των επαναλαμβανόμενων επιθέσεων εδάφους που έθεσαν τις βάσεις για επιθετικές επιχειρήσεις της Ουκρανίας. Αυτό επιτεύχθηκε κυρίως με τριβή και μαζικές πυρκαγιές παρά με ελιγμούς και χτυπήματα ακριβείας. Το ουκρανικό πυροβολικό συχνά επιχειρεί μόνο του και οι επιθετικοί ελιγμοί έχουν αποφέρει ανάμεικτα αποτελέσματα ενάντια σε μια προετοιμασμένη άμυνα με υψηλή πυκνότητα δυνάμεων. Είναι ο συνδυασμός των παραδοσιακών πυρκαγιών και των επαναλαμβανόμενων επιθέσεων εδάφους που έθεσαν τις βάσεις για επιθετικές επιχειρήσεις της Ουκρανίας.
Τα πλήγματα ακριβείας μεγάλης εμβέλειας στη ρωσική διοίκηση και έλεγχο, πυρομαχικά και επίγειες γραμμές επικοινωνίας δεν φάνηκε να ενισχύουν σημαντικά την ικανότητα της Ουκρανίας να διεξάγει πόλεμο ελιγμών. Ο πόλεμος ελιγμών αποδείχθηκε επιτυχής όταν η παρατεταμένη τριβή τον έκανε εύκολο. Η Ουκρανία δεν μπόρεσε να επιτύχει στρατιωτικά κέρδη σε σύντομα χρονοδιαγράμματα χωρίς σημαντικές αυξήσεις σε διαθέσιμο προσωπικό, υλικό και πυρομαχικά. Οι επιθέσεις των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων στο Χάρκοβο και τη Χερσώνα κατέδειξαν τους περιορισμούς τους καθώς και την ανδρεία τους.
Αναδιάταξη από τη Ρωσία μονάδων τακτικού στρατού και σημαντικού εξοπλισμού στην περιφέρεια Kherson και Zaporizhiaτον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 2022, εν αναμονή των σε μεγάλο βαθμό προσποιημένων ουκρανικών επιθέσεων, αποδείχθηκαν ουσιαστικές για την επιτυχία της Ουκρανίας στην επίθεση στο Χάρκοβο. Οι ουκρανικές μονάδες γρήγορα παρέκαμψαν ρωσικά παράτυπα και τμήματα της ρωσικής γραμμής νότια του Izyum λύγισαν καθώς στοιχεία του 11ου Σώματος από το Καλίνινγκραντ εγκατέλειψαν τις θέσεις τους. Μόλις η πρώτη γραμμή έσπασε, οι ρωσικές δυνάμεις δεν μπόρεσαν να την ενισχύσουν έγκαιρα για να συγκρατήσουν την επίθεση ή να εξαπολύσουν μια επιτυχημένη αντεπίθεση. Οι ουκρανικές δυνάμεις κατάφεραν να φτάσουν σε βάθος ελιγμών σε μεγάλο βαθμό χωρίς αντίπαλο, λόγω της έλλειψης ρωσικών εφεδρειών στην περιοχή. Αυτό οδήγησε γρήγορα σε κατάρρευση της ρωσικής θέσης, πλήρη καταστροφή της Δυτικής Ομάδας Δυνάμεων της Ρωσίας και κατάσχεση σημαντικής ποσότητας εξοπλισμού, συμπεριλαμβανομένων εκατοντάδων τεθωρακισμένων οχημάτων, μερικά κατεστραμμένα ή μη λειτουργικά.
Οι ρωσικές δυνάμεις προσπάθησαν να σταματήσουν την ουκρανική επίθεση στο Λίμαν, μια στρατηγικής σημασίας πόλη, αλλά ήταν πολύ εξαντλημένες και αποδιοργανωμένες για να αναπτύξουν μια ουσιαστική άμυνα. Παρόλα αυτά, καθυστέρησαν την προέλαση της Ουκρανίας για περισσότερο από μία εβδομάδα, δίνοντας σε ορισμένες ρωσικές δυνάμεις χρόνο να αρχίσουν να δημιουργούν μια αμυντική γραμμή μεταξύ Svatove και Kreminna πιο ανατολικά. Σε εκείνο το σημείο, οι ρωσικές δυνάμεις εξαρτιόνταν από εφεδρικές μονάδες, γνωστές με το ακρωνύμιο BARS, και ό,τι είχε απομείνει από τη Δυτική Ομάδα Δυνάμεων. Η ουκρανική αντεπίθεση κορυφώθηκε με την κατάληψη του Λίμαν την 1η Οκτωβρίου. Στην ουκρανική πλευρά, τουλάχιστον έξι ταξιαρχίες ελιγμών, συμπεριλαμβανομένης της 92ης μηχανοκίνητης και της 3ης ταξιαρχίας αρμάτων μάχης, συμμετείχαν στην επίθεση. Είχε προηγηθεί μια τρίμηνη εκστρατεία χτυπημάτων ακριβείας από 16 μονάδες HIMARS που προμήθευσαν οι ΗΠΑ, οι οποίες
Διάφοροι αναλυτές έχουν διαφημίσει το HIMARS ως κρίσιμο στοιχείο της επιτυχημένης αντεπίθεσης της Ουκρανίας στο Χάρκοβο. Ωστόσο, υπάρχουν ελάχιστα στοιχεία ότι η HIMARS χτυπά το ρωσικό σύστημα ανεφοδιασμού στην περιφέρεια του Χάρκοβοτον Αύγουστο ήταν καθοριστικές όσον αφορά την επανατοποθέτηση των ρωσικών δυνάμεων σε άλλες περιοχές της Ουκρανίας. Αναφορές μέσων ενημέρωσης ανέφεραν ότι οι ρωσικές δυνάμεις είχαν προειδοποιήσει εκ των προτέρων για την ανάπτυξη του HIMARS στην πρώτη γραμμή του Χάρκοβο, παρόλο που χτυπήθηκαν τουλάχιστον τρεις ρωσικές θέσεις διοίκησης. Οι ρωσικές δυνάμεις φάνηκαν να προσαρμόζονται επανατοποθετώντας υλικοτεχνικούς κόμβους, σκληρύνοντας τα κέντρα διοίκησης και χρησιμοποιώντας δολώματα, μειώνοντας σταδιακά την αποτελεσματικότητα των χτυπημάτων της HIMARS. Δεν φαίνεται ότι η Ουκρανία διεξήγαγε μια αποφασιστική εκστρατεία βαθιάς μάχης, η οποία θα είχε στόχο να καθυστερήσει, να διαταράξει ή να εκτρέψει τις εχθρικές εφεδρείες και να κόψει τις γραμμές ανεφοδιασμού. Το κύριο πρόβλημα του ρωσικού στρατού δεν ήταν η ζημιά στις πίσω περιοχές, αλλά μάλλον το ανεπαρκές συνολικό προσωπικό στις πρώτες γραμμές, η έλλειψη πεζικού, η έλλειψη εφεδρειών για να μιλήσουμε και η έλλειψη ικανότητας να περιστρέφει τις εξαντλημένες μονάδες.
Οι αναφορές για αυτό το άρθρο είναι διαθέσιμες στο πλήρες κείμενο PDF.
Αυτό το άρθρο εμφανίζεται στο τεύχος Απριλίου-Μαΐου 2023 του Survival: Global Politics and Strategy .
Το ξεχώρισμα της φθοράς
Η επιτυχία στον πόλεμο περιλαμβάνει έναν συνδυασμό φθοράς –δηλαδή, της αργής αλλά διαρκούς διαδικασίας φθοράς ενός αντιπάλου και τελικά σπάζοντας τη θέλησή του προκαλώντας πολύ μεγαλύτερες απώλειες σε προσωπικό και υλικό από ό,τι υφίσταται η δική του πλευρά– και ελιγμών. Μια προσέγγιση φθοράς συνήθως δίνει προνόμια στη δύναμη πυρός έναντι της κινητικότητας και την άμεση επίθεση έναντι της πλευρικής δράσης ή με άλλο τρόπο την αναζήτηση πλεονεκτήματος ανά θέση. Η πολεμική στρατηγική της Ουκρανίας βασιζόταν αρχικά στην άμυνα σε βάθος ή σε ορισμένες περιπτώσεις στην κινητή άμυνα, την οποία στη συνέχεια μετέβη στην επίθεση. Η επιθετική του προσπάθεια αποδείχθηκε επιτυχημένη το φθινόπωρο του 2022, επειδή οι συνθήκες είχαν τεθεί από το δομικό έλλειμμα προσωπικού των ρωσικών δυνάμεων και την εκτεταμένη τριβή. Η φθορά είχε πολλαπλές αιτίες, συμπεριλαμβανομένων των απωλειών μάχης,Η τριβή ήταν η κύρια προσέγγιση και των δύο πλευρών στο τακτικό επίπεδο του πολέμου. ο πόλεμος ελιγμών απέδωσε επιχειρησιακά αποτελέσματα επειδή η εκτεταμένη τριβή το κατέστησε δυνατό. Αυτό δεν είναι απροσδόκητο, καθώς οι περισσότεροι μεγάλοι συμβατικοί πόλεμοι χαρακτηρίζονται από φθορά, ελιγμούς και ανασύσταση. Τα προηγμένα δυτικά όπλα, όπως το σύστημα πυραύλων πυροβολικού υψηλής κινητικότητας (HIMARS) που παρέχεται από τις ΗΠΑ, ενισχυμένο από τη βοήθεια πληροφοριών, επιτήρησης και αναγνώρισης (ISR), δεν επέτρεψαν στην Ουκρανία να ξεφύγει από τη συνεχή μάχη φθοράς. Το HIMARS όντως παρείχε στις ουκρανικές δυνάμεις μια ικανότητα που δεν διέθεταν – πλήγμα ακριβείας μεγάλης εμβέλειας – που επέτρεψε τη διαρκή υποστήριξη των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών. Το κύριο αποτέλεσμα ήταν να μειώσει το πλεονέκτημα του πυροβολικού της Ρωσίας, το οποίο επέτρεψε έμμεσα τις ουκρανικές επιθετικές επιχειρήσεις. Σε γενικές γραμμές σύμφωνα με τη θεωρία του πολέμου ελιγμών, οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις προσπάθησαν πράγματι να υποβαθμίσουν τη σωματική, ψυχική και ηθική συνοχή των ρωσικών δυνάμεων στοχεύοντας κρίσιμα συστήματα υποστήριξης όπως κόμβους διοίκησης και ελέγχου και αποθήκες ανεφοδιασμού. Στην πράξη, όμως, αυτό επιτεύχθηκε κυρίως με τριβή και μαζικές πυρκαγιές παρά με ελιγμούς και χτυπήματα ακριβείας. Το ουκρανικό πυροβολικό συχνά επιχειρεί μόνο του και οι επιθετικοί ελιγμοί έχουν αποφέρει ανάμεικτα αποτελέσματα ενάντια σε μια προετοιμασμένη άμυνα με υψηλή πυκνότητα δυνάμεων. Είναι ο συνδυασμός των παραδοσιακών πυρκαγιών και των επαναλαμβανόμενων επιθέσεων εδάφους που έθεσαν τις βάσεις για επιθετικές επιχειρήσεις της Ουκρανίας. Αυτό επιτεύχθηκε κυρίως με τριβή και μαζικές πυρκαγιές παρά με ελιγμούς και χτυπήματα ακριβείας. Το ουκρανικό πυροβολικό συχνά επιχειρεί μόνο του και οι επιθετικοί ελιγμοί έχουν αποφέρει ανάμεικτα αποτελέσματα ενάντια σε μια προετοιμασμένη άμυνα με υψηλή πυκνότητα δυνάμεων. Είναι ο συνδυασμός των παραδοσιακών πυρκαγιών και των επαναλαμβανόμενων επιθέσεων εδάφους που έθεσαν τις βάσεις για επιθετικές επιχειρήσεις της Ουκρανίας. Αυτό επιτεύχθηκε κυρίως με τριβή και μαζικές πυρκαγιές παρά με ελιγμούς και χτυπήματα ακριβείας. Το ουκρανικό πυροβολικό συχνά επιχειρεί μόνο του και οι επιθετικοί ελιγμοί έχουν αποφέρει ανάμεικτα αποτελέσματα ενάντια σε μια προετοιμασμένη άμυνα με υψηλή πυκνότητα δυνάμεων. Είναι ο συνδυασμός των παραδοσιακών πυρκαγιών και των επαναλαμβανόμενων επιθέσεων εδάφους που έθεσαν τις βάσεις για επιθετικές επιχειρήσεις της Ουκρανίας.
Τα πλήγματα ακριβείας μεγάλης εμβέλειας στη ρωσική διοίκηση και έλεγχο, πυρομαχικά και επίγειες γραμμές επικοινωνίας δεν φάνηκε να ενισχύουν σημαντικά την ικανότητα της Ουκρανίας να διεξάγει πόλεμο ελιγμών. Ο πόλεμος ελιγμών αποδείχθηκε επιτυχής όταν η παρατεταμένη τριβή τον έκανε εύκολο. Η Ουκρανία δεν μπόρεσε να επιτύχει στρατιωτικά κέρδη σε σύντομα χρονοδιαγράμματα χωρίς σημαντικές αυξήσεις σε διαθέσιμο προσωπικό, υλικό και πυρομαχικά. Οι επιθέσεις των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων στο Χάρκοβο και τη Χερσώνα κατέδειξαν τους περιορισμούς τους καθώς και την ανδρεία τους.
Η επίθεση στο Χάρκοβο
Αστραπιαία αντεπίθεση της Ουκρανίας στις αρχές Σεπτεμβρίου στην περιφέρεια Χάρκοβοστη βορειοανατολική Ουκρανία ήταν μια θεαματική νίκη τακτικής. Σε λιγότερο από δέκα ημέρες, αρχής γενομένης από τις 6 Σεπτεμβρίου, οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις απελευθέρωσαν περισσότερα από 6.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα εδάφους μετά από μια ταχεία εισβολή σε εδάφη που ελέγχονται από τη Ρωσία βόρεια του Izyum κοντά στο Kupiansk. Από τη ρωσική πλευρά, ένα μη συνεκτικό μείγμα δυνάμεων κρατούσε αυτόν τον τομέα του μετώπου. Οι ρωσικές δυνάμεις που συναντήθηκαν αρχικά στο Balaklia αποτελούνταν από μονάδες Rosgvardia (εθνικής φρουράς) και ρωσικές μονάδες ειδικής ταχείας αντίδρασης (γνωστές με το ρωσικό ακρωνύμιο SOBR και παρόμοιο με Western SWAT, ή ειδικά όπλα και τακτικές, εξοπλισμοί), υποστηριζόμενες από κινητοποιημένες μονάδες από το Luhansk Λαϊκή Δημοκρατία. Ο κύριος όγκος των ρωσικών δυνάμεων μέσα και γύρω από το Izyum ήταν απομεινάρια της Δυτικής Ομάδας Δυνάμεων, σε ορισμένα σημεία με 25% δύναμη, εξαντλημένοι και με χαμηλό ηθικό,Αναδιάταξη από τη Ρωσία μονάδων τακτικού στρατού και σημαντικού εξοπλισμού στην περιφέρεια Kherson και Zaporizhiaτον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 2022, εν αναμονή των σε μεγάλο βαθμό προσποιημένων ουκρανικών επιθέσεων, αποδείχθηκαν ουσιαστικές για την επιτυχία της Ουκρανίας στην επίθεση στο Χάρκοβο. Οι ουκρανικές μονάδες γρήγορα παρέκαμψαν ρωσικά παράτυπα και τμήματα της ρωσικής γραμμής νότια του Izyum λύγισαν καθώς στοιχεία του 11ου Σώματος από το Καλίνινγκραντ εγκατέλειψαν τις θέσεις τους. Μόλις η πρώτη γραμμή έσπασε, οι ρωσικές δυνάμεις δεν μπόρεσαν να την ενισχύσουν έγκαιρα για να συγκρατήσουν την επίθεση ή να εξαπολύσουν μια επιτυχημένη αντεπίθεση. Οι ουκρανικές δυνάμεις κατάφεραν να φτάσουν σε βάθος ελιγμών σε μεγάλο βαθμό χωρίς αντίπαλο, λόγω της έλλειψης ρωσικών εφεδρειών στην περιοχή. Αυτό οδήγησε γρήγορα σε κατάρρευση της ρωσικής θέσης, πλήρη καταστροφή της Δυτικής Ομάδας Δυνάμεων της Ρωσίας και κατάσχεση σημαντικής ποσότητας εξοπλισμού, συμπεριλαμβανομένων εκατοντάδων τεθωρακισμένων οχημάτων, μερικά κατεστραμμένα ή μη λειτουργικά.
Οι ρωσικές δυνάμεις προσπάθησαν να σταματήσουν την ουκρανική επίθεση στο Λίμαν, μια στρατηγικής σημασίας πόλη, αλλά ήταν πολύ εξαντλημένες και αποδιοργανωμένες για να αναπτύξουν μια ουσιαστική άμυνα. Παρόλα αυτά, καθυστέρησαν την προέλαση της Ουκρανίας για περισσότερο από μία εβδομάδα, δίνοντας σε ορισμένες ρωσικές δυνάμεις χρόνο να αρχίσουν να δημιουργούν μια αμυντική γραμμή μεταξύ Svatove και Kreminna πιο ανατολικά. Σε εκείνο το σημείο, οι ρωσικές δυνάμεις εξαρτιόνταν από εφεδρικές μονάδες, γνωστές με το ακρωνύμιο BARS, και ό,τι είχε απομείνει από τη Δυτική Ομάδα Δυνάμεων. Η ουκρανική αντεπίθεση κορυφώθηκε με την κατάληψη του Λίμαν την 1η Οκτωβρίου. Στην ουκρανική πλευρά, τουλάχιστον έξι ταξιαρχίες ελιγμών, συμπεριλαμβανομένης της 92ης μηχανοκίνητης και της 3ης ταξιαρχίας αρμάτων μάχης, συμμετείχαν στην επίθεση. Είχε προηγηθεί μια τρίμηνη εκστρατεία χτυπημάτων ακριβείας από 16 μονάδες HIMARS που προμήθευσαν οι ΗΠΑ, οι οποίες
Διάφοροι αναλυτές έχουν διαφημίσει το HIMARS ως κρίσιμο στοιχείο της επιτυχημένης αντεπίθεσης της Ουκρανίας στο Χάρκοβο. Ωστόσο, υπάρχουν ελάχιστα στοιχεία ότι η HIMARS χτυπά το ρωσικό σύστημα ανεφοδιασμού στην περιφέρεια του Χάρκοβοτον Αύγουστο ήταν καθοριστικές όσον αφορά την επανατοποθέτηση των ρωσικών δυνάμεων σε άλλες περιοχές της Ουκρανίας. Αναφορές μέσων ενημέρωσης ανέφεραν ότι οι ρωσικές δυνάμεις είχαν προειδοποιήσει εκ των προτέρων για την ανάπτυξη του HIMARS στην πρώτη γραμμή του Χάρκοβο, παρόλο που χτυπήθηκαν τουλάχιστον τρεις ρωσικές θέσεις διοίκησης. Οι ρωσικές δυνάμεις φάνηκαν να προσαρμόζονται επανατοποθετώντας υλικοτεχνικούς κόμβους, σκληρύνοντας τα κέντρα διοίκησης και χρησιμοποιώντας δολώματα, μειώνοντας σταδιακά την αποτελεσματικότητα των χτυπημάτων της HIMARS. Δεν φαίνεται ότι η Ουκρανία διεξήγαγε μια αποφασιστική εκστρατεία βαθιάς μάχης, η οποία θα είχε στόχο να καθυστερήσει, να διαταράξει ή να εκτρέψει τις εχθρικές εφεδρείες και να κόψει τις γραμμές ανεφοδιασμού. Το κύριο πρόβλημα του ρωσικού στρατού δεν ήταν η ζημιά στις πίσω περιοχές, αλλά μάλλον το ανεπαρκές συνολικό προσωπικό στις πρώτες γραμμές, η έλλειψη πεζικού, η έλλειψη εφεδρειών για να μιλήσουμε και η έλλειψη ικανότητας να περιστρέφει τις εξαντλημένες μονάδες.
Οι αναφορές για αυτό το άρθρο είναι διαθέσιμες στο πλήρες κείμενο PDF.
Αυτό το άρθρο εμφανίζεται στο τεύχος Απριλίου-Μαΐου 2023 του Survival: Global Politics and Strategy .
ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ
Μάικλ Κόφμαν
ΣΧΕΤΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ
Μείνετε ενημερωμένοι με το IISS
Λάβετε τα τελευταία νέα και αναλύσεις από το IISS με την εγγραφή σας στο δεκαπενθήμερο ενημερωτικό δελτίο ηλεκτρονικού ταχυδρομείου μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου