Η Κωνσταντινούπολη οδεύει προς έναν ακόμη μεγάλο σεισμό;
- 31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2020
ΜΕΡΙΔΙΟ       |
Τον Σεπτέμβριο του περασμένου έτους, η Κωνσταντινούπολη συγκλονίστηκε από σεισμό 5,8 Ρίχτερ, προκαλώντας εκτεταμένο πανικό. Αυτό πιστεύουν οι ειδικοί το μέλλον για την πόλη.
Η Κωνσταντινούπολη είναι μια από τις πιο γραφικές πόλεις του κόσμου που βρίσκεται στις όχθες του Βοσπόρου - μια παγκόσμια στρατηγική πλωτή οδό που χωρίζει την Ευρώπη και την Ασία. Αυτό που βρίσκεται κάτω από την πόλη, ωστόσο, δεν ζωγραφίζει τόσο όμορφη εικόνα.
Η πόλη βρίσκεται ακριβώς στην κορυφή του επικίνδυνου ρήγματος της Βόρειας Ανατολίας, σηματοδοτώντας τα σύνορα μεταξύ της Ευρασιατικής και της Ανατολίας πλάκας, το σκηνικό μερικών από τους πιο καταστροφικούς σεισμούς στον κόσμο στην ιστορία, που κόστισαν τη ζωή σε δεκάδες χιλιάδες.
Τους τελευταίους πέντε αιώνες, η Κωνσταντινούπολη έχει δει τουλάχιστον επτά μεγάλους σεισμούς το 1509, το 1719, το 1754, το 1766, το 1894 και το 1912. Το 1999, ο σεισμός Izmit, ο πιο πρόσφατος μεγάλος σκότωσε αρκετές εκατοντάδες κατοίκους της Κωνσταντινούπολης μαζί με 16.000 ανθρώπους που ζούσαν στις περιοχές του Μαρμαρά και της βορειοδυτικής Μαύρης Θάλασσας.
Η Κωνσταντινούπολη βρίσκεται ανάμεσα στη Μαύρη Θάλασσα στα βόρεια και στη Θάλασσα του Μαρμαρά στα νότια.
Στις 24 Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους, ένας ακόμη φονικός σεισμός μεγέθους 6,8 βαθμών έπληξε την ανατολική επαρχία Ελαζίγ και τις γειτονικές πόλεις της Τουρκίας, σκοτώνοντας τουλάχιστον 41 ανθρώπους και τραυματίζοντας περισσότερους από 1.600.
Στις 26 Σεπτεμβρίου, ταρακουνήθηκε για άλλη μια φορά από σεισμό μεγέθους 5,8 Ρίχτερ, ο οποίος πανικόκλησε τους Κωνσταντινούπολης, πυροδοτώντας μια μακρά συζήτηση σχετικά με τις δυνατότητες ενός άλλου «μεγάλου» στην πόλη.
Ποια σφάλματα θα μπορούσαν να επηρεάσουν την Κωνσταντινούπολη;
Ο Sener Usumezsoy, που μοιάζει περισσότερο με bodybuilder ή καουμπόι παρά με καθηγητή γεωλογίας, μιλά με αυθεντία για τα αρχαία ρήγματα της Κωνσταντινούπολης, τα οποία βρίσκονται κάτω από τα νερά της θάλασσας του Μαρμαρά, που βρίσκεται μεταξύ των στενών του Βοσπόρου και των Δαρδανελίων.
Είναι ένας από τους πιο εξέχοντες ειδικούς σεισμούς της Τουρκίας και παραμένει μετρημένος για το τι μπορεί να περιμένει η Κωνσταντινούπολη.
Πρώτα και κύρια, ο Usumezsoy πιστεύει ότι ενώ υπάρχουν κάποιοι κίνδυνοι για την Κωνσταντινούπολη, οι άνθρωποι δεν πρέπει να φοβούνται έναν «μεγάλο» επειδή οι γραμμές ρήγματος κάτω από τη θάλασσα του Μαρμαρά δεν φαίνεται να περιέχουν τη δομή που θα μπορούσε να οδηγήσει σε ισχυρό σεισμό.
Πίσω από το υποτιθέμενο αναπόφευκτο ενός καταστροφικού σεισμού κρύβεται μια μεγάλη παρεξήγηση. Υπάρχει μια εσφαλμένη αντίληψη ότι η ανενεργή γραμμή βόρειων ορίων μεταξύ Τούζλα και Σιλίβρι, πολύ κοντά στο κέντρο της πόλης της Κωνσταντινούπολης, είναι μέρος του ενεργού ρήγματος της Βόρειας Ανατολίας, το οποίο οδήγησε σε καταστροφικούς σεισμούς στο παρελθόν σε ολόκληρη την Τουρκία από ανατολή προς δύση, σύμφωνα με Ουσουμεζόι.
Εκτός από αυτήν την παρεξήγηση, οι δύο μεγάλοι σεισμοί στη Θάλασσα του Μαρμαρά — που προκλήθηκαν από τη γραμμή ρηγμάτων της Βόρειας Ανατολίας στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου αιώνα — μείωσαν την πιθανότητα ενός μεγάλου σεισμού στην Κωνσταντινούπολη, λέει ο Usumezsoy.
«Το 1912, το δυτικό άκρο του ανήσυχου ρήγματος της Βόρειας Ανατολίας έσπασε κυρίως σε δύο περιοχές - η μία είναι κοντά στη λεκάνη του Tekirdag και μια άλλη είναι κοντά στη λεκάνη Silivri στη Θάλασσα του Μαρμαρά», εξηγεί ο Usumezsoy.
Ως αποτέλεσμα, αυτή τη στιγμή, η γραμμή του ρήγματος δεν έχει αρκετή σεισμική ενέργεια για να οδηγήσει σε μεγάλο σεισμό, υποστηρίζει ο καθηγητής.
Ο σεισμός του 1912 στην επαρχία Tekirdag ήταν εξαιρετικά καταστροφικός, με εκτιμώμενο μέγεθος 7,4 βαθμών και σκότωσε περίπου 3.000 ανθρώπους καταστρέφοντας σχεδόν 25.000 σπίτια στον απόηχο του.
Από το 1912, οι σεισμολόγοι συζητούν εάν το σπασμένο ρήγμα έχει συσσωρεύσει σημαντικό άγχος και θα μπορούσε να οδηγήσει σε έναν άλλο μεγάλο σεισμό.
"Ισχυροί σεισμοί συμβαίνουν όταν η ζώνη του ρήγματος κλειδώνει. Στη συνέχεια συσσωρεύεται τεκτονική τάση και η σεισμική ενέργεια απελευθερώνεται σε έναν σεισμό", δήλωσε ο Dietrich Lange, κορυφαίος ακαδημαϊκός για το GEOMAR Helmholtz Center for Ocean Research Kiel (Γερμανία), ο οποίος διεξήγαγε μια ολοκληρωμένη μελέτη το καλοκαίρι για τα ρήγματα στη θάλασσα του Μαρμαρά.
Ο Lange πιστεύει ότι το ρήγμα της Βόρειας Ανατολίας έχει δημιουργήσει αρκετή τεκτονική τάση για να προκαλέσει έναν μεγάλο σεισμό.
Όμως ο Usumezsoy διαφωνεί, λέγοντας ότι η τελευταία ιαπωνική έρευνα αποδεικνύει το αντίθετο.
«Αν αυτό το ρήγμα έχει κλειδωθεί, συσσωρεύοντας τεκτονική τάση δύο εκατοστών ετησίως, αυτό σημαίνει ότι θα έπρεπε να έχει συσσωρεύσει τουλάχιστον δύο μέτρα τάση μέχρι σήμερα», λέει ο Usumezsoy.
«Ωστόσο, έρευνα που διεξήχθη από Ιάπωνες έδειξε ότι σε αυτό το τμήμα της θάλασσας του Μαρμαρά, το ρήγμα δεν έχει κλειδωθεί χωρίς να συσσωρευτεί τάση δύο εκατοστών. Αντίθετα, μεγάλο μέρος του ρήγματος είναι ερπυστικό, το οποίο ανέρχεται σε 1,5 εκατοστό ετησίως», είπε.
Ως εκ τούτου, η πιθανότητα ενός μεγάλου σεισμού μειώνεται σημαντικά, σύμφωνα με τον ίδιο.
Σχεδόν 20 χρόνια πριν από τον σεισμό του 1912, το 1894, το ρήγμα της Βόρειας Ανατολίας έσπασε επίσης στο νοτιοανατολικό άκρο του, όπου κινούνταν από τη χερσόνησο Armutlu προς τα δυτικά προς τη λεκάνη Cinarcik, στη Θάλασσα του Μαρμαρά.
Ως αποτέλεσμα, σε αυτήν την περιοχή, το ρήγμα της Βόρειας Ανατολίας δεν φαίνεται να έχει αρκετή σεισμική ενέργεια για να οδηγήσει σε ισχυρό σεισμό, που επηρεάζει την Κωνσταντινούπολη, υποστηρίζει ο Usumezsoy.
Ο σεισμός του 1894 σκότωσε εκατοντάδες ανθρώπους και οδήγησε σε τεράστιες καταστροφές μέσα στην παλιά πόλη της Κωνσταντινούπολης, αφήνοντας το στίγμα του στα ορόσημα της αρχαίας μητρόπολης από τον μνημειώδη Πύργο του Γαλατά μέχρι τα τείχη της πόλης της εποχής του Βυζαντίου.
Από την τελευταία μεγάλη το 1999, η πίεση στο ρήγμα της Βόρειας Ανατολίας στη Θάλασσα του Μαρμαρά έχει συγκεντρωθεί στο νότιο κλάδο του. Κινείται νότια, κοντά στις νότιες ακτές της θάλασσας του Μαρμαρά, σύμφωνα με τον Usumezsoy.
Αυτό σημαίνει ότι ο νότιος κλάδος του ρήγματος της Βόρειας Ανατολίας, ο οποίος είναι πιο ενεργός και υπό πίεση, απομακρύνεται περισσότερο από την Κωνσταντινούπολη.
Συζήτηση για τον σεισμό
Παρά τις διαβεβαιώσεις του Usumezsoy, μετά τον πρόσφατο σεισμό στη λεκάνη του Silivri, η μεγάλη συζήτηση για τον σεισμό της Κωνσταντινούπολης επανεμφανίστηκε καθώς τόσο οι απλοί άνθρωποι όσο και οι ειδικοί διαφωνούν με πάθος για τον πιθανό χρόνο και το μέγεθός του.
Οι σεισμοί 4,6 και 5,8 βαθμών συνέβησαν στη λεκάνη της Σιλυβρής, όπου μια ξεχωριστή γραμμή ρήγματος στη μέση της θάλασσας του Μαρμαρά, η οποία βρίσκεται βόρεια, έσπασε δύο φορές στα τέλη Σεπτεμβρίου. (Χάρτης 1)
Δεν αναφέρθηκαν θύματα, αλλά πολλά κτίρια κατέρρευσαν στην Κωνσταντινούπολη και πολλά άφησαν σημάδια από ρωγμές.
Μετά τους σεισμούς στη λεκάνη Tekirdag, στη λεκάνη Cinarcik και πιο πρόσφατα στη λεκάνη Silivri, όλοι οι σεισμοί έχουν στρέψει την προσοχή τους σε μια μικροσκοπική γραμμή ρήγματος στη λεκάνη Kumburgaz, η οποία κινείται από τη μέση της θάλασσας του Μαρμαρά στο Cekmece.
Πού θα μπορούσε να συμβεί άλλος σεισμός;
«Αυτό το ρήγμα (Kumburgaz), το οποίο λέγεται ότι έχει μήκος 40 έως 50 km, αναμένεται τώρα να σπάσει. Αυτή είναι αυτή που εγκυμονεί τον κίνδυνο να σπάσει αυτή τη στιγμή. Αλλά επειδή αυτό το ρήγμα δεν είναι μέρος του συστήματος ρηγμάτων της Βόρειας Ανατολίας, δεν μπορεί να δημιουργήσει μεγάλους σεισμούς», δήλωσε ο Ουσουμεζόι στο TRT World.
«Επειδή το βάθος του ρήγματος Kumburgaz είναι περίπου 10 χιλιόμετρα, δεν μπορεί να δημιουργήσει σεισμό μεγαλύτερο από το μέγεθος των 6,5 βαθμών», είπε.
Το βάθος του ρήγματος Kumburgaz αποδεικνύει επίσης ότι δεν είναι μέρος του συστήματος ρηγμάτων της Βόρειας Ανατολίας, το οποίο διασχίζει τη λιθόσφαιρα σε βάθος 20 χιλιομέτρων σε όλη την Τουρκία.
Το μέγεθος ενός σεισμού υπολογίζεται μετρώντας το μήκος και το βάθος του. Ως αποτέλεσμα, όσο μεγαλύτερη είναι η περιοχή του ρήγματος, τόσο μεγαλύτερος είναι ο σεισμός. Η ίδια αρχή ισχύει για το βάθος της γραμμής σφάλματος.
«Το μέγεθος αντιπροσωπεύει τη συνολική ενέργεια που απελευθερώνεται στον σεισμό, η οποία με τη σειρά της εξαρτάται από την περιοχή (μήκος επί το βάθος) του ρήγματος όπου συμβαίνει η ολίσθηση», λέει η Earthquake Country Alliance , μια ομάδα παρακολούθησης σεισμών, η οποία στοχεύει στην αύξηση της ευαισθητοποίησης και της ετοιμότητας για τους σεισμούς. και τσουνάμι.
Αλλά άλλοι ειδικοί όπως ο Ronald Armijo, ένας Γάλλος επιστήμονας, καταλήγουν σε ένα διαφορετικό συμπέρασμα με βάση την υπόθεση ότι το ρήγμα Kumburgaz βρίσκεται πιο μακριά από το Cekmece στο Yesilkoy, υπερασπιζόμενοι ένα αντεπιχείρημα ότι το ρήγμα υψηλού κινδύνου έχει μήκος 70 km, το οποίο σημαίνει ότι η Κωνσταντινούπολη θα μπορούσε να αντιμετωπίσει σεισμό 7,2 Ρίχτερ.
Κάποιοι άλλοι ειδικοί ισχυρίζονται επίσης ότι το φερόμενο ενεργό ρήγμα μεταξύ Σιλίβρι και Τούζλα θα σπάσει μία φορά, οδηγώντας σε σεισμό μεγέθους 7,6 Ρίχτερ.
Ο Usumezsoy διαφωνεί μαζί τους, λέγοντας ότι μπερδεύουν ένα κανονικό και πιθανώς νεκρό ρήγμα μεταξύ Τούζλα και Τσεκμετζέ με το ρήγμα της Βόρειας Ανατολίας, το οποίο είναι απαραίτητο για την Κωνσταντινούπολη.
«Το λάθος τους είναι ένα ζωτικό λάθος για να κατανοήσουμε τη δυναμική του (μελλοντικού σεισμού της Κωνσταντινούπολης)», καταλήγει ο καθηγητής.
TRT World στο Youtube
Εγγραφείτε στο κανάλι μας στο Youtube για όλες τις τελευταίες σε βάθος, επί τόπου αναφορές από όλο τον κόσμο.
ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ
ΑΡΕΣΕΙ
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕΠνευματικά δικαιώματα © 2023 TRT World.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου