Kuzgun-SS: Τρόποι αντιμετώπισης της καινοφανούς επιχειρησιακής απειλής από το Πολεμικό Ναυτικό
Οπως γίνεται αντιληπτό από την ανάλυση των νέων πυρομαχικών της οικογένειας Kuzgun, οι Τούρκοι μηχανικοί προσπάθησαν να αναπτύξουν μια νέα γενιά πυρομαχικών μικρού άλλα όχι αμελητέου βάρους με ικανοποιητική ακρίβεια και εμβέλεια που σε συνδυασμό με τα γνωστά υπάρχοντα και υπο ένταξη πυραυλικά μέσα όπως οι πύραυλοι RGM-84 Harpoon, AGM-84H/K SLAM-ER & ATMACA διαμορφώνουν ένα σύνθετο και άκρως επικίνδυνο περιβάλλον για τα πλοία του Πολεμικού Ναυτικού Πιο συγκεκριμένα από τα πυρομαχικά της οικογένειας Kuzgun που αναλύθηκαν, το πλέον επικίνδυνο για το Πολεμικό Ναυτικό είναι το Kuzgun-SS και πιο ειδικά η έκδοση που είναι εξοπλισμένη με αισθητήρα IIR/CCD, ο οποίος μπορεί σύμφωνα με τους Τούρκους να εντοπίσει και να εγκλωβίσει κινούμενους στόχους,
Το συγκεκριμένο τουρκικό πυρομαχικό εκτιμάται ότι είναι το πλέον επικίνδυνο για το ΠΝ από όλη την οικογένεια των πυρομαχικών Kuzgun για τέσσερις βασικούς λόγους που μπορούν να αλλάξουν τα δεδομένα στις αποστολές TASMO.
Πιο ειδικά το πυρομαχικό Kuzgun-SS (IIR/CCD) μπορεί να εξαπολυθεί από ένα μαχητικό σε απόσταση έως και 110 χλμ από ύψος 40.000 ποδών με ταχύτητα άφεσης 0,9 Mach αφού έχει λάβει από το μαχητικό πληροφορίες για την θέση και την πορεία του στόχου. Άρα πρώτο στοιχείο είναι η μεγάλη απόσταση εξαπόλυσης (110 χλμ) που αφήνει το αεροσκάφος φορέα εκτός της εμβέλειας των αντιαεροπορικών συστημάτων των πλοίων του ΠΝ αφού η εμβέλεια του πυραύλου RIM-162 Evolved Sea Sparrow Missile (ESSM) είναι το μέγιστο 50 χλμ.
Επιπλέον το τουρκικό πυρομαχικό δεν μπορεί να καταστραφεί από την έκδοση RIM-116 RAM Block2 καθότι δεν εκπέμπει ηλεκτρομαγνητικό ίχνος που θα μπορούσε να εντοπιστεί από το δεύτερο αισθητήρα της έκδοσης αυτής του αμερικανικού πυραύλου.
Στην πραγματικότητα το τουρκικό πυρομαχικό αποτελεί μια «βουβή» ηλεκτρομαγνητικά και «αόρατη» απειλή αφού δεν εκπέμπει ακτινοβολία μέσω κάποιου ραντάρ καθοδήγησης και δεν παράγει θερμικό ίχνος.
Τέλος, ένας ακόμη σημαντικός παράγοντας που ακυρώνει την αποτελεσματικότητα οποιουδήποτε άλλου πιθανού μέσου που τα πλοία του Πολεμικού Ναυτικού διαθέτουν για την εξουδετέρωση ανάλογων απειλών, είναι ο τεράστιος πραγματικά αριθμός πυρομαχικών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε μια και μόνο αποστολή κατά των ελληνικών πλοίων από μόλις τέσσερα τουρκικά F-16 Block40.
Πιο συγκεκριμένα μόλις τέσσερα F-16 Block40 μπορούν να φέρουν σε μια αποστολή 32 κατευθυνόμενα πυρομαχικά Kuzgun-SS κατά διαφορετικών πλοίων του Πολεμικού Ναυτικού που πλέουν σε μια συγκεκριμένη περιοχή.
Εάν τα πλοία του Πολεμικού Ναυτικού δεν καταφέρουν να εξουδετερώσουν τα μαχητικά σε απόσταση άνω των 110 χλμ, τότε θα είναι καταδικασμένα να αντιμετωπίσουν 32 διαφορετικά κατευθυνόμενα πυρομαχικά Kuzgun-SS, τα οποία μπορεί να τα βλέπουν στα ραντάρ τους, αλλά δεν θα μπορούν να πράξουν τίποτα Έως ότου πλησιάσουν σε απόσταση περίπου 50 χλμ για να χρησιμοποιήσουν τους πυραύλους RIM-162 ESSM Block Ι/ Block ΙΙ (κόστους άνω των 2 εκατ. δολαρίων ΗΠΑ έκαστος για την έκδοση Block ΙΙ η οποία σε αντίθεση με την έκδοση Block I είναι εξοπλισμένη με ενεργό ραντάρ εγκλωβισμού στόχων) με όποιες πιθανότητες αναχαίτισης έχουν αυτά τα βλήματα έναντι των τουρκικών πυρομαχικών.
Εάν κάποια από τα Kuzgun-SS καταφέρουν να διαπεράσουν την ζώνη άμυνας των πυραύλων ESSM Block Ι/ΙΙ θα πρέπει ακολούθως να εξουδετερωθούν από τα συστήματα εγγύς αντιπυραυλικής άμυνας Phalanx CIWS αρχής γενομένης σε απόσταση 5,5 χλμ.
Η αποτελεσματικότητα των παραπάνω συστημάτων που είναι σε υπηρεσία στα πλοία του ΠΝ, εξαρτάται από την μαζικότητα μιας αεροπορικής επίθεσης με το πυρομαχικό Kuzgun-SS δηλαδή από τον αριθμό των πυρομαχικών που η Τουρκική Αεροπορία θα χρησιμοποιήσει κατά κάθε πλοίου.
Εάν συνυπολογίσουμε σε αυτό το εκτιμώμενο χαμηλό κόστος απόκτησης του Kuzgun-SS (περίπου 200.000 δολάρια ΗΠΑ) και τον μεγάλο αριθμό αυτών των πυρομαχικών που ένα τουρκικό F-16 Block40 μπορεί να φέρει σε μια συνδυασμένη αποστολή TASMO, τότε οι πιθανότητες επιβίωσης των πλοίων του ΠΝ μειώνονται σημαντικά αφού ενδέχεται ένα πλοίο να πρέπει να εξουδετερώσει έως και 16 πυρομαχικά ταυτόχρονα.
Μπροστά σε αυτή τη νέα ζοφερή δυνητικά κατάσταση, τι θα πρέπει να πράξει το ΠΝ για να έχουν ελπίδα επιβίωσης; Πρώτα από όλα,όσο και αν αρκετοί το αμφισβητούν το ΠΝ πρέπει να αποκτήσει δυνατότητα αναχαίτισης εναέριων στόχων σε απόσταση πέρα των 110 χλμ.
Ο πλέον αποτελεσματικός τρόπος για την εξουδετέρωσή της απειλής των Kuzgun-SS είναι η καταστροφή του φορέα τους δηλαδή του μαχητικού που τα μεταφέρει σε απόσταση μεγαλύτερη από το μέγιστο όριο άφεσης των όπλων.
Είναι πιο εύκολο να εξουδετερωθεί ένας μεγάλος στόχος, όπως ένα μαχητικό, σε μεγάλη απόσταση, παρά πολλαπλοί στόχοι με μικρό μέγεθος, με μηδενικό ηλεκτρομαγνητικό και θερμικό ίχνος σε απόσταση αρχικά 50 χλμ και ακολούθως σε απόσταση μόλις 5,5 χλμ από το πολεμικό πλοίο.
Αυτό σημαίνει ότι υποχρεωτικά το πλοίο που θα επιλέξει το ΠΝ για την ανανέωσή του στόλου θα πρέπει να διαθέτει το κατάλληλο ραντάρ έρευνας και τους κατάλληλους πυραύλους αυτόνομης καθοδήγησης μεγάλης εμβέλειας όπως οι πύραυλοι ASTER 30 & SM-2 Medium Range Block IIIC Active και οι δύο εξοπλισμένοι με ενεργό ραντάρ που επιτρέπει τον αυτόνομο εντοπισμό και εγκλωβισμό του στόχου από τον κάθε εκτοξευόμενο πύραυλο
Με αυτό τον εξοπλισμό ένα πλοίο με ισχυρό ραντάρ που μπορεί να παρακολουθήσει πολλαπλούς στόχους και επαρκή αριθμό πυραύλων αεράμυνας περιοχής, θα μπορεί να εξαπολύσει σημαντικό αριθμό πυραύλων είτε ASTER 30 είτε SM-2 Medium Range Block IIIC Active κατά του επερχόμενου σχηματισμού των εχθρικών μαχητικών καταρρίπτοντας ή ακόμη και ακυρώνοντας την αποστολή αυτών προτού φτάσουν στο σημείο άφεσης των πυρομαχικών τους.
Όσο και αν ακούγεται υπερβολικό, ένας πιλότος που γνωρίζει ότι το μαχητικό του μπορεί να εντοπιστεί σε μεγάλη απόσταση και επίσης γνωρίζει ότι μπορεί να αναχαιτιστεί στα 120 χλμ, στα 130 χλμ ακόμη και στα 160 χλμ από τον στόχο θα το σκεφτεί διπλά να επιχειρήσει να ολοκληρώσει την αποστολή του κατά των πλοίων του ΠΝ.
Επειδή όμως η αντιμετώπιση πολλαπλών στόχων από τα πλοία του ΠΝ που εκτός των πυρομαχικών Kuzgun-SS μπορεί να περιλαμβάνει και άλλες απειλές όπως πύραυλοι RGM-84 Harpoon και του τουρκικού ATMACA αποτελεί μια σύνθετη και απαιτητική αποστολή οι νέες φρεγάτες που θα αποκτηθούν προτείνεται να διαθέτουν εκτός από τον πύραυλο μεγάλης εμβέλειας, τέσσερις ακόμη ζώνες άμυνας.
Πιο αναλυτικά, οι τέσσερις αυτές ζώνες αεράμυνας θα περιλαμβάνουν:
• Πυραύλους μέσης εμβέλειας εναλλακτικά όπως τον VL MICA NG, ή τον ESSM BlockII, ή τον CAMM-ER, όλοι τους εξοπλισμένοι με αισθητήρα ενεργό ραντάρ για την πιο αποτελεσματική αντιμετώπιση απαιτητικών στόχων όπως το πυρομαχικό Kuzgun-SS,
• Αριθμό πυραύλων μικρής εμβέλειας CAMM (με την επισήμανση ότι απαιτείται πιστοποίηση για την χρήση του από το γαλλικό εκτοξευτή Sylver A50, ενώ για τον Mk41 ο πύραυλος έχει πιστοποιηθεί), επίσης εξοπλισμένο με αισθητήρα ενεργό ραντάρ
• Ένα σύστημα RAM Mk 31 Guided Missile Weapon System (GMWS) CIWS για την εξουδετέρωση των αντιπλοικών πυραύλων όπως Harpoon & ATMACA και
• Δύο συστήματα Phalanx Block 1A/B CIWS ή Naval RAPIDFire για την εξουδετέρωση των στόχων που έχουν διαπεράσει τις αρχικές ζώνες άμυνας
Δεδομένου ότι η νέες φρεγάτες του ΠΝ θα αποτελέσουν πρωταρχικό στόχο της Τουρκικής Αεροπορίας η δημιουργίας πολλαπλών ζωνών αεράμυνας με διαφορετικά πυραυλικά συστήματα είναι η πλέον αποτελεσματική λύση για την επαύξηση της επιβιωσιμότητας των πλοίων.
Είναι σχεδόν βέβαιο ότι οι Τούρκοι θα επιδιώξουν τον κορεσμό της αεράμυνας των πλοίων με την ταυτόχρονη εξαπόλυση δεκάδων χαμηλού κόστους πυρομαχικών Kuzgun-SS κατά κάθε πλοίου από απόσταση ασφαλείας σε συνδυασμό ενδεχομένως με την εξαπόλυση αντιπλοϊκών πυραύλων από την ξηρά ή από άλλα αεροσκάφη.
Για τον λόγο αυτό οι νέες φρεγάτες θα πρέπει να μπορούν πρώτα να αποτρέψουν την εξαπόλυση των πυρομαχικών αυτών από τα μαχητικά με τα βλήματα ASTER 30 ή SM-2 Medium Range Block IIIC Active που θα φέρουν.
Εάν τελικά κάποια από τα μαχητικά καταφέρουν να εξαπολύσουν αριθμό πυρομαχικών, το πλοίο θα πρέπει να μπορεί να τα εξουδετερώσει σε μια απόσταση 40-50 χλμ χρησιμοποιώντας εναλλακτικά είτε τον πύραυλο VL MICA NG, ή τον ESSM Block II, ή τον CAMM-ER ανάλογα φυσικά με την επιλογή του ΠΝ.
Στο σημείο όμως αυτό χρειάζεται να γίνει μια διευκρίνιση. Εάν το ΠΝ επιλέξει τον αμερικανικό εκτοξευτή Mk41 τότε μπορεί να εξοπλίσει τα πλοία του με συνδυασμό πυραύλων SM-2 Medium Range Block IIIC Active, ESSM Block II, CAMM (τέσσερις ανά εκτοξευτή) ή με τους SM-2 Medium Range Block IIIC Active, CAMM-ER, CAMM (τέσσερις ανα εκτοξευτή) καλύπτοντας έτσι και τις τρεις ζώνες αεράμυνας των 166 χλμ, των 40-50 χλμ και 25 χλμ αντίστοιχα χωρίς την ύπαρξη κάποιου τεχνικού ζητήματος.
Εάν όμως επιλεγεί ο γαλλικός εκτοξευτής Sylver A50 τότε το ΠΝ μπορεί να εξοπλίσει τα πλοία του με το συνδυασμό των πυραύλων ASTER 30, VL MICA NG (ένας πύραυλος ανά εκτοξευτή), CAMM (τέσσερις πύραυλοι ανά εκτοξευτή) καλύπτοντας τις απαιτήσεις και των τριών ζωνών αεράμυνας 120 χλμ, 45χλμ και 25 χλμ υπό την προϋπόθεση ότι η Naval Group θα αναλάβει την πιστοποίηση του πυραύλου CAMM στον εκτοξευτή Sylver Α50 με δική της όμως δαπάνη.
Ακολουθώντας την παραπάνω πρόταση εάν υποθέσουμε ότι ένα πλοίο διαθέτει 32 εκτοξευτές Mk41 το ΠΝ θα μπορούσε να δεσμεύσει 16 εκτοξευτές για τον πύραυλο SM-2 Medium Range Block IIIC Active, 8 εκτοξευτές για 32 πυραύλους ή ESSM Block II, ή CAMM-ER σύμφωνα πάντα με τις επιλογές του ΠΝ και 8 εκτοξευτές για 32 βλήματα CAMM, διαμορφώνοντας μια ισχυρή άμυνα πολλαπλών ζωνών και προσιτού κόστους
Εναλλακτικά εάν το ΠΝ επιλέξει τον εκτοξευτή Sylver A50 το ΠΝ θα μπορούσε να δεσμεύσει 16 εκτοξευτές για τον πύραυλο ASTER 30, 12 εκτοξευτές για τον πύραυλο VL MICA NG και 4 εκτοξευτές για 16 πυραύλους CAMM.
Τέλος για τον αποκλεισμό οποιασδήποτε πιθανότητας διάτρησης της παραπάνω αεράμυνας από αντιπλοϊκό πύραυλο ή άλλο πυρομαχικό, οι νέες φρεγάτες του ΠΝ θα μπορούσαν να εξοπλιστούν με ένα συνδυασμό των συστημάτων RAM Mk 31 Guided Missile Weapon System (GMWS) CIWS και Phalanx Block 1A/B CIWS ή Naval RAPIDFire ανάλογα πάντα με τις επιλογές του ΠΝ.
Η δυνατότητα υλοποίησης των παραπάνω προτάσεων έχει επιβεβαιωθεί από τις κατασκευάστριες εταιρείες, υπάρχει όμως ένα σημείο που μέχρι σήμερα δεν έχει διευκρινιστεί και μπορεί να ανατρέψει όλους τους σχεδιασμούς του ΠΝ και της ελληνικής κυβέρνησης… η απάντηση των ΗΠΑ στο αίτημα για την πώληση του πυραύλου SM-2 Medium Range Block IIIC Active στην Ελλάδα.
Εκτός κι αν το ζήτημα έχει ξεκαθαρίσει και στο πλαίσιο της γενικότερης ανυπαρξίας ενημέρωσης από τα Επιτελεία με το πρόσχημα του απορρήτου… επί πάντων, δεν ενημερώνεται η ελληνική κοινωνία.
Μέχρι σήμερα σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, η Αθήνα ΔΕΝ έχει ζητήσει από τις ΗΠΑ να απαντήσουν στα ερωτήματα του Κόστους και της Διαθεσιμότητας (Price and Availability) αγοράς των πυραύλων SM-2 Medium Range Block IIIC Active από την Ελλάδα, με αποτέλεσμα εάν επιλεγεί τελικά κάποια από τις υποψήφιες φρεγάτες εξοπλισμένη με αμερικανικά οπλικά συστήματα, να μην είναι βέβαιο ότι το ΠΝ θα αποκτήσει τον κορυφαίο αυτό πύραυλο.
Μια τέτοια εξέλιξη θα είναι αρνητική για τα σχέδια του ΠΝ, αφού όπως αποδείχθηκε νωρίτερα, οι απειλές που θα αντιμετωπίσει ο Στόλος στο κοντινό μέλλον θα είναι από μεγάλη απόσταση, «αθόρυβες ηλεκτρομαγνητικά» και χωρίς ίχνος, αφήνοντας λίγα περιθώρια επιβίωσης σε μία μαζική αεροπορική επίθεση.
Από τη στιγμή που η απόφαση για την επιλογή του πλοίου δεν έχει ακόμη ανακοινωθεί, ίσως θα άξιζε τον κόπο -αν δεν έχει ήδη γίνει- να αξιολογηθεί η νέα διαφαινόμενη απειλή των πυρομαχικών της οικογένειας Kuzgun και να ζητηθούν προτάσεις αντιμετώπισης της από τους υποψήφιους που διεκδικούν στο ελληνικό πρόγραμμα. Το προλαμβάνειν καλύτερο του θεραπεύειν όπως έλεγαν οι σοφοί προγονοί μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου