COVID-19 Μεγάλη κατάθλιψη: Ο παγκόσμιος οικοκοινωνισμός είναι η διέξοδος
Σε μόλις δύο μήνες, η παγκόσμια οικονομία σταμάτησε.
Gilbert Mercier
165Προβολές 8
165Προβολές 8
Υποφέρουν σε αριθμούς
Η αφηρημένη επιστήμη των μαθηματικών είναι μια γλώσσα όπως η μουσική. Όμως, ενώ η μουσική βρίσκεται στη σφαίρα του καθαρού συναισθήματος, η γλώσσα των μαθηματικών μιλά μόνο στο μυαλό και όχι στην καρδιά. Οι αριθμοί και οι εξισώσεις δεν ψεύδονται. Δεν είναι, κατ 'ουσίαν, υποκειμενικά. Τούτου λεχθέντος, όταν οι αριθμοί είναι εκείνοι των νεκρών, μπορούν να έχουν την ψυχρή συναισθηματική επίδραση μιας κόπας κρέατος που κόβει τα οστά. Ενώ έχουμε προσπαθήσει να μείνουμε μακριά από τα βασικά μέσα μαζικής ενημέρωσης των νεκρών, στις 25 Απριλίου 2020 είχαμε περάσει 200.000 θανάτους παγκοσμίως. Μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, μέχρι τα τέλη Απριλίου, η πανδημία COVID-19 θα έχει σκοτώσει περισσότερους ανθρώπους από τους αναφερόμενους 58.220 στρατιώτες των ΗΠΑ που πέθαναν κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ.
Νεοφιλελεύθεροι και λαϊκιστικοί πρόεδροι πολέμου;
Κατά ειρωνικό τρόπο, δύο πολιτικοί ηγέτες που υποτίθεται ότι βρίσκονται σε αντίθετες πλευρές του πολιτικού φάσματος, διαμόρφωσαν την αφήγηση της κρίσης COVID-19 ως πόλεμο. Ο ένας είναι ο Γάλλος πρόεδρος Macron , ένας νεοφιλελεύθερος παγκόσμιος πρωταθλητής και ο άλλος είναι ο εθνικιστικός-λαϊκιστής πρόεδρος των ΗΠΑ Trump . Και οι δύο, ωστόσο, έχουν πολλά κοινά: είναι υποστηρικτές της παγκόσμιας εταιρικής σχέσης, είναι αρχηγοί διοικητών του αντίστοιχου στρατού τους, αλλά δεν υπηρετούσαν στο στρατό. Ο Τραμπ ήταν ένα φημισμένο προσχέδιο πολέμου του Βιετνάμ, ενώ ο Μακρόν γεννήθηκε πολύ αργά για να κάνει την υποχρεωτική γαλλική στρατιωτική θητεία. Και στις δύο περιπτώσεις, ο πόλεμος τους στο COVID-19 δεν πηγαίνει καλά. Στην πραγματικότητα, ο Τραμπ και ο Μακρόν κερδίζουν τον πόλεμο τους στο COVID-19 όπως οι ΗΠΑ κέρδισαν στο Βιετνάμ ή το ΝΑΤΟ κέρδισε στο Αφγανιστάν. Και παρεμπιπτόντως, εάν το COVID-19 είναι παγκόσμιος πόλεμος, και οι δύο αυτοί πρόεδροι και άλλοι παγκόσμιοι ηγέτες πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο παραγγελίας στρατιωτικού σχεδίου .
Το ξεφάντωμα COVID-19 δεν έχει τελειώσει ακόμη, ακόμη και στην πρώτη δόση του. Είναι δύσκολο να προβλεφθεί, αλλά σε έναν ή δύο μήνες, όταν χώρες όπως η Ινδία, η Ινδονησία, το Πακιστάν και ολόκληρη η αφρικανική ήπειρος υπολογίζονται στον τραγικό αριθμό των σωμάτων, θα μπορούσαμε παγκοσμίως να φτάσουμε τους 350.000 θανάτους. Η ανικανότητα της παγκόσμιας κυβέρνησης θα συνεχιστεί και οι χιλιάδες θάνατοι θα συνεχίσουν να παραμένουν. Εν τω μεταξύ, η ανθρώπινη δυστυχία δεν αποτελεί μεγάλη ανησυχία για την άρχουσα τάξη του καπιταλισμού, η οικονομία και οι χρηματοπιστωτικές αγορές αποτελούν πλέον το κύριο επίκεντρο.
Οι φρικτές επιταγές του καπιταλισμού
Μην πειράζετε τις αμέτρητες αποτυχίες και τις αδυναμίες τους μέσα από την κρίση, αυτό που αφορά κυρίως τους ανυπόφορους και κυνικούς ηγέτες των πολιτικών και των επιχειρήσεων μας είναι ο αντίκτυπος του COVID-19 στην παγκόσμια οικονομία. Ενώ το κλείδωμα της μισής ανθρωπότητας θα μπορούσε να ήταν επωφελές για επιπλέον δύο εβδομάδες από την άποψη της υγειονομικής περίθαλψης, οι επιβλητές της επιταγής του παγκόσμιου καπιταλισμού δεν ενδιαφέρονται. Όσον αφορά τη διάσωση όσων μπορούν ακόμη να σωθούν από την τρέχουσα οικονομική κατάρρευση, οι πολιτικοί τεχνοκράτες που υπηρετούν την τάξη των δισεκατομμυριούχων είναι απόλυτα πρόθυμοι να θυσιάσουν χιλιάδες ανθρώπινες ζωές. Οι άνθρωποι πεθαίνουν. Οι φτωχοί άνθρωποι λιμοκτονούν ακόμη και στον λεγόμενο ανεπτυγμένο κόσμο και βασίζονται σε τράπεζες τροφίμων σε μέρη όπως το Queens της Νέας Υόρκης. Νέα Ορλεάνη; ή Seine St. Denis, στα φτωχά βόρεια προάστια του Παρισιού. Αλλά αυτό που πραγματικά έχει σημασία για τους λάτρεις του καπιταλισμού είναι η ευημερία του Θεού της ελεύθερης αγοράς, μιας βωμολοχίας θεότητας που έπεσε στα γόνατά της από την πανδημία COVID-19. Η ανθρωπότητα αντιμετωπίζει μια εποχή υπολογισμού. Παρά τα όσα ελπίζει η παγκόσμια άρχουσα τάξη, η παγκόσμια οικονομία έχει καταρρεύσει και τα πράγματα δεν θα επανέλθουν ποτέ στο φυσιολογικό.
Η μεγάλη κατάθλιψη του COVID-19
Σε μόλις δύο μήνες, η παγκόσμια οικονομία σταμάτησε. Τα αεροπλάνα δεν πετούν. τα εργοστάσια δεν κατασκευάζουν, με εξαίρεση τις μάσκες προσώπου. το λάδι έχει γίνει άχρηστο. τρία δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν καταναλώνουν, με εξαίρεση τα τρόφιμα. Το επιβληθέν κενό για την περισσότερη παγκόσμια κατανάλωση και κυκλοφορία ανθρώπων και αγαθών έπληξε μια τεράστια τρύπα στο περίπλοκο καπιταλιστικό οικοδόμημα. Το κύριο ερώτημα τώρα είναι αν θα ανακάμψει. Ενώ η έννοια της Μεγάλης κατάθλιψης COVID-19 έχει γίνει αποδεκτή, κυβερνήσεις παγκοσμίως προσπαθούν να δώσουν στους πολίτες τους την ιδέα ότι τελικά θα είναι εντάξει ξανά. Όπως και κατά τη συντριβή του 2008, τα παγκόσμια εθνικά ή υπερεθνικά τραπεζικά ιδρύματα ακολούθησαν το προβάδισμα της αμερικανικής ομοσπονδιακής τράπεζας. Σε όλο τον κόσμο, το ισοδύναμο περίπου 7 τρισεκατομμυρίων δολαρίων έχει εκτυπωθεί, και βρίσκονται στη διαδικασία της έγχυσης στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Χωρίς αυτό, η Γουόλ Στριτ και οι άλλες αγορές θα είχαν ήδη αξία όσο το βαρέλι αργού πετρελαίου των ΗΠΑ.
Ο πόλεμος του πετρελαίου επέστρεψε στις ΗΠΑ
Στις 21 Απριλίου, το σημείο αναφοράς του West Texas Intermediate (WTI) για το αργό πετρέλαιο των ΗΠΑ έπεσε κάτω από το μηδέν. Στην πραγματικότητα, διαπραγματεύονταν στα 4,29 δολάρια το βαρέλι. Περιττό να πούμε, παρά την ομοσπονδιακή εισροή χρημάτων, ο αντίκτυπος στον ενεργειακό τομέα της οικονομίας των ΗΠΑ θα είναι καταστροφικός. Αυτή η κατάσταση ήταν απολύτως προβλέψιμη. Ήταν χρόνια στη δημιουργία, με το ένα γεωπολιτικό λάθος μετά το άλλο. Άλλωστε, για δεκαετίες οι ΗΠΑ και οι Σαουδάραβες σύμμαχοί τους χρησιμοποίησαν την τιμή του πετρελαίου ως όπλο. Ο πόλεμος του πετρελαίου επέστρεψε στο σπίτι για να ψηθεί
Κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Κλίντον χρησιμοποιήθηκε πτώση της τιμής του πετρελαίου κατά του Ιράκ του Σαντάμ Χουσεΐν. Η διοίκηση του Bush Jr. το χρησιμοποίησε εναντίον του Ιράν. και η κυβέρνηση Ομπάμα το χρησιμοποίησε εναντίον της Ρωσίας ως αντίποινα για την Ουκρανία . Η κυβέρνηση Τραμπ έχει εφαρμόσει τις ίδιες πολιτικές με στόχους αλλαγής καθεστώτος στο Ιράν και τη Βενεζουέλα . Όπως οι προκάτοχοί του, ο de-facto κυβερνήτης του Σαουδικής Αραβίας , ο Μοχάμεντ Μπιν-Σαλμάν, έχει ενταχθεί πλήρως επί δεκαετίες. Οι μηχανικοί είναι απλοί: προσπαθείτε να επιτύχετε τους στόχους αλλαγής του καθεστώτος σας πτωχεύοντας την οικονομία μιας άλλης χώρας, ειδικά αν βασίζεται κυρίως στην εξόρυξη πετρελαίου, όπως και η Βενεζουέλα. Αλλά ο Maduro είναι ακόμα στη θέση του και οι Ιρανοί συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν όλες τις πιθανότητες.
Η διοίκηση του Τραμπ, παρά τον ισχυρισμό της ως απομόνωσης πρώτου στην Αμερική, ακολούθησε με επιμέλεια τη γεωπολιτική στρατηγική της αυτοκρατορίας των ΗΠΑ μετά τον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο για να διεκδικήσει μια παγκόσμια κυριαρχία, ακόμη μεγαλύτερη από το δόγμα του Monroe , από μηχανικά αποτυχημένα κράτη . Ωστόσο, είναι πιθανό ότι με 26 εκατομμύρια άνεργους, εκατομμύρια που βασίζονται σε τράπεζες τροφίμων για να φάνε , και μια οικονομία που έχει καταστραφεί, η αυτοκρατορία των ΗΠΑ θα πρέπει να μειώσει τις φιλοδοξίες της. Για τον άσωτο γιο του παγκόσμιου νεοφιλελευθερισμού, τον Εμμανουήλ Μακρόν, τα οικονομικά και κοινωνικά τοπία είναι εξίσου απαίσια.
Θυμός στη Γαλλία: "la racaille" & νέα sans-culottes του Gilets Jaunes ;
Παρά το σκληρό κλείδωμα για περισσότερες από έξι εβδομάδες στη Γαλλία, έχουν σημειωθεί συγκρούσεις μεταξύ νέων σε φτωχά γαλλικά προάστια και την αστυνομία. Ξεκίνησε το Σάββατο 18 Απριλίου στο Villeneuve La Garrenne με αυτό που φαίνεται να ήταν υπερβολική αστυνομική δύναμη εναντίον μοτοσικλετιστή. Από εκεί, χιονίστηκε στα φτωχά προάστια σε άλλα μέρη του Παρισιού και αλλού στη Γαλλία, συγκεκριμένα στο Στρασβούργο, το Ρουμπάιξ και ένα προάστιο της Λυών. Στο Στρασβούργο πυρπολήθηκε ένα αστυνομικό τμήμα. Η Γαλλική ακροδεξιά έχει καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να επωφεληθεί από το περιστατικό, στο οποίο συμμετείχαν κυρίως νέοι Γάλλοι πολίτες Βόρειας Αφρικής ή Αφρικής. Ο ακροδεξίος λαϊκιστής ηγέτης του Rassemblement National, Marine Le Pen, ζήτησε σοβαρή καταστολή εναντίον των ενόχων της κοινωνικής αναταραχής. Έκανε τον ρατσιστικό ισχυρισμό ότι το «la racaille» (το ανθρώπινο αφρό) έπρεπε να εξουδετερωθεί. Ο Le Pen επιτέθηκε επίσης στη διοίκηση του Macron επειδή έκανε κάτι σωστό, η οποία ήταν η απελευθέρωση 8.000 κρατουμένων από τις φυλακές για να αποφευχθούν οι μαζικές μολύνσεις COVID-19. Αυτό ήταν αναμενόμενο από το ρατσιστικό σκληρό για το έγκλημα Le Pen, αλλά ο Eric Ciotti, μέλος του Κογκρέσου από το Les Republicains, ένα κόμμα που υποτίθεται ότι είναι λιγότερο φασιστικό από το Le Pen's, πήγε ένα βήμα παραπέρα και ζήτησε την L'intervention de l «armee et un couvre feu (ανάπτυξη στρατού και απαγόρευση κυκλοφορίας).
Οι περισσότεροι άνθρωποι καταλαβαίνουν ότι, χωρίς τη δουλειά των έξι εκατομμυρίων Γάλλων πολιτών καταγωγής Βόρειας Αφρικής ή Αφρικής, ο περιορισμός της Γαλλίας θα ήταν πολύ πιο δύσκολος. Ακριβώς όπως στη Νέα Υόρκη, το Ντιτρόιτ, το Σικάγο, το Λος Άντζελες ή τη Νέα Ορλεάνη, οι μητέρες και οι πατέρες των θυμωμένων νέων στη Γαλλία είναι σε μεγάλο βαθμό εκείνες που έχουν κρατήσει τη χώρα να πηγαίνει κατά τη διάρκεια του κλειδώματος, μέρα με τη μέρα, διακινδυνεύοντας συχνά τη ζωή τους , ανώνυμα. Είναι οι υπάλληλοι των σούπερ μάρκετ, οι οδηγοί φορτηγών και άλλοι παράδοτοι, οι καθαριστές, οι συλλέκτες απορριμμάτων, οι οδηγοί λεωφορείων και το χαμηλόμισθο προσωπικό υποστήριξης σε νοσοκομεία και γηροκομεία. Από γενιά σε γενιά, από τις αρχές της δεκαετίας του 1960, οι μετανάστες της Βόρειας Αφρικής σε μεγάλο βαθμό έχουν κάνει τη σκληρή δουλειά που οι Γάλλοι Καυκάσιοι δεν ενδιαφέρονται πλέον να κάνουν. Ο πρώην πρόεδρος Chirac χαρακτήρισε αυτήν την κοινωνική ανισότητα α fracture sociale στη δεκαετία του 1990. Έτσι εντοπίστηκε, αλλά δεν διορθώθηκε ποτέ, και η κρίση του COVID-19 το έκανε πιο ένθετο. Η Γαλλία θα χαλαρώσει το κλείδωμα μετά τις 11 Μαΐου. Μετά από αυτό, εάν οι κοινωνικές ανισότητες δεν αντιμετωπιστούν με ενέργειες αντί μόνο με λόγια, οι θυμωμένοι νέοι των φτωχών προαστίων θα μπορούσαν να ενταχθούν από τους Gilets Jaunes , του οποίου το κίνημα μόλις πήγε υπόγεια.
Εξίσωση οικοκοινωνισμού: κλιματική κρίση + COVID19 = συστημική αλλαγή
Μέχρι στιγμής, η ποσοτική χαλάρωση των κεντρικών τραπεζών, ένας ευφημισμός για την εκτύπωση χρημάτων, ήταν σε μεγάλο βαθμό μάταιη. Τα 3 τρισεκατομμύρια δολάρια και τα 1,5 τρισεκατομμύρια ευρώ που εισήχθησαν είναι χρηματοοικονομικά βοηθήματα στον παγκόσμιο οικονομικό Τιτανικό μας. Εάν αυτό το καταδικασμένο πλοίο αντιπροσωπεύει τον τρόπο ανάπτυξης πριν από το COVID-19, θα πρέπει να θυσιάζεται χαρούμενα μαζί με τα γιγαντιαία φορτηγά πλοία και αεροπλάνα, τα οποία είναι το νευρικό σύστημα μιας παγκοσμιοποίησης που συγκλονίζεται. Η εξελισσόμενη κρίση COVID-19 αποκάλυψε πλήρως τις αποτυχίες της διακυβέρνησης και των κοινωνικοοικονομικών συστημάτων παγκοσμίως.
Πέρα από τις βραχυπρόθεσμες στρατηγικές τους μετά το COVID-19, λίγοι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής ή επιχειρηματίες έχουν έγκυρες απαντήσεις. Το μοντέλο της παγκοσμιοποίησης της άρχουσας τάξης, που βασίζεται στην βασική αρχή του κέρδους έναντι των ανθρώπων του εταιρικού ιμπεριαλισμού, βρίσκεται σε ερείπια. Στη μέση μιας ασταμάτητης παγκόσμιας αλλαγής παραδείγματος , οι λεγόμενοι ηγέτες και στοχαστές βρίσκονται σε παράλυση παραδείγματος. Είναι παγιδευμένοι σε μια πραγματική φούσκα πριν το COVID-19, που δεν μπορούν να σκεφτούν έξω από το κουτί.
Ως πολίτες του κόσμου, μπορούμε να προσβλέπουμε πιθανώς σε ένα καλύτερο μέλλον για τους πολλούς. Ένα κρίσιμο συστημικό πρόβλημα που είναι απίθανο να επιβιώσει στο COVID-19 είναι η ακραία κοινωνική ανισότητα που οφείλεται στην συγκέντρωση του υπερ-καπιταλιστικού πλούτου. Με λίγα λόγια, το υπαρξιακό πρόβλημα του καπιταλισμού που θα μπορούσε να προκαλέσει το τέλος του είναι το εξής: ακριβώς 2.019 δισεκατομμυριούχοι παγκοσμίως έχουν περισσότερο πλούτο από το 60% του παγκόσμιου πληθυσμού. Αυτό δεν είναι μόνο ανήθικο, αλλά και μη βιώσιμο. Ας ταξιδέψουμε πίσω στο χρόνο στο 1788 για μια στιγμή. Στη Γαλλία ο απόλυτος Βασιλιάς Λουδοβίκου XVI, ο οποίος πιθανώς συνδύαζε τη δύναμη του Macron και τον πλούτο του πλουσιότερου άνδρα της Γαλλίας Bernard Arnault, πίστευε ότι ήταν σταθερά στην εξουσία. Αλλά μέσα σε ένα χρόνο παρασύρθηκε από το Γαλλική Επανάσταση. Το σύνθημα της επανάστασης και της επακόλουθης Γαλλικής Δημοκρατίας ήταν ο Liberte, ο Egalite, ο Fraternite. Αυτές οι τρεις έννοιες εξακολουθούν να έχουν δύναμη και αξία. Εάν προστεθεί σε αυτούς η δικαιοσύνη για το κλίμα , αυτό θα μπορούσε να είναι το θεμέλιο μιας οικοσοσιαλιστικής κοινωνίας.
Ενώ η μεγάλη κατάθλιψη του 1929 πυροδότησε αναμφισβήτητα την άνοδο του φασισμού στην Ιταλία και του ναζισμού στη Γερμανία, η ανθρωπότητα δεν αντέχει να επαναληφθεί αυτή η ιστορία. Η μεγάλη κατάθλιψη COVID-19 σε εμάς μπορεί να είναι το τελικό παιχνίδι του καπιταλισμού και η γέννηση μιας νέας παγκόσμιας οικοσοσιαλιστικής εποχής που θα βασίζεται στην κοινωνική ισότητα, στην πραγματική δημοκρατία με χρηστή διακυβέρνηση, μηδενική οικονομική ανάπτυξη, μηδενικές παγκόσμιες στρατιωτικές δαπάνες και σεβαστή αρμονία με αυτό που απομένει ο φυσικός κόσμος .
Σημειώσεις του συντάκτη: Ο Gilbert Mercier είναι ο συγγραφέας του The Orwellian Empire . Φωτογραφία ενός από τον Larry Goodwin . δύο από το αρχείο του Urban Museum ? τρία και πέντε από το αρχείο της Εθνικής Φρουράς . τέσσερις από τον David Shankbone ? επτά από Lanpernas ? οκτώ από τον Francisco Anzola · εννέα από Denisbin ? δέκα και δώδεκα από τον Gilbert Mercier · και έντεκα από το αρχείο του Leigh Blackall .
Οι δηλώσεις, οι απόψεις και οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτήν τη στήλη είναι αποκλειστικά εκείνες του συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν απαραίτητα αυτές του Duran.
8
Αφήστε μια απάντηση
8
4
4
1
4
Εγγραφείτε
Επισκέπτης
Καλό άρθρο, αλλά μια μικρή παρέμβαση. Υποψιάζομαι ότι δεν θα δούμε μια Μεγάλη Ύφεση σε κλίμακα συγκρίσιμη με τη συντριβή 29 '/ 30 for για έναν απλό λόγο. Το νόμισμα σε όλο τον κόσμο ήταν ουσιαστικά άχρηστο για μερικές δεκαετίες. Τα πρότυπα ήταν τόσο χαμηλά και το νόμισμα διογκώθηκε με τρόπο fiat που εργαζόμαστε σε μια συμφωνημένη ανταλλαγή σε αντίθεση με μια πραγματική. Με την οικονομία «σε αναμονή» οι πιθανότητες είναι όταν ξανακατατάξουμε τα πράγματα, το χειρότερο που μπορεί να αντιμετωπίσουμε είναι ένα άλλο φιάσκο του 2008 με ένα νεύμα και ένα μάτι για να συνεχίσουμε εκεί που φύγαμε … Διαβάστε περισσότερα »
Επισκέπτης
γίνεται πιο αφελές από αυτό: Η μεγάλη κατάθλιψη του COVID-19 μπορεί να είναι το τελικό παιχνίδι του καπιταλισμού και η γέννηση μιας νέας παγκόσμιας οικοσοσιαλιστικής εποχής βασισμένης στην κοινωνική ισότητα, στην πραγματική δημοκρατία με χρηστή διακυβέρνηση, μηδενική οικονομική ανάπτυξη, μηδενικές παγκόσμιες στρατιωτικές δαπάνες, και σεβαστή αρμονία με αυτό που απομένει από τον φυσικό κόσμο. ένα σύστημα που δεν παράγει καμία οικονομική ανάπτυξη θα χαρακτηρίζεται από πείνα, ασθένειες και λοιμούς που κυβερνάται από μια άσχημη και βάναυση νεοε φεουδαρχική ιεραρχία. Θα δει επίσης μια τεράστια μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού για να υποστηρίξει έναν μηδενικό οικονομικό κόσμο. οπότε πες μου gilbert του οποίου … Διαβάστε περισσότερα »
Επισκέπτης
Το καπιταλιστικό τελικό παιχνίδι είναι ο Παγκόσμιος Πόλεμος 3. Οτιδήποτε δεν χρειάζεται να εξαντληθεί δεν θα επιτύχει αυτό που έχετε αναφέρει. Η ζωή πρέπει να υποτιμηθεί τελείως προτού μπορέσει να αφαιρεθεί ή να χαθεί χωρίς φόβο συνέπειας. Το Covid είναι στη χειρότερη κοινωνική κατάσταση ή δικαιολογία για αυτό, στην καλύτερη περίπτωση είναι αυτό που λέει στον κασσίτερο, έναν ιό.
Επισκέπτης
Έμαθα πολύ καιρό να μην υποθέτω ποτέ έξυπνη συνωμοσία όταν απλή ανικανότητα και ηλιθιότητα απαντούν εξίσου καλά στην ερώτηση. αν οι ελίτ γενικά ήταν τόσο έξυπνοι και υπεύθυνοι για όλα όσα ισχυρίζονται ότι ερευνούν κάθε αυτοκρατορία στην καταγεγραμμένη ιστορία δεν θα είχαν υποστεί φθορά, όπως είναι τώρα η δυτική Αμερική.
η μακροχρόνια επιτυχία, ο μεγάλος πλούτος και η δύναμη αναπαράγονται μεταξύ των ελίτ της εφησυχασμού, της τεμπελιάς, της πνευματικής νωθρότητας μέχρι που βρίσκουμε σήμερα και για τις τελευταίες δεκαετίες να λέμε αδιέξοδα που τρέχουν την αμερικανική βαθιά κατάσταση.
η αδιαμφισβήτητη επιτυχία γεννά τη δική της αποτυχία. όλη η ιστορία της ανθρώπινης προόδου και της φύσης το αποκαλύπτει πολύ.
Επισκέπτης
Είμαι μαθηματικός. Και ενώ οι ίδιοι οι αριθμοί είναι αντικειμενικοί, αυτό που αντιπροσωπεύουν αυτοί οι αριθμοί πρέπει να είναι ακριβές. Εάν οι αριθμοί αντιπροσωπεύουν ανακριβή στατιστικά στοιχεία, τότε τίποτα δεν προέρχεται από αυτούς τους αριθμούς είναι αλήθεια. Ο αριθμός των θανάτων COVID-19 έχει αυξηθεί σημαντικά. Επομένως, η ίδια η αρχή αυτού του άρθρου είναι ψευδής. Επομένως σταμάτησα να διαβάζω.
Για να κρατήσετε τους ανθρώπους να διαβάζουν, πρέπει να παρουσιάσετε την αλήθεια.
Επισκέπτης
Αν μόνο. Η έκκληση στο συναίσθημα είναι ένα ισχυρό εργαλείο. Επίσης, υποψιάζομαι ότι ο αριθμός των θανάτων δεν είναι υπερβολικά διογκωμένος, αλλά εντελώς ανακριβής, ποικίλλει σημαντικά από πηγή σε πηγή (το Ηνωμένο Βασίλειο θα διογκώσει τα δικά του στοιχεία ή θα ισχυριστεί χειρότερα για άλλους). Αυτό που θα πω, δίνοντας ένα τεράστιο περιθώριο σφάλματος και πολλά οφέλη από αμφιβολία ότι οι τάσεις είναι το πιο ακριβές αποτέλεσμα μέχρι στιγμής, αλλά πρέπει να είμαστε προσεκτικοί.
Επισκέπτης
Κάρλ, ποια είναι η γνώμη σας για τα υπερβολικά ποσοστά θανάτων όσον αφορά τους συνολικούς θανάτους; Τοπικά φυσικά, π.χ. NYC, Μιλάνο διπλασιάζει τον μέσο όρο για τον Μάρτιο, Μπέργκαμο 5 φορές τον μέσο όρο. Η Σουηδία σχεδόν 5 φορές οι θάνατοι μέχρι στιγμής έναντι όλων των θανάτων από τη γρίπη από την περίοδο 2018-19 και η Σουηδία δεν έχει ακόμη κορυφωθεί, καθώς νομίζω ότι διπλασιάζεται ο μέσος όρος των συνολικών θανάτων [δεν είμαι σίγουρος για αυτόν].
Επισκέπτης
κάποιος άλλος που γράφει για τον πλούτο και την ισότητα χωρίς να το καταλάβει. Εάν πήρατε όλο τον πλούτο, δηλαδή τον εικονικό πλούτο, τα χαρτονομίσματα, όχι τα μετρητά, και το διανείμετε, όλοι θα καταλάμβαναν πένες αξίας, σχεδόν καθόλου πλούτο. Και όσοι θέλουν να φάνε θα επιδιώξουν να μετατρέψουν αυτόν τον εικονικό πλούτο σε μετρητά, ώστε να μπορούν να φάνε ή να αγοράσουν ανέσεις ζωής. Αυτό με τη σειρά του θα δημιουργήσει άτομα που εντοπίζουν μια ευκαιρία και στη συνέχεια θα αγοράσουν τις μετοχές από αυτούς τους ανθρώπους, συγκεντρώνοντας έτσι αυτές τις μετοχές και η συγκέντρωση θα δημιουργήσει και πάλι πλούτο. Επιστροφή στην ανισότητα. Με αυτόν τον τρόπο … Διαβάστε περισσότερα »
