Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2020

Fria Tider.Το άσυλο δεν είναι δικαίωμα αλλά μία χάρη που μπορεί να δώσει η όχι μια αποδέκτρια χώρα.

Το δικαίωμα ασύλου - η μεταρρύθμιση ή η κατάργηση του συνόλου;

Δημοσιεύθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2020 στις 10.51 π.μ.

ΣΤΉΛΗ. Το σύστημα ασύλου δεν λειτουργεί στη Σουηδία, αλλά και σε πολλές άλλες χώρες. Οι οριακές προσαρμογές δεν είναι αρκετές, αλλά απαιτείται μια ριζική αναθεώρηση, η οποία θα εξαλείψει τα σφάλματα του συστήματος. Το άσυλο δεν είναι ένα "δικαίωμα" αλλά μια χάρη που μπορεί να δώσει ή όχι μια αποδέκτρια χώρα. Ακολουθεί ένα κείμενο σχετικά με ορισμένες από τις ελλείψεις που χαρακτηρίζουν το τρέχον σύστημα, γράφει ο Jan Tullberg.

Όπως το άρθρο στο Facebook

Ένα βασικό λάθος είναι ότι μια χώρα δεν μπορεί να απαλλαγεί από τους ανθρώπους που δεν έχουν στην αίτησή τους. Ο ίδιος ο όρος "ρυθμιζόμενη μετανάστευση" βασίζεται στο γεγονός ότι μπορεί κανείς να τον ελέγξει, όχι να γίνεται αυτό που γίνεται, ανεξάρτητα από το τι πιστεύει η κυβέρνηση της χώρας και οι άνθρωποι.

Η ΕΕ πρέπει σύντομα να ολοκληρώσει τα σχέδια για αναγκαστική διανομή όλων όσων έχουν διεισδύσει στην Ευρώπη. Αντίθετα, οι χώρες καταγωγής θα πρέπει να υποχρεούνται να αναλαμβάνουν τους πολίτες τους, ανεξάρτητα από το αν επιθυμούν να μετακινηθούν στο σπίτι ή όχι. Οι χώρες που δεν αποδέχονται αυτόν τον όρο αποκλείονται από τη δυνατότητα απόκτησης θεωρήσεων σε ευρωπαϊκές χώρες και λαμβάνουν μειωμένη ενίσχυση. Αυτή είναι μια απαίτηση, όχι κάτι που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να εξορκίσει τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις.

Τα πρόσωπα που δεν μπορούν να επιστρέψουν στη χώρα καταγωγής τους πρέπει να απελαθούν σε στρατόπεδο προσφύγων σε τρίτη χώρα. Για την υπηρεσία αυτή, η ΕΕ πρέπει να πληρώσει, αλλά είναι χαμηλό κόστος, ίσως 5.000 SEK ανά άτομο ετησίως. Τέτοιες εποικοδομητικές προτάσεις, σχετικά με τους ασφαλείς ουρανούς, έχουν ξεκινήσει εδώ και πολύ καιρό, αλλά η αδυναμία έχει εμποδίσει την εφαρμογή τους. Λίγοι άνθρωποι θα παραμείνουν σε αυτά τα στρατόπεδα για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα χωρίς να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, παρά τα δικά τους λόγια «κινούνται για τη ζωή τους». Η Αυστραλία έχει επιλύσει με επιτυχία το πρόβλημα των αιτούντων άσυλο διαθέτοντάς τους σε άλλες χώρες.

Η αίτηση ασύλου δεν πρέπει να είναι ένα μυστήριο δικαίωμα. Επομένως, αυτός ο τύπος υπόσχεσης στις διεθνείς συμβάσεις θα πρέπει να τερματιστεί. Εάν η αρμόδια αρχή, όπως η Σουηδική Υπηρεσία Μετανάστευσης, δήλωσε όχι, τότε δεν είναι. Το σύστημα προσφυγής στα ανώτερα δικαστήρια της Σουηδίας με τα δικαστήρια μετανάστευσης και τα δικαστήρια υπέρ της μετανάστευσης καταργούνται. Συμβάλλει μόνο στη γραφειοκρατία και τις ευρείες καταχρήσεις. Ο στόχος αυτής της μεταρρύθμισης το 2006 ήταν ότι η «αυξημένη νομιμότητα» θα καθιστούσε πιο πιθανό τους εκδιωχθέντες να υπακούσουν στην απόφαση. Αλλά οι ποσοστιαίες αποκλίσεις αυξήθηκαν αντί. Η μεταρρύθμιση είναι μια αποτυχία που προηγείται άλλων αποτυχιών. Επαναλάβετε, κατεβάστε.

Οι εγκληματίες στους οποίους έχει χορηγηθεί άσυλο ή ζητούν άσυλο θα πρέπει να απομακρύνονται τακτικά για ζωή χωρίς την ευκαιρία επιστροφής. Υπάρχει μια μακρά ουρά των ανθρώπων που θέλουν να έρθουν εδώ. Αν αποτύχετε, δεν πρέπει να πάρετε μια δεύτερη ευκαιρία, όταν πολλοί δεν έχουν λάβει την πρώτη τους ευκαιρία. Σε πολλές χώρες, σοβαροί εγκληματίες κάθονται και καταφέρνουν να παραμείνουν στην παράλυτη χώρα υποδοχής. Κάπου υπάρχει ένας καταστρεπτικός γραφειοκράτης που πιστεύει ότι είναι αδύνατο να διωχθεί ή να απελαθεί λόγω των κανόνων και οι πολιτικοί, λόγω της ανικανότητας και της ανικανότητας, δεν μπορούν να αλλάξουν τους κανόνες προς το καλύτερο.

Το Συμβούλιο Μετανάστευσης πρέπει να υποβάλλει αιτήσεις απευθείας στις αιτήσεις. Μια εντελώς παράλογη κατάσταση είναι ότι ο αιτών δεν αναγνωρίζει τον εαυτό του. Το σύστημα είναι τόσο ανθυγιεινό ώστε οι υποψήφιοι να αποκτήσουν ένα πλεονέκτημα αναζητώντας το ψευδές όνομα, επειδή μπορούν στη συνέχεια εύκολα να σέβονται και να λένε μια νέα ιστορία, εάν το πρώτο αποτύχει. Το 90 τοις εκατό των αιτούντων έχει κατά κάποιο περίεργο τρόπο ξεφορτωθεί τα έγγραφα ταυτότητάς τους. Εντούτοις, ενδέχεται να προκύψουν αργότερα εάν και όταν ο αιτών πιστεύει ότι μπορεί να είναι επωφελής. Η Σουηδία πρέπει να ζητήσει από τους αιτούντες να είναι ειλικρινείς και να θεωρούν την εξαπάτηση και την απάτη ως άμεση απαγόρευση.

Οι ισχύοντες διεθνείς κανόνες είναι ότι μια αίτηση ασύλου απαιτεί πρώτα να εισάγετε λαθραία στη χώρα. Αυτό πρέπει να αλλάξει έτσι ώστε το λαθρεμπόριο να μην προσφέρει ένα επιπλέον πλεονέκτημα στους λαθρέμπορους - και στους λαθρεμπόρους. Οι απαιτήσεις για τα προσόντα των υποψηφίων πρέπει να είναι πλήρεις και να σταθμίζονται σε σχέση με το τι θεωρεί ο παραλήπτης χώρα ως αποδεκτό όγκο και τι μπορούν να προσθέσουν οι μετανάστες. Θα πρέπει να καταστεί σαφές ότι το άσυλο είναι για λίγους ανθρώπους που χρειάζονται ειδική προστασία ή βάση για τη διεξαγωγή μιας επιθυμητής αντιπολίτευσης στο καθεστώς στη χώρα καταγωγής τους. Δεν υπάρχει λόγος να χορηγείται άσυλο σε άτομα με καταστροφικές συνέπειες για τη χώρα καταγωγής τους ή για τη Σουηδία.

Η λέξη "νόμος περί ασύλου" φαίνεται να προκαλεί έντονα συναισθήματα και να εμποδίζει την αναλυτική σκέψη. Αλλά δεν υπάρχει ανθρώπινο δικαίωμα να μετακομίζετε σε άλλη χώρα, είναι μόνο μια χάρη. Τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν αποτελούν καθολική υποχρέωση φροντίδας για τους ανθρώπους σε όλες τις χώρες, αλλά μια δήλωση από τα κράτη ότι πρέπει να ακολουθήσουν αυτές τις κατευθυντήριες γραμμές στην πολιτική της χώρας τους έναντι των πολιτών τους. Πολλές κυβερνήσεις επιθυμούν να αυξήσουν τη νομιμότητά τους δηλώνοντας ότι ασκούν μέτρια εξουσία προς το συμφέρον των πολιτών. Τα δικαιώματα θεωρούνται ως υπόσχεση στους πολίτες που υπόσχονται σεβασμό και πλαίσια για την παρέμβαση πολιτικής στις ζωές των πολιτών. Τα δικαιώματα που χρησιμοποιούνται για τη στήριξη της δημοκρατίας, αλλά τώρα έχουν μετατραπεί σε κανόνες που εμποδίζουν τη λήψη δημοκρατικών αποφάσεων.

Ο ΟΗΕ υιοθέτησε μια ανόητη δήλωση κατά των βασανιστηρίων. Το ανόητο πράγμα δεν είναι να μην είναι εναντίον των βασανιστηρίων, αλλά να παροτρύνουμε όλες τις χώρες να μην εκδιώξουν ανθρώπους που ενδέχεται να υποστούν βασανιστήρια. Αυτό ισχύει τόσο για τρομοκράτες όσο και για σοβαρούς εγκληματίες. Πώς σκέψατε για αυτή την απόφαση; Η εύλογη απάντηση είναι ότι δεν σκέφτονταν τις συνέπειες καθόλου, αλλά θεώρησαν ότι ακούστηκε ως ανθρωπιστική και καλή ως συμβολική πολιτική, αν και στην πράξη αυτό σήμαινε την προστασία των εγκληματιών και την αποφυγή της δικαιοσύνης.

Πολλές δημοκρατίες ήθελαν να στείλουν ακόμη πιο ευγενή μηνύματα και απαγόρευσαν την απέλαση ανθρώπων που διακινδύνευαν τη θανατική ποινή. Φυσικά, μπορεί κανείς να είναι και για ή εναντίον αυτής της τιμωρίας, αλλά σε αυτό και σε άλλα ζητήματα θα πρέπει κανείς να έχει ένα ανοιχτό πνεύμα σε άλλες απόψεις και να δαμάζει τη δική του καλοσύνη. Η θανατική ποινή δεν είναι μια άσκοπη τιμωρία, αλλά μία που υποστηρίζεται από την πλειοψηφία του παγκόσμιου πληθυσμού. Ωστόσο, η επικρατούσα εγκατάσταση στην Ευρώπη είναι πεπεισμένη ότι η θανατική ποινή είναι βάρβαρη. Οδηγούν την ιδέα τους ιμπεριαλιστικά και αγνοούν ότι το αποτέλεσμα αυτής της αφελούς απαγόρευσης είναι ότι εμποδίζεται η δικαιοσύνη. Το σουηδικό κράτος, ασφαλώς, έχει κάθε δικαίωμα να απαγορεύσει τη θανατική ποινή στη χώρα και η μειοψηφία που θέλει μια τέτοια τιμωρία πρέπει να αποδεχθεί αυτή την απόφαση, αλλά η Σουηδία πρέπει επίσης να δεχθεί ότι άλλες χώρες έχουν διαφορετική κλίμακα ποινών από τη σουηδική. Το κλειδί της διεθνούς συνεργασίας είναι η σύλληψη εγκληματιών και η απέλαση των υπόπτων στις χώρες καταγωγής τους, ώστε να μπορούν να προσαχθούν στη δικαιοσύνη, δεδομένου ότι η φροντίδα και η δικαιοσύνη των θυμάτων αξιόποινων πράξεων απαιτεί από τους κακοποιούς να μην πάνε ελεύθεροι. Θα πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα και όχι εσφαλμένη ανησυχία για τους ύποπτους εγκληματίες. Τα κράτη του κόσμου έχουν νομικά συστήματα με διάφορες αδυναμίες: για αυστηρές τιμωρίες, για ελαφρές τιμωρίες, διαφθορά, κακές φυλακές και φυλακές με κακή φρουρά. Είναι καταστροφικό να βάζετε τη μύτη σας στον καιρό και να διορίζετε τη σουηδική ποινική δικαιοσύνη σε παγκόσμιο επίπεδο. Τα κράτη του κόσμου έχουν νομικά συστήματα με διάφορες αδυναμίες: για αυστηρές τιμωρίες, για ελαφρές τιμωρίες, διαφθορά, κακές φυλακές και φυλακές με κακή φρουρά. Είναι καταστροφικό να βάζετε τη μύτη σας στον καιρό και να διορίζετε τη σουηδική ποινική δικαιοσύνη σε παγκόσμιο επίπεδο. Τα κράτη του κόσμου έχουν νομικά συστήματα με διάφορες αδυναμίες: για αυστηρές τιμωρίες, για ελαφρές τιμωρίες, διαφθορά, κακές φυλακές και φυλακές με κακή φρουρά. Είναι καταστροφικό να βάζετε τη μύτη σας στον καιρό και να διορίζετε τη σουηδική ποινική δικαιοσύνη σε παγκόσμιο επίπεδο.

Ένα αποτέλεσμα της φτωχής πολιτικής ασύλου είναι ότι χιλιάδες μετανάστες πνίγονται στη Μεσόγειο. Για ηλίθιους λόγους, η θάλασσα διασώζει την εισαγωγή ορισμένων από αυτά που διασώθηκαν στην Ευρώπη. Θα υπάρξει περισσότερο ή λιγότερο ανεπτυγμένη συνεργασία μεταξύ των λαθρεμπόρων και των φρουρών. Αυτό αυξάνει τις πιθανότητες να επιτευχθεί μια ζωή στην Ευρώπη και παρακινεί περισσότερους μετανάστες να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία να διασχίσουν τη θάλασσα. Εάν οι αρχές οξύνουν, σκέφτονται και σταματούν να παίζουν ανθρωπιστικό θέατρο, θα επιστρέψουν τους μετανάστες στη Βόρεια Αφρική. Εάν η διαδικασία αναζήτησης αιτούντων άσυλο γίνει πιο αυστηρή και οι απελάσεις διεξάγονται, ο μαγνήτης της Ευρώπης θα έχασε την έλξη της και τα ατυχήματα θα πνιγούν. Οι Σύριοι που υπέφεραν από τον πόλεμο εκεί είχαν 2% κίνδυνο θανάτου. Όσοι προσπαθούν να διασχίσουν τη Μεσόγειο έχουν περίπου τον ίδιο κίνδυνο θανάτου, 2%.

Οι διάφορες αδυναμίες ενισχύονται μεταξύ τους. Υπάρχουν έντονα καταστρεπτικά χαρακτηριστικά στην πολιτική και πολλοί πολίτες αναρωτιούνται τι κάνουν οι αρχές. Είναι απλώς γενικά ανίκανοι; Ή οδηγούνται από εθνονοσοχιστισμό και συνειδητά προσπαθούν να υπονομεύσουν τη δημοκρατία και την εθνική ανεξαρτησία; Το πρώτο καθήκον της κυβέρνησης είναι η διατήρηση της τάξης στη χώρα και η προστασία των συνόρων, αλλά πολλοί πολιτικοί και γραφειοκράτες φαίνεται να προσπαθούν να σαμποτάρουν αυτή την ικανότητα. Το σύστημα ασύλου έδειξε την ανικανότητά του ήδη κατά τη διάρκεια της βαλκανικής κρίσης της δεκαετίας του 1990, αλλά δεν εξετάζεται. Είναι επιδιορθωμένο και επισκευασμένο, αλλά αν προσθέσετε την υποβάθμιση και τη βελτίωση τότε η φθορά θεωρείται και η αυξανόμενη κατάχρηση γίνεται όλο και πιο φυσιολογική. Το αποτέλεσμα είναι άμεσα επικίνδυνο για την κοινωνία. Το "δικαίωμα ασύλου" είναι τόσο χαλαρό ώστε να καταργηθεί και να αντικατασταθεί από μια γενική στάση ασύλου.

JAN TULLBERG

Ο Jan Tullberg είναι συγγραφέας και αναπληρωτής καθηγητής διοίκησης επιχειρήσεων. Είναι ο συντάκτης του βιβλίου Låsningen: Μια ανάλυση της σουηδικής μεταναστευτικής πολιτικής που δημοσιεύθηκε το 2014. Περισσότερα κείμενα του Tullberg βρίσκονται στην ιστοσελίδα του.