Συνεχίζοντας τη χρήση αυτού του ιστότοπου, συναινείτε στη χρήση cookie στη συσκευή σας, όπως περιγράφεται στην Πολιτική Απορρήτου, εκτός εάν τα έχετε απενεργοποιήσει. Μπορείτε να αλλάξετε τις ρυθμίσεις cookie σας ανά πάσα στιγμή, αλλά μέρη του ιστότοπού μας δεν θα λειτουργήσουν σωστά χωρίς αυτά.
Πρέπει οι πλουσιότερες χώρες της ΕΕ να προσελκύσουν περισσότερους πρόσφυγες;
Ο αριθμός των προσφύγων που φτάνουν στην Ευρώπη δια θαλάσσης μειώθηκε δραματικά. Μεταξύ Ιανουαρίου και τέλους Μαΐου 2018, μόνο 28.000 μετανάστες και πρόσφυγες έφθασαν μέσω της μεσογειακής διαδρομής. Πρόκειται για πτώση 53% σε σύγκριση με την ίδια περίοδο το 2017, και μείωση κατά 85% σε σύγκριση με το 2016 (όταν φτάνουν 193.000 άνθρωποι).
Ωστόσο, η πτώση των αφίξεων δεν έχει τρελαθεί από την πολιτική που είναι λιγότερο διχαστική. Η Ευρώπη εξακολουθεί να αγωνίζεται για το τι πρέπει να κάνει με τους ανθρώπους που είναι ήδη εδώ. Η ανακατανομή των προσφύγων παραμένει ένα άγριο αμφιλεγόμενο ζήτημα (βλέπε για παράδειγμα την αντι-προσφυγική ρητορική στις πρόσφατες ουγγρικές εκλογές) και μεγάλος αριθμός ανθρώπων παραμένουν παγιδευμένοι σε νομικό κενό, πολλοί στα κέντρα υποδοχής στην Ελλάδα και την Ιταλία περιμένουν να τους πει ότι μπορούν μετακινηθείτε σε άλλες χώρες. Οι επικριτές αναφέρουν ότι τα σχέδια της ΕΕ για αναδιανομή των προσφύγων έχουν αποτύχει εντελώς. Ακόμη και αν είχαν πετύχει, πολλοί αιτούντες άσυλο (συμπεριλαμβανομένων εκείνων από το Αφγανιστάν) ούτως ή άλλως εξαιρέθηκαν από το καθεστώς.
Οι πολίτες στις πρώτες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, αισθάνονται ότι έχουν εγκαταλειφθεί. Ενώ η Ελλάδα, για παράδειγμα, έχει λάβει σημαντική οικονομική βοήθεια για να βοηθήσει στην αντιμετώπιση της κρίσης των προσφύγων, η χώρα έχει κατακλυστεί εντελώς όσον αφορά τη φιλοξενία και την επεξεργασία αφίξεων. Επιπλέον, η κρίση των προσφύγων και των μεταναστών έλαβε χώρα ενώ η Ελλάδα υφίσταται οδυνηρά μέτρα λιτότητας, συμπεριλαμβανομένων μαζικών απολύσεων και περικοπών του δημόσιου τομέα.
Για να εξετάσουμε προσεκτικά τον τοπικό αντίκτυπο της κρίσης των προσφύγων, δρομολογήσαμε το έργο " Πόλεις και πρόσφυγες " - που αποσκοπεί στην προώθηση πανευρωπαϊκού διαλόγου μεταξύ πολιτών, προσφύγων και αιτούντων άσυλο, ΜΚΟ, πολιτικών και ευρωπαίων ηγετών . Η έμφαση δίνεται στη σύνδεση της τοπικής, καθημερινής ζωής σε επίπεδο πόλης με τις αποφάσεις που λαμβάνονται στις Βρυξέλλες και στις εθνικές πρωτεύουσες.
Σήμερα, κοιτάμε την Αθήνα. Η Ελλάδα είναι μια από τις πρώτες χώρες στην ευρωπαϊκή κρίση για πρόσφυγες και μετανάστες. Ο αριθμός των αφίξεων κατά μήκος της θάλασσας έχει μειωθεί μετά από μια συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας που επιτρέπει στην Ελλάδα να επιστρέψει νέους "παράνομους μετανάστες" στην Τουρκία σε αντάλλαγμα για προεπεξεργασμένους συριακούς πρόσφυγες. Παρόλα αυτά, το 2017 υπήρχαν περίπου 60.000 αιτούντες άσυλο και μετανάστες που έπεφταν στη χώρα.
Η Ελλάδα έχει πληθυσμό περίπου 11 εκατομμυρίων (αν και μειώνεται τα τελευταία χρόνια), με περίπου 3-4 εκατομμύρια κατοίκους στην αστική περιοχή της Αθήνας (δηλαδή την ίδια την πόλη της Αθήνας, καθώς και τη μεγαλύτερη μητροπολιτική περιοχή που την περιβάλλει). Εκτιμάται ότι περισσότεροι από 2.500 πρόσφυγες και μετανάστες ζουν σε καταλήψεις στην Αθήνα που καταλαμβάνουν αναρχικοί και αποκαλούμενες ομάδες "αλληλεγγύης". Οι συνθήκες για τους αιτούντες άσυλο και τους μετανάστες στην Ελλάδα έχουν επικριθεί σε μεγάλο βαθμό από τις ΜΚΟ.
Ωστόσο, σύμφωνα με την Eurostat , περισσότεροι από έναν στους τρεις Έλληνες το 2016 αντιμετώπιζαν συνθήκες φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού, συμπεριλαμβανομένου του 37,8% των παιδιών ηλικίας κάτω των 17 ετών (το υψηλότερο ποσοστό στην ΕΕ από το 2010). Τους τελευταίους μήνες υπήρξαν διαμαρτυρίες τόσο από τους αιτούντες άσυλο όσο και από τους Έλληνες που αισθάνονται ότι έχουν εγκαταλειφθεί.
Περίεργος να μάθεις περισσότερα για τους πρόσφυγες στην Αθήνα και την Ελλάδα; Έχουμε συγκεντρώσει ορισμένα στοιχεία και αριθμητικά στοιχεία στο παρακάτω infographic (κάντε κλικ για μεγαλύτερη έκδοση).
Τι πιστεύουν οι αναγνώστες μας; Είχαμε ένα σχόλιο που εστάλη από τον Robert , ο οποίος πιστεύει ότι οι χώρες της ΕΕ πρέπει να επιδείξουν μεγαλύτερη αλληλεγγύη με τις μεθοριακές χώρες όπως η Ιταλία και η Ελλάδα και να δεχθούν περισσότερους πρόσφυγες. Είναι σωστός; Έχουν αποτύχει οι ευρωπαϊκές χώρες να υποστηρίξουν επαρκώς την Ελλάδα και την Ιταλία για την κρίση των προσφύγων;
Για να πάρουμε μια απάντηση, βάζουμε το σχόλιο του Ρόμπερτ στον Δήμαρχο Αθηναίων Γιώργο Καμίλη . Τι θα έλεγε στον Ρόμπερτ;
Από άλλη άποψη, θέτουμε το ίδιο ερώτημα στη Δρ Αγγελική Δημητριάδηαπό το Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής . Πρέπει τα κράτη μέλη της ΕΕ να προσφέρουν μεγαλύτερη αλληλεγγύη στην Ελλάδα και στην Ιταλία σχετικά με την κρίση των προσφύγων, συμπεριλαμβανομένης της αποδοχής περισσότερων προσφύγων στο πλαίσιο ενός συστήματος ποσοστώσεων;
Θα έλεγα ότι η απάντηση είναι «ναι» και στα δύο. Αλλά αυτό που εννοούμε με μεγαλύτερη «αλληλεγγύη» για την Ελλάδα εξαρτάται από το πώς κατανοούμε την έννοια της αλληλεγγύης. Η ΕΕ έχει δείξει αλληλεγγύη όσον αφορά τη χρηματοδοτική βοήθεια. έχουν προκύψει σημαντικά κονδύλια για την ελληνική κυβέρνηση και ΜΚΟ να βοηθήσουν στην κρίση, τόσο για πρώτη υποδοχή, όσο και για μετεγκατάσταση και φροντίδα των ευάλωτων. Συνεπώς, υπάρχει μεγαλύτερη αλληλεγγύη όσον αφορά τα κεφάλαια. Αυτό που λείπει και αυτό πηγαίνει στο δεύτερο μέρος της ερώτησης είναι η πτυχή της μετεγκατάστασης ή της ενδοευρωπαϊκής μεταφοράς προσφύγων.Με άλλα λόγια: χρειαζόμαστε τα κράτη μέλη της ΕΕ να λάβουν περισσότερα από τα άτομα που είναι ήδη στην Ελλάδα και την Ιταλία, καθώς και τις μελλοντικές αφίξεις. Επομένως, χρειαζόμαστε ένα σύστημα μόνιμων ποσοστώσεων, χρειαζόμαστε ένα μόνιμο σύστημα αναδιανομής στην ΕΕ, διότι τα κράτη μέλη απλά δεν μπορούν να χειριστούν την επεξεργασία, την καταχώριση, τη φροντίδα και τη χορήγηση ασύλου σε όλους εκείνους που εισέρχονται από τα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ .
Είχαμε επίσης ένα σχόλιο από τον José υποστηρίζοντας ότι το βασικό πρόβλημα της κρίσης των προσφύγων στην Ευρώπη έγκειται στη διαχείριση των συνόρων σε μεσογειακά κράτη όπως η Ελλάδα και η Ιταλία. Πιστεύει ότι οι πρώτες χώρες έχουν την ευθύνη να σφίξουν τα σύνορά τους και να το αντιμετωπίσουν σε εθνικό επίπεδο χωρίς ευρωπαϊκή στήριξη.
Τι λέει ο δήμαρχος Γιώργος Καμίνης στον Χοσέ;
Πώς θα απαντήσει ο Δρ Αγγελική Δημητριάδη στο ίδιο σχόλιο;Θα έλεγα ότι πρόκειται για ένα θέμα της ΕΕ, για έναν και μόνο λόγο: το Σένγκεν. Ο μόνος λόγος που έχουμε αυτή τη συζήτηση για τα εξωτερικά σύνορα είναι λόγω του Σένγκεν. Οι κανόνες του Δουβλίνου και, ειλικρινά, ολόκληρο το ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου είναι αντιστάθμισμα του Σένγκεν και της εσωτερικής ελεύθερης κυκλοφορίας. Εάν δεν είχαμε εσωτερική ελεύθερη κυκλοφορία - η οποία, φυσικά, είναι κάτι που θέλουμε να διατηρήσουμε - δεν θα είχαμε μια συζήτηση για τα εξωτερικά σύνορα γιατί θα είχαμε εσωτερικούς συνοριακούς ελέγχους.Από τη στιγμή που έχουμε Σένγκεν και θέλουμε να λειτουργήσουμε ως ένωση υπήρξαμε εσωτερική ελεύθερη κυκλοφορία, δηλαδή τα εξωτερικά σύνορα είναι τα εξωτερικά σύνορα του καθενός, όχι μόνο η Ελλάδα, η Ιταλία ή η Ισπανία. Αυτό σημαίνει ότι όλα τα κράτη μέλη πρέπει, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, να βοηθούν και να συμβάλλουν, τόσο στις προσπάθειες διαχείρισης των συνόρων όσο και στις επιπτώσεις αυτών των προσπαθειών. Και μία από τις παρενέργειες της βαριάς διαχείρισης των συνόρων είναι το γεγονός ότι τα ευάλωτα άτομα που αναζητούν άσυλο - και, παρεμπιπτόντως, το δικαίωμα ασύλου αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της ΕΕ - έχουν την ικανότητα και την επιλογή να φτάσουν σε μια ασφαλή χώρα , είτε πρόκειται για την Ελλάδα είτε για τη Γερμανία ή για κάποιο από τα κράτη μέλη της ΕΕ, και να υποβάλουν την αίτησή τους για άσυλο. Αν τους εμποδίσουμε να το πράξουν, πρόκειται να παραβιάσουμε το διεθνές δίκαιο και το δίκαιο της ΕΕ,Επομένως, δεν είναι μόνο η ευθύνη των κρατών πρώτης γραμμής. Είναι ευθύνη όλων. Δεν μπορούμε να έχουμε μια ένωση που να προωθεί και να διασφαλίζει εσωτερική ελεύθερη κυκλοφορία, αλλά ταυτόχρονα λέει ότι είναι ευθύνη μόνο μιας χούφτας κρατών να εξασφαλίσει τα εξωτερικά σύνορα. Και δεν μπορούμε απλώς να ενισχύσουμε τους ελέγχους στα εξωτερικά σύνορα, διότι στο τέλος της ημέρας πρέπει να δημιουργήσουμε τρόπους για την ασφάλεια των ανθρώπων ... Επομένως, έχουμε την ευθύνη και την υποχρέωση να εξασφαλίσουμε ένα είδος πορείας προς το άσυλο για όσους έχουν ανάγκη.
Πρέπει οι πλουσιότερες χώρες της ΕΕ να προσελκύσουν περισσότερους πρόσφυγες; Πώς ακριβώς καθορίζουμε ποιες χώρες είναι "πλουσιότερες" από άλλες; Και ποιες χώρες στην Ευρώπη έχουν τη μεγαλύτερη ικανότητα να απορροφούν τους πρόσφυγες; Ενημερώστε μας τις σκέψεις και τα σχόλιά σας στην παρακάτω φόρμα και θα τα πάμε σε υπεύθυνους χάραξης πολιτικής και εμπειρογνώμονες για τις αντιδράσεις τους!
Το πρόγραμμα Debating Europe "Πόλεις και πρόσφυγες" συγχρηματοδοτείται από το πρόγραμμα «Η Ευρώπη για τους Πολίτες» της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΕΙΚΟΝΑ: CC / Flickr - Freedom House ; ΠΙΣΤΩΤΙΚΕΣ ΠΙΣΤΩΣΕΙΣ: (γ) Δρ Αγγελική Δημητριάδη
Η υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την προσκόμιση αυτής της δημοσίευσης δεν αποτελεί θεώρηση του περιεχομένου που αντικατοπτρίζει μόνο τις απόψεις των δημιουργών και η Επιτροπή δεν μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνη για οποιαδήποτε χρήση των πληροφοριών που περιέχονται σε αυτήν.
169 σχόλιαΔημοσίευση σχολίου
Τι νομίζετε?
Παναγιώτης 30 Μαΐου 2018 Ιούλιος 30 Μαΐου 2018 Αποβάθρα 30 Μαΐου 2018 Χριστίνα 30 Μαΐου 2018 Δημήτρης 30 Μαΐου 2018 30 Μαΐου 2018 AguysomewhereΙβάν 30 Μαΐου 2018 Marco 30 Μαΐου 2018 Σπύρος 30 Μαΐου 2018 Alfredo 30 Μαΐου 2018 Άρης 30 Μαΐου 2018 Björn 30 Μαΐου 2018 Andreas May 30th, 2018 Ivan May 31st, 2018
Paul May 30th, 2018 May 30th, 2018 Paul XNicole May 30th, 2018 Daniel May 30th, 2018 Rui May 31st, 2018 Michael May 31st, 2018 Chris May 31st, 2018 Τζινα May 31st, 2018 Robert May 31st, 2018 A.C. May 31st, 2018 Ελπίδα May 31st, 2018 Luli May 31st, 2018 Athanasia May 31st, 2018 Panos May 31st, 2018 Ciarri May 31st, 2018 Kwnstantinos May 31st, 2018 May 31st, 2018 Tarquin FarquharJune 1st, 2018 Catherine BanningJune 3rd, 2018 Catherine BenningRob June 20th, 2018 Alexandre June 20th, 2018 Bódis June 20th, 2018 Christophe June 20th, 2018 Giovanna June 20th, 2018 Constantinescu June 20th, 2018 Manuel June 20th, 2018 Péter June 20th, 2018 Ana June 20th, 2018 Ivan June 20th, 2018 Alex June 21st, 2018
Mataroa June 20th, 2018 Julia June 20th, 2018 Eva-Gabriela June 20th, 2018 Aris June 20th, 2018 Hartmann June 21st, 2018 Klaus June 22nd, 2018 Zé June 23rd, 2018 Zoltan June 28th, 2018 Michail June 28th, 2018 André June 28th, 2018 Rob June 28th, 2018 Mario June 28th, 2018 Jean-Philippe June 28th, 2018 Robert June 28th, 2018 Philip June 28th, 2018 Maria June 28th, 2018 Ivan June 28th, 2018 Hartmann June 28th, 2018 Michael June 28th, 2018 Christine June 28th, 2018 Dave June 28th, 2018 Ivan June 28th, 2018
Liudvikas June 28th, 2018 Codrin June 28th, 2018 Valentin June 29th, 2018 Kamil June 29th, 2018 August 29th, 2018 StephenAugust 29th, 2018 AmandaAugust 29th, 2018 AmandaAugust 29th, 2018 StefAugust 29th, 2018 AdreasAugust 29th, 2018 JoséAugust 29th, 2018 IvanAugust 29th, 2018 DarkoAugust 29th, 2018 DarrenAugust 29th, 2018 GrahamAugust 29th, 2018 ManuelAugust 29th, 2018 FranciscAugust 29th, 2018 SentoAugust 29th, 2018 JanAugust 29th, 2018 StefanoAugust 29th, 2018 ApostolosAugust 29th, 2018 StephenAugust 29th, 2018 PaulineAugust 29th, 2018 JoãoAugust 29th, 2018 ChristinaAugust 29th, 2018 JayAugust 29th, 2018 HugoOctober 15th, 2018 ValentinOctober 15th, 2018 GustavOctober 15th, 2018 MaciekOctober 15th, 2018 KiriakosOctober 15th, 2018 AlfredoOctober 15th, 2018 BódisOctober 15th, 2018 VasilisOctober 15th, 2018 JuliaOctober 15th, 2018 AdinaOctober 15th, 2018 MichaelOctober 15th, 2018 MichaelOctober 15th, 2018 PhilipOctober 15th, 2018 IvanOctober 15th, 2018 MichaelOctober 15th, 2018 ΠαυλοςOctober 15th, 2018 MariaOctober 15th, 2018 PhilipOctober 15th, 2018 LauraOctober 15th, 2018 GeorgiOctober 15th, 2018 AnaOctober 15th, 2018 FernandoOctober 15th, 2018 SumanOctober 15th, 2018 ΚυριακήOctober 15th, 2018 JoãoOctober 15th, 2018 VirstaOctober 15th, 2018 ManuelOctober 15th, 2018 ΓεώργιοςOctober 15th, 2018 BettiOctober 15th, 2018 StephenOctober 15th, 2018 ManuelFebruary 12th, 2019 HuhMarch 1st, 2019 Debate King