Πόλεμοι οπίου 19ου αιώνα
Στα μέσα του 19ου αιώνα, δύο συγκρούσεις για το εμπόριο οπίου, οι οποίες έγιναν γνωστές ως Πόλεμοι του Οπίου, έφεραν την Κίνα εναντίον της Βρετανικής Αυτοκρατορίας.
Η πρώτη ξεκίνησε το 1839, όταν η Βρετανία ξεκίνησε μια στρατιωτική αποστολή για να αναγκάσει την Κίνα να ανοίξει την αγορά της στο ινδικό όπιο που πωλούνταν από Βρετανούς εμπόρους.
Η Βρετανία κέρδισε τη σύγκρουση το 1842, με επιτυχία να ξεπερνά το όπιο καθώς η Κίνα αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την περιοχή του Χονγκ Κονγκ, να ανοίξει πέντε λιμάνια στο παγκόσμιο εμπόριο και να περιορίσει τους τελωνειακούς δασμούς της στο 5%.
Στον δεύτερο πόλεμο του οπίου, από το 1856-1860, η Βρετανία συμμάχησε με τη Γαλλία και πάλι η αυτοκρατορική δύναμη βγήκε στην κορυφή, αναγκάζοντας την Κίνα να ανοίξει έντεκα επιπλέον λιμάνια στο εξωτερικό εμπόριο και να διατηρήσει διπλωματικές σχέσεις με τη Δύση.
1890: επίθεση McKinley
Το 1890, ο William McKinley -- τότε Ρεπουμπλικανός νομοθέτης, αργότερα πρόεδρος των ΗΠΑ -- είδε έναν νέο νόμο που όριζε έναν μέσο δασμό σχεδόν 50 τοις εκατό στις εισαγωγές στην Αμερική.
Ενώ η αύξηση των φόρων ενίσχυσε την ανάπτυξη της παραγωγής λευκοσιδήρου στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, προκάλεσε επίσης αύξηση των τιμών.
Στις εκλογές της ίδιας χρονιάς για τη Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ, οι Ρεπουμπλικάνοι υπέστησαν μεγάλες απώλειες, χάνοντας την πλειοψηφία τους από τους Δημοκρατικούς. Δύο χρόνια αργότερα, ο νυν πρόεδρος της Δημοκρατίας απορρίφθηκε από τους ψηφοφόρους υπέρ ενός Δημοκρατικού.
Ο αντιδημοφιλής νόμος του McKinley καταργήθηκε το 1894.
Ωστόσο, συνέχισε να γίνεται πρόεδρος των ΗΠΑ το 1897. Δολοφονήθηκε το 1901, μήνες μετά τη δεύτερη θητεία του.
Ο Τραμπ αναφέρει συχνά ως McKinley ως έμπνευση τις προστατευτικές του πολιτικές.
1930: Πράξη Smoot–Hawley
Ο νόμος Smoot-Hawley, ο οποίος πήρε το όνομά του από τους δύο πολιτικούς των ΗΠΑ πίσω από αυτόν, επέβαλε δασμούς σχεδόν 60 τοις εκατό σε περισσότερα από 20.000 εισαγόμενα γεωργικά και βιομηχανικά προϊόντα.
Οι εμπορικοί εταίροι, με επικεφαλής τον Καναδά, αντέδρασαν με φόρους στις εξαγωγές των ΗΠΑ, οι οποίοι μειώθηκαν κατά περισσότερο από 61 τοις εκατό μεταξύ 1929 και 1933.
Δεκαετία 1960: Πόλεμος κότας
Στις αρχές της δεκαετίας του 1960, η Γαλλία και η Γερμανία αποφάσισαν από κοινού να φορολογήσουν την εισαγωγή αμερικανικού κοτόπουλου, που παράγεται σε βιομηχανική κλίμακα.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες αντέδρασαν με φόρους σε μια σειρά προϊόντων, ιδιαίτερα σε ορισμένα οχήματα κοινής ωφέλειας, τα οποία φορολογούνται μέχρι σήμερα.
Ο λεγόμενος Πόλεμος των Κοτόπουλου διεξήχθη από το 1961 έως το 1964.
1985: Πόλεμος ζυμαρικών
Αυτή η διαμάχη ξεκίνησε το 1985 όταν ο πρόεδρος Ρόναλντ Ρίγκαν, σε μια προσπάθεια να προστατεύσει τη βιομηχανία των ΗΠΑ, αύξησε τους δασμούς στις εισαγωγές ζυμαρικών από την Ευρώπη.
Η Ευρώπη απάντησε με φόρους στις αμερικανικές εισαγωγές ξηρών καρπών και λεμονιών.
Η αντιπαράθεση διήρκεσε εννέα μήνες πριν οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ) -- όπως ήταν τότε γνωστή η ΕΕ -- καταλήξουν σε συμφωνία.
1989-2009: Διαφωνία ορμονών βοείου κρέατος
Το 1989, η ΕΟΚ απαγόρευσε τις εισαγωγές βοείου κρέατος επεξεργασμένου με αυξητικές ορμόνες.
Αφού αμφισβήτησαν το μέτρο στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ), ο οποίος έκρινε υπέρ τους, οι Ηνωμένες Πολιτείες και ο Καναδάς, οι χώρες που επλήγησαν περισσότερο, επέβαλαν δασμούς 100 τοις εκατό το 1999 σε μια σειρά ευρωπαϊκών προϊόντων, από γαλλικό τυρί ροκφόρ έως ιταλικές τρούφες.
Σε μια συμβιβαστική συμφωνία που υπογράφηκε το 2009, αυτοί οι φόροι τελικά ανεστάλησαν και οι ευρωπαϊκές ποσοστώσεις εισαγωγών για βόειο κρέας υψηλής ποιότητας, χωρίς ορμόνες αυξήθηκαν σταδιακά, οδηγώντας σε τελική συμφωνία το 2019.
1993–2012: Πόλεμος της μπανάνας
Το 1993, η ΕΕ χορήγησε προτιμησιακά τελωνειακά καθεστώτα στις πρώην ευρωπαϊκές αποικίες στην Αφρική, την Καραϊβική και τον Ειρηνικό, εις βάρος των μπανανών που παράγουν οι πολυεθνικές των ΗΠΑ στις χώρες της Λατινικής Αμερικής.
Αυτές οι χώρες υπέβαλαν καταγγελία στον ΠΟΕ, ο οποίος καταδίκασε την ΕΕ πολλές φορές, και οι χώρες της Λατινικής Αμερικής εξουσιοδοτήθηκαν να εφαρμόσουν μέτρα αντιποίνων.
Το 2012 υπογράφηκε συμφωνία, η οποία επέτρεπε τη μείωση των εισαγωγικών δασμών στις μπανάνες από 11 χώρες της Λατινικής Αμερικής και τον τερματισμό των ενεργειών αυτών των χωρών κατά της ΕΕ.
2002: Μπους εναντίον ΕΕ
Το 2002, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ George W. Bush επέβαλε τριετή προσαυξήσεις έως και 30 τοις εκατό σε 10 κατηγορίες προϊόντων, συμπεριλαμβανομένων του χάλυβα επίπεδης έλασης, των συρμάτων μηχανών και των συγκολλημένων σωλήνων.
Αυτά τα μέτρα, που αποσκοπούσαν να ενισχύσουν τη βιομηχανία χάλυβα των ΗΠΑ, επηρέασαν σχεδόν το 29 τοις εκατό των εισαγωγών.
Η ΕΕ υπέβαλε καταγγελία στον ΠΟΕ και δημοσίευσε μια λίστα με τα προϊόντα των ΗΠΑ που απείλησε να φορολογήσει έως και 100%.
Στα τέλη του 2003, ο Μπους επέλεξε να άρει τους δασμούς.
bur-paj-lc-eab/rmb
© 2025 AFP
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου