Θα επισπεύσει η Γάζα την έξοδο των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ και τη Συρία;
Παρά το γεγονός ότι η Γάζα βρίσκεται στο επίκεντρο, ο Άξονας της Αντίστασης παραμένει αποφασιστικός στην αποστολή του να τερματίσει τη στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ στην περιοχή, αναγνωρίζοντας ότι υπάρχουν δύο, όχι μόνο μία, δυνάμεις κατοχής στην περιοχή.
8 ΔΕΚ 2023
Photo Credit: The CradleΥποστηρίζοντας απερίφραστα τη στρατιωτική επίθεση του Ισραήλ στη Γάζα, οι ΗΠΑ έχουν εκτεθεί σε τρωτά σημεία σε ολόκληρη τη Δυτική Ασία, ιδιαίτερα στα ήδη ασταθή θέατρα του Ιράκ και της Συρίας.
Μακριά από την προώθηση της ειρήνης ή της σταθερότητας, η παράνομη παρουσία αμερικανικών στρατευμάτων σε αυτές τις περιοχές έχει εντείνει τις εντάσεις με τους αντι-ισραηλινούς πληθυσμούς που υποστηρίζουν ιδιαίτερα την παλαιστινιακή αντίσταση στη Γάζα.
Η Ουάσιγκτον έχει προχωρήσει πάρα πολύ στην ευθυγράμμισή της με το Τελ Αβίβ τώρα, αδιαφορώντας πλήρως για τα συμφέροντα, τα συναισθήματα και τις θέσεις των αραβικών και μουσουλμανικών χωρών, κυβερνήσεων και πολιτών εξίσου.
Παρά τους δύο μήνες ανελέητης ισραηλινής σφαγής και καταστροφής, το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ συνεχίζει να προσβάλλει αυτούς τους πληθυσμούς με ανειλικρινείς δηλώσεις όπως: «Δεν έχω δει στοιχεία ότι (το Ισραήλ) σκοτώνουν σκόπιμα αμάχους».
Εάν η εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ το 2003 δημιούργησε ένα εχθρικό αραβικό και ισλαμικό περιβάλλον σε λαϊκό επίπεδο, μαζί με εκατοντάδες χιλιάδες πτώματα, σφαγές και εκατομμύρια εκτοπισθέντες, μια πολύπλευρη καταστροφή της οποίας τα αποτελέσματα είναι ακόμη βαθιά χαραγμένα στο μυαλό των Οι λαοί της περιοχής, και δεν έχουν θεραπευτεί από αυτό, ανοιχτή υποστήριξη για την εγκληματική πολιτική της ισραηλινής κυβέρνησης τώρα, συμπεριλαμβανομένης της παράδοσης 10.000 τόνων όπλων και εξοπλισμού σε μια γέφυρα. Ο συνεχής αέρας (200 αεροπλάνα φορτίου) από τις 7 Οκτωβρίου, σύμφωνα με το υπουργείο Άμυνας του Ισραήλ, έχει προσθέσει όλα τα πιθανά στοιχεία παραμόρφωσης και έντασης στο πρόσωπο των Ηνωμένων Πολιτειών και της παρουσίας τους.
Αν και η παράνομη εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ έλαβε χώρα πριν από 20 χρόνια, ισχυρά κατάλοιπα εχθρότητας κατά των Αμερικανών παραμένουν σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο. Είναι δύσκολο να ξεχάσουμε τα εκατομμύρια εκτοπισμένων, τα εκατοντάδες χιλιάδες πτώματα, τα βασανιστήρια και την ταπείνωση στο Abu Ghraib και σε άλλα στρατόπεδα φυλακών των ΗΠΑ, και τα μωρά που γεννιούνται ακόμα με ελαττώματα από την απόλυτη ένταση του «Σοκ και Δέος».
Όσοι δεν έχουν ακόμη θεραπευτεί από αυτές τις φρικαλεότητες, βλέπουν τώρα τις ΗΠΑ να βοηθούν το Ισραήλ να κάνει την ίδια σφαγή στους Άραβες και Μουσουλμάνους αδελφούς τους στη Γάζα, πυροδοτώντας τα συναισθήματα παντού.
Επίμονη παρουσία στην περιοχή
Από τις 7 Οκτωβρίου οι ΗΠΑ προμήθευσαν τον πόλεμο του Τελ Αβίβ με τουλάχιστον 10.000 τόνους όπλα και εξοπλισμό, μέσω τουλάχιστον 200 φορτηγών αεροπλάνων - παραδόσεις που συνεχίζονται καθημερινά και εγείρουν νέες αμφιβολίες για τη βιωσιμότητα και το σκοπό των αμερικανικών δυνάμεων κατοχής στο Ιράκ και τη Συρία.
Αυτά είναι οπτικά που θα έκαναν οι Αμερικανοί να αποφύγουν: τα στρατεύματα κατοχής τους στο Ιράκ και τη Συρία, που υποστηρίζουν τα στρατεύματα κατοχής που καταστρέφουν τη Γάζα.
Μιλώντας στο The Cradle , ο Haj Abu Alaa al-Walai, γενικός γραμματέας των Ταξιαρχιών Sayyid al-Shuhada, υποστηρίζει ότι οι ΗΠΑ παραμένουν σε αυτές τις χώρες όχι για το ISIS ή την ασφάλεια, αλλά για να «κόψουν την αρτηρία» της αντίστασης στην περιοχή.
Με τα χτυπήματα κατά των αμερικανικών δυνάμεων και εγκαταστάσεων κατοχής σε υψηλό επίπεδο, ο σκεπτικισμός για τη στρατιωτική παρουσία σε αυτές τις χώρες έχει σηκώσει ξανά το κεφάλι του. Θυμηθείτε τις προσπάθειες του τότε προέδρου Ντόναλντ Τραμπ το 2019 να αποσύρει όλες τις αμερικανικές δυνάμεις από τη Συρία, μια χώρα της «άμμου και του θανάτου». Αν και η απειλή του ISIS είχε εξαφανιστεί προ πολλού, τα πολεμικά λόμπι επιτέθηκαν ανελέητα στον Τραμπ, ο Υπουργός Άμυνας του Τζέιμς Μάτις παραιτήθηκε σε ένδειξη διαμαρτυρίας και ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου του έκανε έκκληση να αναβάλει την αποχώρηση - κάτι που έκανε ο πρόεδρος των ΗΠΑ.
Τώρα, ο Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής Rand Paul έχει ξεκινήσει μια κίνηση για την απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από τις παράνομες βάσεις τους στη Συρία , τονίζοντας ότι:
«Ο αμερικανικός λαός έχει κουραστεί από τους ατελείωτους πολέμους στη Μέση Ανατολή, και όμως υπάρχουν 900 Αμερικανοί στρατιώτες στη Συρία χωρίς να διακυβεύονται ζωτικά αμερικανικά συμφέροντα, κανένας ορισμός νίκης, καμία στρατηγική εξόδου, καμία εξουσιοδότηση του Κογκρέσου να είναι εκεί».
Ο Ραντ βασίζει το ψήφισμά του στις «πολεμικές δυνάμεις» που ψηφίστηκε από το Κογκρέσο από το 1973, το οποίο απαιτεί από τις αμερικανικές κυβερνήσεις να αποσύρουν τα στρατεύματα από εχθρικά εδάφη, εφόσον το Κογκρέσο δεν έχει κηρύξει πόλεμο.
Δεδομένης της κριτικής τόσο στις ΗΠΑ όσο και στις χώρες που κατέχει, ο αμερικανικός στρατός έχει μετατρέψει αισθητικά την παρουσία του στο Ιράκ από μαχητικό ρόλο σε «συμβουλευτική και υποστηρικτική αποστολή» για να δικαιολογήσει τον συνεχιζόμενο στρατιωτικό ρόλο.
Ωστόσο, οι υποψίες για τον ρόλο των ΗΠΑ στην υποστήριξη του ISIS και τις ενέργειές του κατά των δυνάμεων ασφαλείας του ίδιου του Ιράκ κατά τη διάρκεια της μάχης απελευθέρωσης εξακολουθούν να παραμένουν και να ευδοκιμούν, ενισχύονται από αμφισβητούμενες ενέργειες, όπως περιπτώσεις αεροπορικών επιδρομών των ΗΠΑ κατά των Μονάδων Λαϊκής Κινητοποίησης του Ιράκ ( PMU ) κατά τη διάρκεια των μαχών τους κατά του ISIS και εμποδίζοντας τις προσπάθειές τους για την απελευθέρωση του ιρακινού εδάφους.
Ενώ το ISIS ήταν το πρόσχημα που χρησιμοποιήθηκε για την επιστροφή των αμερικανικών στρατευμάτων το 2014 στο Ιράκ, ο Άξονας Αντίστασης της περιοχής συμφωνεί ότι δεν είναι τυχαίο ότι οι μαχητές του ISIS μπόρεσαν να παραβιάσουν τα σύνορα Συρίας-Ιράκ (προελαύνοντας από τη συριακή πόλη Ράκα στις 8 Ιουνίου, 2014 προς την ιρακινή πόλη της Μοσούλης για να ανακηρύξει το χαλιφάτο της) υπό αυτήν την αμερικανική παρακολούθηση.
Ακόμη και μετά την επίσημη διακήρυξη της ιρακινής κυβέρνησης το 2017 για τη νίκη επί του ISIS, οι αμερικανικές δυνάμεις αρνήθηκαν να υποχωρήσουν, επικαλούμενες τις συνεχιζόμενες επιχειρήσεις κατά του πολύ μειωμένου ISIS - το οποίο οι ιρακινές δυνάμεις ασφαλείας είναι περισσότερο από ικανές να ελέγξουν.
Στοχεύοντας τις δυνάμεις του Ιράκ κατά του ISIS
Ο μειούμενος αριθμός επιχειρήσεων κατά του ISIS τον Ιούνιο, για παράδειγμα, όπου ένας μικρός αριθμός υποτιθέμενων τρομοκρατών σκοτώθηκαν (13) ή συνελήφθησαν (21) τόσο στη Συρία όσο και στο Ιράκ - και μόνο με τη συνεργασία των ντόπιων Κούρδων συμμάχων των ΗΠΑ - προκαλεί κάποια προφανή ερωτήσεις.
Κάνετε τέτοια πενιχρά αποτελέσματα, που κοστίζουν δισεκατομμύρια δολάρια, αξίζουν τη στάθμευση χιλιάδων Αμερικανών στρατιωτών μεταξύ στρατιωτικών βάσεων στο Ιράκ και βάσεων στη βορειοανατολική Συρία και στη βάση al-Tanf στη νότια Συρία - όλα για να σκοτώσουν έναν μόνο τρομοκράτη στη Συρία τον περασμένο Ιούνιο ?
Η ύβρις της Ουάσιγκτον αγνοεί τη σημαντική διάθεση 22 δισεκατομμυρίων δολαρίων από το Ιράκ στο δικό της Υπουργείο Άμυνας. Ο ιρακινός στρατός, ο οποίος περιλαμβάνει τις δυνάμεις του PMU, έχει αποκτήσει σημαντική μαχητική εμπειρία στις αντιτρομοκρατικές προσπάθειες.
Αλλά από τη νίκη του Ιράκ επί του ISIS, οι ΗΠΑ έχουν επικεντρώσει το βλέμμα τους στη στόχευση του PMU, τη δολοφονία βασικών ηγετών και την παραβίαση της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας του Ιράκ ξανά και ξανά. Η Ουάσιγκτον αγνόησε εντελώς την ψηφοφορία του Συμβουλίου των Αντιπροσώπων του Ιράκ στις 5 Ιανουαρίου 2020 σχετικά με ένα ψήφισμα για τον τερματισμό της παρουσίας όλων των ξένων δυνάμεων στο ιρακινό έδαφος. Αυτή η ψηφοφορία διεξήχθη λίγες μέρες αφότου το Πεντάγωνο δολοφόνησε τον αναπληρωτή ηγέτη του PMU του Ιράκ, Αμπού Μαχντί αλ Μουχάντες και τον στρατηγό της Ιρανικής Δύναμης Κουντς, Κασέμ Σουλεϊμανί.
Οι Αμερικανοί έχουν επίσης βάλει στο στόχαστρό τους τον Al-Walai, ο οποίος έχει πλέον χαρακτηριστεί ως «παγκόσμιος τρομοκράτης» επειδή οι ταξιαρχίες του «σχεδίασαν και συμμετείχαν σε επιθέσεις εναντίον αμερικανικού προσωπικού στο Ιράκ και τη Συρία», λέει στο The Cradle και προσθέτει:
«Στην ειδική διάσταση, η αμερικανική κατοχή διαπιστώνει ότι η γραμμή του Άξονα Αντίστασης, που εκτείνεται μέσω του Ιράν, του Ιράκ και της Συρίας στις υπόλοιπες χώρες, αντιπροσωπεύει την αορτική αρτηρία του άξονα και ότι η παρουσία της αμερικανικής κατοχής στο Ιράκ και τη Συρία θα συμβάλει από την άποψή της στο κόψιμο αυτής της αρτηρίας».
Στη Συρία, οι αμερικανικές δυνάμεις εισήλθαν το 2014 κατά τη διάρκεια της ανόδου του ISIS, πραγματοποίησαν αεροπορικές επιδρομές εναντίον τρομοκρατών και συριακών δυνάμεων, στη συνέχεια κατέλαβαν περιοχές της ανατολικής Συρίας και στόχευσαν το ίδιο το κράτος το 2017.
Από τις 17 Οκτωβρίου, έχουν σημειωθεί περισσότερες από 70 επιθέσεις σε διάφορες τοποθεσίες των αμερικανικών δυνάμεων μεταξύ Ιράκ και Συρίας, ως μέρος των απαντήσεων των αντιστασιακών φατριών στην εντελώς προκατειλημμένη θέση της Ουάσιγκτον έναντι του Ισραήλ στις σφαγές που διαπράττει στη Γάζα.
Η Ουάσιγκτον αγνοεί τις προειδοποιήσεις
Παρά τις προειδοποιήσεις από τον Άξονα Αντίστασης της περιοχής, οι ΗΠΑ προχώρησαν και ανέπτυξαν στρατιωτικές ενισχύσεις, συμπεριλαμβανομένων πολεμικών πλοίων, δύο αεροπλανοφόρων και χιλιάδων στρατευμάτων, φαινομενικά ως άμεση υποστήριξη για όλες τις ισραηλινές ενέργειες.
Η Ουάσιγκτον προσπάθησε να παρουσιάσει αυτή την κίνηση ως μέτρο για να αποτρέψει την περιφερειακή κλιμάκωση της σύγκρουσης, αλλά οι ντόπιοι δεν το αγοράζουν. Αρχικά, αυτή η αφήγηση έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις ενέργειες των ΗΠΑ, λαμβάνοντας υπόψη τις συνεχιζόμενες επιδρομές των αμερικανικών δυνάμεων σε τοποθεσίες αντίστασης στο Ιράκ και τη Συρία που είχαν ως αποτέλεσμα πολλά θύματα.
Επιπλέον, οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν ενεργά και επαγρύπνηση πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη που εκτοξεύονται από τις ένοπλες δυνάμεις της Υεμένης προς το Ισραήλ. Είναι μια ακόμη ασυνέπεια που υπονομεύει τον ισχυρισμό της Ουάσιγκτον ότι η στρατιωτική της συσσώρευση είναι να αποτρέψει έναν περιφερειακό πόλεμο.
Σύμφωνα με τον Walai, η κατάσταση γίνεται απαράδεκτη και για την ιρακινή κυβέρνηση:
«Η αμερικανική κατοχή, μέσω των συνεχών παραβιάσεων της ιρακινής κυριαρχίας και της αιματοχυσίας της μέσω των ύπουλων αεροπορικών της επιχειρήσεων εναντίον Ιρακινών, και χωρίς τη συγκατάθεση ή τη γνώση της ιρακινής κυβέρνησης, έχει εγκαταλείψει το καθεστώς της διαβούλευσης και της εκπαίδευσης. Οι εκφράσεις δεν έχουν πλέον κανένα νόημα και η παρουσία του έχει γίνει σαφές ότι πρόκειται για στρατιωτικό κατακτητή, για μαχητική παρουσία και θανατηφόρες δυνάμεις που δεν έχουν καμία σχέση με εκπαίδευση ή διαβούλευση».
Εμπόδια στην ειρήνη και τη σταθερότητα
Η δεινή κατάσταση στη Γάζα έχει εισαγάγει νέες περιπλοκές στη μακροχρόνια αντιπαράθεση μεταξύ του Άξονα της Αντίστασης και των αμερικανικών δυνάμεων κατοχής. Οι στρατηγικοί ελιγμοί της Ουάσιγκτον, όπως το παιχνίδι με το χαρτί των Κούρδων στη βορειοανατολική Συρία, διασφαλίζουν τη συνεχή αποσταθεροποίηση του συριακού κράτους, ενθαρρύνοντας την εσωτερική σύγκρουση και εμποδίζοντας τον έλεγχο της Δαμασκού στα κατεχόμενα εδάφη.
Η βάση Al-Tanf χρησιμεύει ως εργαλείο για την αποτροπή της συριακής κυριαρχίας στην Badia (περιοχή της ερήμου) και στο νότιο τμήμα της χώρας, όπου εκπαιδεύονται μόνο ομάδες που ευθυγραμμίζονται με τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Η βάση λειτουργεί επίσης ως φράγμα στο τριπλό σημείο σύγκλισης μεταξύ Ιορδανίας, Ιράκ και Συρίας. Επιδιώκει να μπλοκάρει τη γραμμή επικοινωνίας από τη Βαγδάτη στη Δαμασκό, αντικατοπτρίζοντας τον ρόλο της βάσης Ain al-Assad των ΗΠΑ στο δυτικό Ιράκ, η οποία χρησιμεύει για να εμποδίσει τη δυτική κίνηση του Ιράν προς τη Μεσόγειο.
Κατά συνέπεια, πύραυλοι και drones αυτοκτονίας θα συνεχίσουν να στοχεύουν Αμερικανούς στρατιώτες - σε μεγαλύτερο αριθμό και με περισσότερες απώλειες - προσθέτοντας επικίνδυνο κίνδυνο και αβεβαιότητα στην ανεπιθύμητη παρουσία τους.
Η Intercept αποκάλυψε πρόσφατα απόρρητα έγγραφα που περιγράφουν λεπτομερώς τις κλοπές «ευαίσθητου» στρατιωτικού εξοπλισμού από αμερικανικές βάσεις στο Ιράκ και τη Συρία, γεγονός που έχει προκαλέσει περαιτέρω ανησυχία για την αποτελεσματικότητα των μέτρων των ΗΠΑ για την προστασία των στρατευμάτων της.
Ενώ η αμερικανική κατοχή διαταράσσει την ανάπτυξη των πολιτικών, οικονομικών, κοινωνικών και δεσμών ασφαλείας μεταξύ κρατών και πληθυσμών της Δυτικής Ασίας, γνωρίζει επίσης καλά ότι οι Ιρανοί, οι Τούρκοι, οι Ιρακινοί, οι Σύροι και οι Ρώσοι αναμένουν ότι αυτές οι μέρες μπορεί να είναι μετρημένες.
Η ανάμνηση της νίκης συνεργασίας στις 18 Ιουνίου 2017, όταν οι ιρακινές αντιστασιακές φατρίες και ο συριακός στρατός, μαζί με τους συμμάχους τους, ενώθηκαν στα κοινά τους σύνορα μετά την νίκη του ISIS στην επαρχία Ανμπάρ, τροφοδοτεί την ελπίδα για ένα μέλλον απαλλαγμένο από ξένη κατοχή. Και η μαζική σφαγή των Παλαιστινίων από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ έχει πλησιάσει αυτό το μέλλον.
Σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου