Πέμπτη 7 Μαΐου 2020

JF.Gauland.Η 8η Μαΐου δεν είναι μια ευτυχισμένη μέρα.

AfD ηγέτης φατριών στο τέλος του πολέμου

Gauland: Η 8η Μαΐου δεν είναι μια ευτυχισμένη μέρα

Οι αντιδράσεις ήταν τόσο βίαιες όσο αναμενόταν. Επειδή ο επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας AfD Alexander Gauland θεωρεί ότι η 8η Μαΐου είναι ακατάλληλη ως εορτή και όχι μόνο συνδυάζει την απελευθέρωση με τη γερμανική συνθηκολόγηση, κατηγορείται για επανενεργοποίηση των ναζιστικών εγκλημάτων και τοποθετήθηκε κοντά στους εθνικούς σοσιαλιστές. Στη συνέντευξη με τον JUNG FREIHEIT, ο Gauland απορρίπτει την κριτική.

Η απόλυτη ήττα είχε απελευθερωτικά στοιχεία, αλλά και στοιχεία απώλειας και ταλαιπωρίας. Επομένως, η 8η Μαΐου δεν είναι ευτυχισμένη μέρα. Στις δηλώσεις του, αναφέρθηκε στον Richard von Weizsäcker, του οποίου η ομιλία στις 8 Μαΐου υπερασπίστηκε πάντα. Το γεγονός ότι τώρα ονομαζόταν φασίστας ήταν παράλογο.

Δρ. Gauland, πολιτικοί από άλλα κόμματα αντέδρασαν με αγανάκτηση στα σχόλιά σας στις 8 Μαΐου. Ο Cem Özdemir από τους Πράσινους σας κατηγορεί ότι βρίσκεστε στη λάθος πλευρά του οδοφράγματος. Λυπάσαι για την άνευ όρων παράδοση στις 8 Μαΐου;

Alexander Gauland: Αυτό είναι απολύτως ανοησία. Δεν μετανιώνω για την παράδοση της Γερμανίας. Μόλις είπα ότι η 8η Μαΐου δεν είναι ημέρα γιορτής και ημέρα χαράς. Σίγουρα, ήταν μια απελευθέρωση για εκείνους που ήταν κλειδωμένοι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Αλλά για πολλά εκατομμύρια Γερμανούς, το τέλος του πολέμου σήμαινε επίσης εκτοπισμό και απώλεια της πατρίδας τους. Η μέρα είναι πολύ αμφίσημη.

Τι εννοείς με το γεγονός ότι η απόλυτη ήττα σήμαινε την «απώλεια επιλογών σχεδιασμού» για τη Γερμανία;

Gauland: Ότι δεν θα μπορούσαμε πλέον να κυβερνούμε για κάποιο χρονικό διάστημα και ότι ήμασταν μια διχασμένη χώρα και λαός.

Καμία κατανόηση των ιστορικών σχέσεων

Όπως γνωρίζετε, το AfD υπόκειται πάντα σε ιδιαίτερο έλεγχο όσον αφορά τον Εθνικό Σοσιαλισμό και ασχολείται με το Γερμανικό παρελθόν. Δεν έπρεπε να βάλετε τα λόγια σας στις 8 Μαΐου καλύτερα στις χρυσές κλίμακες;

Gauland: Δεν το βλέπω έτσι. Στα σχόλιά μου αναφέρθηκα στον Richard von Weizsäcker, ο οποίος είπε το 1985 ότι η 8η Μαΐου δεν ήταν ημέρα για εμάς τους Γερμανούς να γιορτάσουμε. Και με την καλύτερη βούληση στον κόσμο, δεν βλέπω τι πρέπει να είναι κατακριτέο γι 'αυτό.

Εννοείτε για την ομιλία του Weizsäcker για την 40η επέτειο από το τέλος του πολέμου, στην οποία είπε: «Η 8η Μαΐου δεν είναι μια μέρα για εμάς οι Γερμανοί να γιορτάσουμε». Γιατί μια τέτοια άποψη είναι προφανώς απαράδεκτη σήμερα, τι άλλαξε;

Gauland: Η κατανόηση των ιστορικών σχέσεων προφανώς έχει χαθεί εντελώς. Το 1985 υπήρχαν πολλοί πολιτικοί του CDU που επέκριναν έντονα την ομιλία του Weizsäcker, για να το θέσουν προσεκτικά. Αναφέρθηκαν επίσης λέξεις "προδοσία". Τότε πίστευα ότι η ομιλία ήταν σωστή και πάντα την υπερασπίζονταν. Και σήμερα καλείται «φασιστής» για ακριβώς αυτές τις δηλώσεις. Όποιος υποστηρίζει με αυτόν τον τρόπο, δεν μπορώ πλέον να τον παίρνω στα σοβαρά.

Είναι, όπως είπε πρόσφατα ο Μπόρις Πάλμερ. Σε αυτήν τη χώρα δεν μπορούμε πλέον να διεξάγουμε πνευματικές διαφορές σε ουσιαστικό επίπεδο. Απαιτείται πάντα στάση. Και εκείνοι που δεν έχουν τη σωστή στάση δεν πρέπει να συζητηθούν. Μπορείτε να πείτε τα πάντα, αλλά εάν δεν έχετε τη σωστή έτοιμη γνώμη για ορισμένες ερωτήσεις, θα αποκλειστείτε. Αυτό δημιουργεί ένα κλίμα δυσανεξίας στο οποίο - όπως είπε ο κ. Özdemir - αντιμετωπίζετε ο ένας τον άλλον σε διαφορετικές πλευρές του οδοφράγματος.

Δεν υπάρχουν άνθρωποι των δραστών

Τι συσχετίζετε προσωπικά με τις 8 Μαΐου;

Gauland: Ήμασταν σε μια μικρή πόλη κοντά στο Chemnitz. Δυστυχώς, ένα τμήμα του Wehrmacht προσπάθησε να υπερασπιστεί αυτό το μέρος ως φρούριο με φανατικό υπολοχαγό λίγο πριν από τις 8 Μαΐου. Ως αποτέλεσμα, ο Ερυθρός Στρατός επιτράπηκε να λεηλατήσει εκτενώς εκεί αφού το ανέλαβε. Έχω βιώσει αυτήν την εκδίκηση. Μπορούσα να δω τον πατέρα μου να προσπαθεί να σώσει τη μητέρα μου από βιασμό, κάτι που ευτυχώς έκανε. Πολλές άλλες γυναίκες ήταν λιγότερο τυχερές, μπορούσα να τους ακούσω να ουρλιάζουν.

Είναι κατανοητό ότι οι νικητές του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου γιορτάζουν το τέλος του. Αλλά πρέπει οι νικητές να γιορτάσουν πραγματικά την ήττα τους;

Gauland: Ο ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός Sputnik με ρώτησε μόλις θα συμμετάσχω σε παρέλαση την Ημέρα της Νίκης στη Ρωσία στις 9 Μαΐου. Είπα όχι, με την αιτιολογία ότι δεν είναι διακοπές για εμάς τους Γερμανούς. Οι Ρώσοι έχουν κάθε δικαίωμα να γιορτάσουν τη νίκη τους και φυσικά μπορούν να είναι ευτυχισμένοι. Αλλά ως μέλος των ανθρώπων που ηττήθηκαν τότε, δεν μπορώ να γιορτάσω. Αυτό ισχύει και για παρόμοια γεγονότα στη Νορμανδία, όπου συμμετείχε η κα Merkel, για παράδειγμα.

Σύμφωνα με την αριστερά, οι Γερμανοί ήταν δράστες κατά τη ναζιστική εποχή και όχι θύματα. Μπορούν όμως να απελευθερωθούν οι δράστες;

Gauland: Έχετε απόλυτο δίκιο. Ναι, υπήρχαν τότε Γερμανοί δράστες. Αλλά υπήρχαν επίσης πολλοί Γερμανοί που οι ίδιοι έγιναν θύματα χωρίς ποτέ να είναι δράστες που δεν είχαν επιλέξει καν τον Χίτλερ. Γι 'αυτό δεν υπάρχουν άνθρωποι των δραστών. Και όταν μιλάμε για απελευθέρωση, αυτό σημαίνει ότι οι Γερμανοί ήταν προηγουμένως άδικοι. Αλλά μπορείς να είσαι ένοχος αν δεν ήσουν ελεύθερος. Αυτό δείχνει πόσο λάθος και στρέβλωση είναι ολόκληρη η εικόνα της «Ημέρας Απελευθέρωσης».

Απώλεια του σπιτιού των Ανατολικών Γερμανών

Κατά τη γνώμη σας, ήρθαν οι Σύμμαχοι ως απελευθερωτές;

Gauland: Φυσικά ήρθατε αρχικά ως κατακτητής. Η απελευθέρωση δεν ήταν ο στόχος τους, τουλάχιστον όλων αυτών των Γερμανών. Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου έχουν γίνει επίσης απελευθερωτές. Για παράδειγμα, δίνοντάς μας την ευκαιρία για δημοκρατική ανάπτυξη. Ή με οικονομική βοήθεια όπως το Σχέδιο Μάρσαλ. Και ακόμη και στα τέλη της ΛΔΓ, οι Σοβιετικοί στρατιώτες δεν υπήρχαν πλέον μόνο κατακτητές, αλλά απλά ανήκαν σε αυτούς και τελικά κατέστησαν δυνατή την ειρηνική επανάσταση.

Εάν η 8η Μαΐου γιορτάζεται ως «Ημέρα Απελευθέρωσης», δεν θα θολωθούν επίσης οι διαφορές στο πώς συμπεριφέρονται οι μεμονωμένες νικηφόρες δυνάμεις απέναντι στους νικητές;

Gauland: Φυσικά, οι ατομικές δυνάμεις κατοχής συμπεριφέρθηκαν διαφορετικά. Αλλά αυτό δεν είναι το σημερινό ερώτημα της 8ης Μαΐου. Είναι για εμάς οι ίδιοι οι Γερμανοί. Και για εμάς αυτή η μέρα είναι εξαιρετικά αμφίσημη. Ήταν μια απόλυτη ήττα που είχε τόσο απελευθερωτικά στοιχεία όσο και στοιχεία απώλειας. Η απώλεια του σπιτιού των Ανατολικών Γερμανών.

Πώς πιστεύετε ότι οι Γερμανοί πρέπει να γιορτάσουν τις 8 Μαΐου;

Gauland: Ως ημέρα για τον εορτασμό του τέλους μιας εποχής που για περιορισμένο χρονικό διάστημα ήταν η αποτυχία των Γερμανών να υπάρξουν. Αυτό πρέπει πάντα να το θυμόμαστε. Ομοίως, η δυστυχία του πολέμου και τα εγκλήματα της ηγεσίας του. Πρέπει να διατηρήσουμε τη μνήμη ζωντανή. Αλλά δεν πρέπει να το γιορτάσουμε. Αντίθετα, δεν πρέπει να ξεχνάμε όταν θυμόμαστε ότι αυτή τη φορά ακολούθησε μια νέα εποχή στην οποία γίναμε μια διαφορετική Γερμανία και επίσης κάναμε νέους φίλους.