Ιταλία: Η αριστερή κυβέρνηση μπήκε στο λάκκο
Η παγκόσμια αναταραχή πανδημία ήταν ο πρωταγωνιστής του έτους 2020. Ο κοροναϊός εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην ήπειρο της Ιταλίας και μετά σάρωσε ανελέητα σε όλη τη χερσόνησο κατά τη διάρκεια μερικών εβδομάδων έως μηνών, λαμβάνοντας σχεδόν εβδομήντα πέντε χιλιάδες ζωές. Ο ιός εξακολουθεί να κρατά βίαια τη χώρα στα χέρια της.
Η πολιτική προσπάθησε να περιορίσει την εξάπλωση των λοιμώξεων χωρίς δισταγμό, καθυστερημένα και αργότερα με ριζοσπαστική λιτότητα.
Συχνά τα αντιφατικά μέτρα δεν παρήγαγαν πάντα τα αναμενόμενα αποτελέσματα, αλλά η χώρα ξεκίνησε την οικονομική κλίση. Ο εξαιρετικός ανταγωνισμός είχε ως αποτέλεσμα την αποσύνθεση και την απώλεια δημοτικότητας της αριστερής κυβέρνησης με επικεφαλής τον Giuseppe Conte. Τα μέλη του Δημοκρατικού Κόμματος (PD), του Κινήματος των Πέντε Αστέρων (M5S) και του κυβερνώντος συνασπισμού των μικρότερων αριστερών κομμάτων προσπάθησαν να διεκδικήσουν τα συμφέροντά τους, τα οποία σε πολλές περιπτώσεις ήταν σε έντονη σύγκρουση μεταξύ τους και με τα συμφέροντα των πολιτών. Οι συζητήσεις για τα πιο σημαντικά ζητήματα που επηρεάζουν τη χώρα, όπως το ζήτημα της μετανάστευσης και της χρήσης της ευρωπαϊκής βοήθειας, συνοδεύτηκαν από έντονες διαμάχες και συχνά επιθετικό εκβιασμό.
Ο πρώην πρωθυπουργός Matteo Renzi της Living Italy είναι μόνο λίγος τοις εκατό δημοφιλής, αλλά ο απρόσωπος εκβιασμός του κατάφερε να επιλύσει το νομικό καθεστώς 600.000 παράνομων μεταναστών που ζουν στη χώρα και να καταστρέψει ένα πακέτο μετανάστευσης ασφαλείας που σημείωσε ο πρώην υπουργός Εσωτερικών Matteo Salvini.
Ακόμα και τις τελευταίες μέρες του έτους, ο Ρενζί απείλησε να ανατρέψει τον πρωθυπουργό Γκιόσεπε Κοντέ. Το νομοσχέδιο για την καταπολέμηση της ομοφοβίας συζητήθηκε επίσης για αρκετές συνεδρίες έως ότου τελικά ψηφίστηκε από τη Βουλή των Αντιπροσώπων. Για μια χώρα που αγωνίζεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης για την υγεία, παρατεταμένες, συχνά χωρίς νόημα συγκρούσεις έχουν προκαλέσει σοβαρή σπατάλη χρόνου. Ο κυβερνών συνασπισμός, με τις πολύ διαφορετικές αξίες και τους πολιτικούς του στόχους, απέτυχε να δημιουργήσει ένα κατάλληλο πρόγραμμα οικονομικής προστασίας για τη διάσωση των τομέων που εξαναγκάστηκαν από την πανδημία.
Σύμφωνα με στοιχεία του Ιταλικού Εμπορικού Επιμελητηρίου στο τέλος του έτους, 390.000 επιχειρήσεις αναγκάστηκαν να κλείσουν. Οι αντικυβερνητικές διαμαρτυρίες, που συχνά διαχέονται σε βίαιες εκδηλώσεις, σηματοδότησαν πολιτική δυσαρέσκεια. Μπροστά από το ιταλικό κοινοβούλιο, η Piazza Montecitorión παρέλαβε καθημερινά από τους κύριους παίκτες στους τομείς που πλήττονται από τον κοροναϊό, ικετεύοντας την κυβέρνηση για εγγυήσεις και προστασία. Ωστόσο, τα απελπισμένα αιτήματά τους έπεσαν στα κωφά αυτιά.
Μια πολιτική που ζει και σκέφτεται από τη σκοπιά των πολιτών δεν μπόρεσε να προσφέρει μια πρακτική λύση στους ανθρώπους σε δύσκολες καταστάσεις.
Η μόνη πολιτική ομάδα της οποίας η αναγνώριση έχει αυξηθεί σταθερά ακόμη και κατά τη διάρκεια έκτακτης ανάγκης στην υγεία είναι το Ιταλικό Κόμμα Αδελφών (FdI) με επικεφαλής τον Giorgia Meloni. Η δημοτικότητά του έφτασε το 17%, αφήνοντας πίσω του ένα μέλος του κυβερνώντος συνασπισμού, το Κίνημα Πέντε Αστέρων. Με αυτόν τον τρόπο, αγωνίστηκε για τον εαυτό του ως το τρίτο ισχυρότερο κόμμα στη χώρα. Η Giorgia Meloni έχει γίνει ο πιο γνωστός πολιτικός πρωταγωνιστής της χώρας. Σύμφωνα με έρευνες, το 40% των Ιταλών εμπιστεύονται το ενθουσιώδες διαμέρισμα. Η αντι-μετανάστευση League, με επικεφαλής τον Matteo Salvini, παραμένει το ισχυρότερο κόμμα της χώρας. Ο πρώην υπουργός Εσωτερικών Salvini ήταν ο πιο σημαντικός πολιτικός του έτους 2020. Και οι δύο ηγέτες του δεξιού κόμματος αναγνώρισαν και χαρακτήρισαν την απόδοση της ουγγρικής κυβέρνησης παραδειγματική πολλές φορές κατά τη διάρκεια του έτους.
ΜΠΟΡΕΙ ΕΠΙΣΗΣ ΝΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ
ΙΤΑΛΙΑ
ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ
ΜΕΤΑ ΤΟ ΤΡΑΥΜΑ
ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ TAMÁS FRICZ
Χρησιμοποιούμε cookie στον ιστότοπο για να παρέχουμε την καλύτερη εμπειρία χρήστη κατά την ασφαλή περιήγηση. Προδιαγραφή…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου