Ο Ηρακλής και το «σύνδρομο του Θεού» του επικεφαλής της ΤτΕ Γιάννη Στουρνάρα
Ξαφνικά ο Γιάννης Στουρνάρας κατάλαβε πως σε ότι αφορά τα πολιτικά δρώμενα της χώρας δεν είναι ο πρώτος των πρώτων οικονομικός παράγοντας
O πάντα προσεκτικά δομημένος λόγος του Γιάννη Στουρνάρα δεν έχασκε ούτε προχθές που επέλεξε στη Ναυτιλιακή Λέσχη Πειραιά να μιλήσει για τον Ηρακλή περίπου υποστηρίζοντας πως δεν πρόκειται για μυθικό ήρωα: Kαλό αλλά λίγο…
Αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει έναν δημοσιογραφικό τίτλο που ο κ. Στουρνάρας θέλησε μα τον εκφράσει κάπως αλλιώς μιλώντας για το APS το οποίο μόλις είχε λάβει την έγκριση των ευρωπαϊκών αρχών: «Είναι ένα σημαντικό βήμα προς την ορθή κατεύθυνση αντιμετώπισης του προβλήματος.
Δεδομένου όμως του μεγέθους αυτού του προβλήματος, το βήμα αυτό δεν είναι αρκετό και πρέπει σε αμέσως επόμενο στάδιο να συμπληρωθεί και από άλλα, περισσότερο ολιστικά και συστημικά σχήματα, όπως αυτό που έχουν επεξεργαστεί οι υπηρεσίες της Τράπεζας της Ελλάδος”
Σιγά μη χαριζόταν ο πρώτος των πρώτων.
Τι δεν αρέσει στην ΤτΕ;
Μα δεν είναι ένα. Είναι κάπως περισσότερα.
Ξαφνικά ο Γιάννης Στουρνάρας κατάλαβε πως σε ότι αφορά τα πολιτικά δρώμενα της χώρας δεν είναι ο πρώτος των πρώτων οικονομικός παράγοντας.
Ξάφνου κάποιος άλλος με θέση και εμπεδωμένες γνωριμίες στις Βρυξέλλες αλλά και τη Φραγκφούρτη από τη θέση του αρμόδιοι υφυπουργού Οικονομικών αναλαμβάνει σε μια εξόχως δύσκολη φάση το δύσκολο tetris που λέγεται τράπεζες.
Κάποιος άλλος λοιπόν παίζει κι αυτός ρόλο θεσμικό και μάλιστα αποφασιστικό και μέσα και έξω χωρίς βεβαίως να αμφισβητείται ούτε κατά το ελάχιστον ο θεσμικός ρόλος της ανεξάρτητης αρχής ή του Κεντρικού τραπεζίτη όπως συνέβαινε με την προηγούμενη κυβέρνηση που είχε επιδοθεί σε ένα κυνήγι μαγισσών με κεντρικό θησαυρό ολόκληρη την οικογένεια του Γιάννη Στουρνάρα.
Μέσα στο νέο τοπίο όπου o Ηρακλής λαμβάνει τη θέση του στο Πάνθεον των ηρώων, υπάρχουν δυο εξόχως κρίσιμες λεπτομέρειες:
Α. Το σχέδιο της Τράπεζας της Ελλάδος- φτιαγμένο ολίγον στο πόδι θα μπορούσε να πει κανείς από τις εξελίξεις- δεν εγκρίνεται από τις αρμόδιες ευρωπαϊκές αρχές καθώς δεν μπορεί να ξεπεραστεί η ευαίσθητη πτυχή της κρατικής βοήθειας.
Β. Είναι τώρα η εποχή που κρίνεται και αποφασίζεται αν ο κ. Στουρνάρας θα συνεχίσει σε μια δεύτερη θητεία στην ΤτΕ ή όχι.
Αν κάποιος τύχει να μελετήσει την ιδιοσυγκρασία του Γιάννη Στουρνάρα θα κατανοήσει επαρκώς – δημόσιος άνδρας είναι άλλωστε- πως δεν ξέρει να χάνει και μάλιστα δε χάνει πολύ συχνά. Αλλωστε πως να χάσεις όταν σε υποστηρίζει ολόκληρη η ευρωπαϊκή μηχανή.
Σημασία όμως δεν έχει τι κερδίζει και τι χάνει ο κ. Στουρνάρας αλλά τι κέρδισαν και τι έχασαν οι τράπεζες κατά τη διάρκεια της θητείας του συγκεκριμένου Κεντρικού τραπεζίτη.
Η ώρα όμως του απολογισμού δεν ήρθε ακόμη. Θα έρθει κάποια στιγμή και τότε η αποτίμηση θα γίνει ακριβοδίκαια.
Ο δομημένος λόγος Στουρνάρα προχθές στη Ναυτιλιακή Λέσχη έχει και κάποια μικρά ξέφτια θα μπορούσε να πει κανείς τα οποία ανέμιζαν με χάρη προς την πλευρά της κυβέρνησης.
Η Ελλάδα έχει αυτή τη στιγμή ένα μικρό παράθυρο ευκαιρίας, όσο ακόμη οι συνθήκες στην παγκόσμια οικονομία χαρακτηρίζονται από θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης και επικρατούν χαμηλά επιτόκια παγκοσμίως.
Η κυβέρνηση έχει την ευκαιρία να προχωρήσει στην υλοποίηση του προγράμματος μεταρρυθμίσεων που έχει εξαγγείλει το ταχύτερο δυνατόν, ώστε να αντιμετωπίσει τους μεσοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους κινδύνους για την ελληνική οικονομία, καθώς και προκλήσεις όπως η υποτονική αύξηση της παραγωγικότητας, οι δυσμενείς δημογραφικές τάσεις και οι χαμηλές επενδύσεις, διότι αυτές οι σημερινές ευνοϊκές συνθήκες μπορούν να ανατραπούν ανά πάσα στιγμή, με δεδομένο τον κίνδυνο πιθανής επιδείνωσης του παγκόσμιου περιβάλλοντος»,
Δηλαδή; Το παράθυρο ευκαιρίας είναι τόσο όσο και ενδέχεται να κλείσει.
Κι όταν συμβεί αυτό – εφόσον συμβεί- τότε οι έσχατοι έσονται πρώτοι και η πολιτική παραμερίζεται.
Ο κ. Στουρνάρας δεν έκρυψε τις πολιτικές του φιλοδοξίες μόνον που δεν αντέχει να κρίνεται γι’ αυτό και πιθανόν να προσβλέπει στη πολιτική από αυτό το μικρό παράθυρο ευκαιρίας που όταν κλείνει για τη χώρα ανοίγει για αλλού.
Κι αν ο λόγος του κεντρικού τραπεζίτη περιελάμβανε αυτά και όχι άλλα, θα μπορούσε κάποιος να δει πως τα πράγματα κινούνται τόσο όσο…
Λίγο η διαμάχη με τον υφυπουργό Ζαββό κάτι η ανησυχία της νέας θητείας λίγο η πίκα για το σχέδιο της ΤτΕ, όλα τα παραπάνω έχουν μέσα τους μια ερμηνεία μα και μια δικαιολογία για τον διοικητή. Ανθρωπος είναι….
Η ομιλία όμως πήγε ένα βηματάκι παρακάτω
Αναφερόμενος στα κόκκινα δάνεια, ο επικεφαλής της ΤτΕ τόνισε ότι είναι απαραίτητη η απαλλαγή των ισολογισμών των τραπεζών από τα επισφαλή δάνεια. «Είναι σημαντικό να εφαρμοστούν συστημικές λύσεις, που θα λειτουργούν συμπληρωματικά προς τις προσπάθειες που καταβάλλουν οι ίδιες οι τράπεζες για την ταχεία βελτίωση της ποιότητας του ενεργητικού τους», τόνισε.
Ειδικότερα, και παράλληλα με την αντιμετώπιση του προβλήματος των NPEs, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά και το ζήτημα της αναβαλλόμενης φορολογίας (DTC) με τρόπους συμβατούς με τους κανόνες περί κρατικής βοήθειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Kαι εδώ είναι η ουσία.
Ο κ. Στουρνάρας έθεσε λίγο πριν κλείσει το έτος και λίγο πριν γίνουν γνωστά τα στοιχεία βάσει των οποίων θα διενεργηθούν τα stress tests του 2020 και θέμα αναβαλλόμενου φόρου, το οποίο δεν αναμενόταν να είναι η τρέχουσα χρήση αυτή στην οποία πρέπει να αντιμετωπιστεί και το συγκεκριμένο πρόβλημα.
Δεν θα ήθελε κανείς να πιστέψει πως οι κύκλοι που δεν είναι ομόκεντροι τελικώς διαμορφώνουν τα δικά τους σχέδια ο καθένας χωρίς να υπολογίζουν το κακό που μπορεί να συμβεί στον ευαίσθητο τραπεζικό τομέα και τελικώς στην ίδια τη χώρα.
Και δεν θα ήθελε κανείς να πιστέψει πως οι ελληνικές τράπεζες μπορεί να γίνουν tetris σε ένα παιχνίδι πολιτικών και άλλων διεκδικήσεων διότι η χώρα έχει περάσει πολύ δύσκολα και δεν πρέπει η τύχη να της επιφυλάξει δυσκολότερα.
www.bankingnews.gr
Αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει έναν δημοσιογραφικό τίτλο που ο κ. Στουρνάρας θέλησε μα τον εκφράσει κάπως αλλιώς μιλώντας για το APS το οποίο μόλις είχε λάβει την έγκριση των ευρωπαϊκών αρχών: «Είναι ένα σημαντικό βήμα προς την ορθή κατεύθυνση αντιμετώπισης του προβλήματος.
Δεδομένου όμως του μεγέθους αυτού του προβλήματος, το βήμα αυτό δεν είναι αρκετό και πρέπει σε αμέσως επόμενο στάδιο να συμπληρωθεί και από άλλα, περισσότερο ολιστικά και συστημικά σχήματα, όπως αυτό που έχουν επεξεργαστεί οι υπηρεσίες της Τράπεζας της Ελλάδος”
Σιγά μη χαριζόταν ο πρώτος των πρώτων.
Τι δεν αρέσει στην ΤτΕ;
Μα δεν είναι ένα. Είναι κάπως περισσότερα.
Ξαφνικά ο Γιάννης Στουρνάρας κατάλαβε πως σε ότι αφορά τα πολιτικά δρώμενα της χώρας δεν είναι ο πρώτος των πρώτων οικονομικός παράγοντας.
Ξάφνου κάποιος άλλος με θέση και εμπεδωμένες γνωριμίες στις Βρυξέλλες αλλά και τη Φραγκφούρτη από τη θέση του αρμόδιοι υφυπουργού Οικονομικών αναλαμβάνει σε μια εξόχως δύσκολη φάση το δύσκολο tetris που λέγεται τράπεζες.
Κάποιος άλλος λοιπόν παίζει κι αυτός ρόλο θεσμικό και μάλιστα αποφασιστικό και μέσα και έξω χωρίς βεβαίως να αμφισβητείται ούτε κατά το ελάχιστον ο θεσμικός ρόλος της ανεξάρτητης αρχής ή του Κεντρικού τραπεζίτη όπως συνέβαινε με την προηγούμενη κυβέρνηση που είχε επιδοθεί σε ένα κυνήγι μαγισσών με κεντρικό θησαυρό ολόκληρη την οικογένεια του Γιάννη Στουρνάρα.
Μέσα στο νέο τοπίο όπου o Ηρακλής λαμβάνει τη θέση του στο Πάνθεον των ηρώων, υπάρχουν δυο εξόχως κρίσιμες λεπτομέρειες:
Α. Το σχέδιο της Τράπεζας της Ελλάδος- φτιαγμένο ολίγον στο πόδι θα μπορούσε να πει κανείς από τις εξελίξεις- δεν εγκρίνεται από τις αρμόδιες ευρωπαϊκές αρχές καθώς δεν μπορεί να ξεπεραστεί η ευαίσθητη πτυχή της κρατικής βοήθειας.
Β. Είναι τώρα η εποχή που κρίνεται και αποφασίζεται αν ο κ. Στουρνάρας θα συνεχίσει σε μια δεύτερη θητεία στην ΤτΕ ή όχι.
Αν κάποιος τύχει να μελετήσει την ιδιοσυγκρασία του Γιάννη Στουρνάρα θα κατανοήσει επαρκώς – δημόσιος άνδρας είναι άλλωστε- πως δεν ξέρει να χάνει και μάλιστα δε χάνει πολύ συχνά. Αλλωστε πως να χάσεις όταν σε υποστηρίζει ολόκληρη η ευρωπαϊκή μηχανή.
Σημασία όμως δεν έχει τι κερδίζει και τι χάνει ο κ. Στουρνάρας αλλά τι κέρδισαν και τι έχασαν οι τράπεζες κατά τη διάρκεια της θητείας του συγκεκριμένου Κεντρικού τραπεζίτη.
Η ώρα όμως του απολογισμού δεν ήρθε ακόμη. Θα έρθει κάποια στιγμή και τότε η αποτίμηση θα γίνει ακριβοδίκαια.
Ο δομημένος λόγος Στουρνάρα προχθές στη Ναυτιλιακή Λέσχη έχει και κάποια μικρά ξέφτια θα μπορούσε να πει κανείς τα οποία ανέμιζαν με χάρη προς την πλευρά της κυβέρνησης.
Η Ελλάδα έχει αυτή τη στιγμή ένα μικρό παράθυρο ευκαιρίας, όσο ακόμη οι συνθήκες στην παγκόσμια οικονομία χαρακτηρίζονται από θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης και επικρατούν χαμηλά επιτόκια παγκοσμίως.
Η κυβέρνηση έχει την ευκαιρία να προχωρήσει στην υλοποίηση του προγράμματος μεταρρυθμίσεων που έχει εξαγγείλει το ταχύτερο δυνατόν, ώστε να αντιμετωπίσει τους μεσοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους κινδύνους για την ελληνική οικονομία, καθώς και προκλήσεις όπως η υποτονική αύξηση της παραγωγικότητας, οι δυσμενείς δημογραφικές τάσεις και οι χαμηλές επενδύσεις, διότι αυτές οι σημερινές ευνοϊκές συνθήκες μπορούν να ανατραπούν ανά πάσα στιγμή, με δεδομένο τον κίνδυνο πιθανής επιδείνωσης του παγκόσμιου περιβάλλοντος»,
Δηλαδή; Το παράθυρο ευκαιρίας είναι τόσο όσο και ενδέχεται να κλείσει.
Κι όταν συμβεί αυτό – εφόσον συμβεί- τότε οι έσχατοι έσονται πρώτοι και η πολιτική παραμερίζεται.
Ο κ. Στουρνάρας δεν έκρυψε τις πολιτικές του φιλοδοξίες μόνον που δεν αντέχει να κρίνεται γι’ αυτό και πιθανόν να προσβλέπει στη πολιτική από αυτό το μικρό παράθυρο ευκαιρίας που όταν κλείνει για τη χώρα ανοίγει για αλλού.
Κι αν ο λόγος του κεντρικού τραπεζίτη περιελάμβανε αυτά και όχι άλλα, θα μπορούσε κάποιος να δει πως τα πράγματα κινούνται τόσο όσο…
Λίγο η διαμάχη με τον υφυπουργό Ζαββό κάτι η ανησυχία της νέας θητείας λίγο η πίκα για το σχέδιο της ΤτΕ, όλα τα παραπάνω έχουν μέσα τους μια ερμηνεία μα και μια δικαιολογία για τον διοικητή. Ανθρωπος είναι….
Η ομιλία όμως πήγε ένα βηματάκι παρακάτω
Αναφερόμενος στα κόκκινα δάνεια, ο επικεφαλής της ΤτΕ τόνισε ότι είναι απαραίτητη η απαλλαγή των ισολογισμών των τραπεζών από τα επισφαλή δάνεια. «Είναι σημαντικό να εφαρμοστούν συστημικές λύσεις, που θα λειτουργούν συμπληρωματικά προς τις προσπάθειες που καταβάλλουν οι ίδιες οι τράπεζες για την ταχεία βελτίωση της ποιότητας του ενεργητικού τους», τόνισε.
Ειδικότερα, και παράλληλα με την αντιμετώπιση του προβλήματος των NPEs, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά και το ζήτημα της αναβαλλόμενης φορολογίας (DTC) με τρόπους συμβατούς με τους κανόνες περί κρατικής βοήθειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Kαι εδώ είναι η ουσία.
Ο κ. Στουρνάρας έθεσε λίγο πριν κλείσει το έτος και λίγο πριν γίνουν γνωστά τα στοιχεία βάσει των οποίων θα διενεργηθούν τα stress tests του 2020 και θέμα αναβαλλόμενου φόρου, το οποίο δεν αναμενόταν να είναι η τρέχουσα χρήση αυτή στην οποία πρέπει να αντιμετωπιστεί και το συγκεκριμένο πρόβλημα.
Δεν θα ήθελε κανείς να πιστέψει πως οι κύκλοι που δεν είναι ομόκεντροι τελικώς διαμορφώνουν τα δικά τους σχέδια ο καθένας χωρίς να υπολογίζουν το κακό που μπορεί να συμβεί στον ευαίσθητο τραπεζικό τομέα και τελικώς στην ίδια τη χώρα.
Και δεν θα ήθελε κανείς να πιστέψει πως οι ελληνικές τράπεζες μπορεί να γίνουν tetris σε ένα παιχνίδι πολιτικών και άλλων διεκδικήσεων διότι η χώρα έχει περάσει πολύ δύσκολα και δεν πρέπει η τύχη να της επιφυλάξει δυσκολότερα.
www.bankingnews.gr
12/10/2019 - 00:42
© 2017 Bankingnews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου