Νομοσχέδιο στήριξης... συμφερόντων

Στο μικροσκόπιο της δημοκρατίας από σήμερα οι «περίεργες» διατάξεις του, που ευνοούν συγκεκριμένους επιχειρηματίες
Από τις
Ντίνα Ιωακειμίδου,
Μαρία Παναγιώτου
Μέρος 1ο
Προωθήθηκε από την κυβέρνηση ως το πολυνομοσχέδιο που θα ανοίξει τις επενδυτικές πύλες του παραδείσου στη χώρα μας, καθώς θα τις διευκολύνει. Προωθήθηκε ακόμη ως το πολυνομοσχέδιο που θα ενισχύσει εκείνο το κομμάτι της επιχειρηματικότητας το οποίο έχει να προσφέρει θετικό πρόσημο στην οικονομία. Κατακεραυνώθηκε κυρίως για τις αλλαγές που φέρνει στις εργασιακές σχέσεις.
Μια πιο προσεκτική ματιά, όμως, στο αναπτυξιακό πολυνομοσχέδιο που κατατέθηκε την περασμένη εβδομάδα αποκαλύπτει ακόμη περισσότερα. Αποκαλύπτει ότι, στην πραγματικότητα, στόχος του δεν είναι η προσέλκυση επενδύσεων, ούτε καν η ενίσχυση της οικονομίας, αλλά η στήριξη συγκεκριμένων οικονομικών συμφερόντων, τα οποία δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα στην ανάπτυξη του ΑΕΠ της Ελλάδας. Και μιλάμε για πολύτιμα αναπτυξιακά πακέτα, ύψους περίπου 1 δισ. ανά έτος. Επομένως, το πού θα δοθούν είναι εξαιρετικά σημαντικό στην κρίσιμη καμπή όπου βρίσκεται η χώρα μας, καθώς θα μπορούσαν να συνεισφέρουν σημαντικά στην ανάπτυξη της οικονομίας.
Αντ' αυτού, φαίνεται πως κύρια έγνοια του πολυνομοσχεδίου είναι -μεταξύ άλλων- να «ανοίξει» η ομπρέλα, ώστε να συμπεριληφθούν σε αυτά τομείς όπως οι «ταχυδρομικές υπηρεσίες στο πλαίσιο της υποχρέωσης παροχής καθολικής υπηρεσίας που αφορούν εφημερίδες και περιοδικά κ.ά.», δηλαδή και το πρακτορείο διανομής Τύπου Αργος -ευρύτερων συμφερόντων του Βαγγέλη Μαρινάκη-, οι μέτοχοι του οποίου είναι μεταξύ αυτών που... απαλλάσσονται και από την υποχρέωση κατάθεσης «πόθεν έσχες»!
Άλλη μια βασική έγνοια φαίνεται πως είναι η συνολική αποδυνάμωση των ελεγκτικών μηχανισμών του Δημοσίου, προκειμένου να προσφερθεί «γη και ύδωρ» στους επενδυτές.
Οι έλεγχοι των εταιριών που μπαίνουν στα αναπτυξιακά προγράμματα, δηλαδή που παίρνουν χρήματα από τον κρατικό κορβανά, μεταφέρονται πλέον στις μεγάλες ιδιωτικές ελεγκτικές εταιρίες. Το ασυμβίβαστο είναι αξεπέραστο, καθώς αυτές οι ελεγκτικές διατηρούν ταυτόχρονα και τμήματα συμβούλων για όσους θέλουν να μπουν στα αναπτυξιακά προγράμματα.
Περιπέτειες
Εν ολίγοις, οι ελεγκτικές θα ελέγχουν τους πελάτες, από τους οποίους βγάζουν χρήματα. Το γεγονός δεν είναι αστείο... Μπορεί να σηματοδοτήσει νέες δημοσιονομικές περιπέτειες για τη χώρα μας. Μην ξεχνάμε πως είναι ακόμη σε ισχύ εισαγγελική παραγγελία για έλεγχο από τις εισαγγελικές Αρχές του συνόλου των χιλιάδων επενδυτικών σχεδίων του νόμου 3299/2004 (10.460) και του νόμου 2601/1998 (2.720). Εξαιτίας αυτών των υποθέσεων, είχε επιβληθεί στη χώρα μας δημοσιονομική διόρθωση 10%. Επρεπε, δηλαδή, να αποδίδουμε στην Ε.Ε. κάθε χρόνο το 10% από τα αναπτυξιακά πακέτα, ενώ η Γενική Διεύθυνση Ιδιωτικών Επενδύσεων δεν είχε καν τη δυνατότητα διαχείρισης ευρωπαϊκών πόρων! Ομως, τα παράδοξα κι επικίνδυνα, ακόμη και για τη δημόσια Υγεία, δεν σταματούν εδώ...
Γιατί, στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα πολυνομοσχέδιο το οποίο παραβιάζει σε πολλά σημεία τόσο την εθνική όσο και την ενωσιακή νομοθεσία. Ενα πολυνομοσχέδιο που φροντίζει να δώσει ενισχύσεις ακόμη και σε παντοδύναμες πολυεθνικές εταιρίες. Ισως, λοιπόν, να μην είναι τυχαία η προχειρότητα με την οποία συντάχθηκε... Ισως, απλά, να έπρεπε να κρυφτεί ο... διάβολος στις λεπτομέρειες και τις ασυνταξίες.