Αντι-μεταναστευτική ρητορική: είναι η ηχώ της δεκαετίας του 1930;
Οι μετανάστες διασώθηκαν προσπαθώντας να διασχίσουν τη Μεσόγειο προς την Ευρώπη - ένα ζήτημα που κατασχέθηκε από σκληρούς πολιτικούς που οδήγησαν σε ένα κύμα αναζωπύρωσης του εθνικισμού
Οι μετανάστες διασώθηκαν προσπαθώντας να διασχίσουν τη Μεσόγειο προς την Ευρώπη - ένα ζήτημα που κατασχέθηκε από σκληρούς πολιτικούς που οδήγησαν σε ένα κύμα αναζωπύρωσης του εθνικισμού (AFP Photo / Hermine POSCHMANN)
Παρίσι (AFP) - Η σκληρή ρητορεία για τη μετανάστευση στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες υπογραμμίζει την αναζωπύρωση του εθνικισμού και έχει ορισμένους σχολιαστές που συγκρίνουν την τρέχουσα εποχή με τη δεκαετία του 1930. Είναι δικαιολογημένος ο παράλληλος;
Από τον Donald Trump στον Ιταλό Matteo Salvini, τον Βίκτορ Ορμπάν της Ουγγαρίας στον Theo Francken του Βελγίου, οι πολιτικοί και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού έχουν επανειλημμένα δαιμονοποιήσει τους παράνομους μετανάστες στις δημόσιες δηλώσεις τους.
Το Τράμπ έχει προειδοποιήσει ότι θέλουν να "χυθούν και να μολύνουν τη χώρα μας", ο Ορμπάν λέει ότι η Αφρική "θέλει να ανοίξει την πόρτα μας", ενώ ο Σαλβίνι ζήτησε απογραφή της κοινότητας των Ρομά, την οποία βλέπουν οι αντιπάλους το παρελθόν.
Κάποιοι επικριτές λένε ότι η γλώσσα θυμάται το μίσος των Ναζί και των φασιστών που ήρθαν στην εξουσία μεταξύ των δύο Παγκοσμίων Πολέμων υπόσχονται να προστατεύσουν και να καθαρίσουν τις χώρες τους.
Η "σκληρή άποψη του Trump για τη μετανάστευση είναι παράλληλη με τη δεκαετία του 1930", ήταν ο τίτλος σε μια πρόσφατη στήλη από το The Washington Post, ενώ ένα κομμάτι γνώμης στο The Guardian δήλωσε: "Εμπνευσμένος από το Trump, ο κόσμος θα μπορούσε να γυρίσει πίσω στη δεκαετία του 1930".
Το Γερμανικό περιοδικό Stern απεικόνισε πρόσφατα το Trump στην κάλυψή του δίνοντας ένα ναζιστικό χαιρετισμό.
- 'Όπως ένας ιός' -
"Νομίζω ότι οι συνθήκες μας είναι πολύ διαφορετικές από εκείνες της δεκαετίας του 1930. Αλλά αυτό δεν είναι το θέμα", δήλωσε στο AFP ο James McDougall, αναπληρωτής καθηγητής σύγχρονης ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.
"Ο φασισμός είναι σαν ένας ιός: μεταλλάσσεται σε νέα περιβάλλοντα και προσαρμόζεται σε αυτά", είπε.«Είναι οι οικογενειακές ομοιότητες που μας λένε τι είναι και είναι όλοι προφανείς - ο εθνικιστικός εθνικισμός, ο αντισημιτισμός που σήμερα συνδυάζεται με φόβο και μίσος για τους μουσουλμάνους, ξενοφοβία, αντι-πνευματισμό, αντι-κοσμοπολιτισμό».
Άλλα χαρακτηριστικά περιλαμβάνουν «την προσποίηση του κοινού ανθρώπου ενάντια στην πλουτοκρατία ενώ στην πραγματικότητα εξυπηρετούν τα συμφέροντα των πλουσιότερων» μια εικόνα του ηγέτη του μυαλού, του μιλιταριστή, του αρσενικού · ... ζήτηση για «πίστη» στο «λαϊκό θέλημα», McDougall πρόσθεσε.
Είπε ότι η μεγαλύτερη ανησυχία ήταν τα παραδοσιακά δεξιά κυβερνητικά κόμματα στην Ευρώπη που υιοθέτησαν τη γλώσσα των ακροδεξιών κομμάτων για το πώς απεικονίζουν τους μετανάστες.
"Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τις δημοκρατίες είναι ένα βασικό δικαίωμα που κανονικοποιεί και φιλοξενεί τις φασιστικές τάσεις, κάτι που ακριβώς βλέπουμε στη Βρετανία και τις ΗΠΑ, επίσης στην Αυστρία για παράδειγμα", ανέφερε.
Άλλοι ιστορικοί βλέπουν τις παραλληλίες ως υπερβολικές.
- 'Λιγότερα λιγότερο βαθιά' -
Ο Guy Hermet, ο γαλλικός συγγραφέας της ιστορίας των εθνών και του εθνικισμού στην Ευρώπη, δήλωσε ότι η άνοδος στα άκρα δεξιά κόμματα "δεν είναι η συνέχεια του παγκόσμιου πολέμου" με τον ίδιο τρόπο που ο ναζισμός και ο φασισμός ήταν μετά τον Α 'Παγκόσμιο Πόλεμο.
Λέει ότι δεν πιστεύει ότι ο εθνικισμός που εμφανίζεται τώρα είναι συγκρίσιμος.
"Οι άνθρωποι φοβούνται να επιδεινώσουν τις συνθήκες διαβίωσης τους, είναι πολύ λιγότερο βαθιά", είπε.
Η γαλλική ακαδημαϊκή εκπρόσωπος Sarah Al-Matary, η οποία ειδικεύεται στην πολιτική γλώσσα στο πανεπιστήμιο της Λυών 2 στην ανατολική Γαλλία, δήλωσε ότι υπάρχει πολλαπλασιασμός των όρων που χρησιμοποιούνται για την περιγραφή των μεταναστών από το 2014-2015, όταν αρχίζουν να φθάνουν εκατοντάδες χιλιάδες στην Ευρώπη.
Υπάρχουν δύο ιστορικές τάσεις, είτε συγκρίνοντας τους ξένους με τα ζώα είτε με τις ασθένειες.
Αυτή η τελευταία τάση χρονολογείται από τον 19ο αιώνα, όταν η έννοια του κράτους και της κοινωνίας του ως ζωντανού οργανισμού κατέστη ριζωμένη.
"Μόλις αρχίσετε να σκέφτεστε την κοινωνία να είναι ένα ζωντανό ον, μπορεί να πεθάνει και να φοβάσαι εξωτερικά στοιχεία, γι 'αυτό βλέπετε τη γλώσσα της εισβολής και της μόλυνσης", είπε σε συνέντευξή της στην AFP.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου