Η απόφαση για μαντίλα κεφαλιού θέτει στόχο στις πλάτες των μουσουλμάνων γυναικών | Θέα
ΣΧΟΛΙΑΓια άλλη μια φορά, το ανώτατο δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης επέτρεψε πρακτικές διακρίσεων στον χώρο εργασίας που στοχεύουν κυρίως μουσουλμάνες γυναίκες.
Επιστρέφοντας στο ζήτημα της θρησκευτικής ενδυμασίας στην ιδιωτική απασχόληση μετά την αμφιλεγόμενη απόφαση του το 2017, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έδωσε την Πέμπτη σε ιδιώτες εργοδότες το δικαίωμα να απολύσουν εργαζόμενους επειδή φορούσαν «οποιοδήποτε ορατό σημάδι των πολιτικών, φιλοσοφικών ή θρησκευτικών τους πεποιθήσεων» στο χώρο εργασίας .
Ενώ το 2017 οι υποθέσεις περιστρέφονταν γύρω από μια Γαλλίδα και Βελγίδα Μουσουλμάνα που απολύθηκε λόγω της μαντίλας τους, η κρίση της Πέμπτης αφορούσε δύο Γερμανίδες Μουσουλμάνες. Ένας φροντιστής ειδικών αναγκών και ένας ταμίας φαρμακείου, και οι δύο αντιμετώπισαν απόλυση επειδή φορούσαν μαντίλα στη δουλειά. Τα γερμανικά εθνικά δικαστήρια παρέπεμψαν τις υποθέσεις στο Δικαστήριο της ΕΕ (ΔΕΕ), καλώντας το να επανεξετάσει τη στάση του ως προς την εφαρμογή του ενωσιακού δικαίου κατά των διακρίσεων σε τέτοιες περιπτώσεις.
Το ΔΕΕ υποστήριξε τη συμπεριφορά των εργαζομένων ως δικαιολογημένη εάν ο στόχος των εργοδοτών είναι η «ουδετερότητα», προσθέτοντας επίσης την επιθυμία να «αποτραπούν κοινωνικές διαφορές».
Αυτό εγείρει το ερώτημα: εάν ο νόμος κατά των διακρίσεων προστατεύει τις μουσουλμάνες γυναίκες που αντιμετωπίζουν απόλυση λόγω της πίστης τους, ή τους εργοδότες, τους πελάτες και τώρα επίσης άλλους εργαζόμενους των οποίων τα κέρδη μπορεί να επηρεαστούν ή οι ευαισθησίες να προσβληθούν λόγω της συνεργασίας με μια μουσουλμάνα ;
Η απόφαση δεν αναφέρεται στο φόντο της αυξανόμενης ισλαμοφοβίας σε όλη την Ευρώπη. Μάλιστα, δημόσιες συζητήσεις που κατακρίνουν τις μουσουλμάνες επειδή φορούν μαντίλα γίνονται εδώ και δεκαετίες. Πιο πρόσφατα, μια μουσουλμάνα με άψογα προσόντα παραιτήθηκε αφού μόλις της ανατέθηκε μια κυβερνητική επίτροπος στο Ινστιτούτο για την Ισότητα Γυναικών και Ανδρών (IEFH) στο Βέλγιο, επειδή η μαντίλα της προκάλεσε οργή. Στη Γαλλία, το κόμμα του Μακρόν απέρριψε μια μουσουλμάνα που ήθελε να λάβει μέρος στις εκλογές επειδή εμφανίστηκε σε μια αφίσα με μαντίλα.
Αν και αυτές οι συζητήσεις συνοδεύονται από απαγορεύσεις θρησκευτικών ενδυμάτων που παρουσιάζονται ως δήθεν «ουδέτερες», σαφώς προορίζονται να στοχεύσουν μουσουλμάνες γυναίκες. Παρά το κήρυγμα της ισότητας, ορισμένα κράτη μέλη της ΕΕ υπαγορεύουν τι πρέπει να φορούν οι μουσουλμάνες γυναίκες εδώ και χρόνια. Η Γαλλία, ηγέτιδα στην Ευρώπη σε αυτό το ζήτημα, απαγόρευσε το θρησκευτικό ντύσιμο στα δημόσια σχολεία το 2004 και το 2016 υιοθέτησε μια τροποποίηση στο εργατικό δίκαιο που επιτρέπει στους ιδιώτες εργοδότες να απαγορεύσουν το θρησκευτικό ντύσιμο στο όνομα της ουδετερότητας. Τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους, η γαλλική Γερουσία ψήφισε την απαγόρευση στα κορίτσια κάτω των 18 ετών να φορούν μαντίλα σε δημόσιους χώρους και επίσης απαγορεύεται στις μητέρες που φορούν μαντίλα να συμμετέχουν στα παιδιά τους σε σχολικές εκδρομές. Αυτά τα σκληρά και δρακόντεια μέτρα αποανθρωποποιούν μουσουλμάνες γυναίκες και κορίτσια.
Το δικαστήριο διαπίστωσε επίσης ότι ένας εργοδότης πρέπει να δείξει ότι η επιχείρησή του θα υπονομευθεί ή ότι θα υπάρξουν δυσμενείς συνέπειες χωρίς αυτούς τους περιορισμούς στο θρησκευτικό ντύσιμο. Σε σύγκριση με την απόφαση του 2017, πρόκειται για σημαντικές προστασίες, τις οποίες το δικαστήριο αποδυναμώνει καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι η «πραγματική ανάγκη» για πολιτική μαντίλας καλύπτεται εάν οι πελάτες εκφράσουν μια τέτοια επιθυμία. Το δικαίωμα εργασίας των μουσουλμάνων γυναικών αφήνεται στην ιδιοτροπία των προκατειλημμένων ατόμων, από αυτό ακριβώς προστατεύεται ο νόμος.
Η πίεση για απαγορεύσεις της μαντίλας συχνά καλύπτεται από τη γλώσσα για τον φεμινισμό και τη χειραφέτηση των μουσουλμάνων γυναικών. Ακούμε επίσης πολλά από πολιτικούς όλων των στελεχών για την απελευθέρωση των γυναικών από την καταπίεση στη Μέση Ανατολή και όμως, στην καρδιά της Ευρώπης, έχουν εφαρμοστεί νόμοι για να παραμερίσουν πλήρως τις μουσουλμάνες γυναίκες από τη δημόσια ζωή. Ορισμένοι υποστηρικτές αυτών των μέτρων ισχυρίζονται ότι είναι απαραίτητα για την αντιμετώπιση του αυξανόμενου «θρησκευτικού εξτρεμισμού». Αυτό που αυξάνεται είναι ο αριθμός των μουσουλμάνων γυναικών που θέλουν να συμμετάσχουν στο δημόσιο χώρο. Αυτό θα πρέπει να είναι αφορμή για γιορτή, αλλά, αντίθετα, αντιμετωπίζεται με φανατισμό.
Επιτρέποντας ευρείες απαγορεύσεις για μαντίλες στο χώρο εργασίας, καταγγέλλεται η ορατή παρουσία των μουσουλμάνων γυναικών. Europeδη στην Ευρώπη, οι μουσουλμάνες αντιμετωπίζουν επίθεση τόσο λεκτικών όσο και σωματικών επιθέσεων. Ακριβώς όπως ο Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ και το Συμβούλιο της Ευρώπης προειδοποιούν για αυξανόμενες φυλετικές διακρίσεις και βία. Αυτή η απόφαση βάζει στόχο τις πλάτες των μουσουλμάνων γυναικών.
Αυτή η κρίση είναι μια νομική οπισθοδρόμηση που ακολουθεί μια ανησυχητική τάση στην Ευρώπη: όσο περισσότερες μουσουλμάνες γυναίκες προσπαθούν να συμμετάσχουν στη δημόσια ζωή, τόσο περισσότερη απόρριψη και μίσος αντιμετωπίζουν. Τα εθνικά δικαστήρια θα πρέπει να συνεχίσουν να ανατρέπουν, να αποκαλύπτουν τις αδυναμίες αυτής της απόφασης και να παραπέμπουν νέες υποθέσεις στο ΔΕΕ. Οι επιχειρήσεις θα πρέπει να συνεχίσουν να επιδεικνύουν αλληλεγγύη στους μουσουλμάνους υπαλλήλους τους. Υπάρχουν μερικοί αξιέπαινοι εργοδότες, όπως η IKEA και η H&M, οι οποίοι το κάνουν ήδη και δεν έχουν δει τη φήμη ή τα κέρδη τους να επηρεάζονται αρνητικά ως αποτέλεσμα.
Αν και είναι μόνο μια δικαστική απόφαση, αυτό που συμβαίνει στο ανώτατο δικαστήριο της ΕΕ αντιπροσωπεύει ένα σταυροδρόμι για την ήπειρο καθώς προσπαθεί να καταπολεμήσει την κληρονομιά του δομικού ρατσισμού. Απο τη μια ΠΛΕΥΡΑ; εκείνους που επιδιώκουν να διαγράψουν τη θρησκευτική ποικιλομορφία της Ευρώπης μέσω νομοθετικών προσπαθειών που εισάγουν διακρίσεις και επιθέσεων σε θεμελιώδεις ελευθερίες. Στην άλλη πλευρά; άνθρωποι που αναγνωρίζουν και εκτιμούν την ποικιλομορφία της Ευρώπης σε όλες της τις μορφές και κατανοούν ότι η πολυφωνία δεν σημαίνει τίποτα εάν δεν εκδηλώνεται και προστατεύεται εμφανώς.
Η Maryam H'madoun είναι ανώτερη υπεύθυνη πολιτικής στην Open Society Justice Initiative (OSJI) στο Λονδίνο και ιδρυτικό μέλος της Baas Over Eigen Hoofd (BOEH), μιας βελγικής φεμινιστικής και αντιρατσιστικής πλατφόρμας δράσης, η οποία υπερασπίζεται τον εαυτό -προσδιορισμός γυναικών και κοριτσιών να φορούν μαντίλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου