Ποιος είναι ο Adama Traore και γιατί υπάρχουν διαμαρτυρίες σε ολόκληρη τη Γαλλία στο όνομά του;
Όλες οι φωτογραφίες: AFP
3 Ιουνίου 2020
08:11 CEST + 02: 00
Χιλιάδες συγκεντρώθηκαν στο Παρίσι για διαμαρτυρίες που ήταν σε μεγάλο βαθμό ειρηνικές, αλλά τελείωσαν με τσακισμούς με αστυνομία, δάκρυ και έπιπλα δρόμου.
Η διαμαρτυρία ξεκίνησε αργά την Τρίτη το απόγευμα έξω από δικαστήριο στο βόρειο Παρίσι, πριν ρίχνονται βλήματα και η αστυνομία χρησιμοποίησε δακρυγόνα για να διαλύσει το πλήθος, σύμφωνα με δημοσιογράφους του AFP.
Σποραδικές συγκρούσεις ξέσπασαν κοντά στον κεντρικό περιφερειακό δρόμο της πόλης, με πέτρες που πέταξαν στην αστυνομία, η οποία απάντησε πυροβολώντας λαστιχένιες σφαίρες.
Μερικοί διαδηλωτές έκαψαν κάδους, ποδήλατα και σκούτερ για να στήσουν φλεγόμενα οδοφράγματα στους δρόμους.
Ο υπουργός Εσωτερικών Christophe Castaner απάντησε λέγοντας ότι "η βία δεν έχει θέση στη δημοκρατία".
Άλλες διαμαρτυρίες πραγματοποιήθηκαν σε ολόκληρη τη Γαλλία, με 2.500 άτομα να παρευρίσκονται σε διαδήλωση στη βόρεια πόλη της Λιλ, 1.800 στη Μασσαλία και 1.200 στη Λυών.
Για ποια ήταν η διαμαρτυρία;
Η διαμαρτυρία πυροδοτήθηκε μετά από ετυμηγορία την Παρασκευή σε τετραετή έρευνα για το θάνατο του Adama Traore, ο οποίος πέθανε μετά τη σύλληψή του το 2016.
Ο αρχηγός της αστυνομίας του Παρισιού Didier Lallement αρνήθηκε την άδεια για την πορεία, αλλά οι διοργανωτές - συμπεριλαμβανομένης της αδελφής του Adama Assa - αποφάσισαν να προχωρήσουν ούτως ή άλλως.
Μεταξύ των εμβλημάτων που ζητούσαν το «Justice pour Adama» αναφέρθηκαν πολλοί ο Τζορτζ Φλόιντ, ο Αμερικανός άντρας του οποίου ο θάνατος στα χέρια της αστυνομίας πυροδότησε διαμαρτυρίες στις ΗΠΑ. Πολλοί στο Παρίσι πήραν επίσης ένα γόνατο, σε μια ηχώ της διαμαρτυρίας του Colin Kaepernick ενάντια στην αστυνομική βαρβαρότητα και είχαν συνθήματα στα αγγλικά, συμπεριλαμβανομένου του «Black Lives Matter» και «Δεν μπορώ να αναπνέω» που επαναλαμβάνουν τις διαμαρτυρίες των ΗΠΑ.
Ποιος ήταν ο Adama Traore;
Ένας 24χρονος άνδρας που γεννήθηκε στο προάστιο Beaumont-sur-Oise του Παρισιού, ο οποίος συνελήφθη το 2016 μετά από διαφωνία για έλεγχο ταυτότητας της αστυνομίας.
Μετά από μια σύντομη καταδίωξη συνελήφθη και ένας από τους τρεις αξιωματικούς συλλήψεως είπε στους ανακριτές ότι καρφώθηκαν τον Traore με το συνδυασμένο σωματικό βάρος τους.
Ο Traore έχασε τη συνείδησή του στο όχημά του και πέθανε σε κοντινό αστυνομικό τμήμα. Ήταν ακόμα χειροπέδες όταν έφτασαν οι παραϊατρικοί.
Έκτοτε, υπήρξαν τέσσερις ιατρικές αναφορές σχετικά με την αιτία του θανάτου του, με τους ειδικούς να μην συμφωνούν εάν η αιτία του θανάτου ήταν ασφυξία αφού η αστυνομία τον έπιασε στο έδαφος ή αν οι υποκείμενες ιατρικές του καταστάσεις και η πιθανή παρουσία ναρκωτικών στο σώμα του συνέβαλε στο θάνατό του.
Είναι ασυνήθιστο αυτό το είδος συμβάντος στη Γαλλία;
Δυστυχώς όχι. Οι μαύρες και οι βορειοαφρικανικές κοινότητες της Γαλλίας έχουν συχνά κατηγορήσει για προκατάληψη και βία κατά της γαλλικής αστυνομίας και φυλετικά μικτές περιοχές - ιδίως τα βόρεια προάστια του Παρισιού - έχουν δει τακτικές συγκρούσεις με την αστυνομία και κατηγορίες για αστυνομική βία.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ Έρευνα ξεκίνησε όταν η αστυνομία του Παρισιού φέρεται να πιάστηκε σε βίντεο με ρατσιστικά σχόλια
Κατά τη διάρκεια του κλειδώματος υπήρχαν αρκετές νύχτες μάχης μεταξύ αστυνομίας και ντόπιων μετά από τραυματισμό ενός μοτοσικλετιστή κατά τη διάρκεια μιας στάσης της αστυνομίας.
Τον Μάιο, η Γαλλο-Αλγερική ηθοποιός Camelia Jordan προκάλεσε μια καταιγίδα διαμαρτυρίας όταν είπε ότι οι άνθρωποι «σφαγιάζονται» από την Αστυνομία στα προάστια του Παρισιού λόγω του χρώματος του δέρματος τους.
Με την πάροδο των ετών έχουν παρατηρηθεί μια σειρά από υποθέσεις υψηλού προφίλ, συμπεριλαμβανομένου του θανάτου δύο νέων ανδρών κατά τη διάρκεια μιας αστυνομικής κυνηγιού το 2005 στο Clichy-sous-Bois που οδήγησαν σε τρεις εβδομάδες ταραχών.
Πιο πρόσφατα, το προάστιο του Les Ulis στο Παρίσι είχε ταραχές για μια υπόθεση στην οποία ένας εργαζόμενος νέας ονομαζόμενος Théo ξυλοκοπήθηκε και φέρεται να βιάστηκε με αστυνομικό μπαστούνι.
Κατά τη διάρκεια του 2019 έγινε μια εθνική συνομιλία σχετικά με τη βία της αστυνομίας μετά από τραυματισμούς κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων «κίτρινου γιλέκου», αλλά πολλοί εκστρατευόμενοι δήλωσαν ότι αυτό το πρόβλημα υπήρχε εδώ και χρόνια σε περιοχές που είναι φτωχές, φυλετικά αναμεμειγμένες και σε μεγάλο βαθμό αγνοούνται από τα μέσα ενημέρωσης.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ Πώς το «κίτρινο γιλέκο» ανάγκασε τη Γαλλία να μιλήσει για την αστυνομική βία
Τι λέει η αστυνομία;
Οι Γάλλοι αρχηγοί της αστυνομίας δεν αποδέχονται ότι υπάρχει πρόβλημα με τη βία ή τον ρατσισμό στις τάξεις τους.
Ο αρχηγός της αστυνομίας του Παρισιού Didier Lallement, ο οποίος είχε αρνηθεί την άδεια για τη διαμαρτυρία της Τρίτης το βράδυ, νωρίτερα την Τρίτη έγραψε μια επιστολή στους αστυνομικούς υπερασπιζόμενοι τη συμπεριφορά τους.
Είπε ότι συμπάθει με τον «πόνο» οι αξιωματικοί πρέπει να αισθάνονται «αντιμέτωποι με κατηγορίες βίας και ρατσισμού, που επαναλαμβάνονται ατέλειωτα από κοινωνικά δίκτυα και ορισμένες ακτιβιστικές ομάδες».
Η αστυνομική δύναμη του Παρισιού "δεν είναι βίαιη, ούτε ρατσιστική: ενεργεί στο πλαίσιο του δικαιώματος στην ελευθερία για όλους", επέμεινε σε ένα email στους 27.500 αστυνομικούς της πόλης.
Déjà de nombreux soutiens devant le tribunal Porte de Clichy pour le rassemblement #JusticePourAdama.
1.222 άτομα συζητούν σχετικά με αυτό
Η διαμαρτυρία ξεκίνησε αργά την Τρίτη το απόγευμα έξω από δικαστήριο στο βόρειο Παρίσι, πριν ρίχνονται βλήματα και η αστυνομία χρησιμοποίησε δακρυγόνα για να διαλύσει το πλήθος, σύμφωνα με δημοσιογράφους του AFP.
Σποραδικές συγκρούσεις ξέσπασαν κοντά στον κεντρικό περιφερειακό δρόμο της πόλης, με πέτρες που πέταξαν στην αστυνομία, η οποία απάντησε πυροβολώντας λαστιχένιες σφαίρες.
Μερικοί διαδηλωτές έκαψαν κάδους, ποδήλατα και σκούτερ για να στήσουν φλεγόμενα οδοφράγματα στους δρόμους.
Ο υπουργός Εσωτερικών Christophe Castaner απάντησε λέγοντας ότι "η βία δεν έχει θέση στη δημοκρατία".
Άλλες διαμαρτυρίες πραγματοποιήθηκαν σε ολόκληρη τη Γαλλία, με 2.500 άτομα να παρευρίσκονται σε διαδήλωση στη βόρεια πόλη της Λιλ, 1.800 στη Μασσαλία και 1.200 στη Λυών.
Για ποια ήταν η διαμαρτυρία;
Η διαμαρτυρία πυροδοτήθηκε μετά από ετυμηγορία την Παρασκευή σε τετραετή έρευνα για το θάνατο του Adama Traore, ο οποίος πέθανε μετά τη σύλληψή του το 2016.
Ο αρχηγός της αστυνομίας του Παρισιού Didier Lallement αρνήθηκε την άδεια για την πορεία, αλλά οι διοργανωτές - συμπεριλαμβανομένης της αδελφής του Adama Assa - αποφάσισαν να προχωρήσουν ούτως ή άλλως.
Μεταξύ των εμβλημάτων που ζητούσαν το «Justice pour Adama» αναφέρθηκαν πολλοί ο Τζορτζ Φλόιντ, ο Αμερικανός άντρας του οποίου ο θάνατος στα χέρια της αστυνομίας πυροδότησε διαμαρτυρίες στις ΗΠΑ. Πολλοί στο Παρίσι πήραν επίσης ένα γόνατο, σε μια ηχώ της διαμαρτυρίας του Colin Kaepernick ενάντια στην αστυνομική βαρβαρότητα και είχαν συνθήματα στα αγγλικά, συμπεριλαμβανομένου του «Black Lives Matter» και «Δεν μπορώ να αναπνέω» που επαναλαμβάνουν τις διαμαρτυρίες των ΗΠΑ.
Ποιος ήταν ο Adama Traore;
Ένας 24χρονος άνδρας που γεννήθηκε στο προάστιο Beaumont-sur-Oise του Παρισιού, ο οποίος συνελήφθη το 2016 μετά από διαφωνία για έλεγχο ταυτότητας της αστυνομίας.
Μετά από μια σύντομη καταδίωξη συνελήφθη και ένας από τους τρεις αξιωματικούς συλλήψεως είπε στους ανακριτές ότι καρφώθηκαν τον Traore με το συνδυασμένο σωματικό βάρος τους.
Ο Traore έχασε τη συνείδησή του στο όχημά του και πέθανε σε κοντινό αστυνομικό τμήμα. Ήταν ακόμα χειροπέδες όταν έφτασαν οι παραϊατρικοί.
Έκτοτε, υπήρξαν τέσσερις ιατρικές αναφορές σχετικά με την αιτία του θανάτου του, με τους ειδικούς να μην συμφωνούν εάν η αιτία του θανάτου ήταν ασφυξία αφού η αστυνομία τον έπιασε στο έδαφος ή αν οι υποκείμενες ιατρικές του καταστάσεις και η πιθανή παρουσία ναρκωτικών στο σώμα του συνέβαλε στο θάνατό του.
Είναι ασυνήθιστο αυτό το είδος συμβάντος στη Γαλλία;
Δυστυχώς όχι. Οι μαύρες και οι βορειοαφρικανικές κοινότητες της Γαλλίας έχουν συχνά κατηγορήσει για προκατάληψη και βία κατά της γαλλικής αστυνομίας και φυλετικά μικτές περιοχές - ιδίως τα βόρεια προάστια του Παρισιού - έχουν δει τακτικές συγκρούσεις με την αστυνομία και κατηγορίες για αστυνομική βία.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ Έρευνα ξεκίνησε όταν η αστυνομία του Παρισιού φέρεται να πιάστηκε σε βίντεο με ρατσιστικά σχόλια
Κατά τη διάρκεια του κλειδώματος υπήρχαν αρκετές νύχτες μάχης μεταξύ αστυνομίας και ντόπιων μετά από τραυματισμό ενός μοτοσικλετιστή κατά τη διάρκεια μιας στάσης της αστυνομίας.
Τον Μάιο, η Γαλλο-Αλγερική ηθοποιός Camelia Jordan προκάλεσε μια καταιγίδα διαμαρτυρίας όταν είπε ότι οι άνθρωποι «σφαγιάζονται» από την Αστυνομία στα προάστια του Παρισιού λόγω του χρώματος του δέρματος τους.
Με την πάροδο των ετών έχουν παρατηρηθεί μια σειρά από υποθέσεις υψηλού προφίλ, συμπεριλαμβανομένου του θανάτου δύο νέων ανδρών κατά τη διάρκεια μιας αστυνομικής κυνηγιού το 2005 στο Clichy-sous-Bois που οδήγησαν σε τρεις εβδομάδες ταραχών.
Πιο πρόσφατα, το προάστιο του Les Ulis στο Παρίσι είχε ταραχές για μια υπόθεση στην οποία ένας εργαζόμενος νέας ονομαζόμενος Théo ξυλοκοπήθηκε και φέρεται να βιάστηκε με αστυνομικό μπαστούνι.
Κατά τη διάρκεια του 2019 έγινε μια εθνική συνομιλία σχετικά με τη βία της αστυνομίας μετά από τραυματισμούς κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων «κίτρινου γιλέκου», αλλά πολλοί εκστρατευόμενοι δήλωσαν ότι αυτό το πρόβλημα υπήρχε εδώ και χρόνια σε περιοχές που είναι φτωχές, φυλετικά αναμεμειγμένες και σε μεγάλο βαθμό αγνοούνται από τα μέσα ενημέρωσης.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ Πώς το «κίτρινο γιλέκο» ανάγκασε τη Γαλλία να μιλήσει για την αστυνομική βία
Τι λέει η αστυνομία;
Οι Γάλλοι αρχηγοί της αστυνομίας δεν αποδέχονται ότι υπάρχει πρόβλημα με τη βία ή τον ρατσισμό στις τάξεις τους.
Ο αρχηγός της αστυνομίας του Παρισιού Didier Lallement, ο οποίος είχε αρνηθεί την άδεια για τη διαμαρτυρία της Τρίτης το βράδυ, νωρίτερα την Τρίτη έγραψε μια επιστολή στους αστυνομικούς υπερασπιζόμενοι τη συμπεριφορά τους.
Είπε ότι συμπάθει με τον «πόνο» οι αξιωματικοί πρέπει να αισθάνονται «αντιμέτωποι με κατηγορίες βίας και ρατσισμού, που επαναλαμβάνονται ατέλειωτα από κοινωνικά δίκτυα και ορισμένες ακτιβιστικές ομάδες».
Η αστυνομική δύναμη του Παρισιού "δεν είναι βίαιη, ούτε ρατσιστική: ενεργεί στο πλαίσιο του δικαιώματος στην ελευθερία για όλους", επέμεινε σε ένα email στους 27.500 αστυνομικούς της πόλης.
Σχόλια μελών
Το Τοπικό δεν είναι υπεύθυνο για περιεχόμενο που δημοσιεύτηκε από χρήστες.
Σχετικά Άρθρα
Περισσότερα νέα
Πίνακας ανακοινώσεων
15/05
Η αστυνομία είναι, θεωρητικά, πολίτες με στολή. Δεν πρέπει να είναι ελίτ, στρατιωτική, μαχητική μονάδα. Ωστόσο, έχουν αυστηρή ιεραρχία και παίζουν συνεχώς εσωτερικά ανταγωνιστικά παιχνίδια. αυτοκίνητο σνούκερ, για παράδειγμα, με την κράτηση ενός κόκκινου αυτοκινήτου δίνει το δικαίωμα να "ποτ" ένα χρώμα (κίτρινο σε μαύρο) - και ούτω καθεξής - έως ότου κερδίσει το παιχνίδι.
Αυτό προκαλεί σοβαρή αδικία στους δρόμους.
Ωστόσο, η γαλλική αστυνομία (μαζί με τις περισσότερες άλλες αστυνομικές δυνάμεις της ηπειρωτικής Ευρώπης) φέρει όπλα στο ισχίο τους και / ή είναι διαφορετικά οπλισμένα. Αυτό, προτείνω, αλλάζει σημαντικά τη δυναμική.
Γενικά μιλώντας; απειλή πλήθους ή πραγματική βία εμφανίζεται στο τέλος μιας συγκέντρωσης ή διαμαρτυρίας. Σπάνια, αν δεν είναι σχεδόν στρατιωτική επίθεση, εκδηλώνεται στην αρχή.
Γνωρίζω (ακόμα γνωρίζω) πολλούς αστυνομικούς του Ηνωμένου Βασιλείου. Οι περισσότεροι, (όχι όλοι) όταν δοκιμάζονται υπό συνθήκες ένας προς έναν - ένας αγώνας ράγκμπι, ας πούμε - αποδεικνύονται δειλοί. Γίνονται «δυνατοί» ή ενθαρρυντικοί, ατομικά, όταν περιβάλλεται από την «ομάδα». (Έχω παίξει - συμπεριλαμβανομένου του Met 'Police - και προπόνησα ράγκμπι σε αρκετά υψηλό επίπεδο και, ως εκ τούτου, αισθάνομαι κατάλληλος για να κάνω αυτήν την παρατήρηση).
Δεν χρειάζονται τρία άτομα για να «υποτάξουν» ένα χειροπέδες. Μια τέτοια πράξη είναι αυτή του θάρρους που πρωτοστατεί σε μια αδύναμη ομάδα. οι άλλοι, λοιπόν, συμμετέχουν έτσι ώστε να φαίνονται ενωμένοι και δυνατοί. Υπάρχει, επίσης, η λανθασμένη έννοια της νοοτροπίας «ασφάλεια σε αριθμούς». ότι κανείς δεν είναι υπεύθυνος αν ενταχθεί ο καθένας.
Δεν πιστεύω απαραίτητα ότι η γαλλική αστυνομία είναι πολύ διαφορετική από οποιαδήποτε άλλη αστυνομική δύναμη μέσα σε μια δημοκρατία, αλλά το προφίλ του «macho» και η συναφής νοοτροπία εκφοβισμού, μπορούν να προκαλέσουν παρεκκλίσεις όταν βρίσκονται κάτω πίεση για έλεγχο.
Φυσικά, κανένα από τα παραπάνω δεν δικαιολογεί έναν αστυνομικό να σκοτώνει άλλο άνθρωπο εκτός από τις πιο εξαιρετικές περιστάσεις.
Η σύλληψη κάποιου ΔΕΝ είναι εξαιρετική.