Τα θαύματα δεν είναι ελεύθερα
![](data:image/svg+xml;charset=utf-8,<svg height="340px" width="485px" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" version="1.1"/>)
Getty Images
Στην καρδιά του εξαιρετικού νέου βιβλίου του Jonah Goldberg είναι ένα απλό, εντυπωσιακό γεγονός. Φαίνεται έτσι:
![](data:image/svg+xml;charset=utf-8,<svg height="526px" width="975px" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" version="1.1"/>)
Για το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας μας, η ανθρωπότητα ήταν απίστευτα φτωχή. Αλλά τις τελευταίες εκατοντάδες χρόνια, ο συνολικός ανθρώπινος πλούτος εξερράγη, ανεβάζοντας το βιοτικό επίπεδο του σύγχρονου αμερικάνικου Αμερικανού σε επίπεδα αδιανόητα από τα δικαιώματα του ενδέκατου αιώνα. Η συλλογική άνοδος της φτώχειας από τόσους πολλούς γρήγορα είναι τόσο εκπληκτική που ο Goldberg το αποκαλεί «το Θαύμα». Αυτό είναι εφικτό, καθόσον στον Γκόλντμπεργκ το θαύμα δεν αποτελεί απλώς αλλαγή βαθμού, αλλά αλλαγή σε είδος. Είναι το «κβαντικό άλμα της ανθρωπότητας από το φυσικό περιβάλλον της φτώχειας».
Είναι σημαντικό, λέει ο Goldberg, το θαύμα είναι "αφύσικο". Βασίζεται σε μορφές και έννοιες ξένες στις βασικές ανθρώπινες τάσεις. Η διχοτόμηση ανάμεσα σε φυσικό και αφύσικο κάνει πολλή δουλειά στην Αυτοκτονία της Δύσης και ο Γκόλντμπεργκ ξοδεύει ένα ολόκληρο κεφάλαιο που αναθεωρεί τόσο τα δημοφιλή όσο και τα πιο επιστημονικά έργα στον απολογισμό του τι ακριβώς είναι ηανθρώπινη φύση .
Δύο βασικοί όροι ορίζουν τη ανθρωπολογία του Goldberg: «tribalism» και «ρομαντισμός». Ο φυλετισμός αναφέρεται χονδρικά στην έντονη τάση των ανθρώπων να κατασκευάζουν και να προτιμούν τις ομάδες, καθώς και στη συμπεριφορά μας στην πολιτική σε πρόσωπο με πρόσωπο, στο "προσωπικό" επίπεδο και στην βαθιά επιθυμία μας για έναν "μεγάλο άνθρωπο" ή " ο αρχηγός "να μας οδηγήσει. Όπου ο φυλετισμός είναι μια πολιτική στάση, ο ρομαντισμός είναι ένας επιστημολογικός: η προτίμηση στην αλήθεια που μεταδίδεται από τα συναισθήματα και τα συναισθήματά μας σε αντίθεση με τη λογική.
Τόσο η φυλετισμός όσο και ο ρομαντισμός είναι "φυσικά" χαρακτηριστικά της ανθρωπότητας, στη λογική του Goldberg. Συνεπώς, εμπλέκονται στη φυσική μας κατάσταση της φτώχειας και η υπέρβαση της φτώχειας είναι επίσης υπέρβαση αυτών. Η υπέρβαση της φύσης μας - και η επιβολή μιας «αφύσικης» τάξης - αρχίζει με αυτό που ο Goldberg ονομάζει «Επανάσταση του Lockean», όπου οι φιλόσοφοι όπως ο John Locke καθολικεύουν το σύστημα των αγγλικών ελευθεριών και το σεβασμό του ατόμου στις αρχές ενός νέου Η πίστη του διαφωτισμού. Τα δικαιώματα των Άγγλων ανθρώπων έγιναν τα δικαιώματα των ανδρών, με δόγματα όπως τα δικαιώματα που δόθηκαν από το Θεό, η ατομική κυριαρχία και το απόλυτο δικαίωμα στην ιδιωτική ιδιοκτησία - όλα τα οποία πετούν μπροστά στην φυλετισμό και τον ρομαντισμό.
Αυτή η πνευματική επανάσταση ριζώθηκε στην Αμερική, όπου ο παλαιός κανόνας της «εξουσίας, πίστης, αμοιβαιότητας, συμμαχιών, τιμής και φιλίας» αντικαταστάθηκε από μια « εκτεταμένη σειρά αφηρημένων κανόνων και συμβάσεων» που κατοχυρώνονται στο Σύνταγμα. Αυτή η αφύσικη τάξη απρόσωπης κυριαρχίας που διευκολύνεται από την ανταλλαγή είναι αυτό που σήμερα ονομάζουμε φιλελεύθερο δημοκρατικό καπιταλισμό και έχει κερδίσει τοεπευφημίες ως κορυφή του ανθρώπινου πολιτικού σχεδιασμού.
Ο Γκολντμπεργκ συμφωνεί. "Πιστεύω ότι, εννοιολογικά, φτάσαμε στο τέλος της ιστορίας", γράφει. «Είμαστε στην κορυφή και σε αυτό το υψόμετρο αριστερά και δεξιά χάνουν το μεγαλύτερο μέρος του νόηματός τους .. Επειδή όταν βρίσκεστε στην κορυφή του βουνού, οποιαδήποτε κατεύθυνση γυρίζετε ... το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: Πρέπει να πάτε κάτω, πίσω από εσάς ήρθε. "
Πράγματι, κινδυνεύουμε να γυρίσουμε πίσω στο βουνό. Η φύση, που γεννήθηκε από μια παρακμάζουσα εκτίμηση του Θαύματος, άρχισε να σέρνει πίσω παντού - στα αριστερά, με τη μορφή της πολιτικής των φυλετικών ταυτοτήτων και της ρομαντικής «ζωής», και στα δεξιά με το πρόσχημα της συναισθηματικά ασταθούς μορφής ο «μεγάλος άνθρωπος», ο Donald Trump. Στην ικανοποίηση της βασικής μας φύσης, οι άνθρωποι θέτουν σε κίνδυνο την ποιοτική μεταμόρφωση στο περιβάλλον που έχουμε ασκήσει τα τελευταία τριακόσια χρόνια.
Η ανάλυση του Goldberg είναι σημαντική και έγκαιρη, μια απολογία για μια φιλελεύθερη τάξη υπό πολιορκία. Η αυτοκτονία της Δύσης είναι μια σημαντική απάντηση σε μια αβέβαιη στιγμή, και σε κάποιο βαθμό, επίσης, κάποιες φορές φαίνεται αβέβαιη.
Εξετάστε την ανάλυση του Goldberg σχετικά με τους οργανισμούς μεσολάβησης.Αναγνωρίζει: "Η παλιά μορφή της κοινωνίας των πολιτών ... είναι παντού υποχωρώντας, σαν ένας μεγάλος υφάλων που έχει λευκαριστεί από όξινα νερά".Αυτά τα ιδρύματα είναι ζωτικής σημασίας για τη διάδοση των ιδεών του Locke που υπόκεινται στην αμερικανική τάξη - χωρίς οικογένεια, εκκλησία, σχολείο, κοινότητα, κάθε νέα γενιά παιδιών πηγαίνει αδαής στην άσκηση της ελευθερίας.
Αυτό που παραμένει ασαφές είναι πώς αυτά τα ιδρύματα δεν είναι βασικά «φυλετικά» και «ρομαντικά». Μια πλουραλιστική κοινωνία τραβά την κοινωνία των πολιτών έξω από το ζυγό της φυλής - αλλά δεν είναι οικογενειακή ευλάβεια ουσιαστικά φυλετική; Και δεν είναι η προτίμηση για τη δική του χώρα και το σύνταγμα-απαραίτητη για την παραγωγή του είδους πατριωτισμού που θέλει ο Goldberg - βασικά ρομαντικός;
Ίσως ο λόγος που τόσα πολλά είναι αχάριστα για το Θαύμα είναι λόγω των κρυφών δαπανών που έχει επιβάλει. Η συζήτηση του ατόμου ως θεμελιώδους ενότητας της κοινωνίας είναι αναπόφευκτα δεμένη με τον κοινωνικό ατομισμό. Ένας ακραίος ορθολογισμός εξαλείφει την αγάπη που συνδέει τις κοινότητες. Η ανύψωση του πλούτου, τόσο καλή από μόνη της, χωρίς άμεση ενέργεια, δεν μπορεί να υπονομεύσει τα ιδρύματα που απαιτούν αυτοθυσία και δεν πηγαίνουν έξω.
Αυτό δεν σημαίνει ότι το Θαύμα είναι κακό ή πρέπει να στραφεί εναντίον του - μόνο όσοι είναι δυσαρεστημένοι μπορεί να έχουν τουλάχιστον τις απαρχές ενός σημείου. Μετά από όλα, τα θαύματα είναι όταν παίρνουμε κάτι για τίποτα, και όπως γνωρίζουν όλοι οι συντηρητικοί, τέτοιες συναλλαγές θα πρέπει να αντιμετωπίζουν υποψίες . Είναι δυνατόν το κόστος της ανάπτυξης όλων μας να είναι η δύναμη των ίδιων των ιδρυμάτων που απαιτούνται για τη διατήρησή της;
Για την πίστη του, ο Goldberg είναι πολύ πιο φιλανθρωπικός αναλυτής των σημερινών τάσεων από τους περισσότερους. Η αυτοκτονία της Δύσης είναι πρωτίστως απολογητική για τον φιλελεύθερο δημοκρατικό καπιταλισμό, αλλά είναι επίσης μια έξυπνη εξήγηση για το πώς φτάσαμε στο σημείο όπου είμαστε ως έθνος. Είναι σε αυτή τη μορφή πολύτιμο, και συνιστάται μόνο από την ιδέα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου