Αναλυτής: Οι διαδηλώσεις στο Ιράκ έχουν «ξεπεράσει τον σεχταρισμό»
Ο ιρακινός πολιτικός επιστήμονας Ghassan al-Attiya λέει ότι η κυβέρνηση απέτυχε άσχημα να αντιμετωπίσει τα αιτήματα των διαδηλωτών.
Ο Πρωθυπουργός του Ιράκ , Αδέλ Abdul Mahdi, δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει τα αιτήματα δεκάδων χιλιάδων διαδηλωτών που πήραν τους δρόμους της Βαγδάτης και των νότιων πόλεων από την 1η Οκτωβρίου, δήλωσε ο ιρακινός πολιτικός επιστήμονας Ghassan al-Attiyah στο Al Jazeera.
Ενα δ
Σύμφωνα με τον Attiyah, ιδρυτή του Ιδρύματος για την Ανάπτυξη και τη Δημοκρατία του Ιράκ, οι προσπάθειες του Αμπντούλ Μαχντι να καταπραΰνουν διαδηλωτές που απαιτούν από την κυβέρνηση να καταργήσει την έκταση του θυμού στην πολιτική τάξη, κατηγορούμενη για διαφθορά και λεηλασία της πλούσιας σε πετρέλαιο χώρας.
Εδώ πρέπει να πει ο αναλυτής:
Ποιο είναι το πιο πιθανό σενάριο για ανάπτυξη στο Ιράκ;
Προκειμένου να αποφευχθεί ένας εμφύλιος πόλεμος καθώς και μια αντιπαράθεση με το Ιράν , είναι επιτακτική ανάγκη όλες οι κύριες πολιτικές δυνάμεις στο Ιράκ να ενώσουν και να συμφωνήσουν στη διαμόρφωση μιας μεταβατικής κυβέρνησης για να οδηγήσουν τη χώρα για περιορισμένο χρονικό διάστημα. Κατά το διάστημα αυτό, ο εκλογικός νόμος πρέπει να τροποποιηθεί.
Τι είναι πίσω από τις διαδηλώσεις;
Η σημερινή κατάσταση στο Ιράκ αποδεικνύει ότι το πολιτικό σύστημα, το οποίο αναπτύχθηκε μετά την εισβολή στο Ιράκ που διεξήχθη στις ΗΠΑ το 2003 και βασίζεται σε ένα βαθύ σεχταριστικό θρησκευτικό σύστημα, απέτυχε. Οι Σουνίτες Άραβες του Ιράκ προσπάθησαν να τερματίσουν αυτό το σύστημα, αλλά απέτυχαν.
Επιπλέον, οι Σουνίτες και οι Κούρδοι έχουν χάσει εντελώς την εμπιστοσύνη τους στην ηγεσία τους. Αυτή τη φορά οι διαμαρτυρίες εναντίον της κυβέρνησης υπό την ηγεσία των Σιιτών προέκυψαν από τις κεντρικές και νότιες επαρχίες του Ιράκ, που ήταν συνήθως οι κόμβοι υποστήριξης της ιρανικής επιρροής στη χώρα.
Οι νέες γενιές δεν πιστεύουν πλέον σε πολιτικά κόμματα και ηγεσία. Αντίθετα, όλο και περισσότερο έκαναν χρήση συνδικάτων και επαγγελματικών συνδικάτων για να εκφράσουν τις απόψεις τους.
Σε ποιο βαθμό είναι αυτές οι διαμαρτυρίες χωρίς ηγέτες;
Για εβδομάδες πριν από τις διαμαρτυρίες, διεξάγονται συζητήσεις σχετικά με το βαθμό στον οποίο το κοινό έχει απογοητευτεί από την πολιτική ελίτ. Οι διαδηλώσεις, ωστόσο, ξεκίνησαν στη Βαγδάτη ως απολύτως ειρηνικές διαδηλώσεις. Ομάδες που απέχουν πολύ από οποιαδήποτε πολιτικά κόμματα ήταν υπεύθυνες για τη διοργάνωση των διαδηλώσεων.
Ωστόσο, οι δυνάμεις ασφαλείας απάντησαν στις διαδηλώσεις με τακτικές τακτικές. Όμως, καθώς συνεχίζονται οι διαμαρτυρίες, οι διαδηλωτές από τις νότιες και κεντρικές περιοχές του Ιράκ εντάχθηκαν στο κίνημα. Τότε οι διαμαρτυρίες έγιναν πιο βίαιες καθώς άρχισε να εμφανίζεται μάχη Shia-Shia. Οι διαδηλωτές κατέστρεψαν τα κεντρικά γραφεία και τα γραφεία των πολιτικών κομμάτων των σιτιών και των ένοπλων ομάδων.
Υπάρχουν περιφερειακές και διεθνείς δυνάμεις που ενδιαφέρονται για τη συνέχιση των διαμαρτυριών. Έχουν καταφύγει στα μέσα ενημέρωσης για να εξυπηρετήσουν αυτό το ενδιαφέρον. Δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι το κίνημα έχει λάβει οποιαδήποτε οικονομική ή στρατιωτική υποστήριξη από μια εξωτερική εξουσία, ωστόσο.
Πώς εξηγείτε την έλλειψη συμμετοχής μεταξύ των σουνιτικών και κουρδικών περιοχών;
Οι σουνιτικές κοινότητες του Ιράκ ήταν επιφυλακτικοί για τη συμμετοχή τους στις διαμαρτυρίες που ερμηνεύονταν ως βασισμένες σε ένα πρόγραμμα Baathist ή ισλαμικό κράτος του Ιράκ και το πρόγραμμα του Levant ( ISIL ή ISIS). Όσον αφορά την κουρδική κοινότητα, οι περιοχές που υποστηρίζουν έντονα την ιρανική επιρροή στο Ιράκ - για παράδειγμα στο Suleymaniya - οι άνθρωποι δεν μιλούσαν για τις διαδηλώσεις.
Από την άλλη πλευρά, πολλοί ισχυροί επαγγελματίες και ακαδημαϊκοί από τις κουρδικές εκλογικές περιφέρειες του Ιράκ έχουν δημοσιεύσει δηλώσεις προς υποστήριξη των διαμαρτυριών.
Γιατί η κυβέρνηση απάντησε βίαια;
Η κυβέρνηση θα έπρεπε να είχε συνειδητοποιήσει ότι η πενιχρή αντίδρασή της δεν θα κατευνάσει τους διαδηλωτές ούτε θα ανταποκριθεί στα αιτήματά τους. Η αντίδραση της κυβέρνησης, επομένως, έσπασε περαιτέρω την εμπιστοσύνη του κοινού στην πολιτική ελίτ.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα τώρα δεν είναι εάν ο Abdul Mahdi θα παραιτηθεί ή όχι. Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να βρεθεί μια εναλλακτική λύση σε αυτόν.
Θεωρείτε τις διαμαρτυρίες ως μια νέα αραβική άνοιξη;
Ελπίζω ότι η απογοήτευση της Αραβικής Άνοιξης δεν επαναλαμβάνεται στο Ιράκ. Η περιοχή βρίσκεται υπό τον έλεγχο της Τουρκίας και του Ιράν. Οι ενδο-αραβικές μάχες εξυπηρετούσαν μόνο τα συμφέροντα του Ιράν και του Ισραήλ.
Υπάρχουν ιστορίες επιτυχίας στην Τυνησία και το Σουδάν και προηγουμένως στην Αίγυπτο, όπως διαπιστώθηκε στη νίκη των επαναστατών και στην εκλογή του Μωάμεθ Μορσί ως προέδρου.
Στο Ιράκ, αν εμπλακεί ο στρατός, θα γίνει και ο Χαστ αλ Σαάμπι [πολιτοφυλακή]. Η μία θετική πτυχή σε αυτό είναι ότι οι άνθρωποι φαίνεται να ξεπερνούν τις θρησκευτικές διαιρέσεις για πρώτη φορά από το 2003.
Ενα δ
ΠΗΓΗ: ΝΕΑ ΤΟΥ AL JAZEERA
Έχετε το λόγο σας. Δώστε μας σχόλια.
ΜΠΟΡΕΙ ΕΠΙΣΗΣ ΝΑ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ
Διαδραστική: Πώς ψηφίζει η χώρα σας στα Ηνωμένα Έθνη;
Εμφανίσαμε 1.2 εκατομμύρια ψήφους στο ΟΗΕ από το 1946. Ποια νομίζετε ότι είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα ο κόσμος;
«Είχαμε εξαναγκαστεί από τους κυβερνητικούς στρατιώτες»
Καλέσαμε περισσότερους από 35.000 τυχαίους αριθμούς τηλεφώνου για να ζωγραφίσουμε μια ακριβή εικόνα της μετατόπισης στο Νότιο Σουδάν.
Διαδραστικές: Αποκρύπτοντας τα δάση της Καμπότζης
Γνωρίστε τον άνθρωπο σε μια αποστολή να καταλάβει τους μεγιστάνες της ξυλείας της Καμπότζης και να εκθέσει ένα αχαλίνωτο παράνομο διασυνοριακό εμπόριο.
Ενα δ
© 2018 Al Jazeera Media Network
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία. Μάθετε περισσότερα σχετικά με τον τρόπο χρήσης των cookies. Κάνοντας κλικ στο κουμπί "Αποδοχή", συμφωνείτε με αυτά τα cookies. Για να μειώσετε κάντε κλικ εδώ .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου