Η δυτική ελίτ υφίσταται τώρα από την αυτοεξαρτώμενη άνοια
Η μαζική παραφροσύνη έχει κατακλύσει τώρα το αμερικανικό ίδρυμα, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τα ευρωπαϊκά αντίγραφα
5
ΜΕΡΙΔΙΑ
|
Από πού να αρχίσουμε να αναλύουμε την τρέλα των mainstream media ως απάντηση στη συνάντηση Trump-Putin στο Ελσίνκι; Με την εστίαση στο άτομο, η ψυχολογία έχει παραμελήσει το πρόβλημα της μαζικής παραφροσύνης, το οποίο έχει πλέον κατακλύσει το αμερικανικό ίδρυμα, τα μέσα μαζικής επικοινωνίας του και τις περισσότερες από τις ευρωπαϊκές θυγατρικές του. Τα άτομα μπορεί να είναι υγιή, αλλά ως κοπάδι είναι έτοιμα να πηδήξουν από τον βράχο.
Τα τελευταία δύο χρόνια, μια συγκεκριμένη ομάδα δύναμης προσπάθησε να εξηγήσει την απώλεια της εξουσίας της - ή μάλλον, την απώλεια της Προεδρίας, καθώς εξακολουθεί να κατέχει την κυριαρχία της θεσμικής εξουσίας - με τη δημιουργία ενός μύθου. Τα κυριότερα μέσα ενημέρωσης είναι γνωστά για τη συμπεριφορά των αγελών, και στην περίπτωση αυτή οι συντάκτες, οι σχολιαστές, οι δημοσιογράφοι μίλησαν σε μια ιστορία που αρχικά οι ίδιοι δύσκολα μπορούσαν να πάρουν σοβαρά.
Ο Donald Trump εξελέγη από τη Ρωσία ;
Στο πρόσωπο της, αυτό είναι παράλογο. Εντάξει, οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να καταφέρουν να διεξαγάγουν εκλογές στην Ονδούρα ή στη Σερβία ή ακόμα και στην Ουκρανία, αλλά οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι πολύ μεγάλες και πολύπλοκες για να αφήσουν την επιλογή της Προεδρίας σε φράγμα ηλεκτρονικών μηνυμάτων που δεν έχουν διαβαστεί από τους περισσότερους ψηφοφόρους. Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, η Ρωσία δεν θα χρειαζόταν να προσπαθήσει να "υπονομεύσει τη δημοκρατία μας". Αυτό θα σήμαινε ότι η δημοκρατία μας είχε ήδη υπονομευθεί, σε νεκρούς. Ένα στέκεται πτώμα έτοιμο να χτυπηθεί από ένα τιτίβισμα.
Ακόμα και αν, όπως ισχυρίζεται κανείς χωρίς αποδεικτικά στοιχεία, ένας στρατός ρωσικών bots (ακόμη μεγαλύτερος από τον περίφημο Ισραηλινό στρατό των bots) περιβάλλει τα κοινωνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης με τις κακές του συκοφαντίες εναντίον της φτωχής αθώου Χίλαρι Κλίντον. καμία άλλη επιρροή στο πεδίο. Αλλά υπήρξαν πολλά άλλα πράγματα που συνέβαιναν στις εκλογές του 2016, μερικοί για το Trump και μερικοί για τη Hillary και η ίδια η Χίλαρι σημείωσε ένα κρίσιμο δικό της στόχο, τιμωρώντας εκατομμύρια Αμερικανούς ως "απογοητευτικά" επειδή δεν εντάσσονταν στην πολιτική της ταυτότητας εκλογικές περιφέρειες.
Οι Ρώσοι δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα για να στηρίξουν το Trump, και δεν υπάρχει καμία ένδειξη απόδειξης που προσπάθησαν. Μπορούσαν να έχουν κάνει κάτι για να βλάψουν τη Χίλαρι, γιατί υπήρχαν τόσα πολλά: τα ιδιωτικά μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, το ίδρυμα Κλίντον, η δολοφονία του Moammer Gaddafi, η έκκληση για μια ζώνη χωρίς πτήσεις στη Συρία ... δεν έπρεπε να το εφεύρουν . Ήταν εκεί. Οπότε ήταν και η κακομεταχείριση στην Δημοκρατική Εθνική Επιτροπή, στην οποία επικεντρώνονται οι κατηγορίες της Κλίντονης, ίσως να αναγκάσει τον καθένα να ξεχάσει πολύ χειρότερα πράγματα.
Όταν το σκέφτεστε, το σκάνδαλο DNC επικεντρώθηκε στην Debbie Wasserman Schultz, όχι στην ίδια την Χίλαρι. Κραυγή για "ρωσική hacking DNC" ήταν μια απόσπαση της προσοχής από πολύ πιο σοβαρές κατηγορίες κατά της Χίλαρι Κλίντον. Οι υποστηρικτές του Bernie Sanders δεν χρειάστηκαν αυτές τις "αποκαλύψεις" για να τους σταματήσουν να αγαπούν τη Χίλαρι ή ακόμα και να ανακαλύψουν ότι η DNC δούλευε εναντίον του Bernie. Ήταν πάντα προφανές.
Έτσι, στη χειρότερη περίπτωση, οι "Ρώσοι" κατηγορούνται ότι αποκάλυψαν κάποια σχετικά μικρά γεγονότα σχετικά με την εκστρατεία της Χίλαρι Κλίντον. Μεγάλο θέμα.
Αλλά αυτό αρκεί, μετά από δύο χρόνια μαρτυρίας, να στείλει το ίδρυμα σε μια φρενίτιδα των κατηγοριών για «προδοσία» όταν ο Τράμπ κάνει αυτό που είπε ότι θα έκανε κατά την εκστρατεία, προσπαθώντας να ομαλοποιήσει τις σχέσεις με τη Ρωσία.
Αυτή η κραυγή προέρχεται όχι μόνο από την κυρίαρχη τάξη των ΗΠΑ, αλλά και από την ευρωπαϊκή ελίτ που έχει σπιεστεί για εβδομήντα χρόνια ως υπάκουοι ποδοδέλφες, dachshunds ή corgis στο αμερικανικό θηλαστικό, μέσω έντονων εξετάσεων από τις διατλαντικές "συνεργασίες" των ΗΠΑ. Βασίζουν τη σταδιοδρομία τους στην ψευδαίσθηση του μοιράσματος της παγκόσμιας αυτοκρατορίας ακολουθώντας τις ιδιοτροπίες των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή και μετατρέποντας την αποστολή των ενόπλων δυνάμεών τους από την άμυνα σε μονάδες εξωτερικής παρέμβασης του ΝΑΤΟ υπό την αμερικανική εντολή. Αφού δεν σκέφτηκα σοβαρά για τις συνέπειες αυτού του γεγονότος για πάνω από μισό αιώνα, πανικοβάλλονται με την πρόταση να μένουν στον εαυτό τους.
Η δυτική ελίτ υφίσταται πλέον από αυτοτραυματική άνοια.
Ο Ντόναλντ Τράμπμ δεν είναι ιδιαίτερα διαρθρωμένος, πλοηγώντας στη γλώσσα με ένα μικρό επαναλαμβανόμενο λεξιλόγιο, αλλά αυτό που είπε στη συνέντευξη Τύπου του στο Ελσίνκι ήταν ειλικρινής και ακόμη και γενναία. Ως σκύλος του κυνηγιού για το αίμα του, αρνήθηκε αρκετά σωστά να υποστηρίξει τα "ευρήματα" των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών, δεκατέσσερα χρόνια μετά την ανακάλυψη από τις ίδιες υπηρεσίες ότι το Ιράκ έσπαζε με όπλα μαζικής καταστροφής. Πώς στον κόσμο μπορεί κανείς να περιμένει κάτι άλλο;
Αλλά για τα mainstream media, "η ιστορία" στη σύνοδο κορυφής του Ελσίνκι, ακόμη και η μόνη ιστορία, ήταν η αντίδραση του Τράμπμ προς τους εαυτούς μας, που έσφαξαν τις κατηγορίες της ρωσικής παρέμβασης στη δημοκρατία μας. Ήσασταν ή δεν εκλέξατε χάρη στους Ρώσους χάκερς; Το μόνο που ήθελαν ήταν μια απάντηση ναι ή όχι. Αυτό δεν θα μπορούσε να είναι ναι. Έτσι θα μπορούσαν να γράψουν τις εκθέσεις τους εκ των προτέρων.
Όποιος έχει επισκεφτεί συνηθισμένους δημοσιογράφους, ειδικά εκείνους που καλύπτουν τις «μεγάλες ιστορίες» για τις διεθνείς υποθέσεις, έχει επίγνωση του υποχρεωτικού τους συμμορφισμού, με λίγες εξαιρέσεις. Για να βγάλετε τη δουλειά, πρέπει να έχετε σημαντικές "πηγές", που σημαίνει κυβερνητικοί εκπρόσωποι που είναι πρόθυμοι να σας πουν ποια είναι η "ιστορία", συχνά χωρίς να ταυτίσετε. Μόλις ξέρουν τι είναι "η ιστορία", ο ανταγωνισμός τίθεται σε: ανταγωνισμό ως προς το πώς να το πω. Αυτό οδηγεί σε κλιμάκωση της ρητορικής, παραλλαγές στο θέμα: "Ο Πρόεδρος έχει προδώσει τη μεγάλη μας χώρα στον ρωσικό εχθρό. Προδοσία!"
Αυτή η αφανή χορωδία σχετικά με τη "ρωσική χάκερ" εμπόδισε τα mainstream media να κάνουν ακόμη και τη δουλειά τους. Δεν αναφέρω καν, πολύ λιγότερο αναλύοντας, κάποια από τα πραγματικά ζητήματα στη διάσκεψη κορυφής. Για να βρείτε την ανάλυση, πρέπει να πάτε σε απευθείας σύνδεση, μακριά από τα επίσημα ψεύτικα νέα σε ανεξάρτητες αναφορές. Για παράδειγμα, το "το φεγγάρι της Αλαμπάμα" ιστοσελίδα προσφέρει μια έξυπνη ερμηνεία της στρατηγικής Trump, η οποία ακούγεται απεριόριστα πιό εύλογη από την «ιστορία». Εν ολίγοις, το Trump προσπαθεί να απομακρύνει τη Ρωσία από την Κίνα, σε μια αντίστροφη έκδοση της στρατηγικής του Κίσινγκερ πριν από σαράντα χρόνια για να απομακρύνει την Κίνα από τη Ρωσία αποφεύγοντας μια ηπειρωτική συμμαχία εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών. Αυτό μπορεί να μην λειτουργήσει επειδή οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αποδειχθεί τόσο αναξιόπιστοι ότι οι επιφυλακτικοί Ρώσοι είναι πολύ απίθανο να εγκαταλείψουν τη συμμαχία τους με την Κίνα για σκιές. Αλλά έχει νόημα ως εξήγηση για την πολιτική του Trump, αντίθετα με το caterwauling που έχουμε ακούσει από γερουσιαστές και μιλάμε κεφάλια στο CNN.
Αυτοί οι άνθρωποι φαίνεται να μην έχουν ιδέα για το τι είναι η διπλωματία. Δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν συμφωνίες που θα ήταν επωφελείς και για τις δύο πλευρές. Όχι, πρέπει να είναι ένα παιχνίδι με μηδενικό άθροισμα, ο νικητής να πάρει όλα. Αν κερδίσουν, χάνουμε και αντίστροφα.
Επίσης, δεν έχουν ιδέα για την ζημία και στις δύο πλευρές εάν δεν συμφωνούν. Δεν έχουν σχέδιο, ούτε στρατηγική. Απλά μισώ το άρμα.
Φαίνεται απολύτως απομονωμένος και κάθε πρωί κοιτάζω τα νέα για να δω αν έχει δολοφονηθεί ακόμα.
Είναι αδιανόητο για τους Μανικανούς ηθικούς ότι ο Πούτιν θα μπορούσε επίσης να βρεθεί σε πυρκαγιά στο σπίτι επειδή δεν κατόρθωσε να παραβιάσει τον αμερικανικό πρόεδρο για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Γκουαντάναμο, τις δολοφονικές τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον ανυπεράσπιστων πολιτών σε όλη τη Μέση Ανατολή, την καταστροφή της Λιβύης κατά παράβαση η εντολή των Ηνωμένων Εθνών, η παρέμβαση στις εκλογές αμέτρητων χωρών από κυβερνητικές μη κυβερνητικές οργανώσεις, η παγκόσμια ηλεκτρονική κατασκοπεία, οι εισβολές στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, για να μην αναφέρουμε τον μεγαλύτερο φυλακισμένο πληθυσμό στον κόσμο και τις τακτικές σφαγές των παιδιών του σχολείου. Αλλά οι διπλωματικοί Ρώσοι ξέρουν πώς να είναι ευγενικοί.
Ακόμα, εάν το Trump κάνει μια "συμφωνία", μπορεί να υπάρχουν χαμένοι - ούτε οι ΗΠΑ ούτε η Ρωσία αλλά τρίτα μέρη. Όταν δύο μεγάλες δυνάμεις καταλήξουν σε συμφωνία, είναι συχνά σε βάρος κάποιου άλλου. Οι Δυτικοευρωπαίοι φοβούνται ότι θα είναι αυτοί, αλλά αυτοί οι φόβοι είναι αβάσιμοι. Όλος ο Πούτιν θέλει να είναι φυσιολογικές σχέσεις με τη Δύση, κάτι που δεν έχει πολλά να ζητήσει.
Αντίθετα, ο πρώτος υποψήφιος για την πληρωμή του τιμήματος είναι οι Παλαιστίνιοι, ή ακόμα και το Ιράν, με οριακούς τρόπους. Στη συνέντευξη τύπου, που ρωτήθηκε για πιθανές περιοχές συνεργασίας μεταξύ των δύο πυρηνικών δυνάμεων, ο Trump πρότεινε ότι οι δυο θα μπορούσαν να συμφωνήσουν να βοηθήσουν το Ισραήλ:
"Και οι δύο μίλησαν με τον Bibi Netanyahu. Θα ήθελαν να κάνουν ορισμένα πράγματα σε σχέση με τη Συρία, που σχετίζονται με την ασφάλεια του Ισραήλ. Από αυτή την άποψη, θα θέλαμε να εργαστούμε απολύτως για να βοηθήσουμε το Ισραήλ. Το Ισραήλ θα συνεργαστεί μαζί μας. Έτσι, και οι δύο χώρες θα συνεργαστούν από κοινού. "
Από πολιτική άποψη, το Trump ξέρει πού βρίσκεται η πολιτική εξουσία και βασίζεται στην επιρροή του υπέρ του Ισραήλ λόμπι, που αναγνωρίζει την ήττα στη Συρία και την αυξανόμενη επιρροή της Ρωσίας, για να τον σώσει από την φιλελεύθερους ιμπεριαλιστές - ένα τολμηρό στοίχημα, αλλά δεν έχει πολλές επιλογές.
Σε άλλο θέμα, ο Trump είπε ότι «οι στρατιώτες μας» συναντώνται καλύτερα με τους Ρώσους »από τους πολιτικούς μας». Αυτό είναι ένα άλλο τολμηρό στοίχημα, για τον στρατιωτικό ρεαλισμό που θα μπορούσε να εξουδετερώσει κάπως το στρατιωτικό βιομηχανικό συγκρότημα του Κογκρέσου να ασκεί πιέσεις για όλο και περισσότερα όπλα.
Εν ολίγοις, η μόνη πιθανότητα να τερματιστεί η απειλή του πυρηνικού πολέμου μπορεί να εξαρτηθεί από την υποστήριξη του Trump από το Ισραήλ και το Πεντάγωνο!
Οι υστεροί νεοφιλελεύθεροι παγκοσμιοί φαίνεται ότι απέκλεισαν κάθε άλλη πιθανότητα - και ίσως και αυτό.
"Ο εποικοδομητικός διάλογος μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας προωθεί την ευκαιρία να ανοίξουμε νέες οδούς προς την ειρήνη και τη σταθερότητα στον κόσμο μας", δήλωσε ο κ. Trump, "θα προτιμούσα να αναλάβω πολιτικό κίνδυνο για την επιδίωξη της ειρήνης, αντί να θέσω σε κίνδυνο την ειρήνη στην πολιτική επιδίωξη".
Αυτό είναι περισσότερο από ό, τι οι πολιτικοί του αντίπαλοι μπορούν να ισχυριστούν.
Τα τελευταία δύο χρόνια, μια συγκεκριμένη ομάδα δύναμης προσπάθησε να εξηγήσει την απώλεια της εξουσίας της - ή μάλλον, την απώλεια της Προεδρίας, καθώς εξακολουθεί να κατέχει την κυριαρχία της θεσμικής εξουσίας - με τη δημιουργία ενός μύθου. Τα κυριότερα μέσα ενημέρωσης είναι γνωστά για τη συμπεριφορά των αγελών, και στην περίπτωση αυτή οι συντάκτες, οι σχολιαστές, οι δημοσιογράφοι μίλησαν σε μια ιστορία που αρχικά οι ίδιοι δύσκολα μπορούσαν να πάρουν σοβαρά.
Ο Donald Trump εξελέγη από τη Ρωσία ;
Στο πρόσωπο της, αυτό είναι παράλογο. Εντάξει, οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να καταφέρουν να διεξαγάγουν εκλογές στην Ονδούρα ή στη Σερβία ή ακόμα και στην Ουκρανία, αλλά οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι πολύ μεγάλες και πολύπλοκες για να αφήσουν την επιλογή της Προεδρίας σε φράγμα ηλεκτρονικών μηνυμάτων που δεν έχουν διαβαστεί από τους περισσότερους ψηφοφόρους. Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, η Ρωσία δεν θα χρειαζόταν να προσπαθήσει να "υπονομεύσει τη δημοκρατία μας". Αυτό θα σήμαινε ότι η δημοκρατία μας είχε ήδη υπονομευθεί, σε νεκρούς. Ένα στέκεται πτώμα έτοιμο να χτυπηθεί από ένα τιτίβισμα.
Ακόμα και αν, όπως ισχυρίζεται κανείς χωρίς αποδεικτικά στοιχεία, ένας στρατός ρωσικών bots (ακόμη μεγαλύτερος από τον περίφημο Ισραηλινό στρατό των bots) περιβάλλει τα κοινωνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης με τις κακές του συκοφαντίες εναντίον της φτωχής αθώου Χίλαρι Κλίντον. καμία άλλη επιρροή στο πεδίο. Αλλά υπήρξαν πολλά άλλα πράγματα που συνέβαιναν στις εκλογές του 2016, μερικοί για το Trump και μερικοί για τη Hillary και η ίδια η Χίλαρι σημείωσε ένα κρίσιμο δικό της στόχο, τιμωρώντας εκατομμύρια Αμερικανούς ως "απογοητευτικά" επειδή δεν εντάσσονταν στην πολιτική της ταυτότητας εκλογικές περιφέρειες.
Οι Ρώσοι δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα για να στηρίξουν το Trump, και δεν υπάρχει καμία ένδειξη απόδειξης που προσπάθησαν. Μπορούσαν να έχουν κάνει κάτι για να βλάψουν τη Χίλαρι, γιατί υπήρχαν τόσα πολλά: τα ιδιωτικά μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, το ίδρυμα Κλίντον, η δολοφονία του Moammer Gaddafi, η έκκληση για μια ζώνη χωρίς πτήσεις στη Συρία ... δεν έπρεπε να το εφεύρουν . Ήταν εκεί. Οπότε ήταν και η κακομεταχείριση στην Δημοκρατική Εθνική Επιτροπή, στην οποία επικεντρώνονται οι κατηγορίες της Κλίντονης, ίσως να αναγκάσει τον καθένα να ξεχάσει πολύ χειρότερα πράγματα.
Όταν το σκέφτεστε, το σκάνδαλο DNC επικεντρώθηκε στην Debbie Wasserman Schultz, όχι στην ίδια την Χίλαρι. Κραυγή για "ρωσική hacking DNC" ήταν μια απόσπαση της προσοχής από πολύ πιο σοβαρές κατηγορίες κατά της Χίλαρι Κλίντον. Οι υποστηρικτές του Bernie Sanders δεν χρειάστηκαν αυτές τις "αποκαλύψεις" για να τους σταματήσουν να αγαπούν τη Χίλαρι ή ακόμα και να ανακαλύψουν ότι η DNC δούλευε εναντίον του Bernie. Ήταν πάντα προφανές.
Έτσι, στη χειρότερη περίπτωση, οι "Ρώσοι" κατηγορούνται ότι αποκάλυψαν κάποια σχετικά μικρά γεγονότα σχετικά με την εκστρατεία της Χίλαρι Κλίντον. Μεγάλο θέμα.
Αλλά αυτό αρκεί, μετά από δύο χρόνια μαρτυρίας, να στείλει το ίδρυμα σε μια φρενίτιδα των κατηγοριών για «προδοσία» όταν ο Τράμπ κάνει αυτό που είπε ότι θα έκανε κατά την εκστρατεία, προσπαθώντας να ομαλοποιήσει τις σχέσεις με τη Ρωσία.
Αυτή η κραυγή προέρχεται όχι μόνο από την κυρίαρχη τάξη των ΗΠΑ, αλλά και από την ευρωπαϊκή ελίτ που έχει σπιεστεί για εβδομήντα χρόνια ως υπάκουοι ποδοδέλφες, dachshunds ή corgis στο αμερικανικό θηλαστικό, μέσω έντονων εξετάσεων από τις διατλαντικές "συνεργασίες" των ΗΠΑ. Βασίζουν τη σταδιοδρομία τους στην ψευδαίσθηση του μοιράσματος της παγκόσμιας αυτοκρατορίας ακολουθώντας τις ιδιοτροπίες των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή και μετατρέποντας την αποστολή των ενόπλων δυνάμεών τους από την άμυνα σε μονάδες εξωτερικής παρέμβασης του ΝΑΤΟ υπό την αμερικανική εντολή. Αφού δεν σκέφτηκα σοβαρά για τις συνέπειες αυτού του γεγονότος για πάνω από μισό αιώνα, πανικοβάλλονται με την πρόταση να μένουν στον εαυτό τους.
Η δυτική ελίτ υφίσταται πλέον από αυτοτραυματική άνοια.
Ο Ντόναλντ Τράμπμ δεν είναι ιδιαίτερα διαρθρωμένος, πλοηγώντας στη γλώσσα με ένα μικρό επαναλαμβανόμενο λεξιλόγιο, αλλά αυτό που είπε στη συνέντευξη Τύπου του στο Ελσίνκι ήταν ειλικρινής και ακόμη και γενναία. Ως σκύλος του κυνηγιού για το αίμα του, αρνήθηκε αρκετά σωστά να υποστηρίξει τα "ευρήματα" των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών, δεκατέσσερα χρόνια μετά την ανακάλυψη από τις ίδιες υπηρεσίες ότι το Ιράκ έσπαζε με όπλα μαζικής καταστροφής. Πώς στον κόσμο μπορεί κανείς να περιμένει κάτι άλλο;
Αλλά για τα mainstream media, "η ιστορία" στη σύνοδο κορυφής του Ελσίνκι, ακόμη και η μόνη ιστορία, ήταν η αντίδραση του Τράμπμ προς τους εαυτούς μας, που έσφαξαν τις κατηγορίες της ρωσικής παρέμβασης στη δημοκρατία μας. Ήσασταν ή δεν εκλέξατε χάρη στους Ρώσους χάκερς; Το μόνο που ήθελαν ήταν μια απάντηση ναι ή όχι. Αυτό δεν θα μπορούσε να είναι ναι. Έτσι θα μπορούσαν να γράψουν τις εκθέσεις τους εκ των προτέρων.
Όποιος έχει επισκεφτεί συνηθισμένους δημοσιογράφους, ειδικά εκείνους που καλύπτουν τις «μεγάλες ιστορίες» για τις διεθνείς υποθέσεις, έχει επίγνωση του υποχρεωτικού τους συμμορφισμού, με λίγες εξαιρέσεις. Για να βγάλετε τη δουλειά, πρέπει να έχετε σημαντικές "πηγές", που σημαίνει κυβερνητικοί εκπρόσωποι που είναι πρόθυμοι να σας πουν ποια είναι η "ιστορία", συχνά χωρίς να ταυτίσετε. Μόλις ξέρουν τι είναι "η ιστορία", ο ανταγωνισμός τίθεται σε: ανταγωνισμό ως προς το πώς να το πω. Αυτό οδηγεί σε κλιμάκωση της ρητορικής, παραλλαγές στο θέμα: "Ο Πρόεδρος έχει προδώσει τη μεγάλη μας χώρα στον ρωσικό εχθρό. Προδοσία!"
Αυτή η αφανή χορωδία σχετικά με τη "ρωσική χάκερ" εμπόδισε τα mainstream media να κάνουν ακόμη και τη δουλειά τους. Δεν αναφέρω καν, πολύ λιγότερο αναλύοντας, κάποια από τα πραγματικά ζητήματα στη διάσκεψη κορυφής. Για να βρείτε την ανάλυση, πρέπει να πάτε σε απευθείας σύνδεση, μακριά από τα επίσημα ψεύτικα νέα σε ανεξάρτητες αναφορές. Για παράδειγμα, το "το φεγγάρι της Αλαμπάμα" ιστοσελίδα προσφέρει μια έξυπνη ερμηνεία της στρατηγικής Trump, η οποία ακούγεται απεριόριστα πιό εύλογη από την «ιστορία». Εν ολίγοις, το Trump προσπαθεί να απομακρύνει τη Ρωσία από την Κίνα, σε μια αντίστροφη έκδοση της στρατηγικής του Κίσινγκερ πριν από σαράντα χρόνια για να απομακρύνει την Κίνα από τη Ρωσία αποφεύγοντας μια ηπειρωτική συμμαχία εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών. Αυτό μπορεί να μην λειτουργήσει επειδή οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αποδειχθεί τόσο αναξιόπιστοι ότι οι επιφυλακτικοί Ρώσοι είναι πολύ απίθανο να εγκαταλείψουν τη συμμαχία τους με την Κίνα για σκιές. Αλλά έχει νόημα ως εξήγηση για την πολιτική του Trump, αντίθετα με το caterwauling που έχουμε ακούσει από γερουσιαστές και μιλάμε κεφάλια στο CNN.
Αυτοί οι άνθρωποι φαίνεται να μην έχουν ιδέα για το τι είναι η διπλωματία. Δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν συμφωνίες που θα ήταν επωφελείς και για τις δύο πλευρές. Όχι, πρέπει να είναι ένα παιχνίδι με μηδενικό άθροισμα, ο νικητής να πάρει όλα. Αν κερδίσουν, χάνουμε και αντίστροφα.
Επίσης, δεν έχουν ιδέα για την ζημία και στις δύο πλευρές εάν δεν συμφωνούν. Δεν έχουν σχέδιο, ούτε στρατηγική. Απλά μισώ το άρμα.
Φαίνεται απολύτως απομονωμένος και κάθε πρωί κοιτάζω τα νέα για να δω αν έχει δολοφονηθεί ακόμα.
Είναι αδιανόητο για τους Μανικανούς ηθικούς ότι ο Πούτιν θα μπορούσε επίσης να βρεθεί σε πυρκαγιά στο σπίτι επειδή δεν κατόρθωσε να παραβιάσει τον αμερικανικό πρόεδρο για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Γκουαντάναμο, τις δολοφονικές τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον ανυπεράσπιστων πολιτών σε όλη τη Μέση Ανατολή, την καταστροφή της Λιβύης κατά παράβαση η εντολή των Ηνωμένων Εθνών, η παρέμβαση στις εκλογές αμέτρητων χωρών από κυβερνητικές μη κυβερνητικές οργανώσεις, η παγκόσμια ηλεκτρονική κατασκοπεία, οι εισβολές στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, για να μην αναφέρουμε τον μεγαλύτερο φυλακισμένο πληθυσμό στον κόσμο και τις τακτικές σφαγές των παιδιών του σχολείου. Αλλά οι διπλωματικοί Ρώσοι ξέρουν πώς να είναι ευγενικοί.
Ακόμα, εάν το Trump κάνει μια "συμφωνία", μπορεί να υπάρχουν χαμένοι - ούτε οι ΗΠΑ ούτε η Ρωσία αλλά τρίτα μέρη. Όταν δύο μεγάλες δυνάμεις καταλήξουν σε συμφωνία, είναι συχνά σε βάρος κάποιου άλλου. Οι Δυτικοευρωπαίοι φοβούνται ότι θα είναι αυτοί, αλλά αυτοί οι φόβοι είναι αβάσιμοι. Όλος ο Πούτιν θέλει να είναι φυσιολογικές σχέσεις με τη Δύση, κάτι που δεν έχει πολλά να ζητήσει.
Αντίθετα, ο πρώτος υποψήφιος για την πληρωμή του τιμήματος είναι οι Παλαιστίνιοι, ή ακόμα και το Ιράν, με οριακούς τρόπους. Στη συνέντευξη τύπου, που ρωτήθηκε για πιθανές περιοχές συνεργασίας μεταξύ των δύο πυρηνικών δυνάμεων, ο Trump πρότεινε ότι οι δυο θα μπορούσαν να συμφωνήσουν να βοηθήσουν το Ισραήλ:
"Και οι δύο μίλησαν με τον Bibi Netanyahu. Θα ήθελαν να κάνουν ορισμένα πράγματα σε σχέση με τη Συρία, που σχετίζονται με την ασφάλεια του Ισραήλ. Από αυτή την άποψη, θα θέλαμε να εργαστούμε απολύτως για να βοηθήσουμε το Ισραήλ. Το Ισραήλ θα συνεργαστεί μαζί μας. Έτσι, και οι δύο χώρες θα συνεργαστούν από κοινού. "
Από πολιτική άποψη, το Trump ξέρει πού βρίσκεται η πολιτική εξουσία και βασίζεται στην επιρροή του υπέρ του Ισραήλ λόμπι, που αναγνωρίζει την ήττα στη Συρία και την αυξανόμενη επιρροή της Ρωσίας, για να τον σώσει από την φιλελεύθερους ιμπεριαλιστές - ένα τολμηρό στοίχημα, αλλά δεν έχει πολλές επιλογές.
Σε άλλο θέμα, ο Trump είπε ότι «οι στρατιώτες μας» συναντώνται καλύτερα με τους Ρώσους »από τους πολιτικούς μας». Αυτό είναι ένα άλλο τολμηρό στοίχημα, για τον στρατιωτικό ρεαλισμό που θα μπορούσε να εξουδετερώσει κάπως το στρατιωτικό βιομηχανικό συγκρότημα του Κογκρέσου να ασκεί πιέσεις για όλο και περισσότερα όπλα.
Εν ολίγοις, η μόνη πιθανότητα να τερματιστεί η απειλή του πυρηνικού πολέμου μπορεί να εξαρτηθεί από την υποστήριξη του Trump από το Ισραήλ και το Πεντάγωνο!
Οι υστεροί νεοφιλελεύθεροι παγκοσμιοί φαίνεται ότι απέκλεισαν κάθε άλλη πιθανότητα - και ίσως και αυτό.
"Ο εποικοδομητικός διάλογος μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας προωθεί την ευκαιρία να ανοίξουμε νέες οδούς προς την ειρήνη και τη σταθερότητα στον κόσμο μας", δήλωσε ο κ. Trump, "θα προτιμούσα να αναλάβω πολιτικό κίνδυνο για την επιδίωξη της ειρήνης, αντί να θέσω σε κίνδυνο την ειρήνη στην πολιτική επιδίωξη".
Αυτό είναι περισσότερο από ό, τι οι πολιτικοί του αντίπαλοι μπορούν να ισχυριστούν.
5
ΜΕΡΙΔΙΑ
|
- 446 διαβάζει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου