ΓΑΖΕΤΙ ΓΙΑΖΑΡΗ
Το σχέδιο «να σβήσει η Ρωσία», «να σταματήσει η Τουρκία»: Το σχέδιο αυτό θα καταστραφεί!
04 Απριλίου 2018, 10.20
Η σχέση μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας δεν περιορίζεται στη βελτίωση των σχέσεων των δύο χωρών και των οικονομικών και πολιτικών εταιρικών σχέσεων και μόνο. Δεν περιορίζεται μόνο στο πυρηνικό εργοστάσιο Akkuyu, τη στρατιωτική τεχνολογική συνεργασία, την αλληλοκατανόηση στον τομέα της άμυνας, τον συντονισμό στη Συρία ή τις μαζικές εταιρικές σχέσεις στην οικονομία.
Η συμμετοχή της Ρωσίας στον πόλεμο της Συρίας, οι κακές αναμνήσεις στο ζήτημα της Συρίας που ξεκίνησαν από κοινού η Τουρκία και οι ΗΠΑ και η κατάρρευση ενός ρωσικού αεριωθούμενου αεροσκάφους για το σκοπό αυτό, οι δύο χώρες έσπευσαν σε κρίσεις που θα μπορούσαν να προκαλέσουν πόλεμο και στη συνέχεια η Άγκυρα και η Μόσχα η προσέγγιση της κοινής βούλησης και η καθιέρωση καθοριστικών παραγόντων στο ζήτημα της Συρίας, έκανε την αναφορά της Άγκυρας-Μόσχας έναν από τους σημαντικότερους στόχους των ΗΠΑ και της Ευρώπης.
Το σχέδιο για την «ακύρωση της Ρωσίας», «να σταματήσει η Τουρκία»,
Μια δυτική προτεραιότητα όπως η "στροφή προς τη Ρωσία" και η "διακοπή της Τουρκίας" αποκαλύπτεται σε κάθε περιοχή και κάθε μέτωπο τώρα. Οι απειλές που προέρχονται από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη στοχεύουν τώρα και στις δύο χώρες. Στην ανερχόμενη αναμέτρηση Ανατολής-Δύσης, οι δυο χώρες που βρίσκονται μακρύτερα στη Δύση θεωρούνται σήμερα ένα «μέτωπο» για τη Δύση.
Η Τουρκία και η Ρωσία αντιμετωπίζουν παρόμοιες απειλές και οι απειλές αυτές είναι πραγματικά πολύ σοβαρές. Μόνο η συνεργασία σε σχέση με τη Συρία μόνο επαναφέρει όλες τις θεωρίες των ΗΠΑ και του Ισραήλ στη Συρία. Αυτή η κατάσταση έπληξε σοβαρά το νέο σχεδιασμό της Δύσης στη Μέση Ανατολή.
Η Τουρκία κατέστρεψε τις γεωγραφικές προσαρμογές της Δύσης. τα σχέδια του χάρτη έπεσαν κάτω από την αποχέτευση
Εάν ο πόλεμος της Συρίας δεν τελειώσει με τον τρόπο που θέλουν, όλοι οι χάρτες τους για την περιοχή πρόκειται να πέσουν κάτω από την αποχέτευση. Αυτό μόνο αρκεί για να απειλήσει η Δύση οι δύο χώρες. Επειδή γνωρίζουν πολύ καλά ότι το μερίδιο στον παγκόσμιο χάρτη εξουσίας του 21ου αιώνα εξαρτάται από το πόσο μέρος της περιοχής μας κυβερνούν.
Έτσι, δεν θα επιτρέψουν σε κανέναν να πλησιάσει στην περιοχή, θα χωρίσει οποιαδήποτε χώρα επιθυμεί και θα κινητοποιήσει τα τοπικά καθεστώτα για αυτή την παγκόσμια εισβολή. Η Τουρκία ξαφνικά αλλάζει τη θέση της, βλέποντας τις απειλές και τις επιθέσεις που έρχονται από τη Δύση και στρέφοντας προς τις δικές της ιστορικές θεωρίες σε μεγάλο βαθμό χαλάρωσε το παιχνίδι. Η Ρωσία που πάει μέχρι τη Μεσόγειο και η παρέμβαση στον κοινό χάρτη Συρίας-Ιράκ είχε ήδη καταστρέψει τα σχέδια της Ατλαντικής Συμμαχίας.
Τα σχέδιά τους θα καταστραφούν στα ανατολικά του Ευφράτη
Τώρα, ο τριμερής μηχανισμός μεταξύ Τουρκίας, Ρωσίας και Ιράν παραμένοντας άθικτος παρά όλες τις επιθέσεις και περιορισμό της περιοχής της πρωτοβουλίας της Δύσης στη Συρία, ενέτειναν επίσης την αναμέτρηση. Η πρόσφατη συμφωνία μεταξύ του Προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τράμπ και του Γάλλου ομόλογου Emannuel Macron, η ανάπτυξη γαλλικών στρατευμάτων στη Συρία, ο τρομοκρατικός διάδρομος στο βορρά της χώρας καταστράφηκε από την Τουρκία, οι πόρτες της Μεσογείου έκλεισαν με τη λειτουργία Afrin και η Τουρκία προς τα ανατολικά του Ευφράτη θα αυξήσει περαιτέρω τη σύγκρουση. Όλες οι μυστικές αμερικανικές και ευρωπαϊκές συμφωνίες περιλαμβάνουν κατά κάποιο τρόπο την καταστροφή του τριμερούς μηχανισμού Τουρκίας-Ρωσίας-Ιράν.
Ο πρίγκηπας πρίγκιπας της Σαουδικής Αραβίας Mohammed Bin Salman και ο Ενωμένος Αραβικός Εμιράτης (ΗΑΕ), ο πρίγκιπας Mohammed Bin Zayed απελευθερώθηκαν στο έδαφος ως νέοι Δούρειοι ίπποι της Δύσης. Είναι σαφές ότι αυτοί οι ηγέτες σέρνουν τις χώρες τους σε μια παγίδα που θα τους καταστρέψει, ότι θα χρησιμοποιηθούν άσχημα και ότι δεν θα μπορέσουν να οικοδομήσουν μια δύναμη ενάντια στην Τουρκία και το Ιράν.Έχουν απελευθερωθεί στο έδαφος για να συνεχίσουν τη Δυτική κατοχή που συνεχίζεται εδώ και έναν αιώνα στον αγώνα εξουσίας στην περιοχή μας, για ένα νέο κύμα επιθέσεων.
Η Τουρκία και η Ρωσία βρίσκονται υπό ανοιχτή απειλή
Η Ρωσία βρίσκεται υπό ανοικτή απειλή. Οι εντάσεις που ξεκίνησαν με τη βρετανική Ρωσία, οι οποίες συνέχισαν με την διπλωματική κρίση και τελικά αυξήθηκαν με τις ΗΠΑ να εκτοπίζουν 60 και πολλές ευρωπαϊκές χώρες να εκτοπίζουν δυο ρώσους διπλωμάτες και οι οποίες έχουν φτάσει μέχρι το κλείσιμο του Αμερικανικού Προξενείου στην Αγία Πετρούπολη, πρόκειται να κλιμακωθούν περαιτέρω.
Επειδή οι ΗΠΑ και η Ευρώπη προετοιμάζουν ανοιχτά την υποδομή της επίθεσης κατά της Ρωσίας και σχεδιάζουν να καταστραφούν οι πόροι της χώρας αυτής. και ενεργούν με την ιδέα να καταρρεύσει η Ρωσία για δεύτερη φορά μετά τη Σοβιετική Ένωση. Είναι γεγονός ότι ο ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος έχει επίγνωση του γεγονότος αυτού, παραβιάζεται αντί της άμυνας.
Όσον αφορά την Τουρκία, όσο περισσότερο ανακαλύπτει τις ιστορικές περιφερειακές θεωρίες της, τόσο περισσότερο τις διεκδικεί, τόσο περισσότερο γίνεται στόχος της Δύσης.Μια χώρα που βρίσκεται στο επίκεντρο της συμμαχίας του Ατλαντικού ακτινοβολείται άμεσα από την Ατλαντική Συμμαχία, με προσπάθειες να την φέρει στα γόνατά της μέσω τρομοκρατικών οργανώσεων. Η 15η Ιουλίου είναι μια ανοιχτή επίθεση εναντίον της Τουρκίας από αυτή τη συμμαχία. Η προσπάθεια εισβολής στο νοτιοανατολικό τμήμα της Τουρκίας μέσω του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος (PKK) είναι ένα τέτοιο σχέδιο. Τα σχέδια για πολιορκία μέσω της συριακής θυγατρικής του PKK, του Δημοκρατικού Κόμματος (PYD) από τη βόρεια Συρία, είναι τα ίδια.
«Συντηρητική αντιπολίτευση», η έδρα της 15ης Ιουλίου και η προ-Ατλαντική επιχείρηση
Όλες οι εξελίξεις σχετικά με την "εσωτερική λειτουργία" βρίσκονται σε αυτό το πλαίσιο.Οι προσπάθειες που έγιναν στο εσωτερικό με σκοπό τον πόλεμο της Συρίας να στραφούν προς την κατεύθυνση που θέλουν οι ΗΠΑ, ανεξάρτητα από το ποιος το κάνει, αποτελεί μέρος μιας προατομικής επιχείρησης. Εκείνοι που διενήργησαν τις επιθέσεις της 15ης Ιουλίου και αυτές οι επιχειρήσεις ελέγχονται από τα ίδια κέντρα.
Η μεγαλύτερη απειλή για την Τουρκία προέρχεται από τη Δύση και τους παλιούς συμμάχους της. Πρέπει να παρακολουθήσουμε προσεκτικά τις ξένες δυνάμεις και τους εσωτερικούς φορείς που σχεδιάζουν να «συρρικνώσουν την Τουρκία» και να δουν αυτή τη σύνδεση και να λάβουν προφυλάξεις.
Εφιστώ την προσοχή στους όρους «συντηρητικής αντιπολίτευσης» και «συντηρητικής παρέμβασης», τους οποίους χρησιμοποίησα πρόσφατα, συγκεκριμένα από αυτή την άποψη. Μια πρωτοβουλία που μοιάζει με μια «αθώα αντιπολίτευση» που μπορεί να προέρχεται από εδώ θα γίνει μέρος αυτής της νέας πολυεθνικής παρέμβασης. Η επίθεση θα επανέλθει από τη Δύση και θα ελεγχθεί από την έδρα της επίθεσης της 15ης Ιουλίου.
Η Άγκυρα-Μόσχα πρέπει να πλησιάσει: Η δουλειά που ξεκίνησε με τον Αφρίν πρέπει να ολοκληρωθεί
Η Τουρκία και η Ρωσία αντιμετωπίζουν σχεδόν τις ίδιες απειλές, χτίζουν παρόμοιες αμυντικές γραμμές και εκφράζουν έναν παρόμοιο λόγο υπεράσπισης. Η αναφορά μεταξύ των δύο χωρών είναι και στις δύο ευχές τους. Η Άγκυρα και η Μόσχα πρέπει να είναι πιο ανοικτά μεταξύ τους, να ενισχύσουν τις εμπιστοσύνη τους και να αναπτύξουν ένα είδος αλληλεγγύης. Η Τουρκία χρειάζεται τη Ρωσία, αληθινή, αλλά ίσως η Ρωσία χρειάζεται την Τουρκία πολύ περισσότερο.
Οι καταιγίδες, οι επιθέσεις που κατευθύνονται προς τις δυο χώρες από τη Δύση θα συνεχίσουν να εντείνουν. Η Ρωσία πρέπει να δείξει αντίσταση ενάντια σε αυτό, διαφορετικά μια μεγάλη καταστροφή θα χτυπήσει στην πόρτα της. Η Τουρκία πρέπει να συνεχίσει τη δουλειά που ξεκίνησε με την Afrin, ανεξάρτητα από το κόστος της, διαφορετικά θα πρέπει να αντιμετωπίσει ένα νέο κύμα επιθέσεων.
Ο χάρτης του κόσμου πρόκειται να περιοριστεί για τη Δύση
Μπορούμε να πούμε καθαρά ότι ο κόσμος έχει χωριστεί σε δύο ως Ανατολή και Δύση. Όλοι οι ελιγμοί της Τουρκίας και της Ρωσίας δεν είναι τακτικοί, οι τρέχουσες κινήσεις. είναι γεωπολιτικοί ελιγμοί. Οι επιθέσεις από τη Δύση που στοχεύουν αυτές τις δύο χώρες είναι οι ίδιες. Υπάρχουν γεγονότα που δεν μπορούμε να εγκαταλείψουμε για την Τουρκία, όπως η υπεράσπιση της, η προστασία του μέλλοντός της, η ύπαρξη της με την ανάπτυξη και η αποφασιστική δύναμη στην οικοδόμηση της δικής της περιοχής. Για τη Ρωσία, υπάρχει μια μεγάλη μάχη όσον αφορά την αποτροπή της διχοτόμησης της χώρας για δεύτερη φορά.
Αλλά η Ρωσία και η Τουρκία δεν είναι οι μόνοι που στέκονται ενάντια στη Δύση. Οι ασιατικές δυνάμεις αυξάνονται ραγδαία. Μειώνουν τον παγκόσμιο χάρτη για τη Δύση. Θα δούμε ότι ο χάρτης θα στενεύει ακόμα περισσότερο και οι περιοχές επιρροής στην περιοχή μας θα σπάσουν περαιτέρω. Κατά την ανάλυση των δύο χωρών, είναι υποχρέωση να εξετάσουμε πολύ προσεκτικά τον τρέχοντα παγκόσμιο χάρτη ισχύος και τις αλλαγές και τις δονήσεις του. Τότε θα αποκαλυφθεί η αλήθεια.
Δυτικά με την πτώση, η Ανατολή ανεβαίνει!
Η επίσκεψη του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν στην Τουρκία, η τριμερής σύνοδος κορυφής που πραγματοποιείται σήμερα μεταξύ του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, του Ιρανού Προέδρου Χασάν Ρουχάνι και του Πούτιν είναι αρκετά σημαντική για να διαμορφώσει το πεπρωμένο της περιοχής. Και οι τρεις χώρες πρέπει να αποφύγουν να πιαστούν στα κύματα που προέρχονται από τις ακτές του Ατλαντικού και να αντιταχθούν στα σενάρια εισβολής στην περιοχή μας με πολιτική γλώσσα και στάση.
Πραγματικά, διαμορφώνεται ένας νέος κόσμος. η Δύση παύει να γίνεται επιθετική. η Ανατολή αυξάνεται, κερδίζοντας δύναμη. Ως Τουρκία ερμηνεύουμε όλο αυτό το χάος καλά και ακολουθούμε τα βήματά μας αναλόγως. Η πολιτική γενετική που συνεχίζεται από την εποχή των Σελτζούκων πρόκειται να μας βάλει στο κέντρο του 21ου αιώνα.
Θα συνεχίσουμε με υπομονή, αποφασιστικότητα και αντίσταση.
- Τουρκία
- Ρωσία
- PKK
- PYD
- ΜΑΣ
- Συρία
- Afrin
- Akkuyu πυρηνικού σταθμού
ΓΑΖΕΤΙ ΓΙΑΖΑΡΗ
Τι λέει ο Σαουδάραβας πρίγκηπας Mohammed bin Salman;
05 Απριλίου 2018, 10.01
Καθώς συνεχίζονται οι επαφές του Σαουδάραβα με τον Πρίγκιπα Μοχάμαντ Μπιν Σαλμάν (MBS) στις ΗΠΑ, οι ενδιαφέρουσες δηλώσεις του, οι τηλεοπτικές συνεντεύξεις και οι συνεντεύξεις περιοδικών περνούν και οι δύο, το ένα μετά το άλλο. Σύμφωνα με ορισμένους, οι δηλώσεις του είναι πάνω από το κεφάλι του, αλλά δεν είναι συνηθισμένοι.
Τέλος, στην τελευταία μακρά συνέντευξη που έδωσε στον Jeffry Goldberg στο περιοδικό The Atlantic, παρά τις δηλώσεις που θα συζητηθούν αρκετά, αυτό που είπε για το Ισραήλ επέστησε την μεγαλύτερη προσοχή.
Δεν υπήρχε τίποτα νέο για αυτό που είπε σχετικά με το Ισραήλ. Ακριβώς το γεγονός ότι έβγαιναν από το στόμα του μπορούσαν να θεωρηθούν ως καινούργια. Ως εκ τούτου, δεν θα επικεντρωθώ σε αυτό το θέμα εδώ και δεν θα αξιολογήσω τις άλλες δηλώσεις του.Υπάρχουν δύο λόγοι για αυτό. Πρώτον, οι δηλώσεις MBS αφορούσαν όχι μόνο τα 30 εκατομμύρια μουσουλμάνοι που ζουν στη Σαουδική Αραβία, αλλά ολόκληρος ο μουσουλμανικός κόσμος - στην πραγματικότητα, ο κόσμος εν γένει. Δεύτερον, σχεδόν όλα τα θέματα που ανέφερα στο τελευταίο μου άρθρο συζητήθηκαν και σε αυτή τη νέα συνέντευξη.
Γιατί οι απαντήσεις του Mohammed bin Salman είναι σημαντικές;
Είναι σαφές ότι ο εκδότης του περιοδικού του Ατλαντικού και ο επιτυχημένος δημοσιογράφος Jeffry Goldberg προετοίμασαν μερικές από τις ερωτήσεις και τις απαντήσεις που είχε απευθύνει προς την MBS εκ των προτέρων. Ωστόσο, οι απαντήσεις που έλαβε σε μερικές από τις επιδέξια ερωτήσεις που έστειλε αυθόρμητα στο MBS έφεραν τα στοιχεία των επόμενων 50 ετών. Ανεξάρτητα από τη naiveté του, την οποία ανέφερα πρόσφατα στο άρθρο μου και τον υπενθύμισε ο Goldberg, οι ομιλίες του MBS πρέπει να παρακολουθούνται και να αναλύονται προσεκτικά. Εάν, με απλό μαθηματικό, ο πρίγκιπας του στέμματος σύντομα φτάνει στο θρόνο και ζει όσο ο πατέρας του - εκτός αν η περιοχή βλέπει μεγάλες αλλαγές - θα είναι στην ατζέντα για τουλάχιστον μισό αιώνα. Στην πραγματικότητα, πρόκειται να κυβερνήσει μια περιοχή με υψηλή γεωπολιτική και, το πιο σημαντικό, μια περιοχή που είναι η qiblah των μουσουλμάνων, η κατεύθυνση της προσευχής.
Το MBS παραθέτει τα συναισθήματά του στη συνέντευξη. Δεν είναι όλα όσα λέει είναι στο σημείο, μερικοί αντιφάσκουν με την πραγματικότητα της χώρας του. Γνωρίζει αυτό και επιδεικνύει την αποφασιστικότητά του να πολεμήσει. Ανεξάρτητα από τις συνθήκες, είναι προφανές ότι επέλεξε μια μεταρρυθμιστική αποστολή για τον εαυτό του. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν απειλές μεταξύ των απαντήσεών του, οι οποίες μπορούν να γίνουν αντιληπτές μόνο στο εσωτερικό του κοινό. Ακόμη και όταν απορρίπτεται ο όρος "Wahhabi", όπως οι Σαουδάρανοι μελετητές και salafs, αναλαμβάνει το ρόλο του Λούθηρος του Ουαχαμπισμού.
Σε μερικές από τις απαντήσεις, δίνει μηνύματα που μελετήθηκαν ενώ ήταν πίσω στη χώρα του. Μιλάει για το «τρίγωνο του διαβόλου», το οποίο βλέπει ως απειλή τόσο στο παρόν όσο και στο μέλλον. Αυτό το μέρος είναι αυτό που προσελκύει περισσότερο την προσοχή μου:
Κωδικοποίηση του μέλλοντος στα μηνύματα του Mohammed bin Salman
Το ιρανικό καθεστώς βρίσκεται σε ένα σκέλος του τριγώνου του διαβόλου. Κατά το τελευταίο τέταρτο του αιώνα, δεν φαίνεται να υπάρχει τίποτα νέο σχετικά με τη σαουδική-ιρανική ένταση. Αναφέρει τις προσδοκίες του ιρανικού καθεστώτος για ένα Mahdi που θα διαδώσει την σιϊτική ιδεολογία από το 1979 και λέει ότι αυτή είναι μια απειλή για ολόκληρο τον κόσμο.
Η θεμελίωση της εχθρότητας μεταξύ Σαουδικής Αραβίας και Ιράν πηγαίνει μέχρι την απόρριψη της σιϊτικής πίστης, η οποία έρχεται σε αντίθεση με τη θεμελιώδη ιδέα του Mohammad bin Abddulwahhab για το "tawhid" (μοναδικότητα του Θεού) και το σημαντικότερο με την επιδρομή Karbala των Wahhabis στις αρχές του 19ου αιώνα. Ο πρίγκιπας, ο οποίος αγνοεί αυτή την ιστορική πτυχή, απειλεί τον κόσμο μέσω του Ιράν και αποκαλύπτει ότι η σύγκρουση Σαουδίας-Ιράν θα παραμείνει μόνιμη και από τώρα και στο εξής. Λοιπόν, τι πρέπει να κάνουμε από αυτό; Οι εντάσεις στον ανταγωνισμό μεταξύ Σαουδικής Αραβίας και Ιράν δεν θα μειωθούν σύντομα και οι Σαουδάραβες πρόκειται να συνεχίσουν να το προωθούν ως παγκόσμιο ζήτημα και όχι ως ιστορική εχθρότητα.
Είναι πράγματι σαφές ότι ο πατέρας και ο γιος, που θέλουν να σχηματίσουν ένα έθνος-κράτος που συνάγεται ότι είναι από τη Σαουδική Αραβία αντί να κρατήσουν μια εμφάνιση θρησκευτικού κράτους, θέλουν να επωφεληθούν από την ύπαρξη ενός ιδεολογικού εχθρού. Για να το πούμε απλά, βλέπουν την παρουσία του ιρανικού καθεστώτος ως σημαντικό εργαλείο για τη διαμόρφωση της σαουδικής ταυτότητας.Ωστόσο, θα συνεχίσουν να παρουσιάζουν το Ιράν ως χώρα που απειλεί τον κόσμο και ιδιαίτερα τον σουνιτικό ισλαμικό κόσμο, και όχι τον απειλή μόνο. Αυτό σηματοδοτεί ότι, αντί να κλείσουν μάχες, ένας ψυχρός πόλεμος ή πόλεμοι διαμεσολάβησης θα συνεχιστεί μεταξύ των δύο πλευρών. Φυσικά, οι χώρες της περιοχής θα ταξινομηθούν σε ομάδες όπως εκείνες που βρίσκονται σε κοντινή απόσταση ή εχθρούς με το Ιράν ή εκείνες που συνεργάζονται με αυτό. Αφορά και την Τουρκία από αυτή την άποψη. Στην πραγματικότητα,
Σύμφωνα με το ΜΒΣ, το δεύτερο σκέλος του τριγώνου του διαβόλου είναι η Μουσουλμανική Αδελφότητα. Σύμφωνα με τον ίδιο, θέλουν να σχηματίσουν ένα χαλιφάτο σκιάς μέσω δημοκρατικών μεθόδων και να δημιουργήσουν μια μουσουλμανική αυτοκρατορία. Ο πρίγκιπας, ο οποίος δεν έκανε κανένα άλλο σχόλιο, προφανώς αγνοεί τη σαουδική πολιτική που υπήρχε σε σχέση με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα μέχρι το στρατιωτικό πραξικόπημα του Abdel-Fattah El-Sisi στην Αίγυπτο. Λέει ότι δεν έχει ιδέα ότι οι χώρες του Κόλπου χρησιμοποίησαν για μεγάλο χρονικό διάστημα την Μουσουλμανική Αδελφότητα ως ασπίδα ενάντια στις πολιτικές του παν-αραβισμού που αντλήθηκαν από την Αίγυπτο. Επίσης, αγνοεί τη συγγένεια της Μουσουλμανικής Αδελφότητας με τις «θεμελιώδεις απόψεις» του Μωάμεθ Αμπντουλχαχάμπ εκτός της δράσης και της πρακτικής. Αυτή η απλή δήλωση δείχνει ότι βλέπει τη Μουσουλμανική Αδελφότητα ως εναλλακτική λύση στα βασιλικά / εμιράτικα καθεστώτα στην περιοχή.Όπως μπορεί να θεωρηθεί από αυτή την προσέγγιση ότι οι αιγυπτιακές και σαουδαραβικές διοικήσεις θα συνεργαστούν περισσότερο, μπορεί να διαγνωσθεί και ο λόγος πίσω από τον πονοκέφαλο των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (ΗΑΕ). Ένα άλλο ζήτημα είναι ότι σε περίπτωση που δεν είναι σε θέση να προστατεύσουν τη δική τους μοναρχία, ο εξωτερικός κόσμος θα υπενθυμιστεί ποια θα είναι η πιθανή εναλλακτική λύση και θα τους επηρεάσει μέσα από τους εφιάλτες τους.
Το ΜΒΣ τοποθετεί οργανισμούς όπως η Αλ Κάιντα και η Ντέες στο τρίτο σκέλος του τριγώνου του διαβόλου - τρομοκρατικές ομάδες που κανείς δεν θα είχε αντίρρηση. Η MBS και ο Goldberg γνωρίζουν πραγματικά πόσο αποτελεσματική είναι η ιδεολογία της Wahhabi στην εξάπλωση αυτών των οργανώσεων, οι οποίες είναι αποτέλεσμα των σύγχρονων κινήσεων του Salafi. Ωστόσο, στη συνέντευξη, η ερώτηση του Goldberg παραμένει αναπάντητη με μια αντίθετη ερώτηση. Παρόλο που οι δηλώσεις του ΜΒΣ, όταν δηλώνουν ότι «δεν υπάρχει Wahhabism», είναι έξυπνοι, δεν αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα. Αλλά εξακολουθώ να βλέπω έναν αισιόδοξο αέρα εδώ. Και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η MBS υποστηρίζει την άποψη ότι δεν θα υποστηρίζει πλέον τα σύγχρονα κινήματα του Salafi που έχουν προκαλέσει τον «ταγματισμό», την πράξη ενός μουσουλμάνου κατηγορώντας έναν άλλο μουσουλμάννο για δυσπιστία και διάφορες τρομοκρατικές οργανώσεις. Τουλάχιστον, με βάση αυτές τις δηλώσεις, θα είναι δυνατόν να το περιμένετε από αυτόν. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτό θα είναι ένα θετικό βήμα προς την εξομάλυνση στον μουσουλμανικό κόσμο.
Με βάση το αίτημα του αναγνώστη μου, επρόκειτο να γράψω για το "Ουαχαμπισμός στην Οθωμανική Αυτοκρατορία". Αλλά οι τρέχουσες υποθέσεις δεν θα μου επέτρεπαν να το κάνω. Θα το συζητήσω σε άλλο άρθρο. Αλλά θα το κάνω, όχι υπό το πρίσμα των ψεύτικων αναμνήσεων του κ. Hemper, αλλά με πραγματικά έγγραφα.
- Σαουδική Αραβία
- Μωάμεμ Μπιν Σάλμαν
- Χώρες του Κόλπου
ΓΑΖΕΤΙ ΓΙΑΖΑΡΗ
Τρία αποτελέσματα της συνόδου κορυφής της Άγκυρας
05 Απριλίου 2018, 09.39
Η δήλωση "Ένα 60χρονο όνειρο γίνεται πραγματικότητα" χρησιμοποιείται στις ειδήσεις όταν αναφέρεται στο πυρηνικό εργοστάσιο Akkuyu, το οποίο ιδρύθηκε πριν από λίγες ημέρες.
Στην περίπτωση αυτή, είναι δυνατόν να ρωτήσετε γιατί δεν θα μπορούσε να γίνει για 60 χρόνια.
Μπορούμε να απαριθμήσουμε ορισμένους λόγους, όπως η έλλειψη θάρρους και όρασης, αδυναμίας και στενότητας.
Ωστόσο, το σημείο της "σκόπιμης παρεμπόδισης" πρέπει να προστεθεί σε όλους αυτούς τους λόγους.
Δεδομένου ότι υπάρχουν περισσότερες από μία μονάδες πυρηνικής ενέργειας σε όλες σχεδόν τις χώρες που ανήκουν στην κατηγορία των «ανεπτυγμένων» χωρών, πρέπει να σκεφτούμε γιατί δεν επιτρέπεται στην Τουρκία να αποτελέσει μέρος αυτού.
Είναι επίσης πιθανό να δούμε το λόγο για τον οποίο η Τουρκία παρέμεινε / έμεινε «γυμνός» εδώ και δεκαετίες όσον αφορά το σύστημα αεράμυνας στο ίδιο πλαίσιο.
Όπως παρατηρείς, συζητώ τα θέματα που έρχονται στο προσκήνιο τις τελευταίες δύο ημέρες.
Παρόλο που οι πυραύλοι S-300 παραδόθηκαν στο Ιράν σε 10 χρόνια και χώρες όπως το Πακιστάν και η Κίνα έχουν προγενέστερα δικαιώματα από τότε που κατέληξαν σε συμφωνία νωρίτερα, η παράδοση του αντιπυραυλικού συστήματος στην Τουρκία τραβήχτηκε από τον Μάρτιο του 2020 έως τον Ιούλιο του 2019 .
Μπορούν να υπάρχουν δύο λόγοι για τους οποίους η Τουρκία επιθυμεί να ολοκληρωθεί αυτή η παράδοση σε προγενέστερη ημερομηνία:
Υπάρχει επείγουσα ανάγκη να ενισχυθεί το σύστημα αεράμυνας.
Για να αποτρέψουμε τις πιέσεις των ΗΠΑ να πει η Τουρκία να «εγκαταλείψει αυτό το θέμα» από την επέκτασή της σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Ο πρόεδρος Erdoğan δήλωσε ότι οι συνέπειες για να σταματήσουν οι εικασίες σε κοινή συνέντευξη Τύπου που πραγματοποίησε με τον Ρώσο πρόεδρο Πούτιν:
"Έχουμε ολοκληρώσει τη συμφωνία S-400. Εχει γίνει."
Οι δηλώσεις του Πούτιν ήταν αρκετές για να διαγράψουν τα ερωτηματικά σχετικά με τη μεταφορά τεχνολογίας.
Είπε: "Όταν πρόκειται για την από κοινού παραγωγή και εξαγωγή τεχνολογιών, αυτό δεν είναι ζήτημα εμπιστοσύνης ή πολιτικών επαφών. Αυτό είναι εξ ολοκλήρου θέμα των επιχειρήσεων. Το ζήτημα αυτό τίθεται σε απόφαση των εταιρειών. Δεν έχουμε πολιτική ή στρατιωτική στάση σχετικά με αυτό, ούτε υπάρχει πραγματικός περιορισμός. "
Οι αποφάσεις της συνόδου κορυφής
Αφού η Τουρκία συνειδητοποίησε ότι εξαπατήθηκε διαρκώς από την κυβέρνηση Ομπάμα, στρέφεται προς τη συνεργασία με τη Ρωσία και το Ιράν στη Συρία και, κατά συνέπεια, ξεκίνησαν οι διαδικασίες της Αστάνα και του Σότσι.
Για την Τουρκία, οι καρποί αυτής της διαδικασίας ήταν οι επιχειρήσεις Ασπίδα Ευφράτη και Afrin.
Μπορούμε να συνοψίσουμε τα αποτελέσματα της συνόδου κορυφής που πραγματοποιήθηκε μεταξύ Erdoğan, Putin και Rouhani στην Άγκυρα χθες ως εξής:
1. Συνέχιση των εργασιών για το σύνταγμα της Συρίας από τις αντιπροσωπείες που σχηματίστηκαν στο Σότσι,
2. Η κοινή στάση της διατήρησης της εδαφικής ακεραιότητας της Συρίας
3. Ανακατασκευή της υποδομής της Συρίας, η οποία γνώρισε τεράστιες καταστροφές λόγω του πολέμου και πραγματοποιώντας προσπάθειες για την επιστροφή των προσφύγων που εγκατέλειψαν τα σπίτια τους.
Πολλές περιοχές της Συρίας επέστρεψαν στην περίοδο της πέτρας λόγω του επταετούς εμφυλίου πολέμου.
Φυσικά, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τους ρόλους της Ρωσίας και του Ιράν στην εμφάνιση αυτής της κατάστασης.
Όπως αντικατοπτρίζεται στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου, είναι γεγονός ότι η Τουρκία είναι αυτή που ασχολείται περισσότερο με την ανθρωπιστική πλευρά του θέματος.
Με τη δήλωση του Ρώσου Προέδρου Πούτιν "Υπάρχουν νέες προσφορές από τον Ερντογάν", κατανοήσαμε τι ήταν αυτές οι προσφορές από τις δηλώσεις του Τούρκου Προέδρου.
Αντιμετώπιση των αναγκών έκτακτης ανάγκης και παροχή θεραπείας για τους ανθρώπους που εκκενώθηκαν από την Ανατολική Γκούτα και έχτισαν σπίτια για όσους θα επιστρέψουν.
Ας πούμε λίγα λόγια για τις σημερινές θέσεις των τριών χωρών που συμμετείχαν στη σύνοδο κορυφής της Άγκυρας μετά από τέσσερις και ένα μισό μήνες.
Η προηγούμενη σύνοδος κορυφής μεταξύ των τριών ηγετών πραγματοποιήθηκε στην Τεχεράνη στις 22 Νοεμβρίου.
Μπορούμε να πούμε ότι η διαδικασία έχει εργαστεί υπέρ της Τουρκίας από τότε.
Γιατί:
Η Ρωσία αντιμετωπίζει νέες κυρώσεις της Δύσης μετά την κατασκοπευτική κρίση με την Αγγλία και υποφέρει σοβαρά εξαιτίας αυτού.
Καθώς αυτός ο σφιγκτήρας στο Ιράν γίνεται όλο και πιο έντονος, βιώνει σοβαρή εσωτερική αναταραχή εξαιτίας των οικονομικών και πολιτικών κρίσεων.
Για παράδειγμα, καθώς το 1 δολάριο ισοδυναμούσε με 20.000 Ιρανούς rials πριν από δύο έως τρία χρόνια, το ποσοστό αυτό έφτασε τις 50.000 Ιρανούς rials σήμερα.
Ειδικά η ανεργία και το χάος που συμβαίνει μεταξύ των συντηρητικών Ιρανών αναγκάζουν τη διοίκηση του Ιράν να δώσει μεγαλύτερη προσοχή στα σύνορά της.
Η Τουρκία, από την άλλη πλευρά, παρακολούθησε τη Σύνοδο Κορυφής της Άγκυρας με την εξουσία που αποκτήθηκε μέσω της νίκης της Αφρίνης, πράγμα που σημαίνει ότι η αξία της Τουρκίας για τη Ρωσία και το Ιράν, που αντιμετωπίζουν de facto κυρώσεις του δυτικού μπλοκ, αυξήθηκε περισσότερο σε σχέση με 4-5 μήνες πριν.
- Τουρκία
- Ιράν
- Ρωσία
- Akkuyu πυρηνικού σταθμού
- Συρία
ΓΑΖΕΤΙ ΓΙΑΖΑΡΗ
Οι άγνωστες πτυχές της νίκης της Αφρίνης
04 Απριλίου 2018, 12.15
Την Κυριακή, επέστρεψαμε με πολλές πληροφορίες πίσω από την τελετή Oğulpınar Border Patrol, την οποία παρακολουθήσαμε με τον Πρόεδρο Erdoğan. Τώρα είναι ώρα για αποκάλυψη ...
Ζήτησα από τον Τούρκο 2ο Στρατιωτικό Διοικητή Αντιστράτηγο-Ισμαήλ Μετίν Τέμελ, ο οποίος ήταν επικεφαλής της επιχείρησης Afrin, "Πώς πήγε η δουλειά τόσο γρήγορα;"
Είπε: «Παρατηρήσαμε την κατάσταση τρεις ή τέσσερις μέρες πριν η Αφρίνη τεθεί υπό έλεγχο. Αφού είδαμε ότι τα κτίρια του κόμματος ήταν γυμνά και ότι δεν μπόρεσαν ακόμη να συλλέξουν τα νεκρά σώματα, ήξερα ότι είχαν φύγει ».
Όταν ο στρατηγός Μέτιν είπε αυτό, εξέτασα τη μνήμη μου και θυμήθηκα τη δήλωση του προέδρου Ερντογάν που έκανε στις 14 Μαρτίου:
"Ελπίζω ότι ο Αφρίν θα πέσει εντελώς από το βράδυ."
Αυτό είπε εκείνη η ημέρα ο Ερντογάν και επειδή δεν συνέβη τίποτα μέχρι το βράδυ προφανώς, προσπαθήσαμε να καταλάβουμε τι θα μπορούσε να σήμαινε ο Erdoğan με αυτή την πρόταση.
Τώρα, μαζί με τους λόγους του υπολοχαγού του Metin Temel, τα πράγματα κατέστησαν σαφή.
Μας πληροφορήθηκε ότι ο Τούρκος στρατός εισήλθε στην Afrin στις 18 Μαρτίου. Ωστόσο, αποφασίστηκε μέχρι τις 14 Μαρτίου ότι οι τρομοκράτες του PKK / YPG εγκατέλειψαν την πόλη.
Στη συνέχεια, αυτή η κρίσιμη πληροφορία απολύθηκε στην Άγκυρα και γι 'αυτό ο Ερντογάν έκανε μια τόσο ισχυρή δήλωση.
Τα κτηματολογικά και τα αστικά κτήρια απελευθερώθηκαν κυρίως
"Αφού έλαβα τα νέα, διέταξα αμέσως την ασφάλεια για τα κτηματολογικά γραφεία και τα κτίρια μητρώου", δήλωσε ο στρατηγός Τέμελ.
Σε αυτό το σημείο, πρέπει να πω ότι δεν πρόκειται μόνο για μια συνηθισμένη εντολή.
Αν ρωτάτε γιατί τα κτίρια της γης και του μητρώου είναι τα δελτία ταυτότητας μιας πόλης.
Γνωρίζουμε σαφώς από την πρόσφατη ιστορία στο Ιράκ και τη Συρία ότι, όταν αυτοί που προτίθενται να αλλάξουν τη δημογραφική δομή μιας πόλης που εισέρχονται, έβαλαν αρχικά τα κτηματολογικά γραφεία και τα γραφεία αστικού μητρώου. Σε αυτό το στάδιο, από τη δήλωση του στρατηγού Τέμελ, μπορούμε να δούμε ότι ο στόχος της επιχείρησης Afrin δεν είναι κατοχή, αλλά καταπολέμηση της τρομοκρατίας.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η κατανόηση του να βλέπεις τη γη και τα γραφεία μητρώου ως «πρώτες θέσεις που πρέπει να σωθούν σε περίπτωση πυρκαγιάς» είναι σύμφωνη με τη δήλωση της διαθήκης που λέει: «Θέλουμε να προστατεύσουμε την ταυτότητα αυτής της πόλης».
"Δεν παραιτείται από τη συμφωνία S-400 / Ίσως θα χρησιμοποιηθούν και οι Patriot και S-400"
Στη συνάντηση Oğulpınar, είχα την ευκαιρία να συνομιλήσω με έναν διοικητή δυνάμεων επίσης.
Ο διοικητής δυνάμεων με τον οποίο μίλησα αποδίδει την επιτυχία της επιχείρησης Afrin στον "άψογο συντονισμό".
Εξήγησε ότι, όταν ανέφερε συντονισμό, αυτό που εννοούσε δεν περιοριζόταν μόνο στη συνεργασία αεροπορικών και χερσαίων δυνάμεων, αλλά μάλλον αφορούσε ένα εξαιρετικά παρακινημένο έργο που μοιράστηκε μεταξύ όλων των δημόσιων θεσμών και ότι αυτός ήταν ο βασικός παράγοντας της επιτυχίας της λειτουργία.
Το δεύτερο θέμα της ομιλίας ήταν οι προσπάθειες που πραγματοποίησε η Τουρκία όσον αφορά το σύστημα αεράμυνας.
Η ιδέα να τεθεί το σύστημα αεράμυνας S400 στην Τουρκία το συντομότερο δυνατό και να μην αποσυρθεί λόγω της πίεσης των ΗΠΑ υιοθετήθηκε όχι μόνο από την κυβέρνηση αλλά και από τον τουρκικό στρατό. Μπορούμε να το καταλάβουμε από την ακόλουθη δήλωση του κυβερνήτη δυνάμεων:
"Μπορούμε να τα πάρουμε και τα δύο. Μπορούμε να αναπτύξουμε μία προς μία περιοχή και την άλλη σε μια άλλη περιοχή ανάλογα με την ανάγκη. "
Υπό τις συνθήκες αυτές, μπορούμε να σκεφτούμε ότι η προσέγγιση της Άγκυρας διευκολύνει την κατανόηση της πραγματικής πρόθεσης των ΗΠΑ καθώς πιέζει την Τουρκία να αποχωρήσει από τη συμφωνία S-400.
Αυτή η κίνηση είναι ισοδύναμη με την λέξη "Εντάξει, αν αυτό που θέλετε είναι να μας δώσετε ένα σύστημα αεράμυνας, τότε είμαστε" στην Ουάσινγκτον.
Στη συνέχεια, εάν το κύριο σημείο είναι η μείωση της "στρατιωτικής εξάρτησης" της Τουρκίας στις ΗΠΑ, κάτι που νομίζω ότι συμβαίνει. αυτό σημαίνει ότι καθίσταται σαφέστερο ότι η Ουάσιγκτον δεν ενεργεί καλή τη πίστει.
Αν το πραγματικό ζήτημα εδώ είναι η στρατιωτική εξάρτηση της Τουρκίας από τις ΗΠΑ μειώνεται, όπως νομίζω ότι είναι, τότε το γεγονός ότι η Ουάσιγκτον δεν ενεργεί ειλικρινά γίνεται σαφές.
Μπορούμε επίσης να θέσουμε μια τέτοια ερώτηση:
Εάν αντιτιθέμεθα αυτό τόσο πολύ, τότε ήταν μια συνειδητή επιλογή να εγκαταλείψουμε την Τουρκία από την άποψη της αεράμυνας εδώ και δεκαετίες;
Στη συνέχεια, με αυτή την πολιτική απόφαση, ήταν ο πρωταρχικός στόχος "να αναγκάσουμε το χέρι της Τουρκίας και να διατηρήσουμε την εξαρτημένη στρατιωτική σχέση";
Όπως βλέπετε, υπάρχουν πολλά να ρωτήσετε.
Έθεσα το ίδιο ερώτημα σχετικά με το αν ήταν δυνατόν να παραιτηθεί από τη συμφωνία των ρωσικών πυραύλων λόγω της πίεσης που ασκούν οι ΗΠΑ στον υπουργό Εθνικής Άμυνας Nurettin Canikli στο Oğulpınar.
"Δεν είναι δυνατό. Οι συμφωνίες έχουν ήδη υπογραφεί. Δεν υπάρχει επιστροφή », είπε.
- Τουρκία
- Afrin
- PKK
- Συρία
- ΜΑΣ
- PYD
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου